Μισό, και θα σας πω.
Γιούπιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιι!!!!
Ωραία, ας σας τα πω τώρα. :D
Πρόκειται για το νέο μου βιβλιάκι που δεν ξέρω ακριβώς τί είδους βιβλίο είναι, εγώ το είδος αυτό το λέω Σατιρικής_ Φαντασίας_ Με_ Ένα_ Τσικ_ Από_ Μυθολογία_ Και_ Κοινωνικό_ Προβληματισμό που κυρίως αποδομεί ό,τι πετάει και κινείται.
Το έγραψα πριν δύο χρόνια και όταν ήταν να εκδοθεί καθηλώθηκα στο κρεβάτι και μετά έγινα σαφάλαινα και μετά έτρεχα να πλύνω πάνες, τεσπα τώρα ψιλοάδειασα, έχασα και τις πατσές και είπα δεν το τυπώνουμε να τελειώνουμε γιατί έχουμε και δουλειές; :P
Για το περιεχόμενο του βιβλίου, αποφάσισα αντί να σας τα κάνω τόσα με Σάτυρους, Σειληνούς, Εκατόγχειρες, Αυτόματα, Άρπυιες, Χάρους, θεούς, ημίθεους, αντί να σας πήξω στα ζουμιά και σε άλλα λαδερά, να σας paste το πρώτο κεφάλαιο μπας και βγάλετε άκρη μόνοι σας: :P
**************************************************************
Κεφάλαιο 1: “Τζίφρες”
ΣΕ ΕΝΑ ΠΡΟΧΕΙΡΟ ΣΥΜΠΑΝ, εκεί που παρκάρονται οι ιδέες μέχρι οι Θεοί να αποφασίσουν προς τα πού θα τραβήξουν και αν, βρίσκεται η Ισόπολη. Με δεδομένο ότι η ύλη δεν είναι τίποτε άλλο από αχανή νεκροταφεία ιδεών, η γένεση των Υποκόσμων είχε τη λειτουργία δοκιμαστηρίου.
Επρόκειτο χοντρικά για ένα κρας τεστ σε ό,τι σκαρφιζόταν ο Όλυμπος λίγο πριν τη μεγάλη πρεμιέρα του στην πραγματική πραγματικότητα της Γης.
Ο κόσμος όπως τον ξέρουμε, ο αληθινός κόσμος, είναι η υλοποίηση των θεϊκών σεναρίων. Των δοκιμασμένων θεϊκών σεναρίων δηλαδή. Φυσικά, οτιδήποτε βρίσκει εντέλει εφαρμογή τριγύρω μας δε σημαίνει ότι, ντε και καλά, έχει πετύχει στις δοκιμές. Μπορεί, ας πούμε, να δοκιμάστηκε, να απέτυχε παταγωδώς, αλλά να ήταν εξαιρετικά διασκεδαστικό για να αφεθεί ανεφάρμοστο. Όπως η μονογαμία, για παράδειγμα.
Ή οι γάτες.
Ή ο ρατσισμός.
Ο Όλυμπος έχει σύστημα. Όλες οι ιδέες των Θεών καταγράφονται σε Σενάρια, ψηφίζονται και δοκιμάζονται σε πρόχειρους κόσμους, τους Υποκόσμους. Όπως η Πλάση. Ένας εντελώς ατσούμπαλος κόσμος, που όμως δεν έχει σε τίποτα να ζηλέψει το δικό μας στα βασικά. Με τον πολιτισμό, το μίσος, τις τέχνες, τα ρουσφέτια και κυρίως με τα ζντούπια του. Ανυποψίαστα, αθώα και αξιολάτρευτα. Ακριβείς κλώνοι των ανθρώπων (στο πιο αναλώσιμο είν’ η αλήθεια) που δεν υποψιάζονται ποτέ τίποτα. Να θες να τα πάρεις, να τα παίξεις και να τα περάσεις πίστα. Όπως ακριβώς σε ένα ηλεκτρονικό παιχνίδι που οι ήρωες με τίποτα δε φαντάζονται ότι δεν έχουν σάρκα και οστά αλλά μηδενικά και άσους.
Έτσι και τα ζντούπια. Έχουν μνήμη κανονικότατη, βιώματα, ρουτίνα και τέλος πάντων όλα όσα χρειάζεται ένας άνθρωπος για να τα κάνει τόσο μαντάρα. Μόνο που φτιάχνονται για ένα σκοπό. Θεϊκό σκοπό. Ανώτερο: τη διασκέδαση.
Έτσι, η Ισόπολη είναι ένα από τα ενδιάμεσα στάδια των ιδεών.
Η προσομοίωση του κόσμου μας.
Το δοκιμαστήριο.
Το κρας τεστ πριν τη μεγάλη πρεμιέρα.
Αρκεί το σενάριο να εγκριθεί και τα ζντούπια να επιβιώσουν... ή τουλάχιστον αρκετά από αυτά.
ΑΡΙΘΜΟΣ ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΟΥ: Φ2856/542
ΕΓΚΡΙΣΗ ΕΡΓΑΣΙΩΝ ΠΑΡΑ ΤΗΝ ΑΠΟΦΑΣΙΝ: 128/32/55
ΥΠΟΒΑΛΛΟΥΣΑ ΜΟΙΡΑ: ΛΑΘΕΣΙΣ
ΕΠΙΘΥΜΗΤΟ ΣΚΗΝΙΚΟ: ΤΥΠΟΥ ΑΡΧΑΙΑΣ ΕΛΛΑΔΟΣ
ΣΕΝΑΡΙΟ ΠΡΟΣ ΔΟΚΙΜΗ: ΤΟΠΟΕΞΑΡΤΩΜΕΝΗ ή ΓΟΝΙΔΙΑΚΗ ΑΝΩΤΕΡΟΤΗΣ
Εν Κενώ
Τη Δευτέρα Πειραματική Αστρόκαινω
Η Εγκρίνουσα Θεότης
Ξένιος Δίας
[Υπογραφή – Σφραγίδα]
**************************************************************
Γουίς μι λακ και μην το πάρετε εάν έχετε σκοπό να ξανακλάψετε. :P
Ξαναμανά: Γιούπιιιιιιιιιιι!!!!
[να συνέλθω και θα σας πω κι άλλα]
υ.γ.1. Να ξεκαθαρίσω ότι σε αυτό το βιβλιάκι μου, κατάφερα το υπερτιτάνιο άλμα να μην γράψω ούτε μία κακιά λέξη*, κυρίως γιατί θεωρώ ότι υπάρχουν πιο καταχθόνιοι τρόποι να σοκάρεις χωρίς να σε υποψιαστεί κανείς. Δατ ιζ, να μην ακουμπήσεις την αισθητική που νομίζουν ότι έχουν.
* μου ξέφυγε ένα “τον πίνεις” αλλά άμα με ρωτήσουν τίποτα κουλτουριάρες θα πω ότι εννοούσα τον πικρό καφέ. Τςςςςςςςςςςςςς!
http://xpsilikatzoy.wordpress.com/
ΠΡΕΖΑ TV
22-5-2011
1 σχόλιο:
Μπορεί, ας πούμε, να δοκιμάστηκε, να απέτυχε παταγωδώς, αλλά να ήταν εξαιρετικά διασκεδαστικό για να αφεθεί ανεφάρμοστο. Όπως η μονογαμία, για παράδειγμα.
Προσκυνώ.
Δημοσίευση σχολίου