Σχεδόν τέσσερις δεκαετίες πέρασαν από τότε που οι Βρετανοί αποφάσισαν να παραµείνει η χώρα τους µέλος της τότε ΕΟΚ. Αύριο επιστρέφουν στις κάλπες για το πρώτο δηµοψήφισµα από το 1975 και µε ένα διαφορετικό ερώτηµα: την αλλαγή του εκλογικού συστήµατος.
Τότε, όπως και τώρα, «µεταρρυθµιστές» και «παραδοσιακοί» έδιναν µια µάχη χαρακωµάτων. Πριν από 36 χρόνια ο τότε εργατικός πρωθυπουργός Χάρολντ Ουίλσον είχε υποστηρίξει σθεναρά την παραµονή της Βρετανίας στην Ευρωπαϊκή Κοινότητα αν και αρκετοί υπουργοί του είχαν ταχθεί υπέρ της αποχώρησης. Σήµερα, οι Εργατικοί εµφανίζονται εξίσου διχασµένοι. Ο ηγέτης του κόµµατος Εντ Μίλιµπαντ ψηφίζει υπέρ της αλλαγής του εκλογικού συστήµατος ενώ πρωτοκλασάτα στελέχη του κόµµατος εκφράζουν ανοικτά τη διαφωνία τους.
Το στοίχηµα πάντως δεν είναι του νέου ηγέτη του Εργατικών αλλά του επικεφαλής των Φιλελεύθερων ∆ηµοκρατών Νικ Κλεγκ. Η αλλαγή ενός εκλογικού συστήµατος, το οποίο θεωρείται από τα αυστηρότερα πλειοψηφικά στις δυτικές δηµοκρατίες και εντελώς απαρχαιωµένο από τους πολέµιούς του, αποτελούσε µια από τις προεκλογικές δεσµεύσεις των Φιλελεύθερων. Το δηµοψήφισµα ήταν ένας από τους όρους που είχε θέσει ο Κλεγκ στον ηγέτη των Συντηρητικών Ντέιβιντ Κάµερον για να συµµετάσχει ως εταίρος στην κυβέρνηση συνασπισµού. Η «εναλλακτική ψήφος», όµως, δεν φαίνεται να πείθει το εκλογικό σώµα. Σύµφωνα µε δηµοσκοπήσεις, το «όχι» προηγείται κατά δέκα µονάδες του «ναι» ενώ η συµµετοχή αναµένεται να κινηθεί σε χαµηλά επίπεδα. Μιλώντας χθες στην εφηµερίδα «Γκάρντιαν» και το ραδιόφωνο του BBC, ο Κλεγκ έκανε την ύστατη προσπάθεια να ανατρέψει το κλίµα.
«Οι Εργατικοί ήταν πάντα ένα προοδευτικό κίνηµα µεταρρύθµισης. Ηταν πάντα και θα είναι πάντα. Αυτή είναι µια προοδευτική αλλαγή, µια αναµφίβολα προοδευτική αλλαγή», δήλωσε. Η «εναλλακτική ψήφος» υποτίθεται ότι ευνοεί τα µικρότερα κόµµατα. Στο µέτωπο του «όχι» ωστόσο δεν συντάσσονται µόνο οι Συντηρητικοί και εφηµερίδες όπως οι «Τάιµς», αλλά και αρθρογράφοι της «Ιντιπέντεντ». Αναλυτές επισηµαίνουν ότι το προτεινόµενο σύστηµα θα αλλάξει ελάχιστα στο εκλογικό τοπίο στη Βρετανία που, όπως υπενθυµίζει ο Κλεγκ, κυριαρχείται τον τελευταίο αιώνα από τους Τόρις. Σηµειώνουν ακόµη ότι παρά την αναλογικότερη µορφή της «εναλλακτικής ψήφου», η Μάργκαρετ Θάτσερ αλλά και ο Τόνι Μπλερ θα είχαν κερδίσει ακόµη περισσότερες έδρες την εποχή των εκλογικών τους θριάµβων εάν εφαρµοζόταν αυτό το σύστηµα. Το βασικότερο επιχείρηµα των οπαδών του «όχι» είναι ότι το σύστηµα «first past the post» δίνει, µε ελάχιστες εξαιρέσεις, σταθερές κυβερνήσεις.
ΤΟ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ
για τον αντιπρόεδρο της κυβέρνησης ωστόσο βρίσκεται στην απογοήτευση που έχει προκαλέσει ο ίδιος σε πολλούς ψηφοφόρους του. Στις βουλευτικές εκλογές του περασµένου Μαΐου, ο Νικ Κλεγκ ήταν το ανατέλλον αστέρι της βρετανικής πολιτικής σκηνής. Εναν χρόνο µετά, συγκεντρώνει περισσότερα πυρά για το πρόγραµµα αυστηρής λιτότητας ακόµη και από τον Ντέιβιντ Κάµερον. «Οπως και ο περισσότερος κόσµος έτσι κι εγώ έβλεπα στον Κλεγκ έναν νέο άνθρωπο, µε σύγχρονες ιδέες. Σήµερα µοιάζει εντελώς διαφορετικός. Πόσες υποσχέσεις µπορείς να αθετήσεις;» αναρωτιόταν µια ψηφοφόρος του. Αυτό το αίσθηµα απογοήτευσης αναµένεται να αποτυπωθεί στα αποτελέσµατα των δηµοτικών εκλογών που διεξάγονται αύριο µαζί µε το δηµοψήφισµα σε µεγάλο µέρος της Βρετανίας. Θεωρείται βέβαιο ότι οι Φιλελεύθεροι θα χάσουν το οχυρό τους στο Μπρίστολ και οι Συντηρητικοί περίπου χίλιους δήµους. Ο Νικ Κλεγκ πάντως διέψευσε ότι υπάρχει και η παραµικρή πιθανότητα να ανατρέψει την κυβέρνηση όπως ήθελαν κάποιες φήµες.
ΠΡΕΖΑ TV
4-5-2011
Τότε, όπως και τώρα, «µεταρρυθµιστές» και «παραδοσιακοί» έδιναν µια µάχη χαρακωµάτων. Πριν από 36 χρόνια ο τότε εργατικός πρωθυπουργός Χάρολντ Ουίλσον είχε υποστηρίξει σθεναρά την παραµονή της Βρετανίας στην Ευρωπαϊκή Κοινότητα αν και αρκετοί υπουργοί του είχαν ταχθεί υπέρ της αποχώρησης. Σήµερα, οι Εργατικοί εµφανίζονται εξίσου διχασµένοι. Ο ηγέτης του κόµµατος Εντ Μίλιµπαντ ψηφίζει υπέρ της αλλαγής του εκλογικού συστήµατος ενώ πρωτοκλασάτα στελέχη του κόµµατος εκφράζουν ανοικτά τη διαφωνία τους.
Το στοίχηµα πάντως δεν είναι του νέου ηγέτη του Εργατικών αλλά του επικεφαλής των Φιλελεύθερων ∆ηµοκρατών Νικ Κλεγκ. Η αλλαγή ενός εκλογικού συστήµατος, το οποίο θεωρείται από τα αυστηρότερα πλειοψηφικά στις δυτικές δηµοκρατίες και εντελώς απαρχαιωµένο από τους πολέµιούς του, αποτελούσε µια από τις προεκλογικές δεσµεύσεις των Φιλελεύθερων. Το δηµοψήφισµα ήταν ένας από τους όρους που είχε θέσει ο Κλεγκ στον ηγέτη των Συντηρητικών Ντέιβιντ Κάµερον για να συµµετάσχει ως εταίρος στην κυβέρνηση συνασπισµού. Η «εναλλακτική ψήφος», όµως, δεν φαίνεται να πείθει το εκλογικό σώµα. Σύµφωνα µε δηµοσκοπήσεις, το «όχι» προηγείται κατά δέκα µονάδες του «ναι» ενώ η συµµετοχή αναµένεται να κινηθεί σε χαµηλά επίπεδα. Μιλώντας χθες στην εφηµερίδα «Γκάρντιαν» και το ραδιόφωνο του BBC, ο Κλεγκ έκανε την ύστατη προσπάθεια να ανατρέψει το κλίµα.
«Οι Εργατικοί ήταν πάντα ένα προοδευτικό κίνηµα µεταρρύθµισης. Ηταν πάντα και θα είναι πάντα. Αυτή είναι µια προοδευτική αλλαγή, µια αναµφίβολα προοδευτική αλλαγή», δήλωσε. Η «εναλλακτική ψήφος» υποτίθεται ότι ευνοεί τα µικρότερα κόµµατα. Στο µέτωπο του «όχι» ωστόσο δεν συντάσσονται µόνο οι Συντηρητικοί και εφηµερίδες όπως οι «Τάιµς», αλλά και αρθρογράφοι της «Ιντιπέντεντ». Αναλυτές επισηµαίνουν ότι το προτεινόµενο σύστηµα θα αλλάξει ελάχιστα στο εκλογικό τοπίο στη Βρετανία που, όπως υπενθυµίζει ο Κλεγκ, κυριαρχείται τον τελευταίο αιώνα από τους Τόρις. Σηµειώνουν ακόµη ότι παρά την αναλογικότερη µορφή της «εναλλακτικής ψήφου», η Μάργκαρετ Θάτσερ αλλά και ο Τόνι Μπλερ θα είχαν κερδίσει ακόµη περισσότερες έδρες την εποχή των εκλογικών τους θριάµβων εάν εφαρµοζόταν αυτό το σύστηµα. Το βασικότερο επιχείρηµα των οπαδών του «όχι» είναι ότι το σύστηµα «first past the post» δίνει, µε ελάχιστες εξαιρέσεις, σταθερές κυβερνήσεις.
ΤΟ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ
για τον αντιπρόεδρο της κυβέρνησης ωστόσο βρίσκεται στην απογοήτευση που έχει προκαλέσει ο ίδιος σε πολλούς ψηφοφόρους του. Στις βουλευτικές εκλογές του περασµένου Μαΐου, ο Νικ Κλεγκ ήταν το ανατέλλον αστέρι της βρετανικής πολιτικής σκηνής. Εναν χρόνο µετά, συγκεντρώνει περισσότερα πυρά για το πρόγραµµα αυστηρής λιτότητας ακόµη και από τον Ντέιβιντ Κάµερον. «Οπως και ο περισσότερος κόσµος έτσι κι εγώ έβλεπα στον Κλεγκ έναν νέο άνθρωπο, µε σύγχρονες ιδέες. Σήµερα µοιάζει εντελώς διαφορετικός. Πόσες υποσχέσεις µπορείς να αθετήσεις;» αναρωτιόταν µια ψηφοφόρος του. Αυτό το αίσθηµα απογοήτευσης αναµένεται να αποτυπωθεί στα αποτελέσµατα των δηµοτικών εκλογών που διεξάγονται αύριο µαζί µε το δηµοψήφισµα σε µεγάλο µέρος της Βρετανίας. Θεωρείται βέβαιο ότι οι Φιλελεύθεροι θα χάσουν το οχυρό τους στο Μπρίστολ και οι Συντηρητικοί περίπου χίλιους δήµους. Ο Νικ Κλεγκ πάντως διέψευσε ότι υπάρχει και η παραµικρή πιθανότητα να ανατρέψει την κυβέρνηση όπως ήθελαν κάποιες φήµες.
ΠΡΕΖΑ TV
4-5-2011
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου