ΠΛΕΟΝ ΘΑ ΜΑΣ ΛΕΝΕ ΚΑΙ ΜΕ ΤΟ ΠΟΙΟΥΣ ΤΡΟΠΟΥΣ ΝΑ ΔΙΑΔΗΛΩΝΟΥΜΕ...ΕΧΕΙ ΞΕΦΥΓΕΙ ΕΝΤΕΛΩΣ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗΣ ΜΑΣ...
Εναν «γόρδιο δεσμό» που παραμένει άλυτος εδώ και 36 χρόνια, καλείται να λύσει μέσα σε λίγους μήνες η επιτροπή νομικών, αλλάζοντας το καθεστώς που θα διέπει τις συγκεντρώσεις και τις πορείες στο κέντρο της Αθήνας. Το παράδοξο δεν είναι μόνο ότι η άσκηση του συνταγματικού δικαιώματος του συνέρχεσθαι ρυθμίζεται από τρία χουντικά διατάγματα. Είναι επίσης ότι οι μεταπολιτευτικές κυβερνήσεις απέτυχαν 7 φορές να θεσπίσουν ειδικό νόμο για τις διαδηλώσεις, με αποτέλεσμα η ΕΛ.ΑΣ, να εφαρμόζει κανόνες εμπλοκής που επέβαλε η δικτατορία. «Δεν πρέπει να οδηγηθούμε σε συρρίκνωση του δικαιώματος αυτού, γιατί όλες οι απόπειρες μέχρι τώρα εκεί κατέτειναν» παρατηρεί ο Δημ. Μπελαντής, διδάκτωρ Νομικής.
Οπως προκύπτει όμως από τις προθέσεις των στελεχών του Δήμου της Αθήνας, που επέσπευσαν τη νομικοτεχνική διαδικασία, πρωταρχικό μέλημα είναι η αποτροπή προβλημάτων στη ζωή του κέντρου από διάφορες μικρές πορείες και δευτερευόντως το ξεκαθάρισμα των ασαφειών για την έννοια της δημόσιας τάξης και τη χρήση αστυνομικής βίας. «Πρέπει να μπουν κανόνες πλέον ώστε να μην κλείνει το κέντρο της πόλης» δηλώνει στην «Κ.Ε.» ο Θ. Λιβάνιος, γενικός γραμματέας του Δήμου Αθηναίων.
Μόνο ως ειρωνεία θα μπορούσε ωστόσο να εκληφθεί το γεγονός ότι με το Βασιλικό Διάταγμα 168/72 η χούντα τις είχε απαγορεύσει ρητά στο κέντρο της Αθήνας και σε άλλα κομβικά σημεία της πρωτεύουσας αλλά και σε δεκάδες άλλες πόλεις (Θεσσαλονίκη, Λάρισα, Βόλο, Πάτρα κ.ά.). Ειδικά στην Αθήνα, η απαγόρευση περιλαμβάνει ολόκληρη την έκταση του σημερινού δακτυλίου!
Βέβαια το συγκεκριμένο Β.Δ. αν και τυπικά είναι ακόμη σε ισχύ, σχεδόν ουδέποτε εφαρμόσθηκε στην πράξη, με προφανή εξαίρεση την εκτεταμένη απαγόρευση συγκεντρώσεων κατά την επίσκεψη Κλίντον το 1999.
Τα θέματα που αναμένεται να απασχολήσουν την επιτροπή είναι:
1.Με βάση το Σύνταγμα (άρθρο 11 παρ. 2), δεν μπορεί να απαγορευθεί προληπτικά υπαίθρια συγκέντρωση και πορεία για λόγους δημόσιας τάξης, παρά μόνο για σοβαρούς λόγους δημόσιας ασφάλειας ή ειδικώς σε μια περιοχή, αν απειλείται σοβαρή διατάραξη της κοινωνοικονομικής ζωής.
2.Σύμφωνα όμως με γνωμοδότηση του Αρείου Πάγου το 1999, η απλή απειλή διακοπής της αστικής ή υπεραστικής συγκοινωνίας προσώπων ή αγαθών συνιστά περίπτωση διατάραξης της κοινωνοικονομικής ζωής!
3.Η ίδια γνωμοδότηση θεωρεί συνταγματική την προληπτική απαγόρευση όταν απειλείται η κοινή ειρήνη ή τίθεται σε κίνδυνο η ασφάλεια των συγκοινωνιών και των κοινωφελών εγκαταστάσεων!
4.Ο περιορισμός των μικρών πορειών σε μια λωρίδα, ώστε να μην κλείνει όλο το οδόστρωμα, έχει κριθεί συνταγματικώς ανεκτός και με εγκύκλιο η ΕΛ.ΑΣ: προσπάθησε να τον επιβάλει.
5.Μέχρι τώρα, ο τρόπος επέμβασης των ΜΑΤ για τη διάλυση των συγκετρώσεων και τα μέσα βίας που χρησιμοποιούνται προβλέπονται από τα Ν.Δ. 794/71 και Β.Δ. 269/72 της χούντας. Ενδεικτικά ως μέσα διάλυσης αναφέρονται: βίαιη απώθηση, καταιονισμός ύδατος, αστυνομική ράβδος, υποκόπανοι όπλων, δακρυγόνα. Σε νομοσχέδιο πριν από τους Ολυμπιακούς προβλέπονταν ακόμη και πυροβολισμοί στον αέρα!
Από την άλλη, τα «κόκκινα σημεία» του κέντρου ορίζονται από τις οδούς:
*Σταδίου: Από κει περνούν όλες σχεδόν οι πορείες πριν καταλήξουν στην πλατεία Συντάγματος.
*Πανεπιστημίου: Οδός επιστροφής προς Ομόνοια για να διαλυθούν.
*Βασ. Σοφίας: Κλείνει στη συμβολή της με την Ακαδημίας, ενώ απαγορεύεται η πρόσβαση προς Ηρώδου Αττικού όπου είναι το πρωθυπουργικό γραφείο.
*Πατησίων: Χρησιμοποιείται από ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ, όταν σημείο συνάντησης είναι το Πεδίον του Αρεως καθώς και στον εορτασμό του Πολυτεχνείου.
*Ομόνοια, Πειραιώς, Αριστοτέλους: Χώροι συγκέντρωσης σε υπουργεία.
Των ΧΡΗΣΤΟΥ ΖΕΡΒΑ, ΣΠΥΡΟΥ ΦΡΕΜΕΝΤΙΤΗ
ΠΡΕΖΑ TV
22-5-2011
Εναν «γόρδιο δεσμό» που παραμένει άλυτος εδώ και 36 χρόνια, καλείται να λύσει μέσα σε λίγους μήνες η επιτροπή νομικών, αλλάζοντας το καθεστώς που θα διέπει τις συγκεντρώσεις και τις πορείες στο κέντρο της Αθήνας. Το παράδοξο δεν είναι μόνο ότι η άσκηση του συνταγματικού δικαιώματος του συνέρχεσθαι ρυθμίζεται από τρία χουντικά διατάγματα. Είναι επίσης ότι οι μεταπολιτευτικές κυβερνήσεις απέτυχαν 7 φορές να θεσπίσουν ειδικό νόμο για τις διαδηλώσεις, με αποτέλεσμα η ΕΛ.ΑΣ, να εφαρμόζει κανόνες εμπλοκής που επέβαλε η δικτατορία. «Δεν πρέπει να οδηγηθούμε σε συρρίκνωση του δικαιώματος αυτού, γιατί όλες οι απόπειρες μέχρι τώρα εκεί κατέτειναν» παρατηρεί ο Δημ. Μπελαντής, διδάκτωρ Νομικής.
Οπως προκύπτει όμως από τις προθέσεις των στελεχών του Δήμου της Αθήνας, που επέσπευσαν τη νομικοτεχνική διαδικασία, πρωταρχικό μέλημα είναι η αποτροπή προβλημάτων στη ζωή του κέντρου από διάφορες μικρές πορείες και δευτερευόντως το ξεκαθάρισμα των ασαφειών για την έννοια της δημόσιας τάξης και τη χρήση αστυνομικής βίας. «Πρέπει να μπουν κανόνες πλέον ώστε να μην κλείνει το κέντρο της πόλης» δηλώνει στην «Κ.Ε.» ο Θ. Λιβάνιος, γενικός γραμματέας του Δήμου Αθηναίων.
Μόνο ως ειρωνεία θα μπορούσε ωστόσο να εκληφθεί το γεγονός ότι με το Βασιλικό Διάταγμα 168/72 η χούντα τις είχε απαγορεύσει ρητά στο κέντρο της Αθήνας και σε άλλα κομβικά σημεία της πρωτεύουσας αλλά και σε δεκάδες άλλες πόλεις (Θεσσαλονίκη, Λάρισα, Βόλο, Πάτρα κ.ά.). Ειδικά στην Αθήνα, η απαγόρευση περιλαμβάνει ολόκληρη την έκταση του σημερινού δακτυλίου!
Βέβαια το συγκεκριμένο Β.Δ. αν και τυπικά είναι ακόμη σε ισχύ, σχεδόν ουδέποτε εφαρμόσθηκε στην πράξη, με προφανή εξαίρεση την εκτεταμένη απαγόρευση συγκεντρώσεων κατά την επίσκεψη Κλίντον το 1999.
Τα θέματα που αναμένεται να απασχολήσουν την επιτροπή είναι:
1.Με βάση το Σύνταγμα (άρθρο 11 παρ. 2), δεν μπορεί να απαγορευθεί προληπτικά υπαίθρια συγκέντρωση και πορεία για λόγους δημόσιας τάξης, παρά μόνο για σοβαρούς λόγους δημόσιας ασφάλειας ή ειδικώς σε μια περιοχή, αν απειλείται σοβαρή διατάραξη της κοινωνοικονομικής ζωής.
2.Σύμφωνα όμως με γνωμοδότηση του Αρείου Πάγου το 1999, η απλή απειλή διακοπής της αστικής ή υπεραστικής συγκοινωνίας προσώπων ή αγαθών συνιστά περίπτωση διατάραξης της κοινωνοικονομικής ζωής!
3.Η ίδια γνωμοδότηση θεωρεί συνταγματική την προληπτική απαγόρευση όταν απειλείται η κοινή ειρήνη ή τίθεται σε κίνδυνο η ασφάλεια των συγκοινωνιών και των κοινωφελών εγκαταστάσεων!
4.Ο περιορισμός των μικρών πορειών σε μια λωρίδα, ώστε να μην κλείνει όλο το οδόστρωμα, έχει κριθεί συνταγματικώς ανεκτός και με εγκύκλιο η ΕΛ.ΑΣ: προσπάθησε να τον επιβάλει.
5.Μέχρι τώρα, ο τρόπος επέμβασης των ΜΑΤ για τη διάλυση των συγκετρώσεων και τα μέσα βίας που χρησιμοποιούνται προβλέπονται από τα Ν.Δ. 794/71 και Β.Δ. 269/72 της χούντας. Ενδεικτικά ως μέσα διάλυσης αναφέρονται: βίαιη απώθηση, καταιονισμός ύδατος, αστυνομική ράβδος, υποκόπανοι όπλων, δακρυγόνα. Σε νομοσχέδιο πριν από τους Ολυμπιακούς προβλέπονταν ακόμη και πυροβολισμοί στον αέρα!
Από την άλλη, τα «κόκκινα σημεία» του κέντρου ορίζονται από τις οδούς:
*Σταδίου: Από κει περνούν όλες σχεδόν οι πορείες πριν καταλήξουν στην πλατεία Συντάγματος.
*Πανεπιστημίου: Οδός επιστροφής προς Ομόνοια για να διαλυθούν.
*Βασ. Σοφίας: Κλείνει στη συμβολή της με την Ακαδημίας, ενώ απαγορεύεται η πρόσβαση προς Ηρώδου Αττικού όπου είναι το πρωθυπουργικό γραφείο.
*Πατησίων: Χρησιμοποιείται από ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ, όταν σημείο συνάντησης είναι το Πεδίον του Αρεως καθώς και στον εορτασμό του Πολυτεχνείου.
*Ομόνοια, Πειραιώς, Αριστοτέλους: Χώροι συγκέντρωσης σε υπουργεία.
Των ΧΡΗΣΤΟΥ ΖΕΡΒΑ, ΣΠΥΡΟΥ ΦΡΕΜΕΝΤΙΤΗ
ΠΡΕΖΑ TV
22-5-2011
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου