Η Κίνα γιορτάζει την 1η Ιουλίου τα 90 χρόνια από την ίδρυση του Κομμουνιστικού Κόμματος με ένα κύμα πατριωτισμού, εθνικής υπερηφάνειας και εκ νέου ανακάλυψης της κληρονομιάς της επανάστασης και του Μάο Τσε Τουνγκ. Πίσω ωστόσο από τις φαντασμαγορικές τελετές κυριαρχούν οι ανησυχίες, καθώς αντιμετωπίζει ένα διογκούμενο κύμα κοινωνικών εντάσεων, που απειλεί τα θεμέλια της πολιτικής του: την «διατήρηση της σταθερότητας».
Την πρώτη θέση στη λίστα της προπαγανδιστικής μηχανής κατέχει η κινηματογραφική υπερπαραγωγή «Η ίδρυση ενός κόμματος», με τη συμμετοχή 100 αστέρων της κινεζικής κινηματογραφίας και κόστος 8 εκατ. ευρώ. Στον εορτασμό μετέχει και η τηλεόραση, όπου επί ένα τρίμηνο δεν θα προβάλλονται θρίλερ και αστυνομικές περιπέτειες ώστε να υπάρχει «μια θετική ατμόσφαιρα», όπως αυτή που υπόσχεται η επική σειρά 30 επεισοδίων για τη ζωή του Μάο. Οσο για το βιβλίο της χρονιάς, προδικάζεται ότι θα είναι ο δεύτερος τόμος της ιστορίας του Κ.Κ. Κίνας. Ενδεικτικό των καιρών είναι ότι παρά τις περισσότερες από 1.000 σελίδες του, περιέχει ελάχιστες παραγράφους για το «Μεγάλο άλμα προς τα μπρος», που στοίχισε τη ζωή 45 εκατ., ή την Πολιτιστική Επανάσταση, όταν διώχθηκαν οι «αντεπαναστάτες οπαδοί του καπιταλιστικού δρόμου».
Αν στο πολιτικό προσκήνιο βρίσκεται ο ιστορικός εορτασμός, στα παρασκήνια αυξάνουν οι ανησυχίες, καθώς διογκώνονται οι εκδηλώσεις κοινωνικής διαμαρτυρίας και λαϊκής δυσαρέσκειας. Η κοινωνική αρμονία που υποσχέθηκε ο πρόεδρος Χου Τζιντάο μοιάζει σήμερα όλο και πιο απόμακρη. Και η πολιτική της «διατήρησης της σταθερότητας», δηλαδή της αποτροπής της έκφρασης της δυσαρέσκειας των μαζών, που η κινεζική ηγεσία θεωρεί θεμέλιο της τεράστιας οικονομικής ανάπτυξης, οξύνει τις εντάσεις.
Τους τελευταίους μήνες η Κίνα έχει μεταμορφωθεί σε σκηνικό βίαιων διαμαρτυριών και συγκρούσεων με τις δυνάμεις ασφαλείας, ενώ αυξάνουν οι αυτοκτονίες και η αυτοδικία πολιτών που δεν μπορούν να βρουν το δίκιο τους μέσα από τους θεσμούς. Και αυτοί που σήμερα ξεσηκώνονται δεν διεκδικούν τόσο ελευθερίες και περισσότερη δημοκρατία όσο ανθρώπινες συνθήκες δουλειάς, αξιοπρεπείς μισθούς, σεβασμό, προστασία από τη διαφθορά και τις καταχρήσεις των αξιωματούχων, κοινωνική μέριμνα για τα εκατομμύρια των εσωτερικών μεταναστών που πηγαίνουν στις μεγάλες πόλεις να δουλέψουν ώς εργάτες.
Η επαρχία Γουανγκντόνγκ, εξαγωγικός κινητήρας της χώρας, έγινε τις περασμένες εβδομάδες πεδίο μαχών. Στην πόλη Ξιντάνγκ, παγκόσμια πρωτεύουσα της υφαντουργίας, 100.000 εργάτες μετανάστες παράγουν κάθε χρόνο 200 εκατ. μπλου τζιν για 60 από τις πιο γνωστές μάρκες παγκοσμίως, κερδίζοντας από 45 έως 90 ευρώ το μήνα για βάρδιες που φτάνουν έως και τις 18 ώρες, αναφέρει ρεπορτάζ της «Ρεπούμπλικα». Οταν αστυνομικοί να ξυλοκόπησαν μια έγκυο μικροπωλήτρια βγήκαν χιλιάδες εργάτες στους δρόμους καίγοντας αυτοκίνητα, επιτιθέμενοι κατά κυβερνητικών κτιρίων και της συνοικίας των νεόπλουτων.
Λίγο νοτιότερα, στην επαρχία Χουμπέι, χιλιάδες διαδηλωτές βγήκαν στους δρόμους διαμαρτυρόμενοι για το θάνατο -ενώ βρισκόταν υπό κράτηση στην αστυνομία- τοπικού αξιωματούχου που κατήγγειλε σωρεία παράνομων κατασχέσεων. Η διαφθορά παραμένει μάστιγα, που το Κ.Κ. επιχείρησε να την πατάξει εκδίδοντας πέρυσι έναν «κώδικα ήθους» για τα στελέχη του με «52 μη αποδεκτές πρακτικές» και αυστηρές τιμωρίες. Αλλά την ίδια χρονιά τιμωρήθηκαν για δωροληψία 146.500 αξιωματούχοι. Η Τράπεζα της Κίνας ανακοίνωσε ότι κάπου 17.000 κυβερνητικοί αξιωματούχοι και στελέχη κρατικών επιχειρήσεων έβγαλαν από τη χώρα στο διάστημα 1990-2008 κάπου 87,5 δισ. ευρώ που προέρχονταν από παράνομες συναλλαγές.
Στις περιοχές των εθνικών μειονοτήτων η πολιτιστική και θρησκευτική καταστολή επιβάλλεται με την ανάπτυξη ισχυρών στρατιωτικών δυνάμεων, όπως έγινε τον περασμένο Μάιο στην Εσωτερική Μογγολία, όπου ο θάνατος ενός βοσκού πυροδότησε τις μεγαλύτερες ταραχές των τελευταίων 20 χρόνων.
Στις καταχρήσεις εξουσίας, την παράνομη κατάσχεση σπιτιών και εδαφών και τη διαφθορά έρχεται τώρα να προστεθεί και ο πληθωρισμός, που αυξάνει τη δυσφορία των πιο φτωχών. Σε μια χώρα όπου ο μέσος μισθός στο δημόσιο τομέα ήταν κάπου 180 ευρώ το μήνα το 2010, ο πληθωρισμός, που το Μάιο έφτασε το 5,5%, το υψηλότερο ποσοστό των τελευταίων τριών ετών, γίνεται εκρηκτικός παράγοντας.
«Από επαναστατικό κόμμα, το Κ.Κ. μεταμορφώθηκε σε κόμμα που ηγείται μιας διαδικασίας εκσυγχρονισμού», λέει ο υποδιευθυντής του Διεθνούς Τμήματος του κινεζικού Κ.Κ., Αϊ Πινγκ. Αλλά, αναλυτές τονίζουν ότι αν ο εκσυγχρονισμός δεν λάβει υπόψη του τις αιτίες των κοινωνικών εντάσεων, θα βαθύνει η κρίση του μοντέλου που επί 30 χρόνια, χάρη στην εκμετάλλευση, τροφοδότησε το κινεζικό οικονομικό θαύμα.
Οσο για το μέλλον του κόμματος, η αλλαγή φρουράς που θα γίνει το 2012 στην ηγεσία του δεν αλλάζει την αμετάκλητη πραγματικότητα ότι θα παραμείνει η μοναδική και ηγέτιδα πολιτική δύναμη της Κίνας, μηνύει μέσω του Reuters, ο Λι Ζονγκτζίε, υποδιευθυντής του Κέντρου Ερευνών της Κομματικής Ιστορίας: «Τα τελευταία 90 χρόνια, και ιδίως τα 30 χρόνια μεταρρύθμισης και ανοίγματος, κατακτήσαμε τεράστια επιτεύγματα. Το Κ.Κ. οικοδόμησε τη σημερινή Κίνα. Πολλές χώρες μάς ζηλεύουν. Δεν θα ήταν παράξενο να ρωτούσαν τον Ομπάμα αν θέλει να παραμείνει στην εξουσία; Σαφώς και το κόμμα μας θέλει να παραμείνει στην εξουσία. Γιατί να μη συνεχίσουμε;».
*Η πολιτική της «διατήρησης της σταθερότητας», στηριγμένη στον απόλυτο έλεγχο media και κοινωνικών οργανώσεων και σε πρακτικές μηδενικής ανοχής, έχει φέρει τα αντίθετα αποτελέσματα, γράφει η «Μοντ». Αν στα μέσα της δεκαετίας του '90 οι «εκδηλώσεις διαμαρτυρίας των μαζών», όπως τις ονομάζει το Πεκίνο, ήταν περίπου 9.000 το χρόνο, το 2010 έφτασαν τις 180.000.
Της ΧΡΙΣΤΙΝΑΣ ΠΑΝΤΖΟΥ
ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ
ΠΡΕΖΑ TV
26-6-2011
Την πρώτη θέση στη λίστα της προπαγανδιστικής μηχανής κατέχει η κινηματογραφική υπερπαραγωγή «Η ίδρυση ενός κόμματος», με τη συμμετοχή 100 αστέρων της κινεζικής κινηματογραφίας και κόστος 8 εκατ. ευρώ. Στον εορτασμό μετέχει και η τηλεόραση, όπου επί ένα τρίμηνο δεν θα προβάλλονται θρίλερ και αστυνομικές περιπέτειες ώστε να υπάρχει «μια θετική ατμόσφαιρα», όπως αυτή που υπόσχεται η επική σειρά 30 επεισοδίων για τη ζωή του Μάο. Οσο για το βιβλίο της χρονιάς, προδικάζεται ότι θα είναι ο δεύτερος τόμος της ιστορίας του Κ.Κ. Κίνας. Ενδεικτικό των καιρών είναι ότι παρά τις περισσότερες από 1.000 σελίδες του, περιέχει ελάχιστες παραγράφους για το «Μεγάλο άλμα προς τα μπρος», που στοίχισε τη ζωή 45 εκατ., ή την Πολιτιστική Επανάσταση, όταν διώχθηκαν οι «αντεπαναστάτες οπαδοί του καπιταλιστικού δρόμου».
Αν στο πολιτικό προσκήνιο βρίσκεται ο ιστορικός εορτασμός, στα παρασκήνια αυξάνουν οι ανησυχίες, καθώς διογκώνονται οι εκδηλώσεις κοινωνικής διαμαρτυρίας και λαϊκής δυσαρέσκειας. Η κοινωνική αρμονία που υποσχέθηκε ο πρόεδρος Χου Τζιντάο μοιάζει σήμερα όλο και πιο απόμακρη. Και η πολιτική της «διατήρησης της σταθερότητας», δηλαδή της αποτροπής της έκφρασης της δυσαρέσκειας των μαζών, που η κινεζική ηγεσία θεωρεί θεμέλιο της τεράστιας οικονομικής ανάπτυξης, οξύνει τις εντάσεις.
Τους τελευταίους μήνες η Κίνα έχει μεταμορφωθεί σε σκηνικό βίαιων διαμαρτυριών και συγκρούσεων με τις δυνάμεις ασφαλείας, ενώ αυξάνουν οι αυτοκτονίες και η αυτοδικία πολιτών που δεν μπορούν να βρουν το δίκιο τους μέσα από τους θεσμούς. Και αυτοί που σήμερα ξεσηκώνονται δεν διεκδικούν τόσο ελευθερίες και περισσότερη δημοκρατία όσο ανθρώπινες συνθήκες δουλειάς, αξιοπρεπείς μισθούς, σεβασμό, προστασία από τη διαφθορά και τις καταχρήσεις των αξιωματούχων, κοινωνική μέριμνα για τα εκατομμύρια των εσωτερικών μεταναστών που πηγαίνουν στις μεγάλες πόλεις να δουλέψουν ώς εργάτες.
Η επαρχία Γουανγκντόνγκ, εξαγωγικός κινητήρας της χώρας, έγινε τις περασμένες εβδομάδες πεδίο μαχών. Στην πόλη Ξιντάνγκ, παγκόσμια πρωτεύουσα της υφαντουργίας, 100.000 εργάτες μετανάστες παράγουν κάθε χρόνο 200 εκατ. μπλου τζιν για 60 από τις πιο γνωστές μάρκες παγκοσμίως, κερδίζοντας από 45 έως 90 ευρώ το μήνα για βάρδιες που φτάνουν έως και τις 18 ώρες, αναφέρει ρεπορτάζ της «Ρεπούμπλικα». Οταν αστυνομικοί να ξυλοκόπησαν μια έγκυο μικροπωλήτρια βγήκαν χιλιάδες εργάτες στους δρόμους καίγοντας αυτοκίνητα, επιτιθέμενοι κατά κυβερνητικών κτιρίων και της συνοικίας των νεόπλουτων.
Λίγο νοτιότερα, στην επαρχία Χουμπέι, χιλιάδες διαδηλωτές βγήκαν στους δρόμους διαμαρτυρόμενοι για το θάνατο -ενώ βρισκόταν υπό κράτηση στην αστυνομία- τοπικού αξιωματούχου που κατήγγειλε σωρεία παράνομων κατασχέσεων. Η διαφθορά παραμένει μάστιγα, που το Κ.Κ. επιχείρησε να την πατάξει εκδίδοντας πέρυσι έναν «κώδικα ήθους» για τα στελέχη του με «52 μη αποδεκτές πρακτικές» και αυστηρές τιμωρίες. Αλλά την ίδια χρονιά τιμωρήθηκαν για δωροληψία 146.500 αξιωματούχοι. Η Τράπεζα της Κίνας ανακοίνωσε ότι κάπου 17.000 κυβερνητικοί αξιωματούχοι και στελέχη κρατικών επιχειρήσεων έβγαλαν από τη χώρα στο διάστημα 1990-2008 κάπου 87,5 δισ. ευρώ που προέρχονταν από παράνομες συναλλαγές.
Στις περιοχές των εθνικών μειονοτήτων η πολιτιστική και θρησκευτική καταστολή επιβάλλεται με την ανάπτυξη ισχυρών στρατιωτικών δυνάμεων, όπως έγινε τον περασμένο Μάιο στην Εσωτερική Μογγολία, όπου ο θάνατος ενός βοσκού πυροδότησε τις μεγαλύτερες ταραχές των τελευταίων 20 χρόνων.
Στις καταχρήσεις εξουσίας, την παράνομη κατάσχεση σπιτιών και εδαφών και τη διαφθορά έρχεται τώρα να προστεθεί και ο πληθωρισμός, που αυξάνει τη δυσφορία των πιο φτωχών. Σε μια χώρα όπου ο μέσος μισθός στο δημόσιο τομέα ήταν κάπου 180 ευρώ το μήνα το 2010, ο πληθωρισμός, που το Μάιο έφτασε το 5,5%, το υψηλότερο ποσοστό των τελευταίων τριών ετών, γίνεται εκρηκτικός παράγοντας.
«Από επαναστατικό κόμμα, το Κ.Κ. μεταμορφώθηκε σε κόμμα που ηγείται μιας διαδικασίας εκσυγχρονισμού», λέει ο υποδιευθυντής του Διεθνούς Τμήματος του κινεζικού Κ.Κ., Αϊ Πινγκ. Αλλά, αναλυτές τονίζουν ότι αν ο εκσυγχρονισμός δεν λάβει υπόψη του τις αιτίες των κοινωνικών εντάσεων, θα βαθύνει η κρίση του μοντέλου που επί 30 χρόνια, χάρη στην εκμετάλλευση, τροφοδότησε το κινεζικό οικονομικό θαύμα.
Οσο για το μέλλον του κόμματος, η αλλαγή φρουράς που θα γίνει το 2012 στην ηγεσία του δεν αλλάζει την αμετάκλητη πραγματικότητα ότι θα παραμείνει η μοναδική και ηγέτιδα πολιτική δύναμη της Κίνας, μηνύει μέσω του Reuters, ο Λι Ζονγκτζίε, υποδιευθυντής του Κέντρου Ερευνών της Κομματικής Ιστορίας: «Τα τελευταία 90 χρόνια, και ιδίως τα 30 χρόνια μεταρρύθμισης και ανοίγματος, κατακτήσαμε τεράστια επιτεύγματα. Το Κ.Κ. οικοδόμησε τη σημερινή Κίνα. Πολλές χώρες μάς ζηλεύουν. Δεν θα ήταν παράξενο να ρωτούσαν τον Ομπάμα αν θέλει να παραμείνει στην εξουσία; Σαφώς και το κόμμα μας θέλει να παραμείνει στην εξουσία. Γιατί να μη συνεχίσουμε;».
*Η πολιτική της «διατήρησης της σταθερότητας», στηριγμένη στον απόλυτο έλεγχο media και κοινωνικών οργανώσεων και σε πρακτικές μηδενικής ανοχής, έχει φέρει τα αντίθετα αποτελέσματα, γράφει η «Μοντ». Αν στα μέσα της δεκαετίας του '90 οι «εκδηλώσεις διαμαρτυρίας των μαζών», όπως τις ονομάζει το Πεκίνο, ήταν περίπου 9.000 το χρόνο, το 2010 έφτασαν τις 180.000.
Της ΧΡΙΣΤΙΝΑΣ ΠΑΝΤΖΟΥ
ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ
ΠΡΕΖΑ TV
26-6-2011
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου