Ποια «άνοιξη του ελληνικού κινηματογράφου». Ποια ευεξία, μετά την ψήφιση ενός νομοθετικού πλαισίου που ο χώρος είχε υποστηρίξει με πάθος. Ποια οσκαρική αίγλη.
Η κρίση κατάφερε να πλήξει ακόμη και μια καλλιτεχνική κοινότητα που είχε γίνει παράδειγμα με την αυτοοργάνωση και τις προτάσεις της. Το πρωτοφανές σύνθημα «δώστε μας νόμο, όχι χρήματα» άρχισε σιγά σιγά να χάνει το νόημά του.
Με το ζόρι
Ο Γιώργος Λάνθιμος ολοκλήρωσε ολομόναχος τις «Αλπεις», με τις οποίες θα μας εκπροσωπήσει τον Σεπτέμβριο στο διαγωνιστικό της Βενετίας. Με το ζόρι πήρε μια «προέγκριση» 300 χιλιάδων ευρώ από το Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου. Το ίδιο αβοήθητος -και χωρίς προέγκριση- γύρισε τον «Αδικο κόσμο» ο Φίλιππος Τσίτος, που έφτασε με την «Ακαδημία Πλάτωνος» ένα βήμα από το σημαντικό ευρωπαϊκό βραβείο «Lux».
Χρήσιμοι οι νόμοι, αλλά για μια τόσο ακριβή τέχνη δεν φτάνουν ούτε για «ζήτω». Η οικονομική εικόνα του Κέντρου Κινηματογράφου, όπως μας την περιγράφει ο πρόεδρος του Δ.Σ. Γιώργος Παπαλιός, είναι τραγική. Κι ας έχει, αναγκαστικά λόγω θέσης, εμπιστοσύνη στις κυβερνητικές διαβεβαιώσεις, ελπίζοντας ότι μέχρι τέλος του χρόνου το πρόβλημα θα έχει ξεπεραστεί. «Είναι φοβερό», λέει. «Και μάλιστα μια εποχή που όλοι θέλουν να δουν τι υπάρχει από ελληνικό σινεμά -και λόγω του ονόματος που δημιούργησε η νέα γενιά σκηνοθετών, αλλά και λόγω της κρίσης. Μου λένε παραγωγοί: Πρόπερσι με το ζόρι κλείναμε ένα ραντεβού στις Κάνες με ξένους. Φέτος, με το που ακούνε "Ελλάδα", έρχονται».
Θεωρητικά το ΕΚΚ έχει «λαμβάνειν»: 4.200.000 από τον ΦΠΑ, κοντά στα 2 εκατ. από την επιστροφή του φόρου επί των εισιτηρίων (από τον Απρίλιο του 2010), την πρώτη δόση (1 εκατ.) από τα 3 εκατ. ειδικού κωδικού στον προϋπολογισμό του ΥΠΠΟΤ για το 2011, αλλά και 500 χιλιάδες έκτακτη επιχορήγηση, την οποία υποσχέθηκε ο Παύλος Γερουλάνος όταν εγκαθιστούσε το νέο Δ.Σ. Χρωστάει, βέβαια, πολλά: 3,5 εκατ. με τα κατατεθειμένα τιμολόγια και άλλο 1,5 εκατ. είναι τα αναμενόμενα τιμολόγια. «Αν μας δώσουν αυτά που μας χρωστάνε· θα υπάρχει και περίσσευμα», υποστηρίζει ο κ. Παπαλιός.
Δεν είναι ο μόνος λόγος που το ΕΚΚ βρίσκεται στον αέρα. Εχει να εξετάσει σενάρια από πέρυσι τον Φεβρουάριο. Η ίδια η λειτουργία του με βάση το νέο νόμο χτίζεται με ρυθμούς χελώνας. Αρχές Μαρτίου ανακοινώθηκε το επταμελές, διορισμένο από τον υπουργό, Δ.Σ. και σήμερα («δεν έχουμε άλλο περιθώριο», επιμένει ο Γ. Παπαλιός) θα ψηφίσουν αυτόν που θα αναλάβει τη σπουδαιότερη θέση: του γενικού διευθυντή. Αρκετά πρόσωπα έχουν θέσει υποψηφιότητα: Γρηγόρης Καραντινάκης, Μάρκος Χολέβας, Δημήτρης Σταύρακας, Βασίλης Μαζωμένος, Πάνος Αγγελόπουλος, Χρήστος Βολάνης.
Ο κινηματογραφικός χώρος, πάντως, δεν ανταποκρίθηκε με ζέση. «Επρεπε να έχουμε δείξει περισσότερη σοβαρότητα, δηλαδή να έχουμε αυτοπροταθεί», παραδέχεται ο παραγωγός Κωνσταντίνος Μωριάτης. Δεν είναι τυχαίο ότι παρατάθηκε λόγω δυστοκίας η διαδικασία ανεύρεσης του γενικού διευθυντή.
Είναι αυτός που θα διοικεί το ΕΚΚ και θα εισηγείται στο Δ.Σ. τα πάντα: πολιτικές, ταινίες, κανονισμό. Χωρίς δικαίωμα ψήφου, αλλά με λογοδοσία στο τέλος του χρόνου. Επιτέλους, ας πάρει και κάποιος την ευθύνη για επιλογές και πολιτικές.
«Θέλουμε έναν άνθρωπο με πυγμή. Που να μπορεί να λέει: Κύριε τάδε μου, σε αγαπάμε, σε εκτιμάμε, έχεις προσφέρει πολλά στο ελληνικό σινεμά, αλλά ταινία δεν θα κάνεις... Αν πετύχαμε κάτι στο Κέντρο, είναι για τα "όχι" που είπαμε, όχι για τα "ναι". Είναι εύκολο να λες "ναι" σε όλους, όλο και κάτι καλό θα σου κάτσει», λέει ο κ. Παπαλιός. Για ακόμη ένα είναι ικανοποιημένος. Για το κόψιμο των περιττών, «χωρίς να γίνουν απολύσεις», αλλά με μείωση υπαλλήλων λόγω συνταξιοδοτήσεων και λήξης συμβάσεων. «Από το 2009 στο 2010 τα λειτουργικά έξοδα μειώθηκαν κατά 10,17%. Ακόμη πιο εντυπωσιακή είναι η σύγκριση του πρώτου πενταμήνου του 2011 με εκείνο του 2010: μειώθηκαν κατά 34,72%».
Κλειστή η στρόφιγγα
Μια δημόσια, έστω και ιδιωτικού δικαίου, υπηρεσία είναι το ΕΚΚ. Σε εποχές Μνημονίου, με το υπουργείο Οικονομικών να κρατάει κλειστή τη στρόφιγγα και, με την απειλή συγχώνευσης οργανισμών («εμείς ό,τι είχαμε να πάρουμε, το πήραμε», επιμένει ο κ. Παπαλιός, αναφερόμενος στο Media Desk), απορεί κανείς με το κέφι ενός ανθρώπου που «τρέχει» το Κέντρο Κινηματογράφου πέντε ολόκληρα χρόνια.
Τώρα που η ευθύνη περνάει σε άλλα χέρια δεν νιώθει λύπη; «Αυτή η σχέση έκλεισε τον κύκλο της. Εδωσα ό,τι είχα να δώσω, δεν έχω άλλο. Μόνο τις συμβουλές μου και τις προτάσεις μου».
Της ΒΕΝΑΣ ΓΕΩΡΓΑΚΟΠΟΥΛΟΥ
ΠΡΕΖΑ TV
22-6-2011
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου