Το λίπασμα του ρατσισμού: φόβος για την κρίση και τους μετανάστες

ΕΤΣΙ ΝΑ ΓΙΑ ΒΛΕΠΟΥΝ ΟΛΟΙ ΣΤΟ ΠΟΥ ΟΔΗΓΕΙ Ο ΡΑΤΣΙΣΜΟΣ ΚΑΙ Η ΞΕΝΟΦΟΒΙΑ...ΤΟ ΘΕΜΑ ΟΜΩΣ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΚΑΙ ΚΑΤΙ ΜΕ ΑΥΤΟΥΣΠΟΥ ΤΟΝ ΚΑΛΛΙΕΡΓΟΥΝ ΚΑΙ ΒΡΙΣΚΟΝΤΑΙ ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΜΕΣΑ ΣΤΑ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΑ...
Η τραγωδία στη Νορβηγία φέρνει εκ νέου στο προσκήνιο τον προβληματισμό για τους λόγους που ωθούν τις ευρωπαϊκές κοινωνίες να υιοθετούν ακροδεξιές ξενοφοβικές ιδεολογίες, συμπεριφορές και κατ' επέκταση πολιτικές.
Σύμφωνα με έκθεση (1 Ιουλίου 2011) της Διεθνούς Οργάνωσης για τα Δικαιώματα των Μειονοτήτων, η άνοδος της Ακροδεξιάς αποδίδεται, λαμβάνοντας υπόψη τις ιδιαιτερότητες κάθε χώρας, σε δύο κοινές αιτίες -στο φόβο, λόγω της οικονομικής κρίσης, που γεννά ευρωσκεπτικισμό, και στο φόβο απέναντι στους μουσουλμάνους μετανάστες, με αριθμό που αυξάνεται συνεχώς λόγω των γεωπολιτικών εξελίξεων. Στις ευρωεκλογές του 2009, κόμματα της άκρας Δεξιάς ξεπέρασαν το ποσοστό του 5% σε 13 από τις 27 χώρες της (τότε) Ευρωπαϊκής Ενωσης.



Πάντως ολοένα και περισσότεροι διεθνείς αναλυτές τείνουν να υποστηρίζουν ότι η άνοδος της Ακροδεξιάς ξεπερνά την οικονομικο-κοινωνική κρίση και μιλούν για «πολιτική αντίδραση» στο άνοιγμα των συνόρων, το οποίο θεωρείται ότι αποδυναμώνει την εθνική κυριαρχία.


Παρά το γεγονός ότι οι μουσουλμάνοι στην Ευρώπη κατάγονται από διαφορετικές χώρες του κόσμου, παρουσιάζονται συνήθως ως ένα «αδιάκριτο σύνολο» που δεν επιθυμεί και δεν έχει τις ικανότητες να ενσωματωθεί στις ευρωπαϊκές κοινωνίες. Περισσότεροι από τους μισούς Δανούς πιστεύουν ότι το Ισλάμ κλονίζει την κοινωνική αρμονία. Τουλάχιστον 4 στους 10 Γάλλους βλέπουν τους μουσουλμάνους που ζουν στη χώρα τους ως απειλή της εθνικής ταυτότητας. Το 50% των Βρετανών συνδέουν το Ισλάμ με την τρομοκρατία. Η πλειοψηφία των Αυστριακών πιστεύει ότι το Ισλάμ απειλεί το δυτικό τρόπο ζωής.


Ανοδική πορεία


Η νέα άκρα Δεξιά της Ευρώπης αναπτύσσει ρητορική εθνικιστικού χαρακτήρα και τοποθετεί στον πυρήνα της ιδεολογίας της την αντιισλαμική ταυτότητα. «Ακροδεξιοί ηγέτες υποδαυλίζουν τους φόβους των πολιτών για την απειλή που κρύβουν οι θρησκευτικές μειονότητες και οι μετανάστες στις ευρωπαϊκές χώρες», υποστηρίζει ο αναλυτής του βρετανικού Κέντρου Διεθνών Μελετών, Μάθιου Γκουντγουίν.


Συγκεντρώνοντας 19% στις βουλευτικές εκλογές του Απριλίου στη Φινλανδία το ακροδεξιό κόμμα των «Αληθινών Φινλανδών» αναδείχτηκε τρίτη δύναμη προκαλώντας ανησυχίες στις Βρυξέλλες. Ηδη η Μαρίν Λεπέν, που διαδέχτηκε τον πατέρα της Ζαν Μαρί στην ηγεσία του Εθνικού Μετώπου, είχε συγκρίνει τις μουσουλμανικές συνοικίες της Γαλλίας με τη ναζιστική κατοχή. Ο Γκέερτ Βίλντερς του ολλανδικού Κόμματος της Ελευθερίας ζητεί την απαγόρευση του Κορανίου και την επιβολή φόρου σε όσες γυναίκες φορούν την ισλαμική μαντίλα. Το Κόμμα των Σουηδών Δημοκρατών, που κάποτε φορούσαν ναζιστικές στολές, πήρε έδρες στο Κοινοβούλιο στις εκλογές του Σεπτεμβρίου του 2010. Στην Ελβετία η Δημοκρατική Ενωση Κέντρου συγκεντρώνει ποσοστά που αγγίζουν το 30% με πολιτικές κατά των μιναρέδων και υπέρ της απέλασης των ξένων εγκληματιών. Στον ίδιο άξονα, «όχι στους μιναρέδες, ναι στις καμπάνες», δηλώνει το αυστριακό FPO, που τάσσεται υπέρ της εθνικής κυριαρχίας και κατά των Βρυξελλών.


(Πηγές: http://www.minorityrights.org, www.islamophobia-watch.com, www.bbc.co.uk, www.economist.com)


Της ΙΩΑΝΝΑΣ ΝΙΑΩΤΗ-ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ


ΠΡΕΖΑ TV
26-7-2011