Για το έργο που άφησε πίσω του ο Μιχάλης Κακογιάννης μίλησε σήμερα σε ανακοίνωση του ο γάλος υπουργός πολιτισμού Φρεντερίκ Μιτεράν, ενώ η γαλλική εφημερίδα “Φιγκαρό” του αφιέρωσε ολοσέλιδο άρθρο.
«Ποιος άλλος από αυτόν τον υπέροχο Ελληνοκύπριο σκηνοθέτη θα μπορούσε να υλοποιήσει μια τέτοια δημιουργία που ενσαρκώνεται από άτομα-φωτιά, όπως ο Άντονι Κουίν, η Ειρήνη Παπά και η Λίλα Κέντροβα» αναρωτιέται ο Φρεντερίκ Μιτεράν για τον "Ζορμπά" στην ανακοίνωση του.
«Κληρονόμος και ένθερμος συνεχιστής της ελληνικής μυθολογίας, ο Κακογιάννης δημιούργησε μια πολύ ωραία τριλογία τραγωδιών για τον κινηματογράφο που ανέδειξε τη μεγάλη ηθοποιό Ειρήνη Παπά. Ειδικά η "Ηλέκτρα" δέχθηκε το 1962 το βραβείο της καλύτερης προσαρμογής στον κινηματογράφο. Είναι όμως στο θέατρο που εστράφη τα τελευταία χρόνια, ως ακατανίκητη επιστροφή στο λίκνο όλων των τεχνών», συνεχίζει ο Γάλλος υπουργός.
«Έφυγε, αφού κατόρθωσε να δει την υλοποίηση του μεγάλου του ονείρου, που είναι το πολυπολιτιστικό κέντρο στην οδό Πειραιώς», γράφει στο ολοσέλιδο δημοσιεύμα της “Φιγγαρό” η συντάκτης, η οποία το παρουσιάζει ως «το όνειρό του, ως τίμιου ανθρώπου, είναι αυτό το μικρό "Beaubourg" που προσφέρει στην πατρίδα».
Στο κείμενο της αναφέρει τα ταξίδια της ζωής του Κακογιάννη, από την γέννησή του στην Κύπρο, τις σπουδές του στο Λονδίνο και στην τελική του εγκατάσταση στην Αθήνα, στα οποία «ως άλλος Οδυσσέας που ξαναβρήκε την Ιθάκη, αυτός ο Έλληνας της Κύπρου εγκαταστάθηκε στην Αθήνα το 1953, όπου ξεκίνησε μια πολυδιάστατη καριέρα στο χώρο του κινηματογράφου».
Η “Φιγγαρό” σκιαγραφεί τον Μιχάλη Κακογιάννη ως έναν «ελεύθερο άνθρωπο εντυπωσιακής ευρυμάθειας», που αγαπούσε την τέχνη και τη ζωή, με αισθήματα και περιέργεια για τους συνανθρώπους του και με την ικανότητα να μιλάει απταίστως τουλάχιστον 4 γλώσσες.
Υπογραμμίζει την ικανότητα του να πετυχαίνει πολλά από την ερμηνεία των ηθοποιών του και το γεγονός πως δούλευε αποκλειστικά με ανθρώπους που αγαπούσε, θαύμαζε και σεβόταν, οι οποίοι άλλωστε τού το ανταπέδιδαν.
Στο σχετικό δημοσίευμα γίνεται ακόμα ευρεία αναφορά στην φιλμογραφία του, στις θεατρικές παραστάσεις και τραγωδίες και ιδιαίτερα την "Ηλέκτρα" και τις "Τρωάδες" του Ευριπίδη, που άφησαν εποχή τόσο στην Αβινιόν στη Γαλλίας, όσο και στη Νέα Υόρκη. Και βέβαια στην παγκόσμια δόξα που «ήλθε το 1964 με τον φανταστικό "Αλέξη Ζορμπά" και τον Άντονι Κουίν».
ΠΡΕΖΑ TV
27-7-2011
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου