"Σωκρατάκο μου που κακία δεν είχες..Αδερφέ και φίλε μου που ήσουν δίπλα μας στα δύσκολα και πιο δίπλα σε μένα...Σε μένα που στα δύσκολα δεν ήθελα να σου μιλήσω για να μην σε στεναχωρήσω..Σε μένα που σου έκανα όλο παράπονα..Για τη δουλειά..για την άδεια..για τα λεφτά...Πόσο λίγη στάθηκα δίπλα σου...Και πόσο "μεγάλος" ήσουν εσύ.."Μη στεναχωριέσαι...είναι καλός άνθρωπος...δεν τα κάνει από κακία.."Ακόμα και τις χειρότερες στιγμές σας αυτό έλεγες..."Είναι καλός μωρέ να πάρει" Κι εγώ ..η λίγη..έβριζα!Κι εσύ μου έλεγες "Σταμάτα μωρέ μ' αυτό το στόμα σου πια!"Αδερφέ και φίλε μου ...όταν ξεκίνησα να σου πω τα νέα...μου είπες δεν πειράζει...Έχει ο Θεός..Και ναι έχει..αλλά γιατί;Ο Θεός που τόσο κοντά σου είχες γιατί αυτή τη τελευταία στιγμή δεν...Λέω πράγματα ακαταλαβίστικα..Αυτό που μόνο μπορώ να σου πω είναι ότι από σήμερα αναθεωρώ τις απόψεις μου ...για όλα και ΟΛΟΥΣ...Ναι Σωκράτη...σε ευχαριστώ για όλα και δεν το λέω με παράπονο γιατί σου το έλεγα συνέχεια..Κι εσύ έλεγες..."Έλα μωρέ Τασία.."
ΣΩΚΡΑΤΗ ΑΔΕΡΦΕ ΚΑΙ ΦΙΛΕ ΜΟΥ..ΜΟΥ ΛΕΙΠΕΙΣ ΗΔΗ.."
ΤΑΣΙΑ
http://troktiko.blogspot.com/2010/07/blog-post_3455.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου