«Κούρεμα» του δημόσιου χρέους θα σήμαινε παρατεταμένη περίοδο διακοπής δανειοδότησης των μικρομεσαίων επιχειρήσεων (ΜμΕ), σύμφωνα με την Εθνική Συνομοσπονδία Ελληνικού Εμπορίου ΕΣΕΕ .
Όπως αναφέρει σε ανακοίνωσή της με αφορμή τη δημοσιοποίηση της επίκαιρης έρευνας της ΕΕ για τις ΜμΕ στην Ελλάδα 2003-2010, μετά το «κούρεμα» οι ελληνικές τράπεζες δεν θα μπορούν να στηρίξουν την αγορά με τραπεζικές εγγυήσεις, αφού δεν θα γίνονται αποδεκτές από τους οίκους του εξωτερικού, είτε για εισαγωγές είτε για εξαγωγές.
Αυτό που διαφαίνεται ότι θα συμβεί στην ελληνική αγορά μετά το "κούρεμα" της τάξεως του 50%, όπως τονίζει η Συνομοσπονδία, είναι μία άγνωστης χρονικής διάρκειας παραγωγική αδράνεια και ένα καθεστώς «επιχειρηματικής εφεδρείας».
Το ερώτημα πόσο ακόμα μπορούν να αντέξουν οι μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις στην Ελλάδα έχει απαντηθεί, κατά την ΕΣΕΕ, από την τρόικα για το 2011, αφού σε πρόσφατη έκθεση εκτιμά ότι μέχρι τέλος του έτους με τα μέτρα που επιβάλλονται θα κλείσει το 3,3% των μικρομεσαίων, δηλαδή επιπλέον 25.000 ελληνικές επιχειρήσεις με 135.000 απώλειες θέσεων εργασίας.
Την ίδια ώρα, όπως τονίζεται στην ανακοίνωση, ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου ανακοίνωνε τη στήριξη των ΜμεΕ στην Ευρώπη των 27 για την δημιουργία θέσεων εργασίας, χωρίς βέβαια να εξαιρεί την Ελλάδα, ενώ η δραματική επιδείνωση της οικονομικής ζωής των Ελλήνων θα διαρκέσει τουλάχιστον μια πενταετία, με εξαιρετικά επώδυνες συνέπειες, αφού τα μέτρα της τρόικας θα συνεχίσουν να δημιουργούν μέχρι το 2015 βαθιά ύφεση, λουκέτα και ανεργία.
Οι άξονες της έρευνας:
1. Στοιχεία για πλήθος επιχειρήσεων και την απασχόληση σε αυτές:
* Η απασχόληση στις ελληνικές επιχειρήσεις είναι λίγο χαμηλότερα από το 110 σε Ελλάδα και ΕΕ, ενώ οι ΜμΕ απασχολούν πάνω από το 85% του εργατικού δυναμικού (πολύ παραπάνω από τον μέσο όρο της ΕΕ.).
* Ο αριθμός των ΜμΕ στην Ελλάδα, με βάση το 100, ανέρχεται στο 93 έναντι 112 στην ΕΕ, ενώ η προστιθέμενη αξία της ΜμεΕ στην Ελλάδα υποχωρεί συνεχώς όσο μειώνεται ο αριθμός των ΜμΕ και έχει πέσει στο 110 έναντι 120 στην Ε.Ε.
* Η συμμετοχή του κλάδου των ΜμΕ στη δημιουργία προστιθέμενης αξίας ανέρχεται στο 35.3% σε σχέση με το 21.8% των λοιπών χωρών της Ε.Ε.
* Συγκρίνοντας το 2003 με το 2010, οι ΜμΕ είναι λιγότερες κατά 30.000, με απώλεια 135.000 θέσεων εργασίας, ενώ συγκρίνοντας το 2010 με το 2011 έχουμε 68.000 λιγότερες ΜμΕ και άλλες 53.000 να βρίσκονται στο κόκκινο, με αποτέλεσμα να είναι στα πρόθυρα να κατεβάσουν ρολά.
* Το εννιάμηνο του 2011 χάθηκαν 67.000 θέσεις εργασίας, ενώ οι απολύσεις έφτασαν τις 27.000, εμφανίζοντας αύξηση κατά 55%.
* Οι μεγάλες επιχειρήσεις δημιουργούν μόλις το 14% των θέσεων απασχόλησης στην Ελλάδα, ενώ ο αντίστοιχος μ.ο. στην ΕΕ είναι 33%.
* Οι ελληνικές ΜμΕ απασχολούν κατά μέσο 2,9 άτομα, αριθμός αισθητά μικρότερος σε σχέση με τον μ.ο. της ΕΕ, ο οποίος είναι 4,2 άτομα ανά επιχείρηση.
* Οι ΜμΕ παροχής υπηρεσιών στην Ελλάδα, σε όρους πλήθους επιχειρήσεων, είναι σαφώς μικρότερες από τον μ.ο. της ΕΕ (34% έναντι 44%). Τα ίδια περίπου δεδομένα με τα παραπάνω ισχύουν και για την απασχόληση, την προστιθέμενη αξία και τον τομέα των υπηρεσιών.
* Από την άλλη πλευρά οι ελληνικές ΜμΕ που δραστηριοποιούνται στον τομέα του εμπορίου είναι αναλογικά περισσότερες από τον μ.ο. της ΕΕ(42% έναντι 31%).
2. Φορολογικά στοιχεία
Τα στοιχεία φορολόγησης των ΜμΕ στην Ελλάδα δείχνουν ότι αθροιστικά από άμεσους και έμμεσους τακτικούς ετήσιους φόρους, αλλά και από αναδρομικές και έκτακτες εισφορές προκύπτει μία επιβάρυνση που κυμαίνεται από 48% έως 53%, ενώ στην ΕΕ η φορολογία δεν ξεπερνά το 33%. Αξίζει να επισημάνουμε ότι σε περίπτωση οφειλής του κράτους προς την επιχείρηση δεν υπάρχει δυνατότητα συμψηφισμού μεταξύ φορολογικών αξιώσεων του δημοσίου και των επιχειρήσεων για ποσά άνω των 30.000.
3. Επιχειρηματικότητα
* Ενώ ο ρυθμός δημιουργίας των ΜμΕ στην Ελλάδα είναι σχεδόν παρεμφερής με αυτόν του μ.ο. της ΕΕ (14% σε Ελλάδα και 12% σε ΕΕ), το μερίδιο των επιχειρηματιών που εκμεταλλεύτηκαν τις κατάλληλες ευκαιρίες για να ανοίξουν μία επιχείρηση είναι σαφώς υποδεέστερο από εκείνο του μ.ο. των χωρών της ΕΕ (39% σε σχέση με το 55%). Αυτό το στοιχείο υπονοεί πως ένα πολύ μεγάλο ποσοστό των Ελλήνων επιχειρηματιών έχουν οδηγηθεί στο άνοιγμα της επιχείρησής τους λόγω ανάγκης και έλλειψης άλλων εναλλακτικών προοπτικών.
* Η προώθηση-διαφήμιση της επιχειρηματικότητας από τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης είναι περιορισμένη στην Ελλάδα (34,5%) σε σχέση με τις λοιπές χώρες της ΕΕ (51,35%).
4. Προτεραιότητα στη Μικρή και Μεσαία επιχείρηση
* Παρόλο που το σύστημα έκδοσης αδειών και αδειοδοτήσεων στην Ελλάδα προσεγγίζει εκείνο του μ.ο. των χωρών της ΕΕ, η επιβάρυνση από τις ισχύουσες κυβερνητικές ρυθμίσεις, η σχετική πολυπλοκότητα στο επικοινωνιακό κομμάτι και η ανεπαρκής έως ανύπαρκτη πρόοδος στην απλοποίηση των κανόνων και των διαδικασιών τοποθετούν την Ελλάδα σε δυσμενή θέση σε σχέση με τις άλλες χώρες της ΕΕ.
5. Κρατική - Διοικητική ανταπόκριση
* Οι ημέρες που απαιτούνται για να λειτουργήσει μια ελληνική επιχείρηση είναι 19 έναντι 14 στην ΕΕ και σε αυτό έχει βοηθήσει τον τελευταίο χρόνο η ενεργοποίηση του one stop shop στα επιμελητήρια.
* Το κόστος που είναι απαραίτητο να δημιουργηθεί ένα εταιρικό σχήμα φτάνει το 21% (ως προς το κατά κεφαλήν εισόδημα) έναντι 5,5% στην ΕΕ.
* Η απαιτούμενη καταβολή ελάχιστου κεφαλαίου στην Ελλάδα είναι στο 22,3% (% ως προς το κατά κεφαλήν εισόδημα) έναντι 18,76% στον μ.ο. των χωρών της ΕΕ.
* Το απαιτούμενο κόστος μεταβίβασης περιουσίας (% ως προς την περιουσιακή αξία) είναι 12,7% στην Ελλάδα σε αντίθεση με την ΕΕ όπου κυμαίνεται στο 4,68%.
* Για να κλείσει οριστικά μια επιχείρηση στην Ελλάδα χρειάζεται 2 χρόνια με κόστος περίπου 9% και είναι τα μόνα στοιχεία που ταυτίζονται με τον μ.ο. της ΕΕ, με την προϋπόθεση ότι στην Ευρώπη ακολουθούν συγκεκριμένη πτωχευτική διαδικασία, ενώ στην Ελλάδα απλώς κατεβάζουν ρολά και συνεχίζουν να οφείλουν εισφορές με πρόστιμα και προσαυξήσεις επίχριστο.
* Η διαθεσιμότητα των 8 βασικών κρατικών υπηρεσιών, οι οποίες παρέχουν βοήθεια στις ελληνικές επιχειρήσεις μέσω της χρήσης του διαδικτύου (ηλεκτρονική εξυπηρέτηση των ελληνικών επιχειρήσεων), είναι αρκετά περιορισμένη στην πατρίδα μας σε σχέση με τις λοιπές χώρες της ΕΕ (62,5 έναντι 89,35).
* Σε αυτόν το τομέα η Ελλάδα καταγράφει τη χειρότερη επίδοση επί του συνόλου των χωρών της ΕΕ, εξαιτίας κυρίως του υψηλού κόστους τόσο της έναρξης της λειτουργίας των επιχειρήσεων όσο και της μεταβίβασης των περιουσιακών στοιχείων, αν και οι λοιποί δείκτες κυμαίνονται στο ίδιο επίπεδο με αυτό του μ.ο. των χωρών της ΕΕ.
6. Κρατική ενίσχυση και κρατικές προμήθειες
* Ο μέσος όρος πληρωμής των επιχειρήσεων από το δημόσιο είναι 65 ημέρες έναντι 25 στην ΕΕ.
* Αναφορικά με την οικονομική σχέση των ΜμΕ και του κράτους, το μερίδιο των ΜμεΕ στην συνολική αξία των κρατικών συμβολαίων είναι 31% στην Ελλάδα και 38% στην ΕΕ, ενώ η ηλεκτρονική διαθεσιμότητα των προκηρύξεων κρατικών προμηθειών στην Ελλάδα προσεγγίζει μόλις το 43%, ενώ στην ΕΕ το 73%. Τέλος, με βάση τα στοιχεία της έρευνας προκύπτει πως η κρατική βοήθεια προς τις ΜμΕ στην Ελλάδα είναι οριακά υψηλότερη (7,6%) από την ΕΕ (6,9%).
7. Πρόσβαση σε χρηματοδότηση
* Το ποσοστό μη επιτυχών αιτήσεων από τις ΜμΕ για παροχή τραπεζικών δανείων ανέρχεται το 36% στην Ελλάδα, ενώ στις άλλες χώρες της ΕΕ το ποσοστό αυτό υπολογίζεται στο 23%.
* Ο μέσος όρος εξόφλησης συναλλαγών μεταξύ επιχειρήσεων στην Ελλάδα είναι περίπου 107 ημέρες έναντι 54 ημερών στην ΕΕ.
* Οι επενδύσεις υψηλού επιχειρηματικού ρίσκου είναι ιδιαίτερα περιορισμένες στην πατρίδα μας (0,002%) σε σχέση με τις υπόλοιπες χώρες (0,014%), ενώ τα πιστωτικά ιδρύματα διακατέχονται από μία έντονη επιφύλαξη στη χορήγηση δανείων προς τις ΜμΕ (38% έναντι 30% στην Ε.Ε.)
* Το ποσοστό αξιοποίησης ευρωπαϊκών κονδυλίων για τη δημιουργία και ενίσχυση των ΜμΕ είναι στην Ελλάδα μόλις 6% έναντι 22% στην ΕΕ.
8. Ενιαία αγορά
Η Ελλάδα είναι η πρώτη από τις χώρες της ΕΕ που παρουσιάζει τόσο μεγάλη καθυστέρηση στην ενσωμάτωση στο εθνικό δίκαιο των οδηγιών που ισχύουν στην ΕΕ. Η ενσωμάτωση των κοινοτικών οδηγιών στην ελληνική νομοθεσία αργεί 5 φορές παραπάνω απ' ότι στο μ.ο. των χωρών της ΕΕ, ενώ πολλές φορές αρκετές από αυτές τις κοινοτικές οδηγίες δεν ενσωματώνονται καθόλου στην εθνική νομοθεσία.
9. Δεξιότητες και Καινοτομία
* Αν και η γενική εικόνα της Ελλάδας στο συγκεκριμένο τομέα συμβαδίζει με αυτήν των υπολοίπων χωρών, υπάρχουν έντονες διακυμάνσεις και αποκλίσεις σε βασικούς δείκτες.
* Οι ελληνικές επιχειρήσεις είναι αρκετά δεκτικές στην προώθηση νέων μεθόδων marketing και στην εφαρμογή νέων καινοτόμων πρακτικών (51,29% επί του συνόλου των ΜμεΕ έναντι 39,09% στην ΕΕ), καθώς επίσης και στη βελτίωση των εσόδων από τις πωλήσεις τους μέσω υιοθέτησης νέων μεθόδων 26,65% έναντι 13,26% ).
* Παρ' όλα αυτά σημαντική υστέρηση παρατηρείται σε εκείνους τους δείκτες που μετράνε το επίπεδο των δεξιοτήτων-ικανοτήτων, καθώς οι ελληνικές επιχειρήσεις δεν συμμετέχουν σε χρηματοδοτούμενες από την ΕΕ έρευνες (9,77% έναντι 20,95%, σε πλήθος 100.000 επιχειρήσεων), δεν χρησιμοποιούν ευρέως το διαδίκτυο για την προώθηση των προϊόντων τους (8% έναντι 13%) και δεν πραγματοποιούν αγορές μέσω του διαδικτύου (10% των επιχειρήσεων έναντι 28% στην ΕΕ).
* Μεγάλη απόκλιση παρουσιάζεται και στην εκπαίδευση των εταιρειών και των υπαλλήλων τους (21% έναντι 58,48% ως προς το σύνολό τους), ενώ και ο ρυθμός συμμετοχής των εργαζομένων σε εκπαιδευτικά προγράμματα απόκτησης νέων δεξιοτήτων είναι εμφανώς χαμηλότερος από αυτόν των υπολοίπων χωρών της ΕΕ (4,7% σε σχέση με 12,62%).
10. Διεθνοποίηση
* Το μέσο κόστος που απαιτείται για εξαγωγή προϊόντων από τη χώρα μας διαμορφώνεται στα 1.153 δολάρια έναντι 1.043 στην ΕΕ, ενώ ο απαιτούμενος χρόνος διεκπεραίωσης της διαδικασίας εκτιμάται σε 20 ημέρες έναντι 11,71 ημερών στην ΕΕ, με αριθμό συνοδευτικών εγγράφων 5 έναντι 4.
* Για τις εισαγωγές των προϊόντων το κόστος είναι 1.265 δολάρια έναντι 1.097,64 στις υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες, με απαιτούμενο χρόνο 25 ημερών έναντι 12,35 και με απαραίτητα έγγραφα 6 έναντι 5,35.
* Και σε αυτόν το τομέα η Ελλάδα βρίσκεται πίσω σε σχέση με την ΕΕ και κρίνεται επιβεβλημένη η διεθνοποίηση της δραστηριότητας των ΜμΕ και η ενίσχυση των διεθνών εταιρικών συνεργασιών.
ΠΡΕΖΑ TV
24-10-2011
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου