Οχι «εφεδρεία». Ε-φαιδρία στην Πλάκα, στον «Ζυγό», που είναι κι ένα βήμα από την πλατεία Συντάγματος. «Εννοείται ότι απόψε που είναι η παγκόσμια κινητοποίηση των «Αγανακτισμένων», θα κατεβώ στο Σύνταγμα. Αν χρειαστεί θα συγκρουστώ και μετά θα πάω να τραγουδήσω», λέει η Τάνια Τσανακλίδου.Τι άλλο λέει; Πως συνδυάζοντας από Κουρτ Βάιλ μέχρι Ακη Πάνου, ετοίμασαν μαζί με την καινούργια της φίλη Ελένη Κοκκίδου, τον παιδικό της «κολλητό» Κώστα Θωμαΐδη και την 5μελή της μπάντα μια μουσική παράσταση που αλλάζει τα φώτα στην ορθογραφία της «εφεδρείας» και μαζί στην εξουσία, αλλά στέκεται αλληλέγγυα στον απλό κόσμο. Πρακτικά: κατεβάζοντας το μεροκάματο, οι συντελεστές εξασφάλισαν είσοδο στο πρόγραμμά τους με 10 ευρώ (για ορθίους) και 20 ευρώ (σε τραπέζι), χωρίς την υποχρέωση κατανάλωσης ποτού.
Φυσικά, «για όποιον θέλει να πιει, οι τιμές μας είναι καντίνας: ένα ουίσκι 7 ευρώ». Ετσι είναι. Οι μικρές προσωπικές επαναστάσεις ξεκινούν απ' αυτό που μπορείς: «Να συναντηθούμε, να συζητήσουμε, να ξαναγίνουμε πολίτες». Ή από αυτό που δεν μπορείς: «Φτάνει πια». Σε ποιον απευθύνεται η προειδοποίηση; Η Τσανακλίδου δεν μασάει τα λόγια της.
- «Εφαιδρία» με τραγούδια, κειμενάκια, χιούμορ και τι άλλο;
«Και σύμπλευση με την εποχή. Δεν κάνουμε σαν να μη συμβαίνει τίποτα. Ούτε, όμως, είμαστε διδακτικοί: κανείς μας δεν είναι σε θέση να κάνει μάθημα στον διπλανό του. Καλύτερα να ανοίξουμε μια αγκαλιά και να αποκαταστήσουμε την κοινωνική αλληλεγγύη, για την καταστροφή της οποίας ευθύνονται όλες οι τελευταίες κυβερνήσεις και κυρίως η τωρινή, που κάνει τα πάντα για να ευνοήσει τις μεταξύ μας κόντρες. Ο εχθρός όμως είναι ένας: το πολιτικό σύστημα. Φυσικά, υπάρχουν ικανοί και έντιμοι άνθρωποι στα κόμματα. Πρέπει, όμως, ν' αλλάξουν οι δομές».
- Για την ώρα, πάντως, εκτονωνόμαστε μεταξύ μας.
«Οχι πάντα. Στο Σύνταγμα υπήρχε κάτι υγιέστερο, όσο βέβαια μπορούσαμε να κατεβαίνουμε, χωρίς να φτάσουμε στο φρικτό σημείο η συγκέντρωση άνω των δύο ατόμων στον Αγνωστο Στρατιώτη να θεωρείται συνωμοσία κι εξέγερση, σαν να 'μαστε στη χούντα. Η καταστολή ειδικά των "Αγανακτισμένων" είναι μανιώδης και βάρβαρη. Οργανα της τάξεως είναι αυτοί ή πραιτωριανοί;»
- Σε ό,τι σας αφορά, ένδειξη αλληλεγγύης είναι οι τιμές στον «Ζυγό»...
«Το καλοκαίρι δεν υπήρχε καν μεροκάματο. Δίναμε συναυλίες με εισιτήριο 12 ευρώ και αν έβγαιναν κέρδη, τα μοιραζόμασταν στα ίσα. Το ίδιο ισχύει και στον "Ζυγό". Ο καθένας πρέπει να προσφέρει ό,τι μπορεί. Προσφορά θεωρώ ακόμη και το να ζητάμε απόδειξη. Να μας γίνει συνείδηση, γιατί διαφορετικά θα συνεχίσουν να την πληρώνουν μισθωτοί και συνταξιούχοι. Από την άλλη μεριά, όμως, δεν μπορούν να αφήνουν όλους τους αληταράδες με τα εκατομμύρια, τις βίλες και τα σκάφη να φοροδιαφεύγουν».
- Γιατί νομίζετε πως δεν τους ελέγχουν;
«Γιατί ό,τι ενδιαφέρει τους κυβερνώντες είναι να καταργήσουν τη μεσαία τάξη. Θέλουν να γίνουμε όλοι φτωχοί, εξαρτώμενοι από ένα συφοριασμένο μισθό, να το βουλώνουμε, να μη συναθροιζόμαστε, να μην εκφραζόμαστε ελεύθερα, να μην κρίνουμε τις αποφάσεις τους. Δεν μας θέλουν μορφωμένους, ούτε σκεπτόμενους. Μας θέλουν γρανάζια, με αλλοιωμένη την Ιστορία μας, χωρίς εθνική συνείδηση, χωρίς πολιτισμό (που είναι όπλο εναντίον τους, όταν οι καλλιτέχνες είναι ευσυνείδητοι), χωρίς κοινωνικές παροχές. Και αυτό δεν αφορά μόνο την Ελλάδα. Είναι ηλίου φαεινότερον ότι η κρίση είναι γενική, προκατασκευασμένη κι έχει στόχο την καταστολή του πολιτικού φρονήματος των λαών όλου του κόσμου».
- Λέτε τολμηρά πράγματα σε μια εποχή που τα δημόσια πρόσωπα προτιμούν λίγο-πολύ να σιωπούν.
«Εγώ δεν έχω επιχορηγηθεί ποτέ και από κανέναν. Ούτε το κράτος μού στάθηκε με κάποιο τρόπο ούτε εγώ ζήτησα κάτι από οποιοδήποτε κόμμα. Επομένως, μπορώ να κρίνω και να διεκδικώ ζωτικό χώρο. Και ο ζωτικός χώρος προϋποθέτει ελευθερία».
- Δεν αισθάνεστε ότι είμαστε χωρίς προοπτικές;
«Ακόμη και στο πυκνότερο σκοτάδι υπάρχει ελπίδα. Δεν τη διακρίνεις, όμως, ξαπλωμένος στον καναπέ. Πρέπει να κινητοποιηθούμε και ας χάσουμε μερικές μάχες. Δεν έχω αυταπάτες. Αυτός ο ύπουλος κι αισχρός πόλεμος, στον οποίο ο αληθινός εχθρός κάθεται απομονωμένος σε κάποια γραφεία, θα αγριέψει περισσότερο».
- Αρα, τι μπορούμε να κάνουμε;
«Να είμαστε συνειδητοί πολίτες και αλληλέγγυοι μεταξύ μας. Αλλά πριν κι από αυτό, πρέπει να διώξουμε τους αλήτες που μας κυβερνούν. Αυτούς που μας αναγκάζουν να ζούμε μέσα σ' έναν ευφημισμό. Υπουργείο "Προστασίας του Πολίτη": αυτό που δέρνει τον πολίτη και καταργεί την υπόστασή του. Υπουργείο "Περιβάλλοντος": Με τον σημερινό υπουργό και αρχιτέκτονα της καταστροφής να ξεπουλάει τα πάντα. Υπουργείο "Εθνικής Αμυνας": Φοβάμαι και να σκεφτώ τι υπουργείο είναι αυτό. Υπουργείο "Διά βίου μάθησης": Με επικεφαλής μια κυρία που ως επίτροπος στην Ευρώπη είχε προτείνει να γίνουν τα αγγλικά επίσημη γλώσσα της Ελλάδας! Και το άλλο; Πρωθυπουργός της χώρας να είναι κάποιος που προσεύχεται να υπάρξει παγκόσμια διακυβέρνηση! Οι άνθρωποι αυτοί δεν είναι ούτε ανίκανοι ούτε αδαείς. Είναι νεοταξίτες, δούλοι ξένων παγκόσμιων συμφερόντων κι εντεταλμένοι γραικύλοι».
- Υπάρχει μια πολιτική φωνή που σας πείθει;
«Εδώ και χρόνια ή έριχνα λευκό ή δεν πήγαινα καν να ψηφίσω. Αλλά εδώ κι ένα μήνα ακούω τον Αλέξη Τσίπρα να λέει δημόσια ό,τι σκέφτομαι κι εγώ. Αποκάλεσε π.χ. στη Βουλή τον πρωθυπουργό "ντίλερ" και είχε δίκιο όταν το είπε, διότι μέσα στο Μέγαρο Μαξίμου κλείστηκε η συμφωνία για τον ελληνικό χρυσό και ουδείς αναρωτήθηκε τι κερδίζει το ελληνικό κράτος απ' αυτό. Δηλαδή έκανε το "ντιλεριλίκι" ο Παπανδρέου, χωρίς το κράτος να κερδίσει ένα ευρώ. Πώς είναι δυνατό να συμβαίνουν τέτοια πράγματα; Τι περιμένει ο κόσμος για να ξεσηκωθεί;».
- Εσείς που είχατε άλλοτε εξομολογηθεί τις μελαγχολίες που περνάτε, τώρα που οι περισσότεροι είναι καταθλιπτικοί, φαίνεστε όλο δυναμισμό.
«Απογοητεύομαι κι εγώ συχνά. Αλλά δεν το βάζω κάτω. Ενας γέροντας, τη μοναδική φορά που εξομολογήθηκα στη ζωή μου, μου είπε "παιδί μου, γι' αυτό μας έδωσε ο Θεός δυο χέρια. Οταν πέφτουμε κάτω, να σηκωνόμαστε". Είναι σαν εκείνο το ωραίο τραγούδι που λέει "σα μεθώ και πέφτω κάτω και λασπώνομαι, βάζω μπρος τα δυο μου χέρια και σηκώνομαι"».*
Της ΝΑΤΑΛΙ ΧΑΤΖΗΑΝΤΩΝΙΟΥ-ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ
ΠΡΕΖΑ TV
15-10-2011
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου