«Να μας φοβούνται. Η αντίδραση της νεολαίας στις παρελάσεις ήταν μόνο η αρχή. Θα δούν κι άλλα. Αυτό να γράψεις και τίποτε άλλο». Οι μαθητές της Γ' Λυκείου του 19ου Λυκείου στην Κυψέλη είναι κοφτοί. Παιδιά απολυμένων, μεταναστών, βιοπαλαιστών δεινοπαθούν σε μια χώρα που δεν υπόσχεται τίποτα στους νέους. Το μόνο που τους απομένει, όπως λένε, είναι το φιλότιμο, η αξιοπρέπεια.
Στην παρέλαση της 28ης, έχοντας ενημερωθεί για τη δανειακή σύμβαση της 26ης Οκτωβρίου και τις θυσίες που θα κληθεί να κάνει ο λαός, σήκωσαν μαύρες κορδέλες μπροστά στους επισήμους. Το κύμα αντιδράσεων απ' άκρη σ' άκρη της χώρας σηματοδότησε εκείνη την ημέρα την κλιμάκωση μιας λαϊκής αντίδρασης που εκδηλώνεται με κάθε ευκαιρία εδώ και μήνες.
«Κλέψαν τα όνειρά μας. Με ελικόπετρο θα φύγουν. Να μας δώσουν πίσω οι Γερμανοί όσα μας χρωστάνε. Τις αποζημιώσεις από τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. Τι γίναν αυτές; Οι σφαγές, το πλιάτσικο στις περιουσίες των Ελλήνων;» αναρωτιέται η Αγγελλική Β.
Το σχολείο τους δεν έκανε ποτέ κατάληψη. Δείχνουν περήφανοι γι' αυτό. «Είναι καλύτερο και από ιδιωτικό. Μπαίνουμε σε χώρους καθαρούς. Οι καθηγητές μας είναι άψογοι. Τους σεβόμαστε όπως μας σέβονται κι αυτοί. Δεν επεμβαίνουν ποτέ στη γνώμη μας» τονίζει ο Φάνης Ν., πρόεδρος του 15μελούς.
Η ομάδα των παιδιών γνωρίζει ότι οι καταιγιστικές όσο και πρωτοφανείς πολιτικές εξελίξεις των τελευταίων ημερών έχουν ως αφετηρία την αγανάκτηση του κόσμου, τη συσσωρευμένη οργή του. Κάποιοι, όσοι είχαν συμφέρον, μίλησαν για κατευθυνόμενες αντιδράσεις. Από κόμματα, από καθηγητές, από ομάδες...
«Οι μαύρες κορδέλες ήταν δείγμα αγανάκτησης της σημερινής νεολαίας. Δεν χρειαζόμαστε καθοδηγητές. Ήταν αποκλειστικά πρωτοβουλία των μαθητών και δεν φέρει ευθύνη κανένας ανώτερος. Αυτά που έγιναν στις παρελάσεις δεν ήταν τίποτα απ' αυτά που θα μπορούσαν να γίνουν. Δεν θίξαμε κανέναν. Ήταν μια πολιτισμένη, πολιτική κίνηση. Ήταν η οργή για τους γονείς μας που μοχθούν. Ας ετοιμάζονται για την επέτειο του Πολυτεχνείου. Εκεί θα δείξουμε τι μπορούμε να κάνουμε» τονίζει η Ερμιόνη Τ.
Μεταξύ των παιδιών, κάποια με δυο γονείς άνεργους. Αλλα, παιδιά πολύτεκνων οικογενειών. «Η μάνα μου έπαιρνε 2.000 ευρώ, τώρα φέρνει στο σπίτι 500 με το ζόρι» συμπληρώνει η Βάσω Σ. «Να πάρουν μέτρα που θα ευνοήσουν τους μαθητές, τους νέους. Ζητάμε βιβλία για να δώσουμε πανελλήνιες, και όχι DVD. Ζητάμε να πάρουμε πίσω αυτά που μας έκλεψαν» λέει.
Στο Λονδίνο πριν από λίγες εβδομάδες σημειώθηκαν ταραχές από νέους, με αποτέλεσμα τη σύλληψη και τη φυλάκιση 2.000 ατόμων. Στον Καναδά επίσης επεισόδια και ταραχές από νέους που διαμαρτύρονται για την ανεργία, τις χαμηλές αποδοχές και την υποβάθμιση της ποιότητας της ζωής τους. Και στις δυο χώρες, οι κυβερνήσεις σπεύδουν να χρηματοδοτήσουν προγράμματα υποστήριξης και εναλλακτικών παρεμβάσεων για τους νέους, προκειμένου να σηματοδοτήσουν το ενδιαφέρον της πολιτείας γι' αυτούς.
Ενέργειες που παρασάγγας απέχουν απ' όσα... δεν γίνονται στην Ελλάδα του Μνημονίου. Οπως σημειώνει η Βάσω Αρτινοπούλου, καθηγήτρια του Πάντειου Πανεπιστημίου, οι νέοι πτυχιούχοι εγκαταλείπουν τη χώρα. «Εξαγωγή ανθρώπινου δυναμικού, για την επιμόρφωση του οποίου έχουν επενδυθεί εκατομμύρια ευρώ. Οσοι είναι ακόμη φοιτητές βλέπουν τον τίτλο σπουδών τους χωρίς αντίκρισμα, όχι μόνο υπό την απειλή της ανεργίας, αλλά επειδή φοιτούν σε πανεπιστήμια και με δασκάλους που πρώτα η ίδια η πολιτεία έχει απαξιώσει».
Πιστεύει ότι οι μαθητές των άλλων βαθμίδων εκπαίδευσης βιώνουν καταστάσεις ανοίκειες προς την ηλικία τους. «Ακόμη και παιδιά του δημοτικού βιώνουν ολοένα και συχνότερα την ανεργία των γονέων, την αποστέρηση, την αγωνία για το μέλλον. Στο λεξιλόγιό τους περιλαμβάνεται πλέον η οικονομική κρίση, οι μίζες, τα ονόματα των πολιτικών, τα δακρυγόνα και τα χημικά, η ανασφάλεια...»
Θα προσθέταμε και την τιμωρία για όσους αντιδρούν. Οι μαθητές που μας μιλούν έχουν ακούσει για εκείνους που ζητούν τιμωρία του συναδέλφου τους από τη Λάρισα λόγω της μούντζας πρός τους επισήμους. Δηλώνουν έτοιμοι να του συμπαρασταθούν εμπράκτως αν χρειαστεί.
«Δεν θα αφήσουμε να περάσει ανώδυνα ενδεχόμενη τιμωρία στον Λαρισαίο» λένε. «Τον σεβόμαστε και θα είμαστε μαζί του σε περίπτωση που τιμωρηθεί. Πιστεύουμε ότι στο πλευρό του θα ταχθούν πολλά ακόμα σχολεία» υπογραμμίζει ο Βλάσης Π.
Για εξηγήσεις έχουν κληθεί και καθηγητές σχολείων τα οποία αντέδρασαν στις παρελάσεις. Κάτι που συνέβη και σε καθηγήτρια του 19ου Λυκείου.
«Οι μαθητές πυροδότησαν αντιδράσεις με όσα έκαναν. Και δεν ήταν μόνο πολιτικές. Κινδύνευσαν θέσεις καθηγητών. Σε περίπτωση που τιμωρηθεί κάποιος, θα κάνουμε καταλήψεις. Ακόμη κι εμείς που δεν κάναμε ποτέ» λέει με μια φωνή η ομάδα των μαθητών.
Φαίνεται πως η υποκρισία περισσεύει. «Το ίδιο το κράτος που καταδικάζει -και παρερμηνεύει- την ανομία, είναι το ίδιο ασυνεπές προς τους πολίτες του, διχαστικό, υποκριτικά και επιλεκτικά αυστηρό, αλλοπρόσαλλο στους στόχους και τις πολιτικές του» σημειώνει από την πλευρά της η Βάσω Αρτινοπούλου.
Ενώ θέλοντας να ερμηνεύσει τις μαύρες κορδέλες που έφεραν οι μαθητές τονίζει: «Μέρος της στολής για πολλούς μαθητές ήταν τα μαύρα περιβραχιόνια ως σύμβολο πένθους για τα όνειρα, τις αξίες, την αξιοπρέπεια και το μέλλον τους».
Τα παιδιά ζήτησαν να κλείσουμε το ρεπορτάζ με μια φράση που όπως είπαν θα σηματοδοτεί τη στάση τους από εδώ και στο εξής: «Δεν σέβομαι κανέναν που δεν σέβεται εμένα»...
Της ΝΑΝΤΙΑΣ ΒΑΣΙΛΕΙΑΔΟΥ nadia@enet.gr
- ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ
ΠΡΕΖΑ TV
5-11-2011
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου