ΤΡΕΜΕΙ ΤΗ ΔΙΑΚΟΠΗ ΡΕΥΜΑΤΟΣ, ΜΕ ΤΗΝ ΙΝΣΟΥΛΙΝΗ ΣΤΟ ΨΥΓΕΙΟ…ΜΙΛΑΜΕ ΓΙΑ ΚΡΑΤΙΚΕΣ ΔΟΛΟΦΟΝΙΕΣ

Η περίπτωση του διαβητικού Ιωάννη Δελίδη, 74 ετών, κατοίκου Θεσσαλονίκης, με «δηλωμένη στην εφορία» σύνταξη 624,08 ευρώ και το χαράτσι ακίνητης περιουσίας που του ήρθε να πληρώσει μέσω λογαριασμού ΔΕΗ είναι 630 ευρώ.
Δεν το πλήρωσε γιατί δεν έχει να το πληρώσει. Εάν του κόψουν το ρεύμα, η ινσουλίνη στο ψυγείο θα χαλάσει.
Τα έσοδά του, μηδέν εις το πηλίκον. Η γυναίκα του, «μια ζωή στα οικιακά», δεν έχει ούτε καν μια μικρή σύνταξη. Ο ένας του γιος άνεργος, ο άλλος, με δική του επιχείρηση μεν, αλλά λόγω κρίσης οι δουλειές δεν πάνε και τόσο καλά. Η ινσουλίνη διατηρείται μόνο στο ψυγείο και η εποχή που οι πιτσιρικάδες πήγαιναν στον παγοπώλη που τους έκοβε με τη χατζάρα μισή κολόνα πάγου, ή 1/4 της κολόνας, ολόκληρη δεν χωρούσε στα τότε ψυγεία, έχει παρέλθει ανεπιστρεπτί. Τώρα είναι η εποχή που ο πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της ΔΕΗ, Αρθούρος Ζερβός, βγαίνει και λέει πως «όποιος δεν πληρώσει το ειδικό τέλος θα του κόβουμε το ρεύμα».



Ο κ. Δελίδης, με «μπαλονάκι» επίσης στην καρδιά, φωνάζει, ωρύεται, αρχίζει και βήχει. «Δεν έχω να πληρώσω ρε παιδιά, πώς να το κάνουμε! Απλά δεν έχω. Μου τα έχουν πάρει όλα. Να μη φάω, να μη ζεσταθώ, να μην πάρω τα φάρμακά μου, να πεθάνω δηλαδή για να πληρώσω το νταβατζιλίκι τους; Παρά του μη έχοντος, τι θέλουν να πάρουν, την ψυχή μου;». Του λένε κάποιοι να πάει να δανειστεί για να πληρώσει το χαράτσι και εκεί είναι που γίνεται πραγματικά έξω φρενών. «Για ποιο λόγο να δανειστώ; Αυτοί είναι που δανείζονταν τόσα χρόνια για να πληρώσουν αυτούς που διόριζαν και εγώ θα βγάλω το φίδι από την τρύπα; Ποτέ δεν ζήτησα από κανέναν τίποτα, ούτε δουλειά ούτε ρουσφέτι ούτε κάπου να με βολέψουν. Και τώρα μας λένε ότι θα σώσουν την Ελλάδα. Ποιοι; Αυτοί που την ξεπουλάνε καθημερινά;».


Παλαιότερα είχε δουλέψει ως πωλητής, προσπάθησε μετά να κάνει τις δικές του επιχειρήσεις αλλά «έχασα πάρα πολλά. Εδώ δεν υπάρχει εργασιακή συνείδηση. Ούτε καν για τον εαυτό μας». Πήγε στη Γερμανία. «Ημουν σε εργοστάσιο διερμηνέας. Εξυπηρετούσα τους Ελληνες που έρχονταν να δουλέψουν εκεί και δεν γνώριζαν τη γλώσσα». Κάποια στιγμή επέστρεψε, παντρεύτηκε αλλά έφυγε ξανά. Η «sehnsucht» όμως, όπως λέει στα γερμανικά, η «νοσταλγία» του δηλαδή για την πατρίδα, τον έφερε πάλι εδώ.


Πλέον, όμως, «μου κόβεται η ανάσα, μου έρχεται να κλάψω», θα πει. Προσπάθησε μέσω ΕΛΤΑ, μέσω τράπεζας μετά, να πληρώσει μόνο το ρεύμα που έκαψε, αλλά «δεν το δέχονται αν δεν βάλεις μέσα όλο το ποσό. Καλά καλά, όμως, ούτε γι' αυτό δεν μου περισσεύουν». Αναφορικά με την περίπτωση της 90χρονης που το Μονομελές Πρωτοδικείο Θεσσαλονίκης απέρριψε την αίτηση προσωρινής διαταγής για να μην της κόψουν το ρεύμα λέει, πάντα φωνάζοντας, «δεν ντρέπονται; Το έκαναν μόνο και μόνο για να τρομοκρατηθούν οι γέροι και να πάνε να πληρώσουν». Και η ινσουλίνη στο ψυγείο...
Του ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ
Σ.Α..-ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ
ΠΡΕΖΑ TV
17-11-2011