Εφηβοι και μαθητές Δημοτικών σχολείων ήταν οι πρωταγωνιστές της χθεσινής ημέρας. Παιδιά, που κατά κανόνα δεν συμμετέχουν σε πολιτικές οργανώσεις, ξεχύθηκαν στους δρόμους χθες το μεσημέρι τιμώντας τη μνήμη του μαθητή Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου, ο οποίος τρία χρόνια πριν δολοφονήθηκε από πυρά αστυνομικού.
Αναβαν φωτιές, ξεσπώντας το θυμό τους μέχρι τις βραδινές ώρες. Η αναλογία μαθητών-αστυνομικών στους κεντρικούς δρόμους ήταν σχεδόν ένας προς έναν.
Μαθητική πορεία
Αρκετές εκατοντάδες οι μαθητές, άρχισαν να συγκεντρώνονται γύρω στις 12 το μεσημέρι, στα Προπύλαια, ζητώντας «Ελευθερία» και «Δημοκρατία».
Πολλοί ήταν οι μαθητές που ήρθαν από την Ανατολική Αττική. Το Καλλιτεχνικό Σχολείο Γέρακα, το Μουσικό Σχολείο Παλλήνης, από το Ηράκλειο και τον Βύρωνα. Αρκετοί εκπαιδευτικοί κατέβηκαν στην πορεία μαζί με τους μαθητές τους. Φέτος η ΟΛΜΕ δεν κάλεσε σε μαζική συμμετοχή στο συλλαλητήριο.
Από νωρίς η ατμόσφαιρα μύριζε μπαρούτι. Συμμετείχαν κυρίως μαθητές, φοιτητές, μαζί με λίγους νεαρούς άνεργους και εκπαιδευτικούς που ενώθηκαν στην πορεία. Εξαίρεση αποτελούσαν ένα οργανωμένο μπλοκ φοιτητών κι άλλο ένα της Αντιεξουσιαστικής Κίνησης. Ολοι μαζί έφτασαν στην πλατεία Συντάγματος και κάποιες ομάδες άρχισαν να συγκρούονται με την Αστυνομία.
Γονείς οπισθοχωρούσαν φοβισμένοι, παρακολουθώντας μαθητές Δημοτικών σχολείων να πετούν πέτρες. Πέταγαν νεράντζια, δυναμιτάκια και πέτρες προς την πλευρά των ΜΑΤ, μπροστά στη Βουλή. Εβγαζαν τις τάβλες απ' τα παγκάκια της πλατείας και τις άναβαν, προσπαθώντας να μειώσουν την επίδραση των χημικών.
«Αυτές οι μέρες είναι του Αλέξη», «Ποτέ δεν ξεχνάμε», έγραφαν τα πανό. Μαθητές, φοιτητές κι εκπαιδευτικοί ήρθαν στη συγκέντρωση φορώντας μπουφάν με κουκούλες. Ηταν εφοδιασμένοι με μάσκες, γυαλιά του σκι και μαλόξ. Σήκωσαν τις κουκούλες απ' τα μπουφάν και φόρεσαν τα μαντίλια για ν' αποφύγουν τα δακρυγόνα. Κι όταν οι διμοιρίες πλησίαζαν, πετώντας χειροβομβίδες κρότου-λάμψης, απαντούσαν πετώντας δυναμιτάκια. Αργότερα, επέστρεψαν στα Προπύλαια.
Παρέμειναν στα Προπύλαια, αποφασισμένοι να συμμετέχουν στην απογευματινή πορεία. Κι ας τους έπνιγαν με χημικά διμοιρίες ΜΑΤ. Ενα τσούρμο πρωτοετείς φοιτητές χάζευαν τους «πιτσιρικάδες» που χόρευαν με ενθουσιασμό, σαν να έκαναν πάρτι. Εδειχναν προς τις αστυνομικές δυνάμεις λέγοντας: «Το κράτος δεν μας προστατεύει. Δεν υπάρχει κράτος για μας».
Στάθηκαν μπροστά στο Πανεπιστήμιο ζητώντας «ελευθερία» και «δικαιοσύνη». «Να μπορούμε να σπουδάζουμε σε σχολές της επιλογής μας και μετά, να βρίσκουμε δουλειά. Σε κάθε μας ενέργεια να μην ασκείται καταπίεση. Να υπάρχει ελευθερία κινήσεων, επιλογών».
Είναι η Ντίνα, η Μαρία, ο Λοΐζος. Πρωτοετείς φοιτητές στο Μετσόβιο Πολυτεχνείο, την Ιατρική σχολή. Λένε επίσης ότι: «Πολλοί μαθητές και φοιτητές ήθελαν να έρθουν. Αλλά φοβήθηκαν την Αστυνομία. Εμείς συμμετέχουμε από το 2008 στις πορείες, δεν θα φοβηθούμε τώρα».
Η Αριστερά
Στις έξι το απόγευμα καλούσαν σε συγκέντρωση στα Προπύλαια πολιτικές οργανώσεις (ΣΥΡΙΖΑ, ΑΝΤΑΡΣΥΑ) και ομάδες του αντιεξουσιαστικού χώρου. Οι μαθητές και ορισμένοι φοιτητές είχαν παραμείνει. Η συντριπτική πλειονότητα των συγκεντρωμένων ήταν έφηβοι, που δεν συμμετείχαν στα μπλοκ της Αριστεράς.
Σε 10.000 υπολόγιζαν τους συγκεντρωμένους οι διοργανωτές. Αλλά η αντιστοιχία αστυνομικών-διαδηλωτών ήταν ένας προς έναν. «Επρεπε να κατέβουν περισσότεροι. Φοβήθηκαν», είπαν μαθήτριες Γυμνασίου.
Φώναζαν συνθήματα εναντίον των κυβερνητικών και αστυνομικών μέτρων. «Ηρθε η ώρα για τις δικές μας μέρες», έγραφαν στο πανό, «Ψωμί-παιδεία-ελευθερία, η χούντα δεν τελείωσε το '73», φώναζαν απευθυνόμενοι στις διμοιρίες ΜΑΤ που τους εγκλώβιζαν ασφυκτικά σ' όλη τη διάρκεια της πορείας. Επικεφαλής ήταν ο φοιτητικός σύλλογος του Πολυτεχνείου.
Χειροβομβίδες κρότου-λάμψης και δακρυγόνα έπεφταν ασταμάτητα. Ανάβοντας κάδους σκουπιδιών συνέχισαν συγκροτημένα την πορεία μέχρι το Σύνταγμα κι επέστρεψαν από την οδό Πανεπιστημίου. «Τι περιμένεις;», «Μην ονειρεύεσαι. Ξύπνα», ήταν τα συνθήματα που έγραφαν δύο κορίτσια σε τοίχους της οδού Σταδίου, με κόκκινη και μαύρη μπογιά.
ΠΡΕΖΑ TV
7-12-2011
Αναβαν φωτιές, ξεσπώντας το θυμό τους μέχρι τις βραδινές ώρες. Η αναλογία μαθητών-αστυνομικών στους κεντρικούς δρόμους ήταν σχεδόν ένας προς έναν.
Μαθητική πορεία
Αρκετές εκατοντάδες οι μαθητές, άρχισαν να συγκεντρώνονται γύρω στις 12 το μεσημέρι, στα Προπύλαια, ζητώντας «Ελευθερία» και «Δημοκρατία».
Πολλοί ήταν οι μαθητές που ήρθαν από την Ανατολική Αττική. Το Καλλιτεχνικό Σχολείο Γέρακα, το Μουσικό Σχολείο Παλλήνης, από το Ηράκλειο και τον Βύρωνα. Αρκετοί εκπαιδευτικοί κατέβηκαν στην πορεία μαζί με τους μαθητές τους. Φέτος η ΟΛΜΕ δεν κάλεσε σε μαζική συμμετοχή στο συλλαλητήριο.
Από νωρίς η ατμόσφαιρα μύριζε μπαρούτι. Συμμετείχαν κυρίως μαθητές, φοιτητές, μαζί με λίγους νεαρούς άνεργους και εκπαιδευτικούς που ενώθηκαν στην πορεία. Εξαίρεση αποτελούσαν ένα οργανωμένο μπλοκ φοιτητών κι άλλο ένα της Αντιεξουσιαστικής Κίνησης. Ολοι μαζί έφτασαν στην πλατεία Συντάγματος και κάποιες ομάδες άρχισαν να συγκρούονται με την Αστυνομία.
Γονείς οπισθοχωρούσαν φοβισμένοι, παρακολουθώντας μαθητές Δημοτικών σχολείων να πετούν πέτρες. Πέταγαν νεράντζια, δυναμιτάκια και πέτρες προς την πλευρά των ΜΑΤ, μπροστά στη Βουλή. Εβγαζαν τις τάβλες απ' τα παγκάκια της πλατείας και τις άναβαν, προσπαθώντας να μειώσουν την επίδραση των χημικών.
«Αυτές οι μέρες είναι του Αλέξη», «Ποτέ δεν ξεχνάμε», έγραφαν τα πανό. Μαθητές, φοιτητές κι εκπαιδευτικοί ήρθαν στη συγκέντρωση φορώντας μπουφάν με κουκούλες. Ηταν εφοδιασμένοι με μάσκες, γυαλιά του σκι και μαλόξ. Σήκωσαν τις κουκούλες απ' τα μπουφάν και φόρεσαν τα μαντίλια για ν' αποφύγουν τα δακρυγόνα. Κι όταν οι διμοιρίες πλησίαζαν, πετώντας χειροβομβίδες κρότου-λάμψης, απαντούσαν πετώντας δυναμιτάκια. Αργότερα, επέστρεψαν στα Προπύλαια.
Παρέμειναν στα Προπύλαια, αποφασισμένοι να συμμετέχουν στην απογευματινή πορεία. Κι ας τους έπνιγαν με χημικά διμοιρίες ΜΑΤ. Ενα τσούρμο πρωτοετείς φοιτητές χάζευαν τους «πιτσιρικάδες» που χόρευαν με ενθουσιασμό, σαν να έκαναν πάρτι. Εδειχναν προς τις αστυνομικές δυνάμεις λέγοντας: «Το κράτος δεν μας προστατεύει. Δεν υπάρχει κράτος για μας».
Στάθηκαν μπροστά στο Πανεπιστήμιο ζητώντας «ελευθερία» και «δικαιοσύνη». «Να μπορούμε να σπουδάζουμε σε σχολές της επιλογής μας και μετά, να βρίσκουμε δουλειά. Σε κάθε μας ενέργεια να μην ασκείται καταπίεση. Να υπάρχει ελευθερία κινήσεων, επιλογών».
Είναι η Ντίνα, η Μαρία, ο Λοΐζος. Πρωτοετείς φοιτητές στο Μετσόβιο Πολυτεχνείο, την Ιατρική σχολή. Λένε επίσης ότι: «Πολλοί μαθητές και φοιτητές ήθελαν να έρθουν. Αλλά φοβήθηκαν την Αστυνομία. Εμείς συμμετέχουμε από το 2008 στις πορείες, δεν θα φοβηθούμε τώρα».
Η Αριστερά
Στις έξι το απόγευμα καλούσαν σε συγκέντρωση στα Προπύλαια πολιτικές οργανώσεις (ΣΥΡΙΖΑ, ΑΝΤΑΡΣΥΑ) και ομάδες του αντιεξουσιαστικού χώρου. Οι μαθητές και ορισμένοι φοιτητές είχαν παραμείνει. Η συντριπτική πλειονότητα των συγκεντρωμένων ήταν έφηβοι, που δεν συμμετείχαν στα μπλοκ της Αριστεράς.
Σε 10.000 υπολόγιζαν τους συγκεντρωμένους οι διοργανωτές. Αλλά η αντιστοιχία αστυνομικών-διαδηλωτών ήταν ένας προς έναν. «Επρεπε να κατέβουν περισσότεροι. Φοβήθηκαν», είπαν μαθήτριες Γυμνασίου.
Φώναζαν συνθήματα εναντίον των κυβερνητικών και αστυνομικών μέτρων. «Ηρθε η ώρα για τις δικές μας μέρες», έγραφαν στο πανό, «Ψωμί-παιδεία-ελευθερία, η χούντα δεν τελείωσε το '73», φώναζαν απευθυνόμενοι στις διμοιρίες ΜΑΤ που τους εγκλώβιζαν ασφυκτικά σ' όλη τη διάρκεια της πορείας. Επικεφαλής ήταν ο φοιτητικός σύλλογος του Πολυτεχνείου.
Χειροβομβίδες κρότου-λάμψης και δακρυγόνα έπεφταν ασταμάτητα. Ανάβοντας κάδους σκουπιδιών συνέχισαν συγκροτημένα την πορεία μέχρι το Σύνταγμα κι επέστρεψαν από την οδό Πανεπιστημίου. «Τι περιμένεις;», «Μην ονειρεύεσαι. Ξύπνα», ήταν τα συνθήματα που έγραφαν δύο κορίτσια σε τοίχους της οδού Σταδίου, με κόκκινη και μαύρη μπογιά.
ΠΡΕΖΑ TV
7-12-2011
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου