Για πόσο καιρό θα χρειαστεί να «συγκατοικήσουμε» με το ερώτημα εάν υπάρχει διέξοδος στην κρίση; Πως αντιδρά ένας άνθρωπος όταν πιέζεται να υπερβεί τα όριά του και πολύ περισσότερο μια χώρα σαν την Ελλάδα που συνεχώς πιέζεται προς την κατεύθυνση της υπέρβασης; Πως μπορούμε να ζήσουμε μέσα σε μια κατάσταση φτώχειας χωρίς αξίες και τι μερίδιο ευθύνης φέρουν οι άνθρωποι του Πνεύματος και της Τέχνης για την εκκωφαντική σιωπή τους από την εκδήλωση της κρίσης έως σήμερα σε ελληνικό αλλά και πανευρωπαϊκό επίπεδο;
Αυτά ήταν μερικά από τα σημεία προβληματισμού που τέθηκαν προς συζήτηση κατά την εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε χθες το απόγευμα σε μια κατάμεστη αίθουσα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στις Βρυξέλλες με θέμα: «Η ελληνική κοινωνία αντιμέτωπη με την κρίση: αναζητώντας διέξοδο» με πρωτοβουλία του Ευρωβουλευτή της Νέας Δημοκρατίας Γιώργου Κουμουτσάκου και βασικό ομιλητή τον συγγραφέα Πέτρο Μάρκαρη.
Αφορμή για την εκδήλωση στάθηκε το νέο βιβλίο του Πέτρου Μάρκαρη «Περαίωση», το δεύτερο κατά σειράν, μιας «τριλογίας της κρίσεως» που ξεκίνησε με το ξέσπασμα της κρίσης και εξελίσσεται συγγραφικά παράλληλα με αυτή, αλλά, όπως εξήγησε ο ίδιος ο συγγραφέας, μάλλον θα εξελιχθεί σε τετραλογία γιατί η κρίση δεν φαίνεται να κοπάζει…
Η εκδήλωση συνέπεσε χρονικά με μια πολύ κρίσιμη χρονική συγκυρία για την Ελλάδα, με αποτέλεσμα η συζήτηση να αποτελέσει μια πραγματική ευκαιρία ευρύτερου διαλόγου και προβληματισμού με ένα πολυσυλλεκτικό ακροατήριο, που αποτελείτο από πολλούς Έλληνες και Κύπριους ευρωβουλευτές, την Ελληνίδα επίτροπο Μαρία Δαμανάκη, υψηλόβαθμα στελέχη των κοινοτικών οργάνων στις Βρυξέλλες, ομογενείς που διαβιούν στη βελγική πρωτεύουσα, καθώς και αρκετούς δημοσιογράφους και ανταποκριτές.
Ανοίγοντας τη συζήτηση ο ευρωβουλευτής Γιώργος Κουμουτσάκος επικαλέστηκε τον χαρακτήρα του πρωταγωνιστή του βιβλίου του Πέτρου Μάρκαρη, τον αστυνόμο Χαρίτο, υπογραμμίζοντας ότι «η τιμιότητα, η συνέπεια και η αίσθηση καθήκοντος που τον διακρίνουν, δείχνουν το δρόμο σε όλους εμάς και μας καλούν να περαιώσουμε το φθαρμένο παρελθόν δουλεύοντας για ένα καλύτερο αύριο».
Αφού εκτίμησε ότι θα «συγκατοικήσουμε» για αρκετό καιρό ακόμα με το ερώτημα «εάν υπάρχει διέξοδος στην κρίση», παρατήρησε ότι είναι στο χέρι μας «η συγκατοίκηση αυτή να μην γίνει ένας ανυπόφορος εξαναγκασμός αλλά να εξελιχθεί σε μια παραγωγική σχέση».
«Για να πάμε μπροστά πρέπει να επιστρέψουμε στα βασικά και αυτονόητα που σαν κοινωνία είχαμε ξεχάσει. Πρέπει να ξαναποκτήσουμε την αίσθηση του καθήκοντος, του μέτρου και της κοινωνικής ευθύνης, που χάσαμε κάποια στιγμή μέσα σε μια επίπλαστη ευμάρεια», ανέφερε χαρακτηριστικά ο ευρωβουλευτής.
Ιδιαίτερα στάθηκε στην έννοια της επιβράβευσης όσων πράττουν το σωστό και υπογράμμισε την ανάγκη «να μάθουμε να ανταμείβουμε σαν κοινωνία το ηθικό και δίκαιο» και κυρίως να φτιάχνουμε παραδείγματα και πρότυπα.
Στο τεράστιο κενό αξιών που παρατηρείται στην ελληνική κοινωνία, αναφέρθηκε ο Πέτρος Μάρκαρης, υπογραμμίζοντας ότι δεν αρκεί μόνο το χρήμα για την αντιμετώπιση της κρίσης αλλά και ένα δυναμικό πολιτισμικό κίνημα που να στηρίξει τις θυσίες που καταβάλλουν οι Έλληνες πολίτες και να ενθαρρύνει τις προσπάθειές τους. Όπως σημείωσε έπρεπε να είχαμε καταλάβει νωρίτερα, ότι «η κρίση ερχόταν για να μείνει και για να μας τιμωρήσει για όλα όσα κάναμε από το 1975 έως το 2009».
Εξηγώντας την αλληγορία που κρύβεται πίσω από τον τίτλο του νέου του βιβλίου «Περαίωση», σημείωσε ότι θα μπορούσε να νοηθεί ως μια «περαίωση ζωής, της περιόδου από το 1975 και έως σήμερα» και, αφού με χιούμορ απέτρεψε από το παράδειγμα του πρωταγωνιστή του, που σκοτώνει φοροφυγάδες, χαρακτήρισε τη φοροδιαφυγή «πυρήνα διαφθοράς» για τη σύγχρονη κοινωνία.
«Πρόκειται για ανεύθυνη συμπεριφορά του πολίτη απέναντι στη χώρα του», τόνισε και σχολίασε το οξύμωρο του σχήματος ο ίδιος πολίτης να φοροδιαφεύγει και ταυτόχρονα να απαιτεί από τη χώρα να κάνει τα μέγιστα για εκείνον.
Παράλληλα, περιέγραψε την τραγικότητα της κατάστασης που βιώνει η σημερινή Ελλάδα, αλλά και η Ευρώπη, κάνοντας λόγο για κατάπτωση και οπισθοχώρηση των αξιών, που προηγήθηκε, κατά την εκτίμησή του, της οικονομικής κρίσης.
Εξειδικεύοντας στην περίπτωση της χώρας μας, υποστήριξε ότι η Ελλάδα ήταν μια φτωχή χώρα, με υψηλό, όμως, πολιτιστικό και πολιτισμικό επίπεδο, που είχε διαμορφώσει τον δικό της «πολιτισμό της φτώχειας», σε αντίθεση με σήμερα, που φθάνουμε στη φτώχεια χωρίς αξίες.
Μάλιστα, παρατήρησε ότι πρόκειται για μια παράμετρο που δεν τη συζητά κανείς στην παρούσα φάση και εξέφρασε την απορία του για τη σιωπή των ανθρώπων του Πνεύματος και της Τέχνης σε αυτή τη δύσκολη συγκυρία, ενώ υπογράμμισε το γεγονός ότι από την έναρξη της κρίσης ακούει μόνο πολιτικούς και οικονομολόγους να μιλούν για αυτήν.
Αναφερόμενος στο σημερινό ευρωπαϊκό γίγνεσθαι, σημείωσε ότι έχουν χαθεί οι κοινές αξίες, που αποτελούσαν ένα από τα βασικά οράματα των ιδρυτών της και πρόσθεσε ότι κακώς σήμερα έχουμε φθάσει στο σημείο να θεωρούμε ότι «Ευρώπη είναι μόνο το ευρώ».
Μεταφέροντας την εμπειρία του από τα αστυνομικά μυθιστορήματα, πρόσθεσε ότι αρκετές φορές οι διαχωριστικές γραμμές μεταξύ του θύματος και του θύτη είναι λεπτές και σημείωσε ότι συνήθως οι άνθρωποι που εγκληματούν είναι αυτοί που υπερβαίνουν τα όριά τους.
«Όταν ο άνθρωπος υπερβεί τα όριά του, κανείς δεν ξέρει πως θα αντιδράσει» και έκανε έναν παραλληλισμό με τις πιέσεις που δέχεται καθημερινά η χώρα μας προς την κατεύθυνση της υπέρβασης των ορίων της. Καταλήγοντας αναρωτήθηκε που θα οδηγήσει όλη αυτή συσσωρευμένη πίεση και έκανε λόγο για μια εξαιρετικά ανησυχητική πραγματικότητα.
Απαντώντας σε ερώτηση του ΑΜΠΕ για το νέο μεταναστευτικό κύμα, κυρίως νέων επιστημόνων, που παρατηρείται το τελευταίο διάστημα από την Ελλάδα προς το εξωτερικό, παρατήρησε ότι «οι μεγάλοι χαμένοι αυτοί της κρίσης είναι οι νέοι» και πρόσθεσε ότι οποιαδήποτε προσπάθεια για να παραμείνουν οι νέοι στη χώρα μας έχει πολύ μεγάλη σημασία, «διότι δεν πρέπει να έχουμε ψευδαισθήσεις, όσοι φύγουν στο εξωτερικό δεν πρόκειται να γυρίσουν πίσω».
Αφήνοντας μια ελπίδα αισιοδοξίας για το μέλλον, ο Πέτρος Μάρκαρης υπενθύμισε ότι «ως λαός έχουμε αποδείξει πως έχουμε έμπνευση και δυναμική έστω και αν τη βρίσκουμε στο παραπέντε ή κάποιες φορές ακόμη και στο και πέντε».
Αίσθηση, επίσης, προκάλεσε η παρέμβαση της συγγραφέα 'Αλκης Ζέη, η οποία παρέθεσε τη δική της εμπειρία από τις επισκέψεις της σε σχολεία της ελληνικής περιφέρειας, υπογραμμίζοντας την ελπίδα που δίνουν στην ελληνική κοινωνία όλοι εκείνοι οι δάσκαλοι που καθημερινά μάχονται κάτω από αντίξοες συνθήκες και καταφέρνουν να διατηρούν το κέφι τους, χωρίς να περιμένουν να τους ευχαριστήσει ή να τους επιβραβεύσει κανείς.
Μάλιστα, η επισήμανση της κ. Ζέη προκάλεσε το χειροκρότημα των 30 και πλέον Ελλήνων δασκάλων που παρακολουθούσαν την εκδήλωση και οι οποίοι βρίσκονταν στις Βρυξέλλες στο πλαίσιο ενημερωτικής επίσκεψης για τα μορφωτικά προγράμματα της Ευρωπαϊκής Ένωσης με από πρόσκληση του κ. Κουμουτσάκου.
Χαιρετισμός Πέτερινγκ
Στην ίδια εκδήλωση ανεγνώσθη και χαιρετισμός του πρώην προέδρου του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου Χανς Γκερτ Πέτερινγκ, ο οποίος, μεταξύ άλλων, εξέφρασε την αλληλεγγύη του προς τον ελληνικό λαό για τις δύσκολες στιγμές που περνά, ενώ υπογράμμισε ότι η Ελλάδα ανήκει σταθερά στην ευρωπαϊκή οικογένεια.
Παράλληλα, πρόσθεσε ότι οι Ευρωπαίοι εταίροι πρέπει να αποδείξουν στην παρούσα συγκυρία τη στήριξή της προς τον ελληνικό λαό και χαρακτήρισε άδικο να κατηγορούμε μόνο τους Έλληνες για την παρούσα κατάσταση.
Τόνισε, επίσης, την ανάγκη για δέσμευση της ελληνικής κυβέρνησης στην κατεύθυνση των μεταρρυθμίσεων και εξέφρασε την κατανόησή του για τις θυσίες που καλείται να καταβάλει ο ελληνικός λαός.
Μάλιστα, χαρακτήρισε τη σημερινή κρίση μια πρόκληση για όλους και υποστήριξε ότι αποτελεί την ευκαιρία για να βγει πιο ενισχυμένη και ισχυρή η Ευρωπαϊκή Ένωση.
ΠΡΕΖΑ TV
8-2-2012
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου