Παρότι διατηρούν το χιούμορ τους όπως ο πρω?ταγωνιστής της γνωστής διαφήμισης, η πραγματι-κότητα που βιώνουν είναι σκληρή αφού ο τζίρος τους έχει πέσει έως και 90%
Μια διαφήμιση ήταν αρκετή για να βγάλει το επάγγελμά τους στον «αφρό», δημιουργώντας μια σειρά από διασκεδαστικές ατάκες που έγιναν «μόδα». Τις ίδιες χρησιμοποιούν και εκείνοι για να προσελκύσουν πελατεία έξω από τα γήπεδα. «Δεν παχαίνει, ομορφαίνει», «Τι βάζω μέσα; Τη μάνα μου και την... πεθερά μου» λέει ένας πλανόδιος πωλητής σάντουιτς, προσθέτοντας τη δική του «πινελιά» στο δημοφιλές διαφημιστικό σλόγκαν.
Ωστόσο, η πραγματικότητα που βιώνουν δεν είναι ευχάριστη όσο το «πνεύμα» του τηλεοπτικού σποτ, αφού το μεροκάματο -νυχτοκάματο τις περισσότερες φορές- έχει δυσκολέψει. Τα «βρώμικα», όπως συνηθίζουν να αποκαλούν οι φίλαθλοι τα σάντουιτς των γηπέδων, παραμένουν στους πάγκους των μικροπωλητών, οι οποίοι πασχίζουν να κάνουν έστω και 10 ευρώ τζίρο, συχνά εκτεθειμένοι στο κρύο και στη βροχή.
Δεν «ενδίδουν»
Κάθε Κυριακή χιλιάδες άνθρωποι προσπερνούν βιαστικά δίχως να «ενδώσουν» στην τσίκνα των πάγκων που έχουν στήσει οι πλανόδιοι έξω από τα γήπεδα. Οι περισσότεροι αρκούνται σε πειράγματα με ατάκες από τη σχετική διαφήμιση.
Οπως λένε οι επαγγελματίες του είδους, ο κόσμος σκέφτεται πλέον ακόμα και το ένα ευρώ. «Ούτε νερό δεν παίρνουν» περιγράφουν απογοητευμένοι. Οι ίδιοι περνούν μέχρι και 8 ώρες στο κρύο, όμως τις περισσότερες φορές φεύγουν δίχως να έχουν βγάλει τα έξοδα. «Με την κρίση έχει πέσει η κίνηση. Ερχόμαστε μία φορά την εβδομάδα για να βγάλουμε -αν είμαστε τυχεροί- 20 ευρώ και μερικές φορές θα έρθουμε και Τετάρτη αν έχει αγώνα» λέει στο «Εθνος της Κυριακής» ο Γιάννης Βουρλιωτάκης, που έχει στήσει τον πάγκο του έξω από το ΟΑΚΑ, πριν από τον αγώνα Παναθηναϊκού - Ατρομήτου.
«Είκοσι χρόνια κάνω αυτή τη δουλειά κι αυτό δεν το έχω ξαναδεί. Υπάρχουν φορές που κάνεις είσπραξη μόλις 7 ευρώ μέσα σε 8 ώρες. Ούτε τα έξοδά μας δεν βγάζουμε» λέει ο μικροπωλητής.
«Η δουλειά έχει πέσει κατά 90%. Εκεί που έβγαζες -αν έβγαζες- 200 ευρώ, τώρα βγάζεις 20, μπορεί και 10. Αυτή είναι η αναλογία για μία ημέρα την εβδομάδα και ένα οκτάωρο στην ορθοστασία και στο κρύο» συμπληρώνει ο Παναγιώτης Μολυβιάτης που είναι μικροπωλητής 40 χρόνια.
Παρά την άσχημη κατάσταση, όμως, δεν χάνει το χιούμορ του... «Με τον ?ομορφάντρα? γελάμε πολύ. Εχει μεγάλη απήχηση η διαφήμιση. Μακάρι να μας βοηθήσει και στη δουλειά μας. Η αλήθεια είναι ότι ο κόσμος σταματά και μας κάνει πλάκα. Αν αγόραζε όμως κιόλας θα ήταν καλύτερα».
Περνάει δύσκολα
Ο κ. Μολυβιάτης, πατέρας ενός παιδιού, περνάει δύσκολα, αφού τα έσοδά του είναι ελάχιστα μπροστά στις υποχρεώσεις του. «Εχω δάνειο 670 ευρώ τον μήνα και 900 ευρώ ΤΕΒΕ κάθε δίμηνο. Πώς θα τα πληρώσω όλα αυτά;» αναρωτιέται.
«Από το 1985, τώρα φτάσαμε στο παρά πέντε...» λέει αυτοσαρκαζόμενος ο Κώστας Καχλιάς. Το 1985 ξεκίνησε να δουλεύει ως μικροπωλητής. Χρόνια στα γήπεδα και τα πανηγύρια, κυνηγημένος από την Αστυνομία, παραμένει μάχιμος παρά τις δυσκολίες και την κρίση. Και αν και είναι από τους τυχερούς, αφού βγάζει 20-30 ευρώ όποτε δουλεύει, «δέκα φορές έχουν πάρει τα στοιχεία μου οι αστυνομικοί» λέει με απογοήτευση. Δίπλα του η σύζυγός του φροντίζει ώστε όλα να είναι στην εντέλεια, με την ελπίδα ότι σε λίγο η δουλειά θα πυκνώσει. Μάταια.
«Κάθομαι μέσα στο κρύο τόσες ώρες για να βγάλω το μεροκάματο. Οι δήμοι δεν μας δίνουν άδειες. Η Αστυνομία μας κυνηγάει, τα πρόστιμα πέφτουν βροχή -φτάνουν μέχρι και τις 6.000 ευρώ- και σου κατάσχουν και τα πράγματα» συμπληρώνει ο κ. Καχλιάς.
Δύο δουλειές αναγκάζεται να κάνει ο Κωνσταντίνος Παναγιωτόπουλος. Εκτός από μικροπωλητής στα γήπεδα και τα πανηγύρια, κάνει και ντιλίβερι. Εχει άδεια μικροπωλητή «και έτσι πηγαίνω Παρασκευή και Σάββατο έξω από τις μεγάλες πίστες στην Πειραιώς. Η κατάσταση πάντως είναι δραματική. Υπάρχουν μέρες που δεν βγάζω τίποτα. Ο κόσμος τρώει σπίτι του και μετά πάει στο γήπεδο. Ούτε νερό δεν παίρνουν.Σήμερα έβγαλα σε 3 ώρες 1,5 ευρώ»!
Ο Αθανάσιος Λαΐνας θέλει να αλλάξει κατεύθυνση, αφού δεν μπορεί να ζήσει με τα λιγοστά έσοδα του μικροπωλητή. «Θέλω να πουλήσω το καρότσι, αν βρω κάποιον να το αγοράσει. Παλιά δουλεύαμε δύο άτομα και κάποιες φορές βγάζαμε έως και 300 ευρώ σε μία ημέρα. Σήμερα δουλεύω μόνος. Είναι ζήτημα αν θα βγάλω 10 ευρώ. Εχω 5 παιδιά, μεγάλα πια, δουλεύουν, όμως ανάγκες δεν παύουν να υπάρχουν».
ΜΑΤΙΝΑ ΔΕΜΕΛΗ
mdemeli@pegasus.gr
ΕΘΝΟΣ
ΠΡΕΖΑ TV
5-2-2012
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου