Μια μεγάλη παιδική χαρά, καταπράσινοι κήποι, γέλια και φωνές. Πίσω από αυτό το περιβάλλον, που φαντάζει ιδανικό, κρύβονται οι ιστορίες 182 απροστάτευτων, παραμελημένων και κακοποιημένων παιδιών, που φιλοξενούνται στο Κέντρο Βρεφών «Η Μητέρα» και στα παραρτήματά του.
Ο διοικητής του Κέντρου, Δημήτρης Βεζυράκης, μιλά στο in.gr για την «παράνοια» της αγοράς που άφησε τα παιδιά χωρίς πετρέλαιο όλο το χειμώνα, για την συνδρομή απλών πολιτών και τις πολύτιμες δωρεές τους, αλλά και για τον θεσμό της αναδοχής και την έλλειψη ενημέρωσης που υπάρχει γύρω από αυτόν.
Ο στόχος του Κέντρου
Σήμερα φιλοξενούνται στο Κέντρο Βρεφών «Η Μητέρα» και στα παραρτήματά του 182 παιδιά. Στην κεντρική υπηρεσία στο Ίλιον μένουν 86 παιδιά από νεογέννητα έως 5 ετών. Στην Πεντέλη περίπου 40 παιδιά από νεογέννητα έως 5 ετών, στον Άγιο Ανδρέα 34 παιδιά από 5-12 ετών και στην Αγία Βαρβάρα κορίτσια ηλικίας 12-18 ετών. «Ο πρώτος στόχος μας είναι τα παιδιά να επιστρέφουν στη φυσική τους οικογένεια. Και το καταφέρνουμε σε ποσοστό 15%. Όπου δεν είναι εφικτό αυτό προσπαθούμε μέσω των θεσμών της υιοθεσίας και της αναδοχής να τα αποκαταστήσουμε οικογενειακά. Έτσι υιοθετούνται 60% των παιδιών, ένα 5% πάει σε ανάδοχες οικογένειες και ένα 20% που είναι παιδιά με αναπηρίες και που δεν τα επιθυμεί κανείς θα μεγαλώσουν σε ένα άλλο ίδρυμα χωρίς πιθανώς να γνωρίσουν ποτέ την οικογένεια».
Ο θεσμός της αναδοχής
Ο κ.Βεζυράκης διακρίνει μία έλλειψη ενημέρωσης των πολιτών για το τι ακριβώς είναι η αναδοχή και ποιες οι διαφορές της με την υιοθεσία. «Δεν είναι αυτό που ακούμε ότι δίνουμε ένα ευρώ και γινόμαστε ανάδοχοι γονείς. Δεν μιλάμε για την αναδοχή του Σαββατοκύριακου όπου χάριν φιλευσπλαχνίας θα πάρουμε ένα παιδί για να μη μείνει ένα Σαββατοκύριακο στο ίδρυμα. Δεν είναι αναδοχή των εορτών, Χριστουγέννων, Πάσχα, καλοκαιριού που θα πάρουμε ένα παιδί για να μην
είναι στο ίδρυμα. Είναι η μακρόχρονη παραμονή του παιδιού σε οικογένεια, το να μεγαλώσει δηλαδή σε μια οικογένεια παρά σε ένα ίδρυμα. Πολλοί κάνουν αίτηση αναδοχής από μία παρόρμηση της στιγμής. Όταν όμως μπει στην όλη διαδικασία εγκαταλείπει την προσπάθεια. Το παιδί μέσα στην ανάδοχη απολαμβάνει αγάπη, ζεστασιά, την ατομικότητα που δεν απολαμβάνει στο ίδρυμα, την αποκλειστικότητα που είναι στοιχεία θετικά για την ομαλή του ψυχοκοινωνική ανάπτυξη».
Στήριξη στις ανάδοχες οικογένειες
«Προσπαθούμε να υποστηρίξουμε επιστημονικά τις ανάδοχες οικογένειες και είμαστε σε συνεχή συνεργασία μαζί τους. Υπάρχει, μάλιστα και συγκεκριμένη επιδοματική πολιτική για την ανάδοχη οικογένεια. Πρόκειται για ένα επίδομα που κυμαίνεται από 250-850 ευρώ ανάλογα με το πρόβλημα υγείας του παιδιού. Εμείς, βέβαια καλύπτουμε όλες τις ανάγκες του παιδιού σε θεραπευτικές συνεδρίες που θα χρειαστούν, είτε σε εκπαιδευτικές δραστηριότητες, όπως ιδιαίτερα ή φροντιστήρια. Σήμερα το Κέντρο έχει 350 παιδιά σε ανάδοχες οικογένειες και δαπανά 1.350.000 ευρώ το χρόνο για την προστασία τους σε αυτές τις ανάδοχες οικογένειες. Σημειώνουμε ότι αν τα παιδιά αυτά ήταν σε ιδρύματα, κάτι που κανείς δεν το θέλει, θα απαιτείτο μία περίπου τετραπλάσια δαπάνη».
Υιοθεσία και αναδοχή εν μέσω κρίσης
Ο κ.Βεζυράκης θέλει να είναι ξεκάθαρος: «Δεν υπάρχουν εγκαταλείψεις παιδιών εξαιτίας της οικονομικής κρίσης. Αυτά είναι μυθεύματα. Σε καμία περίπτωση η Ελληνίδα μάνα δεν έχει δείξει ότι εγκαταλείπει το παιδί της για οικονομικούς λόγους». Και προσθέτει ότι η εγκατάλειψη παιδιών γίνεται κυρίως για λόγους υγείας, λόγω χαμηλού νοητικού επιπέδου της μόνης μητέρας, λόγω ανεπιθύμητης εγκυμοσύνης κυρίως αλλοδαπών γυναικών. «Σε ό,τι αφορά τις αιτήσεις υιοθεσίας, ο αριθμός τους παραμένει πάντα σταθερός. Είναι περίπου πάνω από 200 το χρόνο. Ενώ οι αιτήσεις αναδοχής δεν ξεπερνούν τις 10 το χρόνο. Ούτε κίνητρο οικονομικό βλέπουμε παρά την κρίση, δεν έχουν αυξηθεί δηλαδή οι αιτήσεις αναδοχής λόγω και των επιδομάτων που δίνονται, αλλά ούτε και μείωση της υιοθεσίας εξαιτίας της κρίσης.
Η στάση του κράτους και της αγοράς
Ο κ.Βεζυράκης εμφανίζεται ικανοποιημένος από την ανταπόκριση του κράτους στην όλη προσπάθεια. «Ο προϋπολογισμός εγκρίθηκε όπως τον καταθέσαμε. Από εκεί και πέρα σημαντικό ρόλο παίζει η χρηματοροή που πέρσι ήταν ικανοποιητική». Ωστόσο εκφράζει τα παράπονά του για την αγορά. «Είμαστε από τον Οκτώβριο σε έναν δημόσιο διαγωνισμό για το πετρέλαιο και δεν καταθέτει κανείς προσφορά που σημαίνει ότι δεν μπορούμε να προμηθευτούμε πετρέλαιο. Μας λένε ότι θέλουν να πληρωθούν αμέσως. Οι διαδικασίες, όμως, με το Δημόσιο δεν είναι έτσι. Βλέπω μία
παράνοια που επικρατεί στην αγορά. Μόλις για παράδειγμα καθυστερήσουμε την πληρωμή σε προμηθευτές, μας απειλούν ότι θα σταματήσουν την προμήθεια. Όλο αυτό τον καιρό λειτουργούσαμε με δωρεές. Κάποιοι προσφέρθηκαν να μας δωρίσουν κονβέκτορες και έτσι διατηρήσαμε τη θερμοκρασία σταθερή στα δωμάτια των παιδιών. Αυτό είναι απαράδεκτο».
Η ανταπόκριση των πολιτών
Συγκινητική χαρακτηρίζει ο διοικητής του Κέντρου Βρεφών την βοήθεια που προσφέρουν απλοί πολίτες. Κι ενώ πολλοί έχουν τη διάθεση να δώσουν χρήματα, ο κ.Βεζυράκης προτιμά να αγοράζουν πράγματα που έχει ανάγκη το Κέντρο και τα παραρτήματά του. «Με αυτό τον τρόπο μπορεί ο καθένας να διαχειριστεί τα χρήματά του και να υπάρχει πλήρης εμπιστοσύνη».
Κυριακή Μαργαρίτη
Newsroom ΔΟΛ
ΠΡΕΖΑ TV
19-3-2012
Ο διοικητής του Κέντρου, Δημήτρης Βεζυράκης, μιλά στο in.gr για την «παράνοια» της αγοράς που άφησε τα παιδιά χωρίς πετρέλαιο όλο το χειμώνα, για την συνδρομή απλών πολιτών και τις πολύτιμες δωρεές τους, αλλά και για τον θεσμό της αναδοχής και την έλλειψη ενημέρωσης που υπάρχει γύρω από αυτόν.
Ο στόχος του Κέντρου
Σήμερα φιλοξενούνται στο Κέντρο Βρεφών «Η Μητέρα» και στα παραρτήματά του 182 παιδιά. Στην κεντρική υπηρεσία στο Ίλιον μένουν 86 παιδιά από νεογέννητα έως 5 ετών. Στην Πεντέλη περίπου 40 παιδιά από νεογέννητα έως 5 ετών, στον Άγιο Ανδρέα 34 παιδιά από 5-12 ετών και στην Αγία Βαρβάρα κορίτσια ηλικίας 12-18 ετών. «Ο πρώτος στόχος μας είναι τα παιδιά να επιστρέφουν στη φυσική τους οικογένεια. Και το καταφέρνουμε σε ποσοστό 15%. Όπου δεν είναι εφικτό αυτό προσπαθούμε μέσω των θεσμών της υιοθεσίας και της αναδοχής να τα αποκαταστήσουμε οικογενειακά. Έτσι υιοθετούνται 60% των παιδιών, ένα 5% πάει σε ανάδοχες οικογένειες και ένα 20% που είναι παιδιά με αναπηρίες και που δεν τα επιθυμεί κανείς θα μεγαλώσουν σε ένα άλλο ίδρυμα χωρίς πιθανώς να γνωρίσουν ποτέ την οικογένεια».
Ο θεσμός της αναδοχής
Ο κ.Βεζυράκης διακρίνει μία έλλειψη ενημέρωσης των πολιτών για το τι ακριβώς είναι η αναδοχή και ποιες οι διαφορές της με την υιοθεσία. «Δεν είναι αυτό που ακούμε ότι δίνουμε ένα ευρώ και γινόμαστε ανάδοχοι γονείς. Δεν μιλάμε για την αναδοχή του Σαββατοκύριακου όπου χάριν φιλευσπλαχνίας θα πάρουμε ένα παιδί για να μη μείνει ένα Σαββατοκύριακο στο ίδρυμα. Δεν είναι αναδοχή των εορτών, Χριστουγέννων, Πάσχα, καλοκαιριού που θα πάρουμε ένα παιδί για να μην
είναι στο ίδρυμα. Είναι η μακρόχρονη παραμονή του παιδιού σε οικογένεια, το να μεγαλώσει δηλαδή σε μια οικογένεια παρά σε ένα ίδρυμα. Πολλοί κάνουν αίτηση αναδοχής από μία παρόρμηση της στιγμής. Όταν όμως μπει στην όλη διαδικασία εγκαταλείπει την προσπάθεια. Το παιδί μέσα στην ανάδοχη απολαμβάνει αγάπη, ζεστασιά, την ατομικότητα που δεν απολαμβάνει στο ίδρυμα, την αποκλειστικότητα που είναι στοιχεία θετικά για την ομαλή του ψυχοκοινωνική ανάπτυξη».
Στήριξη στις ανάδοχες οικογένειες
«Προσπαθούμε να υποστηρίξουμε επιστημονικά τις ανάδοχες οικογένειες και είμαστε σε συνεχή συνεργασία μαζί τους. Υπάρχει, μάλιστα και συγκεκριμένη επιδοματική πολιτική για την ανάδοχη οικογένεια. Πρόκειται για ένα επίδομα που κυμαίνεται από 250-850 ευρώ ανάλογα με το πρόβλημα υγείας του παιδιού. Εμείς, βέβαια καλύπτουμε όλες τις ανάγκες του παιδιού σε θεραπευτικές συνεδρίες που θα χρειαστούν, είτε σε εκπαιδευτικές δραστηριότητες, όπως ιδιαίτερα ή φροντιστήρια. Σήμερα το Κέντρο έχει 350 παιδιά σε ανάδοχες οικογένειες και δαπανά 1.350.000 ευρώ το χρόνο για την προστασία τους σε αυτές τις ανάδοχες οικογένειες. Σημειώνουμε ότι αν τα παιδιά αυτά ήταν σε ιδρύματα, κάτι που κανείς δεν το θέλει, θα απαιτείτο μία περίπου τετραπλάσια δαπάνη».
Υιοθεσία και αναδοχή εν μέσω κρίσης
Ο κ.Βεζυράκης θέλει να είναι ξεκάθαρος: «Δεν υπάρχουν εγκαταλείψεις παιδιών εξαιτίας της οικονομικής κρίσης. Αυτά είναι μυθεύματα. Σε καμία περίπτωση η Ελληνίδα μάνα δεν έχει δείξει ότι εγκαταλείπει το παιδί της για οικονομικούς λόγους». Και προσθέτει ότι η εγκατάλειψη παιδιών γίνεται κυρίως για λόγους υγείας, λόγω χαμηλού νοητικού επιπέδου της μόνης μητέρας, λόγω ανεπιθύμητης εγκυμοσύνης κυρίως αλλοδαπών γυναικών. «Σε ό,τι αφορά τις αιτήσεις υιοθεσίας, ο αριθμός τους παραμένει πάντα σταθερός. Είναι περίπου πάνω από 200 το χρόνο. Ενώ οι αιτήσεις αναδοχής δεν ξεπερνούν τις 10 το χρόνο. Ούτε κίνητρο οικονομικό βλέπουμε παρά την κρίση, δεν έχουν αυξηθεί δηλαδή οι αιτήσεις αναδοχής λόγω και των επιδομάτων που δίνονται, αλλά ούτε και μείωση της υιοθεσίας εξαιτίας της κρίσης.
Η στάση του κράτους και της αγοράς
Ο κ.Βεζυράκης εμφανίζεται ικανοποιημένος από την ανταπόκριση του κράτους στην όλη προσπάθεια. «Ο προϋπολογισμός εγκρίθηκε όπως τον καταθέσαμε. Από εκεί και πέρα σημαντικό ρόλο παίζει η χρηματοροή που πέρσι ήταν ικανοποιητική». Ωστόσο εκφράζει τα παράπονά του για την αγορά. «Είμαστε από τον Οκτώβριο σε έναν δημόσιο διαγωνισμό για το πετρέλαιο και δεν καταθέτει κανείς προσφορά που σημαίνει ότι δεν μπορούμε να προμηθευτούμε πετρέλαιο. Μας λένε ότι θέλουν να πληρωθούν αμέσως. Οι διαδικασίες, όμως, με το Δημόσιο δεν είναι έτσι. Βλέπω μία
παράνοια που επικρατεί στην αγορά. Μόλις για παράδειγμα καθυστερήσουμε την πληρωμή σε προμηθευτές, μας απειλούν ότι θα σταματήσουν την προμήθεια. Όλο αυτό τον καιρό λειτουργούσαμε με δωρεές. Κάποιοι προσφέρθηκαν να μας δωρίσουν κονβέκτορες και έτσι διατηρήσαμε τη θερμοκρασία σταθερή στα δωμάτια των παιδιών. Αυτό είναι απαράδεκτο».
Η ανταπόκριση των πολιτών
Συγκινητική χαρακτηρίζει ο διοικητής του Κέντρου Βρεφών την βοήθεια που προσφέρουν απλοί πολίτες. Κι ενώ πολλοί έχουν τη διάθεση να δώσουν χρήματα, ο κ.Βεζυράκης προτιμά να αγοράζουν πράγματα που έχει ανάγκη το Κέντρο και τα παραρτήματά του. «Με αυτό τον τρόπο μπορεί ο καθένας να διαχειριστεί τα χρήματά του και να υπάρχει πλήρης εμπιστοσύνη».
Κυριακή Μαργαρίτη
Newsroom ΔΟΛ
ΠΡΕΖΑ TV
19-3-2012
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου