Δευτέρα, Απριλίου 09, 2012

ΑΥΤΟΚΤΟΝΙΕΣ:ΤΑ "ΕΡΓΑΤΙΚΑ ΑΤΥΧΗΜΑΤΑ" ΣΤΟ ΚΑΙΡΟ ΤΟΥ ΔΝΤ


ΑΡΘΡΟ ΤΟΥ ΠΡΕΖΑ TV ΕΤΣΙ ΟΠΩΣ ΔΗΜΟΣΙΕΎΤΗΚΕ ΣΤΟ ΧΩΝΙ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ
Δυστυχώς χρειάστηκε η αυτοκτονία ενός συνάνθρωπου μας στη Πλατεία Συντάγματος,ώστε να ξυπνήσουμε και να δούμε, πως οι αυτοκτονίες λόγω της οικονομικής κρίσης είναι πλέον η μάστιγα της εποχής μας,όσο και εάν κάποιοι θέλουν να κλείνουν τα μάτια τους μπροστά στο συγκλονιστικό αυτό φαινόμενο. 
Τα στοιχειά με τις καταγεγραμμένες αυτοκτονίες που έχουν δοθεί στη δημοσιότητα στις 11 Ιανουαρίου του 2012,απο τον ίδιο τον Χρήστο Παπουτσή,μιλούν απο μόνα τους...
Απο τον Ιανουάριο του 2009 έως το Δεκέμβριο του 2011 έχουν καταγράφει 1727 αυτοκτονίες σε όλη την Ελλάδα,ενώ απο μια πρόχειρη αποδελτίωση που κάναμε, απο το Δεκέμβριο του 2011 έως και σήμερα (Απρίλιος 2012) έχουν καταγράφει σε sites,blogs και στον έντυπο τύπο(Αθηναϊκό και περιφερειακό), πάνω 20 αυτοκτονίες , λόγω οικονομικών προβλημάτων,χωρίς να συνυπολογίζονται σε αυτές,αυτοκτονίες λόγω ψυχολογικών ή άλλων προβλημάτων.
Πιο συγκεκριμένα:

Στην Αττική, το 2009 οι αυτοκτονίες ανήλθαν σε 158, το 2010 σε 178, το 2011 σε 198.
Στη Θεσσαλονίκη, το 2009 ανήλθαν σε 55, το 2010 σε 98, το 2011 σε 97.
Στην Ανατολική Μακεδονία Θράκη, το 2009 ανήλθαν σε 30, το 2010 σε 39, το 2011 σε 30.
Στην Κεντρική Μακεδονία, το 2009 σε 34, το 2010 σε 42 και το 2011 σε 25.
Στη Δυτική Μακεδονία, το 2009 σε 9, το 2010 σε 11 και το 2011 σε 15.
Στην Ήπειρο, το 2009 σε 16, το 2010 σε 18 και το 2011 σε 16.
Στη Θεσσαλία, το 2009 σε 32, το 2010 σε 56 και το 2011 σε 46.
Στη Στερεά Ελλάδα το 2009 σε 34, το 2010 σε 28 και το 2011 σε 25.
Στην Πελοπόννησο, το 2009 σε 41, το 2010 σε 45 και το 2011 σε 36.
Στη Δυτική Ελλάδα, το 2009 σε 32, το 2010 σε 41 και το 2011 σε 41.
Στην περιφέρεια Ιονίων Νήσων, το 2009 σε 12, το 2010 σε 10 και το 2011 σε 8.
Στο Βόρειο Αιγαίο, το 2009 σε 5, το 2010 σε 12 και το 2011 σε 9.
Στο Νότιο Αιγαίο, το 2009 σε 12, το 2010 σε 14 και το 2011 σε 13.
Στην Κρήτη, το 2009 σε 37, το 2010 ανήλθαν σε 30 και το 2011 σε 39. 


Στη προκειμένη περίπτωση ,η αυτοκτονία του 77χρονου συνταξιούχου φαρμακοποιού,Δημήτρη Χριστούλα,δεν ήταν μόνο μια πράξη απελπισίας και απόγνωσης,ήταν μια πράξη πέρα για πέρα συμβολική και πολίτικη.
Συμβολική,διότι επέλεξε να βάλει τέλος στη ζωή του,στη κεντρική πλατεία της χωράς,μια καθημερινή μέρα και σε ώρα αιχμής και πολίτικη,διότι ο λόγος του,στο γραπτό σημείωμα που άφησε πίσω,είναι καθαρά παρεμβατικός.


"Πιστεύω πως οι νέοι χωρίς μέλλον, κάποια μέρα θα πάρουν τα όπλα και στην πλατεία Συντάγματος θα κρεμάσουν ανάποδα τους εθνικούς προδότες, όπως έκαναν το 1945 οι Ιταλοί στον Μουσολίνι".
Αυτά τα λογία,επέλεξε ο αυτόχειρας να είναι τα τελευταία του,πριν φύγει απο τη ζωή,ελπίζοντας πως κάποια στιγμή,οι νέοι αυτού του τόπου,όταν δεν θα έχουν τίποτε να χάσουν...μιας και θα είναι στο έσχατο σημείο,χωρίς δουλειά,όνειρα και ελπίδα,θα ποντάρουν το τελευταίο τους χαρτί,κάνοντας ουσιαστικά, τη δική τους επανάσταση.
Και επανάσταση χωρίς να χυθεί αίμα....δεν είναι επανάσταση...αλλά ψευδαίσθηση επανάστασης.


ΘΑ ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΟΥΝ ΚΙ'ΑΛΛΟΙ...


Αυτό που φοβόμαστε και ευχόμαστε(;) παράλληλα,όσο μακάβριο και να ακούγεται σε κάποιους,είναι πως πολύ σύντομα,το παράδειγμα του 77χρονου Δ.Χριστουλα θα ακολουθήσουν κι'άλλοι εκεί έξω, οι οποίοι έχουν πάρει την απόφαση να αυτοκτονήσουν εξαιτίας οικονομικών προβλημάτων.
Μην σας φανεί περίεργο,εάν στο επόμενο χρονικό διάστημα υπάρξει “κάποιο μπαράζ” αυτοκτονιών,σε συμβολικά σημεία σε όλη την Ελλάδα,όπως για παράδειγμα το προαύλιο της Βουλής,ο Παρθενώνας,ο Λευκός Πύργος,τράπεζες κτλ...
Οι αυτοκτονίες πλέον αποκτούν συμβολικό-πολιτικό χαρακτήρα,ανάλογα με τη διάσταση που θέλει να δώσει ο αυτόχειρας μετά το θάνατο του,με κάποιο ιδιόχειρο σημείωμα ή με τα τελευταία του λόγια.
Ίσως “τα μανιφέστα” των αυτοχείρων που θα ακολουθήσουν,αν ακολουθήσουν,να είναι το “Ευαγγέλιο” για τις νέες κοινωνικές εξεγέρσεις. Ίσως οι αυτόχειρες να αποτελέσουν την αφορμή και την αιτία,ώστε ο κόσμος να ξαναβγεί στους δρόμους,αυτή τη φορά πιο αποφασισμένος απο ποτέ ,με μόνο σκοπό να τιμωρήσει τους κυβερνώντες μας.


Στο σημείο αυτό να αναφέρουμε πως τα ποσοστά των αυτοκτονιών στις χώρες απο τις οποίες πέρασε το ΔΝΤ αυξήθηκαν τουλάχιστον 15-20% κατά μέσω όρο,λόγω των βάναυσων μέτρων που εφαρμόστηκαν,της γενικευμένης ανεργίας και της φτώχιας των μεσαίων στρωμάτων,τα οποία και χρεοκόπησαν οικονομικά και ηθικά.


Το γραμμα μιας πιτσιρίκας στις σκάλες του Συντάγματος,πάνω απο το Μετρό.


Αίσθηση προκάλεσε η φωτογραφία που ανέβασε στο Twitter του,ο δημοσιογράφος Μάκης Συνοδινός τη Τετάρτη του βράδυ.
Είναι το “γράμμα” μιας πιτσιρίκας,περίπου 15 χρονών,η οποία επέλεξε τις μαρμάρινες σκάλες του Μετρο στο Σύνταγμα,για να εκφράσει τα όσα ένοιωσε  για την αυτοκτονία ενός ανθρώπου που θα μπορούσε να είναι και παππούς της.
"Το όνομα του νεκρού
θα έπρεπε να είναι Παπανδρέου
Το όνομα του νεκρού
θα έπρεπε να είναι Σαμαράς
Το όνομα του νεκρού
θα έπρεπε να είναι Καρατζαφύρερ
μην γελιέστε
όσοι δεν βλέπετε το όνομά σας εδώ
δεν σημαίνει ότι σας συγχωρώ
2000 θάνατοι με την υπογραφή σας
είναι ήδη πολλοί για να με κάνει κάτι να ξεχάσω
Να το θυμάστε λοιπόν...
Το όνομα του νεκρού σήμερα
είναι δημοκρατία
μα είμαστε 11 εκατομμύρια οι ζωντανοί
και το όνομά μας είναι (Α)ΝΤΙΣΤΑΣΗ."


Το γράμμα αυτό δεν υπάρχει πλέον στις σκάλες του Μετρο. Ξεθώριασε απο τις πατημασιές του κόσμου.
Βλέπετε,ο μαρκαδόρος που είχε,δεν ήταν απο τους ανεξίτηλους και τα γράμματα της έσβησαν μέσα στα επόμενα λεπτά.... 
Η οργή της όμως, ή οποία συσσωρεύεται στο έφηβο μυαλό της,δεν νομίζουμε πως θα ξεθωριάσει σύντομα...Ίσα ίσα,οι σκέψεις της, όπως φαίνεται απο τα λεγόμενα της, αρχίζουν και χαράσσουν μέχρι και την ίδια της τη ψυχή.
Πλέον η νέα γενιά, η οποία βιώνει επάνω της , ολόκληρη τη κρίση συστήματος που κάποιοι έφτιαξαν,ίσως να είναι η μόνη εδώ και δεκαετίες που θα τολμήσει να κάνει ένα βήμα παραπέρα και δεν θα αρκεστεί στις ψεύτικες υποσχέσεις που θα της δώσουν...


ΜΙΑ ΑΥΤΟΚΤΟΝΙΑ ΠΟΥ ΘΑΦΤΗΚΕ ΑΠΟ ΤΑ ΜΜΕ


Την ώρα που το σύνολο του Κυριακάτικου τύπου ασχολείται με την αυτοκτονία του 77χρονου,μιας και ήταν το κεντρικό θέμα της εβδομάδας,στο μυαλό μας ήρθε μια άλλη αυτοκτονία που έγινε το Σάββατο 17 Σεπτεμβρίου του 2011  στην Κριτσά Λασιθίου...
Εκεί,ένα νέο παλικάρι,20 ετών,άνεργος για πολλούς μήνες,είχε πέσει σε μελαγχολία και σε κατάθλιψη,επειδή όσες πόρτες και να χτύπαγε για να βρει δουλειά ήταν κλειστές.
Πάνω στην απελπισία και την απόγνωση του,πήρε ένα γυναικείο μαντίλι,το έκανε θηλιά πάνω στη σιδερένια σκάλα που είχε στην αυλή του σπιτιού του και κρεμάστηκε.
Η μητέρα του ,βρήκε το πτώμα του, κάποιες ώρες αργότερα κρεμασμένο...
Την παραπάνω ιστορία δυστυχώς δεν την εντοπίσαμε σε κάποιο απο τα μεγάλα ΜΜΕ,αλλά σε ένα site με τοπικές ειδήσεις απο την Κρήτη.
Ο νεαρός δεν είχε αφήσει πίσω του,κανένα ιδιόχειρο σημείωμα,ούτε κάποιο μανιφέστο στο προφίλ του στο Facebook.
Κανείς δεν θα θυμάται μετά απο λίγους μήνες για εκείνον,παρά μόνο η οικογένεια του.
Κι'ομως,η αυτοκτονία αυτού του παλικαριού,μας συγκλόνισε πιο πολύ απο την αυτοκτονία του 77χρονου στο Σύνταγμα.
Μας συγκλόνισε γιατί ήταν η κραυγή μιας ολόκληρης γενιάς ανθρώπων,της δίκη μας γενιάς, όσων είμαστε κάτω απο 30 χρονών , η οποία όμως πνίγηκε μέσα στον χαμό της τρέχουσας επικαιρότητας και ειδησεογραφίας...


 Οι αυτοκτονίες λόγω οικονομικών προβλημάτων στην εποχή μας,είναι τα πραγματικά αποτελέσματα της οικονομικής κρίσης και της ανάπτυξης που μας υπόσχονται πως θα έρθει.
Είναι τα νέας μορφής “εργατικά ατυχήματα” ή οι “παράπλευρες απώλειες, στους καιρούς του ΔΝΤ...
http://prezatv.blogspot.com/ 
ΠΡΕΖΑ TV
9-4-2012

2 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

μπράβο παιδιά

Ανώνυμος είπε...

μπράβο!