ΔΗΜΟΣΙΑ ΔΙΑΠΟΜΠΕΥΣΗ ΚΑΙ ΔΗΜΟΣΙΑ ΥΓΕΙΑ - Ο E-LAWYER ΓΡΑΦΕΙ ΔΙΑ ΤΗ ΔΗΜΟΣΙΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΩΝ ΤΗΣ ΙΕΡΟΔΟΥΛΗΣ ΜΕ HIV

Toυ Βασίλη Σωτηρόπουλου
http://elawyer.blogspot.com/
Το Ελληνικό Δημόσιο καταδικάστηκε προ ετών να καταβάλει αποζημίωση για την δημοσιοποίηση ονομάτων συλληφθέντων, στους οποίους είχαν αποδοθεί διάφορες ανυπόστατες κατηγορίες επειδή βρίσκονταν σε dark room. Τα ονόματά τους δημοσιεύθηκαν σε όλες τις εφημερίδες,ενώ ένας από αυτούς αυτοκτόνησε από την ντροπή του. H δημοσιοποίηση είχε γίνει με δελτίο τύπου της Ελληνικής Αστυνομίας. Οι κατηγορίες κατέπεσαν στο δικαστήριο, οι επιζήσαντες διεκδίκησαν αποζημιώσεις από το Δημόσιο, τις οποίες τελικά πληρώσαμε όλοι μας, από τους φόρους που καταβάλουμε .
Σήμερα η Αστυνομία έδωσε στη δημοσιότητα τέσσερις φωτογραφίες και το πλήρες όνομα, ημερομηνία γέννησης και εθνικότητα μιας γυναίκας που εκδιδόταν σε συγκεκριμένα  αναφερόμενη διεύθυνση στην Αθήνα. Η συγκεκριμένη γυναίκα έτυχε να είναι οροθετική. Η συλληφθείσα παραπέμφθηκε μετά την άσκηση ποινικής δίωξης στον ανακριτή για κατηγορίες σε βαθμό κακουργήματος που συνδέονται όλες με την ενάσκηση του επαγγέλματός της. Ενός επαγγέλματος,  η άσκηση του οποίου είναι ελεύθερη σύμφωνα με την πρόσφατη νομοθεσία για την απελευθέρωση των επαγγελμάτων, αλλά το θεσμικό πλαίσιο που το διέπει είναι από το 1999.


Τι άλλαξε από τότε που το Δημόσιο καταδικάστηκε για το δελτίο τύπου μέχρι σήμερα που η αστυνομία δημοσιοποιεί φωτογραφίες προσώπου για την κατάσταση της υγείας μιας συλληφθείσας; Το 2007, ο τότε Υπουργός Δικαιοσύνης κ. Σωτήρης Χατζηγάκης αποφάσισε να "βγάλει τις μάσκες", όπως είπε, από τους εγκληματίες και πέρασε μια νομοθετική διάταξη, σύμφωνα με την οποία ο εισαγγελέας έχει τη δυνατότητα να δημοσιοποιεί στοιχεία κατηγορουμένων, με το εξής σκεπτικό που αποτελεί νομοθετικό κείμενο:  "Η δημοσιοποίηση αυτή αποσκοπεί στην προστασία του κοινωνικού συνόλου, των ανηλίκων, των ευάλωτων ή ανίσχυρων πληθυσμιακών ομάδων και προς ευχερέστερη πραγμάτωση της αξίωσης της Πολιτείας για τον κολασμό των παραπάνω αδικημάτων (N.3625/2007). Έτσι "βγάζουν τις μάσκες" οι πολιτικοί που αποφασίζουν περιστασιακά να ασχοληθούν με την αντεγκληματική πολιτική: πετσοκόβοντας τα ανθρώπινα δικαιώματα όλων μας. (βλ. E-Lawyer: ούτε με διάταξη εισαγγελέα επιτρέπεται ανακοίνωση ονομάτων φερομένων δραστών). 

Η αστυνομία είναι εξοπλισμένη με την εν λόγω εισαγγελική διάταξη αλλά, αφού η γυναίκα συνελήφθη, δηλαδή βρέθηκε στα χέρια της Πολιτείας η οποία απέκτησε πλήρη δυνατότητα προστασίας του κοινωνικού συνόλου από αυτήν, δεν υπάρχει καμία πλέον η "αξίωση της Πολιτείας"  που καθιστά απαραίτητη και τη δημοσιοποίηση όλων των στοιχείων της. Ποιοι είναι οι "ανήλικοι", οι "ευάλωτες ή ανίσχυρες πληθυσμιακές ομάδες" που καλείται να προστατεύσει η ίδια η δημοσίευση στοιχείων που καλύπτονται από το ιατρικό απόρρητο αυτή της γυναίκας;

Δεν είναι τυχαίο ότι η δημοσιοποίηση συνοδεύεται και από την παρότρυνση σε οποιοδήποτε επιθυμεί να εξεταστεί για HIV/AIDS, δίνονται τα στοιχεία του ΚΕΕΛΠΝΟ κλπ. Δηλαδή η Ελληνική Δημοκρατία αναγνωρίζει ως αυτονόητο ότι κάποιοι πελάτες της εκδιδόμενης μπορεί και να μην τηρησαν τους στοιχειώδεις όρους προστασίας κι επιλέγει να θυσιάσει το ιατρικό απόρρητο και τα προσωπικά δεδομένα μια κατηγορούμενης, διαπομπεύοντάς την με τον πιο εξευτελιστικό τρόπο και καταρρακώνοντας κάθε έννοια ανθρώπινης αξιοπρέπειας.

Για μένα είναι ξεκάθαρο ότι τα μέσα που χρησιμοποιεί εδώ η Ελληνική Δημοκρατία δεν έχουν καμία απολύτως σχέση με την συγκεκριμένη κατηγορούμενη και την υπόθεσή της: αφότου συνελήφθη, η Πολιτεία εξασφάλισε τον μέγιστο βαθμό  προστασίας του κοινωνικού συνόλου από την κατηγορούμενη. Η δημοσιοποίηση περιττών πληροφοριών και η διαπόμπευση της λειτουργεί για λόγους παραδειγματισμού: χρησιμοποιείται δηλαδή ως μια πρωτόγονη μορφή κύρωσης για να τρομοκρατηθεί το κοινωνικό σύνολο από την επικοινωνιακή δύναμη του κράτους. Έτσι όμως, το κράτος δεν συμπεριφέρεται πια στον κατηγορούμενο ως άνθρωπο αλλά ως αντικείμενο. 

O κατηγορούμενος πρέπει να δικάζεται από δικαστήριο και αν κριθεί ένοχος να του επιβάλλεται μόνο η ποινή που προβλέπεται από το νόμο. Κάθε άλλη διαπόμπευση, κακοποίηση, παρενόχληση και ταλαιπωρία του κατηγορούμενου δεν έχει καμία σχέση με τη δικαιοσύνη και το δίκαιο. 

http://elawyer.blogspot.com/


ΠΡΕΖΑ TV
29-4-2012