ΜΕ το σκηνικό πολέμου να στήνεται στη Συρία κομμάτι - κομμάτι τις τελευταίες ημέρες, η Δύση μετά τις αποτυχημένες προσπάθειες να δώσει κάποια λύση στο πρόβλημα, συγκάλεσε χθες την «Ομάδα Δράσης» για τη Συρία σε έκτακτη σύνοδο στη Γενεύη. Στο κείμενο του διεθνούς διαμεσολαβητή Κόφι Ανάν προτείνονται μια σειρά από «σαφή και αμετάκλητα βήματα» για μια δημοκρατική μετάβαση στη Συρία, συμπεριλαμβανομένης μιας «προσωρινής κυβέρνησης εθνικής ενότητας».
Από την κυβέρνηση θα αποκλείονται εκείνοι των οποίων η παρουσία «θα μπορούσε να υπονομεύσει την αξιοπιστία της μετάβασης και να θέσει σε κίνδυνο τη σταθερότητα και τη συμφιλίωση». Αυτή η ρήτρα θα μπορούσε να σημαίνει την απομάκρυνση από την εξουσία του προέδρου Μπασάρ αλ Ασαντ και ότι η Ρωσία, πιστός σύμμαχος της Δαμασκού, δεν αντιτίθεται πλέον σε αυτό. Να σημειωθεί ότι οι προτάσεις έγιναν αντικείμενο προβληματισμού των μελών της ομάδας, στην οποία μετέχουν τα μόνιμα μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας (ΗΠΑ, Ρωσία, Κίνα, Γαλλία, Ηνωμένο Βασίλειο), η Τουρκία και οι χώρες - μέλη του Αραβικού Συνδέσμου.
Την ίδια στιγμή στα σύνορά της με τη Συρία η Τουρκία αναπτύσσει ισχυρές στρατιωτικές δυνάμεις ενώ το ίδιο απαντά και η Δαμασκός. Στο τι ακριβώς θα συμβεί, αν θα εκδηλωθεί τελικά στρατιωτική επέμβαση κατά του καθεστώτος της Δαμασκού, ενάμιση χρόνο μετά τον εμφύλιο πόλεμο στη χώρα, δεν είναι δυνατό να δοθεί σαφής απάντηση. Μια στρατιωτική παρέμβαση θα πρέπει να έχει σταθερό μέτωπο με την ομάδα των συμμάχων της Ουάσιγκτον στο ΝΑΤΟ. Πώς θα επαναληφθεί το σενάριο της εκπαραθύρωσης 'Ασαντ με βάση την πρόσφατη εμπειρία της Λιβύης;
Σύμφωνα με αναλύσεις του ινστιτούτου Stratfor το πρόβλημα της Συρίας συνδέεται άμεσα με το πρόβλημα του Ιράν. Η Συρία θεωρείται ο «μακρύς βραχίονας» της Τεχεράνης, η οποία στήριξε τις περιπέτειες του καθεστώτος 'Ασαντ στο Λίβανο και συνέβαλε στην καταστολή της σουνιτικής πλειοψηφίας στη Συρία. Η συμμαχία Ιράν και Συρίας αν και όχι πάντα σταθερή είναι μακροχρόνια. Σήμερα το Ιράν είναι η μόνη χώρα που στηρίζει το καθεστώς της Συρίας.
Η διατήρηση του καθεστώτος 'Ασαντ επιτρέπει στο Ιράν να επεκτείνει τη σφαίρα επιρροής του έως τη Μεσόγειο. Από την πλευρά τους, ΗΠΑ, Ισραήλ, Τουρκία και Σαουδική Αραβία επιθυμούν την ανατροπή του 'Ασαντ. Τι ακριβώς θα ακολουθήσει μετά την κατάρρευσή του;
Τον περισσότερο σύνθετο ρόλο σε αυτό το παζλ γεωπολιτικών ισορροπιών έχει το Ισραήλ. Έως σήμερα έχει ανεχτεί τους 'Ασαντ για να αποφύγει το σενάριο μιας κυβέρνησης σουνιτών που θα ελεγχόταν από τη Μουσουλμανική Αδελφότητα. Την τελευταία δεκαετία έχουν επέλθει σημαντικές αλλαγές. Η σουνιτική ισλαμιστική απειλή αποδυναμώνεται σε σχέση με την ιρανική σιιτική απειλή.
Για αυτό και σήμερα η επιδείνωση της κατάστασης στη Συρία συνδέεται άμεσα με την επιδείνωση του ζητήματος του Ιράν. Η κύρια απειλή από την Τεχεράνη δεν ταυτίζεται με το πυρηνικό της πρόγραμμα. Η Τεχεράνη και χωρίς πυρηνικά αποτελεί απειλή, ειδικά μετά την απόφαση των ΗΠΑ να αποσύρουν τις δυνάμεις τους από το Ιράκ.
Πόσο κοντά βρίσκεται λοιπόν σήμερα η Μεσόγειος και ευρύτερα η ανθρωπότητα σε μια πιθανή επέμβαση του ΝΑΤΟ στη Συρία με στόχο την ανατροπή του 'Ασαντ, δηλαδή ταυτόχρονα «του βραχίονα» του Ιράν; Η Συρία σίγουρα δεν είναι Λιβύη. Μια δεύτερη στρατιωτική επέμβαση σε αραβική χώρα δεν μπορεί να γίνει εύκολα δεκτή από τον αραβικό κόσμο.
Το ινστιτούτο Stratfor εκτιμά ότι η Ουάσιγκτον έχει τρεις εναλλακτικές λύσεις. Με τους συμμάχους της θα επανεξετάζουν την κατάσταση και θα αποδεχθούν την κατάσταση αναπροσαρμόζοντας τη στρατηγική τους. Θα μπορούσαν να αναζητήσουν μια συμφωνία με το Ιράν. Ή θα μπορούσαν να προχωρήσουν σε κάποιας μορφής πολεμική αναμέτρηση.
Η πρώτη προοπτική της αποδοχής της κατάστασης ήδη έχει απορριφθεί. Το δεύτερο σενάριο εξαρτάται από τις προθέσεις του Ιράν να προχωρήσει σε κάποια συμφωνία. Το τρίτο σενάριο της στρατιωτικής σύρραξης εξαρτάται κυρίως από το εάν η Δύση διαθέτει την οικονομική δυνατότητα να ξεκινήσει μια νέα στρατιωτική εκστρατεία. Επίσης πρέπει να ληφθούν σοβαρά τα αντίποινα του Ιράν, ειδικά στην περιοχή των Στενών του Ορμούζ.
Η περισσότερο «εύκολη» λύση αλλά και ταυτόχρονα δύσκολη είναι η ανατροπή του καθεστώτος 'Ασαντ από το εσωτερικό της χώρας. Και σε αυτήν επικεντρώνονται οι προσπάθειες, αλλά με τα τουρκικά και συριακά πυρά παραταγμένα στη μεθόριο των δύο χωρών.
Το έχει περιγράψει ο υπουργός Εθνικής 'Αμυνας των ΗΠΑ Λίον Πανέτα, από την 1η Ιουνίου. Οι ένοπλες δυνάμεις των ΗΠΑ είναι έτοιμες για οποιαδήποτε δράση εναντίον της Συρίας κριθεί αναγκαία, αλλά η κυβέρνηση του προέδρου Μπαράκ Ομπάμα επικεντρώνεται ακόμα προς το παρόν στην άσκηση μεγαλύτερης διεθνούς πίεσης στη Δαμασκό για να επιτευχθεί η αποπομπή του προέδρου Μπασάρ αλ 'Ασαντ. Ο Αμερικανός υπουργός επισκέφθηκε την 'Αγκυρα και είχε ενημερωθεί για τις προετοιμασίες των ενόπλων δυνάμεων της Τουρκίας. Την ίδια στιγμή οι χώρες του Κόλπου, Κατάρ, ΗΑΕ, Σαουδική Αραβία, αλλά και οι Ιορδανία, Κουβέιτ, Αίγυπτος, Αλγερία είναι σε επαφές με το ΝΑΤΟ για τις επερχόμενες εξελίξεις.
ΕΞΠΡΕΣ
ΠΡΕΖΑ TV
1-7-2012
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου