Μάστιγα για τη χώρα μας είναι οι πνιγμοί την περίοδο του καλοκαιριού, οι οποίοι παρουσιάζουν αύξηση αυτήν την περίοδο σε σχέση με την αντίστοιχη περσινή.
Η Ελλάδα διατηρεί τη θλιβερή πρώτη θέση στην Ευρώπη με μέσο όρο 300 πνιγμούς το χρόνο, και τη δεύτερη παγκοσμίως, με τους περισσότερους πνιγμούς να συμβαίνουν στη Χαλκιδική και ευρύτερα στη Βόρεια Ελλάδα.
Στη διάρκεια πέντε ημερών της εβδομάδας που πέρασε, έξι άτομα έχασαν τη ζωή τους από πνιγμό στη θαλάσσια περιοχή της Χαλκιδικής και της Θεσσαλονίκης. Το απόγευμα της Πέμπτης ένας 71χρονος και μια 78χρονη πνίγηκαν στη Νέα Καλλικράτεια. Οι ηλικιωμένοι ανασύρθηκαν από τη θάλασσα χωρίς τις αισθήσεις τους και μεταφέρθηκαν στα νοσοκομεία της Θεσσαλονίκης, «Άγιος Δημήτριος» και «Παπανικολάου», αντίστοιχα, όπου διαπιστώθηκε ο θάνατός τους. Μια ημέρα νωρίτερα πνίγηκε ένας 68χρονος στη Νέα Ηράκλεια και το απόγευμα της Τρίτης ένας 43χρονος στα Φλογητά Χαλκιδικής.
Την περασμένη Κυριακή έχασαν τη ζωή τους από πνιγμό δύο ηλικιωμένα άτομα. Ένας 78χρονος ανασύρθηκε χωρίς τις αισθήσεις του από τη θαλάσσια περιοχή της νήσου Διάπορος Σιθωνίας, διακομίστηκε στο κέντρο υγείας Αγίου Νικολάου, όπου διαπιστώθηκε ο θάνατός του. Το μεσημέρι, στη θαλάσσια περιοχή της Χανιώτης, στο πρώτο πόδι, πνίγηκε μια γυναίκα 79 ετών. Την ίδια ημέρα ακόμη τρεις άνθρωποι πνίγηκαν, ένας 56χρονος στην Ανάληψη Χερσονήσου Ηρακλείου, ένας 70χρονος στο Τάρτι Γέρας Μυτιλήνης και μια 82χρονη στο Πόρτο Ράφτη Αττικής. Την Τρίτη πνίγηκε μια 79χρονη στην Κυπαρισσία, την Τετάρτη μια 71χρονη στο Ληξούρι, ένας 83χρονος στο Κιάτο και ένας 79χρονος στην Πρέβεζα.
Από τις αρχές του έτους μέχρι σήμερα, σύμφωνα με τα στοιχεία της λιμενικής αστυνομίας, πνίγηκαν τουλάχιστον 145 άτομα. Στη χώρα των ναυτικών με περγαμηνές, οι πνιγμοί είναι η δεύτερη αιτία θανάτου την καλοκαιρινή περίοδο, μετά τα τροχαία δυστυχήματα. Σύμφωνα με τα στοιχεία του υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας, οι περισσότεροι από τους περίπου 300 πνιγμούς που καταγράφονται κάθε χρόνο συμβαίνουν κατά τους μήνες Ιούλιο και Αύγουστο, μεταξύ 1 και 3 μετά το μεσημέρι. Το 66% των θυμάτων είναι άνω των 50 ετών, τρεις στους τέσσερις είναι άνδρες, ένας στους πέντε είναι αλλοδαπός τουρίστας και δύο με τρία στα εκατό θύματα είναι παιδιά. Το 2008 πνίγηκαν στη θάλασσα 283 άτομα, 327 το 2009, 371 το 2010 και το 2011 πνίγηκαν 378 άτομα.
Ηλικιωμένοι και παιδιά
Οι ηλικίες που διατρέχουν τον μεγαλύτερο κίνδυνο πνιγμού είναι οι υπερήλικες άνω των 65 ετών και τα νήπια 1 με 5 ετών. Όσον αφορά τις μικρές ηλικίες, στοιχεία της Εθνικής Στατιστικής Υπηρεσίας, εκτός από τους κατά μέσο όρο δέκα θανάτους από πνιγμούς παιδιών το έτος, καταγράφονται και περί τις 90 νοσηλείες και περί τις 100 επισκέψεις σε εξωτερικά ιατρεία νοσοκομείων σε παιδιά ηλικίας από 0 έως 14 ετών. Δηλαδή, για κάθε πνιγμό παιδιού εκτιμάται ότι νοσηλεύονται για «παραλίγο» πνιγμό ακόμη εννέα παιδιά και άλλα δέκα εξετάζονται. Τα αγόρια εμφανίζουν υψηλότερους δείκτες θνησιμότητας από πνιγμό, κυρίως στις ηλικίες 5 με 9 ετών και χαμηλότερους στις ηλικίες 0 - 4 ετών. Αντίστροφα τα κορίτσια έχουν υψηλότερη θνησιμότητα από πνιγμό στις ηλικίες 0-4 και χαμηλότερη στις ηλικίες 5 με 9 ετών.
Στους παράγοντες του φαινομένου των πνιγμών στη χώρα μας περιλαμβάνεται και το ότι η ελληνική πολιτεία αδυνατεί να ελέγξει την τήρηση κανόνων ασφαλείας και την ύπαρξη ναυαγοσωστικού εξοπλισμού και προσωπικού στις 468 οργανωμένες παραλίες της χώρας που χαρακτηρίζονται πολυσύχναστες και τις 9.500 κολυμβητικές δεξαμενές (πισίνες) που δηλώνονται στις αρμόδιες αρχές. Οι γιατροί συνιστούν στους ηλικιωμένους συντηρητική κολύμβηση για όσους αντιμετωπίζουν προβλήματα υγείας, καθώς πολλοί λουόμενοι υπερεκτιμούν τις δυνατότητές τους και κάνουν υπερβολές.
Βοήθεια σε λουόμενο
Σε περίπτωση που κάποιος λουόμενος κινδυνεύει από πνιγμό, όπως συνιστούν οι ναυαγοσώστες, δεν πρέπει να τον πλησιάσουν άτομα που δεν έχουν γνώσεις διάσωσης αλλά να καλέσουν σε βοήθεια. Όποιος γνωρίζει κολύμπι, αλλά δεν έχει γνώσεις ναυαγοσωστικής, πρέπει να πετάξει στον κολυμβητή ένα σωσίβιο ή ένα σκοινί και να μην πέσει στη θάλασσα, παρά μόνο αν είναι απολύτως απαραίτητο. Αν βουτήξει στο νερό, πρέπει να κολυμπήσει με το κεφάλι έξω από αυτό, για να είναι συνεχώς σε οπτική επαφή με αυτόν που κινδυνεύει, να τον προσεγγίζει από πίσω, ώστε να μην μπορεί από την ταραχή του να τον αρπάξει και να κινδυνέψουν έτσι και οι δύο, να τον τραβήξει από τους ώμους, το σαγόνι ή τις μασχάλες προς την ακτή. Αν δεν πατάνε τα πόδια του στο βυθό, θα πρέπει κατά κάποιο τρόπο να κολυμπάει κάτω από το σώμα του θύματος.
Του Φώτη Κουτσαμπάρη
fkoutsamparis@makthes.gr
ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ
ΠΡΕΖΑ TV
2-7-2012
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου