Κυριακή, Οκτωβρίου 14, 2012

ΟΠΟΙΟΣ ΔΕ ΒΕΛΑΖΕΙ, ΛΥΚΟ ΔΕ ΦΟΒΑΤΑΙ,ΤΗΣ ΛΙΑΝΑΣ ΚΑΝΕΛΛΗ


Το μόνο εκπαιδευτικό, εντατικό και συνάμα πολυετές πρόγραμμα για το σύνολο του ελληνικού πληθυσμού που έπιασε και ρίζωσε από τη μεταπολίτευση και δώθε, είναι η εδραίωση της χουλιγκάνικης βρισολαλιάς. Λόγω και έργω. Αυτή είναι η ζωντανή απόδειξη της ποδοσφαιροποίησης του πολιτικού λόγου. Στόχο είχε την αφαίρεση από τον εν γένει δημόσιο λόγο κάθε ιδεολογικής, όχι απλώς θέσης, αλλά και χροιάς ακόμη. Με βασικό κατηγορητήριο την πληκτικότητα, την επανάληψη περί ξύλινου, τη σκόπιμη σύγχυση μεταξύ πλαστικότητας λόγου και του εύπλαστου ψευδολόγου που εμφανίζει εντυπωσιακή αντοχή ακόμη και στις λογικές κι όχι απλώς ιδεολογικές κωλοτούμπες. Μαγκιά - Κλανιά: 1-1...

Τα υπερεντατικά μαθήματα έγιναν τα τελευταία δυο τρία χρόνια. Οπότε και είχαμε την ανερυθρίαστη φραστική ύβρη των «δεκεμβριανών» πάνω στον άδικο τάφο του Αλέξη χτισμένων σε ανιστόρητη πομπώδη ισοπαλία με τα Δεκεμβριανά... Σκόμπι - Σκούμπι Ντου: 1-1... Και τώρα οι πετυχημένοι μαθητές που έγιναν καθηγητές εσχολίασαν εμβριθώς την επίσκεψη της Γερμανίδας καγκελαρίου έτσι ώστε το εμβρόντητο από τα καπιταλιστικά χαστούκια πόπολο να έχει την ευχέρεια να διαλέξει μεταξύ «πατημένου από μπότα της Βέρμαχτ στρούντελ» (Τράγκας) και «εκπροσώπου του διεθνούς τοκογλυφικού κεφαλαίου» («Χρυσή Αυγή»). Ετσι, κάπως, κάπου, κάποτε, μπορεί να γινόταν πάντα μεταξύ ρητόρων και δημαγωγών, δικηγόρων και δικολάβων, στρατιωτικών παραστρατιωτικών μορφωμάτων και δομών. Ομως εδώ και τώρα, που η ενσωματωμένη αριστερά κρεμιέται από τους κρίκους των «λιστών» των τρανταχτών, γνωστών και μη εξαιρεταίων, μοχθοκλεφτών, για ένα χρυσό στην αστική κυβερνητική ενόργανη γυμναστική ρε γαμώτο, και η ναζιστική, νόμιμη ως βολική συμμορία, αυτοπροβάλλεται ως κάτοχος του τίτλου «εθνικός τραμπούκος της γειτονιάς σας», με μόνον πενήντα αντί πεντακόσιες χιλιάδες στους δρόμους ανειρήνευτα αντιστεκόμενους, το πράγμα και αλλάζει και φωνάζει. Μόνο στις κατά Γκαίμπελς ηλίθιες δημοκρατίες μπορείς να συνάψεις συνειρμούς μεταξύ του Αρη (ιστορική αθλητική ένωση και θεσσαλονικιώτικη ΠΑΕ) και του Αρη Βελουχιώτη. Κι επειδή η ζωή έχει και το δικό της μαύρο χιούμορ για έκτακτες ανάγκες, ενίοτε ακούσιας αριστοφανικής καταβολής, μια ποδοσφαιρική ομάδα της ελληνικής ενδοχώρας, ο Βουκεφάλας, καταφέρνει να αποκτήσει φανέλες χάρη στην ευγενική χορηγία του μπορδέλου Σούλα, οπότε το πολιτικό σημαίνον απέκτησε και το κοινωνικόν του σημαινόμενον.
Με διάθεση χρήσης διπλού πέλεκυ, ως προειδοποίηση, προς το δήθεν αθώο πλαγκτόν της κεντροαριστερής και κεντροδεξιάς κεντροτίποτα ψευδοϊεδολογίας της αντιμετώπισης των... άκρων (μαύρο - κόκκινο της ρουλέτας όμως, σε φόντο πράσινο του χρήματος σε μάρκες) παραθέτω το γκαιμπελικό πόνημα αποποιούμενη πάσης ευθύνης με ομοιότητες της ντόπιας πραγματικότητας.
«Είμαστε κόμμα αντικοινοβουλευτικό. Μπαίνουμε στη Βουλή για να μας εφοδιάσει το οπλοστάσιο της δημοκρατίας με τα δικά του όπλα. Αν η δημοκρατία είναι τόσο ηλίθια που γι' αυτή τη δουλειά να μας δώσει κάρτες δωρεάν μετακίνησης και μισθούς, δικό της πρόβλημα. Αν πετύχουμε να εκλεγούν στα διάφορα κοινοβούλια 60 ως 70 υποκινητές και οργανωτές από το κόμμα μας, θα πληρώνει για την αγωνιστική μας οργάνωση η ίδια η πολιτεία. Κι ο Μουσολίνι μπήκε στη Βουλή. Λίγο αργότερα όμως, παρήλαυνε στη Ρώμη με τους μελανοχίτωνές του. Αν δεν πετύχουμε να έχουν ασυλία οι πιο επικίνδυνοι άντρες μας, αργά ή γρήγορα θα βρεθούν όλοι πίσω από τα σίδερα. Θα συμβεί αυτό αν έχουν ασυλία; Βεβαίως. Αλλά μέχρι τότε θα έχει περάσει αρκετό διάστημα, και εν τω μεταξύ οι προστατευμένοι από την ασυλία πρόμαχοι της πίστης μας, θα έχουν βρει το χρόνο και την ευκαιρία να διευρύνουν το αγωνιστικό μας μέτωπο έτσι που ο περιορισμός τους και το φίμωμα του δημόσιου κηρύγματός τους να μην μπορεί να γίνει όπως θα ευχόταν η δημοκρατία. Δεν ερχόμαστε ούτε ως φίλοι ούτε και ως ουδέτεροι. Ερχόμαστε ως εχθροί! Οπως επιτίθεται ο λύκος στα πρόβατα, έτσι ερχόμαστε.»
(Γκαίμπελς, εφημερίδα «Doer Angriff», 30-4-1928).
Οποιος δε βελάζει, λύκο δε φοβάται λέω εγώ. Ραντεβού στους παιδικούς σταθμούς. Και για τα παιδιά στις 18 του Οχτώβρη στο δρόμο! Για να μην τολμάνε να ρωτάνε και να μην τολμάνε ν' απαντάνε.

Της
Λιάνας ΚΑΝΕΛΛΗ
http://www2.rizospastis.gr/


ΠΡΕΖΑ TV
14-10-2012

5 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Η Κανέλλη καλά περνάει στα χειμερινά ανάκτορα της. Τι μαςζαλίζει;

Ανώνυμος είπε...

Στις 18 Οκτώβρη διαδηλώνουμε και για τους απολυμένους του 902 και της Τυποεκδοτικής που έπεσαν θύματα της καπιταλιστικής εργοδοσίας του ΚΚΕ ή αυτοί δεν υπολογίζονται;Να ξέρω να φτιάξω πανό συμπαράστασης ή θα με πλακώσουν οι alter ego της χρυσής αυγής μπράβοι του ΠΑΜΕ.

Ανώνυμος είπε...

Και βέβαια Λιάνα εσύ δεν βελάζεις... Η Εκάλη άλλωστε δεν φημίζεται για την κτηνοτροφία, φημίζεταιγια την "κτηνοτροφία".

Ανώνυμος είπε...

κάντε εσεις απεργία και βλέπουμε τα υπολοιπα... Αλλά μάλλον στις 18 θα είστε on line για να σχολιάζετε το ΚΚΕ.... ή μήπως θα έχετε υπηρεσία.... Φασίστες δεν σας περιμένουμε...... σας ψάχνουμε....

Ανώνυμος είπε...

Λιάνα, δεν ποδοσφαιροποιήθηκε μόνο ο πολιτικός λόγος, αλλά ολόκληρη η πολιτική ζωή του τόπου.
Πόσοι βο(υ)λευτές δεν έχουν αλλάξει κόμμα σαν τους ποδοσφαιριστές που αλλάζουν ομάδα;; (όρα την κυρία εδώ πολυτεχνείο) πόσα κόμματα έχει αλλάξει μέχρι να εγκατασταθεί στις Βρυξέλλες με μισθό 500 χιλιάρικα το χρόνο.
Είναι η γενιά που οδήγησε τη χώρα στο σημερινό της χάλι.
Κατά τα άλλα μη σας ξενίζει η συμπεριφορά των βουλευτών της Χ.Α.
Άλλοι ψήφισαν τους νόμους για την ασυλία των βουλευτών. Τώρα αν ήρθε η ώρα να δούνε τι μαλακία κάνανε, πρόβλημά τους.
Άλλωστε ήταν πρόθεσή τους να παρανομήσουν, αφού γι αυτό έκαναν το νόμο να εξασφαλίσουν την ατιμωρησία τους. Διαφορετικά τι νόημα είχε να εισηγηθεί ο Βενιζέλος την κατοχύρωση της ασυλία στο Σύνταγμα;;;
Όπως λέει η λαϊκή σοφία, "όλα εδώ πληρώνονται"..