Του ΓΙΑΝΝΗ ΞΕΝΑΚΗ
Πρωτάθλημα μιας ταχύτητας το ελληνικό, με τη μονοκρατορία που καθιερώθηκε επί ημερών Κόκκαλη να είναι συμπαγής και στη θητεία Μαρινάκη.
Πως μοιράζεται η πίτα στα ευρωπαϊκά πρωταθλήματα (οι πρωταθλητές 50 χωρών από το 2000)
Τον 21ο αιώνα, δηλαδή μέσα σε 14 ποδοσφαιρικές περιόδους, ο Ολυμπιακός μετράει ήδη 12 τίτλους. Τη μονοτονία στην κορυφή έσπασε δύο φορές ο Παναθηναϊκός, το 2004 και το 2010.
Η απόλυτη κυριαρχία της μίας και μοναδικής ομάδας σε (ευρωπαϊκό) ποδοσφαιρικό πρωτάθλημα είναι φαινόμενο καθαρά ελληνικό. Σε καμία άλλη χώρα της Ευρώπης δεν θα συναντήσουμε σε τέτοιο βαθμό την προέλαση του ενός.
Από την έρευνα που έκανε η «Ε» σε 50 ποδοσφαιρικά πρωταθλήματα της Ευρώπης, από τα πιο προηγμένα, όπως το αγγλικό, το ισπανικό και το γερμανικό, μέχρι και σ' αυτά που δεν υπάρχουν στο... χάρτη (π.χ. Ανδόρα, Σαν Μαρίνο, Μάλτα κ.λπ.), προκύπτει ότι μετά το 2000:
* Μόλις σε 4 άλλες χώρες πλην της Ελλάδας κατέκτησαν (μονάχα) δυο διαφορετικές ομάδες τους τίτλους. Στο σερβικό, στο σκοτσέζικο, στο ουκρανικό και στο λιθουανικό πρωτάθλημα. Πάντως και σ' αυτές τις χώρες, το πράγμα μοιράζεται, αν δούμε για παράδειγμα τα σκορ: στα Σέλτικ-Ρέιντζερς και Σαχτάρ-Ντιναμό Κιέβου παρατηρείται προβάδισμα βραχείας κεφαλής (7-6).
* Μόνο σε δυο ευρωπαϊκά πρωταθλήματα υπάρχει απόλυτη κυριαρχία που αγγίζει κάπως τα στάνταρ της ελληνικής Λίγκας. Τα 11 πρωταθλήματα που έχει κατακτήσει τα τελευταία 13 χρόνια η Σερίφ στη Μολδαβία και τα 10 της Ντουνταλάνζ στο Λουξεμβούργο.
* Ακόμη και σε πρωτάθλημα όπως το πορτογαλικό, με την πανίσχυρη Πόρτο, άλλες τρεις ομάδες κατέκτησαν 5 τίτλους τα τελευταία 13 χρόνια.
* Στα περισσότερα από τα προηγμένα πρωταθλήματα (αγγλικό, ισπανικό, γερμανικό, ιταλικό) πήραν τον τίτλο 4 ή 5 ομάδες. Στο δε γαλλικό η πίτα μοιράστηκε ακόμη περισσότερο, με 7 διαφορετικές ομάδες.
* Το μεγαλύτερο σασπένς, με τις περισσότερες εναλλαγές στην κορυφή, το συναντάμε στο σουηδικό πρωτάθλημα: 9 διαφορετικοί σύλλογοι κατέκτησαν την κορυφή τα τελευταία 13 χρόνια.
Ο Ολυμπιακός σαρώνει τους τίτλους στην Ελλάδα, χωρίς την παραμικρή αντίσταση, και η έλλειψη ανταγωνιστικότητας μοιραία ρίχνει το ενδιαφέρον του πρωταθλήματος. «Ας φτιάξουν δυνατές ομάδες και οι υπόλοιποι» είναι το μόνιμο επιχείρημα των ανθρώπων του Ολυμπιακού.
Ο αντίλογος μπορεί να έχει το δικό του επιχείρημα: «Ακόμα και μια σοβαρή επένδυση σ' ένα πρωτάθλημα που από τον Σεπτέμβριο ανακηρύσσεται πρωταθλητής ο Ολυμπιακός, κινδυνεύει να πέσει σε βαρέλι χωρίς πάτο».
Οποια όψη του νομίσματος και αν διαλέξετε, η πραγματικότητα δεν αλλάζει. Ο Ολυμπιακός προελαύνει παντοδύναμος και ανενόχλητος και η ρουτίνα ρίχνει στη μιζέρια το ελληνικό πρωτάθλημα...
ΕΝΕΤ.GR
ΠΡΕΖΑ TV
12-3-2013
1 σχόλιο:
To φαινομενο να υπαρχει μια "αγαπημενη" ομαδα του καθεστωτος ηταν σχετικα πιο εντονο στο πρωην ανατολικο μπλοκ.
Σημερα εξακολουθει στην μολδαβια, σε αραβικες χωρες (πχ μπαχρειν, αιγυπτος κλπ) και σε χωρες της λατινικης αμερικης.
Δεν εχει να κανει με την "ιδεολογικη" προελευση της κυβερνησης. Στην ελλαδα ο ολυμπιακος επαιρνε σερι πρωταθληματα τοσο επι ΠΑΣΟΚ και επι ΝΔ και επι χουντας.
Και βεβαια δεν ισχυει το επιχειρημα των φιλων του οσφπ οτι οι κυβερνησεις ευνωουν την ομαδα τους γιατι ειναι η λαοφιλεστερη. Αλλα το αντιστροφο.
Η ομαδα κατεστει τοσο λαοφιλης επειδη κερδιζει συνεχως το πρωταθλημα. Εαν για παραδειγμα για τα επομενα 30 χρονια το πρωταθλημα το κερδιζει πχ ο πανιωνιος τοτε σιγουρα το 2050 αυτη θα ειναι και η πιο λαοφιλης ομαδα.
Και βεβαια δεν ειναι τυχαια η συνδεση των ηγετων της ομαδας με την εκαστοτε κυβερνηση. Ανδριανοπουλος, γουλανδρης, κωσκωτας, κοκκαλης, μαρινακης κλπ κλπ.
Δημοσίευση σχολίου