Της ΝΤΙΝΑΣ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
Σήμα κινδύνου εκπέμπει ο Σύνδεσμος Ιδιοκτητών Τουριστικών Επαγγελματικών Σκαφών Ανευ Πληρώματος (ΣΙΤΕΣΑΠ). Τα εκατοντάδες μέλη του υποστηρίζουν ότι η επικείμενη ιδιωτικοποίηση της μαρίνας Αλίμου θα επιφέρει καίριο πλήγμα στην επιβίωση του κλάδου.
Λόγω της απουσίας εναλλακτικών αγκυροβολίων και θέσεων ελλιμενισμού στην Αττική, περίπου 1.000 επαγγελματικά σκάφη εξυπηρετούνται σήμερα μόνιμα σ' αυτή. Με την πώλησή της, χάνεται η κύρια επαγγελματική τους «στέγη», καθώς το κόστος ελλιμενισμού θα ανέβει σε δυσθεώρητα ύψη, έως και 300%, οπότε καθιστά την επιβίωσή τους εξαιρετικά δύσκολη.
Οι ίδιοι διαχωρίζουν τη θέση τους από τον εφοπλιστικό χώρο, τονίζοντας ότι η πλειονότητα του κόσμου δεν γνωρίζει την τραγική τους κατάσταση: «Δεν είμαστε εφοπλιστές, αλλά μικρομεσαίοι επιχειρηματίες που αντιμετωπίζουμε τα ίδια προβλήματα όπως και οι υπόλοιποι μικροί επιχειρηματίες. Προσπαθούμε -χωρίς καμία βοήθεια- να διατηρήσουμε τις επιχειρήσεις και τους εργαζομένους μας. Να βελτιώσουμε τις συνθήκες λειτουργίας και τις υπηρεσίες που παρέχουμε. Και, τέλος, να εκμεταλλευτούμε τις δυνατότητες ανάπτυξης του κλάδου, που σαφώς υπάρχουν, καθώς τις βλέπουμε στις χώρες-ανταγωνιστές μας...» εξηγεί ο πρόεδρος του ΣΙΤΕΣΑΠ, Π. Λουτριώτης.
Ιστιοφόρα
Τα σκάφη της συγκεκριμένης κατηγορίας είναι ιστιοφόρα και μηχανοκίνητα έως 20 μέτρα. Αποτελούν έναν από τους πιο ζωτικούς κλάδους του θαλάσσιου τουρισμού, καθώς προσελκύει περί τους 150 χιλιάδες τουρίστες ετησίως, και τον οποίο συχνά η ελληνική πολιτεία χαρακτηρίζει «πυλώνα» της οικονομίας. Εναν «πυλώνα» τον οποίο διαχρονικά οι κυβερνήσεις της χώρας τον είχαν γραμμένο στα παλαιότερα των υποδημάτων τους, καθώς ουδέποτε υπήρξε πολιτική και στρατηγική ανάπτυξης του επαγγελματικού γιότινγκ.
«Η μαρίνα Αλίμου είναι ο σημαντικότερος κόμβος του επαγγελματικού γιότινγκ στην Ελλάδα. Να σημειώσουμε ότι είναι κερδοφόρα, με περίπου 3,5 εκατ. ευρώ ετησίως (τζίρο 5 εκατ.), τα οποία απορρέουν κυρίως από τα επαγγελματικά σκάφη που ελλιμενίζονται σε αυτήν. Επί 1.100 θέσεων ελλιμενισμού της μαρίνας, οι 876 ανήκουν σε μόνιμα ελλιμενιζόμενα τουριστικά σκάφη. Οι μισές από τις υπόλοιπες θέσεις χρησιμοποιούνται από επαγγελματικά διερχόμενα σκάφη», εξηγεί ο κ. Λουτριώτης. Και προσθέτει: «Οταν θα περάσει σε ανεξάρτητο επενδυτή, το κόστος του ελλιμενισμού στο επαγγελματικό σκάφος θα ανέβει κατά 300%.
»Να διευκρινίσω δε ότι το εν λόγω ποσοστό δεν αφορά μία αυθαίρετη εκτίμηση. Υπολογίζεται βάσει των τιμών της αγοράς που ισχύουν στις άλλες μαρίνες (Φλοίσβος, Ζέα κτλ.), στις οποίες ελλιμενίζονται σκάφη που βρίσκονται υπό ιδιωτικό ιδιοκτησιακό καθεστώς.
Αντιλαμβάνεστε ότι όταν το ένα τρίτο του τζίρου μιας μικρομεσαίας επιχείρησης διατίθεται για το ενοίκιο της εταιρείας, την κάνει μη βιώσιμη», κατηλήγει.
Τα μέλη του ΣΙΤΕΣΑΠ εξηγούν ότι τα σκάφη της συγκεκριμένης κατηγορίας είναι αυτά που εκπροσωπούν το μαζικό θαλάσσιο τουρισμό και προσφέρουν ενεργά στις τοπικές οικονομίες των παράκτιων και νησιωτικών περιοχών: «Παρά την κρίση, ο χώρος απασχολεί περί τις 15.000 θέσεις εργασίας και θεωρούμε ότι, με μια αναπτυξιακή πολιτική, μέχρι το 2020 μπορούν να φτάσουν τις 42.000.
»Ο κλάδος σήμερα έχει εισροές περί τα 350 εκατ. ευρώ και το 2020 μπορεί να ξεπεράσει το 1 δισ. Λαμβάνοντας υπ' όψιν ότι αυτά είναι κεφάλαια εισροών μόνο από τη ναύλωση του σκάφους, και αν υπολογίσουμε κατ' εκτίμηση το ημερήσιο ποσόν που ξοδεύουν οι πελάτες μας, είναι άλλα τόσα. Πέρα από αυτές τις θέσεις εργασίας που απασχολούνται άμεσα, έχουμε ένα σύνολο παράπλευρων επαγγελμάτων που, σύμφωνα με την πρόσφατη μελέτη του Ναυτικού Επιμελητηρίου, φτάνουν τους 161.000 εργαζομένους».
«Αντί αυτού, κι ενώ η ελληνική οικονομία έχει ανάγκη το θαλάσσιο τουρισμό περισσότερο από κάθε άλλη φορά, η κυβέρνηση δίνει τη χαριστική βολή, παραδίδοντας τα κλειδιά του κλάδου στις ανταγωνίστριες χώρες. Ιδιωτικοποιεί τις κερδοφόρες και στρατηγικής σημασίας μαρίνες, χωρίς καμία πρόβλεψη στήριξης των ελληνικών τουριστικών σκαφών. Ανάμεσα σ' αυτές και τη μαρίνα Αλίμου, η οποία είναι η μεγαλύτερη μαρίνα επαγγελματικών σκαφών στη Μεσόγειο. Εξαναγκάζοντας τα ελληνικά σκάφη αναψυχής να υποστείλουν την ελληνική σημαία, να αλλάξουν ρότα και να προστεθούν στους στόλους των ανταγωνιστριών χωρών», θα προσθέσει ο Ι. Κουρούνης, γ.γ. του ΣΙΤΕΣΑΠ.
Το πολυαναμενόμενο νομοσχέδιο για το θαλάσσιο τουρισμό -πάγιο αίτημα εδώ και πολύ καιρό- δόθηκε σε δημόσια διαβούλευση την περασμένη Τρίτη. Τα μέλη του συνδέσμου ευελπιστούν ότι θα ληφθεί πρόνοια για τα καίρια ζητήματα που απασχολούν τον κλάδο. Στην κορωνίδα βρίσκεται η ρύθμιση για τη δημιουργία επαγγελματικού τιμολογίου, αλλά και ο ορισμός συγκεκριμένης ποσόστωσης θέσεων ελλιμενισμού για τα τουριστικά-επαγγελματικά σκάφη σε όλες τις μαρίνες και τα αγκυροβόλια της χώρας.
Χαμένο κεφάλαιο
Τα στοιχεία του συνδέσμου περιγράφουν με τον καλύτερο τρόπο το χαμένο κεφάλαιο για την ελληνική οικονομία: Είμαστε η χώρα της Μεσογείου με τη μεγαλύτερη ακτογραμμή (16.500 χιλιόμετρα) και τις λιγότερες θέσεις ελλιμενισμού (έξι χιλιάδες).
Ο κ. Λουτριώτης εξηγεί: «Στον αντίποδα, η Τουρκία διαθέτει 8 χιλιάδες χιλιόμετρα ακτογραμμής και αντιστοίχως 25 χιλιάδες θέσεις για ελλιμενισμό. Ειδικά για τις 55 μαρίνες που διαθέτουμε, οι 21 δεν λειτουργούν για διάφορους λόγους. Κι από τις 34 που υποτίθεται ότι είναι εν λειτουργία, μόνο 10 λειτουργούν με την προβλεπόμενη νομοθεσία, έχοντας τις απαιτούμενες προδιαγραφές».
Οι Τούρκοι
«Οι Τούρκοι εδώ και χρόνια έχουν επενδύσει σε μαρίνες, τουριστικά καταφύγια και υποδομές. Ο στόλος των σκαφών που πλέουν στα χωρικά τους ύδατα συνεχώς αυξάνει με γεωμετρική πρόοδο, ενώ στα δικά μας λιγοστεύει», προσθέτει ο Αν. Μάγγος, αναπλ. γ.γ. του συνδέσμου.
«Οι Τούρκοι έχουν απλώς μια ακτογραμμή. Το όριο της ανάπτυξής τους είναι πολύ πιο χαμηλά από το δικό μας. Το γεγονός όμως ότι η μαρίνα Αλίμου, όπως και άλλες, αναμένεται να περάσει σε Τούρκους επιχειρηματίες θα δημιουργήσει τις προϋποθέσεις πρόσβασης στα ελληνικά ύδατα και σε ένα αρχιπέλαγος με πολυνησία. Δίνοντας πρόσβαση στα ελληνικά νησιά σε σκάφη με ξένη σημαία που ξεκινάνε από Τουρκία, δεν τους χαρίζουμε απλώς την περαιτέρω ανάπτυξη του θαλάσσιου τουρισμού τους, συγχρόνως σβήνει οποιαδήποτε πιθανότητα επιβίωσης του ελληνικού θαλάσσιου τουρισμού.
»Ταυτόχρονα, ιδιωτικοποιώντας λιμένες και μαρίνες, οι ελληνικές εταιρείες θαλάσσιου τουρισμού θα κληθούν να πληρώσουν ακόμα ακριβότερες υπηρεσίες, καθώς δεν υπάρχουν συνθήκες ανταγωνισμού και επαρκείς χώροι ελλιμενισμού».
http://www.enet.gr/
ΠΡΕΖΑ TV
3-5-2013
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου