Του Δημήτρη Αγγελίδη
Καθόταν, με το ένα πόδι κομμένο και με πληγές ανοιχτές, στον τσιμεντένιο πάγκο των κρατητηρίων της Ασφάλειας στην Ομόνοια, έναν χώρο υποτίθεται προσωρινής κράτησης -λίγων ωρών; μιας, δύο ημερών; όσο διαρκεί το αυτόφωρο;- χωρίς κρεβάτι, με τη μάκα από τη σκόνη να φράζει τις σίτες στα δύο μοναδικά ανοίγματα στα παράθυρα, με τον αέρα να ανακυκλώνεται ακόμα πιο βρομερός από το κλιματιστικό, χωρίς στρώμα και σκέπασμα, γιατί δεν έφταναν και για τους δεκαεπτά που στοιβάζονταν στο δωμάτιο.
Βρίσκεται εκεί από την Πρωτομαγιά και, όπως έλεγε χθες στην αντιπροσωπεία του ΣΥΡΙΖΑ (οι βουλευτές Β. Κατριβάνου και Χρ. Καραγιαννίδης, δικηγόροι και μέλη του τμήματος Δικαιωμάτων), με την οποία επισκεφτήκαμε τα κρατητήρια της Ασφάλειας και του Α.Τ. Ομονοίας, υπήρξαν μέρες που σ’ αυτόν τον χώρο οι κρατούμενοι ξεπερνούσαν τους 50.
Απάνθρωπη μεταχείριση
Δεν ήταν η μόνη περίπτωση παράνομης και απάνθρωπης μεταχείρισης που συναντήσαμε σ’ αυτήν την επίσκεψη, όπου γίναμε μάρτυρες παραβιάσεων βασικών δικαιωμάτων των κρατουμένων. Δύο ορόφους κάτω, στα ανήλιαγα κρατητήρια του αστυνομικού τμήματος, στον 1ο, εκεί όπου τουλάχιστον υπήρχαν κρεβάτια, ένας κρατούμενος -«γέρο» τον φώναζαν οι άλλοι, γιατί ήταν πάνω από 55- σερνόταν κουλουριασμένος στο πάτωμα χωρίς επαφή με το περιβάλλον, με εμφανή ψυχιατρικά προβλήματα. «Κρίμα τον γέρο, είναι και Ελληνας. Πώς τον αφήνουν να βρίσκεται εδώ; Κατουράει ο άνθρωπος στο πάτωμα, όπου βρει» έλεγαν οι συγκρατούμενοί του. Ο διοικητής του τμήματος δεσμεύτηκε στην αντιπροσωπεία ότι θα φροντίσει το συντομότερο να μεταφερθεί.
Αλλοι δεν ήταν τόσο τυχεροί. Ενας είναι με πονόδοντο εδώ και τρεις μήνες και χρησιμοποιεί για σφράγισμα φίλτρα από τσιγάρα. Αλλοι είναι τοξικοεξαρτημένοι κι έκοψαν στεγνά, σφαδάζοντας και ουρλιάζοντας από τους πόνους των στερητικών, καθώς δεν έχουν πρόσβαση στο κρατητήριο οι δομές απεξάρτησης. Τα βράδια, μας έλεγαν οι κρατούμενοι, ξυπνάνε από ουρλιαχτά από τους πάνω ορόφους, είτε από στερητικά είτε από ξύλο.
Καταγγελίες για αστυνομική βία δεν είχαν υποπέσει στην αντίληψη των διοικητών. Αλλά στα είκοσι λεπτά που μείναμε με τους κρατούμενους του τμήματος, παρουσία του διοικητή, ακούσαμε περιπτώσεις άγριου ξυλοδαρμού από αστυνομικούς μέσα στο κρατητήριο. «Με ανέβασαν πάνω, με είχαν δεμένο στον πάγκο τρεις μέρες, και κάθε βάρδια που περνούσε μου έριχνε ξύλο» μας είπε ένας. Τον είχαν άχτι, μας είπε, διότι «δεν μπορούσε να τον βρει η αστυνομία και είχε επιστρατευτεί η εκπομπή της Νικολούλη».
Λίγες μέρες μετά τον ξυλοδαρμό, με τους μώλωπες φρέσκους στο πρόσωπο, τον είχε φωτογραφίσει, μας είπε, αντιπροσωπεία της Επιτροπής κατά των Βασανιστηρίων (CPT) του Συμβουλίου της Ευρώπης. Αλλοι θυμήθηκαν εν χορώ μια φορά που δεν είχε επιτραπεί το επισκεπτήριο και διαμαρτύρονταν, με αποτέλεσμα να τους βγάλουν στον προθάλαμο του κρατητηρίου και να τους αρχίσουν στα χαστούκια και στα χτυπήματα στα πλευρά. Αλλωστε, η φράση «εδώ είναι Ομόνοια», συνοδευόμενη από χαστούκι, ακούγεται συχνά όταν τολμήσουν να ζητήσουν κάτι.
Και πώς να μη ζητήσουν; Κρεμοσάπουνο και χαρτί υγείας παρέχονται από την ιδιωτική εταιρεία καθαρισμού των κρατητηρίων, σύμφωνα με τη σύμβαση με την υπηρεσία, όχι όμως αφρόλουτρο, απορρυπαντικό για τα ρούχα και άλλα ήδη υγιεινής. Οσοι είναι τυχεροί τα προμηθεύονται στο επισκεπτήριο.
Σε άλλα ζητήματα, όλοι έχουν την ίδια μοίρα. Προαυλισμός δεν προβλέπεται, καθώς δεν υπάρχει προαύλιο. Τουλάχιστον, ο χώρος είχε καθαριστεί και βαφτεί πρόσφατα, όπως ήταν σε θέση να διαπιστώσει κάποιο μέλος της αντιπροσωπείας που είχε ξαναέρθει πρόσφατα στο κρατητήριο. Στο Ασφαλείας, δεν υπάρχει πρόβλεψη για κράτηση γυναικών, και οι γυναίκες κρατούνται στον προθάλαμο, ένα μέτρο επί ένα, δίπλα στις τουαλέτες, χωρίς καν πάγκους να καθίσουν. Από το έτσι κι αλλιώς φτωχό και λιγοστό φαγητό της λέσχης της αστυνομίας τούς παρακρατούν το βραδινό. Νερό πίνουν με τις χούφτες από τους νιπτήρες στις τουαλέτες, γιατί δεν τους δίνονται ποτήρια.
Κρατούμενοι για μήνες
Οι περισσότεροι από τους κρατούμενους ήταν αλλοδαποί, κρατούμενοι για μήνες επειδή δεν έχουν χαρτιά. Δεκατέσσερις μήνες ο παλαιότερος, μοιρασμένους σε διάφορα κρατητήρια. Μεταξύ τους ένας ανήλικος, εκεί, μαζί με τους ενηλίκους, παρότι απαγορεύεται. Μαζί τους κι ένας Σύρος, που χρήζει διεθνούς προστασίας.
Καταπέλτης ήταν η ανακοίνωση του ΣΥΡΙΖΑ μετά την επίσκεψη: «Οι λέξεις “κόλαση” και “ντροπή” είναι ανεπαρκείς για να περιγράψουν το αίσχος του Α.Τ. Ομονοίας και του κρατητηρίου της Ασφάλειας, στο οποίο θυμίζουμε ότι στο παρελθόν έχουν χάσει τη ζωή τους κρατούμενοι. Ο κύριος Δένδιας θα συνεχίσει να εφαρμόζει το “ρωμαϊκό δίκαιο”; Θα παρέμβει επιτέλους η Δικαιοσύνη; Εχει κανείς την ευθιξία να παραιτηθεί; Τι άλλο πρέπει να γίνει μέχρι να κλείσουν επιτέλους τα κρατητήρια-κολαστήρια;».
Η αντιπροσωπεία του ΣΥΡΙΖΑ δήλωσε στους διοικητές ότι θα παρακολουθήσει στενά την εξέλιξη των υποθέσεων που χρήζουν άμεσης αντιμετώπισης.
………………………………………………………..
Και θύματα και φιμωμένα!
Ολοι αυτοί που λοιδορούν το αντιρατσιστικό νομοσχέδιο με βάση τις προοδευτικές και πολυφωνικές τους αντιρρήσεις για τα ενδεχόμενα ζητήματα λογοκρισίας που ίσως να προκύψουν, δεν έχουν περάσει ποτέ το κατώφλι ενός σύγχρονου κρατητηρίου. Εκτός από τις ακροδεξιές φωνές, που κόπτονται για το ότι δεν είναι δυνατόν στην Ελλάδα να υπάρχει ιδιώνυμο, ξεχνώντας το πρόσφατο παρελθόν, όταν το ιδιώνυμο το είχαν κάνει σημαία, οι άλλες φωνές του δημοκρατικού τόξου δεν καταφέρνουν να απαντήσουν στα δύο κρισιμότερα ίσως ζητήματα που περιλαμβάνονται στο νομοσχέδιο Ρουπακιώτη, που κρίθηκε, σύμφωνα με πληροφορίες, απολύτως συμβατό με το Σύνταγμα από την αρμόδια ΚΕΝΕ.
Το πρώτο ζήτημα είναι η υποχρέωση της χώρας να συμβαδίσει με τους ευρωπαϊκούς νόμους, πράγμα που αν δεν το κάνει γρήγορα θα έρθει ενώπιον του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου. Το δεύτερο -και ίσως το βασικότερο ζήτημα- αφορά την απόλυτα ανύπαρκτη έως τώρα προστασία των θυμάτων-μαρτύρων ρατσιστικών επιθέσεων. Εάν δεν προστατευτούν νομικά από το κράτος οι άνθρωποι αυτοί μετά τις επιθέσεις θα κινδυνεύουν, δεν θα μπορούν να τις καταγγείλουν και ο δρόμος των παραβιάσεων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην Ελλάδα θα παραμείνει ορθάνοιχτος. Τα θύματα, όλα τα θύματα, δεν μπορούν να έχουν προστασία α λα καρτ στην Ελλάδα, και ο νοών νοείτω!
A.Ψ.
ΠΡΕΖΑ TV
27-5-2013
Καθόταν, με το ένα πόδι κομμένο και με πληγές ανοιχτές, στον τσιμεντένιο πάγκο των κρατητηρίων της Ασφάλειας στην Ομόνοια, έναν χώρο υποτίθεται προσωρινής κράτησης -λίγων ωρών; μιας, δύο ημερών; όσο διαρκεί το αυτόφωρο;- χωρίς κρεβάτι, με τη μάκα από τη σκόνη να φράζει τις σίτες στα δύο μοναδικά ανοίγματα στα παράθυρα, με τον αέρα να ανακυκλώνεται ακόμα πιο βρομερός από το κλιματιστικό, χωρίς στρώμα και σκέπασμα, γιατί δεν έφταναν και για τους δεκαεπτά που στοιβάζονταν στο δωμάτιο.
Βρίσκεται εκεί από την Πρωτομαγιά και, όπως έλεγε χθες στην αντιπροσωπεία του ΣΥΡΙΖΑ (οι βουλευτές Β. Κατριβάνου και Χρ. Καραγιαννίδης, δικηγόροι και μέλη του τμήματος Δικαιωμάτων), με την οποία επισκεφτήκαμε τα κρατητήρια της Ασφάλειας και του Α.Τ. Ομονοίας, υπήρξαν μέρες που σ’ αυτόν τον χώρο οι κρατούμενοι ξεπερνούσαν τους 50.
Απάνθρωπη μεταχείριση
Δεν ήταν η μόνη περίπτωση παράνομης και απάνθρωπης μεταχείρισης που συναντήσαμε σ’ αυτήν την επίσκεψη, όπου γίναμε μάρτυρες παραβιάσεων βασικών δικαιωμάτων των κρατουμένων. Δύο ορόφους κάτω, στα ανήλιαγα κρατητήρια του αστυνομικού τμήματος, στον 1ο, εκεί όπου τουλάχιστον υπήρχαν κρεβάτια, ένας κρατούμενος -«γέρο» τον φώναζαν οι άλλοι, γιατί ήταν πάνω από 55- σερνόταν κουλουριασμένος στο πάτωμα χωρίς επαφή με το περιβάλλον, με εμφανή ψυχιατρικά προβλήματα. «Κρίμα τον γέρο, είναι και Ελληνας. Πώς τον αφήνουν να βρίσκεται εδώ; Κατουράει ο άνθρωπος στο πάτωμα, όπου βρει» έλεγαν οι συγκρατούμενοί του. Ο διοικητής του τμήματος δεσμεύτηκε στην αντιπροσωπεία ότι θα φροντίσει το συντομότερο να μεταφερθεί.
Αλλοι δεν ήταν τόσο τυχεροί. Ενας είναι με πονόδοντο εδώ και τρεις μήνες και χρησιμοποιεί για σφράγισμα φίλτρα από τσιγάρα. Αλλοι είναι τοξικοεξαρτημένοι κι έκοψαν στεγνά, σφαδάζοντας και ουρλιάζοντας από τους πόνους των στερητικών, καθώς δεν έχουν πρόσβαση στο κρατητήριο οι δομές απεξάρτησης. Τα βράδια, μας έλεγαν οι κρατούμενοι, ξυπνάνε από ουρλιαχτά από τους πάνω ορόφους, είτε από στερητικά είτε από ξύλο.
Καταγγελίες για αστυνομική βία δεν είχαν υποπέσει στην αντίληψη των διοικητών. Αλλά στα είκοσι λεπτά που μείναμε με τους κρατούμενους του τμήματος, παρουσία του διοικητή, ακούσαμε περιπτώσεις άγριου ξυλοδαρμού από αστυνομικούς μέσα στο κρατητήριο. «Με ανέβασαν πάνω, με είχαν δεμένο στον πάγκο τρεις μέρες, και κάθε βάρδια που περνούσε μου έριχνε ξύλο» μας είπε ένας. Τον είχαν άχτι, μας είπε, διότι «δεν μπορούσε να τον βρει η αστυνομία και είχε επιστρατευτεί η εκπομπή της Νικολούλη».
Λίγες μέρες μετά τον ξυλοδαρμό, με τους μώλωπες φρέσκους στο πρόσωπο, τον είχε φωτογραφίσει, μας είπε, αντιπροσωπεία της Επιτροπής κατά των Βασανιστηρίων (CPT) του Συμβουλίου της Ευρώπης. Αλλοι θυμήθηκαν εν χορώ μια φορά που δεν είχε επιτραπεί το επισκεπτήριο και διαμαρτύρονταν, με αποτέλεσμα να τους βγάλουν στον προθάλαμο του κρατητηρίου και να τους αρχίσουν στα χαστούκια και στα χτυπήματα στα πλευρά. Αλλωστε, η φράση «εδώ είναι Ομόνοια», συνοδευόμενη από χαστούκι, ακούγεται συχνά όταν τολμήσουν να ζητήσουν κάτι.
Και πώς να μη ζητήσουν; Κρεμοσάπουνο και χαρτί υγείας παρέχονται από την ιδιωτική εταιρεία καθαρισμού των κρατητηρίων, σύμφωνα με τη σύμβαση με την υπηρεσία, όχι όμως αφρόλουτρο, απορρυπαντικό για τα ρούχα και άλλα ήδη υγιεινής. Οσοι είναι τυχεροί τα προμηθεύονται στο επισκεπτήριο.
Σε άλλα ζητήματα, όλοι έχουν την ίδια μοίρα. Προαυλισμός δεν προβλέπεται, καθώς δεν υπάρχει προαύλιο. Τουλάχιστον, ο χώρος είχε καθαριστεί και βαφτεί πρόσφατα, όπως ήταν σε θέση να διαπιστώσει κάποιο μέλος της αντιπροσωπείας που είχε ξαναέρθει πρόσφατα στο κρατητήριο. Στο Ασφαλείας, δεν υπάρχει πρόβλεψη για κράτηση γυναικών, και οι γυναίκες κρατούνται στον προθάλαμο, ένα μέτρο επί ένα, δίπλα στις τουαλέτες, χωρίς καν πάγκους να καθίσουν. Από το έτσι κι αλλιώς φτωχό και λιγοστό φαγητό της λέσχης της αστυνομίας τούς παρακρατούν το βραδινό. Νερό πίνουν με τις χούφτες από τους νιπτήρες στις τουαλέτες, γιατί δεν τους δίνονται ποτήρια.
Κρατούμενοι για μήνες
Οι περισσότεροι από τους κρατούμενους ήταν αλλοδαποί, κρατούμενοι για μήνες επειδή δεν έχουν χαρτιά. Δεκατέσσερις μήνες ο παλαιότερος, μοιρασμένους σε διάφορα κρατητήρια. Μεταξύ τους ένας ανήλικος, εκεί, μαζί με τους ενηλίκους, παρότι απαγορεύεται. Μαζί τους κι ένας Σύρος, που χρήζει διεθνούς προστασίας.
Καταπέλτης ήταν η ανακοίνωση του ΣΥΡΙΖΑ μετά την επίσκεψη: «Οι λέξεις “κόλαση” και “ντροπή” είναι ανεπαρκείς για να περιγράψουν το αίσχος του Α.Τ. Ομονοίας και του κρατητηρίου της Ασφάλειας, στο οποίο θυμίζουμε ότι στο παρελθόν έχουν χάσει τη ζωή τους κρατούμενοι. Ο κύριος Δένδιας θα συνεχίσει να εφαρμόζει το “ρωμαϊκό δίκαιο”; Θα παρέμβει επιτέλους η Δικαιοσύνη; Εχει κανείς την ευθιξία να παραιτηθεί; Τι άλλο πρέπει να γίνει μέχρι να κλείσουν επιτέλους τα κρατητήρια-κολαστήρια;».
Η αντιπροσωπεία του ΣΥΡΙΖΑ δήλωσε στους διοικητές ότι θα παρακολουθήσει στενά την εξέλιξη των υποθέσεων που χρήζουν άμεσης αντιμετώπισης.
………………………………………………………..
Και θύματα και φιμωμένα!
Ολοι αυτοί που λοιδορούν το αντιρατσιστικό νομοσχέδιο με βάση τις προοδευτικές και πολυφωνικές τους αντιρρήσεις για τα ενδεχόμενα ζητήματα λογοκρισίας που ίσως να προκύψουν, δεν έχουν περάσει ποτέ το κατώφλι ενός σύγχρονου κρατητηρίου. Εκτός από τις ακροδεξιές φωνές, που κόπτονται για το ότι δεν είναι δυνατόν στην Ελλάδα να υπάρχει ιδιώνυμο, ξεχνώντας το πρόσφατο παρελθόν, όταν το ιδιώνυμο το είχαν κάνει σημαία, οι άλλες φωνές του δημοκρατικού τόξου δεν καταφέρνουν να απαντήσουν στα δύο κρισιμότερα ίσως ζητήματα που περιλαμβάνονται στο νομοσχέδιο Ρουπακιώτη, που κρίθηκε, σύμφωνα με πληροφορίες, απολύτως συμβατό με το Σύνταγμα από την αρμόδια ΚΕΝΕ.
Το πρώτο ζήτημα είναι η υποχρέωση της χώρας να συμβαδίσει με τους ευρωπαϊκούς νόμους, πράγμα που αν δεν το κάνει γρήγορα θα έρθει ενώπιον του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου. Το δεύτερο -και ίσως το βασικότερο ζήτημα- αφορά την απόλυτα ανύπαρκτη έως τώρα προστασία των θυμάτων-μαρτύρων ρατσιστικών επιθέσεων. Εάν δεν προστατευτούν νομικά από το κράτος οι άνθρωποι αυτοί μετά τις επιθέσεις θα κινδυνεύουν, δεν θα μπορούν να τις καταγγείλουν και ο δρόμος των παραβιάσεων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην Ελλάδα θα παραμείνει ορθάνοιχτος. Τα θύματα, όλα τα θύματα, δεν μπορούν να έχουν προστασία α λα καρτ στην Ελλάδα, και ο νοών νοείτω!
A.Ψ.
ΠΡΕΖΑ TV
27-5-2013
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου