ΑΝΑΛΗΨΗΕΥΘΥΝΗΣΓΙΑΤΗΝ ΕΝΟΠΛΗΕΠΙΘΕΣΗΣΤΑ ΚΕΝΤΡΙΚΑΓΡΑΦΕΙΑΤΗΣΝΕΑΣΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ. - ΟΜΑΔΑΛΑΪΚΩΝΑΓΩΝΙΣΤΩΝ - " Ότανητελικήκρίσητουκαπιταλισμούέχειξεκινήσει, τοπεπρωμένοτης επανάστασης (καιμαζίμεαυτήνεκείνοτηςανθρωπότητας) εξαρτάταιαπότηνιδεολογικήωριμότητα τουπρολεταριάτουκαιαπότηνταξικήτουσυνείδηση". ΓκεόργκιΛούκατς Ηανάδυσηνέωνκοινωνικό-ιστορικώνμορφώνκαιοπαράλληλοςεκτοπισμόςαποτο ιστορικόπροσκήνιοτωνέωςεκείνητηστιγμήκυρίαρχων, συντελείταιστοέδαφοςτηςσύγκρουσης πουδιεξάγεταιανάμεσαστιςπαραγωγικέςδυνάμειςκαιτιςπαραγωγικέςσχέσειςότανοιδεύτερες μετατρέπονταισεεμπόδιογιατηνπεραιτέρωανάπτυξητωνπρώτων. Απότοπρωτόγονοκοινοτικό σύστημαστηδουλοκτητικήκοινωνίακαιαπότηφεουδαρχίαστονκαπιταλισμό, καιεντόςτου τελευταίου, απότονελεύθεροανταγωνισμόστονιμπεριαλισμό, ηερμηνείατηςεξέλιξηςτων κοινωνικό-οικονομικώνσυστημάτωνόπωςκαιτωνπολιτικώντουςεποικοδομημάτων, δενμπορεί, απότησκοπιάτουιστορικούυλισμούναεξέλθειτωνορίωνπουθέτειηπιοπάνωπρόταση. Υπό αυτήντηνέννοιακαιηκοινωνικήεπανάστασηπουθαανατρέψειτονκαπιταλισμόκαιθαανοίξειτο δρόμογιατηναταξική, ακρατικήκοινωνίαβρίσκειτηνυλικήβάσηγιατηνεκδήλωσητηςστοσημείο εκείνο, oπούοιατομικέςσχέσειςιδιοκτησίαςσταμέσαπαραγωγήςαδυνατούν, εγκλωβισμένεςστον περιορισμένοτουςσκοπό, τοκέρδος, ναδώσουνδιέξοδοστιςδιαρκώςαυξανόμενεςδυνατότητες τηςκοινωνικοποιημένηςπαραγωγήςκαιεργασίας. Χαρακτηριστική (όσοκαιακραία) έκφρασητηςσύγκρουσηςανάμεσαστιςπαραγωγικές σχέσειςκαιτιςπαραγωγικέςδυνάμεις, ησύγχρονηεποχήτηςγενικήςκρίσηςτουκαπιταλισμού γεννάτιςπλέονευνοϊκέςαντικειμενικέςσυνθήκεςγιατηνυπέρβασητηςκαιπαράλληλαπροβάλλει εμφατικάτοναπαραίτητοόρογιααυτήν: τηναντιστοίχησηδηλαδήπροςτηναντικειμενικήτης έτερηςμεταβλητήςτηςεπαναστατικήςσυνάρτησης, τουλεγόμενουυποκειμενικούπαράγοντα. Της ταξικήςσυνείδησηςμεάλλαλόγια, τηςκύριαςπαραγωγικήςδύναμης, τουπρολεταριάτου, στο βαθμόωρίμανσηςτηςοποίαςθαλέγαμεότιεπαφίεταιηδυνατότητατηςμετατροπήςτης αντικειμενικήςσυνθήκηςσεεπαναστατική. Σεαντίθεσηλοιπόνμεόσουςβυζαντινολογούντες μαρξιστέςδιακηρύσσουντοαναπόφευκτοτηςπρολεταριακήςεπανάστασης, προσδίδοντας χαρακτήρανομοτέλειαςσεμιαδιαδικασίαπουεμπεριέχειδιακριτάυποκειμενικάγνωρίσματα, το "μέλλον" γιαναθυμηθούμετουςστίχουςτουΜαγιακόφσκι, " δενθα 'ρθειαπόμονάχοτου, έτσινέτο σκέτο, αλλάθαχρειαστείναπάρουμεμέτρακαιεμείς". Καιτιπιοεπιτακτικόγιατηνόξυνσητηςταξικήςσυνείδησηςσήμερα, τιπιοεπιβεβλημένογια τοαναγκαίοπέρασμααπόμια "τάξηκαθ΄ευατήν" σεμια "τάξηδι΄ευατήν"- απόμιαεργατικήτάξη δηλαδήόπωςείναισήμερα, απλόστατιστικόμέγεθοςκαιπαθητικόαντικείμενοεκμετάλλευσηςσε μιατάξηενεργόυποκείμενοτηςιστορίας, μεσυνείδησητηςθέσηςτηςκαιτηςαποστολήςτης- από τηναυτόνομηπολιτικήτηςοργάνωσηκαιτηνανεξάρτητησυνδικαλιστικήτηςεκπροσώπηση, στοιχισμένηπίσωαπότηδικήτηςσημαίακαιτοδικότηςεπαναστατικόπρόγραμμα. Όχιπλέον ουραγόςτηςαστικήςιδεολογίαςκαιτωνκομμάτωντης, ούτεπειθήνιαακολουθητήςρεφορμιστικών οργανώσεωνκαιπαρατάξεωναλλάπρωταγωνίστριατωνκοινωνικώνεξελίξεων, ηγεμονικήδύναμη ενόςπαλλαϊκούμετώπουανατροπής. Γιανααποκτήσειβέβαιαυπόστασητοπαραπάνωπρόταγμαπάραπολλάμένειναγίνουν. Και πριναπόόλαοιδιεργασίεςπουδιεξάγονταιήδηπροςτηνκατεύθυνσηαυτήανάμεσαστα πρωτοπόρατμήματατηςτάξηςμας, ναμετεξελιχθούν. Απότιςεσωστρεφείςκαιαποσπασματικούπεριεχομένουσυνευρέσειςμικρότερωνήμεγαλύτερωνομάδωνσυγγένειαςπουείναισήμερα, σεμια κεντρικήπολιτικήδιαδικασία, συντονισμένημετηνεργατικήτάξηκαιτηνεολαία, όπουμέσααπό τονπρογραμματικούεπιπέδουλόγοπουθακαταθέσειοκάθεενδιαφερόμενοςπρολεταριακός πυρήναςκαιοργάνωση - αναφορικάπάνταμετοβασικόεπίδικοτηςταξικήςπάλης, τηναντίθεση ανάμεσαστοκεφάλαιοκαιτηνεργασία- θααποπειραθούνοιαναγκαίεςπολιτικέςσυνθέσειςπουθα προπαρασκευάσουντηνιδρυτική, συνεδριακήπράξητουνέουφορέα. * Στηνπροοπτικήαυτήεντάσσουμεάλλωστεκαιεμείς, μιαολιγομελήςομάδααγωνιστώντου λαϊκούκινήματοςτηδραστηριότηταμαςκαισυγκέκριμένααυτήνπουπραγματοποιήσαμετο ξημέρωματης 14ηςΙανουαρίουμετηνένοπληεπίθεσηεναντίοντωνκεντρικώνγραφείωντηςΝέας ΔημοκρατίαςστηΛεωφόροΣυγγρού. Ακριβέστεραμετηναπόπειραπροσβολήςτωνκτιριακών εγκαταστάσεωνμεαντιαρματικήρουκέτατύπου RPG καιτονενσυνεχεία, ύστερααπότηναστοχία υλικούπουεμφάνισετουπόεκτόξευσηβλήμα, πολυβολισμότουπρωθυπουργικούγραφείουμε Καλάσνικοφ. Ωςμιασυμβολήστηνανάδειξηκαιτηνπροώθησητουδιαλόγουαυτού, που φιλοδοξούμενακαταστείτοθεμέλιογιατημελλοντικήεπαναστατικήοργάνωσητηςτάξηςμας. Επιδιώκοντας, τηνστοέπακροαξιοποίησητηςδυναμικήςμιαςενέργειαςτόσοεύληπτης πολιτικάωστέναδιεκδικείεπάξιαμετηνευστοχίατηςτοχαρακτηρισμό " οτίμίλησεαπόμόνητης" όσοκαιαναβαθμισμένηςστρατιωτικάωστενασηματοδοτείμετηνεκδήλωσητηςτοπέρασμασε ένανέοεπίπεδοβίαιηςαντιπαράθεσηςμετοκαθεστώς, επιλέξαμε - μεόλοτορίσκοπουεμπεριείχε μιατέτοιατακτική- ναμηνδιεκδικήσουμε, σεπρώτηφάσητουλάχιστον, τηνευθύνητης. Την αφήσαμελοιπόνγιαχρονικόδιάστημαπουεμείςκρίναμεεύλογο, χωρίςτηναπαραίτητηπολιτική τηςεπένδυση, γιαναδιαλεχθείάμεσακαιωςέχειμετηνεργατικήλαϊκήσυνείδηση, θέλονταςέτσι ναμειώσουμετιςαποστάσειςπουαναπόφευκταπαράγονταισεμιασχέσηαπότηνύπαρξηενός επώνυμουκαισαφώςπροσδιορισμένουπόλουωςπομπούαπότημίαμεριάκαιμιαςανώνυμης μάζαςωςδέκτηαπότηνάλλη. Κατ' αναλογίαμετηνεμπρηστικήεπίθεσηπουπραγματοποίησεομάδαλαϊκώναγωνιστών εναντιόντωνεγκαταστάσεωντηςεταιρίαςεξόρυξηςχρυσού El Dorado Gold στιςΣκουριές Χαλκιδικήςκαιηοποίαακριβώςλόγωτουευεξήγητουτωνκινήτρωντηςόσοκαιτουπροφανούς τηςστόχευσηςτης, δενφάνηκε - μέχριστιγμήςτουλάχιστον- ναχρίζεικάποιαςανάγκηςδιεκδίκησης της, ίσωςγιατίμιαενδεχόμενηανάληψηευθύνηςναενέτεινετουςδιαχωρισμούςπουτοσύστημα τεχνηέντοςπροωθείστοεσωτερικότηςαγωνιζόμενηςκοινωνίας, ανάμεσασεειδικούςκαι ανειδίκευτους( ήειρηνικούςκαιβίαιους), έτσικαιεμείςμετησκόπιμηκαθυστέρησητης δημοσιοποίησηςτηςπροκύρηξηςεπιδιώξαμετηνπεραιτέρωωρίμανσηκαιεμβαθυνσητηςσχέσης οικειότηταςκαικοινότηταςπουεδειξαννααναπτύσσουνμετησυγκεκριμένηεπίθεσηευρύτερα κομμάτιααγωνιζομένων. Σήμερα, πεντέμισημήνεςμετάκαιμεεδραιωμένηπλέονστησυνείδησημαςτηνπεποίθηση, ότιτοπολιτικόμήνυμαπουαπέστειλετογεγονόςτηςεπίθεσηςστοπρωθυπουργικόγραφείο μπόρεσεκαικατεκτήσεέναυψηλότατοεπίπεδοσύνδεσηςκαιεπικοινωνίαςμεόλαεκείνεςτις κοινωνικέςομάδεςπουβρέθηκανστοστόχαστροτουκυβερνητικούαυταρχισμού( απότους επιστρατευμένουςεργαζόμενουςστοΜετρόκαιτηνμέσηεκπαίδευσηωςτουςχιλιάδεςαπολυμένους στονιδιωτικόκαιδημόσιοτομέακαιαπότουςδιωκόμενουςμετανάστεςτηςεπιχείρησηςΞένιοςΔίας ωςτουςαγωνιστέςριζοσπαστικώνπολιτικώνχώρων), κρίνουμεπιασκόπιμοναπροβούμεστα πολιτικάμαςαποκαλυπτήρια, παρεμβάινονταςεκνέου, αυτήτηφοράμετοδυναμισμότουλόγου μας, στοπεδίοτηςταξικήςπάλης, εκείόπουοιαλλεπάληλεςαποτυχίεςτηςτελευταίαςπεριόδου, φαίνεταιναέχουνπαγιώσειέναγενικευμένοκλιμααπογοήτευσηςκαιηττοπάθειας.( Ενακλίματα γενικάχαρακτηριστικάτουοποίουδενμεταβάλλουνοιομολογουμένωςενθαρρυντικέςλαϊκές κινητοποήσειςενάντιαστοπραξικοπηματικόκλείσιμοτηςΕΡΤ). Καταθέτουμελοιπόνδημόσιατοπολιτικόσκεπτικότηςενέργειαςμας,τοπεριεχόμενοτου οποίουοριοθετείταισαφώςαπόαυτόπουστοξεκίνηματουκειμένουπροσδιορίσαμεωςκεντρικό πολιτικόδιακύβευματηςεποχής, τηναυτόνομηδηλαδήπολιτικήσυγκρότησητηςεργατικήςτάξης. Κινούμενοιστοπνεύμααυτούτουπροτάγματος, θαασχοληθούμεστησυνέχειαεπισταμέναμετατα ερωτήματαπουθέτειστοεργατικό- λαϊκόκίνημαητριβήτουμετοκορυφαίοίσωςζητήμαπου άπτεταιτηνάσκησημιαςτετοιαςστρατηγικής( πολιτικήςοργάνωσηςτηςεργατικήςτάξης), της ερμηνείαςδηλαδήτωννόμωνκίνησηςτουταξικούεχθρού, τουκαπιταλιστικού - ιμπεριαλιστικού συστήματος, ηοποίαείναιαυτήσετελικήανάλυση, πουδιαμορφώνεικαιτουςόρουςτης ουσιαστικήςσύγκρουσηςμαζίτου. Τιςαντίστοιχεςδεαπαντήσεις, θατιςαναζητήσουμε, ως αγωνιστέςπουεχουνταχθείολόπλευραστηνυπεράσπισητηςΛαϊκήςΥπόθεσηςαλλάκαιως προλετάριοιπουεξαρτούντηνεπιβίωσητουςαπότηνπώλησητουμοναδικούεμπορεύματοςπου κατέχουν, τηςεργατικήςτουςδύναμηςδηλαδή, εκείοπούσυναντιούνταιοιδύοπαραπάνω "ιδιότητες"μας. Στοκοινότόποτηςταξικήςπάλης,εκείόπουησυλλογικάβιωμένηεμπειριατης τάξηςμαςστακάτεργατηςμισθωτήςσκλαβιάςγονιμοποιείταιμετηνεπαναστατικήθεωρίαπου αποκρυσταλλώθηκεαπότηνεπιστημονικήανάλυσηαιώνωνανθρώπινηςεκμετάλλευσηςγιανα δημιουργήσειαυτόαπότοοποίοοΛούκατςεξαρτάτοπεπρωμένοτηςανθρωπότητας : τηταξική συνείδησητουπρολεταριάτου. * Μεαυτόντονθεωρητικόκαιεμπειρικόεξοπλισμόλοιπόνθαεπιχειρήσουμεμιακατάδυσηστο πυρήνατουκαπιταλιστικούσυστήματος, προπαρασκευαστικόστάδιοτηςοποίαςθααποτελέσειο εντοπισμόςτωνβασικώνσυντεταγμένωντηςπορείαςμας, τωνπαραγόντωνδηλαδήεκείνωνπου επιδρούνκαθοριστικάστηνπεριστροφήτουάξοναπουκινείτονκαπιταλιστικόκόσμο : την εκμετάλλευσητηςμισθωτήςεργασίας. Υπότοπρίσμασυγκεκριμένωνθεωρητικώνθέσεωνκαιαντίστοιχωνσυλλογικώνεπεξεργασιών πουαυτές "υπέστησαν" ώστεναπροσαρμόζονταιστοδιεθνέςκαιεγχώριοπαρόν, αναγνωρίσαμε: α) Στηνιστορικώνδιαστάσεωνσυγκέντρωσηκαισυγκεντροποίησητηςπαραγωγήςκαιτου κεφαλαίουπουέχειπραγματοποιήσειμιαδιεθνήςοικονομικήελίτ, κυριαρχώνταςσεόλουςτους τομείςτηςκαπιταλιστικήςοικονομίας: απότηβιομηχανίακαιτηγεωργίαωςτοεμπόριοκαιτο χρηματοπιστωτικόσύστημα. β) Στηναναλογικήτηςεξέλιξηςτηςδιαδικασίαςσυγκεντροποίησηςτουκεφαλαίου, αύξησητης επέμβασηςτουαστικούκράτουςστηδιαδικασίατηςαναπαραγωγήςτουκεφαλαίουκαιτης ιδιοποίησηςυπεραξίας, πουσηματοδοτείμιανέαφάσητηςσύμπλεξηςτουκράτουςμετα μονοπώλια. γ) Στηνεξαγωγήτουκεφαλαίουπουπροκύπτειαπότησυγχώνευσητουβιομηχανικούμετο τραπεζικόκεφάλαιο (χρηματιστικόκεφάλαιο) καιστηναντίστοιχηδιείσδυσητης (χρηματιστικής) ολιγαρχίαςπουτοκατέχειστιςχώρεςόπουτοκεφάλαιοαυτόεπενδύεται. δ) Στιςμορφέςκρατικήςεξάρτησης (οικονομικής, πολιτικής, στρατιωτικής) πουδημιουργείη παραπάνωδιείσδυσηκαιηοποίααποτελεί "τηστέρεηβάσηγιατηνεκμετάλλευσηκαιτην καταπίεσητηςπλειοψηφίαςτωνχωρώνκαιτωνεθνώντουκόσμουαπόμιαχούφταιμπεριαλιστικών κρατών". καιε) Στιςσυμμαχίεςκαιτιςσυγκρούσειςπουαναπτύσσονταιανάμεσαστιςδιεθνείςμονοπωλιακές ενώσειςκαιτακράτητουςγιατονέλεγχοκαιτηνκυριαρχίατωνοικονομικώνκαιγεωστρατηγικών σφαιρώνεπιρροής, τουςσημαντικότερουςπαράγοντεςπουεπιδρούνστημορφήκαιτηνεξέλιξητηςκαθημερινήςπάληςανάμεσαστοκεφάλαιοκαιτηνεργασία. Συγκεκριμένα, εντόςτουπλαισίουπουσυγκροτούνοιπαραπάνωάξονεςκαιοιοποίοικατ΄ενα συνοπτικότρόποπροσδιορίζουνταβασικάγνωρίσματατουΙμπεριαλισμού, αναγνωρίζουμετηνίδια τημορφήτουταξικούεχθρούόσοκαιτουαγώναεναντίοντου, στοπροσωποτηςδιεθνούς χρηματιστικήςολιγαρχίαςαπότημιακαιτηςαντιιμπεριαλιστικήςπάληςγιατηνανατροπήτης εξουσίαςτηςαπότηνάλλη. Απότηραγδαίαυποτίμησητηςαξίαςτηςεργατικήςδύναμης, την ιδιωτικοποίησηβασικώντομέωντηςκοινωνικήςζωήςκαιτονεκφασισμότουπάλαιποτέκράτους πρόνοιαςστον "πρώτοκόσμο" ωςτιςεργασιακέςσχέσειςδουλοπαροικίαςκαιτηνκερδοσκοπίαστις τιμέςτωνειδώνπρώτηςανάγκηςπουοδηγείστοναφανισμότεράστιουςπληθυσμούςσταυπεδάφη τηςκαπιταλιστικήςπεριφέρειας.καιαπότην "κρίσηχρέους" στονευρωπαϊκοΝοτοκαιτο νομισματικόπόλεμοΑμερικής - Ευρώπηςωςτηνεμφάνισημορφώννεοαποικιοκρατίαςκαιτις στρατιωτικέςεπεμβάσειςπαγκόσμια, όλεςοιτακτικέςκαιστρατηγικέςκινήσειςπουεκδηλώνονται στησκακιέρατηςταξικήςσύγκρουσηςεκπορεύονταιπάντααπότηνίδιαπηγή: τασυμφέροντατου διεθνούςχρηματιστικούκεφαλαίουκαιτωνκρατώνπουτοεκπροσωπούν, όπωςαυτάιεραρχούνται αναλόγωςτηςοικονομικήςκαιπολιτικήςτουςδύναμηςστουςκρίκουςτηςιμπεριαλιστικήςαλυσίδας. Γιαλόγουςάλλωστεεγγενείςτηςφύσητηςκεφαλαιοκρατικήςσχέσης, όπωςαυτήεπεκτείνεται καιεμβαθύνεταιστονΙμπεριαλισμό, εκδηλώνονταικαιτασύγχροναφαινόμεναδιαταραχήςστην αναπαραγωγήτηςσχέσηςαυτής, πουείναιγνωστάως "κρίσειςΥπερπαραγωγής" καιταοποία αποτελούντησυνήθηαναλυτικήβάσηγιατηνερμηνείατηςστρατηγικούχαρακτήραεπίθεσηςπουτο κεφάλαιοέχειεξαπολύσειεναντίοντηςεργατικήςτάξηςτατελευταίαχρόνια. Καιονομάζονταιέτσι (κρίσειςΥπερπαραγωγής) γιατίχαρακτηρίζονταιαπότηνπαραγωγήενόςπλεονάσματος εμπορευμάτωνκαικεφαλαίων, πουμένουναδιάθεταγιατίδενμπορούννακαταναλωθούνταπρώτα καινααξιοποιηθούνκαπιταλιστικάταδεύτερα. Κάτιπουβέβαιαδενσημαίνειότιέχουνπαραχθεί πάραπόλλάπροϊόνταήότιυπάρχειπλεόνασμαπαραγωγικήςικανότηταςσεσχέσημετις κοινωνικέςανάγκες, αλλάότιεντόςτουπεριορισμένουπλαισιούτηςκαπιταλιστικήςπαραγωγής, μια αυξανόμενημάζακεφαλαίου, είτεμετημορφήεμπορευμάτων, είτεμετημορφήπλεονάζοντος εργατικούδυναμικού, πρώτωνυλώνκαιχρηματικούκεφαλαίουδενμπορεί, εξ΄αιτίαςτουχαμηλού ποσοστούκέρδουςπουμπορείναεπιφέρει, ναεπανεπενδυθείμεπαραγωγικόγιατοκεφάλαιο τρόπο. Προτούόμωςεπιχειρήσουμεναδιερευνήσουμετιςαιτίεςπουοδηγούντονκαπιταλισμόστις κρίσειςτου, θεωρούμε, ότιέναςσύντομοςπροσδιορισμόςτόσοτηςίδιαςτηςκεφαλαιοκρατικής σχέσης, όσοκαιτωναλλαγώνπουεπήλθανστημορφήτηςκατάτηνεξέλιξητουκαπιταλισμού, είναι αναγκαιοςγιατηνεξαγωγήτωνορθώνσυμπερασμάτωνωςπροςτοπαραπάνωζητούμενο. Οικαπιταλιστικέςσχέσειςπαραγωγήςβασίζονταιστηνεκμετάλλευσητηςεργατικήςδύναμης καιστηναπόσπασηαπόαυτήνμιαςαξίαςπρόσθετηςαπόεκείνηνπουαπαιτείταιγιατην αναπαραγωγήτης. Υπόαυτήντηνέννοιατοκέρδοςστονκαπιταλισμόπραγματοποιείταιμέσααπό τηνιδιοποίηση ( ήαλλίωςτηνόμιμηκλοπή) τηςαξίαςμιαςποσότηταςξένηςεργασίαςπουμένει απλήρωτη, τηςλεγόμενηςυπεραξίας. Όμωςηάνισηαυτήσχέσηανάμεσαστοκεφάλαιοκαιτην εργασίαδενπεριορίζεταιαπλάστογεγονόςότιτοκεφάλαιοαποκομίζειαπότηνεργασίακέρδος, αλλάότιτοτελευταίοέχειστόχοτηνεπίτευξητουμέγιστουδυνατούκέρδουςκαικατάσυνέπειατην άντλησητηςμέγιστηςδυνατηςυπεραξίας. Τοεύροςδετηςανισοτιμίαςτηςσχέσηςαυτής, είναιπου καθορίζεισετελικήανάλυσηκαιταόριαστηδιαδικασίααναπαραγωγήςτουίδιουτουκεφαλαίου, εκ τωνπραγμάτωνστοεπίπεδοεκείνοόπουείναιδυνατόννακαταστείεφικτήημεγιστοποίησητης εκμετάλλευσηςτηςεργατικήςδύναμης( άρακαιτουποσοστούυπεραξίας) καιδιαμέσουαυτήςη μεγιστοποίησητουκέρδους (διευρυμένηαναπαραγωγή). Απόρροιατηςπαραπάνωθεμελιακήςκαπιταλιστικήςαρχής, αποτελείκαιηδιαδικασίατης συσσώρευσης, τηςσυγκέντρωσηςκαιτηςσυγκεντροποίησηςμέσωνπαραγωγήςκαικεφαλαίου, πουσεκάποιαβαθμίδατηςανάπτυξηςτης -καισυγκεκριμέναπροςτατέλητου 19ουαιώνα, περίοδο κατατηνοποίαεπιτυγχάνεταιηταχείαενσωμάτωσηνέωντεχνικώνστηνπαραγωγήκαιηεπιβολή νέωνμεθόδωνστηνοργάνωσητης, εξ΄αιτίαςτωνεπαναστατικώναλλαγώνπουσημειώνονταιστην τεχνολογία- θασχηματίσειμιαποιοτικάνέαοικονομικήκατηγορία, τομονοπώλιο, ωςέκφρασηενός εξίσουνέουτύπουμοντέλουκεφαλαίουπουγεννήθηκεαπότησυγχώνευση, τωντέωςπλήρως διακριτώντραπεζικούκαιβιομηχανικού (χρηματιστικόκεφαλαιο). Στονέο, αυξημένοεπίπεδο κεφαλαιικήςσυσσώρευσηςκαιπαραγωγικήςσυγκέντρωσηςπουσημειώνεταιπλέον, ηδιευρυμένη καπιταλιστικήαναπαραγωγή, θααπαιτείγιατηνπραγματοποίησητηςέναόλοκαιμεγαλύτερο μέγεθοςχρηματικούκεφαλαίου, γεγονόςπουθαμεταβάλλειτοειδικόβάροςτωντραπεζών, οδηγώνταςστησυγκέντρωσηκεφαλαίουσεαυτές. ΑυτόθατιςμετεξελίξειόπωςγράφειοΛένιν "από μετριόφρονεςμεσολαβητικέςεπιχειρήσειςσεπανίσχυρουςμονοπωλητές, πουδιαθέτουντο χρηματικόκεφάλαιοτουσυνόλουτωνκαπιταλιστώνκαιτωνμικρονοικοκυραίων, καθώςκαιτο μεγαλύτερομέροςτωνμέσωνπαραγωγήςσεμιαδοσμένηχώραήσεμιασειράχωρών". Ετσιστις χώρεςμευψηλήανάπτυξητωνπαραγωγικώντουςδυνάμεωνκαιαντίστοιχαυψηλήσυσσώρευση κεφαλαίουθαδιαμορφωθούνοιόροιώστεοιτραπεζίτεςαπόδανειστές-τροφοδότες χρήματος( δηλαδήκλεμμένηςπρολεταριακήςυπεραξίας) έναντιεγγυήσεωνστουςκαπιταλιστέςνα γίνουνβασικοίιδιοκτήτεςβιομηχανιών, καιαντίστοιχαοικαπιταλιστές-βιομήχανοιναεπενδύουν τοπρόσθετοκεφάλαιοπουσυσσώρευσαναπότηνεκμετάλλευσητηςεργασίας, στοπροσοδοφόρο χώροτηςτραπεζικήςπίστηςκαιναγίνονταισυντραπεζίτες. Προϊόντηςσύμφυσηςαυτής, ηνέα οικονομικήκατηγορίατουκαπιταλισμού, τομονοπώλιοτηςεποχήςτουΙμπεριαλισμού, τρεφόμενο τόσοαπότηνπαραγωγή (υπεραξία) όσοκαιαπότηντοκογλυφία, όχιμόνοδενθααμβλύνει, όπως οιαπολογητέςτουιμπεριαλισμούεξήγγειλαν, τηναντίθεσηανάμεσαστοκεφάλαιοκαιτηνεργασία, αλλάαντίθεταόπωςοιπρωτοπόροιτηςεπαναστατικήςθεωρίαςπροέβλεψαν, θατηνεξωθήσειστα ακρότατατηςόρια. Απορροφώνταςτιςασθενέστερεςοικονομικέςμονάδες, ενοποιώνταςτις πολυάριθμεςεπιχειρήσειςκαιτουςκλάδουςτηςοικονομίαςκαιεξειδικεύονταςτονεργασιακό καταμερισμόκάνονταςχρήσητηςπρωτοπόραςτεχνολογίαςπουοίδιοςδημιουργούσε, ο μονοπωλιακόςΚαπιταλισμός-Ιμπεριαλισμός- , θακοινωνικοποιήσεισενέαεπίπεδατηνπαραγωγή, εντείνονταςτηναντίθεσητηςμετημορφήιδιοποίησηςτουαποτελέσματοςτης, πουεξαιτίαςτης συγκέντρωσηςτωνπαραγωγικώνμέσωνσεόλοκαιλιγότεραάτομαθαγίνειόλοκαιπερισσότερο ιδιωτική. Εκείβρίσκεταικαιηβαθύτερη, ηεσωτερικήαιτίατωνκρίσεων. Στηδομικήαντίθεσηπου ενυπάρχειστονπυρήνατηςίδιαςτηςκεφαλαιοκρατικήςσχέσης, σεαυτήνανάμεσαστονκοινωνικό χαρακτήρατηςπαραγωγικώνδυνάμεωναπότημιαμετιςσχέσειςατομικήςιδιοκτησίαςσταμέσα παραγωγήςαπότηνάλλη, αντίθεσηπουστιςσυνθήκεςτουσύγχρονουμονοπωλιακού καπιταλισμού-ιμπεριαλισμού( τηςπρωτοφανούςπαραγωγικήςκαικεφαλαιικήςσυγκέντρωσηςκαι συσσώρευσης), βρίσκειτηνπιοακραίαέκφρασητης, ωθώνταςσταέσχαταόριαόλεςτηςπαράγωγες αντιθέσειςπουαπορρέουναπόαυτήν: τηναντίθεσηανάμεσαστουςλαούςτωνεξαρτημένωνχωρών καιτιςιμπεριαλιστικέςδυνάμεις, τιςαντιθέσειςανάμεσαστιςίδιεςτιςιμπεριαλιστικέςδυνάμειςκαι πάνωαπόόλατηνκύρια, αυτήνανάμεσαστοκεφάλαιοκαιτηνεργασία. Γιατηδιατύπωσηόμωςμιαςπραγματικάεπαναστατικήςθέσηςαπέναντιστητρέχουσα καπιταλιστικήκρίση, καιγιατονεντοπισμόεπομένωςτηςαντίστοιχηςοδούδιεξόδουαπόαυτήν, είναιαναγκαίαθεωρούμεεκτόςαπότηδιερεύνησητηςγεννεσιουργούτηςαιτίαςκαιο προσδιορισμός, τόσοτηςμορφήςμετηνοποίααυτήεκδηλώνεταιόσοκαιτουτρόπουμετηνοποία αυτήεξελίσσεται, δεδομένουότιηανάλυσητωνπαραπάνωπαράμετωνδίνουναποφασιστικής σημασίαςεφόδιαστοεργατικό- λαϊκόκίνημαγιαναθωρακιστείαπότονκαταιγισμότων αποπροσανατολιστικώνθεωριών, αστικώνκαιοπορτουνιστικών, πουέχουνδιατυπωθείαναφορικά μεαυτές. Κάτιτέτοιοθαπροσπαθήσουμεσυνοπτικάνακάνουμεπιοκάτω. Ηδιαρκήςεπαναστατικοποίησητωνμέσωνπαραγωγήςαποτελείγιατηναστικήτάξηόρο επιβίωσηςτης. Καιαυτόσυμβαίνειόχιγιατίαυτήδιακατέχεταιαπόκάποιουςευγενείςπροςτην έρευνασκοπούςαλλάγιατιομονοπωλιακόςανταγωνισμόςαπαιτείδιαρκώςοργανωτικέςκαι τεχνολογικέςκαινοτομίεςμεστόχοτηνάντλησητηςμέγιστηςδυνατήςυπεραξίαςκαιτουμέγιστουδυνατούκέρδους. Οσοόμωςεξελίσσεταιτοπροτσέςτηςεπαναστατικοποίησηςτωνμέσων παραγωγής, μιααντίρροπηδύναμησεαυτόπουθαμπορούσεναθεωρηθείκίνητροτης καπιταλιστικήςπαραγωγήςαρχίζεινααναπτύσσεται. Είναιηαύξησητηςοργανικήςσύνθεσηςτου κεφαλαίου, τηςαναλογίαςδηλαδήανάμεσαστοσταθερόκαιτομεταβλητόκεφάλαιοπου μεταφράζεταιστηναπομάκρυνσηαπότηνπαραγωγικήδιαδικασίατηςζωντανήςεργασίαςπου δημιουργείαξίακαιυπεραξία, μενεκρήσυσσωρευμένηεργασία,πάγιοκεφάλαιο. Τοδομικό πρόβλημαλοιπόντηςκεφαλαιοκρατικήςπαραγωγής, είναιότιαπότημιαέχειτηντάσηνααυξάνει τηνπαραγωγικότητατηςεργασίαςμέσωτουεκσυγχρονισμούτωνπαραγωγικώνμέσων, απότην άλληόμωςαυτόέχειωςσυνέπειατημείωσητηςαξίαςτουμεταβλητούκεφαλαίου, δηλαδήτης εργατικήςδύναμηςκαιμοναδικήςπαραγωγούαξίαςκαιυπεραξίαςάρακαικέρδους, σεσχέσημετο σταθερόκεφάλαιο. Αυτόαποτελείκαιτηναιτίαεκδήλωσηςτηςπτωτικήςτάσηςτουμέσουποσοστού κέρδους, ανωςτέτοιοεννοήσουμετο -κρίσιμο- γιατοκεφάλαιομέγεθος, πουπροκύπτειωςλόγος μεταξύτηςπραγματοποιημένηςυπεραξίαςκαιτηςμάζαςτουσταθερούκεφαλαίουπουδαπανήθηκε, μιαπτώσηπουέχειωςαποτέλεσματηπροοδευτικήυπονόμευσητουζωτικούκίνητρουτης διευρυμένηςκαπιταλιστικήςαναπαραγωγής, δεδομένουότιηαποπομπήτηςζωντανήςεργασίαςαπό τηνπαραγωγικήδιαδικασία( ήηυπερεξάντλησητηςαπότηναπόσπασηαπόλυτηςυπεραξίας), συρρικνώνειτημοναδικήβάσηαπόσπασηςκέρδους. ΌπωςγράφειοΜάρξ " ηβαθμιαίατάση πτώσηςτουγενικούποσοστούκέρδουςαποτελείμιανέκφρασηπουπροσιδιάζειστον κεφαλαιοκρατικότρόποπαραγωγής, τηβαθμιαίαανάπτυξητηςκοινωνικήςπαραγωγικήςδύναμης τηςεργασίας. Καθώςτοποσοστόαυτοεπέκατασηςτουσυνολικούκεφαλαίουήτοποσοστόκέρδους είναιτοκίνητροτηςκαπιταλιστικήςπαραγωγής, ηπτώσητουσταματάτοσχηματισμόκαινούργιων αυτοτελώνκεφαλαίων, εμφανιζόμενηέτσιωςμιααπειλήγιατηνανάπτυξητηςκεφαλαιοκρατικής διαδικασίαςπαραγωγής. Επιφέρειτηνυπερπαραγωγή, τηνκερδοσκοπία, τιςκρίσεις, τηνεμφάνιση περίσσιουκεφαλαίου, παράλληλαμετονπερίσσιοπληθυσμό." Αυτήείναιηαντινομίατουκαπιταλισμού. Όσοαναπτύσσεται, όσοσυσσωρεύεικεφάλαιακαι κοινωνικοποιείσευψηλότεραεπίπεδατηνπαραγωγήκαιτηνεργασία, τόσοναρκοθετείταβάθρα σταοποίαστηρίζεται. Τα (υπερ)συσσωρευμένακεφάλαιαπουμένουνανενεργάεξ΄αιτίαςτης ανεπαρκούςαξιοποίησηςτουςσηματοδοτούντελικάτηνκρίσηΥπερπαραγωγής, δηλαδήτην απαξίωση, έωςτουσημείουτηςκαταστροφήςκεφαλαίων, πουεκφράζεταιμέσααπότην υπολειτουργίαήκαιτοκλείσιμοπαραγωγικώνμονάδων, τοκλείσιμοεμπορικώνκαταστημάτων, την πτώσητηςτιμήςτωνμετοχών, τοκούρεμαομολόγωνκαικαταθέσεων, τημαζικήανεργίακ.α. Συνέπειααυτήςακριβώςτηςανεπαρκούςαξιοποίησηςτουκεφαλαίουστησφαίρατης παραγωγήςείναικαιημετάβασητουστησφαίρατουχρήματοςκαιτηκερδοσκοπίας, ηεπακόλουθη φούσκαστιςχρηματιστηριακέςαγορέςκαιοικυκλικέςκρίσειςπουδιαδέχονταιημίατηνάλληγια τηναπαξίωσηαυτούτουπλασματικούκεφαλαίουπουσχηματίζεται. Σεαντίθεσηλοιπόνμεόσα διατείνονταιοιδιάφοροιομιλούντεςπερικρίσηςτου "καζινοκαπιταλισμού", ηπραγματικήαιτίατης κρίσηςδενβρίσκεταιστησφαίρατηςκυκλοφορίαςαλλάσεεκείνητηςπαραγωγής. Καιείναιη αδυναμίαεπίτευξηςτουμέγιστουδυνατούκέρδουςσεαυτήντηντελευταία, πουεπιβάλλειτη μεταφοράτουκεφαλαίουστοχρηματοπιστωτικόεπίπεδο, κυρίωςμέσωτωνλεγόμενων ¨παραγώγων" πουδημιουργείτηφαινομενικήόψηενόςκαπιταλισμού-καζίνο. Δενθαπρέπει άλλωστεναξεχνάμεότιτόσοοτόκοςόσοκαιηαποκόμισητοκογλυφικούκέρδους, πουαποτελούν καιτονπυρήνακάθεκερδοσκοπικήςδραστηριότητας, δενείναιπαράμορφέςδιανομήςτης παραγόμενηςυπεραξίας. Χωρίςτηνεκμετάλλευσητηςεργατικήςδύναμηςούτετοκογλυφίαούτε καπιταλισμόςκαζίνοθαμπορούσανναυπάρχουν, θαήταναπλάμιαλογιστικήαπάτη, μιαφενάκη όπωςηκρίσητουχρηματοπιστωτικούσυστήματοςκατέδειξεπερίτρανα. Στοβαθμόλοιπόνπουτακέρδηπουαποκτήθηκανμέσωτηςκερδοσκοπίαςδεναντιστοιχούσαν μετηνπαραγωγή, δενείχανδηλαδήκαμιάαντιστοιχίαμεπραγματικέςαξίες, αλλάμόνοσεαξίεςμε χαρτιάήμεπλασματικέςαξίες ( όπωςήτανπ.χ. ηελληνικήκρίσητουχρηματιστηρίουήηφούσκα τωνακινήτωνστιςΗ.Π.Α.) ηκρίσηπουπάνταυπήρχεκαιυποκρύπτοτανμέσααπότιςκερδοσκοπικέςεκτινάξεις, εκδηλώθηκεσανφούσκασεαυτότοεπίπεδογιαναεπιστρέψεικαιπάλι στοντόποκαταγωγήςτης, τηνπραγματικήοικονομία, πιοαπειλητικήμετημορφήτηςύφεσης . Με τησειράτηςηύφεσηενεργοποίησετοφαύλοκύκλοτηςτηςπτώσηςτηςσυνολικήςζήτησης- καταναλωτικήςδαπάνηςκαιτηςέλλειψηςρευστότηταςπουνομοτελειακάθαοδηγήσεισεακόμα μεγαλύτερηύφεση, νέαπτώσητηςζήτησηςκ.ο.κ. Μετηνκρατικήεπέμβασηπουεπιβάλλεταισταπλαίσιατηςκρατικομονοπωλιακήςσύμπλεξης ναεπιχειρείναδιασφαλίσειτηχρηματοπιστωτικήρευστότηταπροςτοκεφάλαιοκαιτησυνέχειατου τραπεζικούσυστήματος, είτεάμεσαμέσααπότηπαροχήπακτωλώνδιςπροςαυτόείτεεμμέσαμετη συμπίεσητουμισθολογικούκόστουςτηςεργατικήςτάξης, τημείωσητηςφορολογίαςτουμεγάλου κεφαλαίουκαιτοξεπούλημασεαυτότηςδημόσιαςπεριουσίας, διογκώνεταιτοδημόσιοχρέοςτων αναπτυγμένωνκαπιταλιστικώνκρατώνκαιπολύπερίσσότεροτωνεξαρτημένωναπόαυτάχωρών. Οιτελευταίες, εισάγονταςκατ΄ουσίαντακρισιακάσυμπτώματαπουπαράγονταιστοεσωτερικότων Ιμπεριαλιστικώνμητροπόλεων, μέσααπότοπολυεπίπεδοσύστημαάνισωνανταλλαγώνπουτους επιβάλλειτοκαθεστώςελευθερίαςστηνκίνησηκεφαλαίων, εμπορευμάτωνκαιεργατικούδυναμικού μετατρέπονταισεπρονομιακάπεδίαγιατηνκερδοφόραδιείσδυσητουΙμπεριαλιστικούκεφαλαίου πουφθάνει, σεαγαστήπάντασυνεργασίαμετιςαστικέςτάξειςτωνεξαρτημένωνχωρών,ωςτην- κατάκυριολεξία- κατάκτησηνευραλγικώντομέωντωνοικονομιώντουςκαιτελικάτημετατροπή τουςσεοικονομικάπροτεκτοράταή (νεο)αποικίες. Επιχειρώνταςνααναπαραστήσουμεσχηματικάλοιπόντηνεξέλιξητηςκρίσης, θαλέγαμεότι αυτή, ξεκινώνταςαπότηνπαραγωγήαπόόπουέλκειτηνκαταγωγήτουκάθεφαινόμενοτης καπιταλιστικήςοικονομίας, μεταφέρθηκεστοχρηματοπιστωτικότομέα, όπουκαιδιογκώθηκε- μεταθέτονταςπαράλληλατοχρόνοεκδήλωσηςτηςγιατοαπώτερομέλλον-, γιαναγυρίσειξανάως ύφεσηεκείόπουεπωάστηκε, στηνπραγματικήοικονομία, αφούστομεταξύείχεπρολάβεινα φορτωθείμετημορφήτουδημόσιουχρέουςστιςπλάτεςτουεργαζόμενουλαού, τοοποίοθαγίνει γιαναξαναθυμηθούμετοΜαρξ " έναςαπότουςπιοενεργητικούςμοχλούςπρωταρχικής συσσώρευσης". Μετοίδιο "μαγικόραβδίμετοοποίοπροίκισεμεγεννοβόλοδύναμητομη παραγωγικόχρήμαμετατρέπονταςτοσεκεφάλαιο " μετοίδιοραβδίθαλέγαμεότιμεταμόρφωσετο χρέοςτωνκεφαλαιοκρατωνστουςεργαζόμενουςσεχρέοςτωνεργαζομένωνστοκεφάλαιοκαιτο προϊοντηςλεηλασίαςτωνιμπεριαλιστικώνμητροπόλεωνστιςεξαρτημένεςχώρεςσεχρέοςτων εξαρτημένωνχωρώνστουςιμπεριαλιστές. Ανθέλουμενααναζητήσουμετιςρίζεςτηςσχέσηςαυτήςθαπρέπειναγυρίσουμεπολλά χρόνιαπίσωκαισυγκεκριμέναστιςαπαρχέςκυριάρχησηςτουκαπιταλιστικούτρόπουπαραγωγής, στηνεποχήτηςαποικιοκρατίας. Γιανασχηματοποιηθείστηνσύγχρονητηςέκφραση, διένυσε πολλέςφάσειςκαιέλαβεδιάφορεςμορφές, επιτελώνταςπάνταομωςένανκαιμοναδικόσκοπό: τη διασφάλισημιαςσυνεχούςροήςαξιώναπότακάτωπροςταπάνω. Απότηνεργατικήτάξηστο κεφάλαιοκαιαπότιςεξαρτημένεςχώρεςστιςιμπεριαλιστικέςμητροπόλεις. Αυτόπουβιώνουμεστις μέρεςμας, στηνπραγματικότηταδενείναιτίποταάλλοαπότηνπρωτοφανήδιεύρυνσητηςροής αυτής, μέσααπότηνιστορικώνδιαστάσεωνδιαδικασίασυγκέντρωσηςκαιελέγχουτωνμέσων παραγωγήςαπότοχρηματιστικόκεφάλαιοτωνΙμπεριαλιστικώνκρατών. Η απαλλοτρίωσητων δικαιωμάτων (οικονομικών,πολιτικών, κοινωνικών) τηςεργατικήςτάξηςόσοκαιηαποστέρησητων εξαρτημένωνχωρώναπότιςπλουτοπαραγωγικέςτουςπηγέςσεεπίπεδοτέτοιοώστεημενπρώτη ολοκληρωτικάαφοπλισμένηναπαραδίδεταιβοράστιςληστρικέςδιαθέσειςτουκεφαλαιουοιδε δεύτερεςωςμοναδικήοδόεπιβίωσηςναέχουντημετατροπήτουςσεπροτεκτοράτατων μητροπόλεων, αποτελείτοπιοχαρακτηριστικόγνώρισματηςπαραπάνωδιαδικασίας, τοσήμαθα λέγαμεκατατεθέντης. Μιαςτέτοιαςέντασηςκαιέκτασηςεπίθεσησαναυτήπουδιεξάγεισήμερατοκαπιταλιστικό- ιμπεριαλιστικόσύστημαενάντιαστηνεργατικήτάξηκαιτουςλαούςτηςγήςδεναποτελείβέβαιαγια αυτόμιακάποια -επιθετικήέστω- επιλογήτου, αλλάτονόροτηςεπιβίωσηςτου. Τηνίδιαστιγμήόμωςαυτήημοναδικήοδόςδιεξόδουτουαπότηνκρίσηαποτελείσυνάμακαιτοαδιέξοδοτου, τον όροπουβυθίζειακόμαπερισσότεροτονκαπιταλισμόστηκρίσητου. Έτσιενώδιακηρύσσεταισε κάθετόνοαπότουςκρατούντεςπωςητόνωσητηςζήτησηςαποτελειτηβασικήοδόανάπτυξηςκαι εξόδουαπότηκρίση, τηνίδιαστιγμή, ηυποτίμησητηςαξίαςτηςεργατικήςδύναμηςστοόνοματης ανταγωνιστικότητας, υποβαθμίζειόλοκαιπερισσότεροτηνκαταναλωτικήδυνατότηταπλατιών λαϊκώνμαζών. Γεγονόςπουκατ΄αναγκηθαπεριορίσειτηνπαραγωγή, δεδομένου, ότιέναμέροςτης δενθαμπορέσεινακαταναλωθείεξαιτίαςτηςχαμηλήςαγοραστικήςδυνατότητας, κάτιπουμετη σειράτουαυξάνεικαιάλλοτηνανεργία, πουμειώνειτηνκαταναλωτικήικανότητατουλαού, προκαλώνταςνέαμείωσητηςπαραγωγής, νέαανεργία, νέαυφεσηκ.ο.κ. Ανάλογοείναιτοτοπίοκαι στοεπίπεδοτωνσχέσεωνιμπεριαλιστικήςεξάρτησης. Ενώπανταχόθενπροβάλλεταιωςαδήριτη ανάγκηηανάπτυξητωνεξαρτημένωνχωρών, ηπραγματικήπολιτικήπουασκείταιτιςοδηγεί ουσιαστικάστηνοικονομικήκαικοινωνικήερημοποίηση, μευπαρκτότονκίνδυνοναδιαχυθούνοι συνέπειεςαπόμιαπιθανήκατάρρευσητουςστουςυπόλοιπους (καιισχυρότερους) κρίκουςτης ιμπεριαλιστικήςαλυσίδας. Συνοψίζονταςταπαραπάνωθαλέγαμελοιπόνότιοκαπιταλισμόςπλέονδεχωράστονευατό του. Αδυνατείναενσωματώσειτιςπαραγωγικέςδυνάμειςπουοίδιοςεπαναστατικοποιείκαιγια αυτότιςκαταστρέφει. ΥπόαυτήνακριβώςτηνέννοιαοσύγχρονοςΙμπεριαλισμόςείναιο καπιταλισμόςπουσαπίζει. Καιαυτόγιατίφρενάρειεκούσιατιςπαραγωγικέςδυνάμεις, καταστρέφονταςσετελικήανάλυσητηνκύριαπαραγωγικήδύναμη, τονεργαζόμενοάνθρωποκαιτο φυσικόπεριβάλλονμέσαστοοποίοαυτόςδημουργείκαιαναπαράγεται. Σεαντίθεσημετιςαστικές καιοπορτουνιστικέςδοξασίες, ησύγχρονηκρίσηδενείναιαυτοτελήςούτεπολύπερισσότεροκρίση τουνεοφιλελευθερισμού, κρίσητουχρηματοπιστωτικούσυστήματοςήκρίσηχρέους. Αντίθετα, αποτελείσυνέχειακαιποιοτικήαναβάθμισητωνιστορικώναδιεξόδωντουσυστήματος, κορύφωση τηςπροηγούμενηςδομικήςκρίσηςτου 1973 καιέχειτηβάσητηςστηνκαρδιάτηςκαπιταλιστικής οικονομίαςεκείπουπαράγεταικαιαποσπάταιηυπεραξία. Επομένως, δικαιούμαστεναισχυριστούμεότιητρωτότητατουσυστήματοςαπορρέειμέσααπό τηνίδιατουτηδομή. Απορρέειαπότηναντίφασηανάμεσαστηναυξανόμενηκοινωνικοποίησητης παραγωγήςκαιτηνανάγκηιδιωτικήςιδιοποίησηςμέσωκερδών, στασημερινάπλαίσιαμιαςοξείας μείωσηςτουμέσουποσοστούκέρδουςπαγκόσμιαπουεκτινάσσεισταυψηόλεςτιςυπόλοιπες. Αυτήνανάμεσαστοκεφάλαιοκαιτηνεργασία, ανάμεσασταμονοπώλιακαιτουςλαούςκαιβέβαια ανάμεσαστουςίδιουςτουςιμπεριαλιστές. Σεαυτήντηντελευταίαθαλέγαμεότιαντανακλάταικαιη όψητουσύγχρονουκαπιταλισμού. Όχιωςέναάθροισμαεπιμέρουςκαπιταλισμών, έναν υπεριμπεριαλισμόήμιααυτοκρατορίααλλάωςένασύστημαμέσαστοοποίουπάρχουνσχέσεις, διαβαθμίσειςκαιβέβαιασυγκρούσεις. Ένασύστημαστηνόψητουοποίουδιαγράφεταιανάγλυφαο ανειρήνευτοςανταγωνισμόςτωνιμπεριαλιστικώνκέντρωνγιατηνομήκαιτονέλεγχοτουπλούτου πουπαράγεταιπαγκόσμια, απότονιδρώτακαιτοαίματουπαγκόσμιουπρολεταριάτου. * Όμοιεςμετιςαιτίεςπουγέννησαντηνπαγκόσμιακαπιταλιστικήκρίσηείναικαιαυτέςπου προκάλεσαντηνεγχώρια. Όμωςηανεπαρκήςαξιοποίησητωνσυσσωρευμένωνκερδώνπου πραγματοποίησεοελληνικόςκαπιταλισμόςαπότηνεντατικήεκμετάλλευσητηςεργασίαςεντόςκαι εκτόςσυνόρων, παρήγαγεεξαιτίαςτηςφύσηςτηςελληνικήςαστικήςτάξηςκαιτηςθέσηςπουαυτή κατέχειστοδιεθνήκαπιταλιστικόκαταμερισμό, αποτελέσματαδιαφορετικήςέντασηςκαιμορφής. Για τηνεργατικήτάξηεπομένωςτηςχώραςκαιτοκίνηματης, οπροσδιορισμόςτουχαρακτήρατης εκμεταλλεύτριαςτάξηςτηςόσοκαιοεντοπισμόςτηςθέσηςπουαυτήκαταλαμβάνειστην ιμπεριαλιστικήαλυσίδα, καθίσταταιγιααυτήνπρωταρχικόςόροςγιατηναξιόπιστηδιερεύνησητης εγχώριαςκρίσηςκαιωςεκτούτουηαφετηριακήβάσηγιατηνεκκίνησητηςοποιασήποτεδιεργασίας προςτηνκατεύθυνσητηςαυτόνομηςπολιτικήςτηςσυγκρότησης. Απόλυταενδεικτικήτης φυσιογνωμίαςκαιτηςδιεθνούςθέσηςτουελληνικούκαπιταλισμούαποτελούνθεωρούμετόσοταιδιαίτερααποτελέσματατηςεγχώριαςκρίσηςόσοκαιοιαπόπειρεςδιαχείρησηςτουαπότηναστική τάξηκαιτοπολιτικότηςπροσωπικό. Οβαθμόςεξάρτησηςτηςελληνικήςοικονομίαςαπόταισχυρά ευρωπαϊκακαιαμερικάνικαμονοπώλιαπουαντανακλάταικαισταδύοαυτάεπίπεδαδεναφήνει περιθώριαγιαπαρερμηνείες. Ανστιςδύοπροηγούμενεςδεκαετίεςοελληνικόςκαπιταλισμόςκατόρθωσεστηβάσητης ένταξηςτουστηνΕυρωπαϊκήΈνωσηκαιτοΝΑΤΟνααυξήσειτηνεκμεταλλευτικήτουικανότητακαι ναμεγενθυθεί, επεκτείνονταςτηνδραστηριότητατουκαιεκτόςσυνόρων (Βαλκάνια,Ανατολική Ευρώπη, ΜέσηΑνατολή), σήμερααντιμέτωποςμετηναποδιάρθρωσητουπαραγωγικούμοντέλου πουτουεπιβλήθηκεσταπλαίσιατηςένταξηςτουστηνΕ.Ε., βυθισμένοςσεχρόνιαύφεσηκαι στερημένοςαπόοποιαδήποτεδυνατότητααναπαραγωγήςμειδίαμέσα, είναιυποχρεωμένος, προκειμένουναεπιβιώσειναπαραχωρήσειμέροςτηςεθνικήςτουκυριαρχίαςεπίτωνυπότην εκμετάλλευσητουπαραγωγικώνδυνάμεωνστουςδανειστέςτου.Γεγονόςπουμεταθέτειγιατοπολύ μακρινόμέλλοντηνόποιαπροοπτικήσυσσώρευσηςοικοδομείσήμεραοελληνικόςκαπιταλισμός στοέδαφοςτηςσυμπιεσηςτηςαξίαςτηςεργατικήςδύναμης, μιαςκαιημεταφοράαξίαςκαι υπεραξίαςστοεξωτερικό, είτεμετημορφήτηςεκποίησηςστρατηγικώνπλουτοπαραγωγικώνπηγών είτεμετημορφήτωντόκωντουεπαχθούςδανεισμού, στερείαπότονελληνικόκαπιταλιστικό σχηματισμόσημαντικέςδιεξόδουςαπότηνκρίσητου. ΕπιχειρώνταςτώραναδιερευνήσουμετιςαιτίεςτηςβαθιάςδιείσδυσηςτουΕυρωπαϊκού κεφαλαίουσενευραλγικούςτομείςτηςελληνικήςοικονομίαςκαιτηνκατ΄ουσίανμετατροπήτηςσε ΕιδικήΟικονομικήΖώνητου (όπωςείναιοσύγχρονοςόροςμετονοποίοαποδίδεταιηπροφανώς κακόηχηλέξηπροτεκτοράτοήαποικία), θααναγκαστούμεναγυρίσουμεπολλάχρόνιαπίσω. Και συγκεκριμέναστιςδεσμευτικέςσυμφωνίεςγιατηνένταξητηςχώραςστηνΕυρωπαϊκήΈνωσηκαι τηνΟ.Ν.Ε. Δενθαήτανίσωςυπερβολήανισχυριζόμαστανότιστακείμενατωνσυμφωνιώνεκείνων , σταοποίακαθορίζεταιηστρατηγικήθωράκισηςτουΕυρωπαϊκουκεφαλαιουαπέναντιστακρισιακά συμπτώματαπουπροκαλούσεηπανταχούπαρούσαπτώσητουποσοστούκέρδους, εγγράφεταιη μελλοντικήχρεωκοπίατωνασθενέστερωνοικονομιώντηςΕνωσης, μεταξύαυτώνκαιτης Ελληνικής. Κομβικόςσταθμόςτηςπαραπάνωεξέλιξης , υπήρξεησύστασηήδηαπότο 1985 καιστα πλαίσιατηςτότεΕΟΚ, τηςΕνιαίαςΕσωτερικήςΑγοράςκαιτηςθεσμοθέτησηςστοεσωτερικότης τωντεσσάρωνελευθεριων : τηςκίνησηςκεφαλαίων, εμπορευμάτων, υπηρεσιώνκαιεργαζομένων. Κινούμενοπροςτηνκατεύθυνσητηςοικονομικήςκαινομισματικήςολοκλήρωσηςτηςενλόγω αγοράς, λίγαχρόνιααργότερα, τοιμπεριαλιστικόκέντρομεεπικεφαλήςτην (ενωμένηπλέον) ΓερμανίακαιδευτερευόντωςτηΓαλλία, θααναζητήσεισεμιανέαιδρυτικήπράξητηςΕΟΚ, την προωθητικήεκείνηδύναμηώστεναανταπεξέλθειστιςπροκλήσειςπουάνοιγεηεποχήκαιο ανταγωνισμόςμετααμερικάνικακεφάλαια. ΜετονομάζονταςτηνΕΟΚσεΕ.Ε., ησυνθήκητου Μααστριχτ (1992) θασυγκροτήσεινέουςθεσμούςελέγχουκαιπροσανατολισμούτηςοικονομικής πολιτικήςτηςένωσης, δημιουργώνταςπαράλληλατουςμηχανισμούςγιατοεπόμενοστάδιοτης ευρωπαϊκήςολοκλήρωσης, τηνΟ.Ν.Ε. Παράλληλα, ιδρύεταιηΕυρωπαϊκήΚεντρική Τράπεζα( Ε.Κ.Τ.) στηνοποίαεκχωρείταιηαρμοδιότηταέκδοσηςτουμελλοντικούκοινού νομίσματος, τουευρώ, χωρίςδυνατότηταελέγχουτηςαπότακοινοβουλευτικάόργανατηςένωσηςή τωνκρατώνμέλών, γεγονόςπουστηνπραγματικότηταθασημάνειτηναπόδοσηστοευρωπαϊκό χρηματοπιστωτικόσύστηματηςοικονομικήςκαινομισματικήςδιαχείρησηςολόκληρηςτηςΕ.Ε. ΔικαιολογημέναλοιπόνησυνθήκητουΜάαστριχτκαιταπροϊόντααυτής, δηλαδήηΕ.Εκαιη ΟΝΕ,θαμπορούσανναχαρακτηριστούνωςεπινόησητωνηγεμονικώντραπεζικώνκύκλωντης Ευρώπηςυπότησκέπητωνοποίωνσυνωθήθηκανόλεςοιυπόλοιπεςμερίδεςτουκεφαλαίου, με αντάλλαγματηνάρσητωνοικονομικώνκαικοινωνικώνκατακτήσεωντηςπροηγούμενηςπεριόδου. Γιατηνείσοδοσεαυτόπουοιπροπαγανδιστικοίμηχανισμοίτουσυστήματοςθα αποκαλέσουνισχυρόκλαμπτηςΕυρώπηςκαιτουκόσμουθααπαιτηθείαπότηνκάθεχώραμέλοςηεφαρμογήενόςείδουςμνημονίου( τηςεποχής), βασικοίάξονεςτουοποίουυπήρξανστοοικονομικό επίπεδο: α) Ηεπιβολήμιαςαυστηρήςδημοσιονομικήςπολιτικήςηοποίαδιατυπώθηκεμέσααπότο περίφημοΣύμφωνοσταθερότηταςκαιανάπτυξης. β) Ησαρωτικήαναδιάρθρωσητωνεργασιακώνσχέσεωνπουπροωθήθηκεμέσααπότηνεξίσου ονομαστήΛευκήΒίβλο, μετηδραστικήσυμπίεσητουμισθολογικούκόστους,τηνεξατομίκευσητων εργασιακώνσχέσεωνκαιτηνεπιβολήελαστικώνμορφώναπασχόλησης. καιγ) Ηπροώθησημιαςγενικότερηςοικονομικήςκαιπαραγωγικήςαναδιάρθρωσηςτωνεθνικών οικονομιώνσενεοφιλελεύθερηκατεύθυνση( Κοινήαγροτικήπολιτική, συγκεκριμένοςπαραγωγικός προσανατολισμοςγιατιςχώρεςτηςπεριφέρειαςπροςένανεκσυγχρονισμένομεταπρατισμό). Ενώτοπολιτικόέδαφοςπάνωστοοποίοεπιχειρήθηκεηπρωτοφανούςαυτήςέκτασης αναδιάρθρωση,προετοιμάστηκεκαταλληλαμέσααπό: α) Τηστρατηγικήσύγκλισητωνσυντηρητικώνμετησοσιαλδημοκρατίαμετησεκάθεπερίπτωση ανοχήτωνκεντροαριστερώνκαιΕυρωκομμουνιστικώνηγεσιών. β) Τηνπλήρηενσωμάτωσηκαιαστικοποίησητηςσυνδικαλιστικήςγραφειοκρατίαςσεόλατα επίπεδα. γ) Τηστρατιωτικοποίησητηςκρατικήςκαταστολής, έκφρασητηςοποίαςαποτέλεσετοπαγκόσμιο αντιτρομοκρατικόδόγμα. καιδ) Τηφασιστικοποίησητηςκοινωνικήςζωήςδιαμέσωτηςεπιβολήςμιαςισοπεδωτικής πολιτιστικήςυποκουλτούραςκαιτηςανάδυσηςτωνπλέοναντιδραστικώνιδεολογημάτωντου ρατσισμού, τηςξενοφοβίας, τηςθεωρίαςτωνδύοάκρωνκ.α. ΜετηνΕ.Ε. καιτηνΟ.Ν.Ε. στησυνέχειαλοιπόνναδιαμορφώνουνένανέοπεδίοστηνκίνηση καιτηκερδοσκοπικήδράσητουκεφαλαίου, μεεύροςπουθαυπερβαίνεικατάπολύεκείνοπουθα μπορούσεναέχειαπόμόνητηςηκάθεευρωπαϊκήΙμπεριαλιστικήδύναμη, οιδυνατότητες (οικονομικήςκαιπολιτικής) παρέμβασηςτηςΕυρώπηςσεπαγκόσμιακλίμακαθααυξηθούν σημαντικά. ΣτηβάσηαυτώντωννέωνδυνατοτήτωνθααποτελέσειμάζιμετιςΗ.Π.Α., τοβασικό πόλοτηςγιγαντιαίαςεπιχείρησηςεπανααποικιοποίησης-επανάκτησηςτουπλανήτηπουξεκίνησε μετάτηνπτώσητωνκαθεστώτωντουπαλινορθωμένουκαπιταλισμού, λαμβάνονταςσταπλαίσιατης, ενεργόμέροςσεόλεςτιςιμπεριαλιστικέςεπεμβάσειςπουλεηλάτησανχώρεςκαιαιματοκύλισαν λαούς. Τηνίδιαστιγμή, ηένταξηστηνΕ.Ε. καιτηνΟ.Ν.Ε. χωρώνχαμηλήςκαιμέσηςκαπιταλιστικής ανάπτυξης (όπωςήτανηπερίπτωσητηςΕλλάδας, πουανκαιπροφανώςδεντηρούσετααυστηρά δημοσιονομικάκριτήριατηςσυνθήκηςτουΜααστριχτ, εντούτοιςθαγίνειδεκτήαφούτο ευρωδιευθυντήριοθαεπιδείξειανοχήστηχρήσητωνψεύτικώνστοιχείωντηςδημιουργικής λογιστικήςτηςκυβέρνησηςΣημίτη) θασημάνειτηνεπέκτασητουπεδίουδράσηςτουευρωπαϊκού κεφαλαίουκαιστοεπίπεδοτωνσχέσεωντηςιμπεριαλιστικήςεξάρτησηςστοεσωτερικότηςΈνωσης. Αργάαλλάσταθεράκαιπαράλληλαμετηνεξωτερική, μιαεσωτερικήδιαδικασίααποικιοποίησηςτης Ευρώπηςθαεξελισσόταν, πουόμωςοεπιμερισμόςστιςεξαρτημένεςχώρεςεντόςΕ.Ε. τωνλαφύρων πουπροέρχονταναπότηνεκμετάλλευσητωνεδαφώνκαιτωνλαώντηςιμπεριαλιστικήςεπέκτασης τηςΕ.Ε, δενέκανεαρκούντωςεμφανήστουςπληθυσμούςτωνχωρώναυτών, πριντουλάχιστονη κρίσητουςτουπενθυμίσειμετονπλέονοδυνηρότρόπο. Ηενοποίησηεθνικώνκεφαλαίωνδιαφορετικήςοργανικήςσύνθεσηςκαιπαραγωγικότητας, ηεννιαιοποίησητηςευρωπαϊκήςοικονομικήςπολιτικήςστηγραμμήπουχάρασσετοιμπεριαλιστικόκέντρο, μεεπικεφαλήςτηΓερμανία, θαεντείνειτιςοικονομικέςκαιπολιτικέςανισομετρίεςπάνωσε ούτωςήάλλωςδιαφορετικήςσύστασηςκαπιταλιστικούςσχηματισμούς. Αντίγιατηνπερίφημη σύγκλησηκαιτονισότιμοκαιυγιειήανταγωνισμόεντόςτηςεννιαίαςεσωτερικήςαγοράς, που υποκριτικάδιακήρρυτανοισχεδιαστέςτης, ηαπελευθέρωσηστηκίνησηκεφαλαίων, επενδύσεων, υπηρεσιώνκαιεργατικούδυναμικούκαιηυιοθέτησηενόςκοινούνομίσματοςπρακτικάθα διαμορφώσουντουςόρουςγιαμιασυνεχήροήαξιώναπότουςασθενέστερουςστουςισχυρότερους κρίκουςτηςιμπεριαλιστικήςαλυσίδας. Ηεπιβολήτωνπαραπάνω, μεδεδομένητηνοικονομικήκαιπολιτικήυπεροχήτου Ιμπεριαλιστικούκέντρουθασημανειουσιαστικάτηθεσμοθέτησητηςδυνατότηταςτωνλεγόμενων αγορων( τουχρηματιστικούκεφάλαιουδηλαδήτωνχωρώναυτών), ναεισβάλλουν (κατ΄ανάλογο τρόπομετοοποίοτοόχημαΕ.Ε. διείσδυεστιςοικονομίεςτουυπόλοιπουκόσμου) απαλλαγμένες απόταεμπόδιατωνόποιωνπροστατευτικώνμέτρων, δασμώνκαιρυθμίσεωνπροϋπήρχανγιατη στήριξητηςντόπιαςπαραγωγήςκαιοικονομίαςκαιανεξέλεγκτεςκαιασύδοτεςπλέοννα εκμεταλλεύονταιτονεκείπαραγόμενοπλούτο. Ανεστιάσουμετηνοπτικήμαςάλλωστεσεμερικέςαπότιςτεχνικέςλειτουργίεςπου απορρέουντηςένταξηςμαςστηνΟΝΕθαπαρατηρήσουμεότιαυτέςαποκρυσταλλώνουνεκτόςαπό καθαράταξικέςκαισυγκεκριμένεςγεωστρατηγικέςστοχεύσεις. ΈτσιηείσοδοςστοΕυρώτωνχωρών τηςπεριφέρειαςμεπολύυψηλέςισοτιμίες( τηνώραπουοιαντίστοιχεςτουπυρήνα, όπωςη Γερμανίαεισήλθανμεπολύχαμηλές) καιοπαραγωγικόςπροσανατολισμόςπουαυτήεπέβαλε( καιο οποίοςστηπερίπτωσητηςχώραςμαςισοδυναμούσεμετοξεκλήρισματηςγεωργίας, την αποβιομηχάνισητηςπαραγωγικήςβάσηςκαιτηδυσανάλογηδιόγκωσητουτριτογενήτομέα) θα πλήξεικαίριατηνανταγωνιστικότητατους.ενώτοκλείδωματωνσυναλλαγματικώνισοτιμιώνθα αναιρέσειτηδυνατότητατωνχωρώναυτώνναεξισσοροπούντιςδιαφορέςπαραγωγικότηταςτων κεφαλαίωνπουεμφάνιζανμέσωυποτιμήσεων, καθιστώνταςμοναδικήοδόπροσαρμογήςτην περικοπήμισθώνκαιτηνεσωτερικήυποτίμηση. Απολύτωςφυσιολογικά, ησυνεχήςαύξησητουελλείματοςανταγωνιστικότηταςτωνχωρών αυτώνθαεκτοξεύσειταεμπορικάτουςελλείματα, γεγονόςπουμετησειράτουθαεπιφέρειτην αυξησητουδανεισμού ( εξωτερικούκαιεσωτερικού) γιατηνεξισορόπησητου, επιβαρύνοντας ακόμαπερισσότεροτοχρέοςκαιταελλειματα. ΥπόαυτήντηνέννοιαηΟΝΕθαμπορούσενα χαρακτηριστείωςμηχανισμοςδημιουργίαςπλεονασμάτωνγιατοΚεντρο, καικυρίωςτηΓερμανία καιελλειμάτωνγιατηνπεριφέρεια. Μετατρεπόμεναταπλεονάσματααυτάσεεξαγωγήκεφαλαιου απότοκέντροπροςτηνπεριφέρεια, είτεμετημορφήάμεσωνξένωνεπενδύσεων(ΑΞΕ) είτεως τραπεζικόςδανεισμόςθαδιαμορφωθούνοιόροιώστεναυλοποιηθείσταδιακάοπιομύχιοςπόθος τουγερμανικούιμπεριαλισμού, ημετάβασηδηλαδήσεμιαΕυρώπηγερμανικήςκυριαρχίας. Σεαντίθεσηλοιπόνμετιςπροπαγανδιστικέςδοξασίεςτωνφερέφωνωντηςαστικήςπολιτικής τηςχώραςμας, ηπραγματικήροήτωνπόρωνδενήταναπότηνΕ.Ε. (ήτηνΓερμανία) προςτην περιφέρειααλλάτοαντίθετο. Μιααπλήεπισκόπησηδύοκρίσιμωνοικονομικώνδεικτώντης ελληνικήςοικονομίαςκατάτηδιάρκειατηςδεκαετίαςαπότο 1999 ωςτο 2008 αρκείγιανα πιστοποιήσειτοσυσσωρευμένοψέμαπουβρίσκεταιπίσωαπότοβασικόεπικοινωνιακόισχυρισμό τουσυστήματοςότι " ηΕ.Ε. μαςζειμεταλεφτάτης". Ενώλοιπόνγιατηνπερίοδοεκείνητοσύνολο τωνεπιχορηγήσεωνπουέλαβεηΕλλάδαήταν 40 διςευρώπερίπου, τοσύνολοτωνεξαγωγών έφθανετοαστρονομικόποσότωνσχεδόν 300 διςευρώ. Ουσιαστικάλοιπόνκαικατάταειωθότα τωνεμπορικώνσυναλλαγών, τοευρωδιευθυντήριοεπιδότησεμεέναείδοςπίστωσηςτιςεξαγωγές τουστηνΕλλάδα, μηπαραλείπονταςσυντοιςάλλοιςνακατευθύνειτηεπιδότησητουαυτήσετομείς πουεξυπηρετούσαντηνεγχώριαπαρουσίατουευρωπαϊκούκεφαλαιού. Γιατιςαστικέςτάξειςτωνπεριφερειακώνχωρών, ηαποδοχήτηςστρατηγικήςτους υποβάθμισηςεντόςτηςΕ.Ε. καιτηςΟ.Ν.Ε., δενήτανβέβαιαχωρίςπλεονεκτήματα. ΕιδικάγιατηνΕλλάδαηένταξηστηνΕ.Ε. καικατόπινστοσκληρόπυρήνατηςευρωπαϊκήςενοποίησης, την Ο.Ν.Ε., θατηςδώσειτηδυνατότηταευκολότερηςπρόσβασηςσεεπενδυτικάκεφάλαια, γεγονόςπου θαέχειωςαποτέλεσματηβελτίωσητηςανταγωνιστικότηταςτηςσετομείςπουδιαχρονικάδιέθετε έναπαραγωγικόυπόβαθρο ( ναυτιλία,κατασκευές,τουρισμός), φθάνονταςωςτοσημείονααναλάβει μέχρικαιεπεκτατικούςρόλους, ωςεμπροσθοφυλακήτωναμερικανικώνκαιδυτικοευρωπαϊκών μονοπωλίων, έναντιτωνχωρώντηςΒαλκανικήςκαιτηςΑνατολικήςΕυρώπης. Λειτουργώνταςωςαιμοδότηςαυτήςτηςανάπτυξης, τοελληνικόχρηματοπιστωτικόσύστημαθα δειτακέρδητουναεκτοξεύονται, ωφελειμένοσυντοιςάλλοιςκαιαπότηνπιστωτικήεπέκτασητου ελληνικούκράτουςκαιτωνπλατιώνλαϊκώνστρωμάτων, ηοποίαστηπρώτηπερίπτωσηπροήλθεως μέσοαντιμετώπισηςτης- όπωςείδαμεελέωΕ.Ε.-,διόγκωσηςτουδημόσιουχρέουςκαιστηδεύτερη περίπτωσηωςαντίβαρο, γιατην- επίσηςελέωΕ.Ε.-, συμπίεσητουμισθολογικούκόστουςκαιτων κοινωνικώνδαπανών. Μετηνόμιμηληστείατωνδημόσιωνταμείωνπουεπέτρεψεστοεγχώριοχρηματοπιστωτικό σύστημαησκανδαλωδώςταξικήρύθμισησυμφωναμετηνοποίαηΕυρωπαϊκήΚεντρικήΤράπεζα απαγορευότανναδανείζειτοελληνικήδημόσιοτηνώραπουοιελληνικέςεμπορικέςτράπεζες δανείζονταναποτηνΕΚΤμεεπιτόκιο 1 με 2% καιστησυνέχειαδάνειζαναυτέςτοελληνικόκράτος μετοκογλυφικάεπιτόκιατηςτάξηςτου 6 καιτου 7%, επισσωρεύτηκαντεραστιαελλείματακαιχρέη ταοποίασεσυνδυασμόμετηναιμορραγίααξιώνπροςτοεξωτερικό, συνθέτουντηνεικόνατης σημερινήςοικονομικήςχρεωκοπίαςτηςχώρας. Ενώτηνίδιαστιγμήησκόπιμηκαικρατικά κατευθυνόμενηδιευκόλυνσητουτραπεζικούκαταναλωτικούδανεισμούπουκυριάρχησετην περίοδοτηςμεγένθυνσηςτουελληνικούκαπιταλισμού, θακαταλήξειστηνυποθήκευσητων περουσιακώνστοιχείων( τηςυπεραξίαςδηλαδήπουπερικλείεταισταυλικάαντικείμενα, όπωςτα σπίτια, τααυτοκίνητακ.α) μιαςαξιοσημείωτηςμερίδαςτωνεργαζόμενωνλαϊκωνστρωμάτωνκαι παράλληλασεμιαμεγάληκαταναλωτικήκαιπιστωτικήφούσκατοσκάσιμοτηςοποίαςθα σηματοδοτήσειπρακτικάτοξεκίνηματηςεγχώριαςκρίσης. * Προτούόμωςσυμβούνόλααυτα, προτούησύγχρονημεγάληιδέατηςελληνικήςαστικής τάξης, ηένταξηδηλαδηστηνΕ.Ε. καιημέσωαυτήςαναβάθμισητηςστοδιεθνήκαταμερισμόκάνει αρκούντωςεμφανήτακαταστρεπτικάτηςαποτελέσματα - ανάλογαθατολμούσαμεναπούμεμε εκείνατωνπαλαιότερωνμεγαλοιδεατισμώντης- οευρωπαϊσμόςωςεπιλογήπουπροσανατόλισεγια δεκαετίεςτηνελληνικήκοινωνία, θαεπιτεύξειτονρόλογιατονοποίοπιστάάλλωστεακολουθήθηκε αποτηνεγχώριαπλουτοκρατία. Τηδιασφάλισηκαιτηδιαιώνισηδηλαδήτηςκαπιταλιστικής κυριαρχίαςστηνΕλλάδατόσοσταταραγμένααπότονκοινωνικόριζοσπαστισμόμεταπολιτευτικά χρόνιαόσοκαιστοασταθέςκαιγεματοκινδύνουςδιεθνέςπεριβάλλονπουδιαμορφωνότανμετάτην κατάρρευσητουΑνατολικούμπλοκ. Καιτοκατάφερεαυτόγιατίυπότησκέπητουκατέστησανδυνατέςόλεςοιμεγάλεςκαπιταλιστικές αναδιαρθώσειςπουαντιστοιχούσανστοπνεύματηςεποχήςμετομικρότεροδυνατόκοινωνικό κόστοςαφούμέσααπότααπατηλάκαισεκάθεπερίπτωσηπρόσκαιραωφελήματαπουπροσέφερε σεπλατιάμικροαστικάστρώματαηπρόσδεσητηςχώραςστηνΕ.Ε., ηελληνικήαστικήτάξημπόρεσε νασυγκροτήσειτονζωτικόγι' αυτήνκοινωνικόσυνασπισμόεξουσίας, πουακόμακαισήμεραεν μέσωμνημονίωνκαταφέρνεικαιδιατηρείμέροςτηςσυνοχήςτου. Ένασυνασπισμόπουπολιτικάεξέφρασεοπάλαιποτέδικομματισμόςκαιοοποίος περιελάμβανεεκτόςαπότονκορμότου, μιαδιευρυμένηδηλαδήμικροαστικήτάξηηοποία αναδύθηκεστηβάσητουμεταπρατικούπροσανατολισμούτηςοικονομίαςκαιτης εκμετάλλευσηςτουπολυεθνικούπρολεταριάτουπουεισέρρεεστηχώρααπόταεδάφητης ιμπεριαλιστικήςεπέκτασηςτηςΕ.Ε. καιαπόμιακαθόλουαμελητέαμερίδατηςεργατικής τάξηςηοποίαθαδειστηνκαταναλωτικήφενάκημεδανεικάόσοκαιστηνεκμετάλλευσητηςμαύρηςεργασίαςτωνμεταναστώντηδικήτουδυνατότητακοινωνικήςεξέλιξης. Καιίσωςαν θέλουμενααναζητήσουμετουςκοινωνικούςόρουςτηςανάπτυξηςτουφασιστικού φαινομένουστηχώρα, ακριβώςσεεκείνητηπερίοδοκαισταπαραπάνωκοινωνικάσώματα θαέπρεπεναστρέψουμετηνπροσοχήμας. Τελικά, τοξέσπασματηςκρίσηςθαανακαλέσειβίαιαστηνπραγματικότητατηνκαπιταλιστική ευφορίατωνπροηγούμενωνχρόνων, αποκαλύπτονταςσεόλοτηςτομέγεθοςτησαθρότητατου εδάφουςπάνω στο οποίο στηριζόταν. Η σοβούσα κρίση υπερπαραγωγήςτου ελληνικού καπιταλισμού , προερχόμενηόπωςκαιπαγκόσμιααπότηνανεπαρκήδημιουργίααξίαςκαι υπεραξίας, θαεπανέλθειορμητικάστηνεπιφάνεια. Μετααποτελέσματατηςνακαλύπτονται επιμελώς , πίσωαπότοδιαρκήετεροχρονισμότηςμέσωτηςδημιουργίαςπλασματικώνκεφαλαίων (καταναλωτικές καιεπενδυτικες φούσκες) καιτην ενίσχυση της εγχώριας καπιταλιστικής κερδοφοριαςαπότηνεπέκτασησεΒαλκανιακαιΜ. Ανατολή, θαδείξειτοαλήθινότηςπρόσωπο ότανοιδιεθνείςχρηματαγορές , χτυπημένεςκαιαυτέςαπότηνκρίσηκαιτοσκάσιμοτωνδικώντους φουσκών, κυριολεκτικάθαστεγνώσουνκαιηροητωναξιώναπότοεξωτερικόθαπεριοριστεί σημαντικάαπότην, ενμέσωκρίσηςκατάρρευση, τωνούτωςήάλλωνασθενικώνοικονομιώντης ελληνικήςεπέκτασης. Τηνίδιαστιγμήησυμμετοχήτουελληνικούκαπιταλισμούαπόμιαυποδεέστερηθέσηστην ευρωπαϊκηενοποίηση, θαεπιδεινώσειακόμαπερισσότεροτηνκατάσταση. Οιυπαρκτοικίνδυνοι γιατονελληνικόκαπιταλισμόπουαπέρρεαναπότηνέκθεσητουστονάνισοανταγωνισμόμεταπιο αναπτυγμέναδυτικοευρωπαϊκάκεφάλαιακαιτηνεκχώρησηπολιτικώνκαιοικονομικώνεξουσιών στακέντρατηςΕ.Ε. πουεκτωνπραγμάτωνυπηρετούντοιμπεριαλιστικόκέντρο, θαγίνουνενμέσω κρίσηςακόμαμεγαλύτεροιυπερισχύονταςκατάκράτοςτωνδυνατοτήτωνπουηένταξηέδινεσε αυτόν. Έτσιπαρατηνεπιτυχήπραγματοποίησηόλωντωνκαπιταλιστικώναναδιαρθρώσεωνκαιτη συγκρότησηδιαμέσωαυτώνενόςισχυρούκοινωνικούσυνασπισμούεξουσίας, ηυποβάθμισητου ελληνικούκαπιταλισμούσεφτωχούσυγγενήτωνευρωπαϊκώνκαιηυπαγωγήτωνσυμφερόντωντου σεαυτούς, θαοδηγήσειαναπόδραστα, ότανηκρίσηθέσειαμείλικτατουςόρουςτης, στηνεξαγωγή προςαυτόντωνκρισιακώνσυμπτωμάτωντουιμπεριαλιστικούκέντρου. Καιαυτήακριβώςη διαδικασία, ηεξαγωγήδηλαδήτηςκρίσηςαπόμιαχώρασεμιαάλλη, απότονένανκαπιταλισμό στονάλλοννααπότελείκαιτονπιοεύστοχοορισμότουσύγχρονουΙμπεριαλισμού. * Εκμεταλλευόμενοιλοιπόνοιηγεμονικοίκαπιταλισμοίτηςευρώπης, τηνέκρηξητουδημόσιου χρέουςτωναδύναμωνχωρών (κρίκων) τηςΕ.Ε. πουοιίδιοιαλλωστεπροκάλεσαν, θαθέσουντις τελευταίεςυπότο (νέο)αποικιακόκαθεστώς τωνμνημονίων, κατακτώνταςσημαντικόμέροςτης οικονομικήςκαιπολιτικήςτουςκυριαρχίας, μετατρέπονταςτιςσεΕιδικέςΟικονομικέςΖώνεςμε μηδαμινούςμισθούςκαιάθλιεςεργασιακέςσχέσεις. Eιδικάστηχωραμαςκαιστοόνοματηςαποφυγήςτηςοικονομικήςτηςχρεοκοπόπίας, αυτήθα τεθείυπότησιδερένιαμπόταενόςπρωτόγνωρουμηχανισμούχρηματοδότησης, ενόςμηχανισμού οικονομικήςλεηλασίαςκαικατοχής, πουσυγκρότησεηΕ.Ε. , ηΕ.Κ.Τ. καιτοΔ.Ν.Τ., ηλεγόμενη τροικα. Τίμημααυτούτουδανεισμούαποτέλεσεηεπιβολήενόςπρογράμματοςεργασιακούκαι κοινωνικούσφαγείου, πουδημιούργησεμέσωτωνδιαδοχικώνσυνεχειώντου (μνημόνια 1,2,3, δανειακέςσυμβάσεις 1 και 2) όρουςπρωταρχικηςσυσσώρευσηςγιατομεγάλοκεφάλαιο, εγχώριο καιξένο. Όρουςδηλαδήαπογύμνωσηςτουελληνικούλαούκαικυρίωςτηςεργατικήςτάξηςαπότο σύνολοτωνδικαιωμάτων (οικονομικών, πολιτικών,κοινωνικών) πουείχεκατακτήσειμεαγώνες καιαίματιςπροηγούμενεςδεκαετίες, όρουςπαραχωρησηςστομεγάλοκεφάλαιοδημόσιουπλούτου, όρουςμετατροπήςτηςχώραςσεαποικίαμέσω τηςεκποίησηςστοξένοκεφάλαιοστρατηγικών πλουτοπαραγωγικώνπηγώντης. Αυτήείναιηκατευθυντήριαγραμμήπάνωστηνοποίακινήθηκανταμνημόνιακαιγιααυτόντο λόγο, ηανατροπήτουςαποτελείγιατηνεργατικήτάξηβασικότακτικόστόχοάρρηκτασυνδεδεμένο μετοναγώναγιατηναποδέσμευσηαπότηνΕ.Ε., αναπόσπαστοτμήμαμιαςστρατηγικήςγιατην απελευθέρωσητηςτάξηςμαςσυνολικά.Άλλωστεηνομοτελειακήαποτυχίατωνμνημονίωννα επιτεύξουνέστωκαιαυτούςτουςεξαγγελθέντεςστόχουςτουςαποδόμησεσεπρωτόγνωροεπίπεδο τιςσυμμαχίεςτηςαστικήςτάξηςκαιβάθυνεακόμαπερισσότεροταήδηυπαρκτάκοινωνικάρήγματα δημιουργώνταςοιωνείεξεγερτικέςκαταστάσεις, σαναυτέςπουζήσαμετονΙούνητου 2011 καιτον Φλεβάρητου 2012. Μιανομοτέλειαπουαπορρέειαπότιςεγγενείςαντιφάσειςτουκαπιταλισμού γενικάκαιτουνεοφιλελευθερισμούειδικά , αφούησυμπίεσητουμισθολογικούκόστουςκαιη αναπόφευκταμεγάληπτώσητηςιδιωτικήςκατανάλωσηςπουαυτήεπιφέρει( καιηοποίαδεν μπορειπλέονναυποστηριχθείμεδανεικά) δημιούργησετημεγαλύτερηυφεσημεταπολεμικάώστε καμιάμείωσητουχρέουςκαιτωνελλειμάτωνναμηνσημειώνεταικαικαμίαανάπτυξηβέβαιανα μηνεπιτυγχάνεται. * Εξίσουνομοτελειακάηύφεσηόσοκαιησυναρτώμενημεαυτήνκεφαλαιικήαποστράγγιση καιπαραγωγικήαποδιάρθρωσητουτόπουοδήγησανστηνεκνέουκαταφυγήστοληστρικό δανεισμό, μέσωνέωνμνημονίων ,σεέναφαυλοκύκλοεξάρτησης -ταίχνητουοποίουχάνονται δεκαετίεςπισωκαισυγκεκριμέναστιςαπαρχέςτηςσυγκρότησηςτουνεοελληνικούκράτους- εντός τουοποιουδιαγράφεταιανάγλυφαηφύσηκαιηθέσητουεγχώριουκαπιταλισμού. ΩςσυστήματοςπολυεπίπεδαεξαρτημένουαποτονΙμπεριαλισμό, αμερικάνικοκαιευρωπαικό, η επιβίωσητουόποιουδιέρχεταιμέσωτηςανάληψηςτωνσυγκεκριμένωνρόλωνπουτουαναθέτουν κάθεφοραοιπάτρωνεςτου, ωςυπεργολάβουκαιτοποτηρητητωνσυμφερόντωντους,ενάντιαστο λαόκαιτηχώρα. Οσύγχρονοςπεριορισμόςτηςδραστηριότητας άρακαιτωνκερδώντουελληνικού καπιταλισμού (με πιο χαρακτηριστική περίπτωση τη διαφαινόμενη απώλεια του άγιου δισκοπότηρουτου,τουχρηματοπιστωτικούτουσυστήματοςδηλαδή), όπωςκαιοέλεγχοςτων διεθνώνσυνεργασιώντου ( π.χ. μεΡωσια) θαμπορούσεσχηματικάναπεριγραφείωςηεπαύξηση τουφόρουυποτέλειαςπουοφείλεινακαταβάλειστιςχειμαζόμενεςενμέσωκρίσης, ιμπεριαλιστικές δυνάμεις, γιατηνστήριξηπουτουπαρέχουν. Τογεγονόςότιοφόροςαυτόςμετατοπίζεταιστις πλάτεςτηςεργατικήςτάξης, όχιαπλαδεναναιρείτηνουσίατηςσχέσηςαυτήςαλλααντίθετατην υπογραμμίζει. Απόδεικνύειτηνεγκληματικη , αντιδραστική φύσητηςεγχώριαςαστικήςτάξηςόσο καιτον κίβδηλο πατριωτισμό τηςδεδομένου ότιγια να εξυπηρετησειτα συμφεροντα της υποδουλώνεισεσυνεργασίαμετονιμπεριαλισμό, τολαοκαιτηχώρα. Ηανάδειξητουεξαρτημένου χαρακτήρατηςελληνικήςαστικήςτάξηςκαιτααντιστοιχαπολιτικάκαθήκονταπουπροκύπτουναπό αυτήνσεκαμίαπερίπτωσηδενσυσκοτίζειτιςευθύνεςτηςήαφήνεικάποιοπεριθώριοσυμμαχίαςμε αυτή όπωςπαιδαριωδώςισχυρίζονταιορισμένοι. Αντίθετα καταδεικνύειότισήμερα, καμια επιθετικήπολιτικήστοχευσηεναντίοντηςεγχώριαςαστικήςτάξηςκαιτουκράτουςτηςδενμπορεί ναείναιπλήρηςστοβαθμόπουαυτήδενκαταφέρνειναεγκολπώνειστολόγοκαιτηνπρακτικήτης την πάλη για την αποτίναξη των δεσμών που επιβάλλειστη χώρα ο Ιμπεριαλισμόςμε προεξάρχουσαδύναμηαυτήντηνστιγμήτηνΕ.Ε. καιειδικάτηΓερμανία. Εδαφικοποιώνταςτηνπαραπάνωδιαπίστωσηστοπεδίοτηςκαθημερινήςταξικήςπάλης , θα λέγαμελοιπόν ότιη αντιιμπεριαλιστική επένδυση του μοριακού, στοιχειακού αγώνα του προλεταριάτουγιαδουλειά, μισθό, κοινωνικάκαιπολιτικάδικαιώματαδημιουργείαφενόςτους όρουςώστεκανέναςενδιάμεσοςαγώναςναμηνμπορείεύκολανααφομοιωθείστηδίνηενός αδιέξοδου διεκδικητισμού καιαφετέρου προσφέρεισε πλατιέςλαϊκέςμαζεςμια πόλυ πιοχειροπιαστήπαράστασησύγκρουσηςμετονκαπιταλισμόωςσύστημα( καιμάλιστατονυπαρκτό καπιταλισμό, τονκαπιταλισμότηςΕ.Ε. καιόχικάποιααφηρημένηεκδοχή του) απόότιη αδιέξοδη( καιιδεαλιστική) γραμμήτης "καθαρήςαντικαπιταλιστικήςστρατηγικής", τουόλαήτίποτα καιτηςαναγωγήςτηςλύσηςόλωντωνπροβλημάτωνστημεθαύριοτηςκοινωνικήςεπανάστασης. Ηαπουσίαμιαςδιαλεκτικήςτέτοιαςανάμεσαστηντακτικήκαιτηνστρατηγική, ικανήςνα ανταποκρίνεταιστησύγχρονηλεπτήσχέσηανάμεσαστηνμεταρρυθμισηκαιτηνεπανάσταση - σχέσηπουστηνεποχήμαςαντικειμενικα έχειοδηγήσειτημίατόσοκοντάστηνάλλη, ώστεη απάντησηστομερικόναπροωθείταυτόχρονατοσυνολικό- ήτανκατιπαραπάνωαπόεμφανήςτην προηγούμενητριετία. Καμιάπολιτικήδύναμηαπόαυτέςπουαναφέρονταιστηνταξικήπάληκαιπαρενέβησανστις έντονες κοινωνικές διεργασίες της παραπάνω περιόδου δεν κατάφερε να την εκφράσει, καταδικάζονταςτοβασικόεπίδικοτηςεπαναστατικήςδράσης, τηνανύψωσηδηλαδήτηςταξικής συνείδησης, σεαποτυχία, συμβάλλονταςμεαυτόντοντρόποστηνδιεύρυνσητηςκοινωνικής συναίνεσηςσεμιακαταφανώςαντιλαϊκή (καιενίοτεφασίζουσα) πολιτική. 'ΕτσιαπότοΣΥΡΙΖΑ( όσοκαταχρηστικήκαιανακούγεταιητοποθέτησητουεντόςτουσύνολου τωνδυνάμεωντουκινήματος) οοποίος, σεβόμενοςτηνυπογραφήτουστησυνθήκητουΜάαστριχτ θαπαραδίδει, όπουσταθείκαιόπουβρεθείταδιαπιστευτήριατηςυποταγήςτουστηνΕ.Ε. καιτην Ο.Ν.Ε. ωςτοΚ.Κ.Ε. τοοποίοθαυποστείλει, ακόμακαιαυτόντονπροσχηματικόαντιιμπεριαλισμό του, υιοθετώντας , πίσωαπότηνταξικήλογοκοπίατου, τηνάκρωςοπορτουνιστικήκαιιστορικά ξοφλημένηθέσηπερι αλληλεξάρτησης.καιαπότοντακτικισμό, ελλείψηρητήςεπαναστατικής στόχευσης, τηςεξωκοινοβουλευτικήςαριστεράς, οοποίοςθαοδηγήσειμεγάλομέροςτηςστη στοίχησηπίσωαπόπροτάγματαδιαχειρισηςτηςκρίσης, όπωςήτανηπροώθησηεκμέρουςτης Ανταρσύατηςαλήστουμνήμης, ΕπιτροπήςΛογιστικούΕλεγχουωςτηνιδεαλιστικήανάγνωσητης επαναστατικήςπάλης, στηνοποίαεπιμένειναεπιδίδεταιτοπιομαχητικόκομμάτιίσωςτου κινήματος, οιαναρχικοί, πουσεπείσματωνκαιρώνθασυνεχίσουννααντιλαμβάνονταιτην κοινωνικήκαιταξικήπάλη( ότανδεντηναρνούνται) σανμονόπρακτο, μεεύροςσυχνατόσο περιορισμένοώστεηδυναμικήτηςναεξαντλείταιστιςσυγκρούσειςμετηναστυνομίακατάτη διάρκειατωναπεργιακώνδιαδηλώσεων, ηπολιτικήένδειατουκινήματος, πρακτικάισοδύναμητης αδυναμίαςκατάρτισηςενόςρεαλιστικούεπαναστατικούπρογράμματοςπουθααποτελούσεστην πράξητηνενότητατηςτακτικήςμετηστρατηγική -ενότηταπουαςμηνξεχνάμεόποτεκατακτήθηκε στηνιστορίαοδήγησεσεεπαναστάσεις- ήτανηβασικήαιτίαπουκαθόρισετοναρνητικόσυσχετισμό δύναμηςπουαντιπαρέβαλλεηεργατικήτάξηαπέναντιστουςποικιλώνυμους εχθρούςτης, την προηγούμενηπερίοδο. Όπωςήτανεπόμενο, ηαστικήτάξηκαιτοπολιτικότηςπροσωπικό, εκμεταλλευόμενητον πολιτικόχρόνοκαιχώροπουτηςπρόσφεραν οιπαραπάνωκραυγαλέεςκινηματικέςανεπάρκειες, θαεπιδιώξεισεπρώτοχρόνοναανασυντάξειτηνκυριαρχίατηςκαισεδεύτερονατηνεδραιώσει καινατηνεπεκτείνει. Αφενός, επιχειρώνταςναεπανασυγκροτήσειέναννέοκοινωνικόσυνασπισμό εξουσίαςμεεκείνα τα μεσοαστικά καιμικροαστικά στρώματα πουέβλεπανστηνκυρίαρχη ιδεολογικήγραμμή, τηςμεκάθεμέσοπαραμονήςστηνΕ.Ε. καιΟ.Ν.Ε. όσοκαιστηνεπιβολήτου δόγματοςΝόμοςκαιΤαξη , τηνμοναδικήδυνατότηταδιατήρησηςμέρουςτωναποθησαυρίσεωντων περασμένων ετών, καιτον οποίο θα εκφράσουν πολιτικά οιπολυκομματικέςκυβερνησεις ΠαπαδήμουκαιΣαμαρα. Καιαφετέρουεκτρέπονταςτηνκοινωνικήδιαμαρτυρίασεατραπούςπουαν καιδεναποτέλεσανκαιούτεαποτελούν, τουλάχιστονμέχριστιγμής, τιςβασικέςεπιλογέςτου συστήματος, εντούτοιςκαιμπροστάστοκίνδυνοτηςκορύφωσηςτηςκοινωνικήςαμφισβήτησηςτου συστήματοςπουδιαγραφόταν, αποτέλεσανσημαντικέςβαλβίδεςαποσυμπίεσηςτης. ΠαρόλητηδιαμετρικάαντίθετηιδεολογικήτουςφόρτισηΣυριζακαιΧρυσήΑυγήλειτούργησαν αποφασιστικάπροςαυτήντηνκατεύθυνση.ΑπότημιαλοιπόνοΣύριζαοοποίος, ελλείψηρεαλιστικήςεπαναστατικήςπρότασης, θα απορροφήσεισημαντικόμέροςτηςδυναμικήςτωνκοινωνικώναγώνωνπουαναπτύχθηκαν, διοχετεύοντας την είτε στην πολιτικά ορθή εκτόνωση της μέσω της ψήφου και των κοινοβουλευτικώνμαχώνείτεστιςανώδυνεςγιατοσύστημαεκδηλώσειςμικροαστικούεξεγερτισμού (αυτοδιαχειριζόμενηοικονομία, αλληλέγγυοεμπόριοκ.α.) πίσωαπότιςοποίεςστοιχήθηκανακόμα καιμερικάαπόταπιομαχητικάκαιριζοσπαστικάστοιχείατουκινήματος. ΚαιαπότηνάλληηΧ.Α. ηοποία, πολλαπλάπριμοδοτημένηαπότηνακροδεξιά μετατόπισητουαστικούπολιτικούφάσματοςτωντελευταίωνχρόνων, θααναδειχθείσευπολογίσιμη δύναμητηςκεντρικήςπολιτικήςσκηνής, θωρακισμένησυντοιςάλλοιςκαιαπότην -απαραίτητη τόσογιααυτήνόσοκαιγιατοσύστημα- αντισυστηματικήτηςμεταμφίεση, τηναποκάλυψητης οποίαςδενθακατορθώσειναεπιτύχειέναυπόδιαρκήυποχώρησηκίνημα. Υποχώρησηπουμεταξύ άλλωνέχειτιςρίζεςτηςκαιστηνανθρωπιστικήπροσέγγισητουμεταναστευτικούζητήματοςπου επέδειξεσημαντικό τμήμα του κινήματος, καιη οποία προφανώςαπάδειτων αρχών του προλεταριακούδιεθνισμού, ότανδενφλερτάρειμετηνελεημοσύνη, όσοκαιμετηναπουσία (που μαρτυράτηδιαβρωτικήεπίδρασητωνιδεώντουαστικούκοσμοπολιτισμούόσοκαιτωνπάσης φύσεωςεθνομηδενιστικώνρευμάτων) μιαςαυθεντικάταξικήςπατριωτικήςστόχευσηςεναντίοντων ιμπεριαλιστικώνεπιβουλώντηςεθνικήςανεξαρτησίαςτηςχώρας. Κάτιτέτοιοβέβαιαδενάφησε αναξιοποίητοηΧ.Α. πουκαιμηχανισμόκαισχέδιοφαίνεταιναδιαθέτει, γιαναδιεισδύσειμετις δημαγωγικές και διαταξικές εξαγγελίες της για την " εθνική αντίσταση όλων των Ελλήνων"( αφεντικώνκαιεργατών)ενάντια αόρισταστους " ξένουςτοκογλυφους" (καιόχιβέβαια ενάντια στην Ε.Ε. την οποία ασθμένωςαποδέχεται), στο τμήμα εκείνο των μικροαστικών στρωμάτωνπουηκρίση αποσύνθετεκαιτοοποίομετημορφήτουόχλουτοείδαμενα συνωστίζεταιστηνπάνωπλατείαΣυνταγματοςτοκαλοκαίριτου 2011. Εκείόπουκαιανδρώθηκε πολιτικάμέσααπόταακρωςαντιδραστικάσυνθήματαενάντιαγενικάστηνπολιτική, τακόμματα, και τασυνδικάτακ.τ.λ. ταοποίαόμωςεγκληματικάαφελώςπολιτικάρεύματακαιτηςκάτωπλατείας αναπαρήγαγανγιαχρόνια. Απότηπλευράμας, έχονταςπιστεύουμεκαταστήσεισαφέςπιοείναιτοπολιτικόδιακύβευμα τηςεποχής (ηπολιτικήοργανωσητηςτάξηςμας), όσοκαιτιαποτελείτοσυνεκτικόστοιχείομιας τέτοιαςδιεργασίας ( ηκατάρτιση, ενόςρεαλιστικούμεταβατικούπρογράμματος) . αλλάκαιμετην επίγνωσηπαράλληλαότικάτιτόσοσύνθετοκαιμακρόπνοοθαήταναδύνατοέωςκαιαλαζονικόαν επιχειρούσεμιαόλιγομελήςομάδααγωνιστώνσαντηδικήμαςνατοεκφράσει, θααρκεστούμε, σε αυτήντηφάσητουλάχιστον, ναεισφέρουμεστοδήμόσιοδιάλογοπουδιεξάγεται, τοβασικό συμπέρασματωνπολιτικώνμαςεπεξεργασιών, τοοποίοεξάγεταιθαλέγαμεαβίαστααπόόλητην συλλογιστικήπουπροηγήθηκε. Ένασυμπέρασμαπουπροσδιορίζειτονβασικόκόμβοενόςεπαναστατικούπρογράμματοςκαι ωςεκτούτουτοσημείο εκκίνησηςγιατηνκατάρτισητου, τοσημείοεπίτουοποίουείναιδυνατόν ναθεμελιωθούνσήμεραεκείνηςτηςμορφήςοιπολιτικέςσχέσειςκαισυνδέσειςπουθαεπιτρέψουν τησυγκρότησητηςπολυπόθητης " κίνησηςγιατηνανατροπήτουυπαρχοντοςσυστήματος". Καικατάτηνγνώμημαςοκόμβοςαυτόςδενμπορείναείναιάλλοςαπότονεπαναστατικόαγώνα γιατηνέξοδοτηςχώραςαπότηνΕ.Ε. (μεμονομερήδιαγραφήτουχρέουςκαικατάργησηόλωντων μνημονίων), ακριβώςγιατιστοναγώνααυτόν, στησημερινήσυγκυρία συμπυκνώνεταιτοσύνολο τωναντιθέσεωνπουδιαχωρίζουνκάθετατηναστικήαπότηνπρολεταριακήστρατηγική. Οαγώνας δεαυτός, εξαιτίαςτηςβαρύτηταςτου, εκτιμούμεότιαναβαθμίζεισεανώτεροεπίπεδοόλατα επιμέρουςκοινωνικάκαιταξικάαιτήματαπροσδίδονταςτουςμιασυγκεκριμένηπολιτικήκαι ενοποιητικήδιάσταση, γεγονόςπουδιαμορφώνειτουςόρουςγιατηνπιοπλατιάσυγκέντρωσηκαι συσπείρωσητωνταξικών- λαϊκώνδυνάμεωντουτόπουσεέναμέτωπο καιτηνδιάνοιξηωςεκ τούτουτωνμεγαλύτερωνρηγμάτωνστοστρατόπεδοτουεχθρού. Ωριμάζουνέτσιοισυνειδήσειςκαι αναπτύσσονταιταφύτρα γιαακόμαμεγαλύτερεςαναμετρήσεις, πουφτάνουνμέσααπόένααπόασφαλώςδύσβατοκαιμακροχρόνιοεπαναστατικόπροτσές, ωςτηνένοπληαντιπαράθεσημετο καθεστωςκαιτονεμφύλιοπόλεμογιατηνανατροπήτηςεξουσίαςτωνμονοπωλίωνκαιτουαστικού κράτουςκαιτηνεγκαθίδρυσητης (αντ)εξουσίαςτωνπρολεταριακών - λαϊκώνσυμβουλίων. * Γιατηνελληνικήαστικήτάξηκαιπαρόλαταεξόφθαλμααδιέξοδαμιαςτέτοιαςεπιλογής, ημε κάθεμέσοπαραμονήστηνΕ.Ε. καιτηνΟ.Ν.Ε. αποτελείμονόδρομο. Έπαθλοαπότηνοικοιοθελή εμβάθυνσητουκαθεστώτοςεξάρτησηςτηςαπόταιμπεριαλιστικάκέντραωςτουσημείουτης μετατροπήςτηςχώραςσεοικονομικόκαιπολιτικόπροτεκτοράτο, θααποτελέσειηίδιατηςη επιβίωση. Ηαναιμικήδηλαδήανάπτυξηπουαναμένεταινασημειώσεικάποιαστιγμήοεγχώριος καπιταλισμόςστοέδαφοςτηςανεξέλεγκτηςεκμετάλλευσηςτηςεργασίαςκαιτηςφύσης, τηνοποίαθα εγγυάταιμιαόλοκαιπιοολοκληρωτικήαστικήδημοκρατία. Στηνουσίαένανέο "μεταδημοκρατικό" καθεστώς, μεέναπολιτικόπροσωπικόπλήρωςαυτονομημένοαπότηνκοινωνικήβάση, απευθείας συνδεδεμένουμεεπιχειρηματικάκαιμιντιακάσυμφέροντα, απόλυταπειθήνιοστιςεντολέςτων ιμπεριαλιστικώνκέντρων, ανοιχτόσεσυνεργασίεςακόμακαιμενεοναζί, πουθαασκείτηνεξουσία μεπράξειςνομοθετικούπεριεχομένου, επιστρατεύσειςκαιβέβαιαάφθονηκαιαναβαθμισμένη καταστολή. ΤυχόνδεαποπομπήτηςΕλλάδαςαπότηνΟ.Ν.Ε., όχιωςαποτέλεσματηςεπαναστατικής, λαϊκήςπρωτοβουλίαςαλλάεξαιτίαςείτετηςαδυναμίαςτηςναεκπληρώσειτιςυποχρεώσειςτης απέναντιστουςδανειστέςτηςείτελόγω τωνδομικώναδιεξόδωνπουαντιμετωπίζειηίδιαη Ευρωζώνη, θασημάνειανεξέλεγκτηχρεωκοπίακαικαταβαράθρωσητουελληνικούκαπιταλισμού. Εξέλιξηπουμετησειράτηςθαεπιφέρειμιατέτοιαυποτίμησητωνυλικώνόρωνζωήςτουλαού, σταόριατηςανθρωπιστικήςκρίσης, ηοποίαπολιτικάθαγινότανδιαχειρίσιμημόνομεόρους αναστολήςάρθρωντουΣυντάγματος. Μετηνεπιβολήμιαςχούνταςδηλαδή, στηνοποίαθα αξιοποιούντανστοέπακροπλέονόλοςοφασιστικόςεσμός( πουδενβρίσκεταιβέβαιαμόνοστη Χρυσήαυγήαλλάκαισεπολλάκόμματατουλεγόμενουσυνταγματικούτόξου, όπωςκαισεβασικούς κρατικούςθεσμούςτοστρατό, τηναστυνομία, τηνεκκλησία) τονοποίοηαστικήτάξηεξέφρεφεκαι προετοίμαζεγια χρόνια, ακριβώςγια καταστάσειςσαν καιαυτές. Σεμια ομολογουμένως εντυπωσιακήεπανάληψητηςιστορίαςοιπολιτικοίεπίγονοιτωνταγματασφαλητών, θαγίνοντανοι σύγχρονοιγερμανοτσολιάδες, επιτελώνταςχρέηεπιστάτησεμιαυπόγερμανικώνσυμφερόντων ελληνικήΕ.Ο.Ζ.(μεσυνθήκεςΜανωλάδαςστοεσωτερικότης) επιβεβαιώνονταςαυτόπουηιστορική εμπειρία έχειαποστάξει: ότιδιαχρονικά αποτελούν υπηρέτεςτηςαστικήςτάξηςκαιπιστά μαντρόσκυλατουΙμπεριαλισμού. Έτσιτίθενταιταζητήματασήμεραστηχώρα. ΑυτήείναιηνέαΕλλάδαπουοικοδομούνγια τιςεπόμενεςδεκαετίες, ταδιεθνήιμπεριαλιστικάκέντρασεσυνεργασίαμετηνεγχώριααστικήτάξη καιτοπολιτικότηςπροσωπικό. Μια χώρα αποικία των ιμπεριαλιστικών μητροπόλεων,μευποθηκευμένεςόλεςτις πλουτοπαραγωγικέςτηςπηγές, οπούεντόςτηςθαδρουνασύδοταταιμπεριαλιστικάμονοπώλια, με υπαρκτούςτουςκινδύνουςακόμακαιτηςαπώλειαςτμήματοςτηςεδαφικήςτηςκυριαρχίαςανκάτι τέτοιοαπαιτήσουνοιανάγκεςτωνγεωστρατηγικώναναδιατάξεωνπουσυντελούνταιστηνπεριοχή. Μεένανλαόπλήρωςυποδουλωμένο, σταόριατηςστοιχειώδουςεπιβίωσηςκαιτουπολιτιστικού αναλφαβητισμού, απογυμνωμένοαπόκάθεδικαίωμα (εργασιακό, κοινωνικό, πολιτικό) πλήρως υποταγμένοστηνπροοπτικήπουτουετοιμάζουνοιδυνάστεςτουωςαναλώσιμηύλη( ήακόμακαι κρέαςγιακανόνια) τωνσχεδιασμώντους. Καιτηντροπήαυτήτωνπραγμάτωναυταπατάται ( ανδενσκοπίμωςπαραπλανά) όποιοςθεωρεί ότιυπάρχουνδυνάμειςεντόςτουσυστήματοςπουμπορούννατηναναχαιτίσουνή ακόμα περισότερονατηνεκτρέψουναπότηνπορείατης. Γιατίόσαδρομολογούνταικαιόσαέχουνήδησυντελεστείστηχώρα, είτεστοεπίπεδοτωνσχέσεωντηςεξάρτησηςτηςαπόταιμπεριαλιστικά κέντραείτεσεαυτότηςσχέσηςκεφάλαιου - εργασίας, δεναποτελούνπροϊόντα αποφάσεων κάποιωνάγνωστωνκέντρωνπουσυνωμοτούνεναντίονμας, ούτελανθασμένωνχειρισμών, ούτε κάποιωνεμμονικώνκαιιδεοληπτικώνπολιτικώνπουκάποιαστιγμήθαεκλογικευτούναλλά έκφρασητηςίδιαςτηςφύσηςτουκαπιταλιστικού- ιμπεριαλιστικούσυστήματοςκαιτωνεγγενώντου αντιφάσεων. Έκφρασητάσεωνπουαναπτύχθηκανστοεσωτερικότουεδώκαιδεκαετίες καιοι οποίεςσετελικήανάλυσηκαθόρισανκαιτουςσυσχετισμούςπουδιαμορφώθηκαντοίδιοδιάστημα. Υπόαυτήντηνέννοιαδενυπάρχεικαιδενμπορείναυπάρξειαπότιςδυνάμειςτουσυστήματος (π.χ. απόμιακυβένησηΣύριζα) επιστροφήσεμιαπρομνημονίουεποχήήακόμαπερισσότεροσε μιαπρονεοφιλευθερισμούκατάσταση, επιστροφήδηλαδήσεμια πολιτικήτόνωσηςτηςζήτησης, μέσωαυξησηςμισθώνκαικοινωνικώνπαροχών. Είτεγιατίκάτιτέτοιο είναιπρακτικάαδύνατο, λόγωτουότιτοκεφάλαιοεξαιτίαςτηςδραματικήςμείωσηςτουποσοστούκέρδουςτου ( εγχώριακαι διεθνώς) δεν μπορείνα παραχωρήσειστιςλαϊκέςμάζεςούτεκαν αυτά τα ψίχουλα των προηγούμενωνετών. Είτεγιατίαπλούστατακάτιτέτοιοείναιαναποτελεσματικό, δεδομένουότι αφήνειανέπαφοτονκαπιταλιστικότρόποπαραγωγήςκαιτηνβασικήτουαντίθεση, ηοποίαείναι καιηγεννεσιουργόςαιτίατηςκρίσης, αυτήνδηλαδήανάμεσαστονκοινωνικόχαρακτήρατης παραγωγήςκαιτηςατομικήςιδιοποίησηςτουαποτελέσματοςτης. Ωςεκτούτουοποιοδήποτεαίτημαυπέρβασηςτουνεοφιλελευθερισμούστοέδαφοςτου καπιταλισμούείναιμιαφενάκη, έναςαποπροσανατολισμόςκαιηυιοθέτησητου, τομόνοπου μπορείνα "προσφέρει" στοεργατικό - λαϊκόκίνημαείναιησύμπτηξηαντινεοφιλελεύθερων διαταξικώνμετώπωνμετμήματατηςκαταρρέουσαςμημονοπωλιακήςαστικήςτάξης, των μεσοαστωνκαιτωνπολιτικώντουςεκφραστών, πουνομοτελειακάστρώνουντοέδαφοςστο φασισμόκαιοδηγούν , όπωςηιστορικήεμπειρίαέχεικαταδείξειστηνταξικήπροδοσίακαιτην αιματηρήήττα. * Απέναντισεαυτέςτιςαδιέξοδεςπροοπτικέςπουπροσφέρουνοιεντόςτουπλαισίουτου συστήματοςδυνάμεις, μοναδικήδύναμηανάσχεσηςτηςπορείαςπροςτονόλεθροστηνοποίαοδηγεί τολαόκαιτηχώρα, ηεγκληματικήσύμπραξηΕ.Εκαιντόπιαςμεγαλοαστικήςτάξης, είναιοίδιοςο λαόςκαιηοργανωμένηπάλητου. Είναιοενωμένος, οαποφασισμένος, οένοπλοςλαός, η μοναδικήεγγυημένηιστορικάδύναμηστοτόποπουμπορείνααποτελέσειφραγμόστιςεπιβουλές πουαπεργάζονταιεναντίοντουίδιουκαιτηςχώραςντόπιοικαιξένοιδυνάστες. Στηνπροοπτικήσυγκρότησηςτωνεργατικών- λαϊκώνδυνάμεωνσεαυτότοεπίπεδο, το μοναδικάικανόνααναμετρηθείνικηφόραμετηπολιτικήτουσυστήματος,ανοίγονταςπαράλληλατο δρόμογιατησυνολικήαναμέτρησημαζίτου, τάσσουμεκαιμειςτιςμικρέςμαςδυνάμεις. Κινούμενοι σεαυτήντηνκατεύθυνση, απευθύνουμεκάλεσμασεόλεςτιςπρολεταριακές, λαϊκέςδυνάμειςτου τόπου, πουκατανοούναυτήντηναναγκαιότηταναπροχωρήσουμεθαραλλέακαιχωρίςάλλες καθυστερήσεις, αφήνονταςπίσωμαςτιςλογικέςαυτοσυντήρησηςτωνμικροκόσμωνμας, προςτην πολιτικήεπεξεργασίαενόςπρογράμματοςεπαναστατικήςανατροπήςκαιοικοδόμησης. Ένα σύγχρονου "τιείναικαιτιθέλει" ενόςσύγχρονουΕπαναστατικούΑπελευθερωτικούΜετώπου, που πατώνταςστηνπλούσιααντιιμπεριαλιστική-αντιφασιστικήπαράδοσητωναγώνωντουλαούμας, θα επιχειρήσειμεσυνδυασμένεςπολιτικοστρατιωτικέςκινήσειςνασυσπειρώσεικαινα προσανατολίσειτιςαγωνιζόμενεςμάζεςπροςπροςτηνπάληγιατηναποτίναξητωνδεσμώνπου επιβάλλειστηχώραηΕ.Ε. καιταυπόλοιπαιμπεριαλιστικάκέντραόσοκαιστηναναχαίτισηκαιτο τσάκισματουφασισμού. Βασικόςτακτικόςστόχοςκαιβάσικόςκόμβοςενοςμακρόχρονου επαναστατικούπροτσές, εντόςτουοποίουθαωριμάζεικαιθααποκτάσυνείδησηησυνολική αναμέτρησηανάμεσασεδύοκόσμους: απότημιατουκόσμούτηςκαπιταλιστικήςβαρβαρότητας, της εξαθλίωσης, τηςπείνας, τηςπολιτιστικήςπαρακμήςκαιτουπολέμουκαιαπότηνάλληαυτούπουμπορούνναδημιουργήσουνοιεργαζόμενεςλαϊκέςμάζεςανατρέπονταςτοσύστημακαι προχωρώνταςσταδιακάστηνοικοδόμησητηςδικιάςτουςκοινωνίας. Μιαςκοινωνίας, πουαξιοποιώνταςτησύγχρονηανάπτυξητωνπαραγωγικώνδυνάμεων καιτηναπελευθέρωσητηςζωντανήςεργασίαςπουαυτήπροκαλεί, θαπεριορίσειπροοδευτικάστον ελάχισταδυνατότονκαταναγκαστικόχρόνοεργασίαςωστενακυριαρχήσειηελεύθερηδημιουργική δραστηριότητακαιηανεμπόδιστηανάπτυξητηςκοινωνικήςπροσωπικότητας, πουθαείναιπιακαι οκαθοριστικόςπαράγονταςτηςπαραπέραανάπτυξηςτωνπαραγωγικώνδυνάμεων. * Υ.Γ. 1. ΟιένοπλοισύντροφοιπουταξημερώματατηςΔευτέρας 14-1-2013 συμμετείχανστην επίθεσηεναντίοντωνκεντρικώνγραφείωντηςΝ.Δ. κατάφερανναεκτελέσουνένακαλάμελετημένο επιχειρησιακόσχέδιοεναντίονενόςμείζονοςσημασίαςστόχου. Δυστυχώςγιαεμάςόσοκαιτο πλειοψηφικότμήματουελληνικούλαούπουβλέπειστοπρόσωποτουΣαμαράτοσύγχρονο Τσολάκογλού, μιααστοχίαυλικούδενεπέτρεψεστηθέσητουπρωθυπουργικούγραφείουναχάσκει μιατεράστιατρύπα. Εκμεταλλευόμενοιστοέπακροτοστοιχείοτουαιφνιδιασμού, ομάδασυντρόφωνπροσέγγισαν εποχούμενοιτοστόχομέχριτουπροαποφασισμένουσημείου, χωρίςναγίνουναντιληπτοίαπό κανέναν. Οιδύοσύντροφοιπουαποβιβάστηκαναπότοκλεμμένοόχημακατάφερανεπίσηςχωρίς κανέναεμπόδιοναπλησιάσουντοστόχοστηναπαιτούμενηαπόστασηώστεναβάλλουνεναντίον τουμεεκτοξευτήρα( RPG) πουέφερεαντιαρματικήρουκέτα. Τελικάήτανμιααστοχίαυλικού- αφού δύοφορέςοεπιφορτισμένοςμετοσυγκεκριμένορόλοσύντροφοςεπιχείρησεναξαναοπλίσειτον εκτοξευτήραδίχωςαποτέλεσμα-, πουματαίωσετοναρχικόμαςσχεδιασμόωθώνταςτοδεύτερο σύντροφοναβάλλειμεπολεμικότυφέκιοτύπουΚαλασνικοφεναντίοντουκτιρίου, καθώςθαήταν γιαεμάςγιαεμάςαδιανόητοναφύγουμεάπραγοιαπόένατόσοσημαντικόστόχο. Μπορείλοιπόνη τύχηναμαςγύρισετηνπλάτηεκείνητηννύχτα, όμωςμετιςψύχραιμεςκαιεύστοχεςβολέςτου συντρόφουτελικάκαταλήξαμεστονακαρφωθείμίααπότιςσφαίρεςστηφωλιάτουπροσκυνητήτων νεκρώνδοσίλογωντηςπηγάδαςτουΜελιγαλάκαιυμνητήτωνταγμάτωνασφαλείας, πρωθυπουργού Σαμαρά. Κλείνουμε, μετηνυπόσχεσηπροςτοναγωνιζόμενοελληνικόλαό, ότιτηνεπόμενηφοράθαείμαστε πιοαποτελεσματικοίκαιμετηνσυμβουλήπροςτιςαστυνομικέςδυνάμειςπουφρουρούνκάποιους απότουςμελλοντικούςμαςστόχους, ναπράξουνότικαιοισυνάδελφοιτουςεκείνητηνύχτα: δηλαδήαπολύτωςτίποτα, καθώςθαβρεθούναντιμέτωποιμεσυσχετισμούςπουσίγουραδενθα τουςεπιτρέψουνναμαςεμποδίσουναπόαυτόπουθαέχουμεεξ' αρχήςσχεδιάσει. Υ.Γ. 2. Μιατέτοιουείδουςεπίθεσηθαήτανασφαλώςλειψήανδενεξέπεμπεένασινιάλο αλληλεγγύηςστουςπολιτικούςκρατούμενουςκαισεόσουςβρίσκονταιέγκλειστοισταελληνικά κολαστήριαγιατηνανατρεπτικήτουςδράση. Τουςαπευθύνουμελοιπόνένανθερμόαγωνιστικό χαιρετισμό, δηλώνονταςπροςσεόλεςτιςκατευθύνσειςότιπαρακολουθούμεκαιαφουγκραζόμαστε όλεςτιςεξελίξειςκαιταγεγονόταπουλαμβάνουνχώραπίσωαπότατείχη. Αςγνωρίζουνόσοιμε τονένανήμετονάλλοτρόποχειρίζονταιυποθέσειςπολιτικώνκρατούμενωνότιτοενδεχόμενονα πληρώσουντοτίμηματωνεπιλογώντουςδενείναικαθόλουμακρινό. - ΟΜΑΔΑΛΑΪΚΩΝΑΓΩΝΙΣΤΩΝ -