Παρασκευή, Ιουλίου 26, 2013

12 ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΟΙ ΑΠΕΡΓΟΙ ΠΕΙΝΑΣ ΥΦΙΣΤΑΝΤΑΙ ΕΞΕΥΤΕΛΙΣΤΙΚΗ ΜΕΤΑΧΕΙΡΙΣΗ ΣΤΙΣ ΙΣΡΑΗΛΙΝΕΣ ΦΥΛΑΚΕΣ

Ο Σύλλογος Υποστήριξης Κρατουμένων και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων Addameer καταδικάζει τη μεταχείριση των 12 παλαιστινίων και ιορδανών απεργών πείνας που λιώνουν στις ισραηλινές φυλακές.

 Οι δικηγόροι του Addameer επισκέφθηκαν 4 από τους ιορδανούς κρατούμενους νωρίτερα αυτήν την εβδομάδα και συνέλεξαν λεπτομέρειες για τις σκληρές και δύσκολες συνθήκες που υφίστανται κατά τη διάρκεια της απεργίας πείνας τους. Οι 12 απεργοί πείνας είναι:


Ayman Hamdan [88 μέρες],
Abdallah Barghouthi [84 μέρες],
Mohammad Rimawi [84 μέρες],
Munir Mar’ee [84 μέρες],
Alaa Hamad [84 μέρες]
Hamza Othman [79 μέρες], *
Emad Al-Batran [79 μέρες],
Ayman Tabeesh [63 μέρες],
Adel Hareebat [63 μέρες]
Husam Matir [54 μέρες],
Mohammad Tabeesh [43 μέρες],
Abd Al Majid Khdeirat [24 μέρες].

Θα πρέπει να σημειωθεί ότι καθώς οι τιμωρίες τους κλιμακώνονται, αρχίζουν να απαγορεύονται οι επισκέψεις δικηγόρων στους απεργούς πείνας, όπως στην περίπτωση του δικηγόρου Φαουάζ Σαλούντι, στον οποίο τώρα αρνούνται επισκέψεις με βάση τους ισχυρισμούς της  Ισραηλινής Υπηρεσίας Φυλακών ότι μεταφέρει πληροφορίες μεταξύ των απεργών πείνας. Μια παρόμοια απαγόρευση επισκέψεων είχε επιβληθεί στους δικηγόρους του Addameer, Αναν Οντέχ και Σάμερ Σιμάαν, κατά τη διάρκεια των μαζικών απεργιών πείνας το 2011 και το 2012. Η συνεχιζόμενη πολιτική απαγόρευσης στους δικηγόρους να επισκέπτονται τους απεργούς πείνας, περιορίζει τη δουλειά των οργανώσεων ανθρωπίνων δικαιωμάτων και απομονώνει περαιτέρω τους κρατούμενους από τον υπόλοιπο κόσμο, σε μια προσπάθεια να σπάσει την απεργία.

Ο Μοχάμαντ Ταμπίς, που κάνει απεργία πείνας εδώ και 43 ημέρες στο Νοσοκομείο της Φυλακής Ράμλε, σε αλληλεγγύη προς τον αδερφό του, διοικητικά κρατούμενο Αϊμάν Ταμπίς, ανέφερε ότι δέχθηκε επίθεση και τον μεταχειρίστηκε βίαια η Ισραηλινή Υπηρεσία Φυλακών, όταν ανακοίνωσε την απεργία πείνας. Όταν ο Μοχάμαντ ανακοίνωσε την απεργία πείνας, αμέσως μεταφέρθηκε στην απομόνωση όπου η Ισραηλινή Υπηρεσία Φυλακών προσπάθησε να διεξάγει έρευνα με ξεγύμνωμα και όταν αυτός αρνήθηκε, ο γιατρός, οι νοσοκόμοι και οι δεσμοφύλακες τον κράτησαν κάτω και προσπάθησαν να του αφαιρέσουν τα ρούχα. Τον έριξαν δια της βίας στο έδαφος και άρχισαν να τον χτυπούν βίαια, ιδιαίτερα στα χέρια και στα πόδια όπου ακόμα έχει ουλές μέχρι σήμερα. Ο Μοχάμαντ μεταφέρθηκε αρκετές φορές στην απομόνωση σε διαφορετικές φυλακές, συμπεριλαμβανομένου ενός κελιού 1Χ2 μέτρα στη Τζαλαμέχ, του κατέσχεσαν τα ρούχα του, και του επιβλήθηκε πρόστιμο 450 σέκελ, επειδή ξεκίνησε την απεργία πείνας. Επίσης του αρνούνται οικογενειακές επισκέψεις για μια περίοδο 2 μηνών, του αρνούνται να στέλνει γράμματα στην οικογένειά του και, σύμφωνα με μια απειλή από το διευθυντή της φυλακής, οποιαδήποτε άλλη παράβαση μέσα στη φυλακή θα σημάνει μια χρηματική τιμωρία 5.000 σέκελ. Ενώ βρισκόταν σε απομόνωση, το 1Χ2 κελί του στη φυλακή Τζαλαμέχ, ήταν χωρίς παράθυρο και είχε παγωμένο αέρα να διοχετεύεται συνεχώς μέσα στο κελί, όπως και ένα φως φθορισμού που παρέμενε αναμμένο 24 ώρες τη μέρα. Εκείνο τον καιρό, στον Μοχάμαντ αρνούνταν κουβέρτες, απορρυπαντικό για τα ρούχα, σαπούνι και σαμπουάν. Σήμερα, ακόμα αρνείται να πάρει βιταμίνες και παίρνει μόνο νερό, αλάτι και ζάχαρη.

Ο Αλάα Χάμαντ, που κάνει απεργία πείνας επί 84 ημέρες, ανέφερε ότι απειλήθηκε με εξαναγκαστική σίτιση εάν δεν τερματίσει την απεργία πείνας. Ο Αλάα άρχισε να παίρνει βιταμίνες κατά τη διάρκεια της απεργίας πείνας, αλλά ως αποτέλεσμα ανέπτυξε αναφυλαξία, και σε εκείνο το σημείο ο γιατρός άλλαξε από χάπι σε υγρό τις βιταμίνες. Με την επιστροφή του στο Νοσοκομείο της Φυλακής Ράμλε, στις 11 Ιουλίου, του αρνήθηκαν τις βιταμίνες σε υγρό και έτσι αποφάσισε να σταματήσει να πίνει νερό και να παίρνει συμπληρώματα. Επίσης υφίσταται εξευτελιστικές έρευνες δύο φορές τη μέρα και τα χέρια και τα πόδια του είναι αλυσοδεμένα κατά τη διάρκεια των επισκέψεων των δικηγόρων.

Ο Χάμζα Οθμαν, που έχει χάσει 26 κιλά από την έναρξη της απεργίας πείνας πριν από 79 ημέρες*, περιέγραψε τις απάνθρωπες συνθήκες σε διάφορα κελιά απομόνωσης και νοσοκομεία στα οποία έχει μεταφερθεί από την έναρξη της απεργίας πείνας. Με την ανακοίνωση της απεργίας πείνας, τον έβαλαν σε ένα βρώμικο, τσιμεντένιο κελί 1,8 Χ 1,8 μέτρα και του απαγόρευσαν όλες τις μορφές επικοινωνίας με την οικογένειά του μέχρι τον Σεπτέμβριο. Ο Χάμζα μεταφέρθηκε επίσης σε διαφορετικές φυλακές αρκετές φορές, συμπεριλαμβανομένου του Νοσοκομείου της Φυλακής Μαράς, όπου ανέπτυξε εξανθήματα αλλά του αρνήθηκαν τη θεραπεία σε μια προσπάθεια να τον εξαναγκάσουν να τερματίσει την απεργία πείνας. Επιπλέον, ο Χάμζα όταν εξετάζεται συχνά είναι δεμένα τα χέρια και τα πόδια του, και όταν κλιμάκωσε την απεργία πείνας σε απάντηση σε αυτό, του απαγόρευσαν να χρησιμοποιεί την τουαλέτα για 12 ώρες.

Ο Μουνίρ Μαρι, που κάνει απεργία πείνας εδώ και 84 ημέρες, επίσης τέθηκε αμέσως σε απομόνωση μόλις ανακοίνωσε την απεργία πείνας και μεταφέρθηκε αρκετές φορές από τη μια φυλακή στην άλλη, όπου κρατήθηκε σε μικρά κελιά απομόνωσης και του αρνήθηκαν βασικές ανάγκες υγιεινής. Όταν ο Μουνίρ μεταφέρθηκε στο Νοσοκομείο Συρόκα, τον κακομεταχειρίστηκε λεκτικά ο θεράπων γιατρός. Τώρα παίρνει νερό, βιταμίνες αλάτι και ζάχαρη, αλλά έχει χάσει 17 κιλά και παραμένει σε επικίνδυνη κατάσταση.

Οι περιγραφές από αυτούς τους απεργούς πείνας απεικονίζουν τις συνθήκες που υπομένουν όλοι οι 12 απεργοί πείνας. Η απάνθρωπη μεταχείριση των κρατουμένων που συμμετέχουν στην απεργία πείνας δεν είναι νέο φαινόμενο. Κρατούμενοι έχουν αναφέρει ότι η Ισραηλινή Υπηρεσία Φυλακών έχει δοκιμάσει πολλές τακτικές για να σπάσει την απεργία πείνας, συμπεριλαμβανομένου του να τους βάζει σε κελιά με εγκληματίες κρατούμενους, να μαγειρεύουν και να τρώνε κοντά στα κελιά και να «τους πλακώνουν» όταν είναι δεμένοι με χειροπέδες στα κρεβάτια τους.
Οι τιμωρίες των απεργών πείνας γίνονται ενόψει νέας νομοθεσίας που το Ισραηλινό Υπουργείο Δικαιοσύνης ετοιμάζεται να προτείνει για να νομιμοποιήσει την εξαναγκαστική σίτιση των παλαιστινίων κρατουμένων ασφαλείας, που να υπόκειται σε έγκριση δικαστηρίου. Αυτή η προτεινόμενη νομοθεσία είναι απευθείας παραβίαση της Διακήρυξης της Μάλτας, του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας, που αναφέρει ότι «η εξαναγκαστική σίτιση δεν είναι ποτέ ηθικά αποδεκτή. Ακόμα και αν αποσκοπεί σε καλό, η σίτιση που συνοδεύεται από απειλές, εξαναγκασμό, βία ή χρήση σωματικών δεσμών, είναι μια μορφή απάνθρωπης και εξευτελιστικής μεταχείρισης».[i] Η υιοθέτηση αυτού του νέου νομοσχεδίου «εξαναγκαστικής σίτισης» θα θεσμοποιήσει την ταπείνωση των παλαιστινίων κρατουμένων και θα τους θέσει σε κίνδυνο καθώς μάχονται για να κατακτήσουν τα βασικά τους δικαιώματα.

Το Addameer ανησυχεί σοβαρά για την υγεία και την κατάσταση των δώδεκα απεργών πείνας, και καλεί τη διεθνή κοινότητα, συγκεκριμένα τον Γενικό Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών, κ. Μπαν Κι-Μουν, την Ευρωπαϊκή Ένωση και τη Διεθνή Επιτροπή του Ερυθρού Σταυρού να εγγυηθούν τα δικαιώματα των κρατουμένων.

*Διορθώθηκε προηγούμενη εκδοχή του άρθρου στα ελληνικά, αφού τελικά τα στοιχεία που δίνονταν στο άρθρο στο site του Addameer ήταν σωστά και όχι αυτά που δίνονταν στο twitter ή σε παλαιότερες ενημερώσεις. Μετά από επικοινωνία με το Addameer διευκρινίστηκε ότι ο απεργός πείνας Χάμζα Οθμαν, για τον οποίο αρχικά υπήρχε η εντύπωση ότι είχε ξεκινήσει την απεργία πείνας μαζί με τους άλλους 4 ιορδανούς κρατούμενους, στην πραγματικότητα είχε ξεκινήσει κάποιες μέρες αργότερα. Ήδη το Addameer  έστειλε και διόρθωση στο λογαριασμό twitter του.


Πηγές: Addameer, Twitter του Addameer

από τη σελίδα του Συλλόγου Ιντιφάντα

- See more at: http://left.gr/news/12-kratoymenoi-apergoi-peinas-yfistantai-exeytelistiki-metaheirisi-stis-israilines-fylakes#sthash.k4LO2Ulp.dpuf

ΠΡΕΖΑ TV
26-7-2013

Δεν υπάρχουν σχόλια: