Της ΔΗΜΗΤΡΑΣ ΕΥΘΥΜΙΑΔΟΥ
Οι ιδιωτικές εταιρείες, που εισβάλλουν σε ΕΟΠΥΥ και δημόσια νοσοκομεία κατά τα πρότυπα του ιδιωτικού τομέα, καλούνται να συγκρατήσουν τις δαπάνες για υπηρεσίες Υγείας, εγείροντας σοβαρά ερωτήματα για τις προτεραιότητές τους όσον αφορά τη θεραπεία των ασθενών
Εναν άγνωστο κύριο θα συναντούν πολύ σύντομα όλοι οι ασφαλισμένοι του ΕΟΠΥΥ που θα χρειάζονται νοσηλεία ή επέμβαση σε νοσοκομείο, ιδιωτικό ή δημόσιο. Εναν κύριο που δεν θα τον γνωρίζουν και μπορεί να είναι γιατρός είτε και όχι. Αν είναι γιατρός, θα πρέπει υποχρεωτικά να τους εξετάσει. Αν δεν είναι, ίσως και να πρέπει να του απαντήσουν λεπτομερώς στις επίμονες ερωτήσεις του από τι πάσχουν και γιατί πρέπει να εισαχθούν στο συγκεκριμένο νοσοκομείο.
Πρόκειται για τους ελεγκτές των ιδιωτικών εταιρειών που πολύ σύντομα θα εγκατασταθούν σε δικά τους εξεταστήρια και γραφεία μέσα στα δημόσια νοσοκομεία. Είναι τα στελέχη εκείνα που θα κληθούν να συγκρατήσουν τις δαπάνες στο σύστημα Υγείας από υπερβάσεις και υπερχρεώσεις, σύστημα που εφαρμόζεται ήδη στις περισσότερες ιδιωτικές κλινικές από τις ασφαλιστικές εταιρείες. Ο στόχος είναι η παροχή υπηρεσιών Υγείας με μειωμένο κόστος μέσω του καθημερινού ιατρικού ελέγχου των περιστατικών σε ατομικό επίπεδο με τη χρήση προτύπων και διαγνωστικών, θεραπευτικών πρωτοκόλλων.
Πιλοτική εφαρμογή
Στην Ελλάδα εφαρμόζεται την τελευταία 12ετία, μόνο όμως στον ιδιωτικό τομέα. Ξεκίνησε από τις ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρείες με σκοπό τον περιορισμό του υπέρογκου κόστους που κατέβαλλαν για υπηρεσίες Υγείας των ασφαλισμένων τους (έως 24% μείωση του κόστους ιατρικών εξόδων και έως 45% μείωση της μέσης διάρκειας νοσηλείας).
Στον Οργανισμό Περίθαλψης Ασφαλισμένων Δημοσίου (ΟΠΑΔ) διενεργήθηκε έλεγχος (πριν από την περίοδο του ΕΟΠΥΥ) σε 200 νοσηλείες παρελθόντων ετών σε ιδιωτικά νοσοκομεία, συνολικής αξίας 12,2 εκατ. ευρώ. Το Ταμείο του Δημοσίου είχε οικονομικά οφέλη που υπερέβαιναν τα 2,1 εκατ. ευρώ.
Επρόκειτο για περικοπές 17,5% οι οποίες έγιναν αποδεκτές από όλα τα ιδιωτικά νοσοκομεία που ελέγχθηκαν, όταν ο μέσος όρος των περικοπών του ελεγκτικού μηχανισμού του ΟΠΑΔ δεν υπερβαίνει το 3%. Εκτιμάται μάλιστα ότι τα αποτελέσματα θα μπορούσαν να είναι ακόμη πιο σημαντικά αν ο έλεγχος γινόταν σε πραγματικό χρόνο και όχι αναδρομικά. Να σημειωθεί ότι το κόστος για τον παραπάνω πιλοτικό έλεγχο ήταν 57.000 ευρώ.
Νέα εποχή
Το σύστημα των κλινικών ελέγχων που θα εφαρμόσει ο Αδωνις Γεωργιάδης, τόσο για τον ΕΟΠΥΥ στα ιδιωτικά νοσοκομεία όσο και εν συνεχεία στα δημόσια, ανοίγει ένα άλλο κεφάλαιο για τους Ελληνες ασθενείς. Και αυτό επειδή αναμένεται να «κουρευτούν» από ημέρες νοσηλείας μέχρι θεραπείες και φάρμακα, αν δεν κρίνονται απαραίτητα.
Είναι χαρακτηριστικό ότι, ενώ η μέση διάρκεια νοσηλείας σε δημόσιο νοσοκομείο υπολογίζεται σε 5-6 ημέρες, στον ιδιωτικό τομέα είναι μόλις δύο. Κάτι βέβαια καθόλου τυχαίο, καθώς στα δημόσια νοσοκομεία, εκτός βέβαια από τυχόν σκοπιμότητες, θα πρέπει να συνυπολογίσει κανείς και ότι υπάρχει έλλειψη προσωπικού αλλά και υλικών. Αποτέλεσμα είναι πολλές φορές οι γιατροί να αναγκάζονται να κρατούν περισσότερες ημέρες μέσα τούς ασθενείς είτε για να φτιαχτεί ένα μηχάνημα είτε ακόμη και για να βρεθεί ένα υλικό ή ένα φάρμακο.
Διαβεβαιώσεις από τους εκπροσώπους των ιδιωτικών εταιρειών
Στη χώρα μας σήμερα δραστηριοποιούνται αρκετές εταιρείες. Οι εκπρόσωποι των τριών μεγαλύτερων από αυτές πάντως υποστηρίζουν ότι ο ασθενής μέσα από αυτή τη διαδικασία δεν επιβαρύνεται καθόλου, ενώ κυρίαρχη άποψη θα είναι πάντοτε αυτή του θεράποντος ιατρού. Αν υπάρξει διαφορετική γνώμη μεταξύ ελεγκτή γιατρού και θεράποντος, τότε θα μεσολαβεί επιτροπή διαιτησίας, η οποία θα αποφαίνεται οριστικά. Και πάλι όμως την επιβάρυνση θα τη δέχεται το νοσοκομείο και όχι οι ασφαλισμένοι.
1Ο επικεφαλής της εταιρείας Fonemed Θανάσης Λοπατατζίδης επισημαίνει: «Είναι αυτονόητο οποιαδήποτε υπηρεσία να ελέγχει την απόδοσή της προς όφελος των ασθενών. Οι περιττές εξετάσεις ή νοσηλείες δεν θα πρέπει να έχουν θέση σε ένα δίκαιο σύστημα Υγείας. Αυτή είναι μια μεθοδολογία που ξεκίνησε να εφαρμόζεται στην Αμερική και την Αγγλία, και με συστηματικό τρόπο εφαρμόζεται πλέον σε όλες τις χώρες του δυτικού κόσμου. Αλλωστε τα πολυσυζητημένα θεραπευτικά και διαγνωστικά πρωτόκολλα είναι το μέσο για να μπορέσει κάποιος να ασκήσει ουσιώδη έλεγχο στο παραγόμενο αποτέλεσμα».
2 Σήμερα στη χώρα μας μετά τις συγχωνεύσεις και τις συν-λειτουργίες εκτιμάται ότι υπάρχουν 140 μεγάλα δημόσια και ιδιωτικά νοσοκομεία. Εκτιμάται ότι απαιτούνται τουλάχιστον 2 με 3 άτομα ανά νοσοκομείο, τόσο ιατρικό προσωπικό όσο και διοικητικό, που να ασκεί τον κλινικό έλεγχο. Ο Γιώργος Δουμουλάκης, αναπληρωτής γενικός διευθυντής της Mednet, αναφέρει από την πλευρά του: «Η κυρίαρχη άποψη σε ό,τι αφορά τη διαγνωστική προσέγγιση δεν μπορεί παρά να είναι του θεράποντος ιατρού. Αυτός πρέπει να έχει τον πρώτο λόγο. Από εκεί και πέρα όμως, η προσέγγιση του γιατρού δεν μπορεί χωρίς τεκμηρίωση να αποστασιοποιείται από τα διεθνώς αποδεκτά πρωτόκολλα και από τις βέλτιστες πρακτικές. Αν ο γιατρός αυθαιρετεί, υπάρχει η δική μας, τεκμηριωμένη άποψη που θα πρέπει να την αντικρούσει με επιστημονική εμπειρία ή αποδείξεις. Υπάρχει αδιαφάνεια σήμερα, επειδή δεν υφίστανται σαφείς προσδιορισμένες κατευθυντήριες οδηγίες, με αποτέλεσμα να υπάρχουν και διπλοχρεώσεις, που δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα, ή και παρατάσεις νοσηλείας».
3 Ο Σωτήρης Παπασπυρόπουλος, πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της εταιρείας Accurate, περιγράφει τη διαδικασία που θα ακολουθείται: «Ο ασθενής προσέρχεται με ένα παραπεμπτικό από τον θεράποντα ιατρό του για να εισαχθεί σε νοσοκομείο. Με αυτό το παραπεμπτικό έρχεται και στο ελεγκτικό ιατρείο. Ο ελεγκτής γιατρός επιβεβαιώνει την αιτία εισαγωγής και γράφει μια γνώμη - είτε συμφωνεί είτε διαφωνεί. Ο ασθενής θα κάνει ακριβώς αυτό που του λέει ο θεράπων ιατρός του. Θα κάνει δηλαδή κανονικά την επέμβαση ή ό,τι άλλο. Αν η διαφωνία συνεχιστεί μέχρι τέλους, είτε για τη νοσηλεία είτε για μια απλή εξέταση, συνεχίζουμε τον έλεγχο όσο είναι μέσα στο νοσοκομείο ο ασθενής. Μετά καταλήγουμε σε επιτροπή διαιτησίας. Ο ασθενής φεύγει κανονικά χωρίς να πληρώσει τίποτε. Στην επιτροπή καλούνται ένας ή δύο διευθυντές από το νοσοκομείο και ένας ή δύο από τους ελεγκτές γιατρούς ή τους αρχιάτρους. Αυτή η επιτροπή υποχρεωτικά πρέπει να αποφασίσει ομόφωνα για τη διαφωνία, ώστε να καταλήξει σε συμπέρασμα. Αν έχει δίκιο ο ελεγκτής, τότε χρεώνεται τη ζημιά το νοσοκομείο, το οποίο και ζημιώνεται. Βέβαια σε αυτές τις περιπτώσεις, απλώς τίθεται θέμα συμμόρφωσης για το γιατρό».
http://www.enet.gr/
ΠΡΕΖΑ TV
22-7-2013
Οι ιδιωτικές εταιρείες, που εισβάλλουν σε ΕΟΠΥΥ και δημόσια νοσοκομεία κατά τα πρότυπα του ιδιωτικού τομέα, καλούνται να συγκρατήσουν τις δαπάνες για υπηρεσίες Υγείας, εγείροντας σοβαρά ερωτήματα για τις προτεραιότητές τους όσον αφορά τη θεραπεία των ασθενών
Εναν άγνωστο κύριο θα συναντούν πολύ σύντομα όλοι οι ασφαλισμένοι του ΕΟΠΥΥ που θα χρειάζονται νοσηλεία ή επέμβαση σε νοσοκομείο, ιδιωτικό ή δημόσιο. Εναν κύριο που δεν θα τον γνωρίζουν και μπορεί να είναι γιατρός είτε και όχι. Αν είναι γιατρός, θα πρέπει υποχρεωτικά να τους εξετάσει. Αν δεν είναι, ίσως και να πρέπει να του απαντήσουν λεπτομερώς στις επίμονες ερωτήσεις του από τι πάσχουν και γιατί πρέπει να εισαχθούν στο συγκεκριμένο νοσοκομείο.
Πρόκειται για τους ελεγκτές των ιδιωτικών εταιρειών που πολύ σύντομα θα εγκατασταθούν σε δικά τους εξεταστήρια και γραφεία μέσα στα δημόσια νοσοκομεία. Είναι τα στελέχη εκείνα που θα κληθούν να συγκρατήσουν τις δαπάνες στο σύστημα Υγείας από υπερβάσεις και υπερχρεώσεις, σύστημα που εφαρμόζεται ήδη στις περισσότερες ιδιωτικές κλινικές από τις ασφαλιστικές εταιρείες. Ο στόχος είναι η παροχή υπηρεσιών Υγείας με μειωμένο κόστος μέσω του καθημερινού ιατρικού ελέγχου των περιστατικών σε ατομικό επίπεδο με τη χρήση προτύπων και διαγνωστικών, θεραπευτικών πρωτοκόλλων.
Πιλοτική εφαρμογή
Στην Ελλάδα εφαρμόζεται την τελευταία 12ετία, μόνο όμως στον ιδιωτικό τομέα. Ξεκίνησε από τις ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρείες με σκοπό τον περιορισμό του υπέρογκου κόστους που κατέβαλλαν για υπηρεσίες Υγείας των ασφαλισμένων τους (έως 24% μείωση του κόστους ιατρικών εξόδων και έως 45% μείωση της μέσης διάρκειας νοσηλείας).
Στον Οργανισμό Περίθαλψης Ασφαλισμένων Δημοσίου (ΟΠΑΔ) διενεργήθηκε έλεγχος (πριν από την περίοδο του ΕΟΠΥΥ) σε 200 νοσηλείες παρελθόντων ετών σε ιδιωτικά νοσοκομεία, συνολικής αξίας 12,2 εκατ. ευρώ. Το Ταμείο του Δημοσίου είχε οικονομικά οφέλη που υπερέβαιναν τα 2,1 εκατ. ευρώ.
Επρόκειτο για περικοπές 17,5% οι οποίες έγιναν αποδεκτές από όλα τα ιδιωτικά νοσοκομεία που ελέγχθηκαν, όταν ο μέσος όρος των περικοπών του ελεγκτικού μηχανισμού του ΟΠΑΔ δεν υπερβαίνει το 3%. Εκτιμάται μάλιστα ότι τα αποτελέσματα θα μπορούσαν να είναι ακόμη πιο σημαντικά αν ο έλεγχος γινόταν σε πραγματικό χρόνο και όχι αναδρομικά. Να σημειωθεί ότι το κόστος για τον παραπάνω πιλοτικό έλεγχο ήταν 57.000 ευρώ.
Νέα εποχή
Το σύστημα των κλινικών ελέγχων που θα εφαρμόσει ο Αδωνις Γεωργιάδης, τόσο για τον ΕΟΠΥΥ στα ιδιωτικά νοσοκομεία όσο και εν συνεχεία στα δημόσια, ανοίγει ένα άλλο κεφάλαιο για τους Ελληνες ασθενείς. Και αυτό επειδή αναμένεται να «κουρευτούν» από ημέρες νοσηλείας μέχρι θεραπείες και φάρμακα, αν δεν κρίνονται απαραίτητα.
Είναι χαρακτηριστικό ότι, ενώ η μέση διάρκεια νοσηλείας σε δημόσιο νοσοκομείο υπολογίζεται σε 5-6 ημέρες, στον ιδιωτικό τομέα είναι μόλις δύο. Κάτι βέβαια καθόλου τυχαίο, καθώς στα δημόσια νοσοκομεία, εκτός βέβαια από τυχόν σκοπιμότητες, θα πρέπει να συνυπολογίσει κανείς και ότι υπάρχει έλλειψη προσωπικού αλλά και υλικών. Αποτέλεσμα είναι πολλές φορές οι γιατροί να αναγκάζονται να κρατούν περισσότερες ημέρες μέσα τούς ασθενείς είτε για να φτιαχτεί ένα μηχάνημα είτε ακόμη και για να βρεθεί ένα υλικό ή ένα φάρμακο.
Διαβεβαιώσεις από τους εκπροσώπους των ιδιωτικών εταιρειών
Στη χώρα μας σήμερα δραστηριοποιούνται αρκετές εταιρείες. Οι εκπρόσωποι των τριών μεγαλύτερων από αυτές πάντως υποστηρίζουν ότι ο ασθενής μέσα από αυτή τη διαδικασία δεν επιβαρύνεται καθόλου, ενώ κυρίαρχη άποψη θα είναι πάντοτε αυτή του θεράποντος ιατρού. Αν υπάρξει διαφορετική γνώμη μεταξύ ελεγκτή γιατρού και θεράποντος, τότε θα μεσολαβεί επιτροπή διαιτησίας, η οποία θα αποφαίνεται οριστικά. Και πάλι όμως την επιβάρυνση θα τη δέχεται το νοσοκομείο και όχι οι ασφαλισμένοι.
1Ο επικεφαλής της εταιρείας Fonemed Θανάσης Λοπατατζίδης επισημαίνει: «Είναι αυτονόητο οποιαδήποτε υπηρεσία να ελέγχει την απόδοσή της προς όφελος των ασθενών. Οι περιττές εξετάσεις ή νοσηλείες δεν θα πρέπει να έχουν θέση σε ένα δίκαιο σύστημα Υγείας. Αυτή είναι μια μεθοδολογία που ξεκίνησε να εφαρμόζεται στην Αμερική και την Αγγλία, και με συστηματικό τρόπο εφαρμόζεται πλέον σε όλες τις χώρες του δυτικού κόσμου. Αλλωστε τα πολυσυζητημένα θεραπευτικά και διαγνωστικά πρωτόκολλα είναι το μέσο για να μπορέσει κάποιος να ασκήσει ουσιώδη έλεγχο στο παραγόμενο αποτέλεσμα».
2 Σήμερα στη χώρα μας μετά τις συγχωνεύσεις και τις συν-λειτουργίες εκτιμάται ότι υπάρχουν 140 μεγάλα δημόσια και ιδιωτικά νοσοκομεία. Εκτιμάται ότι απαιτούνται τουλάχιστον 2 με 3 άτομα ανά νοσοκομείο, τόσο ιατρικό προσωπικό όσο και διοικητικό, που να ασκεί τον κλινικό έλεγχο. Ο Γιώργος Δουμουλάκης, αναπληρωτής γενικός διευθυντής της Mednet, αναφέρει από την πλευρά του: «Η κυρίαρχη άποψη σε ό,τι αφορά τη διαγνωστική προσέγγιση δεν μπορεί παρά να είναι του θεράποντος ιατρού. Αυτός πρέπει να έχει τον πρώτο λόγο. Από εκεί και πέρα όμως, η προσέγγιση του γιατρού δεν μπορεί χωρίς τεκμηρίωση να αποστασιοποιείται από τα διεθνώς αποδεκτά πρωτόκολλα και από τις βέλτιστες πρακτικές. Αν ο γιατρός αυθαιρετεί, υπάρχει η δική μας, τεκμηριωμένη άποψη που θα πρέπει να την αντικρούσει με επιστημονική εμπειρία ή αποδείξεις. Υπάρχει αδιαφάνεια σήμερα, επειδή δεν υφίστανται σαφείς προσδιορισμένες κατευθυντήριες οδηγίες, με αποτέλεσμα να υπάρχουν και διπλοχρεώσεις, που δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα, ή και παρατάσεις νοσηλείας».
3 Ο Σωτήρης Παπασπυρόπουλος, πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της εταιρείας Accurate, περιγράφει τη διαδικασία που θα ακολουθείται: «Ο ασθενής προσέρχεται με ένα παραπεμπτικό από τον θεράποντα ιατρό του για να εισαχθεί σε νοσοκομείο. Με αυτό το παραπεμπτικό έρχεται και στο ελεγκτικό ιατρείο. Ο ελεγκτής γιατρός επιβεβαιώνει την αιτία εισαγωγής και γράφει μια γνώμη - είτε συμφωνεί είτε διαφωνεί. Ο ασθενής θα κάνει ακριβώς αυτό που του λέει ο θεράπων ιατρός του. Θα κάνει δηλαδή κανονικά την επέμβαση ή ό,τι άλλο. Αν η διαφωνία συνεχιστεί μέχρι τέλους, είτε για τη νοσηλεία είτε για μια απλή εξέταση, συνεχίζουμε τον έλεγχο όσο είναι μέσα στο νοσοκομείο ο ασθενής. Μετά καταλήγουμε σε επιτροπή διαιτησίας. Ο ασθενής φεύγει κανονικά χωρίς να πληρώσει τίποτε. Στην επιτροπή καλούνται ένας ή δύο διευθυντές από το νοσοκομείο και ένας ή δύο από τους ελεγκτές γιατρούς ή τους αρχιάτρους. Αυτή η επιτροπή υποχρεωτικά πρέπει να αποφασίσει ομόφωνα για τη διαφωνία, ώστε να καταλήξει σε συμπέρασμα. Αν έχει δίκιο ο ελεγκτής, τότε χρεώνεται τη ζημιά το νοσοκομείο, το οποίο και ζημιώνεται. Βέβαια σε αυτές τις περιπτώσεις, απλώς τίθεται θέμα συμμόρφωσης για το γιατρό».
http://www.enet.gr/
ΠΡΕΖΑ TV
22-7-2013
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου