Του Θεόφιλου Σιχλετίδη
Σύμφωνα με τα στοιχεία που παρουσίασε ο επιστημονικός διευθυντής του ΙΝΕ-ΓΣΕΕ, καθηγητής Σάββας Ρομπόλης, από την αρχή της οικονομικής κρίσης, το 2009, έως και σήμερα οι απώλειες στα εισοδήματα των μισθωτών και των αυτοαπασχολούμενων ελεύθερων επαγγελματιών φτάνουν τα 41 δισεκατομμύρια ευρώ. Μάλιστα τα 37 από αυτά αφορούν αποκλειστικά τον κόσμο της εργασίας, ο οποίος, όπως προκύπτει από την έκθεση του ΙΝΕ-ΓΣΕΕ, μέσα στην τελευταία τετραετία έχει πληρώσει ένα εξαιρετικά βαρύ -και μάλλον δυσανάλογο- τίμημα εξαιτίας της δημοσιονομικής κρίσης. Το εξαιρετικά ενδιαφέρον στοιχείο, όπως υποστήριξε ο κ. Ρομπόλης, είναι ότι αυτά τα 37 δισ. ευρώ δεν χάθηκαν σε κάποια… μαύρη τρύπα, αλλά μετατράπηκαν σε κέρδη για κάποιες επιχειρήσεις, καθώς και σε φόρους για το κράτος. Και αυτό συμβαίνει, γιατί παρά τη μείωση κατά 13,9% του μοναδιαίου κόστους εργασίας δεν υπάρχει καμία μείωση ούτε στις τιμές των προϊόντων που πωλούνται στο εσωτερικό της χώρας ούτε όμως και στις τιμές όσων εξάγουν οι ελληνικές επιχειρήσεις.
Σε ό,τι αφορά τα γενικά οικονομικά μεγέθη, η φετινή έκθεση του ΙΝΕ-ΓΣΕΕ εντοπίζει πως:
> Από το 2009 το ΑΕΠ μειώθηκε κατά 25%, δηλαδή μέσα σε 48 μήνες μειώθηκε όσο είχε αυξηθεί από το 1995 έως το 2008.
> Η εγχώρια ζήτηση μειώθηκε κατά 31,3% υποχωρώντας στα επίπεδα του 1999.
> Η ανεργία το 2014 εκτιμάται ότι θα αυξηθεί στο 31,5%, που σημαίνει πως σε κάθε τρεις εργαζόμενους θα αντιστοιχεί ένας άνεργος.
> Η παραγωγικότητα της εργασίας μειώνεται, καθώς δεν πραγματοποιούνται επενδύσεις.
> Το συνολικό κεφαλαιακό απόθεμα της χώρας (βιομηχανίες, μηχανολογικός εξοπλισμός, αποθήκες) βρίσκεται σήμερα στα επίπεδα στα οποία βρισκόταν αμέσως μετά το τέλος του εμφυλίου πολέμου.
> Ενώ το 2010 το μέσο εισόδημα στην Ελλάδα ήταν στο 91% του μέσου όρου των χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, σήμερα έχει υποχωρήσει στο 83%.
> Το 2013 οι μέσες ετήσιες μικτές αποδοχές στην Ελλάδα υποχώρησαν στα 22.325 ευρώ, σε επίπεδο χαμηλότερο από τη Σλοβενία (24.360 ευρώ) και την Κύπρο (23.850 ευρώ).
Στο πώς μπορεί να αναστραφεί αυτή η κατάσταση ο κ. Ρομπόλης υποστήριξε πως το ΙΝΕ-ΓΣΕΕ φέτος ποσοτικοποίησε μία συγκεκριμένη εναλλακτική -προς το μνημόνιο και την ασκούμενη πολιτική- πρόταση, που στηρίζεται στο σχήμα «αύξηση των μισθών, αύξηση της ζήτησης, του ΑΕΠ και της απασχόλησης». Μάλιστα, όπως υπογράμμισε, σε βάθος πενταετίας η υλοποίηση αυτής της εναλλακτικής πρότασης σε συνδυασμό με την απομείωση του δημόσιου χρέους και την εφαρμογή ενός μεγάλου προγράμματος επενδύσεων μπορεί να οδηγήσει στην ανάκτηση δεκαπέντε μονάδων του ΑΕΠ και στη δημιουργία 250.000 θέσεων εργασίας. Διευκρίνισε πάντως πως τουλάχιστον μέχρι το 2020 η κατάσταση της οικονομίας δεν κάνει δυνατή την ανάκτηση και των άλλων δέκα μονάδων του ΑΕΠ που χάθηκαν από το 2009.
Γ. Παναγόπουλος: «Είμαστε απαισιόδοξοι»
Στα εργατικά συνδικάτα δεν υπάρχουν οπαδοί του success story του Αντώνη Σαμαρά, τόνισε ο Γιάννης Παναγόπουλος κατά την παρουσίαση της ετήσιας έκθεσης του ΙΝΕ-ΓΣΕΕ στη Θεσσαλονίκη. «Είμαστε απαισιόδοξοι, γιατί βλέπουμε την αποτυχία μιας άδικης, αδιέξοδης και ανάλγητης πολιτικής», υπογράμμισε χαρακτηριστικά ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ, υποστηρίζοντας πως έχει «ακροδεξιό χαρακτήρα» η προσπάθεια της κυβέρνησης να στρέψει τους εργαζόμενους του ιδιωτικού τομέα εναντίον των συναδέλφων τους στο δημόσιο. Ο πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου Θεσσαλονίκης Παναγιώτης Τσαραμπουλίδης είπε πως η ευρύτερη περιοχή βρίσκεται σε μία κατάσταση κραχ σε ό,τι αφορά την ανεργία και κάλεσε τους εργαζόμενους να δώσουν μαζικό και ειρηνικό «παρών» στο συλλαλητήριο του Σαββάτου στο άγαλμα του Βενιζέλου. Ο γενικός γραμματέας της ΓΣΕΕ και επικεφαλής της ΔΑΚΕ Νίκος Κουτσιούκης τάχθηκε υπέρ της πραγματοποίησης απεργίας διαρκείας έπειτα από ψηφοφορίες στους χώρους εργασίας, «για να αλλάξει πολιτική αυτή η κυβέρνηση, αλλιώς να αλλάξει κυβέρνηση, γιατί στη δημοκρατία δεν υπάρχουν αδιέξοδα». Υπέρ κινητοποιήσεων που θα έχουν ως στόχο την ανατροπή της πολιτικής των μνημονίων και των εκφραστών τους τάχθηκε ο Ζώης Πεπές, μέλος της Εκτελεστικής Επιτροπής της ΓΣΕΕ και επικεφαλής της Αυτόνομης Παρέμβασης. Για την πραγματοποίηση γενικής πολιτικής απεργίας, «για να πέσει η κυβέρνηση και η πολιτική της», μίλησε ο Νίκος Φωτόπουλος, μέλος της Εκτελεστικής Επιτροπής της ΓΣΕΕ και επικεφαλής της παράταξης Ενωτικό Μέτωπο Εργατικών Ισχυρών Συνδικάτων. Ο υπό παραίτηση πρόεδρος της ΓΕΝΟΠ-ΔΕΗ τόνισε πως η ηγεσία της ΓΣΕΕ (βασικά η ηγεσία της ΠΑΣΚΕ) δεν ασκεί το ρόλο που πρέπει και δεν καταλαβαίνει ότι πρέπει να καταργηθούν τα μνημόνια, προκαλώντας την αντίδραση του Γιάννη Παναγόπουλου, που τον κατηγόρησε για τυχοδιωκτισμό, υποστηρίζοντας πως σε όλη την Ευρώπη «τρίβουν τα μάτια τους» από τις κινητοποιήσεις των ελληνικών συνδικάτων.
Ανεργία: Ήρθε και θα μείνει
Της Σοφίας Χριστοφορίδου
Ακόμη κι αν είχαμε ρυθμό ανάπτυξης 2% ετησίως, θα χρειάζονταν δεκατρία χρόνια, για να εξαφανιστεί η κυκλική ανεργία, δηλαδή η ανεργία που προκύπτει από τη μείωση της κατανάλωσης. Όμως ακόμη και σε αυτό το… φανταστικό σενάριο ο σκληρός πυρήνας της ανεργίας, δηλαδή οι μακροχρόνια άνεργοι, θα εξακολουθούσε να είναι πάνω από 11%.
Αυτό προκύπτει από πρόσφατη μελέτη που εκπόνησαν οι καθηγητές Κωνσταντίνος Καρφάκης του τμήματος Οικονομικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Μακεδονίας, Κωνσταντίνος Κατρακυλίδης του τμήματος Οικονομικών Επιστημών του ΑΠΘ και η υποψήφια διδάκτορας του τμήματος Οικονομικών Επιστημών του ΑΠΘ Ευτυχία Τσανανά.
«Η ανεργία ήρθε και θα μείνει. Είναι σαν ένας ιός του οποίου θα είμαστε φορείς για πάντα», τονίζει στη «Μ» ο Κ. Καρφάκης. Όπως σημειώνει, η ελληνική οικονομία είχε μόνον κάποια χρόνια πριν και μετά τους Ολυμπιακούς αγώνες ρυθμούς ανάπτυξης 4% και η διατήρηση ρυθμών ανάπτυξης 2% για δεκατρία συνεχόμενα έτη είναι εξαιρετικά δύσκολο -πόσο μάλλον που στη χώρα μας έχουμε υψηλά ποσοστά ύφεσης επί έξι χρόνια, με το 2012 να κλείνει με 6,45%. Οι τρεις ερευνητές υπολογίζουν ότι, για να απαλειφθεί το ποσοστό της κυκλικής ανεργίας, η παραγωγή πρέπει να αυξηθεί κατά 26% -και αυτό θα απαιτούσε δεκατρία χρόνια, αν ο ρυθμός αύξησης της παραγωγής ήταν 2% ετησίως. Όσο αργεί η ανάπτυξη, τόσο απομακρύνεται στο απώτατο μέλλον η έξοδος από το τούνελ της ανεργίας.
Στην εργασία των τριών ερευνητών, που εστάλη για δημοσίευση στον Παγκόσμιο Οργανισμό Εργασίας, μελετήθηκε αφενός η σχέση ανάμεσα στις ποσοστιαίες μεταβολές του ποσοστού ανεργίας και στην πραγματική παραγωγή την περίοδο από το πρώτο τρίμηνο του 2000 μέχρι το τέταρτο τρίμηνο του 2012, αφετέρου η σχέση ανάμεσα στο ποσοστό των κενών θέσεων εργασίας και το ποσοστό ανεργίας την περίοδο από το πρώτο τρίμηνο του 2009 μέχρι το τρίτο τρίμηνο του 2012. Μελετώντας από το 2000 μέχρι το 2012 τη σχέση ανάμεσα στις ποσοστιαίες μεταβολές του ποσοστού της ανεργίας και της παραγωγής διαπίστωσαν ότι μία μείωση της παραγωγής κατά 2,4% συσχετιζόταν με μία αύξηση της κυκλικής ανεργίας κατά 1%. Σε περιόδους επιβράδυνσης της ανάπτυξης ή οικονομικής ύφεσης η ζήτηση μειώνεται και αυτό έχει ως επακόλουθο οι επιχειρήσεις να μειώνουν το προσωπικό τους. Αυτή η ανεργία, η κυκλική, είχε φτάσει στα τέλη του 2012 στο 11% και είναι σχετικά πιο εύκολο να μειωθεί, σημειώνει ο κ. Καρφάκης, εφόσον όμως υπάρξουν φορολογικά και άλλα κίνητρα που θα τονώσουν τη ζήτηση.
ΤΟ ΠΑΡΑΔΟΞΟ ΜΕ ΤΙΣ ΚΕΝΕΣ ΘΕΣΕΙΣ
Υπάρχει όμως και η «δύσκολη» ανεργία, η διαρθρωτική, που ήταν στο 13% το 2012. Πρόκειται για τους μακροχρόνια άνεργους, που δεν μπόρεσαν να ξαναβρούν δουλειά στο αντικείμενό τους. Η κοινή έκθεση για την απασχόληση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής (2012) δείχνει ότι η μακροχρόνια ανεργία ως ποσοστό του ενεργού πληθυσμού στην Ελλάδα έχει αυξηθεί από περίπου 4% το δεύτερο τρίμηνο του 2008 σε 13% το δεύτερο τρίμηνο του 2012.
Το παράδοξο είναι ότι παρά την αύξηση της ανεργίας καταγράφηκε και αύξηση των θέσεων εργασίας που έμεναν κενές, επειδή δεν υπήρχε προσωπικό με τις απαιτούμενες δεξιότητες. Αντλώντας στοιχεία από τη Eurostat οι μελετητές διαπίστωσαν ότι καταγράφηκε αύξηση των κενών θέσεων εργασίας την περίοδο 2009-2012 (μεταξύ τρίτου και τέταρτου τριμήνου 2009, τέταρτου τριμήνου 2010 και πρώτου τριμήνου 2011 και μεταξύ τέταρτου τριμήνου 2011 και πρώτου τριμήνου 2012), όμως την ίδια ώρα αυξάνονταν και τα ποσοστά ανεργίας. Βέβαια οι κενές θέσεις εργασίας ήταν αναλογικά πολύ λιγότερες από το συνολικό αριθμό των ανέργων, αλλά το γεγονός της μη αντιστοίχισης στην αγορά εργασίας «σηματοδοτεί αύξηση του ποσοστού της μακροχρόνιας ανεργίας», επισημαίνεται στη μελέτη. «Οι αναπτυξιακές δυνατότητες της ελληνικής οικονομίας διά μέσου της ζήτησης δεν είναι τόσο μεγάλες», εξηγεί ο κ. Καρφάκης. «Για να καταπολεμηθεί η διαρθρωτική ανεργία, χρειάζονται διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις στην αγορά εργασίας. Χρειαζόμαστε ένα νέο μοντέλο οικονομίας, πιο ανταγωνιστικό, και ένα νέο μοντέλο αντιστοίχισης των δεξιοτήτων των εργαζόμενων με την αγορά εργασίας», καταλήγει.
«Εργάνη»: Κι όμως βλέπει συγκράτηση της ανεργίας
Το καλύτερο οκτάμηνο από την έναρξη της κρίσης και τον καλύτερο Αύγουστο της δεκαετίας δείχνουν τα στοιχεία του πληροφοριακού συστήματος «Εργάνη» του υπουργείου Εργασίας, που καταγράφουν σε ζωντανό χρόνο τις ροές απασχόλησης στο σύνολο της ελληνικής οικονομίας. Σύμφωνα με όσα ανακοινώθηκαν από τον υπουργό Εργασίας Γ. Βρούτση, στο οκτάμηνο Ιανουάριος-Αύγουστος 2013 δημιουργήθηκαν 102.580 νέες θέσεις εργασίας, ενώ τον Αύγουστο δημιουργήθηκαν 10.969 νέες θέσεις εργασίας. Ο ίδιος σημείωσε ότι «για έκτο συνεχή μήνα, το ισοζύγιο προσλήψεων/απολύσεων στην ιδιωτική μισθωτή οικονομία εξακολουθεί να είναι θετικό», ενώ σημαντικό ρόλο στην ενίσχυση της απασχόλησης τον Αύγουστο διαδραμάτισε η αυξημένη τουριστική κίνηση. Σύμφωνα με τα ίδια στοιχεία, παρατηρείται επίσης μικρή αύξηση των συμβάσεων πλήρους απασχόλησης σε σχέση με τις συμβάσεις μερικής και εκ περιτροπής απασχόλησης. Από το σύνολο των προσλήψεων του οκταμήνου, το 62% (333.142) ήταν συμβάσεις πλήρους απασχόλησης, το 31,25% (165.327) μερικής απασχόλησης και το 5,77% (30.499) εκ περιτροπής απασχόλησης. Από τα στοιχεία για τον Αύγουστο του 2013 προκύπτει ότι οι περισσότερες προσλήψεις (4.852) αφορούν τις ηλικίες 30-44 ετών και έχουν γίνει στους κλάδους της εστίασης, του χονδρικού εμπορίου και της εκπαίδευσης, ενώ αρνητικό ισοζύγιο στις ροές των προσλήψεων εμφανίζουν οι κλάδοι της κοινωνικής μέριμνας, της βιομηχανίας τροφίμων, της δημόσιας διοίκησης, των χρηματοπιστωτικών υπηρεσιών και της διαφήμισης. Το υψηλότερο θετικό ισοζύγιο προσλήψεων/απολύσεων εμφανίζουν οι περιοχές της Πελοποννήσου, της Κρήτης, του Νοτίου και του Βορείου Αιγαίου, της Αττικής, της Μακεδονίας και της Θράκης, ενώ αρνητικό ισοζύγιο εμφανίζει η περιοχή της Ηπείρου.
http://www.makthes.gr/
ΠΡΕΖΑ TV
6-9-2013
Σύμφωνα με τα στοιχεία που παρουσίασε ο επιστημονικός διευθυντής του ΙΝΕ-ΓΣΕΕ, καθηγητής Σάββας Ρομπόλης, από την αρχή της οικονομικής κρίσης, το 2009, έως και σήμερα οι απώλειες στα εισοδήματα των μισθωτών και των αυτοαπασχολούμενων ελεύθερων επαγγελματιών φτάνουν τα 41 δισεκατομμύρια ευρώ. Μάλιστα τα 37 από αυτά αφορούν αποκλειστικά τον κόσμο της εργασίας, ο οποίος, όπως προκύπτει από την έκθεση του ΙΝΕ-ΓΣΕΕ, μέσα στην τελευταία τετραετία έχει πληρώσει ένα εξαιρετικά βαρύ -και μάλλον δυσανάλογο- τίμημα εξαιτίας της δημοσιονομικής κρίσης. Το εξαιρετικά ενδιαφέρον στοιχείο, όπως υποστήριξε ο κ. Ρομπόλης, είναι ότι αυτά τα 37 δισ. ευρώ δεν χάθηκαν σε κάποια… μαύρη τρύπα, αλλά μετατράπηκαν σε κέρδη για κάποιες επιχειρήσεις, καθώς και σε φόρους για το κράτος. Και αυτό συμβαίνει, γιατί παρά τη μείωση κατά 13,9% του μοναδιαίου κόστους εργασίας δεν υπάρχει καμία μείωση ούτε στις τιμές των προϊόντων που πωλούνται στο εσωτερικό της χώρας ούτε όμως και στις τιμές όσων εξάγουν οι ελληνικές επιχειρήσεις.
Σε ό,τι αφορά τα γενικά οικονομικά μεγέθη, η φετινή έκθεση του ΙΝΕ-ΓΣΕΕ εντοπίζει πως:
> Από το 2009 το ΑΕΠ μειώθηκε κατά 25%, δηλαδή μέσα σε 48 μήνες μειώθηκε όσο είχε αυξηθεί από το 1995 έως το 2008.
> Η εγχώρια ζήτηση μειώθηκε κατά 31,3% υποχωρώντας στα επίπεδα του 1999.
> Η ανεργία το 2014 εκτιμάται ότι θα αυξηθεί στο 31,5%, που σημαίνει πως σε κάθε τρεις εργαζόμενους θα αντιστοιχεί ένας άνεργος.
> Η παραγωγικότητα της εργασίας μειώνεται, καθώς δεν πραγματοποιούνται επενδύσεις.
> Το συνολικό κεφαλαιακό απόθεμα της χώρας (βιομηχανίες, μηχανολογικός εξοπλισμός, αποθήκες) βρίσκεται σήμερα στα επίπεδα στα οποία βρισκόταν αμέσως μετά το τέλος του εμφυλίου πολέμου.
> Ενώ το 2010 το μέσο εισόδημα στην Ελλάδα ήταν στο 91% του μέσου όρου των χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, σήμερα έχει υποχωρήσει στο 83%.
> Το 2013 οι μέσες ετήσιες μικτές αποδοχές στην Ελλάδα υποχώρησαν στα 22.325 ευρώ, σε επίπεδο χαμηλότερο από τη Σλοβενία (24.360 ευρώ) και την Κύπρο (23.850 ευρώ).
Στο πώς μπορεί να αναστραφεί αυτή η κατάσταση ο κ. Ρομπόλης υποστήριξε πως το ΙΝΕ-ΓΣΕΕ φέτος ποσοτικοποίησε μία συγκεκριμένη εναλλακτική -προς το μνημόνιο και την ασκούμενη πολιτική- πρόταση, που στηρίζεται στο σχήμα «αύξηση των μισθών, αύξηση της ζήτησης, του ΑΕΠ και της απασχόλησης». Μάλιστα, όπως υπογράμμισε, σε βάθος πενταετίας η υλοποίηση αυτής της εναλλακτικής πρότασης σε συνδυασμό με την απομείωση του δημόσιου χρέους και την εφαρμογή ενός μεγάλου προγράμματος επενδύσεων μπορεί να οδηγήσει στην ανάκτηση δεκαπέντε μονάδων του ΑΕΠ και στη δημιουργία 250.000 θέσεων εργασίας. Διευκρίνισε πάντως πως τουλάχιστον μέχρι το 2020 η κατάσταση της οικονομίας δεν κάνει δυνατή την ανάκτηση και των άλλων δέκα μονάδων του ΑΕΠ που χάθηκαν από το 2009.
Γ. Παναγόπουλος: «Είμαστε απαισιόδοξοι»
Στα εργατικά συνδικάτα δεν υπάρχουν οπαδοί του success story του Αντώνη Σαμαρά, τόνισε ο Γιάννης Παναγόπουλος κατά την παρουσίαση της ετήσιας έκθεσης του ΙΝΕ-ΓΣΕΕ στη Θεσσαλονίκη. «Είμαστε απαισιόδοξοι, γιατί βλέπουμε την αποτυχία μιας άδικης, αδιέξοδης και ανάλγητης πολιτικής», υπογράμμισε χαρακτηριστικά ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ, υποστηρίζοντας πως έχει «ακροδεξιό χαρακτήρα» η προσπάθεια της κυβέρνησης να στρέψει τους εργαζόμενους του ιδιωτικού τομέα εναντίον των συναδέλφων τους στο δημόσιο. Ο πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου Θεσσαλονίκης Παναγιώτης Τσαραμπουλίδης είπε πως η ευρύτερη περιοχή βρίσκεται σε μία κατάσταση κραχ σε ό,τι αφορά την ανεργία και κάλεσε τους εργαζόμενους να δώσουν μαζικό και ειρηνικό «παρών» στο συλλαλητήριο του Σαββάτου στο άγαλμα του Βενιζέλου. Ο γενικός γραμματέας της ΓΣΕΕ και επικεφαλής της ΔΑΚΕ Νίκος Κουτσιούκης τάχθηκε υπέρ της πραγματοποίησης απεργίας διαρκείας έπειτα από ψηφοφορίες στους χώρους εργασίας, «για να αλλάξει πολιτική αυτή η κυβέρνηση, αλλιώς να αλλάξει κυβέρνηση, γιατί στη δημοκρατία δεν υπάρχουν αδιέξοδα». Υπέρ κινητοποιήσεων που θα έχουν ως στόχο την ανατροπή της πολιτικής των μνημονίων και των εκφραστών τους τάχθηκε ο Ζώης Πεπές, μέλος της Εκτελεστικής Επιτροπής της ΓΣΕΕ και επικεφαλής της Αυτόνομης Παρέμβασης. Για την πραγματοποίηση γενικής πολιτικής απεργίας, «για να πέσει η κυβέρνηση και η πολιτική της», μίλησε ο Νίκος Φωτόπουλος, μέλος της Εκτελεστικής Επιτροπής της ΓΣΕΕ και επικεφαλής της παράταξης Ενωτικό Μέτωπο Εργατικών Ισχυρών Συνδικάτων. Ο υπό παραίτηση πρόεδρος της ΓΕΝΟΠ-ΔΕΗ τόνισε πως η ηγεσία της ΓΣΕΕ (βασικά η ηγεσία της ΠΑΣΚΕ) δεν ασκεί το ρόλο που πρέπει και δεν καταλαβαίνει ότι πρέπει να καταργηθούν τα μνημόνια, προκαλώντας την αντίδραση του Γιάννη Παναγόπουλου, που τον κατηγόρησε για τυχοδιωκτισμό, υποστηρίζοντας πως σε όλη την Ευρώπη «τρίβουν τα μάτια τους» από τις κινητοποιήσεις των ελληνικών συνδικάτων.
Ανεργία: Ήρθε και θα μείνει
Της Σοφίας Χριστοφορίδου
Ακόμη κι αν είχαμε ρυθμό ανάπτυξης 2% ετησίως, θα χρειάζονταν δεκατρία χρόνια, για να εξαφανιστεί η κυκλική ανεργία, δηλαδή η ανεργία που προκύπτει από τη μείωση της κατανάλωσης. Όμως ακόμη και σε αυτό το… φανταστικό σενάριο ο σκληρός πυρήνας της ανεργίας, δηλαδή οι μακροχρόνια άνεργοι, θα εξακολουθούσε να είναι πάνω από 11%.
Αυτό προκύπτει από πρόσφατη μελέτη που εκπόνησαν οι καθηγητές Κωνσταντίνος Καρφάκης του τμήματος Οικονομικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Μακεδονίας, Κωνσταντίνος Κατρακυλίδης του τμήματος Οικονομικών Επιστημών του ΑΠΘ και η υποψήφια διδάκτορας του τμήματος Οικονομικών Επιστημών του ΑΠΘ Ευτυχία Τσανανά.
«Η ανεργία ήρθε και θα μείνει. Είναι σαν ένας ιός του οποίου θα είμαστε φορείς για πάντα», τονίζει στη «Μ» ο Κ. Καρφάκης. Όπως σημειώνει, η ελληνική οικονομία είχε μόνον κάποια χρόνια πριν και μετά τους Ολυμπιακούς αγώνες ρυθμούς ανάπτυξης 4% και η διατήρηση ρυθμών ανάπτυξης 2% για δεκατρία συνεχόμενα έτη είναι εξαιρετικά δύσκολο -πόσο μάλλον που στη χώρα μας έχουμε υψηλά ποσοστά ύφεσης επί έξι χρόνια, με το 2012 να κλείνει με 6,45%. Οι τρεις ερευνητές υπολογίζουν ότι, για να απαλειφθεί το ποσοστό της κυκλικής ανεργίας, η παραγωγή πρέπει να αυξηθεί κατά 26% -και αυτό θα απαιτούσε δεκατρία χρόνια, αν ο ρυθμός αύξησης της παραγωγής ήταν 2% ετησίως. Όσο αργεί η ανάπτυξη, τόσο απομακρύνεται στο απώτατο μέλλον η έξοδος από το τούνελ της ανεργίας.
Στην εργασία των τριών ερευνητών, που εστάλη για δημοσίευση στον Παγκόσμιο Οργανισμό Εργασίας, μελετήθηκε αφενός η σχέση ανάμεσα στις ποσοστιαίες μεταβολές του ποσοστού ανεργίας και στην πραγματική παραγωγή την περίοδο από το πρώτο τρίμηνο του 2000 μέχρι το τέταρτο τρίμηνο του 2012, αφετέρου η σχέση ανάμεσα στο ποσοστό των κενών θέσεων εργασίας και το ποσοστό ανεργίας την περίοδο από το πρώτο τρίμηνο του 2009 μέχρι το τρίτο τρίμηνο του 2012. Μελετώντας από το 2000 μέχρι το 2012 τη σχέση ανάμεσα στις ποσοστιαίες μεταβολές του ποσοστού της ανεργίας και της παραγωγής διαπίστωσαν ότι μία μείωση της παραγωγής κατά 2,4% συσχετιζόταν με μία αύξηση της κυκλικής ανεργίας κατά 1%. Σε περιόδους επιβράδυνσης της ανάπτυξης ή οικονομικής ύφεσης η ζήτηση μειώνεται και αυτό έχει ως επακόλουθο οι επιχειρήσεις να μειώνουν το προσωπικό τους. Αυτή η ανεργία, η κυκλική, είχε φτάσει στα τέλη του 2012 στο 11% και είναι σχετικά πιο εύκολο να μειωθεί, σημειώνει ο κ. Καρφάκης, εφόσον όμως υπάρξουν φορολογικά και άλλα κίνητρα που θα τονώσουν τη ζήτηση.
ΤΟ ΠΑΡΑΔΟΞΟ ΜΕ ΤΙΣ ΚΕΝΕΣ ΘΕΣΕΙΣ
Υπάρχει όμως και η «δύσκολη» ανεργία, η διαρθρωτική, που ήταν στο 13% το 2012. Πρόκειται για τους μακροχρόνια άνεργους, που δεν μπόρεσαν να ξαναβρούν δουλειά στο αντικείμενό τους. Η κοινή έκθεση για την απασχόληση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής (2012) δείχνει ότι η μακροχρόνια ανεργία ως ποσοστό του ενεργού πληθυσμού στην Ελλάδα έχει αυξηθεί από περίπου 4% το δεύτερο τρίμηνο του 2008 σε 13% το δεύτερο τρίμηνο του 2012.
Το παράδοξο είναι ότι παρά την αύξηση της ανεργίας καταγράφηκε και αύξηση των θέσεων εργασίας που έμεναν κενές, επειδή δεν υπήρχε προσωπικό με τις απαιτούμενες δεξιότητες. Αντλώντας στοιχεία από τη Eurostat οι μελετητές διαπίστωσαν ότι καταγράφηκε αύξηση των κενών θέσεων εργασίας την περίοδο 2009-2012 (μεταξύ τρίτου και τέταρτου τριμήνου 2009, τέταρτου τριμήνου 2010 και πρώτου τριμήνου 2011 και μεταξύ τέταρτου τριμήνου 2011 και πρώτου τριμήνου 2012), όμως την ίδια ώρα αυξάνονταν και τα ποσοστά ανεργίας. Βέβαια οι κενές θέσεις εργασίας ήταν αναλογικά πολύ λιγότερες από το συνολικό αριθμό των ανέργων, αλλά το γεγονός της μη αντιστοίχισης στην αγορά εργασίας «σηματοδοτεί αύξηση του ποσοστού της μακροχρόνιας ανεργίας», επισημαίνεται στη μελέτη. «Οι αναπτυξιακές δυνατότητες της ελληνικής οικονομίας διά μέσου της ζήτησης δεν είναι τόσο μεγάλες», εξηγεί ο κ. Καρφάκης. «Για να καταπολεμηθεί η διαρθρωτική ανεργία, χρειάζονται διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις στην αγορά εργασίας. Χρειαζόμαστε ένα νέο μοντέλο οικονομίας, πιο ανταγωνιστικό, και ένα νέο μοντέλο αντιστοίχισης των δεξιοτήτων των εργαζόμενων με την αγορά εργασίας», καταλήγει.
«Εργάνη»: Κι όμως βλέπει συγκράτηση της ανεργίας
Το καλύτερο οκτάμηνο από την έναρξη της κρίσης και τον καλύτερο Αύγουστο της δεκαετίας δείχνουν τα στοιχεία του πληροφοριακού συστήματος «Εργάνη» του υπουργείου Εργασίας, που καταγράφουν σε ζωντανό χρόνο τις ροές απασχόλησης στο σύνολο της ελληνικής οικονομίας. Σύμφωνα με όσα ανακοινώθηκαν από τον υπουργό Εργασίας Γ. Βρούτση, στο οκτάμηνο Ιανουάριος-Αύγουστος 2013 δημιουργήθηκαν 102.580 νέες θέσεις εργασίας, ενώ τον Αύγουστο δημιουργήθηκαν 10.969 νέες θέσεις εργασίας. Ο ίδιος σημείωσε ότι «για έκτο συνεχή μήνα, το ισοζύγιο προσλήψεων/απολύσεων στην ιδιωτική μισθωτή οικονομία εξακολουθεί να είναι θετικό», ενώ σημαντικό ρόλο στην ενίσχυση της απασχόλησης τον Αύγουστο διαδραμάτισε η αυξημένη τουριστική κίνηση. Σύμφωνα με τα ίδια στοιχεία, παρατηρείται επίσης μικρή αύξηση των συμβάσεων πλήρους απασχόλησης σε σχέση με τις συμβάσεις μερικής και εκ περιτροπής απασχόλησης. Από το σύνολο των προσλήψεων του οκταμήνου, το 62% (333.142) ήταν συμβάσεις πλήρους απασχόλησης, το 31,25% (165.327) μερικής απασχόλησης και το 5,77% (30.499) εκ περιτροπής απασχόλησης. Από τα στοιχεία για τον Αύγουστο του 2013 προκύπτει ότι οι περισσότερες προσλήψεις (4.852) αφορούν τις ηλικίες 30-44 ετών και έχουν γίνει στους κλάδους της εστίασης, του χονδρικού εμπορίου και της εκπαίδευσης, ενώ αρνητικό ισοζύγιο στις ροές των προσλήψεων εμφανίζουν οι κλάδοι της κοινωνικής μέριμνας, της βιομηχανίας τροφίμων, της δημόσιας διοίκησης, των χρηματοπιστωτικών υπηρεσιών και της διαφήμισης. Το υψηλότερο θετικό ισοζύγιο προσλήψεων/απολύσεων εμφανίζουν οι περιοχές της Πελοποννήσου, της Κρήτης, του Νοτίου και του Βορείου Αιγαίου, της Αττικής, της Μακεδονίας και της Θράκης, ενώ αρνητικό ισοζύγιο εμφανίζει η περιοχή της Ηπείρου.
http://www.makthes.gr/
ΠΡΕΖΑ TV
6-9-2013
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου