ΝΤΡΟΠΗ ΣΤΑ JUMBO ΠΟΥ ΣΥΝΕΧΙΣΑΝ ΤΟ ΘΕΜΑ ΜΕ ΤΕΤΟΙΟ ΤΡΟΠΟ...
Της ΓΕΩΡΓΙΑΣ ΛΙΝΑΡΔΟΥ g.linardou@eleftherotypia.net
Ναι, φάνταζε ωραίο που η ιστορία του άνεργου πατέρα από τον Βόλο, ο οποίος έκλεψε ένα κουτί μαρκαδόρους από γνωστό πολυκατάστημα, είχε αίσιο τέλος. Ενα τέλος ανθρώπινο που, όπως είχε διαρρεύσει αρχικά, ήθελε τον εισαγγελέα που χειρίστηκε την υπόθεση ν' αφήνει τον άνθρωπο ελεύθερο.Αμ δε! Στην πραγματική ζωή, παραμύθια με καλό τέλος δεν υπάρχουν. Εν τέλει ο άνεργος πατέρας καταδικάστηκε σε 20 μέρες φυλάκιση με τριετή αναστολή!
Ο άνθρωπος, ο οποίος θέλει να κρατήσει τα στοιχεία του μακριά από τη δημοσιότητα, παραπέμφθηκε στο Αυτόφωρο Μονομελές Πλημμελειοδικείο Βόλου, χωρίς δικηγόρο. Δεν ζήτησε να πάρει προθεσμία, δεν ζήτησε τίποτα. Παρά μόνο παραδέχθηκε την πράξη του λέγοντας: «Δεν ήθελα να λείψει τίποτα από το παιδί μου, μόνο γι' αυτό το έκανα».
Ο μηνυτής του, ένα πολύ γνωστό πολυκατάστημα, δεν παραβρέθηκε στο δικαστήριο για να ακούσει την απολογία του πατέρα, ο οποίος κλαίγοντας και με έντονο το αίσθημα της ντροπής υποστήριξε: «Παίρνοντας τα πρώτα είδη από τα ράφια υπολόγισα ότι δεν θα μου έφταναν τα χρήματα για όλα.
»Τότε έβαλα στην τσέπη μου τους μαρκαδόρους, για να μη στερηθεί τίποτα το παιδί μου. Οταν με κατάλαβαν, ήθελα να με καταπιεί η γη. Τους έδειξα το πορτοφόλι μου που είχε μέσα 20 ευρώ και τα πήραν. Ζητάω συγγνώμη και δεν πρόκειται να το ξανακάνω», είπε μέσα σε κλάματα. Θα μπορούσε το δικαστήριο να δείξει επιείκεια και να τον αθωώσει;
Η Δικαιοσύνη
Ενας πρώην εισαγγελέας εξηγεί στην «Ε»: «Ο δικαστής δεν μπορούσε να κάνει τίποτε, εκτός βέβαια από το να του επιβάλει τη χαμηλότερη ποινή που ορίζει ο νόμος για κλοπές αντικειμένων ευτελούς αξίας, δηλαδή 10 μέρες». Εάν τον αθώωνε, κινδύνευε με αναφορά από τον μηνυτή για παράβαση του νόμου. Επέλεξε την ποινή των 20 ημερών...
Για το συγκεκριμένο θέμα, όμως, υπάρχουν και διαφορετικές απόψεις.
«Η Δικαιοσύνη, εκτός από τυφλή, θα πρέπει να πάψει να είναι κουφή. Αφού δεν μπορεί να δει, καλύτερα να στήσει αυτί και να ακούσει τον καημό των ανθρώπων», επισημαίνει ο δικηγόρος Γ. Κυμιωνής, ο οποίος συμπληρώνει μεταξύ άλλων: «Στην αρχαιότητα δίπλα στη θεά Θέμιδα στεκόταν η Επιείκεια και η Ευνομία.
»Τι σημαίνει ευνομία; Να ασκούμε τους νόμους και να τους εφαρμόζουμε όπως αυτοί προβλέπονται στο ρυθμιστικό τους πεδίο. Δηλαδή για ένα κουτί μαρκαδόρους δεν καταδικάζουμε έναν άνθρωπο που είναι σε απόγνωση και εξαιτίας της πράξης του έχει ήδη διασυρθεί πολύ».
Από την πλευρά του ο Βίκτωρ Τσιλώνης, δικηγόρος παρ' Αρείω Πάγω και αρχισυντάκτης του ηλεκτρονικού περιοδικού Intellectum, ο οποίος ήταν ένας από τους δεκάδες αναγνώστες που κινητοποιήθηκαν με τη δημοσιοποίηση της ιστορίας του άνεργου πατέρα, προσφέροντας ο καθένας ό,τι μπορούσε, επισημαίνει μεταξύ άλλων ότι:
«Στη διάταξη της κλοπής ευτελούς αξίας αντικειμένου, αν το θύμα δεν ασκήσει έγκληση, δεν κάνει μήνυση, δεν δηλώσει δηλαδή ότι επιθυμεί την ποινική δίωξη του δράστη, ο δράστης οπωσδήποτε αθωώνεται».
Στην περίπτωση των πολύχρωμων, μα ιδιαιτέρως... πικρών μαρκαδόρων, ο δράστης καταδικάστηκε. Το «θύμα», ένα γνωστό πολυκατάστημα. Ο υπεύθυνος του καταστήματος, παρά το γεγονός ότι ο «δράστης» τού επέστρεψε το κουτί με τους μαρκαδόρους και του ξεγύμνωσε την ψυχή του για τα αίτια της πράξης του, φαίνεται να επέδειξε υπερβάλλοντα ζήλο κρατώντας τον άνθρωπο σε ένα γραφείο μέχρι να έρθει η Αστυνομία.
Σκέφτομαι πως η εξέλιξη της υπόλοιπης ιστορίας θα 'χει κοστίσει στο πολυκατάστημα πολύπερισσότερα χρήματα απ' ό,τι ένα κουτί με μαρκαδόρους. Διότι, για να υποβάλει κάποιος μήνυση (τα μέχρι τώρα στοιχεία αναφέρουν ότι έγινε μήνυση και ότι η υπόθεση δεν κινήθηκε αυτεπαγγέλτως), θα πρέπει να καταβάλει 100 ευρώ. Η παράσταση πολιτικής αγωγής κοστίζει 150 ευρώ. Βέβαια, στο δικαστήριο ο μηνυτής δεν παρευρέθη.
Για να καταλάβουμε όλες τις πτυχές του θέματος, όπως επισημαίνει ο Γ. Κυμιωνής, θα πρέπει να γνωρίζουμε πως «όλα τα μεγάλα καταστήματα, τύπου Α.Ε., ασφαλίζουν το εμπόρευμά τους από κλοπή.
»Ομως, για να περάσει στο παθητικό, σε περίπτωση κλοπής πρέπει να γίνει καταγγελία και η εταιρεία να δηλώσει παράσταση πολιτικής αγωγής στο δικαστήριο. Αυτό γίνεται αυτόματα, διαφορετικά η εταιρεία δεν θα μπορεί να εισπράξει την ασφαλιστική αποζημίωση».
Επικοινωνήσαμε με τον υπεύθυνο του συγκεκριμένου πολυκαταστήματος για να μάθουμε τι ακριβώς συνέβη και επακριβώς τι έπραξαν σε νομικό επίπεδο, αλλά ο συγκεκριμένος υπάλληλος αρνήθηκε να μας απαντήσει το οτιδήποτε και μας παρέπεμψε στην Αστυνομική Διεύθυνση Μαγνησίας. Η στιγμιαία επικοινωνία μαζί του άφησε την αίσθηση πως κάποιο μεγάλο «έγκλημα» είχε διαπραχθεί και πως τα στοιχεία είναι... άκρως απόρρητα!
Σημεία των καιρών
Οπως και να 'χει, η ιστορία του άνεργου πατέρα από τον Βόλο εντάσσεται στα σημεία των καιρών. Η οικονομική κρίση δημιουργεί όλο και περισσότερους «Αθλιους». Κι αν υπήρχε ένας Βικτόρ Ουγκό, γι' αυτούς θα έγραφε. Γι' αυτόν τον ανθρωπάκο θα έγραφε που όσοι παρευρέθησαν στο δικαστήριο έχουν να λένε για την πληγωμένη του περηφάνια. Αλλά είχε ο αδαής την αυταπάτη πως επειδή στην κοινωνία μας υπάρχουν ακόμη άνθρωποι, όλοι συμπεριφέρονται και ανθρώπινα.
Πριν από λίγο καιρό ο Βίκτωρ Τσιλώνης ολοκλήρωσε μια εξαιρετική μελέτη η οποία δημοσιεύθηκε από μέρους της διεθνούς επιστημονικής κοινότητας με τίτλο: «Οι Αθλιοι στη σύγχρονη Θεσσαλονίκη». Πρωταγωνιστές αυτής της μελέτης άνθρωποι οι οποίοι εξαιτίας της φτώχειας τους, της πείνας τους αναγκάζονται να κλέψουν αντικείμενα ευτελούς αξίας.
Ο Β. Τσιλώνης μάς αναφέρει την περίπτωση τριών μουσουλμάνων, κατοίκων της Ξάνθης, οι οποίοι το καλοκαίρι του 2011 πήγαν στη Θεσσαλονίκη για να βρουν κάνα μεροκάματο. Η μέρα δεν απέδωσε καρπούς και οι φτωχοδιάβολοι της οικονομικής κρίσης μπήκαν σε ένα εγκαταλελειμμένο προ εικοσαετίας εργοστάσιο μπας και βρουν κάνα σίδερο για να πουλήσουν.
Το μόνο που βρήκαν ήταν ένα καλώδιο χαλκού τριών μέτρων. Αυτό, σύμφωνα με τη δικογραφία που σχηματίστηκε, θα τους «γέμιζε» τις τσέπες με εννέα ολόκληρα ευρώ! Τι συνέβη στην περίπτωσή τους; Συνελήφθησαν σε έναν τυχαίο έλεγχο, ομολόγησαν και οδηγήθηκαν στο Αστυνομικό Τμήμα Χαλάστρας όπου έμειναν τρεις μέρες μέχρι να δικαστούν.
Εν τέλει αθωώθηκαν για ένα αντικείμενο που μάζεψαν πεταμένο από το προαύλιο ενός ερειπωμένου εργοστασίου. Πόσο, όμως, κόστισε η υπόθεσή τους στο Δημόσιο με δεδομένο ότι οι τρεις τους έμειναν τρεις μέρες στα κρατητήρια και οδηγήθηκαν σε δίκη ημέρα Σάββατο; Για την ιστορία να αναφέρουμε ότι η αξία των τριών μέτρων καλωδίου, σύμφωνα με το δικαστήριο, ορίστηκε στα 19 ευρώ...
«Νομικά το θέμα είναι νεφελώδες», υποστηρίζει ο Β. Τσιλώνης επεξηγώντας: «Υπάρχουν αποφάσεις για αντικείμενα αξίας 500 και άνω ευρώ τα οποία, όμως, από τη Δικαιοσύνη έχουν κριθεί ως πράγματα ευτελούς αξίας».
Νεφελώδης ή μη η δικαστική αντιμετώπιση, το αποτέλεσμα μένει το ίδιο. Ενας άνθρωπος χωρίς λερωμένο ποινικό μητρώο είναι υπόλογος σήμερα για ένα κουτί μαρκαδόρους.
Τον αναζητήσαμε. Μάταια. Συνάδελφοι από τον Βόλο από την πρώτη στιγμή που και εκείνοι δημοσίευσαν την ιστορία του, δέχθηκαν αμέτρητες προσφορές. Οπως κι εμείς εδώ στα γραφεία της «Ε». Πολλοί αναγνώστες κινητοποιήθηκαν να βοηθήσουν την οικογένειά του. Για εκείνον, όμως, φαίνεται πως ήταν ένα κακό όνειρο που θέλει να περάσει. Δεν θέλει να μιλήσει. Απλώς θέλει να περάσει αυτό που συνέβη. Ας του πει, όμως, κάποιος πως δεν είναι μόνος του...
http://www.enet.gr/
ΠΡΕΖΑ TV
26-9-2013
Της ΓΕΩΡΓΙΑΣ ΛΙΝΑΡΔΟΥ g.linardou@eleftherotypia.net
Ναι, φάνταζε ωραίο που η ιστορία του άνεργου πατέρα από τον Βόλο, ο οποίος έκλεψε ένα κουτί μαρκαδόρους από γνωστό πολυκατάστημα, είχε αίσιο τέλος. Ενα τέλος ανθρώπινο που, όπως είχε διαρρεύσει αρχικά, ήθελε τον εισαγγελέα που χειρίστηκε την υπόθεση ν' αφήνει τον άνθρωπο ελεύθερο.Αμ δε! Στην πραγματική ζωή, παραμύθια με καλό τέλος δεν υπάρχουν. Εν τέλει ο άνεργος πατέρας καταδικάστηκε σε 20 μέρες φυλάκιση με τριετή αναστολή!
Ο άνθρωπος, ο οποίος θέλει να κρατήσει τα στοιχεία του μακριά από τη δημοσιότητα, παραπέμφθηκε στο Αυτόφωρο Μονομελές Πλημμελειοδικείο Βόλου, χωρίς δικηγόρο. Δεν ζήτησε να πάρει προθεσμία, δεν ζήτησε τίποτα. Παρά μόνο παραδέχθηκε την πράξη του λέγοντας: «Δεν ήθελα να λείψει τίποτα από το παιδί μου, μόνο γι' αυτό το έκανα».
Ο μηνυτής του, ένα πολύ γνωστό πολυκατάστημα, δεν παραβρέθηκε στο δικαστήριο για να ακούσει την απολογία του πατέρα, ο οποίος κλαίγοντας και με έντονο το αίσθημα της ντροπής υποστήριξε: «Παίρνοντας τα πρώτα είδη από τα ράφια υπολόγισα ότι δεν θα μου έφταναν τα χρήματα για όλα.
»Τότε έβαλα στην τσέπη μου τους μαρκαδόρους, για να μη στερηθεί τίποτα το παιδί μου. Οταν με κατάλαβαν, ήθελα να με καταπιεί η γη. Τους έδειξα το πορτοφόλι μου που είχε μέσα 20 ευρώ και τα πήραν. Ζητάω συγγνώμη και δεν πρόκειται να το ξανακάνω», είπε μέσα σε κλάματα. Θα μπορούσε το δικαστήριο να δείξει επιείκεια και να τον αθωώσει;
Η Δικαιοσύνη
Ενας πρώην εισαγγελέας εξηγεί στην «Ε»: «Ο δικαστής δεν μπορούσε να κάνει τίποτε, εκτός βέβαια από το να του επιβάλει τη χαμηλότερη ποινή που ορίζει ο νόμος για κλοπές αντικειμένων ευτελούς αξίας, δηλαδή 10 μέρες». Εάν τον αθώωνε, κινδύνευε με αναφορά από τον μηνυτή για παράβαση του νόμου. Επέλεξε την ποινή των 20 ημερών...
Για το συγκεκριμένο θέμα, όμως, υπάρχουν και διαφορετικές απόψεις.
«Η Δικαιοσύνη, εκτός από τυφλή, θα πρέπει να πάψει να είναι κουφή. Αφού δεν μπορεί να δει, καλύτερα να στήσει αυτί και να ακούσει τον καημό των ανθρώπων», επισημαίνει ο δικηγόρος Γ. Κυμιωνής, ο οποίος συμπληρώνει μεταξύ άλλων: «Στην αρχαιότητα δίπλα στη θεά Θέμιδα στεκόταν η Επιείκεια και η Ευνομία.
»Τι σημαίνει ευνομία; Να ασκούμε τους νόμους και να τους εφαρμόζουμε όπως αυτοί προβλέπονται στο ρυθμιστικό τους πεδίο. Δηλαδή για ένα κουτί μαρκαδόρους δεν καταδικάζουμε έναν άνθρωπο που είναι σε απόγνωση και εξαιτίας της πράξης του έχει ήδη διασυρθεί πολύ».
Από την πλευρά του ο Βίκτωρ Τσιλώνης, δικηγόρος παρ' Αρείω Πάγω και αρχισυντάκτης του ηλεκτρονικού περιοδικού Intellectum, ο οποίος ήταν ένας από τους δεκάδες αναγνώστες που κινητοποιήθηκαν με τη δημοσιοποίηση της ιστορίας του άνεργου πατέρα, προσφέροντας ο καθένας ό,τι μπορούσε, επισημαίνει μεταξύ άλλων ότι:
«Στη διάταξη της κλοπής ευτελούς αξίας αντικειμένου, αν το θύμα δεν ασκήσει έγκληση, δεν κάνει μήνυση, δεν δηλώσει δηλαδή ότι επιθυμεί την ποινική δίωξη του δράστη, ο δράστης οπωσδήποτε αθωώνεται».
Στην περίπτωση των πολύχρωμων, μα ιδιαιτέρως... πικρών μαρκαδόρων, ο δράστης καταδικάστηκε. Το «θύμα», ένα γνωστό πολυκατάστημα. Ο υπεύθυνος του καταστήματος, παρά το γεγονός ότι ο «δράστης» τού επέστρεψε το κουτί με τους μαρκαδόρους και του ξεγύμνωσε την ψυχή του για τα αίτια της πράξης του, φαίνεται να επέδειξε υπερβάλλοντα ζήλο κρατώντας τον άνθρωπο σε ένα γραφείο μέχρι να έρθει η Αστυνομία.
Σκέφτομαι πως η εξέλιξη της υπόλοιπης ιστορίας θα 'χει κοστίσει στο πολυκατάστημα πολύπερισσότερα χρήματα απ' ό,τι ένα κουτί με μαρκαδόρους. Διότι, για να υποβάλει κάποιος μήνυση (τα μέχρι τώρα στοιχεία αναφέρουν ότι έγινε μήνυση και ότι η υπόθεση δεν κινήθηκε αυτεπαγγέλτως), θα πρέπει να καταβάλει 100 ευρώ. Η παράσταση πολιτικής αγωγής κοστίζει 150 ευρώ. Βέβαια, στο δικαστήριο ο μηνυτής δεν παρευρέθη.
Για να καταλάβουμε όλες τις πτυχές του θέματος, όπως επισημαίνει ο Γ. Κυμιωνής, θα πρέπει να γνωρίζουμε πως «όλα τα μεγάλα καταστήματα, τύπου Α.Ε., ασφαλίζουν το εμπόρευμά τους από κλοπή.
»Ομως, για να περάσει στο παθητικό, σε περίπτωση κλοπής πρέπει να γίνει καταγγελία και η εταιρεία να δηλώσει παράσταση πολιτικής αγωγής στο δικαστήριο. Αυτό γίνεται αυτόματα, διαφορετικά η εταιρεία δεν θα μπορεί να εισπράξει την ασφαλιστική αποζημίωση».
Επικοινωνήσαμε με τον υπεύθυνο του συγκεκριμένου πολυκαταστήματος για να μάθουμε τι ακριβώς συνέβη και επακριβώς τι έπραξαν σε νομικό επίπεδο, αλλά ο συγκεκριμένος υπάλληλος αρνήθηκε να μας απαντήσει το οτιδήποτε και μας παρέπεμψε στην Αστυνομική Διεύθυνση Μαγνησίας. Η στιγμιαία επικοινωνία μαζί του άφησε την αίσθηση πως κάποιο μεγάλο «έγκλημα» είχε διαπραχθεί και πως τα στοιχεία είναι... άκρως απόρρητα!
Σημεία των καιρών
Οπως και να 'χει, η ιστορία του άνεργου πατέρα από τον Βόλο εντάσσεται στα σημεία των καιρών. Η οικονομική κρίση δημιουργεί όλο και περισσότερους «Αθλιους». Κι αν υπήρχε ένας Βικτόρ Ουγκό, γι' αυτούς θα έγραφε. Γι' αυτόν τον ανθρωπάκο θα έγραφε που όσοι παρευρέθησαν στο δικαστήριο έχουν να λένε για την πληγωμένη του περηφάνια. Αλλά είχε ο αδαής την αυταπάτη πως επειδή στην κοινωνία μας υπάρχουν ακόμη άνθρωποι, όλοι συμπεριφέρονται και ανθρώπινα.
Πριν από λίγο καιρό ο Βίκτωρ Τσιλώνης ολοκλήρωσε μια εξαιρετική μελέτη η οποία δημοσιεύθηκε από μέρους της διεθνούς επιστημονικής κοινότητας με τίτλο: «Οι Αθλιοι στη σύγχρονη Θεσσαλονίκη». Πρωταγωνιστές αυτής της μελέτης άνθρωποι οι οποίοι εξαιτίας της φτώχειας τους, της πείνας τους αναγκάζονται να κλέψουν αντικείμενα ευτελούς αξίας.
Ο Β. Τσιλώνης μάς αναφέρει την περίπτωση τριών μουσουλμάνων, κατοίκων της Ξάνθης, οι οποίοι το καλοκαίρι του 2011 πήγαν στη Θεσσαλονίκη για να βρουν κάνα μεροκάματο. Η μέρα δεν απέδωσε καρπούς και οι φτωχοδιάβολοι της οικονομικής κρίσης μπήκαν σε ένα εγκαταλελειμμένο προ εικοσαετίας εργοστάσιο μπας και βρουν κάνα σίδερο για να πουλήσουν.
Το μόνο που βρήκαν ήταν ένα καλώδιο χαλκού τριών μέτρων. Αυτό, σύμφωνα με τη δικογραφία που σχηματίστηκε, θα τους «γέμιζε» τις τσέπες με εννέα ολόκληρα ευρώ! Τι συνέβη στην περίπτωσή τους; Συνελήφθησαν σε έναν τυχαίο έλεγχο, ομολόγησαν και οδηγήθηκαν στο Αστυνομικό Τμήμα Χαλάστρας όπου έμειναν τρεις μέρες μέχρι να δικαστούν.
Εν τέλει αθωώθηκαν για ένα αντικείμενο που μάζεψαν πεταμένο από το προαύλιο ενός ερειπωμένου εργοστασίου. Πόσο, όμως, κόστισε η υπόθεσή τους στο Δημόσιο με δεδομένο ότι οι τρεις τους έμειναν τρεις μέρες στα κρατητήρια και οδηγήθηκαν σε δίκη ημέρα Σάββατο; Για την ιστορία να αναφέρουμε ότι η αξία των τριών μέτρων καλωδίου, σύμφωνα με το δικαστήριο, ορίστηκε στα 19 ευρώ...
«Νομικά το θέμα είναι νεφελώδες», υποστηρίζει ο Β. Τσιλώνης επεξηγώντας: «Υπάρχουν αποφάσεις για αντικείμενα αξίας 500 και άνω ευρώ τα οποία, όμως, από τη Δικαιοσύνη έχουν κριθεί ως πράγματα ευτελούς αξίας».
Νεφελώδης ή μη η δικαστική αντιμετώπιση, το αποτέλεσμα μένει το ίδιο. Ενας άνθρωπος χωρίς λερωμένο ποινικό μητρώο είναι υπόλογος σήμερα για ένα κουτί μαρκαδόρους.
Τον αναζητήσαμε. Μάταια. Συνάδελφοι από τον Βόλο από την πρώτη στιγμή που και εκείνοι δημοσίευσαν την ιστορία του, δέχθηκαν αμέτρητες προσφορές. Οπως κι εμείς εδώ στα γραφεία της «Ε». Πολλοί αναγνώστες κινητοποιήθηκαν να βοηθήσουν την οικογένειά του. Για εκείνον, όμως, φαίνεται πως ήταν ένα κακό όνειρο που θέλει να περάσει. Δεν θέλει να μιλήσει. Απλώς θέλει να περάσει αυτό που συνέβη. Ας του πει, όμως, κάποιος πως δεν είναι μόνος του...
http://www.enet.gr/
ΠΡΕΖΑ TV
26-9-2013
3 σχόλια:
νΑ ΜΗΝ ΑΓΟΡΑΖΟΥΜΕ ΑΠΟ ΑΛΗΤΕΣ ΣΑΝ ΤΑ ΤΖΑΜΠΟ
Ο Έλληνας χωρίς Jumbo και Lidl δεν ζει. Τόσο χαϊβάνια είμαστε που ότι και να μας κάνουν πάλι εκεί τρέχουμε να αφήσουμε τα λεφτά μας.
Από δικαιολογίες θα ακούσεις χιλιάδες, από αξιοπρέπεια όμως ούτε ίχνος πλέον.
Ώρα να σκύψουμε το κεφάλι και να πάμε κι άλλοι μεθαύριο να ψωνίσουμε εκεί... (καρπαζοεισπρακτορες)
Δημοσίευση σχολίου