«ΔΙΑΙΩ­ΝΙ­ΖΕ­ΤΑΙ» ΤΟ ΤΕ­ΡΑ­ΣΤΙΟ ΕΛ­ΛΕΙΜ­ΜΑ ΔΙ­ΔΑ­ΣΚΟ­ΝΤΩΝ ΣΤΑ ΤΕΙ

Εα­ρι­νό ε­ξά­μη­νο ξε­κι­νά για τα ΤΕΙ της χώ­ρας, αλ­λά ά­νοι­ξη στη λει­τουρ­γία τους δεν πρό­κει­ται να βιώ­σουν φοι­τη­τές και δι­δά­σκο­ντες. Το έλ­λειμ­μα έ­κτα­κτου δι­δα­κτι­κού προ­σω­πι­κού, ή αλ­λιώς συμ­βα­σιού­χων δι­δα­σκό­ντων, βυ­θί­ζει σε χει­μώ­να διαρ­κείας την παι­δεία. Κε­νές υ­πο­σχέ­σεις ά­κου­σαν οι πρό­ε­δροι των ΤΕΙ σε συ­νά­ντη­σή τους με τον υ­πουρ­γό Παι­δείας, α­φού έ­χουν πε­ρά­σει ή­δη τρεις ε­βδο­μά­δες και προ­κη­ρύ­ξεις θέ­σεων δεν υ­λο­ποιή­θη­καν. Εν τω με­τα­ξύ, το πρό­βλη­μα α­πο­δει­κνύε­ται χρο­νί­ζον και ε­πι­χει­ρεί­ται με τε­χνά­σμα­τα α­πό την πλευ­ρά του υ­πουρ­γείου να φορ­τω­θεί στις πλά­τες των φοι­τη­τών, που α­πό το κα­λο­καί­ρι θα χα­ρα­κτη­ρί­ζο­νται «αιώ­νιοι» και θα δια­γρά­φο­νται α­πό τις σχο­λές τους, σε μια προ­σπά­θεια να συ­γκα­λυ­φθεί το έλ­λειμ­μα δι­δα­σκό­ντων και α­πο­φοί­των.


Οπως ε­ξη­γεί στην «Επο­χή» ο δι­δά­σκων στο ΤΕΙ Πει­ραιά και στο Πα­νε­πι­στή­μιο Πει­ραιώς, Δη­μή­τρης Καλ­λέρ­γης, «τα προ­γράμ­μα­τα σπου­δών των ΤΕΙ, α­πό την ε­πο­χή της δη­μιουρ­γίας τους το 1984, α­παι­τούν πολ­λούς συμ­βα­σιού­χους δι­δά­σκο­ντες, οι ο­ποίοι κα­λύ­πτουν πε­ρί­που το 70% του εκ­παι­δευ­τι­κού έρ­γου. Αυ­τοί, λοι­πόν, οι συμ­βα­σιού­χοι, με αυ­τή τη συμ­με­το­χή στη λει­τουρ­γία των εκ­παι­δευ­τι­κών ι­δρυ­μά­των, α­ντι­με­τω­πί­στη­καν α­πό την κυ­βέρ­νη­ση και την τρόι­κα ό­πως ό­λοι οι συμ­βα­σιού­χοι, με α­πό­λυ­ση. Με την έλ­λει­ψη αυ­τών, ό­μως, έ­χει κα­ταρ­ρεύ­σει το δι­δα­κτι­κό έρ­γο στα ΤΕΙ. Για να γί­νει α­ντι­λη­πτό το μέ­γε­θος της α­πώ­λειας συμ­βα­σιού­χων, ας δού­με το πα­ρά­δειγ­μα του ΤΕΙ Πει­ραιά: το 2010 στο ί­δρυ­μα δί­δα­σκαν 800 συμ­βα­σιού­χοι, σή­με­ρα δεν ξε­περ­νούν τους 150».

Όσον α­φο­ρά τους -έ­τσι κι αλ­λιώς λί­γους- ε­κλεγ­μέ­νους κα­θη­γη­τές στα ΤΕΙ, δη­μιουρ­γεί­ται πρό­σθε­τη ε­πι­βά­ρυν­ση διό­τι πλέ­ον γί­νο­νται α­κό­μα λι­γό­τε­ροι, α­φού πα­ρό­τι υ­πάρ­χει ρεύ­μα συ­ντα­ξιο­δο­τή­σεων δεν προ­κυ­ρήσ­σο­νται νέες θέ­σεις. Επι­πλέ­ον, υ­πάρ­χουν και πε­ρί­που 300 κα­θη­γη­τές για ό­λη την Ελλά­δα που, ε­νώ εί­ναι ε­κλεγ­μέ­νοι, δεν το­πο­θε­τού­νται. Βέ­βαια, πρό­κει­ται για «αιώ­νιο» πρό­βλη­μα, το ο­ποίο α­κό­μα κι αν λυ­νό­ταν ε­πι­τέ­λους, δεν θα βο­η­θού­σε ση­μα­ντι­κά στο συ­νο­λι­κό τε­ρά­στιο έλ­λειμ­μα δι­δα­κτι­κού προ­σω­πι­κού που βιώ­νουν τα ΤΕΙ, «διό­τι δεν εί­ναι ό­λοι οι κα­θη­γη­τές ε­κλεγ­μέ­νοι στην κα­τώ­τε­ρη εκ­παι­δευ­τι­κή βαθ­μί­δα, ώ­στε να έ­χουν πολ­λές ώ­ρες δι­δα­κτι­κού έρ­γου» το­νί­ζει ο Δ. Καλ­λέρ­γης. «Πα­ράλ­λη­λα, υ­πάρ­χει αύ­ξη­ση του φοι­τη­τι­κού πλη­θυ­σμού των ΤΕΙ, λό­γω της αλ­λα­γής πο­λι­τι­κής του υ­πουρ­γείου, το ο­ποίο με δι­κή του α­πό­φα­ση κα­θο­ρί­ζει το πλή­θος των ει­σα­κτέων σε Πα­νε­πι­στή­μια και ΤΕΙ».  Βρι­σκό­μα­στε, λοι­πόν, μπρο­στά στο γε­γο­νός να υ­πάρ­χουν ό­λο και λι­γό­τε­ροι κα­θη­γη­τές, οι συμ­βα­σιού­χοι να α­πο­λύο­νται σε συ­ντρι­πτι­κό βαθ­μό και οι φοι­τη­τές να αυ­ξά­νο­νται. Ο κα­θέ­νας θα α­ντι­λαμ­βα­νό­ταν τις συ­νέ­πειες για τους φοι­τη­τές και το εκ­παι­δευ­τι­κό έρ­γο. Όμως, φαί­νε­ται ό­τι ο υ­πουρ­γός Παι­δείας Κ. Αρβα­νι­τό­που­λος ό­χι μό­νο δεν θέ­λει να το α­ντι­λη­φθεί, αλ­λά σχε­διά­ζει να ρί­ξει κι άλ­λα βά­ρη στις πλά­τες των φοι­τη­τών.

«Αιώ­νια» λί­στα α­να­μο­νής

Ο υ­πουρ­γός Παι­δείας α­πει­λεί ό­τι το κα­λο­καί­ρι θα θέ­σει σε λει­τουρ­γία τη δια­γρα­φή «αιώ­νιων» φοι­τη­τών, για την α­κρί­βεια θα α­να­γκά­σει τα ι­δρύ­μα­τα να το κά­νουν, α­φού ο ί­διος δεν έ­χει τέ­τοια αρ­μο­διό­τη­τα. Ας δού­με α­πό πιο κο­ντά αυ­τήν την α­πει­λή – ε­ξαγ­γε­λία με τη βοή­θεια του Δ. Καλ­λέρ­γη: Τα μα­θή­μα­τα των ΤΕΙ εί­ναι μοι­ρα­σμέ­να σε δύο ι­σό­τι­μα και ε­ξί­σου α­πα­ραί­τη­τα μέ­ρη, το θεω­ρη­τι­κό και το ερ­γα­στη­ρια­κό. Ο φοι­τη­τής α­παι­τεί­ται να ο­λο­κλη­ρώ­σει με ε­πι­τυ­χία και τα δύο μέ­ρη για να έ­χει πε­ρά­σει το μά­θη­μα. Τα ερ­γα­στή­ρια έ­χουν συ­γκε­κρι­μέ­νη δυ­να­τό­τη­τα φι­λο­ξε­νίας φοι­τη­τών, α­φού υ­πάρ­χει συ­γκε­κρι­μέ­νος α­ριθ­μός θέ­σεων και ερ­γα­στη­ρια­κών μη­χα­νη­μά­των. Έστω, λοι­πόν, ό­τι έ­να μά­θη­μα κά­ποιου ΤΕΙ το έ­χουν δη­λώ­σει 100 φοι­τη­τές. Με βά­σει τη δυ­να­μι­κή των ερ­γα­στη­ρίων α­παι­τεί­ται να μοι­ρα­στούν σε του­λά­χι­στον 5 τμή­μα­τα των 20 μα­θη­τών, ά­ρα α­παι­τού­νται και 5 δι­δά­σκο­ντες. Όταν οι δι­δά­σκο­ντες εί­ναι 2, ποια νο­μί­ζε­τε ό­τι εί­ναι η συ­νέ­πεια; Οι υ­πο­λει­πό­με­νοι φοι­τη­τές δεν φοι­τούν. Ναι, κα­λά δια­βά­σα­τε, πε­ρι­μέ­νουν να α­νοί­ξει θέ­ση για το μά­θη­μα. Αυ­τοί οι φοι­τη­τές χα­ρα­κτη­ρί­ζο­νται «αιώ­νιοι» και α­πει­λού­νται με δια­γρα­φή.

Επι­πλέ­ον, α­πό την πε­ρίο­δο που ή­ταν ει­δι­κός γραμ­μα­τέ­ας α­νώ­τα­της εκ­παί­δευ­σης του υ­πουρ­γείου Παι­δείας ο Β. Πα­πά­ζο­γλου, ε­πί υ­πουρ­γείας Α. Δια­μα­ντο­πού­λου, α­φαι­ρέ­θη­κε η δυ­να­τό­τη­τα α­πό τους φοι­τη­τές των ΤΕΙ να δη­λώ­νουν το ί­διο μά­θη­μα και στο χει­με­ρι­νό και στο ε­α­ρι­νό ε­ξά­μη­νο. Γε­γο­νός που ση­μαί­νει ό­τι για έ­να ερ­γα­στή­ριο, το ο­ποίο ο φοι­τη­τής δή­λω­σε το χει­με­ρι­νό ε­ξά­μη­νο αλ­λά δεν βρή­κε θέ­ση, α­παι­τεί­ται να πε­ρι­μέ­νει έ­να α­κα­δη­μαϊκό έ­τος για να το ξα­να­δη­λώ­σει α­ντί ε­νός ε­ξα­μή­νου. Η «αιω­νιό­τη­τα» ε­πι­τεί­νε­ται και α­πό έ­να α­κό­μα ση­μα­ντι­κό στοι­χείο: ό­πως ε­πι­ση­μαί­νει ο Δ. Καλ­λέρ­γης, «ση­μα­ντι­κός α­ριθ­μός των φοι­τη­τών στα ΤΕΙ α­να­γκά­ζο­νται να ερ­γά­ζο­νται πα­ράλ­λη­λα με τις σπου­δές τους, γε­γο­νός που ε­πι­βρα­δύ­νει την α­πό­κτη­ση πτυ­χίου».

Συ­γκά­λυ­ψη για τα μά­τια της... Μπο­λό­νια  
Μη θέ­λο­ντας, λοι­πόν, να α­ντι­με­τω­πί­σει το ση­μα­ντι­κό­τα­το πρό­βλη­μα ελ­λείμ­μα­τος δι­δα­σκό­ντων στα ΤΕΙ, ο υ­πουρ­γός Παι­δείας κα­τα­φεύ­γει σε ε­πι­κίν­δυ­να για την παι­δεία και την κοι­νω­νία τε­χνά­σμα­τα. Απο­φά­σι­σε να ε­ξα­λεί­ψει ό­τι του θυ­μί­ζει το πρό­βλη­μα μειώ­νο­ντας τη βα­ρύ­τη­τα των ερ­γα­στη­ρίων για την ε­πι­τυ­χή ο­λο­κλή­ρω­ση των μα­θη­μά­των. Από φέ­τος, ό­ποιο ί­δρυ­μα θέ­λει, με­τα­βά­λει την ι­σορ­ρο­πία θεω­ρίας – ερ­γα­στη­ρίου α­πό 50 – 50 σε 80 – 20. Δη­λα­δή, έ­νας φοι­τη­τής μπο­ρεί να βαθ­μο­λο­γη­θεί με 10 στη θεω­ρία και 1 στο ερ­γα­στή­ριο και να πε­ρά­σει το μά­θη­μα με βαθ­μό 8. Γε­γο­νός που ση­μαί­νει κα­τά­λυ­ση της φυ­σιο­γνω­μίας των Τε­χνο­λο­γι­κών Εκπαι­δευ­τι­κών Ιδρυ­μά­των και υ­πο­νό­μευ­ση της ποιό­τη­τας του πα­ρα­γό­με­νου εκ­παι­δευ­τι­κού έρ­γου. Σε αυ­τό το ση­μείο, υ­πει­σέρ­χε­ται και η α­ξιο­λό­γη­ση. «Ένα κρι­τή­ριο α­ξιο­λό­γη­σης τμη­μά­των και σχο­λών, σύμ­φω­να με τη συν­θή­κη της Μπο­λό­νια, εί­ναι η πα­ρα­γω­γή α­πο­φοί­των», ε­πι­ση­μαί­νει ο Δ. Καλ­λέρ­γης. «Όταν δεν έ­χεις δι­δά­σκο­ντες για να πα­ρά­ξεις α­πο­φοί­τους και πα­ράλ­λη­λα οι φοι­τη­τές αυ­ξά­νο­νται, η πα­ρα­γω­γή φοι­τη­τών πα­ρου­σιά­ζε­ται ι­διαί­τε­ρα χα­μη­λή». Κα­θώς, λοι­πόν, ο στό­χος δεν φαί­νε­ται να εί­ναι η λύ­ση του προ­βλή­μα­τος, αλ­λά η συ­γκά­λυ­ψή του, «ε­πι­λέ­γε­ται η μείω­ση των φοι­τη­τών, δια­γρά­φο­ντάς τους ως «αιώ­νιους», ώ­στε να πα­ρου­σιά­ζε­ται με­γα­λύ­τε­ρος ο α­ριθ­μός των α­πο­φοί­των».

Κά­πως έ­τσι, τα ΤΕΙ υ­πο­λει­τουρ­γούν, οι ε­πι­στή­μο­νες βρί­σκο­νται σε α­νερ­γία, η κυ­βέρ­νη­ση δια­φη­μί­ζει το «success story» της ε­ξά­λει­ψης των «αιώ­νιων», τα προ­βλή­μα­τα στην παι­δεία διαιω­νί­ζο­νται και ο δη­μό­σιος χα­ρα­κτή­ρας της υ­πο­νο­μεύε­ται.
Ζωή Γεωρ­γού­λα

Η Εποχή

ΠΡΕΖΑ TV
10-3-2014