ου ΣΑΚΗ ΑΠΟΣΤΟΛΑΚΗ sakisapostolakis0@gmail.om
Αλλωστε, λένε κάποιοι δείχνοντας την Υποθαλάσσια Αρτηρία, η Ακτωρ το συνηθίζει να εγκαταλείπει έργα και διεκδικεί αποζημιώσεις, τις οποίες συνήθως παίρνει.
Κίνηση τακτικής, μέσο άσκησης πίεσης ή πραγματική απειλή για διακοπή των εργασιών του Μετρό Θεσσαλονίκης; Ο,τι και να 'ναι, η κατασκευάστρια κοινοπραξία, με επικεφαλής την Ακτωρ, με τη 40 σελίδων επιστολή προς την Αττικό Μετρό, στην οποία κάνει λόγο για αποχώρησή της από το έργο, έχει κάνει το πιο σημαντικό βήμα μέχρι τώρα στη διεκδίκηση λύσεων και των 500 εκατ. που υποστηρίζει ότι της χρωστάει η Αττικό Μετρό για διόρθωση λαθών της αρχικής χάραξης του έργου, νέες μελέτες και εργασίες που δεν έχουν πληρωθεί.
Και με αυτή την κίνηση «δηλώνει» ότι «νίπτει τας χείρας της» για τις εξελίξεις και καλεί κυβέρνηση και ΥΠΟΜΕΔΙ, Μιχάλη Χρυσοχοΐδη, να ανασκουμπωθούν, να σηκώσουν τα μανίκια και να κοιτάξουν πώς θα συνεχιστεί το έργο, αλλά και να «συμμαζέψουν το μαγαζί τους», την Αττικό Μετρό, για να ξεκινήσει και να ολοκληρωθεί επιτέλους κάποια στιγμή μέσα στην τρέχουσα δεκαετία η βασική γραμμή του Μετρό Θεσσαλονίκης.
Η επιστολή της κοινοπραξίας ήρθε μερικά εικοσιτετράωρα μετά τις δηλώσεις Χρυσοχοΐδη, ότι την επόμενη εβδομάδα θα βρεθεί στη Θεσσαλονίκη, καθώς έχει λήξει το εξάμηνο που είχε θέσει ως χρονικό όριο στα τέλη Αυγούστου, για να απεμπλακεί το έργο. Κι αυτό που αναμένουν όλοι από τον υπουργό είναι να δώσει λύσεις και να αποδώσει, όπως είχε υποσχεθεί, τις ευθύνες.
Τρία θεωρούνται ως βασικότερα θέματα, που προκάλεσαν την επιστολή-απειλή της κοινοπραξίας για αποχώρηση από το έργο: Οι μετροπόντικες, που βρίσκονται ακόμη στο σταθμό Ανάληψη και, σύμφωνα με το σχεδιασμό, πρέπει να αποσυναρμολογηθούν για να μεταφερθούν στη στάση Βούλγαρη και να ξεκινήσουν το σκάψιμο ανάποδα προς την Ανάληψη, αλλά το εργοτάξιο της Βούλγαρη δεν έχει αποδοθεί στην κοινοπραξία.
Τα αρχαία της Βενιζέλου, όπου και εκεί οι καθυστερήσεις είναι επίσης τεράστιες. Και, τέλος, τα 500 εκατ. ευρώ που διεκδικεί η κοινοπραξία από την Αττικό Μετρό για διορθώσεις της αρχικής χάραξης, τα οποία να μεν η κυβέρνηση τα έστειλε στη Διαιτησία, αλλά εκεί το ΣτΕ δεν ορίζει εκπρόσωπο, επικαλούμενο φόρτο εργασίας.
Οσο σημειώνονται καθυστερήσεις, η κοινοπραξία πληρώνει χωρίς να πληρώνεται. Δεν έχει αντικείμενο, δεν υπάρχει χρονοδιάγραμμα και χάνει λεφτά, τα οποία δεν ξέρει πότε θα τα πάρει. Και θεωρεί ότι έχει εμπλακεί σε ένα παιχνίδι μεταξύ πολιτείας, Αττικό Μετρό, αρχαιολογικής υπηρεσίας και δήμου Θεσσαλονίκης.
Οι δύο ιταλικές εταιρείες της κοινοπραξίας πιέζουν πολύ γιατί είναι παγιδευμένες στο έργο καθώς έχουν κάνει 270 εκατ. ευρώ τζίρο από έργο 1 δισ. ευρώ, τη στιγμή που έχουν κατατεθεί οι εγγυητικές επιστολές και τα ασφαλιστήρια και όλα έχουν ήδη πληρωθεί.
Οπότε η κοινοπραξία θεωρεί ότι υπάρχουν οι συνθήκες διακοπής των εργασιών, σύμφωνα με τα όσα ορίζει η νομοθεσία. Ακούγεται και η άποψη ότι δεν υπάρχει διάθεση από την κοινοπραξία για αποχώρησή της από το έργο και ότι η επιστολή της είναι προσπάθεια για ταρακούνημα, καθώς οι συνθήκες αποχώρησης έχουν διαμορφωθεί. Αλλωστε, λένε κάποιοι δείχνοντας την Υποθαλάσσια Αρτηρία, η Ακτωρ το συνηθίζει να εγκαταλείπει έργα και διεκδικεί αποζημιώσεις, τις οποίες συνήθως παίρνει.
Αν σταματήσει το έργο, αυτόματα αναλαμβάνει ο δεύτερος της δημοπρασίας, που ήταν η Ακτωρ. Αν δηλώσει ότι δεν μπορεί, τότε δημοπρατούνται και πάλι οι εργασίες που απέμειναν. Θεωρείται λογικό ότι το έργο θα πάρει η Ακτωρ, η οποία μάλιστα θα το πάρει σε χαμηλότερη τιμή και θα της βγει φθηνότερα. Εχει ήδη και την επέκταση προς Καλαμαριά, οπότε θα είχε δικό της όλο το έργο. Αυτό το σενάριο όμως δεν φαίνεται να επικρατεί, γιατί στους Ιταλούς δεν συμφέρει να φύγουν.
Πρώτον, γιατί θα χάσουν πολλά εκατομμύρια και, δεύτερον, γιατί δεν θα μπορέσουν να ξαναπάρουν μέρος στο διαγωνισμό, από τη στιγμή που εγκατέλειψαν ήδη το έργο. Επίσης όλα τα ηλεκτρομηχανολογικά και οι συρμοί είναι των Ιταλών, οπότε δεν θα έρθουν ποτέ στη Θεσσαλονίκη. Η Ακτωρ, αν θα κέρδιζε το νέο διαγωνισμό, θα έπρεπε να βρει ξένο εταίρο για να προμηθεύσει ηλεκτρολογικά και συρμούς. Και ίσως να χρειαζόταν επανασχεδιασμός.
Μια άλλη συνέπεια των καθυστερήσεων είναι επίσης η απώλεια πολλών θέσεων εργασίας. Αν το έργο προχωρούσε κανονικά, αυτή τη στιγμή θα έπρεπε να απασχολούνται περί τις 3.000 εργαζόμενοι. Σημαντικότατη ένεση στη μαστίζουσα από την ανεργία του 33% Θεσσαλονίκη. Υπολογίζεται ότι μόνο στο αρχαιολογικό κομμάτι θα μπορούσαν αυτή τη στιγμή να απασχολούνται 1.300 εργαζόμενοι, ενώ απασχολούνται μόνο 100. Θα απασχολούνταν επίσης γύρω στους 15 υπεργολάβους, ενώ τώρα υπάρχουν 2-3, αλλά και πάρα πολλοί προμηθευτές.
Οπως ήταν φυσικό, οι εξελίξεις έγιναν αντικείμενο προεκλογικής εκμετάλλευσης. Ο Σταύρος Καλαφάτης βρήκε ευκαιρία να ρίξει την ευθύνη στον Γιάννη Μπουτάρη, ενώ ο Απόστολος Τζιτζικώστας βάθυνε το χάσμα με τη Νέα Δημοκρατία κατονομάζοντας ως υπεύθυνους τον υπουργό Μ. Χρυσοχοΐδη και τον γενικό γραμματέα Δημόσιων Εργων Στράτο Σιμόπουλο.
http://www.enet.gr/
ΠΡΕΖΑ TV
17-3-2014
Αλλωστε, λένε κάποιοι δείχνοντας την Υποθαλάσσια Αρτηρία, η Ακτωρ το συνηθίζει να εγκαταλείπει έργα και διεκδικεί αποζημιώσεις, τις οποίες συνήθως παίρνει.
Κίνηση τακτικής, μέσο άσκησης πίεσης ή πραγματική απειλή για διακοπή των εργασιών του Μετρό Θεσσαλονίκης; Ο,τι και να 'ναι, η κατασκευάστρια κοινοπραξία, με επικεφαλής την Ακτωρ, με τη 40 σελίδων επιστολή προς την Αττικό Μετρό, στην οποία κάνει λόγο για αποχώρησή της από το έργο, έχει κάνει το πιο σημαντικό βήμα μέχρι τώρα στη διεκδίκηση λύσεων και των 500 εκατ. που υποστηρίζει ότι της χρωστάει η Αττικό Μετρό για διόρθωση λαθών της αρχικής χάραξης του έργου, νέες μελέτες και εργασίες που δεν έχουν πληρωθεί.
Και με αυτή την κίνηση «δηλώνει» ότι «νίπτει τας χείρας της» για τις εξελίξεις και καλεί κυβέρνηση και ΥΠΟΜΕΔΙ, Μιχάλη Χρυσοχοΐδη, να ανασκουμπωθούν, να σηκώσουν τα μανίκια και να κοιτάξουν πώς θα συνεχιστεί το έργο, αλλά και να «συμμαζέψουν το μαγαζί τους», την Αττικό Μετρό, για να ξεκινήσει και να ολοκληρωθεί επιτέλους κάποια στιγμή μέσα στην τρέχουσα δεκαετία η βασική γραμμή του Μετρό Θεσσαλονίκης.
Η επιστολή της κοινοπραξίας ήρθε μερικά εικοσιτετράωρα μετά τις δηλώσεις Χρυσοχοΐδη, ότι την επόμενη εβδομάδα θα βρεθεί στη Θεσσαλονίκη, καθώς έχει λήξει το εξάμηνο που είχε θέσει ως χρονικό όριο στα τέλη Αυγούστου, για να απεμπλακεί το έργο. Κι αυτό που αναμένουν όλοι από τον υπουργό είναι να δώσει λύσεις και να αποδώσει, όπως είχε υποσχεθεί, τις ευθύνες.
Τρία θεωρούνται ως βασικότερα θέματα, που προκάλεσαν την επιστολή-απειλή της κοινοπραξίας για αποχώρηση από το έργο: Οι μετροπόντικες, που βρίσκονται ακόμη στο σταθμό Ανάληψη και, σύμφωνα με το σχεδιασμό, πρέπει να αποσυναρμολογηθούν για να μεταφερθούν στη στάση Βούλγαρη και να ξεκινήσουν το σκάψιμο ανάποδα προς την Ανάληψη, αλλά το εργοτάξιο της Βούλγαρη δεν έχει αποδοθεί στην κοινοπραξία.
Τα αρχαία της Βενιζέλου, όπου και εκεί οι καθυστερήσεις είναι επίσης τεράστιες. Και, τέλος, τα 500 εκατ. ευρώ που διεκδικεί η κοινοπραξία από την Αττικό Μετρό για διορθώσεις της αρχικής χάραξης, τα οποία να μεν η κυβέρνηση τα έστειλε στη Διαιτησία, αλλά εκεί το ΣτΕ δεν ορίζει εκπρόσωπο, επικαλούμενο φόρτο εργασίας.
Οσο σημειώνονται καθυστερήσεις, η κοινοπραξία πληρώνει χωρίς να πληρώνεται. Δεν έχει αντικείμενο, δεν υπάρχει χρονοδιάγραμμα και χάνει λεφτά, τα οποία δεν ξέρει πότε θα τα πάρει. Και θεωρεί ότι έχει εμπλακεί σε ένα παιχνίδι μεταξύ πολιτείας, Αττικό Μετρό, αρχαιολογικής υπηρεσίας και δήμου Θεσσαλονίκης.
Οι δύο ιταλικές εταιρείες της κοινοπραξίας πιέζουν πολύ γιατί είναι παγιδευμένες στο έργο καθώς έχουν κάνει 270 εκατ. ευρώ τζίρο από έργο 1 δισ. ευρώ, τη στιγμή που έχουν κατατεθεί οι εγγυητικές επιστολές και τα ασφαλιστήρια και όλα έχουν ήδη πληρωθεί.
Οπότε η κοινοπραξία θεωρεί ότι υπάρχουν οι συνθήκες διακοπής των εργασιών, σύμφωνα με τα όσα ορίζει η νομοθεσία. Ακούγεται και η άποψη ότι δεν υπάρχει διάθεση από την κοινοπραξία για αποχώρησή της από το έργο και ότι η επιστολή της είναι προσπάθεια για ταρακούνημα, καθώς οι συνθήκες αποχώρησης έχουν διαμορφωθεί. Αλλωστε, λένε κάποιοι δείχνοντας την Υποθαλάσσια Αρτηρία, η Ακτωρ το συνηθίζει να εγκαταλείπει έργα και διεκδικεί αποζημιώσεις, τις οποίες συνήθως παίρνει.
Αν σταματήσει το έργο, αυτόματα αναλαμβάνει ο δεύτερος της δημοπρασίας, που ήταν η Ακτωρ. Αν δηλώσει ότι δεν μπορεί, τότε δημοπρατούνται και πάλι οι εργασίες που απέμειναν. Θεωρείται λογικό ότι το έργο θα πάρει η Ακτωρ, η οποία μάλιστα θα το πάρει σε χαμηλότερη τιμή και θα της βγει φθηνότερα. Εχει ήδη και την επέκταση προς Καλαμαριά, οπότε θα είχε δικό της όλο το έργο. Αυτό το σενάριο όμως δεν φαίνεται να επικρατεί, γιατί στους Ιταλούς δεν συμφέρει να φύγουν.
Πρώτον, γιατί θα χάσουν πολλά εκατομμύρια και, δεύτερον, γιατί δεν θα μπορέσουν να ξαναπάρουν μέρος στο διαγωνισμό, από τη στιγμή που εγκατέλειψαν ήδη το έργο. Επίσης όλα τα ηλεκτρομηχανολογικά και οι συρμοί είναι των Ιταλών, οπότε δεν θα έρθουν ποτέ στη Θεσσαλονίκη. Η Ακτωρ, αν θα κέρδιζε το νέο διαγωνισμό, θα έπρεπε να βρει ξένο εταίρο για να προμηθεύσει ηλεκτρολογικά και συρμούς. Και ίσως να χρειαζόταν επανασχεδιασμός.
Μια άλλη συνέπεια των καθυστερήσεων είναι επίσης η απώλεια πολλών θέσεων εργασίας. Αν το έργο προχωρούσε κανονικά, αυτή τη στιγμή θα έπρεπε να απασχολούνται περί τις 3.000 εργαζόμενοι. Σημαντικότατη ένεση στη μαστίζουσα από την ανεργία του 33% Θεσσαλονίκη. Υπολογίζεται ότι μόνο στο αρχαιολογικό κομμάτι θα μπορούσαν αυτή τη στιγμή να απασχολούνται 1.300 εργαζόμενοι, ενώ απασχολούνται μόνο 100. Θα απασχολούνταν επίσης γύρω στους 15 υπεργολάβους, ενώ τώρα υπάρχουν 2-3, αλλά και πάρα πολλοί προμηθευτές.
Οπως ήταν φυσικό, οι εξελίξεις έγιναν αντικείμενο προεκλογικής εκμετάλλευσης. Ο Σταύρος Καλαφάτης βρήκε ευκαιρία να ρίξει την ευθύνη στον Γιάννη Μπουτάρη, ενώ ο Απόστολος Τζιτζικώστας βάθυνε το χάσμα με τη Νέα Δημοκρατία κατονομάζοντας ως υπεύθυνους τον υπουργό Μ. Χρυσοχοΐδη και τον γενικό γραμματέα Δημόσιων Εργων Στράτο Σιμόπουλο.
http://www.enet.gr/
ΠΡΕΖΑ TV
17-3-2014
1 σχόλιο:
ΠΟΛΥ ΚΟΥΡΑΣΤΙΚΟ ΤΟ ΜΑΥΡΟ
ΦΟΝΤΟ ΓΥΡΩ ΓΥΡΩ
Δημοσίευση σχολίου