Η Ευρωπαική Επιτροπή έδωσε χθες την έγκριση της στην ιδιωτικοποίηση περιουσιακών στοιχείων της ΛΑΡΚΟ κρίνοντας ότι, πράγματι, οι κρατικές ενισχύσεις ύψους 136 κατ. Ευρώ, που έχουν δοθεί στο παρελθόν στην εταιρεία αυτή είναι ασύμβατες προς την κοινοτική νομοθεσία και πρέπει να επιστραφούν αλλά θεωρεί ότι δεν πρέπει να μεταφερθεί το βάρος της επιστροφής αυτών των ενισχύσεων στους νέους αγοραστές.
Υπενθυμίζεται ότι το Μάρτιο του 2013 η Κομισιόν ξεκίνησε σε βάθος έρευνες για ορισμένα μέτρα στήριξης της ΛΑΡΚΟ από το Ελληνικό Δημόσιο, όπως ήσαν η αύξηση του κεφαλαίου της το 2009 ύψους 45 εκατ. ευρώ καθώς και μια σειρά κρατικών εγγυήσεων που κάλυπταν την περίοδο 2008/2010. Η έρευνα έδειξε επίσης ,ότι κανένας ιδιώτης δεν είχε δεχθεί να επενδύσει στη ΛΑΡΚΟ κάτω από αυτές τις συνθήκες καθώς και ότι τα παραπάνω μέτρα συνιστούσαν κρατικές ενισχύσεις σύμφωνα με την κοινοτική νομοθεσία.
Το Δεκέμβριο του 2013 η Ελλάδα ενημέρωσε την Κομισιόν για την πρόθεση της, στο πλαίσιο του προγράμματος ιδιωτικοποιήσεων, να πωλήσει ,μέσω ανοικτών διαγωνισμών, μερικά στοιχεία του ενεργητικού που είτε τα διαχειριζόταν η ΛΑΡΚΟ είτε ανήκαν σ αυτήν την εταιρεία.
Τα στοιχεία αυτά ήσαν:
- το μεταλλουργικό εργοστάσιο στη Λάρυμνα,
-τμήμα των μεταλλείων του Αγίου Ιωάννη,
- τμήμα των μεταλλείων Ευβοίας και
-τα μεταλλεία Καστοριάς.
Η Επιτροπή ,σε χωριστή έρευνα της, εξέτασε αν και κατά πόσο η πώληση θα είχε ως αποτέλεσμα να μπορέσει να συνεχίσει η εταιρεία την επιχειρηματική δράση της με νέα επωνυμία.
Επειδή δε η πώληση θα διεξαχθεί μέσω ανοικτών διαγωνισμών και επειδή αφορά μόνο σε τμήμα των δραστηριοτήτων της ΛΑΡΚΟ, η Κομισιόν κατέληξε στο συμπέρασμα ότι δεν υφίσταται οικονομική συνέχεια καθώς και ότι η πώληση δεν πραγματοποιείται για να αποφευχθεί η επιστροφή των ασύμβατων κρατικών ενισχύσεων. Συνεπώς, η υποχρέωση επιστροφής της ασύμβατης κρατικής ενίσχυσης δεν θα μεταβιβασθεί στους ιδιώτες αγοραστές των παραπάνω στοιχείων του ενεργητικού της εταιρείας ,αλλά, θα συνεχίσει να βαρύνει την ΛΑΡΚΟ.
Όπως διαπίστωσε η Κομισιόν, η ΛΑΡΚΟ ειδικεύεται στους τομείς εξόρυξης και επεξεργασίας κοιτασμάτων λατερίτη, στην εξόρυξη λιγνίτη και στην παραγωγή σιδηρονικελίου και υποπροιόντων αυτού. Οι δραστηριότητες της περιλαμβάνουν ,επίσης, την έρευνα, την ανάπτυξη, την εξόρυξη, τη σύντηξη και την εμπορία των προϊόντων της σε παγκόσμιο επίπεδο. Με άλλα λόγια η ΛΑΡΚΟ είναι ένας από τους μεγαλύτερους παραγωγούς σιδηρονικελίου στον κόσμο. Το 55,2% των μετοχών της ανήκει στο Ελληνικό Δημόσιο μέσω του Ταμείου Ανάπτυξης Περιουσιακών Στοιχείων της Ελληνικής Δημοκρατίας, το 33,4% στην Εθνική Τράπεζα και το 11,4% στην ΔΕΗ.
Η κοινοτική νομοθεσία προβλέπει ότι οι δημόσιες παρεμβάσεις σε εταιρείες που ασκούν οικονομικές δραστηριότητες είναι δυνατόν να θεωρηθούν ότι δεν συνιστούν κρατική ενίσχυση, όπως αυτή ορίζεται από την κοινοτική νομοθεσία, όταν πραγματοποιούνται υπό όρους που θα ήσαν αποδεκτοί και από ένα ιδιωτικό φορέα που λειτουργεί με βάση τους κανόνες της Αγοράς. Πρόκειται γι την λεγόμενη «αρχή του επενδυτή στην οικονομία τη αγοράς». Πρέπει να τηρείται αυτός ακριβώς ο όρος για να μη συνιστά η δημόσια παρέμβαση παράνομη κρατική ενίσχυση η οποία θα παρείχε στον δικαιούχο οικονομικό πλεονέκτημα το οποίο δεν έχουν οι ανταγωνιστές του .Προφανώς η ΛΑΡΚΟ δεν εμπίπτει ,κατά την Κομισιόν, στους απαγορευτικούς κανόνες της κοινοτικής νομοθεσίας.
Ανταπόκριση του Γιώργου Δαράτου από τις Βρυξέλλες
http://left.gr/
ΠΡΕΖΑ TV
28-3-2014
Υπενθυμίζεται ότι το Μάρτιο του 2013 η Κομισιόν ξεκίνησε σε βάθος έρευνες για ορισμένα μέτρα στήριξης της ΛΑΡΚΟ από το Ελληνικό Δημόσιο, όπως ήσαν η αύξηση του κεφαλαίου της το 2009 ύψους 45 εκατ. ευρώ καθώς και μια σειρά κρατικών εγγυήσεων που κάλυπταν την περίοδο 2008/2010. Η έρευνα έδειξε επίσης ,ότι κανένας ιδιώτης δεν είχε δεχθεί να επενδύσει στη ΛΑΡΚΟ κάτω από αυτές τις συνθήκες καθώς και ότι τα παραπάνω μέτρα συνιστούσαν κρατικές ενισχύσεις σύμφωνα με την κοινοτική νομοθεσία.
Το Δεκέμβριο του 2013 η Ελλάδα ενημέρωσε την Κομισιόν για την πρόθεση της, στο πλαίσιο του προγράμματος ιδιωτικοποιήσεων, να πωλήσει ,μέσω ανοικτών διαγωνισμών, μερικά στοιχεία του ενεργητικού που είτε τα διαχειριζόταν η ΛΑΡΚΟ είτε ανήκαν σ αυτήν την εταιρεία.
Τα στοιχεία αυτά ήσαν:
- το μεταλλουργικό εργοστάσιο στη Λάρυμνα,
-τμήμα των μεταλλείων του Αγίου Ιωάννη,
- τμήμα των μεταλλείων Ευβοίας και
-τα μεταλλεία Καστοριάς.
Η Επιτροπή ,σε χωριστή έρευνα της, εξέτασε αν και κατά πόσο η πώληση θα είχε ως αποτέλεσμα να μπορέσει να συνεχίσει η εταιρεία την επιχειρηματική δράση της με νέα επωνυμία.
Επειδή δε η πώληση θα διεξαχθεί μέσω ανοικτών διαγωνισμών και επειδή αφορά μόνο σε τμήμα των δραστηριοτήτων της ΛΑΡΚΟ, η Κομισιόν κατέληξε στο συμπέρασμα ότι δεν υφίσταται οικονομική συνέχεια καθώς και ότι η πώληση δεν πραγματοποιείται για να αποφευχθεί η επιστροφή των ασύμβατων κρατικών ενισχύσεων. Συνεπώς, η υποχρέωση επιστροφής της ασύμβατης κρατικής ενίσχυσης δεν θα μεταβιβασθεί στους ιδιώτες αγοραστές των παραπάνω στοιχείων του ενεργητικού της εταιρείας ,αλλά, θα συνεχίσει να βαρύνει την ΛΑΡΚΟ.
Όπως διαπίστωσε η Κομισιόν, η ΛΑΡΚΟ ειδικεύεται στους τομείς εξόρυξης και επεξεργασίας κοιτασμάτων λατερίτη, στην εξόρυξη λιγνίτη και στην παραγωγή σιδηρονικελίου και υποπροιόντων αυτού. Οι δραστηριότητες της περιλαμβάνουν ,επίσης, την έρευνα, την ανάπτυξη, την εξόρυξη, τη σύντηξη και την εμπορία των προϊόντων της σε παγκόσμιο επίπεδο. Με άλλα λόγια η ΛΑΡΚΟ είναι ένας από τους μεγαλύτερους παραγωγούς σιδηρονικελίου στον κόσμο. Το 55,2% των μετοχών της ανήκει στο Ελληνικό Δημόσιο μέσω του Ταμείου Ανάπτυξης Περιουσιακών Στοιχείων της Ελληνικής Δημοκρατίας, το 33,4% στην Εθνική Τράπεζα και το 11,4% στην ΔΕΗ.
Η κοινοτική νομοθεσία προβλέπει ότι οι δημόσιες παρεμβάσεις σε εταιρείες που ασκούν οικονομικές δραστηριότητες είναι δυνατόν να θεωρηθούν ότι δεν συνιστούν κρατική ενίσχυση, όπως αυτή ορίζεται από την κοινοτική νομοθεσία, όταν πραγματοποιούνται υπό όρους που θα ήσαν αποδεκτοί και από ένα ιδιωτικό φορέα που λειτουργεί με βάση τους κανόνες της Αγοράς. Πρόκειται γι την λεγόμενη «αρχή του επενδυτή στην οικονομία τη αγοράς». Πρέπει να τηρείται αυτός ακριβώς ο όρος για να μη συνιστά η δημόσια παρέμβαση παράνομη κρατική ενίσχυση η οποία θα παρείχε στον δικαιούχο οικονομικό πλεονέκτημα το οποίο δεν έχουν οι ανταγωνιστές του .Προφανώς η ΛΑΡΚΟ δεν εμπίπτει ,κατά την Κομισιόν, στους απαγορευτικούς κανόνες της κοινοτικής νομοθεσίας.
Ανταπόκριση του Γιώργου Δαράτου από τις Βρυξέλλες
http://left.gr/
ΠΡΕΖΑ TV
28-3-2014
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου