Του Γιώργου Χρηστοφορίδη: Το τι πατρίδα και έθνος ακούσαμε από τους Σαμαράδες και την παρέα τους σ' αυτήν την εκλογική αναμέτρηση, δεν έχει προηγούμενο.
Πάντα, οι μεγαλύτεροι δωσίλογοι, λίγο πριν επέλθει η κρίση του λαού, επικαλούνταν το έθνος και την πατρίδα.
Δεν έχει σημασία αν βύθισαν την Ελλάδα και τους Έλληνες στη χειρότερη κοινωνική κρίση των μεταπολεμικών δεκαετιών. Δεν έχει σημασία που δημιούργησαν το μεγαλύτερο κύμα φυγής στο εξωτερικό για ένα μεροκάματο από τη δεκαετία του 1960. Δεν έχει σημασία που οδήγησαν στο θάνατο δεκάδες χιλιάδες Έλληνες από απόγνωση ή από έλλειψη στοιχειώδους περίθαλψης.
Δεν έχει σημασία που έφτασαν τη φτώχεια, την εξαθλίωση και τον κοινωνικό αποκλεισμό στα επίπεδα της μετεμφυλιακής Ελλάδας. Δεν έχει σημασία που κατέλυσαν κάθε έννοια ανθρώπινου, κοινωνικού και πολιτικού δικαιώματος σε τούτη τη χώρα. Δεν έχει σημασία που δημιούργησαν μια Ελλάδα οικόπεδο προς πώληση και τελείως ανοχύρωτη απέναντι σε κάθε είδους εξωτερική απειλή. Δεν έχει σημασία που παρέδωσαν ολόκληρη τη χώρα αμαχητί στους δυνάστες και κατακτητές της, προκειμένου να ξεπουληθεί το σύμπαν...
Τίποτε απ' όλα αυτά δεν έχει σημασία. Διότι «ό,τι έκαναν», το έκαναν δήθεν «για την πατρίδα». Έτσι λένε. Γιατί, φυσικά, η ιστορία επαναλαμβάνεται.
Στην παλιά κατοχή, οι δωσίλογοι, που υπέγραφαν τις μαζικές συλλήψεις και εκτελέσεις των αμάχων, το έκαναν «για να σωθούν οι υπόλοιποι». Έτσι ισχυρίστηκαν στις δίκες τους μετά την απελευθέρωση. Μάλιστα, είχαν το θράσος να απαιτήσουν να τους αναγνωριστούν οι «καλές υπηρεσίες προς την πατρίδα», γιατί χωρίς αυτούς (Τσολάκογλου και Λογοθετόπουλους), τα θύματα της κατοχής και των κατακτητών θα ήταν δήθεν πολλαπλάσια!
Τα ίδια μας λένε και οι σημερινοί δωσίλογοι. Δεν πειράζει που δολοφόνησαν μια ολόκληρη γενιά. «Είναι μονόδρομος», σου λένε. Ότι μόνο αυτό μπορούσαν να κάνουν, για να μην πάθουμε δήθεν χειρότερα...
Απευθύνονται σε όλους εμάς και μας ζητάνε να προ-διαγράψουμε τα παιδιά μας, και να ζήσουμε το υπόλοιπο της ζωής μας, χωρίς δικαιώματα, σε μια πουλημένη πατρίδα.
Φτάνει πια με τους πατριδέμπορους.
Φτάνει πια με τους εθνοπροδότες δωσίλογους.
Με ποιό δικαίωμα μιλάνε για έθνος και πατρίδα ΑΥΤΟΙ που δολοφόνησαν μέσα σε 3 χρόνια 20.600 Ελληνόπουλα, πριν καν γεννηθούν; Με ποιο δικαίωμα μιλάνε ΑΥΤΟΙ που έδιωξαν κακήν κακώς από την πατρίδα πάνω από 400.000 συμπολίτες μας, τον ανθό της ελληνικής κοινωνίας, προς αναζήτηση ενός πενιχρού μεροκάματου στο εξωτερικό;
Με ποιο δικαίωμα μιλάνε για έθνος και πατρίδα ΑΥΤΟΙ που εξανάγκασαν τους Έλληνες να προδώσουν ακόμη και τους νεκρούς τους; Από την αρχαιότητα, η προσβολή προς τους νεκρούς ήταν ένα από χειρότερα αμαρτήματα. Κι όμως, στα χρόνια του μνημονίου, αρκετοί αναγκάστηκαν να κρύψουν τους νεκρούς τους, να τους παραχώσουν κάπου κρυφά, για να κρατήσουν μια πενιχρή σύνταξη, που τους χώριζε από την απελπισία να βλέπουν τα παιδιά τους να πεινάνε. Εκατοντάδες τα περιστατικά που αποκαλύφθηκαν. Χιλιάδες άλλα, ίσως, δεν θα τα μάθουμε ποτέ.
Πότε άλλοτε, από την εποχή της Αντιγόνης του Σοφοκλή, η εξουσία υπήρξε τόσο ανίερη, ώστε να εξαναγκάσει τους πολίτες σε τόσο βάναυση συμπεριφορά απέναντι στους νεκρούς; Χρειάστηκε να μας κατσικωθούν οι ιππότες της ελεεινής τραπέζης του μνημονίου, για να ζήσουμε τα διλήμματα της Αντιγόνης. Όχι γιατί οι δικοί μας άνθρωποι πέθαναν στη μάχη, αλλά γιατί οδηγήθηκαν στο θάνατο από μια ανάλγητη εξουσία.
Ε, όχι. Αυτοί δεν μπορούν να εμφανίζονται ως οι «μεγαλύτεροι πατριώτες». Αυτοί που εξυπηρετούν ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ ΚΑΙ ΜΟΝΟ τα συμφέροντα των ξένων δανειστών.
Μιλάνε για πατρίδα αυτοί που την ξεπουλούν.
Μιλάνε για θρησκεία, αυτοί που τη χρησιμοποιούν ως άλλοθι.
Μιλάνε για οικογένεια, αυτοί που την εξοντώνουν.
Αν ο Έλληνας θέλει να έχει Πατρίδα-Θρησκεία-Οικογένεια, πρέπει να μάθει να τα υπερασπίζεται ως αναπαλλοτρίωτα δικαιώματά του.
Πρέπει να μάθει ότι ο δούλος δεν έχει πατρίδα, έχει μόνο αφέντη.
Πρέπει να μάθει πώς οικογένεια είναι να υπερασπίζεσαι το παιδί σου και να μην το παραδίδεις στις δυνάμεις των αγορών ως δουλοπάροικο, σύγχρονο μουζίκο πολιτευτών, κομπιναδόρων της εξουσίας και κρατικοδίαιτων εργολάβων.
Ναι, είναι αλήθεια αυτό που λέει και ξαναλέει η συμμορία του Σαμαρά και των υπολοίπων.
Ναι, παλεύουμε για μια άλλη Έλλάδα. Όπου οι Έλληνες δεν θα είναι δούλοι κανενός.
Όπου τα Ελληνόπουλα θα μαθαίνουν τι χρωστάει η χώρα μας στους ποιητές της κι όχι στους δανειστές της.
"Μάθε• η προκοπή δεν είναι για τους δούλους, κι όσο θένε οι δούλοι αφέντη, ας έχουν τον αφέντη κάθε πλούτου κι οµορφιάς• µάθε• η προκοπή για τους ελεύτερους, για µας!", όπως έγραφε ο μεγάλος μας ποιητής, Κωστής Παλαμάς.
Αυτή την Κυριακή λοιπόν έχεις να επιλέξεις. Ποια Ελλάδα θέλεις;
Ο Σαμαράς και οι όμοιοί του θέλουν μια Ελλάδα που θα ξαναζήσει τον εμφύλιο. Όπου οι δεξιοί θα σφάζονται με τους αριστερούς, ώστε να μπορούν οι δωσίλογοι να κυβερνούν ανενόχλητα υπέρ των ξένων. Ποιος σώφρων άνθρωπος σήμερα στην Ελλάδα θέλει να γυρίσουμε στην εποχή, που ονειρεύεται ο Βορίδης και οι ομοϊδεάτες του; Ποιος Έλληνας σήμερα θέλει να ζήσουμε ξανά τις εποχές, όπου ο αδερφός σκότωνε τον αδερφό;
Μας στέρησαν το δικαίωμα να υπάρχουμε ως κυρίαρχος και ανεξάρτητος λαός. Μας στέρησαν το δικαίωμα να μας ανήκει ο τόπος μας. Μας στέρησαν το δικαίωμα να ζούμε εμείς και η οικογένειά μας με αξιοπρέπεια και με ελπίδα για το αύριο.
Μας επέβαλαν ένα αδίστακτο καθεστώς, όπου ο άνθρωπος υποβιβάζεται σε υποζύγιο και ζει υπό προθεσμία. Μας επέβαλαν να βλέπουμε τους δικούς μας να χάνονται ελλείψει φροντίδας και τα παιδιά μας να φεύγουν για πάντα, ρίχνοντας μαύρη πέτρα πίσω τους.
Μας μαθαίνουν ότι η γενοκτονία ενός λαού ισοδυναμεί με τη «σωτηρία» του κι ότι μπορούμε να ζήσουμε στον τόπο μας όχι σαν νοικοκύρηδες, αλλά σαν κούληδες και υποταχτικοί μιας εντελώς απόμακρης και ξένης εξουσίας, που εκπορεύεται από τις Βρυξέλλες, το Βερολίνο, την Ουάσινγκτον. «Είναι νομοτέλεια και μονόδρομος», μας λένε, όπως κάποτε κάποιοι άλλοι έλεγαν στους προγόνους μας ότι είναι γραφτό να μείνουν ραγιάδες.
Γι' αυτό κι όποιος τρέμει να διεκδικήσει την ελευθερία του και το δικαίωμά του να είναι νοικοκύρης στον τόπο του, ας ψηφίσει τους μνημονιακούς. Με γνώμονα το πόσο βαμμένος δεξιός ή αριστερός είναι. Ας βολευτεί με τις κομματικές του ιδεοληψίες, νομίζοντας ότι έτσι τιμωρεί κάποιον άλλον κι όχι τον εαυτό του.
Όποιος, όμως, μετρά την ευθύνη του απέναντι στους δικούς του και στην πατρίδα του, πάνω και πέρα από κάθε άλλο πιστεύω, τότε θα ψηφίσει με το νου και την καρδιά του. Θα ψηφίσει για μια ανεξάρτητη, κυρίαρχη και ευημερούσα Ελλάδα μακριά από τη χούντα της τραπεζοκρατίας και όσων κερδοσκοπούν με το χρέος των κρατών.
Και μην ξεχνάτε αυτό που έγραφε ο μεγάλος μας ποιητής:
«Οι δύναμες και οι γνώμες των Καισάρων
του ολέθρου ξαπολύσαν τους λεγεώνες
για τον πόλεμο, μ' όλων των ταρτάρων
τη βοήθεια, πρωτόφαντο στους αιώνες.
Σεισμοί καταλυτές απ' των Ταινάρων
τ' άντρα ως του Ρήνου τους βυθούς. Γοργόνες
και Βαλκύρες ρεκάζουν: "Αρον άρον!
Σταύρωσον!" Και με σκήπτρα, με κορώνες
οι σταυρωτήδες. Τα Εθνη οι σταυρωμένοι.
Μα ορμή εκδικήτρα τα Εθνη σηκώνει
και των Καισάρων καταγής οι θρόνοι.
Κι από τα Εθνη και από Καίσαρες πιο απάνου
κι από το θέλημα όποιου λαοπλάνου,
Σπάρτακε, εσένα η Νέμεση ανασταίνει».
Κωστής Παλαμάς
xrist
Ο Δεκάλογος του πατριωτισμού – (ακατάλληλο για δωσιλόγους)
Όποιος είναι αληθινός πατριώτης, ξέρει πολύ καλά τι σημαίνει Ελλάδα, τι σημαίνει πατρίδα, τι σημαίνει Έθνος. Από το 1911 μας το έχει διευκρινίσει ένας μεγάλος της λογοτενχίας μας, ο Γρηγόρης Ξενόπουλος, όταν έγραψε και δημοσίευσε το δεκάλογο του πατριωτισμού.
Ο Δεκάλογος του Πατριωτισμού*
1. Η αληθινή αγάπη της πατρίδος βρίσκεται πολύ μακριά από τους λόγους, τα ζήτω, τις σημαίες, τις μουσικές, τα κανόνια.
2. Η αληθινή αγάπη της πατρίδος δεν είναι η συγκίνησις της στιγμής, που σβήνει σαν την σπίθα. Είναι ένα βαθύ ποτάμι, που κυλάει βουβό.
3. Η αληθινή αγάπη της πατρίδος είναι - σαν κάθε αγάπη - έργο, θυσία. Σκοπός της είναι να κάμει την πατρίδα σου μεγάλη.
Το μεγαλείο της πατρίδος δεν το κάνουν ούτε οι πολλοί τόποι, ούτε τα πολλά εκατομμύρια των ανθρώπων της. Το κάνουν η μόρφωσις, η
εργατικότητα, η ευτυχία και το μεγαλείο των ανθρώπων της.
5. Η αληθινή αγάπη της πατρίδος όχι μόνο δεν γεννά μίσος για τις άλλες πατρίδες, αλλά και ζητεί πρώτα απ' όλα να σεβέσαι και το ξένο πατριωτισμό. Καμία πατρίδα δεν είναι απολύτως ανώτερη από τις άλλες. Για σένα είναι ανώτερη η δική σου, για τον ξένο η δική του. Όπως για τον εαυτό σου, έτσι και για την πατρίδα σου, ποτέ μην επιδοκιμάζεις να αδικεί τις άλλες πατρίδες.
6. Η αληθινή αγάπη της πατρίδος - δηλαδή ενός μικρού μέρους της ανθρωπότητος - υποχωρεί όπου έρχεται εις σύγκρουσιν με την αληθινή αγάπη όλης της ανθρωπότητος. Όπως δεν σ' εμποδίζει να εκτιμάς ή να αγαπάς ξένους, έτσι δεν σ' εμποδίζει - σε συμβουλεύει μάλιστα να πολεμείς και να μισείς πολλούς ανθρώπους της πατρίδος σου αν είναι κακοί. Και την πατρίδα σου να την φαντάζεσαι πώς την αποτελούν πολύ περισσότερο οι πολλοί, οι πτωχοί, ο λαός, όσοι εργάζονται και υποφέρουν πολύ και απολαύουν λίγο ή διόλου, παρά οι ολίγοι, εκείνοι που απολαύουν χωρίς να εργάζονται.
7. Πολύ μεγαλύτερη αγάπη για την πατρίδα από το να σκοτωθείς γι' αυτή, είναι να ζήσεις γι' αυτή. Ν' αφιερώσεις όσο μεγαλύτερο μέρος της ζωής σου μπορείς (όλο είναι αδύνατο) γι' αυτή.
8. Η αληθινή αγάπη της πατρίδος αρχίζει από την αγάπη του εαυτού σου, την αγάπη που σε κεντρίζει να γίνεσαι ολοένα καλύτερος και ανώτερος, ν' ανεβαίνεις ολοένα περισσότερο στο ψηλό και απότομο βουνό του μεγαλείου.
9. Το φύτευμα δένδρων ωφελεί την πατρίδα σου και σένα. Το ξερίζωμα, όμως, της αμαθείας, της κουταμάρας, των σκουριασμένων ιδεών ακόμα περισσότερο ωφελεί την πατρίδα σου, σένα μπορεί συνήθως να σε βλάψει. Όσο πόλεμο κι αν σου κάνουν η αληθινή αγάπη της πατρίδος είναι να ξεριζώνεις, όπου χρειάζεται.
10. Η αληθινή αγάπη της πατρίδος είναι ένα από τα πιο ευγενικά αισθήματα της καρδίας. Γι' αυτό ίσως και σπάνιο. Η ψεύτικη αγάπη της πατρίδος είναι από τα πιο πρόστυχα. Γι' αυτό ίσως και πολύ συχνό.
*Δημοσιεύτηκε στις 9 Απριλίου 1911 στο περιοδικό "Διάπλασις των Παίδων" από τον Γρηγόρη Ξενόπουλο με το ψευδώνυμο "Φαίδων".
ΠΡΕΖΑ TV
24-1-2015
Πάντα, οι μεγαλύτεροι δωσίλογοι, λίγο πριν επέλθει η κρίση του λαού, επικαλούνταν το έθνος και την πατρίδα.
Δεν έχει σημασία αν βύθισαν την Ελλάδα και τους Έλληνες στη χειρότερη κοινωνική κρίση των μεταπολεμικών δεκαετιών. Δεν έχει σημασία που δημιούργησαν το μεγαλύτερο κύμα φυγής στο εξωτερικό για ένα μεροκάματο από τη δεκαετία του 1960. Δεν έχει σημασία που οδήγησαν στο θάνατο δεκάδες χιλιάδες Έλληνες από απόγνωση ή από έλλειψη στοιχειώδους περίθαλψης.
Δεν έχει σημασία που έφτασαν τη φτώχεια, την εξαθλίωση και τον κοινωνικό αποκλεισμό στα επίπεδα της μετεμφυλιακής Ελλάδας. Δεν έχει σημασία που κατέλυσαν κάθε έννοια ανθρώπινου, κοινωνικού και πολιτικού δικαιώματος σε τούτη τη χώρα. Δεν έχει σημασία που δημιούργησαν μια Ελλάδα οικόπεδο προς πώληση και τελείως ανοχύρωτη απέναντι σε κάθε είδους εξωτερική απειλή. Δεν έχει σημασία που παρέδωσαν ολόκληρη τη χώρα αμαχητί στους δυνάστες και κατακτητές της, προκειμένου να ξεπουληθεί το σύμπαν...
Τίποτε απ' όλα αυτά δεν έχει σημασία. Διότι «ό,τι έκαναν», το έκαναν δήθεν «για την πατρίδα». Έτσι λένε. Γιατί, φυσικά, η ιστορία επαναλαμβάνεται.
Στην παλιά κατοχή, οι δωσίλογοι, που υπέγραφαν τις μαζικές συλλήψεις και εκτελέσεις των αμάχων, το έκαναν «για να σωθούν οι υπόλοιποι». Έτσι ισχυρίστηκαν στις δίκες τους μετά την απελευθέρωση. Μάλιστα, είχαν το θράσος να απαιτήσουν να τους αναγνωριστούν οι «καλές υπηρεσίες προς την πατρίδα», γιατί χωρίς αυτούς (Τσολάκογλου και Λογοθετόπουλους), τα θύματα της κατοχής και των κατακτητών θα ήταν δήθεν πολλαπλάσια!
Τα ίδια μας λένε και οι σημερινοί δωσίλογοι. Δεν πειράζει που δολοφόνησαν μια ολόκληρη γενιά. «Είναι μονόδρομος», σου λένε. Ότι μόνο αυτό μπορούσαν να κάνουν, για να μην πάθουμε δήθεν χειρότερα...
Απευθύνονται σε όλους εμάς και μας ζητάνε να προ-διαγράψουμε τα παιδιά μας, και να ζήσουμε το υπόλοιπο της ζωής μας, χωρίς δικαιώματα, σε μια πουλημένη πατρίδα.
Φτάνει πια με τους πατριδέμπορους.
Φτάνει πια με τους εθνοπροδότες δωσίλογους.
Με ποιό δικαίωμα μιλάνε για έθνος και πατρίδα ΑΥΤΟΙ που δολοφόνησαν μέσα σε 3 χρόνια 20.600 Ελληνόπουλα, πριν καν γεννηθούν; Με ποιο δικαίωμα μιλάνε ΑΥΤΟΙ που έδιωξαν κακήν κακώς από την πατρίδα πάνω από 400.000 συμπολίτες μας, τον ανθό της ελληνικής κοινωνίας, προς αναζήτηση ενός πενιχρού μεροκάματου στο εξωτερικό;
Με ποιο δικαίωμα μιλάνε για έθνος και πατρίδα ΑΥΤΟΙ που εξανάγκασαν τους Έλληνες να προδώσουν ακόμη και τους νεκρούς τους; Από την αρχαιότητα, η προσβολή προς τους νεκρούς ήταν ένα από χειρότερα αμαρτήματα. Κι όμως, στα χρόνια του μνημονίου, αρκετοί αναγκάστηκαν να κρύψουν τους νεκρούς τους, να τους παραχώσουν κάπου κρυφά, για να κρατήσουν μια πενιχρή σύνταξη, που τους χώριζε από την απελπισία να βλέπουν τα παιδιά τους να πεινάνε. Εκατοντάδες τα περιστατικά που αποκαλύφθηκαν. Χιλιάδες άλλα, ίσως, δεν θα τα μάθουμε ποτέ.
Πότε άλλοτε, από την εποχή της Αντιγόνης του Σοφοκλή, η εξουσία υπήρξε τόσο ανίερη, ώστε να εξαναγκάσει τους πολίτες σε τόσο βάναυση συμπεριφορά απέναντι στους νεκρούς; Χρειάστηκε να μας κατσικωθούν οι ιππότες της ελεεινής τραπέζης του μνημονίου, για να ζήσουμε τα διλήμματα της Αντιγόνης. Όχι γιατί οι δικοί μας άνθρωποι πέθαναν στη μάχη, αλλά γιατί οδηγήθηκαν στο θάνατο από μια ανάλγητη εξουσία.
Ε, όχι. Αυτοί δεν μπορούν να εμφανίζονται ως οι «μεγαλύτεροι πατριώτες». Αυτοί που εξυπηρετούν ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ ΚΑΙ ΜΟΝΟ τα συμφέροντα των ξένων δανειστών.
Μιλάνε για πατρίδα αυτοί που την ξεπουλούν.
Μιλάνε για θρησκεία, αυτοί που τη χρησιμοποιούν ως άλλοθι.
Μιλάνε για οικογένεια, αυτοί που την εξοντώνουν.
Αν ο Έλληνας θέλει να έχει Πατρίδα-Θρησκεία-Οικογένεια, πρέπει να μάθει να τα υπερασπίζεται ως αναπαλλοτρίωτα δικαιώματά του.
Πρέπει να μάθει ότι ο δούλος δεν έχει πατρίδα, έχει μόνο αφέντη.
Πρέπει να μάθει πώς οικογένεια είναι να υπερασπίζεσαι το παιδί σου και να μην το παραδίδεις στις δυνάμεις των αγορών ως δουλοπάροικο, σύγχρονο μουζίκο πολιτευτών, κομπιναδόρων της εξουσίας και κρατικοδίαιτων εργολάβων.
Ναι, είναι αλήθεια αυτό που λέει και ξαναλέει η συμμορία του Σαμαρά και των υπολοίπων.
Ναι, παλεύουμε για μια άλλη Έλλάδα. Όπου οι Έλληνες δεν θα είναι δούλοι κανενός.
Όπου τα Ελληνόπουλα θα μαθαίνουν τι χρωστάει η χώρα μας στους ποιητές της κι όχι στους δανειστές της.
"Μάθε• η προκοπή δεν είναι για τους δούλους, κι όσο θένε οι δούλοι αφέντη, ας έχουν τον αφέντη κάθε πλούτου κι οµορφιάς• µάθε• η προκοπή για τους ελεύτερους, για µας!", όπως έγραφε ο μεγάλος μας ποιητής, Κωστής Παλαμάς.
Αυτή την Κυριακή λοιπόν έχεις να επιλέξεις. Ποια Ελλάδα θέλεις;
Ο Σαμαράς και οι όμοιοί του θέλουν μια Ελλάδα που θα ξαναζήσει τον εμφύλιο. Όπου οι δεξιοί θα σφάζονται με τους αριστερούς, ώστε να μπορούν οι δωσίλογοι να κυβερνούν ανενόχλητα υπέρ των ξένων. Ποιος σώφρων άνθρωπος σήμερα στην Ελλάδα θέλει να γυρίσουμε στην εποχή, που ονειρεύεται ο Βορίδης και οι ομοϊδεάτες του; Ποιος Έλληνας σήμερα θέλει να ζήσουμε ξανά τις εποχές, όπου ο αδερφός σκότωνε τον αδερφό;
Μας στέρησαν το δικαίωμα να υπάρχουμε ως κυρίαρχος και ανεξάρτητος λαός. Μας στέρησαν το δικαίωμα να μας ανήκει ο τόπος μας. Μας στέρησαν το δικαίωμα να ζούμε εμείς και η οικογένειά μας με αξιοπρέπεια και με ελπίδα για το αύριο.
Μας επέβαλαν ένα αδίστακτο καθεστώς, όπου ο άνθρωπος υποβιβάζεται σε υποζύγιο και ζει υπό προθεσμία. Μας επέβαλαν να βλέπουμε τους δικούς μας να χάνονται ελλείψει φροντίδας και τα παιδιά μας να φεύγουν για πάντα, ρίχνοντας μαύρη πέτρα πίσω τους.
Μας μαθαίνουν ότι η γενοκτονία ενός λαού ισοδυναμεί με τη «σωτηρία» του κι ότι μπορούμε να ζήσουμε στον τόπο μας όχι σαν νοικοκύρηδες, αλλά σαν κούληδες και υποταχτικοί μιας εντελώς απόμακρης και ξένης εξουσίας, που εκπορεύεται από τις Βρυξέλλες, το Βερολίνο, την Ουάσινγκτον. «Είναι νομοτέλεια και μονόδρομος», μας λένε, όπως κάποτε κάποιοι άλλοι έλεγαν στους προγόνους μας ότι είναι γραφτό να μείνουν ραγιάδες.
Γι' αυτό κι όποιος τρέμει να διεκδικήσει την ελευθερία του και το δικαίωμά του να είναι νοικοκύρης στον τόπο του, ας ψηφίσει τους μνημονιακούς. Με γνώμονα το πόσο βαμμένος δεξιός ή αριστερός είναι. Ας βολευτεί με τις κομματικές του ιδεοληψίες, νομίζοντας ότι έτσι τιμωρεί κάποιον άλλον κι όχι τον εαυτό του.
Όποιος, όμως, μετρά την ευθύνη του απέναντι στους δικούς του και στην πατρίδα του, πάνω και πέρα από κάθε άλλο πιστεύω, τότε θα ψηφίσει με το νου και την καρδιά του. Θα ψηφίσει για μια ανεξάρτητη, κυρίαρχη και ευημερούσα Ελλάδα μακριά από τη χούντα της τραπεζοκρατίας και όσων κερδοσκοπούν με το χρέος των κρατών.
Και μην ξεχνάτε αυτό που έγραφε ο μεγάλος μας ποιητής:
«Οι δύναμες και οι γνώμες των Καισάρων
του ολέθρου ξαπολύσαν τους λεγεώνες
για τον πόλεμο, μ' όλων των ταρτάρων
τη βοήθεια, πρωτόφαντο στους αιώνες.
Σεισμοί καταλυτές απ' των Ταινάρων
τ' άντρα ως του Ρήνου τους βυθούς. Γοργόνες
και Βαλκύρες ρεκάζουν: "Αρον άρον!
Σταύρωσον!" Και με σκήπτρα, με κορώνες
οι σταυρωτήδες. Τα Εθνη οι σταυρωμένοι.
Μα ορμή εκδικήτρα τα Εθνη σηκώνει
και των Καισάρων καταγής οι θρόνοι.
Κι από τα Εθνη και από Καίσαρες πιο απάνου
κι από το θέλημα όποιου λαοπλάνου,
Σπάρτακε, εσένα η Νέμεση ανασταίνει».
Κωστής Παλαμάς
xrist
Ο Δεκάλογος του πατριωτισμού – (ακατάλληλο για δωσιλόγους)
Όποιος είναι αληθινός πατριώτης, ξέρει πολύ καλά τι σημαίνει Ελλάδα, τι σημαίνει πατρίδα, τι σημαίνει Έθνος. Από το 1911 μας το έχει διευκρινίσει ένας μεγάλος της λογοτενχίας μας, ο Γρηγόρης Ξενόπουλος, όταν έγραψε και δημοσίευσε το δεκάλογο του πατριωτισμού.
Ο Δεκάλογος του Πατριωτισμού*
1. Η αληθινή αγάπη της πατρίδος βρίσκεται πολύ μακριά από τους λόγους, τα ζήτω, τις σημαίες, τις μουσικές, τα κανόνια.
2. Η αληθινή αγάπη της πατρίδος δεν είναι η συγκίνησις της στιγμής, που σβήνει σαν την σπίθα. Είναι ένα βαθύ ποτάμι, που κυλάει βουβό.
3. Η αληθινή αγάπη της πατρίδος είναι - σαν κάθε αγάπη - έργο, θυσία. Σκοπός της είναι να κάμει την πατρίδα σου μεγάλη.
Το μεγαλείο της πατρίδος δεν το κάνουν ούτε οι πολλοί τόποι, ούτε τα πολλά εκατομμύρια των ανθρώπων της. Το κάνουν η μόρφωσις, η
εργατικότητα, η ευτυχία και το μεγαλείο των ανθρώπων της.
5. Η αληθινή αγάπη της πατρίδος όχι μόνο δεν γεννά μίσος για τις άλλες πατρίδες, αλλά και ζητεί πρώτα απ' όλα να σεβέσαι και το ξένο πατριωτισμό. Καμία πατρίδα δεν είναι απολύτως ανώτερη από τις άλλες. Για σένα είναι ανώτερη η δική σου, για τον ξένο η δική του. Όπως για τον εαυτό σου, έτσι και για την πατρίδα σου, ποτέ μην επιδοκιμάζεις να αδικεί τις άλλες πατρίδες.
6. Η αληθινή αγάπη της πατρίδος - δηλαδή ενός μικρού μέρους της ανθρωπότητος - υποχωρεί όπου έρχεται εις σύγκρουσιν με την αληθινή αγάπη όλης της ανθρωπότητος. Όπως δεν σ' εμποδίζει να εκτιμάς ή να αγαπάς ξένους, έτσι δεν σ' εμποδίζει - σε συμβουλεύει μάλιστα να πολεμείς και να μισείς πολλούς ανθρώπους της πατρίδος σου αν είναι κακοί. Και την πατρίδα σου να την φαντάζεσαι πώς την αποτελούν πολύ περισσότερο οι πολλοί, οι πτωχοί, ο λαός, όσοι εργάζονται και υποφέρουν πολύ και απολαύουν λίγο ή διόλου, παρά οι ολίγοι, εκείνοι που απολαύουν χωρίς να εργάζονται.
7. Πολύ μεγαλύτερη αγάπη για την πατρίδα από το να σκοτωθείς γι' αυτή, είναι να ζήσεις γι' αυτή. Ν' αφιερώσεις όσο μεγαλύτερο μέρος της ζωής σου μπορείς (όλο είναι αδύνατο) γι' αυτή.
8. Η αληθινή αγάπη της πατρίδος αρχίζει από την αγάπη του εαυτού σου, την αγάπη που σε κεντρίζει να γίνεσαι ολοένα καλύτερος και ανώτερος, ν' ανεβαίνεις ολοένα περισσότερο στο ψηλό και απότομο βουνό του μεγαλείου.
9. Το φύτευμα δένδρων ωφελεί την πατρίδα σου και σένα. Το ξερίζωμα, όμως, της αμαθείας, της κουταμάρας, των σκουριασμένων ιδεών ακόμα περισσότερο ωφελεί την πατρίδα σου, σένα μπορεί συνήθως να σε βλάψει. Όσο πόλεμο κι αν σου κάνουν η αληθινή αγάπη της πατρίδος είναι να ξεριζώνεις, όπου χρειάζεται.
10. Η αληθινή αγάπη της πατρίδος είναι ένα από τα πιο ευγενικά αισθήματα της καρδίας. Γι' αυτό ίσως και σπάνιο. Η ψεύτικη αγάπη της πατρίδος είναι από τα πιο πρόστυχα. Γι' αυτό ίσως και πολύ συχνό.
*Δημοσιεύτηκε στις 9 Απριλίου 1911 στο περιοδικό "Διάπλασις των Παίδων" από τον Γρηγόρη Ξενόπουλο με το ψευδώνυμο "Φαίδων".
ΠΡΕΖΑ TV
24-1-2015
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου