Επειδή, παρά την καλή παιδεία μου, δεν μπορώ να αντισταθώ στον πειρασμό να τους χλευάσω, τώρα που τους βλέπω να σπαρταράνε σαν χταπόδια, θα ξεκινήσω με τους απερχόμενους.
Αντώνης Σαμαράς στο δημαρχείο Μαρκοπούλου:
«Οι εκλογές θα κρίνουν προς ποια κατεύθυνση θα πάει το καράβι της πατρίδας. Δεν είναι θέμα ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ. Είναι σε ποιον κόσμο θα επιλέξετε να ζήσουν τα παιδιά μας».
Και έδωσε το σύνθημα:
«Δεν θα γίνει εδώ σοβιέτ, δεν θα γίνει κομμουνισμός!»
Και η κατάπτυστη αυτή δήλωση έρχεται μόλις λίγες ώρες μετά από αυτή του γνωστού από παλιά ροπαλοφόρου Μάκη Βορίδη:
«Δεν πρόκειται να τους αφήσουμε, ό,τι κι αν είναι εκείνο το οποίο θα χρειαστεί να κάνουμε. Ό,τι υπερασπίστηκαν οι παππούδες μας γενναία με τα όπλα, θα το υπερασπιστούμε εμείς με την ψήφο μας την επόμενη Κυριακή".
Η αγωνία τους είναι ολοφάνερη. Ο τρόμος τους ξεπερνά τις αντοχές τους.
Ξέρουν ότι χάνουν την κουτάλα, ότι επιτέλους ανοίγει ο δρόμος του πραγματικού ελέγχου και ταυτόχρονα –όσοι τολμούν να περπατούν ακόμη στους δρόμους- νιώθουν την οργή του απλού κόσμου, που τους θέλει στη φυλακή για όλα όσα έκαναν στην πατρίδα.
Και τη μεταφέρουν και στους άλλους, που δεν τολμούν ήδη να βγουν έξω χωρίς τη φρουρά τους.
Και τι κάνουν; Προσπαθούν να φέρουν κλίμα εμφυλίου.
Σαν τους χειρότερους δωσίλογους. Σαν τα λαμόγια σε πανικό.
Προσπαθούν να κινητοποιήσουν ό,τι πιο νοσηρό και διαταραγμένο έχει απομείνει στο περιθώριο της ελληνικής κοινωνίας.
Με τον τρόπο τους, αποδεικνύουν ότι το βασικό ακροατήριό τους είναι εκείνοι που θέλουν να επιστρέψουμε στην εποχή του εμφύλιου σπαραγμού και ότι οι ίδιοι είναι έτοιμοι να στρέψουν αδερφό εναντίον αδερφού, επαναφέροντας το μίσος αριστερών και δεξιών, για το συμφέρον το δικό τους και των ξένων.
Δεν έχουν ιερό και όσιο.
Συνωμοτούν ήδη με τους ξένους για να διασύρουν τη χώρα και να ξεφτιλίσουν διεθνώς την περιουσία της.
Ποιος ξέρει τι άλλο είναι ικανοί να κάνουν, αν τους το ζητήσει ο Σόιμπλε;
Αλήθεια, τι εννοούσε ο Βενιζέλος όταν προ ημερών δήλωνε:
"Εμείς θα παραδώσουμε τη χώρα ακέραια στις 25 του μήνα, το τι θα γίνει μετά τις 26 είναι άλλο θέμα."
Το πιάσαμε το υπονοούμενο.
Δεν το έχουν σε τίποτε να απειλήσουν ακόμη και την ακεραιότητα της πατρίδας.
Ακούστε τους. Δείτε τους κάθε βράδυ στα τηλεπαράθυρα.
Και σκεφτείτε μόνοι σας. Πού το πάνε;
Και ορίστε μπροστά μας ο πραγματικός μονόδρομος. Η ανατροπή τους.
Να τελειώνουμε πια με δαύτους. Να τελείωνουμε μια και καλή με τους νοσταλγούς του εμφύλιου σπαραγμού και του εθνικού ακρωτηριασμού της πατρίδας.
Τρεις και μία μείνανε, για να τους τελειώσουμε οριστικά.
Και μετά τι;
Τι θα γίνει στις 26 του μηνός;
Σ' όλα τα πάνελ που παρευρίσκομαι, με ρωτούν:
«Μα, είναι χαώδεις οι διαφορές των ΑΝΕΛ με τον ΣΥΡΙΖΑ. Πώς θα συγκυβερνήσουν; Τι σόι κυβέρνηση θα είναι αυτή, αν προκύψει;»
«Κυβέρνηση εθνικής αξιοπρέπειας» τους απαντώ.
Όσες διαφορές και αν έχουν τα αντιμνημονιακά κόμματα μεταξύ τους, το σημαντικό, ΤΩΡΑ, είναι να αντιληφθούμε ότι αυτή είναι η τελευταία ευκαιρία της χώρας... να ξαναγίνει χώρα.
Με εγκατεστημένους επιτρόπους σ' όλα τα υπουργεία της χώρας... και έχοντας αναθέσει τον απόλυτο έλεγχο της οικονομίας μας σε αλλοδαπούς υπαλλήλους, δεν είμαστε μια κανονική χώρα. Μας κατήντησαν ένα προτεκτοράτο.
Μπροστά σ' αυτό, που είναι το πρώτιστο και το βασικό, μπορούμε οι αντιμνημονιακές δυνάμεις να συνεργαστούμε σε αυτονόητα βασικά πράγματα.
Και αυτά είναι:
ΤΩΡΑ, ΠΡΩΤΑ ΑΠΌ ΟΛΑ, να αντιμετωπίσουμε την ανθρωπιστική κρίση... ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ.
Να μην κρυώνουν οι Έλληνες. Να μην πεινάνε τα παιδιά στα σχολεία. Να μην ξενιτεύονται οι συγγενείς μας. Να μην αυτοκτονούν οι συμπολίτες μας. Σήμερα, 1 στους 4 Έλληνες έχει χάσει μόνιμα τη δουλειά του! 1 στους 3 Έλληνες επίσημα αντιμετωπίζει σοβαρό πρόβλημα επιβίωσης.
Αυτά μπορούμε να τα αντιμετωπίσουμε ΑΜΕΣΑ.
Αρκεί κάποιος να αρνηθεί να υπακούσει στις εντολές των Γερμανών και να στρέψει τα αυτιά του στην κοινωνία. Ποιος διαφωνεί σ' αυτό;
Όποιο κόμμα και αν ψηφίζει, όσες αμφιβολίες και αν έχει για τις προθέσεις των άλλων...
Ποιος διαφωνεί ότι ΤΩΡΑ είναι η χρυσή ευκαιρία να σταματήσουμε την καταστροφή;
Πέφτουν οι Μερκελιστές. Και πέφτουν με κρότο. Τώρα έχουμε την ευκαιρία.
Ποιος διαφωνεί στο να βάλει ΕΣΤΩ πλάτη στην ανακούφιση του ρημαγμένου πολίτη;
Ακόμη και αν δεν συμφωνεί απόλυτα με τη στρατηγική της όποιας επόμενης κυβέρνησης...
Και απευθυνόμενος σ΄ όλα τα αντιμνημονιακά κινήματα και κόμματα, είτε κατεβαίνουν είτε όχι στις εκλογές, θέλω να πω τούτο:
Οι αντιμνημονιακοί ΜΠΟΡΟΥΜΕ να συνεννοηθούμε ΚΑΙ ΑΣ ΜΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΤΟΥΜΕ τελικά επίσημα.
Ας κρατήσει ο καθένας την αυτοτέλειά του. Ας κρατήσει τις κόκκινες γραμμές του. Ας μείνει πιστός στα προτάγματά του. Ας τονίζει τις διαφορές του από τους υπόλοιπους.
Αρκεί να μην ξεχνά ότι εκτός από το συνομιλητή του -με τον οποίο ίσως διαφωνεί- στον αντιμνημονιακό χώρο, υπάρχει ένας κοινός αντίπαλος απέναντι.
Και ο κοινός αντίπαλος είναι αυτοί οι απίστευτοι μνημονιακοί βουλευτές, που υπέγραψαν την ΑΜΕΤΑΚΛΗΤΗ και ΑΝΕΥ ΟΡΩΝ παραίτηση της χώρας από την εθνική της κυριαρχία, ΧΩΡΙΣ ΚΑΝ ΝΑ ΤΟ ΓΝΩΡΙΖΟΥΝ. Γιατί ψηφίζουν ό,τι τους δίνουν, χωρίς καν να το διαβάσουν. Και ένα από αυτά τα χαρτιά ήταν το πιο προδοτικό και ντροπιαστικό έγγραφο που έχει ψηφίσει ποτέ κυβέρνηση κράτους. Αυτή τη δανειακή σύμβαση, με τις προδοτικές της ρήτρες, πρέπει να τη σκίσουμε επιδεικτικά. Έτσι όπως της αξίζει....
ΤΩΡΑ, ΑΜΕΣΑ, πρέπει να διευθετήσουμε το θέμα του χρέους
Το διάστημα 2010-2013, την περίοδο των μνημονίων, ο νέος δανεισμός του ελληνικού κράτους ξεπέρασε συνολικά τα 373 δισ. ευρώ.
Από αυτά, τα 282 δισ. πήγαν σε εξυπηρέτηση παλαιότερου χρέους! Το 75,6% του νέου δανεισμού!
Μα, όταν το 75,6% του νέου δανεισμού πηγαίνει στην εξυπηρέτηση παλαιότερων δανεικών, είναι ΓΕΛΟΙΟ να υποστηρίζεις ότι το χρέος μας είναι βιώσιμο.
Το χρέος μας πρέπει να απομειωθεί ουσιαστικά και δραστικά.
Και ο Πάνος Καμμένος από την αρχή έχει μια βασική και δεδομένη θέση: Να γίνει λογιστικός έλεγχος του χρέους, προκειμένου να διαπιστώσουμε τι είναι όλα αυτά τα δισεκατομμύρια, με ποιους όρους ακριβώς τα δανείστηκαν οι κυβερνήσεις μας, και να ξεχωρίσουμε εκείνο το μέρος του χρέους, που σύμφωνα με τους διεθνείς κανόνες θα χαρακτηριστεί «απεχθές και επονείδιστο». Που θα προκύπτει, δηλαδή, από λεόντειες συμφωνίες και θα βασίζεται σε καταχρηστικούς όρους δανεισμού.
Ποιος Έλληνας δεν θέλει να ξέρει; Ποιος Έλληνας δεν θέλει τον έλεγχο αυτών που πληρώνει με το αίμα του στους δανειστές; Πώς είναι δυνατόν να στέκεται κάποιος απέναντι στην αλήθεια;
Και όμως, οι μνημονιακοί μάς λένε ότι κάτι τέτοιο θα ήταν καταστροφή!
Γιατί άραγε; Ποιος ξέρει τι σκελετούς κρύβουν τα εθνικο-απολογιστικά στοιχεία...
Εγώ, ακολουθώντας τη λογική, λέω το εξής απλό: Ας μάθουμε τι έχουν υπογράψει και τι είναι αυτά που χρωστάμε, και ας αποφασίσει ο λαός τότε το τι πρέπει να κάνουμε με το χρέος. Και να είστε σίγουροι ότι αν έρθει η αλήθεια στο φως, και ο λαός ενημερωθεί λεπτομερώς, τότε δεν θα υπάρχουν διλήμματα. Ούτε δύσκολες αποφάσεις.
Πόσο μάλλον όταν οι συμβάσεις χρέους είναι προϊόν δόλου, απάτης ή εκβιασμού. Και όταν η εκτέλεσή τους προϋποθέτει ή οδηγεί στην κατάλυση της συνταγματικής τάξης και όλων των θεμελιωδών δικαιωμάτων του ελληνικού λαού. Πολύ περισσότερο, όταν οι δανειστές μάς έχουν στερήσει την εθνική κυριαρχία και αυθυπαρξία. Και όταν οι πολίτες της χώρας -ολοένα και περισσότεροι- εξαθλιώνονται.
Τότε, ΝΟΜΙΜΟΤΑΤΑ και σύμφωνα με τη διεθνή νομιμότητα, μια κυβέρνηση καλείται να διαλέξει:
Πρώτα το υπερκέρδος των δανειστών ή η επιβίωση του λαού;
Σαμαράς και Βενιζέλος λένε: «πρώτα το υπερκέρδος των δανειστών. Για πάντα! Ποιος νοιάζεται για το λαό;»
Και κάτι ακόμα, πριν ψηφίσετε.
Μην ξεχνάτε ότι:
Στις 31/12/2009, το δημόσιο χρέος της χώρας ήταν κοντά στα 290 δισ. ευρώ (ή το 120% του ΑΕΠ).
Το 2014 έφτασε τα 323 δισ. ευρώ ή το 180% του ΑΕΠ.
Εν τω μεταξύ τα πάντα στην Ελλάδα έχουν υποθηκευθεί και έχει αρχίσει το γενικό ξεπούλημα.
Αυτή είναι η «σωτηρία» των μνημονίων.
Αλήθεια, ποια χώρα μπήκε στο ΔΝΤ και σώθηκε; Το παράδειγμα ποιας χώρας ακολουθούμε; Ξέρετε καμία;
Αναρωτηθείτε και μετά ψηφίστε.
Καλή ψήφο...
ΠΡΕΖΑ TV
24-1-2015
Αντώνης Σαμαράς στο δημαρχείο Μαρκοπούλου:
«Οι εκλογές θα κρίνουν προς ποια κατεύθυνση θα πάει το καράβι της πατρίδας. Δεν είναι θέμα ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ. Είναι σε ποιον κόσμο θα επιλέξετε να ζήσουν τα παιδιά μας».
Και έδωσε το σύνθημα:
«Δεν θα γίνει εδώ σοβιέτ, δεν θα γίνει κομμουνισμός!»
Και η κατάπτυστη αυτή δήλωση έρχεται μόλις λίγες ώρες μετά από αυτή του γνωστού από παλιά ροπαλοφόρου Μάκη Βορίδη:
«Δεν πρόκειται να τους αφήσουμε, ό,τι κι αν είναι εκείνο το οποίο θα χρειαστεί να κάνουμε. Ό,τι υπερασπίστηκαν οι παππούδες μας γενναία με τα όπλα, θα το υπερασπιστούμε εμείς με την ψήφο μας την επόμενη Κυριακή".
Η αγωνία τους είναι ολοφάνερη. Ο τρόμος τους ξεπερνά τις αντοχές τους.
Ξέρουν ότι χάνουν την κουτάλα, ότι επιτέλους ανοίγει ο δρόμος του πραγματικού ελέγχου και ταυτόχρονα –όσοι τολμούν να περπατούν ακόμη στους δρόμους- νιώθουν την οργή του απλού κόσμου, που τους θέλει στη φυλακή για όλα όσα έκαναν στην πατρίδα.
Και τη μεταφέρουν και στους άλλους, που δεν τολμούν ήδη να βγουν έξω χωρίς τη φρουρά τους.
Και τι κάνουν; Προσπαθούν να φέρουν κλίμα εμφυλίου.
Σαν τους χειρότερους δωσίλογους. Σαν τα λαμόγια σε πανικό.
Προσπαθούν να κινητοποιήσουν ό,τι πιο νοσηρό και διαταραγμένο έχει απομείνει στο περιθώριο της ελληνικής κοινωνίας.
Με τον τρόπο τους, αποδεικνύουν ότι το βασικό ακροατήριό τους είναι εκείνοι που θέλουν να επιστρέψουμε στην εποχή του εμφύλιου σπαραγμού και ότι οι ίδιοι είναι έτοιμοι να στρέψουν αδερφό εναντίον αδερφού, επαναφέροντας το μίσος αριστερών και δεξιών, για το συμφέρον το δικό τους και των ξένων.
Δεν έχουν ιερό και όσιο.
Συνωμοτούν ήδη με τους ξένους για να διασύρουν τη χώρα και να ξεφτιλίσουν διεθνώς την περιουσία της.
Ποιος ξέρει τι άλλο είναι ικανοί να κάνουν, αν τους το ζητήσει ο Σόιμπλε;
Αλήθεια, τι εννοούσε ο Βενιζέλος όταν προ ημερών δήλωνε:
"Εμείς θα παραδώσουμε τη χώρα ακέραια στις 25 του μήνα, το τι θα γίνει μετά τις 26 είναι άλλο θέμα."
Το πιάσαμε το υπονοούμενο.
Δεν το έχουν σε τίποτε να απειλήσουν ακόμη και την ακεραιότητα της πατρίδας.
Ακούστε τους. Δείτε τους κάθε βράδυ στα τηλεπαράθυρα.
Και σκεφτείτε μόνοι σας. Πού το πάνε;
Και ορίστε μπροστά μας ο πραγματικός μονόδρομος. Η ανατροπή τους.
Να τελειώνουμε πια με δαύτους. Να τελείωνουμε μια και καλή με τους νοσταλγούς του εμφύλιου σπαραγμού και του εθνικού ακρωτηριασμού της πατρίδας.
Τρεις και μία μείνανε, για να τους τελειώσουμε οριστικά.
Και μετά τι;
Τι θα γίνει στις 26 του μηνός;
Σ' όλα τα πάνελ που παρευρίσκομαι, με ρωτούν:
«Μα, είναι χαώδεις οι διαφορές των ΑΝΕΛ με τον ΣΥΡΙΖΑ. Πώς θα συγκυβερνήσουν; Τι σόι κυβέρνηση θα είναι αυτή, αν προκύψει;»
«Κυβέρνηση εθνικής αξιοπρέπειας» τους απαντώ.
Όσες διαφορές και αν έχουν τα αντιμνημονιακά κόμματα μεταξύ τους, το σημαντικό, ΤΩΡΑ, είναι να αντιληφθούμε ότι αυτή είναι η τελευταία ευκαιρία της χώρας... να ξαναγίνει χώρα.
Με εγκατεστημένους επιτρόπους σ' όλα τα υπουργεία της χώρας... και έχοντας αναθέσει τον απόλυτο έλεγχο της οικονομίας μας σε αλλοδαπούς υπαλλήλους, δεν είμαστε μια κανονική χώρα. Μας κατήντησαν ένα προτεκτοράτο.
Μπροστά σ' αυτό, που είναι το πρώτιστο και το βασικό, μπορούμε οι αντιμνημονιακές δυνάμεις να συνεργαστούμε σε αυτονόητα βασικά πράγματα.
Και αυτά είναι:
ΤΩΡΑ, ΠΡΩΤΑ ΑΠΌ ΟΛΑ, να αντιμετωπίσουμε την ανθρωπιστική κρίση... ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ.
Να μην κρυώνουν οι Έλληνες. Να μην πεινάνε τα παιδιά στα σχολεία. Να μην ξενιτεύονται οι συγγενείς μας. Να μην αυτοκτονούν οι συμπολίτες μας. Σήμερα, 1 στους 4 Έλληνες έχει χάσει μόνιμα τη δουλειά του! 1 στους 3 Έλληνες επίσημα αντιμετωπίζει σοβαρό πρόβλημα επιβίωσης.
Αυτά μπορούμε να τα αντιμετωπίσουμε ΑΜΕΣΑ.
Αρκεί κάποιος να αρνηθεί να υπακούσει στις εντολές των Γερμανών και να στρέψει τα αυτιά του στην κοινωνία. Ποιος διαφωνεί σ' αυτό;
Όποιο κόμμα και αν ψηφίζει, όσες αμφιβολίες και αν έχει για τις προθέσεις των άλλων...
Ποιος διαφωνεί ότι ΤΩΡΑ είναι η χρυσή ευκαιρία να σταματήσουμε την καταστροφή;
Πέφτουν οι Μερκελιστές. Και πέφτουν με κρότο. Τώρα έχουμε την ευκαιρία.
Ποιος διαφωνεί στο να βάλει ΕΣΤΩ πλάτη στην ανακούφιση του ρημαγμένου πολίτη;
Ακόμη και αν δεν συμφωνεί απόλυτα με τη στρατηγική της όποιας επόμενης κυβέρνησης...
Και απευθυνόμενος σ΄ όλα τα αντιμνημονιακά κινήματα και κόμματα, είτε κατεβαίνουν είτε όχι στις εκλογές, θέλω να πω τούτο:
Οι αντιμνημονιακοί ΜΠΟΡΟΥΜΕ να συνεννοηθούμε ΚΑΙ ΑΣ ΜΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΤΟΥΜΕ τελικά επίσημα.
Ας κρατήσει ο καθένας την αυτοτέλειά του. Ας κρατήσει τις κόκκινες γραμμές του. Ας μείνει πιστός στα προτάγματά του. Ας τονίζει τις διαφορές του από τους υπόλοιπους.
Αρκεί να μην ξεχνά ότι εκτός από το συνομιλητή του -με τον οποίο ίσως διαφωνεί- στον αντιμνημονιακό χώρο, υπάρχει ένας κοινός αντίπαλος απέναντι.
Και ο κοινός αντίπαλος είναι αυτοί οι απίστευτοι μνημονιακοί βουλευτές, που υπέγραψαν την ΑΜΕΤΑΚΛΗΤΗ και ΑΝΕΥ ΟΡΩΝ παραίτηση της χώρας από την εθνική της κυριαρχία, ΧΩΡΙΣ ΚΑΝ ΝΑ ΤΟ ΓΝΩΡΙΖΟΥΝ. Γιατί ψηφίζουν ό,τι τους δίνουν, χωρίς καν να το διαβάσουν. Και ένα από αυτά τα χαρτιά ήταν το πιο προδοτικό και ντροπιαστικό έγγραφο που έχει ψηφίσει ποτέ κυβέρνηση κράτους. Αυτή τη δανειακή σύμβαση, με τις προδοτικές της ρήτρες, πρέπει να τη σκίσουμε επιδεικτικά. Έτσι όπως της αξίζει....
ΤΩΡΑ, ΑΜΕΣΑ, πρέπει να διευθετήσουμε το θέμα του χρέους
Το διάστημα 2010-2013, την περίοδο των μνημονίων, ο νέος δανεισμός του ελληνικού κράτους ξεπέρασε συνολικά τα 373 δισ. ευρώ.
Από αυτά, τα 282 δισ. πήγαν σε εξυπηρέτηση παλαιότερου χρέους! Το 75,6% του νέου δανεισμού!
Μα, όταν το 75,6% του νέου δανεισμού πηγαίνει στην εξυπηρέτηση παλαιότερων δανεικών, είναι ΓΕΛΟΙΟ να υποστηρίζεις ότι το χρέος μας είναι βιώσιμο.
Το χρέος μας πρέπει να απομειωθεί ουσιαστικά και δραστικά.
Και ο Πάνος Καμμένος από την αρχή έχει μια βασική και δεδομένη θέση: Να γίνει λογιστικός έλεγχος του χρέους, προκειμένου να διαπιστώσουμε τι είναι όλα αυτά τα δισεκατομμύρια, με ποιους όρους ακριβώς τα δανείστηκαν οι κυβερνήσεις μας, και να ξεχωρίσουμε εκείνο το μέρος του χρέους, που σύμφωνα με τους διεθνείς κανόνες θα χαρακτηριστεί «απεχθές και επονείδιστο». Που θα προκύπτει, δηλαδή, από λεόντειες συμφωνίες και θα βασίζεται σε καταχρηστικούς όρους δανεισμού.
Ποιος Έλληνας δεν θέλει να ξέρει; Ποιος Έλληνας δεν θέλει τον έλεγχο αυτών που πληρώνει με το αίμα του στους δανειστές; Πώς είναι δυνατόν να στέκεται κάποιος απέναντι στην αλήθεια;
Και όμως, οι μνημονιακοί μάς λένε ότι κάτι τέτοιο θα ήταν καταστροφή!
Γιατί άραγε; Ποιος ξέρει τι σκελετούς κρύβουν τα εθνικο-απολογιστικά στοιχεία...
Εγώ, ακολουθώντας τη λογική, λέω το εξής απλό: Ας μάθουμε τι έχουν υπογράψει και τι είναι αυτά που χρωστάμε, και ας αποφασίσει ο λαός τότε το τι πρέπει να κάνουμε με το χρέος. Και να είστε σίγουροι ότι αν έρθει η αλήθεια στο φως, και ο λαός ενημερωθεί λεπτομερώς, τότε δεν θα υπάρχουν διλήμματα. Ούτε δύσκολες αποφάσεις.
Πόσο μάλλον όταν οι συμβάσεις χρέους είναι προϊόν δόλου, απάτης ή εκβιασμού. Και όταν η εκτέλεσή τους προϋποθέτει ή οδηγεί στην κατάλυση της συνταγματικής τάξης και όλων των θεμελιωδών δικαιωμάτων του ελληνικού λαού. Πολύ περισσότερο, όταν οι δανειστές μάς έχουν στερήσει την εθνική κυριαρχία και αυθυπαρξία. Και όταν οι πολίτες της χώρας -ολοένα και περισσότεροι- εξαθλιώνονται.
Τότε, ΝΟΜΙΜΟΤΑΤΑ και σύμφωνα με τη διεθνή νομιμότητα, μια κυβέρνηση καλείται να διαλέξει:
Πρώτα το υπερκέρδος των δανειστών ή η επιβίωση του λαού;
Σαμαράς και Βενιζέλος λένε: «πρώτα το υπερκέρδος των δανειστών. Για πάντα! Ποιος νοιάζεται για το λαό;»
Και κάτι ακόμα, πριν ψηφίσετε.
Μην ξεχνάτε ότι:
Στις 31/12/2009, το δημόσιο χρέος της χώρας ήταν κοντά στα 290 δισ. ευρώ (ή το 120% του ΑΕΠ).
Το 2014 έφτασε τα 323 δισ. ευρώ ή το 180% του ΑΕΠ.
Εν τω μεταξύ τα πάντα στην Ελλάδα έχουν υποθηκευθεί και έχει αρχίσει το γενικό ξεπούλημα.
Αυτή είναι η «σωτηρία» των μνημονίων.
Αλήθεια, ποια χώρα μπήκε στο ΔΝΤ και σώθηκε; Το παράδειγμα ποιας χώρας ακολουθούμε; Ξέρετε καμία;
Αναρωτηθείτε και μετά ψηφίστε.
Καλή ψήφο...
ΠΡΕΖΑ TV
24-1-2015
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου