Η μείωση των ρατσιστικών επιθέσεων και της έντασής τους μετά τις συλλήψεις της ηγετικής ομάδας της Χρυσής Αυγής είναι αισθητή και καταγράφεται στην ετήσια έκθεση του Δικτύου Καταγραφής Περιστατικών Ρατσιστικής βίας για το 2014. Ενώ στην αντίστοιχη έκθεση του 2013 το Δίκτυο είχε καταγράψει 166 περιστατικά ρατσιστικής βίας με τουλάχιστον 320 θύματα, κατά το 2014 τα περιστατικά είναι 81, με περισσότερα από 100 θύματα.
Σημαντικό στοιχείο επίσης είναι ότι η αστυνομική και δικαστική διερεύνηση της εγκληματικής δράσης των ταγμάτων εφόδου και η δημοσιότητα που δόθηκε στην αντιμετώπιση των εγκλημάτων μίσους λειτουργεί ενθαρρυντικά για ένα ποσοστό των θυμάτων ώστε να καταγγείλουν την επίθεση που δέχτηκαν. Ετσι, το 2014 παρατηρείται μικρή αύξηση των καταγγελιών από θύματα πρόσφυγες και μετανάστες.
Βέβαια το μοτίβο των οργανωμένων ρατσιστικών επιθέσεων δεν έχει εκλείψει, οι επιθέσεις κατά προσφύγων και μεταναστών εξακολουθούν να αποτελούν την πλειονότητα των καταγραφών, παρατηρείται διάχυση της βίας κατά ΛΟΑΤΚΙ ατόμων, ενώ η εμπλοκή ενστόλων σε περιστατικά ρατσιστικής βίας παραμένει ιδιαίτερα ανησυχητική.
Το πιο ανησυχητικό όμως είναι ότι με βάση τις παραπάνω τάσεις το Δίκτυο διαπιστώνει ενδείξεις εξοικείωσης της ελληνικής κοινωνίας με τη βία και τη στοχοποίηση ατόμων λόγω της διαφορετικότητάς τους.
«Οι πιο πολλοί φορούσαν μαύρες μπλούζες, κανείς δεν είχε καλυμμένο το πρόσωπό του. Μου είπαν να πάω μαζί τους. Τους είπα όχι και δοκίμασα να φύγω, αλλά με κράτησαν και με τράβηξαν μαζί τους. Ενας μου κρατούσε τα χέρια και ένας άλλος μου είχε κλείσει το στόμα. Με πήγαν σε ένα κτίριο που παλιότερα ήταν σχολείο εκεί κοντά. Σε ένα σημείο τα κάγκελα ήταν λυγισμένα. Μου είπαν να περάσω μέσα από τα κάγκελα. Εγώ αρνήθηκα.
»Κάποιος με χτύπησε στο κεφάλι και έπεσα με το πρόσωπο πάνω στα κάγκελα. Με έβαλαν μέσα και άρχισαν να με χτυπάνε όλοι μαζί σε όλο μου το σώμα. Κάποιοι φορούσαν σιδηρογροθιές. Οταν έπεσα κάτω συνέχισαν να με κλoτσάνε σε όλο το σώμα. Φώναξα βοήθεια αλλά κανείς δεν με άκουγε. Μου φώναζαν να σκάσω. Με χτυπούσαν περίπου 10 με 15 λεπτά. Εχασα τις αισθήσεις μου από τα χτυπήματα». Η μαρτυρία ανήκει σε θύμα τάγματος εφόδου, που δέχτηκε επίθεση τον Σεπτέμβριο του 2014, και περιλαμβάνεται στην έκθεση.
Από τα 81 περιστατικά που καταγράφονται κατά την περίοδο Ιανουαρίου – Δεκεμβρίου 2014, η πλειονότητα των επιθέσεων έγινε εναντίον προσφύγων και μεταναστών και συγκεκριμένα σε 46 περιστατικά τα θύματα στοχοποιήθηκαν λόγω εθνικής προέλευσης, χρώματος και θρησκείας (26 θύματα ήταν μουσουλμανικής θρησκείας, 12 χριστιανοί ορθόδοξοι, 2 καθολικοί, ενώ σε 37 περιστατικά δεν δηλώθηκε θρησκεία). Ομως και οι καταγραφές ομοφοβικών και τρανσφοβικών επιθέσεων μέσα στο 2014 αυξήθηκαν θεαματικά, με τα περιστατικά κατά τα οποία στοχοποιήθηκαν ΛΟΑΤKI άτομα να φτάνουν τα 32.
Ειδικότερα, 22 είναι επιθέσεις λόγω σεξουαλικού προσανατολισμού με 29 θύματα, ενώ καταγράφονται και 10 επιθέσεις λόγω ταυτότητας φύλου. Επίσης δύο περιστατικά ομοφοβικών επιθέσεων έλαβαν χώρα μέσα σε σχολείο, όπου στην πρώτη περίπτωση η σχολική κοινότητα στήριξε το θύμα, αλλά στη δεύτερη οι εκπαιδευτικοί στους οποίους προσέφυγε το θύμα δεν βοήθησαν με κανέναν τρόπο, με αποτέλεσμα το θύμα να ζητήσει ψυχοκοινωνική υποστήριξη.
Στην πλειονότητα των περιστατικών (49 περιστατικά) προκλήθηκαν σωματικές βλάβες, απλές και βαριές, ενώ σε τρεις περιπτώσεις καταγράφηκε εμπρησμός σε σπίτια και κατάστημα. Σε 62 περιστατικά τα θύματα ήταν άνδρες, σε 16 περιστατικά ήταν γυναίκες, εκ των οποίων οι 10 ήταν τρανς, ενώ οι δράστες είναι κυρίως άνδρες και στη συντριπτική τους πλειονότητα Ελληνες.
Αξίζει να σημειωθεί ότι τα 43 περιστατικά έλαβαν χώρα στην Αθήνα και κυρίως σε περιοχές του κέντρου όπως ο Αγιος Παντελεήμονας, η Αττική, η πλατεία Αμερικής, το Πεδίον του Αρεως και άλλες περιοχές γύρω από την Ομόνοια. Η πλειονότητα των περιστατικών εντοπίζεται σε δημόσιους χώρους, εκ των οποίων 6 περιστατικά έγιναν σε μέσα μαζικής μεταφοράς και ταξί, ενώ 6 καταγράφονται σε χώρους κράτησης.
Με βάση τα παραπάνω στοιχεία το Δίκτυο σημειώνει το θετικό βήμα της προστασίας αλλοδαπών θυμάτων με Κοινή Υπουργική Απόφαση, όμως επισημαίνει την αναγκαιότητα ενσωμάτωσης της ρύθμισης αυτής στον Κώδικα Μετανάστευσης και Κοινωνικής Ενταξης, ώστε να αποκτήσει το νομικό κύρος που της αρμόζει.
Ζητά να μη διώκεται για παράνομη είσοδο, να μη συλλαμβάνεται και να μην κρατείται ο καταγγέλλων μάρτυρας έως την έκδοση της ειδικής εισαγγελικής πράξης και προτείνει υποχρεωτική διαδικασία συνεχούς επιμόρφωσης για τους αστυνομικούς.
Τονίζει ακόμη την αναγκαιότητα της διερεύνησης της ύπαρξης ρατσιστικού κινήτρου τόσο στο στάδιο της διαταχθείσας από την Εισαγγελία προκαταρκτικής εξέτασης όσο και στο στάδιο της αυτεπάγγελτης αστυνομικής προανάκρισης.
Επισημαίνει, τέλος, ότι η πολιτεία οφείλει να διασφαλίσει την ουσιαστική πρόσβαση, εκτός από την τυπική, των θυμάτων στις αστυνομικές και δικαστικές αρχές και την καλεί να μην εφησυχάσει, αλλά αντιθέτως να εντείνει τις προσπάθειές της ώστε να περιορίσει τις ρατσιστικές επιθέσεις, μέσω δέσμης μέτρων και παράλληλα, υπό το πρίσμα της επικαιρότητας ως προς τις αυξημένες προσφυγικές ροές, να λειτουργήσει προληπτικά και να στείλει σαφές μήνυμα στην κοινωνία μηδενικής ανοχής της ρατσιστικής βίας.
Γιάννης Μπασκάκης
http://www.efsyn.gr/
ΠΡΕΖΑ TV
7-5-2015
Σημαντικό στοιχείο επίσης είναι ότι η αστυνομική και δικαστική διερεύνηση της εγκληματικής δράσης των ταγμάτων εφόδου και η δημοσιότητα που δόθηκε στην αντιμετώπιση των εγκλημάτων μίσους λειτουργεί ενθαρρυντικά για ένα ποσοστό των θυμάτων ώστε να καταγγείλουν την επίθεση που δέχτηκαν. Ετσι, το 2014 παρατηρείται μικρή αύξηση των καταγγελιών από θύματα πρόσφυγες και μετανάστες.
Βέβαια το μοτίβο των οργανωμένων ρατσιστικών επιθέσεων δεν έχει εκλείψει, οι επιθέσεις κατά προσφύγων και μεταναστών εξακολουθούν να αποτελούν την πλειονότητα των καταγραφών, παρατηρείται διάχυση της βίας κατά ΛΟΑΤΚΙ ατόμων, ενώ η εμπλοκή ενστόλων σε περιστατικά ρατσιστικής βίας παραμένει ιδιαίτερα ανησυχητική.
Το πιο ανησυχητικό όμως είναι ότι με βάση τις παραπάνω τάσεις το Δίκτυο διαπιστώνει ενδείξεις εξοικείωσης της ελληνικής κοινωνίας με τη βία και τη στοχοποίηση ατόμων λόγω της διαφορετικότητάς τους.
«Οι πιο πολλοί φορούσαν μαύρες μπλούζες, κανείς δεν είχε καλυμμένο το πρόσωπό του. Μου είπαν να πάω μαζί τους. Τους είπα όχι και δοκίμασα να φύγω, αλλά με κράτησαν και με τράβηξαν μαζί τους. Ενας μου κρατούσε τα χέρια και ένας άλλος μου είχε κλείσει το στόμα. Με πήγαν σε ένα κτίριο που παλιότερα ήταν σχολείο εκεί κοντά. Σε ένα σημείο τα κάγκελα ήταν λυγισμένα. Μου είπαν να περάσω μέσα από τα κάγκελα. Εγώ αρνήθηκα.
»Κάποιος με χτύπησε στο κεφάλι και έπεσα με το πρόσωπο πάνω στα κάγκελα. Με έβαλαν μέσα και άρχισαν να με χτυπάνε όλοι μαζί σε όλο μου το σώμα. Κάποιοι φορούσαν σιδηρογροθιές. Οταν έπεσα κάτω συνέχισαν να με κλoτσάνε σε όλο το σώμα. Φώναξα βοήθεια αλλά κανείς δεν με άκουγε. Μου φώναζαν να σκάσω. Με χτυπούσαν περίπου 10 με 15 λεπτά. Εχασα τις αισθήσεις μου από τα χτυπήματα». Η μαρτυρία ανήκει σε θύμα τάγματος εφόδου, που δέχτηκε επίθεση τον Σεπτέμβριο του 2014, και περιλαμβάνεται στην έκθεση.
Από τα 81 περιστατικά που καταγράφονται κατά την περίοδο Ιανουαρίου – Δεκεμβρίου 2014, η πλειονότητα των επιθέσεων έγινε εναντίον προσφύγων και μεταναστών και συγκεκριμένα σε 46 περιστατικά τα θύματα στοχοποιήθηκαν λόγω εθνικής προέλευσης, χρώματος και θρησκείας (26 θύματα ήταν μουσουλμανικής θρησκείας, 12 χριστιανοί ορθόδοξοι, 2 καθολικοί, ενώ σε 37 περιστατικά δεν δηλώθηκε θρησκεία). Ομως και οι καταγραφές ομοφοβικών και τρανσφοβικών επιθέσεων μέσα στο 2014 αυξήθηκαν θεαματικά, με τα περιστατικά κατά τα οποία στοχοποιήθηκαν ΛΟΑΤKI άτομα να φτάνουν τα 32.
Ειδικότερα, 22 είναι επιθέσεις λόγω σεξουαλικού προσανατολισμού με 29 θύματα, ενώ καταγράφονται και 10 επιθέσεις λόγω ταυτότητας φύλου. Επίσης δύο περιστατικά ομοφοβικών επιθέσεων έλαβαν χώρα μέσα σε σχολείο, όπου στην πρώτη περίπτωση η σχολική κοινότητα στήριξε το θύμα, αλλά στη δεύτερη οι εκπαιδευτικοί στους οποίους προσέφυγε το θύμα δεν βοήθησαν με κανέναν τρόπο, με αποτέλεσμα το θύμα να ζητήσει ψυχοκοινωνική υποστήριξη.
Στην πλειονότητα των περιστατικών (49 περιστατικά) προκλήθηκαν σωματικές βλάβες, απλές και βαριές, ενώ σε τρεις περιπτώσεις καταγράφηκε εμπρησμός σε σπίτια και κατάστημα. Σε 62 περιστατικά τα θύματα ήταν άνδρες, σε 16 περιστατικά ήταν γυναίκες, εκ των οποίων οι 10 ήταν τρανς, ενώ οι δράστες είναι κυρίως άνδρες και στη συντριπτική τους πλειονότητα Ελληνες.
Αξίζει να σημειωθεί ότι τα 43 περιστατικά έλαβαν χώρα στην Αθήνα και κυρίως σε περιοχές του κέντρου όπως ο Αγιος Παντελεήμονας, η Αττική, η πλατεία Αμερικής, το Πεδίον του Αρεως και άλλες περιοχές γύρω από την Ομόνοια. Η πλειονότητα των περιστατικών εντοπίζεται σε δημόσιους χώρους, εκ των οποίων 6 περιστατικά έγιναν σε μέσα μαζικής μεταφοράς και ταξί, ενώ 6 καταγράφονται σε χώρους κράτησης.
Με βάση τα παραπάνω στοιχεία το Δίκτυο σημειώνει το θετικό βήμα της προστασίας αλλοδαπών θυμάτων με Κοινή Υπουργική Απόφαση, όμως επισημαίνει την αναγκαιότητα ενσωμάτωσης της ρύθμισης αυτής στον Κώδικα Μετανάστευσης και Κοινωνικής Ενταξης, ώστε να αποκτήσει το νομικό κύρος που της αρμόζει.
Ζητά να μη διώκεται για παράνομη είσοδο, να μη συλλαμβάνεται και να μην κρατείται ο καταγγέλλων μάρτυρας έως την έκδοση της ειδικής εισαγγελικής πράξης και προτείνει υποχρεωτική διαδικασία συνεχούς επιμόρφωσης για τους αστυνομικούς.
Τονίζει ακόμη την αναγκαιότητα της διερεύνησης της ύπαρξης ρατσιστικού κινήτρου τόσο στο στάδιο της διαταχθείσας από την Εισαγγελία προκαταρκτικής εξέτασης όσο και στο στάδιο της αυτεπάγγελτης αστυνομικής προανάκρισης.
Επισημαίνει, τέλος, ότι η πολιτεία οφείλει να διασφαλίσει την ουσιαστική πρόσβαση, εκτός από την τυπική, των θυμάτων στις αστυνομικές και δικαστικές αρχές και την καλεί να μην εφησυχάσει, αλλά αντιθέτως να εντείνει τις προσπάθειές της ώστε να περιορίσει τις ρατσιστικές επιθέσεις, μέσω δέσμης μέτρων και παράλληλα, υπό το πρίσμα της επικαιρότητας ως προς τις αυξημένες προσφυγικές ροές, να λειτουργήσει προληπτικά και να στείλει σαφές μήνυμα στην κοινωνία μηδενικής ανοχής της ρατσιστικής βίας.
Γιάννης Μπασκάκης
http://www.efsyn.gr/
ΠΡΕΖΑ TV
7-5-2015
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου