H διατύπωση «έντιμος συμβιβασμός» είναι από μόνη της παράδοξη. Κανένας, υποθέτουμε, δεν θα υποστήριζε έναν «ανέντιμο συμβιβασμό». Μοιάζει λοιπόν το «έντιμος» εδώ να έχει περισσότερο καταπραϋντική λειτουργία, ένας πλεονασμός που δεν είναι ωστόσο καθόλου περιττός, τουλάχιστον για εκείνους που θα κληθούν να υποστηρίξουν ότι το πέρασμα από το «τέλος της υποτέλειας» στο «συμβιβασμό» ήταν αναγκαίο: διότι, τουλάχιστον, ήταν έντιμο.
Ακόμη περισσότερο, όμως, πρέπει εδώ να δούμε ότι ο «έντιμος συμβιβασμός» προτείνεται ως επιλογή απέναντι στην περιβόητη ρήξη. Αν λίγο, ωστόσο, αναλογιστούμε τι ξέρουμε για τη μία και την άλλη επιλογή, θα δούμε πως μολονότι ξέρουμε κάμποσα για τον «έντιμο συμβιβασμό» –τα έχουμε μάθει τα τελευταία χρόνια– δεν ξέρουμε σχεδόν τίποτε για τη ρήξη. Παρά μόνον το εξής: πως αποτελεί ένα άλλο όνομα για τον Αρμαγεδδώνα.
Πώς διαλέγεις ανάμεσα σε κάτι και στην απόλυτη καταστροφή;
Αν η κυβέρνηση ήθελε να προσφέρει μια ουσιαστική υπηρε- σία στους πολίτες, θα είχε φροντίσει να έχουμε στ’ αλήθεια γνώση για το τι σημαίνει ρήξη. Ψύχραιμα, αναλυτικά, συγκεκριμένα. Αντ’ αυτού, μας παρουσιάζει κι αυτή –καθότι κάθε άλλη επιλογή είναι αδιανόητη– ένα μονόδρομο. Έστω, έναν έντιμο μονόδρομο, αλλά μονόδρομο σε κάθε περίπτωση.
Σαν να μην έχουμε καταλάβει τα προηγούμενα χρόνια ότι αυτό που τραυμάτισε τη δημοκρατία δεν ήταν τόσο τα οικονομικά μέτρα, όσο αυτοί καθαυτοί οι μονόδρομοι.
Διαβάστε στο UNFOLLOW 41:
«100 μέρες κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ: Όταν οι σημαίες (ανα)διπλώνονται…» ρεπορτάζ του Παναγιώτη Θεοδωρόπουλου
Γιάννης Πανούσης: «Περιμένω να διαλυθούν οι ακροδεξιοί θύλακες», συνέντευξη στη Μαρινίκη Αλεβιζοπούλου και στον Αυγουστίνο Ζενάκο
«Ο Τσίπρας στη διαπραγμάτευση, ο Βαρουφάκης στον πάγκο», ρεπορτάζ του Λευτέρη Χαραλαμπόπουλου
«Η σύγχρονη δουλεία», ρεπορτάζ της Ντίνας Ιωακειμίδου
«Γερμανικές επανορθώσεις: Θα μπει τάξη στα «γαλαζοπράσινα» ασυμμάζευτα;», ρεπορτάζ του Γεράσιμου Λιβιτσάνου
«H παγκόσμια οικολογική βόμβα των δεξαμενόπλοιων Αλαφούζου», ρεπορτάζ του Άρη Χατζηστεφάνου
«Proxy war: Νέο ’89 στα media», ρεπορτάζ του Λευτέρη Χαραλαμπόπουλου και του Ερρίκου Σωμερίτη
«Η εποχή της στερεοτυπολιτικής», άρθρο του Δημήτρη Παπανικολάου
«Δεν ξεκινήσαμε καλά με τη δίκη της Χρυσής Αυγής, συνάδελφοι…», άρθρο της Μαρινίκης Αλεβιζοπούλου
Τα θέματα του UNFOLLOW 41, αναλυτικά:
«O ΣΥΡΙΖΑ και η καλή ιδέα που παραλίγο να εφαρμόσει», άρθρο του Αυγουστίνου Ζενάκου. Η μετάλλαξη της δημοκρατίας σε ευρωπαϊκό επίπεδο δεν αφήνει πολλά περιθώρια αντίστασης σε κανέναν – και, βέβαια, ούτε στην ελληνική κυβέρνηση. Η οπισθοχώρηση στην «εθνική κυριαρχία» δεν αποτελεί, όμως, λύση. Ο ΣΥΡΙΖΑ, αντιμέτωπος με το αδιέξοδο, φάνηκε να εκπονεί μια ανέλπιστα καλή στρατηγική. Και παραλίγο να την κάνει πράξη…
«Η εποχή της στερεοτυπολιτικής», άρθρο του Δημήτρη Παπανικολάου. Η υστερική, ο ψειριάρης, ο ψεκασμένος, ο χίπις, η τρομολάγνα, το λαμόγιο. Καλως ήρθατε στην όαση της νέας πολιτικής. Αυτής που λειτουργεί στη βάση του στερεοτύπου και αποδεικνύεται αναγκαία για την πλήρη μεταμόρφωση του homo politicus σε homo economicus και της δημοκρατικής διακυβέρνησης σε μάνατζμεντ του έθνους ως εταιρείας.
«Οι “ομόδοξοι’, οι “ατλαντιστές” και οι λοιποί συγγενείς της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής», άρθρο του Ερρίκου Σωμερίτη. Ανάμεσα στο ΝΑΤΟ και στη Ρωσία, στον ευρωατλαντικό προσανατολισμό και στη νοσταλγία της ΕΣΣΔ, στην «αποικία χρέους» και στους αγωγούς, τόσο οι κυβερνητικοί πρωταγωνιστές, όσο και τα κομματικά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ επιδιώκουν τη χάραξη της εξωτερικής πολιτικής. Αλλά δεν έχουν όλοι την ίδια αντίληψη για την κατάσταση. Ούτε την ίδια ατζέντα…
«Δεν ξεκινήσαμε καλά με τη δίκη της Χρυσής Αυγής, συνάδελφοι…», άρθρο της Μαρινίκης Αλεβιζοπούλου. Μέλη της νεοναζιστικής συμμορίας ξυλοφορτώνουν μάρτυρες της δολοφονίας του Παύλου Φύσσα λίγα μόλις μέτρα από τη δικαστική αίθουσα των φυλακών Κορυδαλλού και τα «δρακόντεια μέτρα ασφαλείας». Για την ελληνική αστυνομία, την ηγεσία της, αλλά και για την ελληνική δημοσιογραφία, είναι απλώς… Δευτέρα.
Γιάννης Πανούσης: «Περιμένω να διαλυθούν οι ακροδεξιοί θύλακες», συνέντευξη στη Μαρινίκη Αλεβιζοπούλου και στον Αυγουστίνο Ζενάκο. Επισκεφθήκαμε τον αναπληρωτή υπουργό Δημόσιας Τάξης και συζητήσαμε για τις αλλαγές που σχεδιάζει στην αστυνομία, την αστυνομική βία, τους πειθαρχικούς ελέγχους, τη διαφθορά, την «τρομοκρατία» και τη μετανάστευση.
«Ο Τσίπρας στη διαπραγμάτευση, ο Βαρουφάκης στον πάγκο», ρεπορτάζ του Λευτέρη Χαραλαμπόπουλου. Εκατό μέρες μετά τις εκλογές, ο έντιμος συμβιβασμός μεταφράζεται ως «παράδοση άνευ όρων στην τρόικα» ή ως «η σοβαρότητα του
πρωθυπουργού σώζει τη χώρα».
«Όταν οι σημαίες (ανα)διπλώνονται…», ρεπορτάζ του Παναγιώτη Θεοδωρόπουλου. Στις 5 Μαΐου συμπληρώθηκαν οι πρώτες 100 μέρες της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Τρεις και πλέον μήνες μετά την ανάληψη της εξουσίας, οι φιλολαϊκές και αντιμνημονιακές «σημαίες» του ΣΥΡΙΖΑ και των κυβερνητικών εταίρων του έχουν αρχίσει να κατεβαίνουν και ορισμένες έχουν ήδη διπλωθεί. Ποιες από τις προεκλογικές δεσμεύσεις υλοποιούνται, ποιες παραπέμπονται στο άδηλο μέλλον και ποιες ανατρέπονται;
«Η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ λιώνει τα ασημικά του κράτους με Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου», ρεπορτάζ του Σταύρου Θαλασσινού. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ μαζεύει τα ασημικά του κράτους για να πληρώσει μισθούς και συντάξεις. Υπόσχεται «ελκυστικό» επιτόκιο, όταν τα ασημικά μεταφερθούν στην Τράπεζα της Ελλάδας. Τα κυβερνητικά στελέχη ξέχασαν τους μύδρους για τις «πραξικοπηματικές», όπως τις χαρακτήριζαν όταν ήταν στην αντιπολίτευση, ΠΝΠ και μέσα σε λίγες μέρες εξέδωσαν δύο. Πού το πάνε;
«Επιτροπή Ανταγωνισμού: Το παιχνίδι παίζεται στις… καθυστερήσεις», ρεπορτάζ του Λεωνίδα Βατικιώτη. Όποιος αμφιβάλλει ότι στον καπιταλισμό ο ανταγωνισμός είναι κάτι σαν την ξύλινη βροχή, δηλαδή αντίφαση επί τοις όροις, αρκεί να ρίξει μια ματιά στο βαθμό συγκέντρωσης του ελληνικού τραπεζικού συστήματος όπου το 95% του ενεργητικού το ελέγχουν 5 μόλις τράπεζες ή στην εξαφάνιση δεκάδων χιλιάδων μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων στα χρόνια των μνημονίων, προς όφελος φυσικά των μεγάλων και δη των πολυεθνικών. Κι αν συνεχίσει να αμφιβάλλει ακόμη και τότε, μια ματιά στα έργα και τις ημέρες της Επιτροπής Ανταγωνισμού θα τον πείσει…
«Proxy war: Νέο ’89 στα media», ρεπορτάζ του Λευτέρη Χαραλαμπόπουλου και του Ερρίκου Σωμερίτη. Ο μοιραία αυτοκαταστροφικός ποιητής της ροκ Τζιμ Μόρισον είχε ξεκάθαρη, όσο και προφητική, άποψη για τα ΜΜΕ. «Όποιος τα ελέγχει, ελέγχει το μυαλό» είχε δηλώσει το πιο σκοτεινό και συνάμα γοητευτικό ίνδαλμα της μουσικής βιομηχανίας. Στη γονατισμένη από την ύφεση Ελλάδα του 2015, με μια κυβέρνηση που δεν είχε μέχρι πρότινος ευνοϊκή μεταχείριση από τα μίντια, το ζήτημα μοιραία ξανατίθεται. Τι θα γίνει με τον μιντιακό χάρτη;
«Η ΕΡΤ δεν εκπέμπει ακόμη», ρεπορτάζ του Νίκου Νικολάου. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ επιχειρεί να πορευτεί σε ένα περιβάλλον ναρκοθετημένο από τρόικα και Σαμαρά-Βενιζέλο, με τα περισσότερα ιδιωτικά ΜΜΕ να στρέφονται εναντίον της, δίχως να έχει ακόμη επαναφέρει σε λειτουργία την ΕΡΤ. Μέσα σε τέσσερις μήνες κατόρθωσε να συντάξει ένα αδέξιο νομοσχέδιο, εντείνοντας την αγωνία των εργαζομένων. Θα μεταδώσει άραγε ξανά σήμα η ΕΡΤ στις 11 Ιουνίου 2015, όπως σχεδιάζει ο υπουργός επικρατείας Νίκος Παππάς, ή θα προλάβουν οι δανειστές την κυβέρνηση;
«H παγκόσμια οικολογική βόμβα των δεξαμενόπλοιων Αλαφούζου», ρεπορτάζ του Άρη Χατζηστεφάνου. Ύστερα από 18 χρόνια δικαστικών περιπετειών, το πρόστιμο για τη ρύπανση που προκάλεσε το δεξαμενόπλοιο «Νήσος Αμοργός» στη Βενεζουέλα ορίστηκε στα 160 εκατομμύρια δολάρια. Aλλά η ιστορία των πλοίων της οικογένειας Αλαφούζου ούτε αρχίζει ούτε τελειώνει εκεί…
«Γερμανικές επανορθώσεις: Θα μπει τάξη στα «γαλαζοπράσινα» ασυμμάζευτα;», ρεπορτάζ του Γεράσιμου Λιβιτσάνου. Παραμένει η γερμανική αδιαλλαξία, ενώ ξεκίνησαν οι εργασίες της διακομματικής επιτροπής της Βουλής. Μια «κληρονομιά» αναποτελεσματικών τακτικών 20 ετών, από τις κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, αποτελεί τροχοπέδη στη διεκδίκηση. Περίεργοι χειρισμοί από τις κυβερνήσεις Παπανδρέου, Σημίτη, Σαμαρά-Βενιζέλου. Το θεωρεί «ηθικό» ή «οικονομικό» θέμα η κυβέρνηση;
Morgane Merteuil: «Είναι λάθος για το φεμινιστικό κίνημα να υποστηρίζει την καταστολή της εργασίας του σεξ», συνέντευξη στον Παναγιώτη Σωτήρη. Αν κανείς αποκαλέσει «πουτάνα» την 29χρονη Morgane Merteuil δεν θα το θεωρήσει απαραίτητα βρισιά, αν και προτιμά τον προσδιορισμό «εργαζόμενη του σεξ». Γενική γραμματέας του Συνδικάτου της σεξουαλικής εργασίας, είναι στη Γαλλία μία από τις πιο γνωστές φωνές που υπερασπίζονται τα δικαιώματα των εργαζομένων του σεξ.
«Η σύγχρονη δουλεία», ρεπορτάζ της Ντίνας Ιωακειμίδου. Η εμπορία των ανθρώπων είναι ένας σύγχρονος όρος, σχετίζεται όμως με ένα φαινόμενο που απαντάται από την αρχή της ανθρώπινης ιστορίας: τη δουλεία. Η διαφορά έγκειται στο ότι σήμερα, όπως εκτιμάται, υπάρχουν περισσότεροι σκλάβοι στον κόσμο από οποτεδήποτε στο παρελθόν…
Οι στήλες του UNFOLLOW:
«Ανακόλουθα»: Η Έφη Γιαννοπούλου εντοπίζει τον «Ελέφαντα στο Μέγαρο»
«Social Μήδεια»: Η Αργυρώ Μουστάκα-Βρεττού γράφει τις εντυπώσεις της για τη σειρά «Hope is coming»
«Zaraleaks»: Ο Χριστόφορος Ζαραλίκος αγανακτεί: «Όχι άλλη πραγματικότητα, θέλω μια θεωρία συνομωσίας να ηρεμήσω!»
«Σοσιαλισμός ή βαρβαρότητα»: Ο Depressed Pasok ελπίζει ότι θα είμαστε στις «5 Ιούνη μαζί!»
«Εύκολα λόγια ή σκληρές αλήθειες;»: Ο Αδιάσειστος επενδύει τον χρόνο του «Πολεμώντας μετανάστες»
«Διερευνητικά»: Ο Λευτέρης Χαραλαμπόπουλος δηλώνει πως «Άλλο το ποδόσφαιρο και άλλο το μαντολάτο»
Στο UNFOLLOW 41, διαβάστε ακόμη:
«Πίσω παράθυρο», ποίημα του Παναγιώτη Χαχή
«Ο αδελφός τους», διήγημα του Άκη Παπαντώνη
«Η επιστροφή των Αρχαίων», κριτική του Xρήστου Νάτση
«Πουτάνες», κόμικ του Σπύρου Δερβενιώτη
«ξεφτιλεμάρκετινγκ», σκίτσα της Αλέξιας Οθωναίου
και… σκίτσο του Γιάννη Ιωάννου
ΠΡΕΖΑ TV
7-5-2015
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου