Την τελευταία του πνοή άφησε το απόγευμα της Τετάρτης, ο αγαπημένος ηθοποιός, Κώστας Τσάκωνας. Ο 72χρονος κωμικός, πέντε χρόνια μετά το σοβαρό εγκεφαλικό επεισόδιο, που του προκάλεσε μεγάλη αστάθεια, πάλευε με τον καρκίνο.
Πρόσφατα υποβλήθηκε και σε χειρουργική επέμβαση στην ουροδόχο κύστη και είχε νοσηλευτεί σε νοσοκομείο στο κέντρο της Αθήνας.
Σύμφωνα με τις πρώτες πληροφορίες, η κηδεία του θα γίνει το πρωί του Σαββάτου, στις 11 στο κοιμητήριο της Αργυρούπολης.Σε συνέντευξή που είχε παραχωρήσει στην εφημερίδα Espresso, είχε πει για τη μάχη του με τον καρκίνο: «Κάνω χημειοθεραπείες από πέρυσι το καλοκαίρι. Όμως δεν το βάζω κάτω. Το παλεύω γιατί ξέρω ότι κάποια στιγμή όλοι θα φύγουμε από τη ζωή. Τι σήμερα, τι αύριο, τι τώρα. Mε το γέλιο προσπαθώ να την παλέψω αλλιώς θα είχα “φύγει” προ πολλού. Να μη ζήσει άλλος τους δικούς μου πόνους. Είναι ανυπόφοροι. Θα το παλέψω όμως».
Γεννήθηκε στις 12 Οκτωβρίου 1943 στην Αθήνα. Φοίτησε στη «Δραματική Σχολή του Λαϊκού Πειραματικού Θεάτρου» του Λεωνίδα Τριβιζά και στη δραματική σχολή «Βεάκη». Η πρώτη του εμφάνιση στον κινηματογράφο έγινε με εντελώς τυχαίο τρόπο σε μια ταινία μικρού μήκους του Κώστα Ζυρίνη.
«Ο Κώστας ο Ζυρίνης με έκανε ηθοποιό»
«Ο Κώστας ο Ζυρίνης, ήταν συμμαθητής μου και με έκανε ηθοποιό. Με το ζόρι , χωρίς να το καταλάβω. Έκανε μία ταινία -μικρού μήκους γιατί ήθελε να δώσει εξετάσεις στο Υπουργείο Πολιτισμού. Του έκανε φωτογραφία, ο Γιώργος Αρβανίτης. Το δεξί χέρι του Γαβρά. Λοιπόν και κάναμε την πρώτη ταινία μικρού μήκους. Την έδωσα στο μοντάζ και με είδε ο Θόδωρος Μαραγκός που κάναμε μαζί το ''Μάθε παιδί μου γράμματα''», είχε πει για την πρώτη του ταινία.
«Είμαι 100% αυτοδημιούργητος»
«Δουλεύω από 11 χρονών. Από Αργυρούπολη μέχρι Ασπρόπυργο, πήγαινα με το ποδήλατο για το μεροκάματο. Το βράδυ πήγαινα σχολείο. Νυχτερινή σχολή. Αφού έβγαλα τη σχολή. Δούλεψα σε ένα σωρό εργοστάσια...Έχω δουλέψει τόσο πολύ στη ζωή μου. Έχω κάνει ηλεκτρολόγος, υδραυλικός, μπογιατζής, πλακάς, τεντάς, μαραγκός. Ό,τι επάγγελμα θες. Και ηθοποιός. Είμαι 100% αυτοδημιούργητος!», είχε εξομολογηθεί ο αξέχαστος κωμικός.
Στην συνέχεια έπαιξε σε πολλούς πρωταγωνιστικούς ρόλους στον κινηματογράφο, το θέατρο αλλά και στην τηλεόραση. Χαρακτηριστικός ήταν ο ρόλος του στην ταινία «Μάθε παιδί μου γράμματα».
Η πρώτη φορά που ανέβηκε στη σκηνή
Ο αξέχαστος κωμικός είχε μιλήσει τον περασμένο Μάιο στην κάμερα της εκπομπής «Καλά Καθούμενα» για την πρώτη φορά που ανέβηκε στη σκηνή. Όπως είχε εξομολογηθεί, είχε τέτοιο άγχος, που σκέφτηκε να φύγει πριν ξεκινήσει η παράσταση. «Έτρεμα ολόκληρος. Και λέω στον Φώτη τον Μεταξόπουλο: ''Να φύγω!''. Ήταν από κάτω 2.500 χιλιάδες θεατές. Πρώτη σειρά, η Μελίνα Μερκούρη. Όλη η αστική τάξη, δημοσιογράφοι, κριτικοί. Πού να βγω να μιλήσω; Άκουγα τον όχλο από τις κουίντες και έλεγα, να ''βγώ να μιλήσω εγώ;''. Και μου λέει ο Φώτης: ''Τρελός είσαι ρε; Σε δέκα λεπτά πάμε έναρξη! Θα σε σπρώξω εγώ!''. Και μόλις βγαίνω στη σκηνή, γίνεται λαϊκό ξεσήκωμα! Eξέργεση! Κάθομαι έτσι εγώ...Λέω να αρχίσω; Να μιλήσω; Το χειροκρότημα δεν τελειώνε. Κάποια στιγμή που ξεκίνησα να μιλάω. Να γελάνε.Δεν ήξερα πού να κάνω παύση και πού να συνεχίσω. ΄΄Καβάλαγα'' χειροκροτήματα!», είχε πει ο Κώστας Τσάκωνας. Και στη συνέχεια, με σπασμένη φωνή από τη συγκίνηση, είχε πει: «Και μετά Μεταξόυλος με αγκαλιάζει. Με φιλάει. Και μου λέει: ''Τι έγινε με το που βγήκες; Σε 15 ημέρες θα έχεις πρόταση!''».
Η αγάπη του για τη μηχανολογία και την ηλεκτρολογία
«Το πάθος μου ήταν πάντα η τεχνολογία. Να μάθω την τέχνη του μηχανικού και του ηλεκτρολόγου. Αν περάσει μία ημέρα που δεν κάνω κάποιο μερεμέτι είναι μία ημέρα άδεια. Αυτός είναι ο ψυχικός μου κόσμος. Τα εργαλεία μου είναι η ψυχή μου!»
Η οικογένεια του
Για τα αγαπημένα του πρόσωπα, που ήταν κοντά του στην περιπέτεια υγείας του, είχε πει: «Δίπλα μου έχω την γυναίκα μου, το παιδί μου. Τους έχω πει ότι αυτή είναι η πραγματικότητα, δεν λέω ψέμματα. Σιγά σιγά το δέχονται, το συνειδητοποιούν ότι η ζωή έχει ένα τέλος. Πώς θα το κάνουμε τώρα δηλαδή; Και εσείς που είστε νέοι, να χαρείτε να νιάτα γιατί δυστυχώς περνάνε γρήγορα τα χρόνια. Ειδικά η ηλικία από τα 20 μέχρι τα 40, είναι η πιο ωραία ηλικία. Τρέχεις, ξενυχτάς. Απολαμβάνεις τη ζωή!».
http://www.protothema.gr/
ΠΡΕΖΑ TV
5-11-2015
Πρόσφατα υποβλήθηκε και σε χειρουργική επέμβαση στην ουροδόχο κύστη και είχε νοσηλευτεί σε νοσοκομείο στο κέντρο της Αθήνας.
Σύμφωνα με τις πρώτες πληροφορίες, η κηδεία του θα γίνει το πρωί του Σαββάτου, στις 11 στο κοιμητήριο της Αργυρούπολης.Σε συνέντευξή που είχε παραχωρήσει στην εφημερίδα Espresso, είχε πει για τη μάχη του με τον καρκίνο: «Κάνω χημειοθεραπείες από πέρυσι το καλοκαίρι. Όμως δεν το βάζω κάτω. Το παλεύω γιατί ξέρω ότι κάποια στιγμή όλοι θα φύγουμε από τη ζωή. Τι σήμερα, τι αύριο, τι τώρα. Mε το γέλιο προσπαθώ να την παλέψω αλλιώς θα είχα “φύγει” προ πολλού. Να μη ζήσει άλλος τους δικούς μου πόνους. Είναι ανυπόφοροι. Θα το παλέψω όμως».
Γεννήθηκε στις 12 Οκτωβρίου 1943 στην Αθήνα. Φοίτησε στη «Δραματική Σχολή του Λαϊκού Πειραματικού Θεάτρου» του Λεωνίδα Τριβιζά και στη δραματική σχολή «Βεάκη». Η πρώτη του εμφάνιση στον κινηματογράφο έγινε με εντελώς τυχαίο τρόπο σε μια ταινία μικρού μήκους του Κώστα Ζυρίνη.
«Ο Κώστας ο Ζυρίνης με έκανε ηθοποιό»
«Ο Κώστας ο Ζυρίνης, ήταν συμμαθητής μου και με έκανε ηθοποιό. Με το ζόρι , χωρίς να το καταλάβω. Έκανε μία ταινία -μικρού μήκους γιατί ήθελε να δώσει εξετάσεις στο Υπουργείο Πολιτισμού. Του έκανε φωτογραφία, ο Γιώργος Αρβανίτης. Το δεξί χέρι του Γαβρά. Λοιπόν και κάναμε την πρώτη ταινία μικρού μήκους. Την έδωσα στο μοντάζ και με είδε ο Θόδωρος Μαραγκός που κάναμε μαζί το ''Μάθε παιδί μου γράμματα''», είχε πει για την πρώτη του ταινία.
«Είμαι 100% αυτοδημιούργητος»
«Δουλεύω από 11 χρονών. Από Αργυρούπολη μέχρι Ασπρόπυργο, πήγαινα με το ποδήλατο για το μεροκάματο. Το βράδυ πήγαινα σχολείο. Νυχτερινή σχολή. Αφού έβγαλα τη σχολή. Δούλεψα σε ένα σωρό εργοστάσια...Έχω δουλέψει τόσο πολύ στη ζωή μου. Έχω κάνει ηλεκτρολόγος, υδραυλικός, μπογιατζής, πλακάς, τεντάς, μαραγκός. Ό,τι επάγγελμα θες. Και ηθοποιός. Είμαι 100% αυτοδημιούργητος!», είχε εξομολογηθεί ο αξέχαστος κωμικός.
Στην συνέχεια έπαιξε σε πολλούς πρωταγωνιστικούς ρόλους στον κινηματογράφο, το θέατρο αλλά και στην τηλεόραση. Χαρακτηριστικός ήταν ο ρόλος του στην ταινία «Μάθε παιδί μου γράμματα».
Η πρώτη φορά που ανέβηκε στη σκηνή
Ο αξέχαστος κωμικός είχε μιλήσει τον περασμένο Μάιο στην κάμερα της εκπομπής «Καλά Καθούμενα» για την πρώτη φορά που ανέβηκε στη σκηνή. Όπως είχε εξομολογηθεί, είχε τέτοιο άγχος, που σκέφτηκε να φύγει πριν ξεκινήσει η παράσταση. «Έτρεμα ολόκληρος. Και λέω στον Φώτη τον Μεταξόπουλο: ''Να φύγω!''. Ήταν από κάτω 2.500 χιλιάδες θεατές. Πρώτη σειρά, η Μελίνα Μερκούρη. Όλη η αστική τάξη, δημοσιογράφοι, κριτικοί. Πού να βγω να μιλήσω; Άκουγα τον όχλο από τις κουίντες και έλεγα, να ''βγώ να μιλήσω εγώ;''. Και μου λέει ο Φώτης: ''Τρελός είσαι ρε; Σε δέκα λεπτά πάμε έναρξη! Θα σε σπρώξω εγώ!''. Και μόλις βγαίνω στη σκηνή, γίνεται λαϊκό ξεσήκωμα! Eξέργεση! Κάθομαι έτσι εγώ...Λέω να αρχίσω; Να μιλήσω; Το χειροκρότημα δεν τελειώνε. Κάποια στιγμή που ξεκίνησα να μιλάω. Να γελάνε.Δεν ήξερα πού να κάνω παύση και πού να συνεχίσω. ΄΄Καβάλαγα'' χειροκροτήματα!», είχε πει ο Κώστας Τσάκωνας. Και στη συνέχεια, με σπασμένη φωνή από τη συγκίνηση, είχε πει: «Και μετά Μεταξόυλος με αγκαλιάζει. Με φιλάει. Και μου λέει: ''Τι έγινε με το που βγήκες; Σε 15 ημέρες θα έχεις πρόταση!''».
Η αγάπη του για τη μηχανολογία και την ηλεκτρολογία
«Το πάθος μου ήταν πάντα η τεχνολογία. Να μάθω την τέχνη του μηχανικού και του ηλεκτρολόγου. Αν περάσει μία ημέρα που δεν κάνω κάποιο μερεμέτι είναι μία ημέρα άδεια. Αυτός είναι ο ψυχικός μου κόσμος. Τα εργαλεία μου είναι η ψυχή μου!»
Η οικογένεια του
Για τα αγαπημένα του πρόσωπα, που ήταν κοντά του στην περιπέτεια υγείας του, είχε πει: «Δίπλα μου έχω την γυναίκα μου, το παιδί μου. Τους έχω πει ότι αυτή είναι η πραγματικότητα, δεν λέω ψέμματα. Σιγά σιγά το δέχονται, το συνειδητοποιούν ότι η ζωή έχει ένα τέλος. Πώς θα το κάνουμε τώρα δηλαδή; Και εσείς που είστε νέοι, να χαρείτε να νιάτα γιατί δυστυχώς περνάνε γρήγορα τα χρόνια. Ειδικά η ηλικία από τα 20 μέχρι τα 40, είναι η πιο ωραία ηλικία. Τρέχεις, ξενυχτάς. Απολαμβάνεις τη ζωή!».
http://www.protothema.gr/
ΠΡΕΖΑ TV
5-11-2015
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου