του Vincenzo Scarpetta
Ο Rajoy προσπαθεί για τριπλή συμμαχία με τους Σοσιαλιστές και το Ciudadanos
Η Χριστουγεννιάτικη περίοδος, η οποία τελείωσε χθες, δεν έχει σταματήσει τις συζητήσεις για τον σχηματισμό της νέας κυβέρνησης στην Ισπανία. Ειλικρινά ωστόσο, τα πράγματα δεν μοιάζουν πιο εύκολα από ό,τι ήταν στις 21 Δεκεμβρίου -την ημέρα μετά από τις ισπανικές εκλογές. Αν μη τι άλλο, μια επανάληψη των εκλογών μοιάζει όλο και πιο πιθανή, μέρα με την μέρα.
Σε συνέντευξή του στο Cadena COPE, ο Mariano Rajoy κάλεσε τόσο το Σοσιαλιστικό Κόμμα (PSOE) όσο και το νεοσυσταθέν κεντρώο Ciudadanos να υποστηρίξουν μια κυβέρνηση με επικεφαλής τον ίδιο προκειμένου να "αναλάβει κάποιες από τις μεταρρυθμίσεις που χρειάζεται η Ισπανία”. Από την οπτική του Rajoy, αυτή είναι μια λογική κίνηση -όπως έγραψα σε προηγούμενη ανάλυσή μου. Δεν σκόπευε ποτέ να δώσει τα ηνία της κυβέρνησης στον ηγέτη του PSOE, Pedro Sanchez.
Σε δύσκολη θέση ο Sanchez
Αυξάνεται επομένως η πίεση στον Sanchez- ο οποίος φαίνεται να ξεμένει γρήγορα από καλές επιλογές. Ένας μεγάλος συνασπισμός με το Λαϊκό Κόμμα (ΡΡ) του Rajoy θα σήμαινε ουσιαστικά πολιτική αυτοκτονία για το PSOE. Επιπλέον, μερικοί σημαίνοντες Σοσιαλιστές ηγέτες της περιφέρειας -κυρίως η Susana Diaz της Ανδαλουσίας- έχουν κατηγορηματικά απορρίψει μια συμμαχία με το αντικαθεστωτικό Podemos όσο το τελευταίο συνεχίζει να υποστηρίζει ένα δεσμευτικό δημοψήφισμα για την ανεξαρτησία της Καταλονίας.
Περιττό να πούμε, αυτή η γραμμή του "ούτε το ΡΡ ούτε το Podemos” θα καταστήσει αναπόφευκτη την διεξαγωγή νέων εκλογών. Σε αυτό το σημείο, ο Sanchez πιθανώς θα έπρεπε να αφήσει τα ηνία σε έναν διαφορετικό Σοσιαλιστή υποψήφιο και το PSOE θα μπορούσε κάλλιστα να τα πάει χειρότερα από ό,τι στις εκλογές της 20ης Δεκεμβρίου. Ο Rajoy δεν θα παρέλειπε να κατηγορήσει τους Σοσιαλιστές για την αποτυχία σχηματισμού μιας νέας κυβέρνησης.
Πιθανώς, ο τρίτος δρόμος για το PSOE θα ήταν η αποχή από την αρχική ψηφοφορία εμπιστοσύνης και να αφήσει τον Rajoy να σχηματίσει κυβέρνηση μειοψηφίας. Θεωρητικά, αυτό θα έδινε μεγαλύτερη επιρροή στους Σοσιαλιστές -καθώς το ΡΡ θα χρειαζόταν την στήριξή τους για να νομοθετήσει. Επίσης θα προστάτευε το PSOE από κατηγορίες ότι ενεργεί ανεύθυνα οδηγώντας την Ισπανία ξανά σε νέες εκλογές. Ωστόσο, αυτή η επιλογή έχει επίσης αποκλειστεί από το PSOE για την ώρα -και παραμένει ασαφές εάν ο Rajoy θα συμφωνούσε σε οτιδήποτε λιγότερο από έναν πλήρη συνασπισμό. Πιο γενικά, ενώ με αυτόν τον τρόπο θα αποφευχθούν οι νέες εκλογές, μετά βίας θα αποτελέσει μια σταθερή λύση μακροπρόθεσμα. Τελικώς, ακόμη κι αν το PSOE απέχει από την αρχική ψήφο εμπιστοσύνης, θα αντιμετωπίσει πιέσεις να υποστηρίζει τον Rajoy κάθε φορά που χρειάζεται να περάσει νόμους. Είναι εύκολο να δούμε πως θα μπορούσε να αποδειχθεί προβληματική μια τέτοια ρύθμιση.
Πώς θα μπορούσε η Καταλονία να μπει στο παιχνίδι;
Μέχρι στιγμής, το βασικό εμπόδιο για μια συμμαχία μεταξύ του PSOE και του Podemos ήταν η προθυμία του τελευταίου να επιτρέψει ένα δεσμευτικό δημοψήφισμα για την ανεξαρτησία της Καταλονίας. Ομοίως, αυτό φαίνεται να είναι ο βασικός λόγος για τον οποίο το Ciudadanos έχει δηλώσει ότι θα καταψηφίσει κάθε κυβέρνηση στην οποία θα συμμετέχει το Podemos. Ωστόσο, το πολιτικό σενάριο στην Καταλονία θα μπορούσε να αλλάξει τις επόμενες εβδομάδες -και αυτό θα μπορούσε να έχει επίδραση σε εθνικό επίπεδο.
Την Κυριακή, το καταλανικό αντισυστημικό- αποσχιστικό κόμμα CUP επιβεβαίωσε την αντίθεσή του στο να επανεκλέγει ο Artur MAs περιφερειακός πρόεδρος. Εκτός κι αν βρεθεί μια συμφωνία την τελευταία στιγμή, μέχρι τις 10 Ιανουαρίου, θα πρέπει να προκληθούν πρόωρες περιφερειακές εκλογές. Η αίσθηση είναι πως τα αποσχιστικά κόμματα είναι πολύ κοντά στο να αδράξουν μια τεράστια ευκαιρία -ό,τι πιο κοντά είχαν μέχρι τώρα αναφορικά με μια εντολή για την επιδίωξη της ανεξαρτησίας, πρόκειται να χαθεί λόγω εσωτερικών διαφωνιών. Θα μπορούσαν να πληρώσουν ένα τίμημα για αυτό εάν διεξαχθούν νέες περιφερειακές εκλογές. Ως εκ τούτου, το κίνημα για την καταλανική εξουσία θα μπορούσε να θεωρηθεί ένα λιγότερο πιεστικό ζήτημα από τα κόμματα στις διαπραγματεύσεις για τον σχηματισμό εθνικής κυβέρνησης.
Οπότε τι θα μπορούσε να σημαίνει αυτό στην πράξη; Επιτρέψτε μου να προσπαθήσω και να παρουσιάσω το -ομολογουμένως πολύ υποθετικό- σενάριο. Το Podemos θα μπορούσε να ακυρώσει την κόκκινη γραμμή του για το δημοψήφισμα για την ανεξαρτησία, και να δώσει μεγαλύτερη έμφαση στα κοινωνικά ζητήματα, όταν καθορίσει τους όρους μιας συμφωνίας με το PSOE. Το Ciudadanos θα μπορούσε και αυτό να απέχει από την αρχική ψηφοφορία εμπιστοσύνης και να επιτρέψει να αναλάβει μια κυβέρνηση μεταξύ PSOE-Podemos. Στο τέλος της ημέρας, και τα τρία κόμματα ήταν υπέρ της ανάγκης "για αλλαγή” στην ισπανική πολιτική. Με άλλα λόγια, με το εμπόδιο της Καταλονίας να έχει φύγει από μπροστά, ίσως ο χειρότερος εφιάλτης του RAjoy να αρχίσει να φαίνεται κάτι περισσότερο από φαντασία.
Αυτό είναι πολύ θεωρητικό, και θα προέκυπταν πολλά μεγάλα ερωτήματα. Θα ήταν έτοιμο το Podemos να εγκαταλείψει μια τόσο σημαντικό δέσμευση, τη στιγμή που διαφαίνεται στον ορίζοντα μια νέα καταλανική περιφερειακή κυβέρνηση; Γιατί να ήθελε, το κόμμα του οποίου ηγείται ο Pablo Iglesias, να ενισχύσει το PSOE, αντί να το ξεπεράσει ως το βασικό αριστερό κόμμα στην Ισπανία, σε ένα ενδεχόμενο επανάληψης των γενικών εκλογών; ΚΑι ούτω καθεξής. Επιπλέον, οποιεσδήποτε αλλαγές στην Καταλονία δεν μπορεί να έρθουν αρκετά σύντομα για να σώσουν τις διαπραγματεύσεις για τη νέα εθνική κυβέρνηση.
Νέες εκλογές αργά ή γρήγορα;
Που μας αφήνει όλο αυτό; Στο τέλος της ημέρας, το αποτέλεσμα είναι ότι κάτι θα πρέπει να γίνει ή θα είναι απλώς αδύνατο να σχηματιστεί μια νέα κυβέρνηση. Εάν όλοι εμμείνουν στις κόκκινες γραμμές τους, η Ισπανία πρόκειται να διεξάγει νέες εκλογές πολύ σύντομα -χωρίς να υπάρχουν εγγυήσεις για ένα ριζικά διαφορετικό αποτέλεσμα από αυτό που είδαμε τον προηγούμενο μήνα. Ακόμη κι αν επιτευχθεί μια συμφωνία για να έχουμε κάποιου είδους κυβέρνηση μειοψηφίας υπό τον Rajoy, θα παραμένουν οι αμφιβολίες για την βιωσιμότητά της. Για παράδειγμα, θα μπορούσε μια κυβέρνηση να περάσει έναν προϋπολογισμό που να περιλαμβάνει περαιτέρω περικοπές; Όλα αυτά υποδηλώνουν περαιτέρω αβεβαιότητα για την Ισπανία, ασφαλώς βραχυπρόθεσμα και πιθανώς μακροπρόθεσμα επίσης. Το μεγάλο ερώτημα είναι εάν ή πότε αυτό θα μπορούσε να αρχίσει να πλήττει την οικονομική ανάκαμψη που βρίσκεται σε εξέλιξη.
Μπορείτε να δείτε το κείμενο εδώ: http://openeurope.org.uk/blog/re-run-elections-loom-in-spain-as-little-progress-is-made-in-forming-new-government/
http://www.capital.gr/
ΠΡΕΖΑ TV
7-1-2016
Ο Rajoy προσπαθεί για τριπλή συμμαχία με τους Σοσιαλιστές και το Ciudadanos
Η Χριστουγεννιάτικη περίοδος, η οποία τελείωσε χθες, δεν έχει σταματήσει τις συζητήσεις για τον σχηματισμό της νέας κυβέρνησης στην Ισπανία. Ειλικρινά ωστόσο, τα πράγματα δεν μοιάζουν πιο εύκολα από ό,τι ήταν στις 21 Δεκεμβρίου -την ημέρα μετά από τις ισπανικές εκλογές. Αν μη τι άλλο, μια επανάληψη των εκλογών μοιάζει όλο και πιο πιθανή, μέρα με την μέρα.
Σε συνέντευξή του στο Cadena COPE, ο Mariano Rajoy κάλεσε τόσο το Σοσιαλιστικό Κόμμα (PSOE) όσο και το νεοσυσταθέν κεντρώο Ciudadanos να υποστηρίξουν μια κυβέρνηση με επικεφαλής τον ίδιο προκειμένου να "αναλάβει κάποιες από τις μεταρρυθμίσεις που χρειάζεται η Ισπανία”. Από την οπτική του Rajoy, αυτή είναι μια λογική κίνηση -όπως έγραψα σε προηγούμενη ανάλυσή μου. Δεν σκόπευε ποτέ να δώσει τα ηνία της κυβέρνησης στον ηγέτη του PSOE, Pedro Sanchez.
Σε δύσκολη θέση ο Sanchez
Αυξάνεται επομένως η πίεση στον Sanchez- ο οποίος φαίνεται να ξεμένει γρήγορα από καλές επιλογές. Ένας μεγάλος συνασπισμός με το Λαϊκό Κόμμα (ΡΡ) του Rajoy θα σήμαινε ουσιαστικά πολιτική αυτοκτονία για το PSOE. Επιπλέον, μερικοί σημαίνοντες Σοσιαλιστές ηγέτες της περιφέρειας -κυρίως η Susana Diaz της Ανδαλουσίας- έχουν κατηγορηματικά απορρίψει μια συμμαχία με το αντικαθεστωτικό Podemos όσο το τελευταίο συνεχίζει να υποστηρίζει ένα δεσμευτικό δημοψήφισμα για την ανεξαρτησία της Καταλονίας.
Περιττό να πούμε, αυτή η γραμμή του "ούτε το ΡΡ ούτε το Podemos” θα καταστήσει αναπόφευκτη την διεξαγωγή νέων εκλογών. Σε αυτό το σημείο, ο Sanchez πιθανώς θα έπρεπε να αφήσει τα ηνία σε έναν διαφορετικό Σοσιαλιστή υποψήφιο και το PSOE θα μπορούσε κάλλιστα να τα πάει χειρότερα από ό,τι στις εκλογές της 20ης Δεκεμβρίου. Ο Rajoy δεν θα παρέλειπε να κατηγορήσει τους Σοσιαλιστές για την αποτυχία σχηματισμού μιας νέας κυβέρνησης.
Πιθανώς, ο τρίτος δρόμος για το PSOE θα ήταν η αποχή από την αρχική ψηφοφορία εμπιστοσύνης και να αφήσει τον Rajoy να σχηματίσει κυβέρνηση μειοψηφίας. Θεωρητικά, αυτό θα έδινε μεγαλύτερη επιρροή στους Σοσιαλιστές -καθώς το ΡΡ θα χρειαζόταν την στήριξή τους για να νομοθετήσει. Επίσης θα προστάτευε το PSOE από κατηγορίες ότι ενεργεί ανεύθυνα οδηγώντας την Ισπανία ξανά σε νέες εκλογές. Ωστόσο, αυτή η επιλογή έχει επίσης αποκλειστεί από το PSOE για την ώρα -και παραμένει ασαφές εάν ο Rajoy θα συμφωνούσε σε οτιδήποτε λιγότερο από έναν πλήρη συνασπισμό. Πιο γενικά, ενώ με αυτόν τον τρόπο θα αποφευχθούν οι νέες εκλογές, μετά βίας θα αποτελέσει μια σταθερή λύση μακροπρόθεσμα. Τελικώς, ακόμη κι αν το PSOE απέχει από την αρχική ψήφο εμπιστοσύνης, θα αντιμετωπίσει πιέσεις να υποστηρίζει τον Rajoy κάθε φορά που χρειάζεται να περάσει νόμους. Είναι εύκολο να δούμε πως θα μπορούσε να αποδειχθεί προβληματική μια τέτοια ρύθμιση.
Πώς θα μπορούσε η Καταλονία να μπει στο παιχνίδι;
Μέχρι στιγμής, το βασικό εμπόδιο για μια συμμαχία μεταξύ του PSOE και του Podemos ήταν η προθυμία του τελευταίου να επιτρέψει ένα δεσμευτικό δημοψήφισμα για την ανεξαρτησία της Καταλονίας. Ομοίως, αυτό φαίνεται να είναι ο βασικός λόγος για τον οποίο το Ciudadanos έχει δηλώσει ότι θα καταψηφίσει κάθε κυβέρνηση στην οποία θα συμμετέχει το Podemos. Ωστόσο, το πολιτικό σενάριο στην Καταλονία θα μπορούσε να αλλάξει τις επόμενες εβδομάδες -και αυτό θα μπορούσε να έχει επίδραση σε εθνικό επίπεδο.
Την Κυριακή, το καταλανικό αντισυστημικό- αποσχιστικό κόμμα CUP επιβεβαίωσε την αντίθεσή του στο να επανεκλέγει ο Artur MAs περιφερειακός πρόεδρος. Εκτός κι αν βρεθεί μια συμφωνία την τελευταία στιγμή, μέχρι τις 10 Ιανουαρίου, θα πρέπει να προκληθούν πρόωρες περιφερειακές εκλογές. Η αίσθηση είναι πως τα αποσχιστικά κόμματα είναι πολύ κοντά στο να αδράξουν μια τεράστια ευκαιρία -ό,τι πιο κοντά είχαν μέχρι τώρα αναφορικά με μια εντολή για την επιδίωξη της ανεξαρτησίας, πρόκειται να χαθεί λόγω εσωτερικών διαφωνιών. Θα μπορούσαν να πληρώσουν ένα τίμημα για αυτό εάν διεξαχθούν νέες περιφερειακές εκλογές. Ως εκ τούτου, το κίνημα για την καταλανική εξουσία θα μπορούσε να θεωρηθεί ένα λιγότερο πιεστικό ζήτημα από τα κόμματα στις διαπραγματεύσεις για τον σχηματισμό εθνικής κυβέρνησης.
Οπότε τι θα μπορούσε να σημαίνει αυτό στην πράξη; Επιτρέψτε μου να προσπαθήσω και να παρουσιάσω το -ομολογουμένως πολύ υποθετικό- σενάριο. Το Podemos θα μπορούσε να ακυρώσει την κόκκινη γραμμή του για το δημοψήφισμα για την ανεξαρτησία, και να δώσει μεγαλύτερη έμφαση στα κοινωνικά ζητήματα, όταν καθορίσει τους όρους μιας συμφωνίας με το PSOE. Το Ciudadanos θα μπορούσε και αυτό να απέχει από την αρχική ψηφοφορία εμπιστοσύνης και να επιτρέψει να αναλάβει μια κυβέρνηση μεταξύ PSOE-Podemos. Στο τέλος της ημέρας, και τα τρία κόμματα ήταν υπέρ της ανάγκης "για αλλαγή” στην ισπανική πολιτική. Με άλλα λόγια, με το εμπόδιο της Καταλονίας να έχει φύγει από μπροστά, ίσως ο χειρότερος εφιάλτης του RAjoy να αρχίσει να φαίνεται κάτι περισσότερο από φαντασία.
Αυτό είναι πολύ θεωρητικό, και θα προέκυπταν πολλά μεγάλα ερωτήματα. Θα ήταν έτοιμο το Podemos να εγκαταλείψει μια τόσο σημαντικό δέσμευση, τη στιγμή που διαφαίνεται στον ορίζοντα μια νέα καταλανική περιφερειακή κυβέρνηση; Γιατί να ήθελε, το κόμμα του οποίου ηγείται ο Pablo Iglesias, να ενισχύσει το PSOE, αντί να το ξεπεράσει ως το βασικό αριστερό κόμμα στην Ισπανία, σε ένα ενδεχόμενο επανάληψης των γενικών εκλογών; ΚΑι ούτω καθεξής. Επιπλέον, οποιεσδήποτε αλλαγές στην Καταλονία δεν μπορεί να έρθουν αρκετά σύντομα για να σώσουν τις διαπραγματεύσεις για τη νέα εθνική κυβέρνηση.
Νέες εκλογές αργά ή γρήγορα;
Που μας αφήνει όλο αυτό; Στο τέλος της ημέρας, το αποτέλεσμα είναι ότι κάτι θα πρέπει να γίνει ή θα είναι απλώς αδύνατο να σχηματιστεί μια νέα κυβέρνηση. Εάν όλοι εμμείνουν στις κόκκινες γραμμές τους, η Ισπανία πρόκειται να διεξάγει νέες εκλογές πολύ σύντομα -χωρίς να υπάρχουν εγγυήσεις για ένα ριζικά διαφορετικό αποτέλεσμα από αυτό που είδαμε τον προηγούμενο μήνα. Ακόμη κι αν επιτευχθεί μια συμφωνία για να έχουμε κάποιου είδους κυβέρνηση μειοψηφίας υπό τον Rajoy, θα παραμένουν οι αμφιβολίες για την βιωσιμότητά της. Για παράδειγμα, θα μπορούσε μια κυβέρνηση να περάσει έναν προϋπολογισμό που να περιλαμβάνει περαιτέρω περικοπές; Όλα αυτά υποδηλώνουν περαιτέρω αβεβαιότητα για την Ισπανία, ασφαλώς βραχυπρόθεσμα και πιθανώς μακροπρόθεσμα επίσης. Το μεγάλο ερώτημα είναι εάν ή πότε αυτό θα μπορούσε να αρχίσει να πλήττει την οικονομική ανάκαμψη που βρίσκεται σε εξέλιξη.
Μπορείτε να δείτε το κείμενο εδώ: http://openeurope.org.uk/blog/re-run-elections-loom-in-spain-as-little-progress-is-made-in-forming-new-government/
http://www.capital.gr/
ΠΡΕΖΑ TV
7-1-2016
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου