Ξεκίνησε, χτες, στη Ρόδο, η διήμερη Διάσκεψη «για την Ασφάλεια και Σταθερότητα» στην Ανατολική Μεσόγειο. Μια πρωτοβουλία του υπουργείου Εξωτερικών, σε άλλη μια προσπάθεια της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ για γεωστρατηγική αναβάθμιση του εγχώριου κεφαλαίου, με βαθύτερη εμπλοκή του λαού και της χώρας σε επικίνδυνους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς, ενόσω μάλιστα οξύνονται οι ενδοκαπιταλιστικές αντιπαραθέσεις για τον έλεγχο πλουτοπαραγωγικών πηγών και διαύλων.
Στη «Διάσκεψη της Ρόδου» επισήμως προγραμματιζόταν να παραβρεθούν υπουργοί Εξωτερικών και υψηλόβαθμοι αξιωματούχοι από Ελλάδα, Αλβανία, Βουλγαρία, Ιταλία, Κροατία, Κύπρο, Σλοβακία, Αίγυπτο, Αλγερία, Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, Ιορδανία, Λίβανο, Λιβύη και Τυνησία. Οπως έγινε γνωστό, ωστόσο, στην πορεία κάποιοι Αραβες υψηλόβαθμοι αξιωματούχοι δεν μπόρεσαν να έρθουν λόγω έκτακτης σύσκεψης του Αραβικού Συνδέσμου για το Συριακό, ο Κροάτης ΥΠΕΞ δεν ήρθε λόγω προκήρυξης πρόωρων εκλογών στη χώρα του κ.ο.κ.
Η ελληνική πλευρά, πάντως, εμφανιζόταν ικανοποιημένη από τις συμμετοχές, εστιάζοντας ιδιαίτερα στην παρουσία του Αιγύπτιου ΥΠΕΞ, εφόσον η εγχώρια αστική τάξη επιχειρεί χρόνια τώρα να στήσει και να παγιώσει κομπρεμί με αντίστοιχα αιγυπτιακά κεφάλαια ώστε να προωθήσει θέσεις της στην Ανατολική Μεσόγειο.
Παρέπεμπε, επίσης, στις θετικές αναφορές του Βούλγαρου ΥΠΕΞ για την πρωτοβουλία της. Οι ίδιες πηγές του ελληνικού υπουργείου παρουσιάζουν τη Σόφια ως τον πιο στενό σύμμαχο της κυβέρνησης εντός ΕΕ και ότι από κοινού μπορούν να προωθήσουν μια σειρά θέσεων, ή και να προσπαθήσουν να αναβαθμίσουν τη θέση τους ως κρατών - μελών της ΕΕ στα Βαλκάνια. Σε ό,τι αφορά τα βαλκανικά κράτη - μέλη της ΕΕ, μάλιστα, αναφέρεται ως παράδειγμα η ομάδα Βίσεγκραντ (κεντροανατολικά κράτη - μέλη της ΕΕ). Διαχωρισμοί και ομαδοποιήσεις που αντανακλούν ενδοκαπιταλιστικές αντιθέσεις...
Με συγκεκριμένες προτάσεις για βαθύτερη ελληνική εμπλοκή
Σε κάθε περίπτωση, ανοίγοντας επισήμως τη Διάσκεψη, ο Ελληνας υπουργός Εξωτερικών, Ν. Κοτζιάς, μπήκε αμέσως στο «ψητό» της υπόθεσης, την κατάσταση στην Ανατολική Μεσόγειο, σκιαγραφώντας τα «προβλήματα» αλλά και τις «ευκαιρίες» για τα μονοπώλια: «Από εδώ περνάνε πολλαπλά προβλήματα, δυνατότητες και ευκαιρίες: Πρόσφυγες, εμπόριο, μεταφορές, οικονομικοί μετανάστες».
Σκιαγραφώντας ο ίδιος τις έντονες ενδοϊμπεριαλιστικές κόντρες για τον έλεγχο πλουτοπαραγωγικών πηγών και διαύλων, καθώς και τη διαπλοκή τους με τις επιδιώξεις της ελληνικής αστικής τάξης και άλλων κεφαλαίων της περιοχής, ανέφερε: «Στην περιοχή μας ανταγωνίζονται σειρά δυνάμεων που έχουν τα δικά τους συμφέροντα. Ορισμένες φορές αυτά συμπίπτουν με τα δικά μας, ορισμένες φορές δεν είναι ακριβώς τα ίδια. Το ζητούμενο όμως είναι όχι να προσδιορίσουμε τη στάση μας έναντι αυτών. Αντίθετα, αφετηρία μας πρέπει να είναι τα κοινά μας συμφέροντα και με βάση αυτά να κρίνουμε τη στάση των υπολοίπων».
Αναπαράγοντας μια σειρά από ιμπεριαλιστικά προσχήματα που «δικαιολογούν» ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις, μίλησε για ειρήνη και σταθερότητα, να σταματήσει το «χάος» στη Λιβύη, ο πόλεμος στη Λιβύη και το Ιράκ, να λυθεί το Κουρδικό, να ιδρυθεί παλαιστινιακό κράτος κ.ά. Στην πραγματικότητα, βέβαια, είναι οι ίδιοι οι ιμπεριαλιστικοί σχεδιασμοί και ανταγωνισμοί που «αποσταθεροποιούν» την περιοχή...
«Η σταθερότητα εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τον πόλεμο ενάντια στην τρομοκρατία. Οποιος θέλει την ειρήνη πρέπει να πολεμά την τρομοκρατία», συμπλήρωσε χαρακτηριστικά, απλώνοντας βούτυρο στο ψωμί των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων που αξιοποιούν τη δράση των τζιχαντιστών και τον «πόλεμο κατά της τρομοκρατίας» για να προωθήσουν τους επικίνδυνους σχεδιασμούς τους στην περιοχή.
Κάνοντας, εξάλλου, και συγκεκριμένες προτάσεις για την αντιμετώπιση της τρομοκρατίας και του οργανωμένου εγκλήματος, εισηγήθηκε «τη συνεργασία ανάμεσα στις υπηρεσίες πληροφοριών των κρατών μας, ανταλλαγή πληροφοριών και άλλων υλικών, καθώς και κοινές δράσεις της αστυνομίας μας»...
Ανάλογη πρεμούρα για πρωταγωνιστικό ρόλο στην αντιμετώπιση της τρομοκρατίας, με δράσεις και προτάσεις, έδειξαν κι άλλες αντιπροσωπείες, στη φούρια τους να αναλάβουν πιο ενεργά ρόλο χωροφύλακα του ΝΑΤΟ και της ΕΕ στη Νοτιοανατολική Μεσόγειο.
Μεσόγειος, ΕΕ και ΝΑΤΟ
Διόλου τυχαία, συνεχίζοντας ο Ν. Κοτζιάς να μιλά για τις «επιλογές τρίτων» που προκάλεσαν προβλήματα στην Ανατολική Μεσόγειο, χωρίς φυσικά να τους κατονομάζει, φρόντισε ταυτόχρονα να υπενθυμίσει τη διαχρονική πρεμούρα της ελληνικής αστικής τάξης να συνδράμει τους σχεδιασμούς τους, μέσα από τις διαδοχικές κυβερνήσεις της: «Συνδεδεμένη με την ασφάλεια στη Μεσόγειο είναι η στρατηγική για τη θαλάσσια ασφάλεια της ΕΕ (EU Maritime Security Strategy - EUMSS) που εκπονήθηκε επί ελληνικής προεδρίας τον Ιούνιο 2014 (σ.σ. επί συγκυβέρνησης ΝΔ - ΠΑΣΟΚ) και άρχισε να εφαρμόζεται με το σχέδιο δράσης που εκπόνησε η ιταλική προεδρία το Δεκέμβριο του 2015».
Και παρακάτω: «Ειδικό ζήτημα είναι η ασφάλεια μεταφορών στην ευρύτερη περιοχή μας και η ανάπτυξη ενός σύγχρονου δικτύου μεταφορών. Το πόσο αληθινό είναι αυτό φαίνεται από τις απαιτήσεις που υπάρχουν για τη θαλάσσια ασφάλεια. Η περιοχή της Μεσογείου διακινεί το 40% των παγκόσμιων ενεργειακών αποθεμάτων και αποτελεί από τους πιο σημαντικούς κόμβους θαλάσσιας επικοινωνίας από το Σουέζ, το Χορμούς, το Αντεν, μέχρι το Γιβραλτάρ».
Πρόσθεσε, βάζοντας ανοιχτά την Ελλάδα στο επίκεντρο των ιμπεριαλιστικών σχεδιασμών: «Ελλάδα και Τουρκία αποτελούν τη νοτιοανατολική πτέρυγα του ΝΑΤΟ και η Κύπρος την αντίστοιχη της ΕΕ, αποτελώντας το όριο, αλλά ταυτόχρονα και τον κρίκο σύνδεσης των δύο υποσυστημάτων, Νοτιοανατολική Ευρώπη και Μέση Ανατολή. Είναι η περιοχή που μπορεί να δώσει Ενέργεια και να διαφοροποιήσει τις πηγές φυσικού αερίου για την ΕΕ». Προβολή ως παρόχου Ενέργειας και διαφοροποίηση των πηγών τροφοδότησης της ΕΕ με καύσιμο, παράμετροι που προβάλλονται ως συντελεστές ισχυροποίησης των ελληνικών επιχειρηματικών ομίλων στους κλιμακούμενους ενδοκαπιταλιστικούς ανταγωνισμούς.
Θυμίζουμε εδώ ότι στη Σύνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ, αρχές Ιούλη στη Βαρσοβία, με τη σύμφωνη γνώμη και της ελληνικής κυβέρνησης, αποφασίστηκε η αναβάθμιση της ΝΑΤΟικής επιχείρησης «ACTIVE ENDEAVOUR», που αναπτύχθηκε στην Ανατολική Μεσόγειο «ενάντια στην τρομοκρατία», σε γενικότερη επιχείρηση επιτήρησης και περιπολιών στη θαλάσσια επικράτεια, μετονομάζοντάς την σε «SEA GUARDIAN». Εχει, πλέον, ως αντικείμενο τα πάντα: Από την επιτήρηση και τη διασφάλιση της ελεύθερης ναυσιπλοΐας έως την προστασία κρίσιμων υποδομών (βλ. πλατφόρμες άντλησης και αγωγούς μεταφοράς καυσίμου). Επίσης, αποφασίστηκε ότι θα μπορεί να πάει και σε άλλες ζώνες της Μεσογείου, στα σχέδια του ΝΑΤΟ να διευρύνει και να μονιμοποιήσει την παρουσία του και στην Κεντρική Μεσόγειο.
Με βάση και αποφάσεις που πήραν στη Σύνοδο ανώτατοι αξιωματούχοι από ΝΑΤΟ και ΕΕ για αλληλοσυμπλήρωση των δυνάμεών τους που επιχειρούν στην Κεντρική Μεσόγειο, στην ανοιχτή θάλασσα βόρεια της Λιβύης - όπου, σημειωτέον, έχουν εντοπιστεί και σημαντικά κοιτάσματα φυσικού αερίου - σε πρώτη φάση ρόλος του ΝΑΤΟ θα είναι να υποστηρίξει την εκεί ευρωενωσιακή ναυτική επιχείρηση «SOPHIA» με πληροφορίες και logistics, ακολούθως να βοηθήσει τις λιβυκές αρχές να αναπτύξουν τις ικανότητές τους, αλλά και να εφαρμόσει εμπάργκο όπλων στα ανοιχτά της Λιβύης, προς αφοπλισμό των ένοπλων ομάδων που δρουν στη χώρα και αμφισβητούν την «επίσημη» κυβέρνηση.
Μπίζνες
Ο Ν. Κοτζιάς αναφέρθηκε και σε άλλα εν δυνάμει πεδία και δυνατότητες κερδοφορίας των μονοπωλίων, εφόσον τους διασφαλίσουν «σταθερότητα»: «Να αναπτύξουμε κοινές δράσεις, έρευνα και παραγωγή, πράσινων τεχνολογιών, προστασίας του θαλάσσιου περιβάλλοντος, αλλά και της παραγωγής Ενέργειας, καθώς και μεταφοράς παραδοσιακών μορφών Ενέργειας».
Επίσης, ανέφερε: «Η περιοχή μας είναι πλούσια σε πρώτες ύλες, βιοτεχνίες, ανθρώπινο δυναμικό. Πρέπει να βρούμε έναν τρόπο να αξιοποιηθεί καλύτερα αυτό το υπάρχον δυναμικό και να προσελκύσουμε κι άλλο». Στην ίδια βάση, έβαλε ως προτεραιότητα να στηθούν «δίκτυα Ενέργειας, πετρέλαιο, φυσικό αέριο και μεταφορικά δίκτυα. Χρειάζονται να δημιουργηθούν μεγάλες και σταθερές υποδομές διασύνδεσης των πλευρών της περιοχής μας».
Προσφυγικό
Μεγάλο μέρος της διάσκεψης απασχόλησε και το Προσφυγικό. Οπως ειπώθηκε, η μεγαλύτερη ομάδα προσφύγων βρίσκεται σήμερα στην Τουρκία, ενώ σημαντικό βάρος σηκώνουν επίσης Λίβανος και Ιορδανία.
Από αντιπροσωπείες, όπως η βουλγαρική, λεγόταν ότι η συμφωνία μεταξύ ΕΕ και Τουρκίας είναι δύσκολο να εφαρμοστεί (με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την κατάσταση στην Ελλάδα), αλλά σε κάθε περίπτωση γίνονται παραπέρα παζάρια με την Αγκυρα προκειμένου να βρεθεί μια λύση. http://www.rizospastis.gr/story.do?id=9027956
ΠΡΕΖΑ TV
9-9-2016
Στη «Διάσκεψη της Ρόδου» επισήμως προγραμματιζόταν να παραβρεθούν υπουργοί Εξωτερικών και υψηλόβαθμοι αξιωματούχοι από Ελλάδα, Αλβανία, Βουλγαρία, Ιταλία, Κροατία, Κύπρο, Σλοβακία, Αίγυπτο, Αλγερία, Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, Ιορδανία, Λίβανο, Λιβύη και Τυνησία. Οπως έγινε γνωστό, ωστόσο, στην πορεία κάποιοι Αραβες υψηλόβαθμοι αξιωματούχοι δεν μπόρεσαν να έρθουν λόγω έκτακτης σύσκεψης του Αραβικού Συνδέσμου για το Συριακό, ο Κροάτης ΥΠΕΞ δεν ήρθε λόγω προκήρυξης πρόωρων εκλογών στη χώρα του κ.ο.κ.
Η ελληνική πλευρά, πάντως, εμφανιζόταν ικανοποιημένη από τις συμμετοχές, εστιάζοντας ιδιαίτερα στην παρουσία του Αιγύπτιου ΥΠΕΞ, εφόσον η εγχώρια αστική τάξη επιχειρεί χρόνια τώρα να στήσει και να παγιώσει κομπρεμί με αντίστοιχα αιγυπτιακά κεφάλαια ώστε να προωθήσει θέσεις της στην Ανατολική Μεσόγειο.
Παρέπεμπε, επίσης, στις θετικές αναφορές του Βούλγαρου ΥΠΕΞ για την πρωτοβουλία της. Οι ίδιες πηγές του ελληνικού υπουργείου παρουσιάζουν τη Σόφια ως τον πιο στενό σύμμαχο της κυβέρνησης εντός ΕΕ και ότι από κοινού μπορούν να προωθήσουν μια σειρά θέσεων, ή και να προσπαθήσουν να αναβαθμίσουν τη θέση τους ως κρατών - μελών της ΕΕ στα Βαλκάνια. Σε ό,τι αφορά τα βαλκανικά κράτη - μέλη της ΕΕ, μάλιστα, αναφέρεται ως παράδειγμα η ομάδα Βίσεγκραντ (κεντροανατολικά κράτη - μέλη της ΕΕ). Διαχωρισμοί και ομαδοποιήσεις που αντανακλούν ενδοκαπιταλιστικές αντιθέσεις...
Με συγκεκριμένες προτάσεις για βαθύτερη ελληνική εμπλοκή
Σε κάθε περίπτωση, ανοίγοντας επισήμως τη Διάσκεψη, ο Ελληνας υπουργός Εξωτερικών, Ν. Κοτζιάς, μπήκε αμέσως στο «ψητό» της υπόθεσης, την κατάσταση στην Ανατολική Μεσόγειο, σκιαγραφώντας τα «προβλήματα» αλλά και τις «ευκαιρίες» για τα μονοπώλια: «Από εδώ περνάνε πολλαπλά προβλήματα, δυνατότητες και ευκαιρίες: Πρόσφυγες, εμπόριο, μεταφορές, οικονομικοί μετανάστες».
Σκιαγραφώντας ο ίδιος τις έντονες ενδοϊμπεριαλιστικές κόντρες για τον έλεγχο πλουτοπαραγωγικών πηγών και διαύλων, καθώς και τη διαπλοκή τους με τις επιδιώξεις της ελληνικής αστικής τάξης και άλλων κεφαλαίων της περιοχής, ανέφερε: «Στην περιοχή μας ανταγωνίζονται σειρά δυνάμεων που έχουν τα δικά τους συμφέροντα. Ορισμένες φορές αυτά συμπίπτουν με τα δικά μας, ορισμένες φορές δεν είναι ακριβώς τα ίδια. Το ζητούμενο όμως είναι όχι να προσδιορίσουμε τη στάση μας έναντι αυτών. Αντίθετα, αφετηρία μας πρέπει να είναι τα κοινά μας συμφέροντα και με βάση αυτά να κρίνουμε τη στάση των υπολοίπων».
Αναπαράγοντας μια σειρά από ιμπεριαλιστικά προσχήματα που «δικαιολογούν» ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις, μίλησε για ειρήνη και σταθερότητα, να σταματήσει το «χάος» στη Λιβύη, ο πόλεμος στη Λιβύη και το Ιράκ, να λυθεί το Κουρδικό, να ιδρυθεί παλαιστινιακό κράτος κ.ά. Στην πραγματικότητα, βέβαια, είναι οι ίδιοι οι ιμπεριαλιστικοί σχεδιασμοί και ανταγωνισμοί που «αποσταθεροποιούν» την περιοχή...
«Η σταθερότητα εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τον πόλεμο ενάντια στην τρομοκρατία. Οποιος θέλει την ειρήνη πρέπει να πολεμά την τρομοκρατία», συμπλήρωσε χαρακτηριστικά, απλώνοντας βούτυρο στο ψωμί των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων που αξιοποιούν τη δράση των τζιχαντιστών και τον «πόλεμο κατά της τρομοκρατίας» για να προωθήσουν τους επικίνδυνους σχεδιασμούς τους στην περιοχή.
Κάνοντας, εξάλλου, και συγκεκριμένες προτάσεις για την αντιμετώπιση της τρομοκρατίας και του οργανωμένου εγκλήματος, εισηγήθηκε «τη συνεργασία ανάμεσα στις υπηρεσίες πληροφοριών των κρατών μας, ανταλλαγή πληροφοριών και άλλων υλικών, καθώς και κοινές δράσεις της αστυνομίας μας»...
Ανάλογη πρεμούρα για πρωταγωνιστικό ρόλο στην αντιμετώπιση της τρομοκρατίας, με δράσεις και προτάσεις, έδειξαν κι άλλες αντιπροσωπείες, στη φούρια τους να αναλάβουν πιο ενεργά ρόλο χωροφύλακα του ΝΑΤΟ και της ΕΕ στη Νοτιοανατολική Μεσόγειο.
Μεσόγειος, ΕΕ και ΝΑΤΟ
Διόλου τυχαία, συνεχίζοντας ο Ν. Κοτζιάς να μιλά για τις «επιλογές τρίτων» που προκάλεσαν προβλήματα στην Ανατολική Μεσόγειο, χωρίς φυσικά να τους κατονομάζει, φρόντισε ταυτόχρονα να υπενθυμίσει τη διαχρονική πρεμούρα της ελληνικής αστικής τάξης να συνδράμει τους σχεδιασμούς τους, μέσα από τις διαδοχικές κυβερνήσεις της: «Συνδεδεμένη με την ασφάλεια στη Μεσόγειο είναι η στρατηγική για τη θαλάσσια ασφάλεια της ΕΕ (EU Maritime Security Strategy - EUMSS) που εκπονήθηκε επί ελληνικής προεδρίας τον Ιούνιο 2014 (σ.σ. επί συγκυβέρνησης ΝΔ - ΠΑΣΟΚ) και άρχισε να εφαρμόζεται με το σχέδιο δράσης που εκπόνησε η ιταλική προεδρία το Δεκέμβριο του 2015».
Και παρακάτω: «Ειδικό ζήτημα είναι η ασφάλεια μεταφορών στην ευρύτερη περιοχή μας και η ανάπτυξη ενός σύγχρονου δικτύου μεταφορών. Το πόσο αληθινό είναι αυτό φαίνεται από τις απαιτήσεις που υπάρχουν για τη θαλάσσια ασφάλεια. Η περιοχή της Μεσογείου διακινεί το 40% των παγκόσμιων ενεργειακών αποθεμάτων και αποτελεί από τους πιο σημαντικούς κόμβους θαλάσσιας επικοινωνίας από το Σουέζ, το Χορμούς, το Αντεν, μέχρι το Γιβραλτάρ».
Πρόσθεσε, βάζοντας ανοιχτά την Ελλάδα στο επίκεντρο των ιμπεριαλιστικών σχεδιασμών: «Ελλάδα και Τουρκία αποτελούν τη νοτιοανατολική πτέρυγα του ΝΑΤΟ και η Κύπρος την αντίστοιχη της ΕΕ, αποτελώντας το όριο, αλλά ταυτόχρονα και τον κρίκο σύνδεσης των δύο υποσυστημάτων, Νοτιοανατολική Ευρώπη και Μέση Ανατολή. Είναι η περιοχή που μπορεί να δώσει Ενέργεια και να διαφοροποιήσει τις πηγές φυσικού αερίου για την ΕΕ». Προβολή ως παρόχου Ενέργειας και διαφοροποίηση των πηγών τροφοδότησης της ΕΕ με καύσιμο, παράμετροι που προβάλλονται ως συντελεστές ισχυροποίησης των ελληνικών επιχειρηματικών ομίλων στους κλιμακούμενους ενδοκαπιταλιστικούς ανταγωνισμούς.
Θυμίζουμε εδώ ότι στη Σύνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ, αρχές Ιούλη στη Βαρσοβία, με τη σύμφωνη γνώμη και της ελληνικής κυβέρνησης, αποφασίστηκε η αναβάθμιση της ΝΑΤΟικής επιχείρησης «ACTIVE ENDEAVOUR», που αναπτύχθηκε στην Ανατολική Μεσόγειο «ενάντια στην τρομοκρατία», σε γενικότερη επιχείρηση επιτήρησης και περιπολιών στη θαλάσσια επικράτεια, μετονομάζοντάς την σε «SEA GUARDIAN». Εχει, πλέον, ως αντικείμενο τα πάντα: Από την επιτήρηση και τη διασφάλιση της ελεύθερης ναυσιπλοΐας έως την προστασία κρίσιμων υποδομών (βλ. πλατφόρμες άντλησης και αγωγούς μεταφοράς καυσίμου). Επίσης, αποφασίστηκε ότι θα μπορεί να πάει και σε άλλες ζώνες της Μεσογείου, στα σχέδια του ΝΑΤΟ να διευρύνει και να μονιμοποιήσει την παρουσία του και στην Κεντρική Μεσόγειο.
Με βάση και αποφάσεις που πήραν στη Σύνοδο ανώτατοι αξιωματούχοι από ΝΑΤΟ και ΕΕ για αλληλοσυμπλήρωση των δυνάμεών τους που επιχειρούν στην Κεντρική Μεσόγειο, στην ανοιχτή θάλασσα βόρεια της Λιβύης - όπου, σημειωτέον, έχουν εντοπιστεί και σημαντικά κοιτάσματα φυσικού αερίου - σε πρώτη φάση ρόλος του ΝΑΤΟ θα είναι να υποστηρίξει την εκεί ευρωενωσιακή ναυτική επιχείρηση «SOPHIA» με πληροφορίες και logistics, ακολούθως να βοηθήσει τις λιβυκές αρχές να αναπτύξουν τις ικανότητές τους, αλλά και να εφαρμόσει εμπάργκο όπλων στα ανοιχτά της Λιβύης, προς αφοπλισμό των ένοπλων ομάδων που δρουν στη χώρα και αμφισβητούν την «επίσημη» κυβέρνηση.
Μπίζνες
Ο Ν. Κοτζιάς αναφέρθηκε και σε άλλα εν δυνάμει πεδία και δυνατότητες κερδοφορίας των μονοπωλίων, εφόσον τους διασφαλίσουν «σταθερότητα»: «Να αναπτύξουμε κοινές δράσεις, έρευνα και παραγωγή, πράσινων τεχνολογιών, προστασίας του θαλάσσιου περιβάλλοντος, αλλά και της παραγωγής Ενέργειας, καθώς και μεταφοράς παραδοσιακών μορφών Ενέργειας».
Επίσης, ανέφερε: «Η περιοχή μας είναι πλούσια σε πρώτες ύλες, βιοτεχνίες, ανθρώπινο δυναμικό. Πρέπει να βρούμε έναν τρόπο να αξιοποιηθεί καλύτερα αυτό το υπάρχον δυναμικό και να προσελκύσουμε κι άλλο». Στην ίδια βάση, έβαλε ως προτεραιότητα να στηθούν «δίκτυα Ενέργειας, πετρέλαιο, φυσικό αέριο και μεταφορικά δίκτυα. Χρειάζονται να δημιουργηθούν μεγάλες και σταθερές υποδομές διασύνδεσης των πλευρών της περιοχής μας».
Προσφυγικό
Μεγάλο μέρος της διάσκεψης απασχόλησε και το Προσφυγικό. Οπως ειπώθηκε, η μεγαλύτερη ομάδα προσφύγων βρίσκεται σήμερα στην Τουρκία, ενώ σημαντικό βάρος σηκώνουν επίσης Λίβανος και Ιορδανία.
Από αντιπροσωπείες, όπως η βουλγαρική, λεγόταν ότι η συμφωνία μεταξύ ΕΕ και Τουρκίας είναι δύσκολο να εφαρμοστεί (με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την κατάσταση στην Ελλάδα), αλλά σε κάθε περίπτωση γίνονται παραπέρα παζάρια με την Αγκυρα προκειμένου να βρεθεί μια λύση. http://www.rizospastis.gr/story.do?id=9027956
ΠΡΕΖΑ TV
9-9-2016
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου