Η σημερινή συνεδρίαση του ΣτΕ που πιθανότατα θα κρίνει την τελική έκβαση της μάχης κυβέρνησης – καναλαρχών, μπορεί να αφορά πρώτα και κύρια τους δύο «αντίδικους» αλλά αφορά εξίσου αν όχι και παραπάνω την ΝΔ που καραδοκεί περιμένοντας το μεγάλο «χτύπημα» με την βοήθεια της δικαιοσύνης.
Η απόφαση είναι βέβαιο ότι θα δημιουργήσει αλλεπάλληλες καραμπόλες σε πολλά επίπεδα. Προφανώς με τον ένα ή τον άλλο τρόπο θα επηρεάσει τα άμεσα σχέδια της κυβέρνησης σε μια σειρά θεμάτων ίσως ακόμα και του ανασχηματισμού.
Από το πρωί όλα τα στελέχη των ιδιωτικών ΜΜΕ έχουν πιάσει στασίδι σε μια τελική προσπάθεια επηρεασμού της κοινής γνώμης αλλά και των δικαστών αναπαράγοντας τα επιχειρήματα των αφεντικών για το πόσο αντισυνταγματικός είναι ο Νόμος, πόσο θα χάσει τελικά το δημόσιο αντί να κερδίσει, πόσο θα μαυρίσει κι άλλο η εικόνα της κυβέρνησης κλπ. με το απόλυτο επιχείρημα του πόνου για τις χαμένες θέσεις εργασίας σε περίπτωση που δύο κανάλια κλείσουν και δύο άλλα πάρουν τη θέση τους. Το MEGA ούτως ή άλλως έχει τη δική του μοναχική διαδρομή ενώ οι εργαζόμενοι εκεί βλέπουν το κανάλι να εισπράττει λεφτά από τις διαφημίσεις και οι ίδιοι να παραμένουν απλήρωτοι.
Τρεις συν μία εξουσίες η εξής μία
Η απόφαση θα κρίνει το Νόμο για τις τηλεοπτικές άδειες. Παράλληλα όμως θα κρίνει και μια σειρά άλλα πράγματα.
Τις τελευταίες δεκαετίες αλλά ειδικά τα χρόνια της κρίσης οι περίφημες τρεις εξουσίες της δημοκρατίας στην Ελλάδα έτειναν να λειτουργούν περίπου ως μία ενιαία εξουσία. Η δε τέταρτη εξουσία και πάλι ειδικά χρόνια της κρίσης σε μεγάλο βαθμό χάιδευε απαλά τις ακραίες αποφάσεις των άλλων τριών και για το λόγο αυτό η μεγάλη πλειοψηφία των πολιτών είχε γυρίσει την πλάτη στη ζώνη των οκτώ. Οι διαδηλώσεις και οι απεργίες γίνονταν θέμα μόνο για να καλύψουν τα όποια επεισόδια, οι γάζες και τα ράντζα στα συρρικνωμένα νοσοκομεία δεν έφταναν στο γυαλί όπως άλλωστε και τα χωρίς καθηγητές σχολεία. Οι συνταξιούχοι με τις αλλεπάλληλες περικοπές ήταν απόντες και όλοι οι Νόμοι κρίνονταν απολύτως συνταγματικοί μαζί φυσικά και το μαύρο στην ΕΡΤ. Υπουργοί δικαιοσύνης με ένα απλό τηλεφώνημα έλυναν πολλά από τα προβλήματα της κυβέρνησης ενώ τα δύο μεγάλα κόμματα και τα κανάλια ακόμα και χωρίς τηλέφωνο εξασφάλιζαν τις πλούσιες τραπεζικές παροχές. Η πείνα μικρών παιδιών, οι αυτοκτονίες, οι ανήμποροι ανασφάλιστοι και οι άνεργοι ήταν σχεδόν αόρατοι και όλα κυλούσαν με αγαστή συνεργασία και αρραγές το μέτωπο των εξουσιών. Παράλληλα τα πάρτι κατασπατάλησης του δημόσιου χρήματος με πλασματικές δαπάνες και απόλυτη αδιαφάνεια έδιναν κι έπαιρναν ενώ το ζεστό χρήμα έφευγε για μακρινούς προορισμούς.
Μόνη... παραφωνία στην ταύτιση απόψεων των εξουσιών το δικαστήριο που έκρινε αντισυνταγματικές τις μειώσεις στους μισθούς των δικαστών και των ενστόλων.
Και ξαφνικά...οι παρεμβάσεις
Αμέσως μετά τις εκλογές του 2015 ξαφνικά όλα άλλαξαν! Τα δικαστήρια άρχισαν σωρηδόν να κρίνουν ως αντισυνταγματικές τις μειώσεις μισθών και συντάξεων φορτώνοντας με μεγάλες οικονομικές υποχρεώσεις τη νέα κυβέρνηση, τα κανάλια άρχισαν να βλέπουν τις ελλείψεις στα σχολεία και στα νοσοκομεία, οι συνταξιούχοι άρχισαν να πρωταγωνιστούν στα δελτία ακόμα και με ψεύτικα πλάνα όπως εκείνα τις ημέρες των αναλήψεων στα ΑΤΜ κλπ.
Από την πρώτη ημέρα άρχισαν οι καταγγελίες για παρεμβάσεις στη δικαιοσύνη για νόμους αντισυνταγματικούς για ιδεοληψίες ακόμα και για δήθεν σκάνδαλα που στην πορεία αποδείχτηκαν ψέματα.
Ο Υπουργός Δικαιοσύνης που δεν σήκωσε ούτε μία φορά το τηλέφωνο για να μιλήσει με κάποιο δικαστή, που δεν παρενέβη σε καμιά υπόθεση και που φρόντισε, στο βαθμό που επέτρεπαν οι θεσμοί, να πραγματοποιήσει με νομοθετικές παρεμβάσεις τις προεκλογικές δεσμεύεις του ΣΥΡΙΖΑ έγινε ο εύκολος στόχος για να διατυπωθεί ο αντιπολιτευτικός λόγος μέσω των δελτίων των Οκτώ και των ομόλογων εντύπων. Ο Νόμος για την αποσυμφόρηση των φυλακών, τον εξανθρωπισμό και την προσπάθεια μιας ανθρώπινης λύσης για τους βαριά αρρώστους και αναπήρους θεωρήθηκε ως πρόσχημα για την απελευθέρωση τρομοκρατών. Η απόφασή του να ανατεθούν σε ειδική επιτροπή υπό την εποπτεία εισαγγελέα οι αποφάσεις για μετακινήσεις και μεταθέσεις σωφρονιστικών υπαλλήλων και να σταματήσει το παράλογο και αδιαφανές καθεστώς του να λαμβάνονται οι αποφάσεις αυτές από ένα δύο παραδοσιακούς συνδικαλιστές με αποτέλεσμα τα επικίνδυνα στεγανά στο χώρο, έγινε αφετηρία πολέμου από μερίδα συνδικαλιστών. Τα νέα σχολεία και οι νέες μονάδες απεξάρτησης στις φυλακές και η προσπάθεια εξυγίανσης του Νοσοκομείου και επιτέλους σύνδεσής του με το ΕΣΥ παρέμειναν... αόρατες. Ακόμα και ο νέος Νόμος για την διαφάνεια στα Υποθηκοφυλακεία και τον πλήρη έλεγχο των εισπράξεων από τις δημόσιες αρχές προσκρούει στην αντίθετη γνώμη όσων Ελλήνων συμβουλεύουν τους εκπροσώπους των θεσμών. Τέλος οι επιλογές για τα ανώτατα δικαστήρια της χώρας έγιναν αφορμή για σχόλια περί παρεμβάσεων τη στιγμή που μέσα από ενδοδικαστικές κόντρες στο παρελθόν γινόταν φανερό το κριτήριο «αρεστότητας» στις επιλογές των προηγούμενων κυβερνήσεων. Οι πειθαρχικές έρευνες που έγιναν μετά από καταγγελίες για πρώτη φορά πήραν δημοσιότητα εκεί που στο παρελθόν κανείς δεν μάθαινε πώς άλλαζαν οι δικαστές θέσεις, πώς άλλαζαν οι έδρες σε συγκεκριμένες δίκες και πώς έπεφτε μαύρο στην πληροφόρηση για τα τεκτενόμενα στη δικαιοσύνη.
Οι πρόεδροι των δικηγορικών συλλόγων με αφορμή το ασφαλιστικό και χωρίς ούτε μία γενική συνέλευση του κλάδου προχώρησαν σε πολύμηνη απεργία μπλοκάροντας όλες τις δίκες δημοσίου συμφέροντος ενώ πολλοί παρατάχτηκαν στο πλευρό των καναλαρχών και της αντιπολίτευσης στο Νόμο για τις τηλεοπτικές άδειες. Θυμίζουμε ότι για τα μνημόνια, τις περικοπές και όλους τους εφαρμοστικούς νόμους δεν υπήρξαν ανάλογα αντανακλαστικά πέρα από συμβολικές μονοήμερες απεργίες.
Οι δήθεν παρεμβάσεις στη δικαιοσύνη έγιναν η καραμέλα στο στόμα της αντιπολίτευσης που προτίμησε να λύσει το πρόβλημα της απόλυτης άρνησης σε οποιαδήποτε μορφή συναίνεσης (κι ενώ είχε ψηφίσει υπέρ της συμφωνίας).
Τέλος ειδικά σε ότι αφορά το ΕΣΡ η αντιπολίτευση των κόκκινων δανείων επέλεξε να χρήσει τη δικαιοσύνη ως το δικό της υπερόπλο κατά της κυβέρνησης αρνούμενη και να συμφωνήσει για την συγκρότηση αλλά και να συναινέσει για μια λύση που να επιβάλλει τη νομιμότητα. Τέλος το ίδιο έκαναν και οι καναλάρχες που ενώ συμμετείχαν στο διαγωνισμό και έχασαν στράφηκαν στην αντισυνταγματικότητα και στη δικαιοσύνη προκειμένου να εξασφαλίσουν την συνέχεια της παράνομης λειτουργίας τους. Οι εργαζόμενοι και το πώς θα απορροφηθούν χωρίς να υπάρξουν κι άλλοι άνεργοι είναι άλλο ζήτημα που προφανώς μας αφορά όλους και είναι βέβαιο ότι μας αφορά πολύ περισσότερο από την όψιμη αγωνία των αφεντικών τους που μέχρι σήμερα τους απέλυαν τους πλήρωναν όποτε ήθελαν και τους ζητούσαν να δουλεύουν σε πολλαπλές δουλειές στους ομίλους ολόκληρα 12ωρα και χωρίς τις ανάλογες καταγραφές και πληρωμές.
Η απόφαση του ΣτΕ θα βγει και προφανώς θα γίνει σεβαστή από την κυβερνητική πλειοψηφία. Η κυβέρνηση όμως πέρα από τις όποιες διορθωτικές κινήσεις θα πρέπει με εξίσου αποφασιστικό και συμβολικό τρόπο να αποδείξει στην κοινή γνώμη ότι η προπαγάνδα περί παρεμβάσεων στη δικαιοσύνη δεν έχει καμία υπόσταση. Ότι πραγματικά το τελευταίο καιρό άρχισε να διαφαίνεται ξανά η διάκριση των εξουσιών στην Ελλάδα κι αυτό είναι δείγμα υγείας ενός πολιτεύματος που θέλει να είναι δημοκρατικό.
http://www.efsyn.gr/
ΠΡΕΖΑ TV
26-10-2016
Η απόφαση είναι βέβαιο ότι θα δημιουργήσει αλλεπάλληλες καραμπόλες σε πολλά επίπεδα. Προφανώς με τον ένα ή τον άλλο τρόπο θα επηρεάσει τα άμεσα σχέδια της κυβέρνησης σε μια σειρά θεμάτων ίσως ακόμα και του ανασχηματισμού.
Από το πρωί όλα τα στελέχη των ιδιωτικών ΜΜΕ έχουν πιάσει στασίδι σε μια τελική προσπάθεια επηρεασμού της κοινής γνώμης αλλά και των δικαστών αναπαράγοντας τα επιχειρήματα των αφεντικών για το πόσο αντισυνταγματικός είναι ο Νόμος, πόσο θα χάσει τελικά το δημόσιο αντί να κερδίσει, πόσο θα μαυρίσει κι άλλο η εικόνα της κυβέρνησης κλπ. με το απόλυτο επιχείρημα του πόνου για τις χαμένες θέσεις εργασίας σε περίπτωση που δύο κανάλια κλείσουν και δύο άλλα πάρουν τη θέση τους. Το MEGA ούτως ή άλλως έχει τη δική του μοναχική διαδρομή ενώ οι εργαζόμενοι εκεί βλέπουν το κανάλι να εισπράττει λεφτά από τις διαφημίσεις και οι ίδιοι να παραμένουν απλήρωτοι.
Τρεις συν μία εξουσίες η εξής μία
Η απόφαση θα κρίνει το Νόμο για τις τηλεοπτικές άδειες. Παράλληλα όμως θα κρίνει και μια σειρά άλλα πράγματα.
Τις τελευταίες δεκαετίες αλλά ειδικά τα χρόνια της κρίσης οι περίφημες τρεις εξουσίες της δημοκρατίας στην Ελλάδα έτειναν να λειτουργούν περίπου ως μία ενιαία εξουσία. Η δε τέταρτη εξουσία και πάλι ειδικά χρόνια της κρίσης σε μεγάλο βαθμό χάιδευε απαλά τις ακραίες αποφάσεις των άλλων τριών και για το λόγο αυτό η μεγάλη πλειοψηφία των πολιτών είχε γυρίσει την πλάτη στη ζώνη των οκτώ. Οι διαδηλώσεις και οι απεργίες γίνονταν θέμα μόνο για να καλύψουν τα όποια επεισόδια, οι γάζες και τα ράντζα στα συρρικνωμένα νοσοκομεία δεν έφταναν στο γυαλί όπως άλλωστε και τα χωρίς καθηγητές σχολεία. Οι συνταξιούχοι με τις αλλεπάλληλες περικοπές ήταν απόντες και όλοι οι Νόμοι κρίνονταν απολύτως συνταγματικοί μαζί φυσικά και το μαύρο στην ΕΡΤ. Υπουργοί δικαιοσύνης με ένα απλό τηλεφώνημα έλυναν πολλά από τα προβλήματα της κυβέρνησης ενώ τα δύο μεγάλα κόμματα και τα κανάλια ακόμα και χωρίς τηλέφωνο εξασφάλιζαν τις πλούσιες τραπεζικές παροχές. Η πείνα μικρών παιδιών, οι αυτοκτονίες, οι ανήμποροι ανασφάλιστοι και οι άνεργοι ήταν σχεδόν αόρατοι και όλα κυλούσαν με αγαστή συνεργασία και αρραγές το μέτωπο των εξουσιών. Παράλληλα τα πάρτι κατασπατάλησης του δημόσιου χρήματος με πλασματικές δαπάνες και απόλυτη αδιαφάνεια έδιναν κι έπαιρναν ενώ το ζεστό χρήμα έφευγε για μακρινούς προορισμούς.
Μόνη... παραφωνία στην ταύτιση απόψεων των εξουσιών το δικαστήριο που έκρινε αντισυνταγματικές τις μειώσεις στους μισθούς των δικαστών και των ενστόλων.
Και ξαφνικά...οι παρεμβάσεις
Αμέσως μετά τις εκλογές του 2015 ξαφνικά όλα άλλαξαν! Τα δικαστήρια άρχισαν σωρηδόν να κρίνουν ως αντισυνταγματικές τις μειώσεις μισθών και συντάξεων φορτώνοντας με μεγάλες οικονομικές υποχρεώσεις τη νέα κυβέρνηση, τα κανάλια άρχισαν να βλέπουν τις ελλείψεις στα σχολεία και στα νοσοκομεία, οι συνταξιούχοι άρχισαν να πρωταγωνιστούν στα δελτία ακόμα και με ψεύτικα πλάνα όπως εκείνα τις ημέρες των αναλήψεων στα ΑΤΜ κλπ.
Από την πρώτη ημέρα άρχισαν οι καταγγελίες για παρεμβάσεις στη δικαιοσύνη για νόμους αντισυνταγματικούς για ιδεοληψίες ακόμα και για δήθεν σκάνδαλα που στην πορεία αποδείχτηκαν ψέματα.
Ο Υπουργός Δικαιοσύνης που δεν σήκωσε ούτε μία φορά το τηλέφωνο για να μιλήσει με κάποιο δικαστή, που δεν παρενέβη σε καμιά υπόθεση και που φρόντισε, στο βαθμό που επέτρεπαν οι θεσμοί, να πραγματοποιήσει με νομοθετικές παρεμβάσεις τις προεκλογικές δεσμεύεις του ΣΥΡΙΖΑ έγινε ο εύκολος στόχος για να διατυπωθεί ο αντιπολιτευτικός λόγος μέσω των δελτίων των Οκτώ και των ομόλογων εντύπων. Ο Νόμος για την αποσυμφόρηση των φυλακών, τον εξανθρωπισμό και την προσπάθεια μιας ανθρώπινης λύσης για τους βαριά αρρώστους και αναπήρους θεωρήθηκε ως πρόσχημα για την απελευθέρωση τρομοκρατών. Η απόφασή του να ανατεθούν σε ειδική επιτροπή υπό την εποπτεία εισαγγελέα οι αποφάσεις για μετακινήσεις και μεταθέσεις σωφρονιστικών υπαλλήλων και να σταματήσει το παράλογο και αδιαφανές καθεστώς του να λαμβάνονται οι αποφάσεις αυτές από ένα δύο παραδοσιακούς συνδικαλιστές με αποτέλεσμα τα επικίνδυνα στεγανά στο χώρο, έγινε αφετηρία πολέμου από μερίδα συνδικαλιστών. Τα νέα σχολεία και οι νέες μονάδες απεξάρτησης στις φυλακές και η προσπάθεια εξυγίανσης του Νοσοκομείου και επιτέλους σύνδεσής του με το ΕΣΥ παρέμειναν... αόρατες. Ακόμα και ο νέος Νόμος για την διαφάνεια στα Υποθηκοφυλακεία και τον πλήρη έλεγχο των εισπράξεων από τις δημόσιες αρχές προσκρούει στην αντίθετη γνώμη όσων Ελλήνων συμβουλεύουν τους εκπροσώπους των θεσμών. Τέλος οι επιλογές για τα ανώτατα δικαστήρια της χώρας έγιναν αφορμή για σχόλια περί παρεμβάσεων τη στιγμή που μέσα από ενδοδικαστικές κόντρες στο παρελθόν γινόταν φανερό το κριτήριο «αρεστότητας» στις επιλογές των προηγούμενων κυβερνήσεων. Οι πειθαρχικές έρευνες που έγιναν μετά από καταγγελίες για πρώτη φορά πήραν δημοσιότητα εκεί που στο παρελθόν κανείς δεν μάθαινε πώς άλλαζαν οι δικαστές θέσεις, πώς άλλαζαν οι έδρες σε συγκεκριμένες δίκες και πώς έπεφτε μαύρο στην πληροφόρηση για τα τεκτενόμενα στη δικαιοσύνη.
Οι πρόεδροι των δικηγορικών συλλόγων με αφορμή το ασφαλιστικό και χωρίς ούτε μία γενική συνέλευση του κλάδου προχώρησαν σε πολύμηνη απεργία μπλοκάροντας όλες τις δίκες δημοσίου συμφέροντος ενώ πολλοί παρατάχτηκαν στο πλευρό των καναλαρχών και της αντιπολίτευσης στο Νόμο για τις τηλεοπτικές άδειες. Θυμίζουμε ότι για τα μνημόνια, τις περικοπές και όλους τους εφαρμοστικούς νόμους δεν υπήρξαν ανάλογα αντανακλαστικά πέρα από συμβολικές μονοήμερες απεργίες.
Οι δήθεν παρεμβάσεις στη δικαιοσύνη έγιναν η καραμέλα στο στόμα της αντιπολίτευσης που προτίμησε να λύσει το πρόβλημα της απόλυτης άρνησης σε οποιαδήποτε μορφή συναίνεσης (κι ενώ είχε ψηφίσει υπέρ της συμφωνίας).
Τέλος ειδικά σε ότι αφορά το ΕΣΡ η αντιπολίτευση των κόκκινων δανείων επέλεξε να χρήσει τη δικαιοσύνη ως το δικό της υπερόπλο κατά της κυβέρνησης αρνούμενη και να συμφωνήσει για την συγκρότηση αλλά και να συναινέσει για μια λύση που να επιβάλλει τη νομιμότητα. Τέλος το ίδιο έκαναν και οι καναλάρχες που ενώ συμμετείχαν στο διαγωνισμό και έχασαν στράφηκαν στην αντισυνταγματικότητα και στη δικαιοσύνη προκειμένου να εξασφαλίσουν την συνέχεια της παράνομης λειτουργίας τους. Οι εργαζόμενοι και το πώς θα απορροφηθούν χωρίς να υπάρξουν κι άλλοι άνεργοι είναι άλλο ζήτημα που προφανώς μας αφορά όλους και είναι βέβαιο ότι μας αφορά πολύ περισσότερο από την όψιμη αγωνία των αφεντικών τους που μέχρι σήμερα τους απέλυαν τους πλήρωναν όποτε ήθελαν και τους ζητούσαν να δουλεύουν σε πολλαπλές δουλειές στους ομίλους ολόκληρα 12ωρα και χωρίς τις ανάλογες καταγραφές και πληρωμές.
Η απόφαση του ΣτΕ θα βγει και προφανώς θα γίνει σεβαστή από την κυβερνητική πλειοψηφία. Η κυβέρνηση όμως πέρα από τις όποιες διορθωτικές κινήσεις θα πρέπει με εξίσου αποφασιστικό και συμβολικό τρόπο να αποδείξει στην κοινή γνώμη ότι η προπαγάνδα περί παρεμβάσεων στη δικαιοσύνη δεν έχει καμία υπόσταση. Ότι πραγματικά το τελευταίο καιρό άρχισε να διαφαίνεται ξανά η διάκριση των εξουσιών στην Ελλάδα κι αυτό είναι δείγμα υγείας ενός πολιτεύματος που θέλει να είναι δημοκρατικό.
http://www.efsyn.gr/
ΠΡΕΖΑ TV
26-10-2016
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου