Ο λαϊκισμός επλήγη, αλλά δεν νικήθηκε, είναι ένα από τα συμπεράσματα της επιθεώρησης Politico για τον α' γύρο των γαλλικών εκλογών. Αποκωδικοποιώντας το αποτέλεσμα, μεταξύ άλλων το Politico τονίζει ότι μετά τη διαφαινόμενη νίκη του στον β' γύρο, ο Εμανουέλ Μακρόν έχει πολλές και σημαντικές προκλήσεις στις οποίες πρέπει να ανταποκριθεί με επιτυχία.
Όπως αναφέρεται στο εκτενές άρθρο του, οι Γάλλοι ψηφοφόροι έστειλαν στον β' γύρο τον κεντρώο υποψήφιο Εμανουέλ Μακρόν και την επικεφαλής του Εθνικού Μετώπου, Μαρίν Λεπέν.
Και οδηγείται στα εξής 6 συμπεράσματα:
1. Αλλαγή και ανανέωση
Ο κεντρώος υποψήφιος και πρώην υπουργός του Φρανσουά Ολάντ, εμφανίζεται ως συντριπτικό φαβορί για να κερδίσει την προεδρία, καθώς δηλώσει στήριξης έχουν κάνει τόσο ο δεξιός Φρανσουά Φιγιόν όσο και ο σοσιαλιστής Μπενουά Αμόν.
Το Politico εκτιμά ότι οι ψηφοφόροι επέλεξαν στο πρόσωπο του Μακρόν έναν φιλοευρωπαϊστή υποψήφιο, που δεσμεύθηκε να προχωρήσει σε μεταρρυθμίσεις, ενώ τόνισε πως η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν είναι πρόβλημα για τη Γαλλία, αλλά μια λύση.
Επίσης σημειώνει ότι ο Εμανουέλ Μακρόν ίσως να ήταν και τυχερός, εξαιτίας μιας σειρά γεγονότων και ευνοϊκών για αυτόν συγκυριών, όπως η εμπλοκή του Φρανσουά Φιγιόν σε σκάνδαλο και ατυχής προεκλογική εκστρατεία του Μπενουά Αμόν.
Παρ' όλα αυτά, εκτιμά το Politico, η νίκη του Μακρόν επί της Λεπέν είναι μία νίκη της αισιοδοξίας στην απαισιοδοξία.
Ωστόσο, σημειώνει, δεν είναι εύκολο να αποσαφηνιστεί η αιτία της εκλογικής τους επιτυχίας, διότι κανείς δεν μπορεί να απαντήσει αν οι ψηφοφόροι των επέλεξαν από ενθουσιασμό προς το πρόσωπό του και το πρόγραμμά του, είτε από απέχθεια προς τα παραδοσιακά κόμματα και τις γενιές των πολιτικών που κυβέρνησαν χρόνια τη Γαλλία.
2. Ο λαϊκισμός επλήγη, αλλά δεν πέθανε
Το Politico δίνει έμφαση στο γεγονός ότι στις αρχές Φεβρουαρίου οι δημοσκοπήσεις έδιναν στη Μαρίν Λεπέν 28%, ποσοστό που μειώθηκε σημαντικά λόγω της «απογοητευτικής» όπως τη χαρακτηρίζει προεκλογικής της εκστρατείας.
Το εκλογικό αποτέλεσμα ήταν το χαμηλότερο που είχαν προβλέψει για την ηγέτιδα του Εθνικού Μετώπου οι δημοσκόποι τις τελευταίες ημέρες, ωστόσο το Politico κάνει ένα άθροισμα των ποσοστών της Λεπέν με αυτά του Ζαν-Λικ Μελανσόν, αναφέροντας ότι «οι λαϊκιστές απέσπασαν πάνω από το 40% των ψήφων». Ποσοστό που θα ανέλθει στο 49% εάν σε αυτό προστεθούν και αυτών των πιο μικρών υποψηφίων που κατήλθαν στον πρώτο γύρο.
Για την πολιτική επιθεώρηση, οι προεδρικές εκλογές είναι απίθανο να γεφυρώσουν το μεγάλο χάσμα στη Γαλλία ανάμεσα σε εκείνους που τάσσονται υπέρ της παγκοσμιοποίησης και της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης και σε εκείνους που θεωρούν την ανοικτή οικονομία ως την κύρια αιτία των κοινωνικών δεινών τους.
Όπως τονίζεται, ο Μακρόν, εάν εκλεγεί πρόεδρος, θα πρέπει να ενεργήσει γρήγορα για να ξεπεραστεί η μεγάλη επιφυλακτικότητα που διακατέχει το μισό σχεδόν εκλογικό σώμα και ίσως χρειαστεί να αντιμετωπίσει ένα μεγάλο κομμάτι των ψηφοφόρων του Μελανσόν, το οποίο πιθανόν να επιλέξει την αποχή στον δεύτερο γύρο.
Τέλος, αναφέρει ότι η ξαφνική άνοδος του Μελανσόν στις δημοσκοπήσεις οφείλεται εν μέρει στο γεγονός ότι τον επέλεξαν κάποιοι που αρχικά θα ψήφιζαν τη Μαρίν Λεπέν και δεν αποκλείεται να επιστρέψουν στην αρχική τους επιλογή στον δεύτερο γύρο.
3. Άρχισε η εκστρατεία για τις βουλευτικές
Σημαντικό είναι επίσης ο Μακρόν να επικεντρωθεί στην οικοδόμηση μιας κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας, χωρίς την οποία ο ρόλος του ως προέδρου θα περιοριστεί σε συμβολικό και τιμητικό.
Άλλωστε, το γεγονός ότι τον στηρίζουν οι ηγεσίες για τον β' γύρο, κυρίως έναντι του φόβου τυχόν εκλογής της Μαρίν Λεπέν, δεν σημαίνει απαραίτητα ότι η στήριξη αυτή θα διατηρηθεί και μετά τις βουλευτικές εκλογές.
Αυτό σημαίνει ότι το κόμμα «Εμπρός» του Μακρόν πρέπει να βρει άμεσα 577 υποψηφίους για τις κοινοβουλευτικές εκλογές του Ιουνίου.
Ο Μακρόν δήλωσε μετά τη νίκη του στον α' γύρο ότι θα ξεκινήσει χωρίς καθυστέρηση την οικοδόμηση της κοινοβουλευτικής του πλειοψηφίας, προφανώς βασιζόμενος σε μέλη τόσο των Ρεπουμπλικανών, όσο και των Σοσιαλιστών.
«Δεν θα ρωτήσω από που προέρχονται τα μέλη αυτά, εφόσον συμφωνούν για τη μεταρρύθμιση της Γαλλίας και την αναθέρμανση της Ευρώπης», δήλωσε χαρακτηριστικά.
Ωστόσο, η δυσκολία είναι να «εξισορροπήσει» τη δεδηλωμένη επιθυμία του για «νέα πρόσωπα, νέα ταλέντα» στο κοινοβούλιο και την υπόσχεσή του να βρει ίσο αριθμό ανδρών και γυναικών υποψηφίων, με τη ρεαλιστική ανάγκη να αποσπάσει μία σταθερή κυβερνητική πλειοψηφία.
4. Δεξιά χωρίς ηγέτη
Ο Φιγιόν, νικητής - έκπληξη των Ρεπουμπλικανών στις προκριματικές του περασμένου Νοεμβρίου, οδήγησε το κόμμα του στο ίδιο πολιτικό φιάσκο με εκείνο των Σοσιαλιστών το 2002, όταν ο υποψήφιός τους Λιονέλ Ζοσπέν, που ηττήθηκε στον α' γύρο από τον Ζαν Μαρί Λεπέν.
Ο Φιγιόν ήταν ένας κακός υποψήφιος, η προεκλογική του εκστρατεία σημαδεύτηκε από επαναλαμβανόμενα σκάνδαλα που οδήγησαν στην επίσημη ποινική έρευνα εναντίον του, ενώ προσπάθησε να αντιμετωπίσει με μια σκληρή δεξιά καμπάνια τα κοινωνικά θέματα τα οποία απώθησαν τους κεντρώους ψηφοφόρους.
Συνεπώς, οι Ρεπουμπλικάνοι βρίσκονται τώρα χωρίς ηγέτη και θα περάσουν εβδομάδες εσωτερικών κομματικών συγκρούσεων, όπου ο ένας θα βάλλει κατά του άλλου. Ταυτόχρονα, όπως λέει το Politico, στο σκοτάδι περιμένει ο Νικολά Σαρκοζί.
Ο Σαρκοζί θα υπολογίσει την απογοήτευση των συντηρητικών ψηφοφόρων που είχαν λόγους να πιστεύουν πέρυσι ότι οι προεδρικές εκλογές του 2017 θα ήταν για αυτούς μια αδιαμφισβήτητη νίκη. Και παρότι ο Μακρόν απευθύνεται σε ένα μεγάλο κομμάτι των ψηφοφόρων της κεντροδεξιάς, δεν είναι σίγουρο ότι αυτοί θα επιλέξουν το κόμμα «Εμπρός» τον Ιούνιο.
Εάν οι Ρεπουμπλικάνοι αποσπάσουν πλειοψηφία στο κοινοβούλιο, ο Μακρόν θα πρέπει να διορίσει έναν πρωθυπουργό από την πτέρυγα των συντηρητικών και να ζήσει την περίοδο της λεγόμενης «συγκατοίκησης» ή τον σχηματισμό μίας διαιρεμένης κυβέρνησης.
5. Αποχαιρετισμός στο Σοσιαλιστικό Κόμμα
Ο Μπενουά Αμόν, το κόμμα του οποίου απέσπασε κάτι περισσότερο από το 6% των ψήφων, οδήγησε το Σοσιαλιστικό Κόμμα κοντά στο ιστορικό χαμηλό του 5% που είχε φθάσει το 1969.
Τότε το κόμμα ξεπέρασε την κρίση και αναζήτηση ταυτότητας, η οποία έληξε το 1971, με τη δημιουργία ενός νέου κόμματος από τον Φρανσουά Μιτεράν. Το κόμμα αυτό «πέθανε» χθες, λέει το Politico.
Ο Αμόν, ένας από τους πιο αυστηρούς επικριτές της μέτριας οικονομικής πολιτικής του προέδρου Ολάντ, κατάφερε να αποσπάσει το χρίσμα του κόμματος με πολύ αριστερές απόψεις, δίνοντας έμφαση στη μακρόχρονη διαίρεση του κόμματος μεταξύ των μεταρρυθμιστών, των φιλελευθέρων και των σκληρών αριστερών που επικεντρώνονταν περισσότερο στην καθαρότητα των αρχών.
Η εμπρηστική εκστρατεία του κατά του Μακρόν, τον οποίο περιέγραφε ως εκπρόσωπο των πλουσίων, χρησίμευσε μόνο στο να διευρύνει τη διάσπαση μεταξύ των ψηφοφόρων και των κομματικών στελεχών, εκτιμά το Politico.
Είναι δύσκολο οι δύο αντίπαλες πτέρυγες του κόμματος να συμβιβαστούν, έστω και με κοινοβουλευτικές εκλογές και υπό την απειλή του πόσες θέσεις μπορεί να χαθούν. Οι διαφορές που αναδείχθηκαν κατά την προεκλογική εκστρατεία του Αμόν δεν μπορούν πλέον να συγκερασθούν από τη μία μέρα στην άλλη.
Συνεπώς, είτε ένα τμήμα του κόμματος ενταχθεί στο «Εμπρός» του Μακρόν, είτε σχηματιστεί ένα νέο αυτόνομο κόμμα, η Κεντροαριστερά θα προσπαθήσει να πηδήξει πάνω στο βαγόνι του Μακρόν.
Άρα, θα παραμείνει ο σκληρός ιστορικός αριστερός πυρήνας του κόμματος, ο οποίος είτε θα ενωθεί με τις δυνάμεις του Μελανσόν, είτε θα σχηματίσει ένα ακόμα μικρό τμήμα της γαλλικής Αριστεράς.
6. Δικαίωση των δημοσκοπήσεων
Οι Γάλλοι δημοσκόποι επιβεβαίωσαν το μακρύ ιστορικό της ακρίβειας που έχουν σε εκλογικά αποτελέσματα, με τα ποσοστά που προέβλεψαν και για τους τέσσερις κορυφαίους υποψηφίους.
Η πτώση της Λεπέν, η άνοδος και η πτώση του Μελανσόν, η μικρή επιστροφή του Φιγιόν, ο οποίος τον Ιανουάριο μετά τις αποκαλύψεις για υπεξαιρέσεις είχε πέσει στο χαμηλό 17% - όλα είχαν υπολογιστεί.
Η προσέλευση των ψηφοφόρων στον χθεσινό πρώτο γύρο ήταν σχεδόν ανάλογη με εκείνη των εκλογών του 2012, παρά το γεγονός ότι δημοσκοπήσεις προειδοποιούσαν πριν από ένα μήνα ότι θα μπορούσε να φθάσει σε επίπεδα ρεκόρ φέτος.
Η δραματική τροπή των δύο τελευταίων εβδομάδων όπου τέσσερις υποψήφιοι φάνηκαν να έχουν ίσες πιθανότητες να κατέλθουν στο δεύτερο γύρο, κατά πάσα πιθανότητα αναζωπύρωσε το ενδιαφέρον των ψηφοφόρων το οποίο εντάθηκε στο τέλος.
Η τρομοκρατική επίθεση στη Λεωφόρο των Ηλυσίων την Πέμπτη το βράδυ, στην οποία ένας αστυνομικός έχασε τη ζωή του, δεν φάνηκε να προκάλεσε σημαντικό αντίκτυπο στο αποτέλεσμα του πρώτου γύρου. Πιθανόν οι ψηφοφόροι να μοιράστηκαν μεταξύ του «ας παραμείνουμε ήρεμοι» που ζητούσαν οι Μακρόν και Αμόν και του «ας σκληρύνουμε την στάση μας» που πρέσβευαν οι Λεπέν και Φιγιόν.
http://www.efsyn.gr
ΠΡΕΖΑ TV
25-4-2017
Όπως αναφέρεται στο εκτενές άρθρο του, οι Γάλλοι ψηφοφόροι έστειλαν στον β' γύρο τον κεντρώο υποψήφιο Εμανουέλ Μακρόν και την επικεφαλής του Εθνικού Μετώπου, Μαρίν Λεπέν.
Και οδηγείται στα εξής 6 συμπεράσματα:
1. Αλλαγή και ανανέωση
Ο κεντρώος υποψήφιος και πρώην υπουργός του Φρανσουά Ολάντ, εμφανίζεται ως συντριπτικό φαβορί για να κερδίσει την προεδρία, καθώς δηλώσει στήριξης έχουν κάνει τόσο ο δεξιός Φρανσουά Φιγιόν όσο και ο σοσιαλιστής Μπενουά Αμόν.
Το Politico εκτιμά ότι οι ψηφοφόροι επέλεξαν στο πρόσωπο του Μακρόν έναν φιλοευρωπαϊστή υποψήφιο, που δεσμεύθηκε να προχωρήσει σε μεταρρυθμίσεις, ενώ τόνισε πως η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν είναι πρόβλημα για τη Γαλλία, αλλά μια λύση.
Επίσης σημειώνει ότι ο Εμανουέλ Μακρόν ίσως να ήταν και τυχερός, εξαιτίας μιας σειρά γεγονότων και ευνοϊκών για αυτόν συγκυριών, όπως η εμπλοκή του Φρανσουά Φιγιόν σε σκάνδαλο και ατυχής προεκλογική εκστρατεία του Μπενουά Αμόν.
Παρ' όλα αυτά, εκτιμά το Politico, η νίκη του Μακρόν επί της Λεπέν είναι μία νίκη της αισιοδοξίας στην απαισιοδοξία.
Ωστόσο, σημειώνει, δεν είναι εύκολο να αποσαφηνιστεί η αιτία της εκλογικής τους επιτυχίας, διότι κανείς δεν μπορεί να απαντήσει αν οι ψηφοφόροι των επέλεξαν από ενθουσιασμό προς το πρόσωπό του και το πρόγραμμά του, είτε από απέχθεια προς τα παραδοσιακά κόμματα και τις γενιές των πολιτικών που κυβέρνησαν χρόνια τη Γαλλία.
2. Ο λαϊκισμός επλήγη, αλλά δεν πέθανε
Το Politico δίνει έμφαση στο γεγονός ότι στις αρχές Φεβρουαρίου οι δημοσκοπήσεις έδιναν στη Μαρίν Λεπέν 28%, ποσοστό που μειώθηκε σημαντικά λόγω της «απογοητευτικής» όπως τη χαρακτηρίζει προεκλογικής της εκστρατείας.
Το εκλογικό αποτέλεσμα ήταν το χαμηλότερο που είχαν προβλέψει για την ηγέτιδα του Εθνικού Μετώπου οι δημοσκόποι τις τελευταίες ημέρες, ωστόσο το Politico κάνει ένα άθροισμα των ποσοστών της Λεπέν με αυτά του Ζαν-Λικ Μελανσόν, αναφέροντας ότι «οι λαϊκιστές απέσπασαν πάνω από το 40% των ψήφων». Ποσοστό που θα ανέλθει στο 49% εάν σε αυτό προστεθούν και αυτών των πιο μικρών υποψηφίων που κατήλθαν στον πρώτο γύρο.
Για την πολιτική επιθεώρηση, οι προεδρικές εκλογές είναι απίθανο να γεφυρώσουν το μεγάλο χάσμα στη Γαλλία ανάμεσα σε εκείνους που τάσσονται υπέρ της παγκοσμιοποίησης και της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης και σε εκείνους που θεωρούν την ανοικτή οικονομία ως την κύρια αιτία των κοινωνικών δεινών τους.
Όπως τονίζεται, ο Μακρόν, εάν εκλεγεί πρόεδρος, θα πρέπει να ενεργήσει γρήγορα για να ξεπεραστεί η μεγάλη επιφυλακτικότητα που διακατέχει το μισό σχεδόν εκλογικό σώμα και ίσως χρειαστεί να αντιμετωπίσει ένα μεγάλο κομμάτι των ψηφοφόρων του Μελανσόν, το οποίο πιθανόν να επιλέξει την αποχή στον δεύτερο γύρο.
Τέλος, αναφέρει ότι η ξαφνική άνοδος του Μελανσόν στις δημοσκοπήσεις οφείλεται εν μέρει στο γεγονός ότι τον επέλεξαν κάποιοι που αρχικά θα ψήφιζαν τη Μαρίν Λεπέν και δεν αποκλείεται να επιστρέψουν στην αρχική τους επιλογή στον δεύτερο γύρο.
3. Άρχισε η εκστρατεία για τις βουλευτικές
Σημαντικό είναι επίσης ο Μακρόν να επικεντρωθεί στην οικοδόμηση μιας κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας, χωρίς την οποία ο ρόλος του ως προέδρου θα περιοριστεί σε συμβολικό και τιμητικό.
Άλλωστε, το γεγονός ότι τον στηρίζουν οι ηγεσίες για τον β' γύρο, κυρίως έναντι του φόβου τυχόν εκλογής της Μαρίν Λεπέν, δεν σημαίνει απαραίτητα ότι η στήριξη αυτή θα διατηρηθεί και μετά τις βουλευτικές εκλογές.
Αυτό σημαίνει ότι το κόμμα «Εμπρός» του Μακρόν πρέπει να βρει άμεσα 577 υποψηφίους για τις κοινοβουλευτικές εκλογές του Ιουνίου.
Ο Μακρόν δήλωσε μετά τη νίκη του στον α' γύρο ότι θα ξεκινήσει χωρίς καθυστέρηση την οικοδόμηση της κοινοβουλευτικής του πλειοψηφίας, προφανώς βασιζόμενος σε μέλη τόσο των Ρεπουμπλικανών, όσο και των Σοσιαλιστών.
«Δεν θα ρωτήσω από που προέρχονται τα μέλη αυτά, εφόσον συμφωνούν για τη μεταρρύθμιση της Γαλλίας και την αναθέρμανση της Ευρώπης», δήλωσε χαρακτηριστικά.
Ωστόσο, η δυσκολία είναι να «εξισορροπήσει» τη δεδηλωμένη επιθυμία του για «νέα πρόσωπα, νέα ταλέντα» στο κοινοβούλιο και την υπόσχεσή του να βρει ίσο αριθμό ανδρών και γυναικών υποψηφίων, με τη ρεαλιστική ανάγκη να αποσπάσει μία σταθερή κυβερνητική πλειοψηφία.
4. Δεξιά χωρίς ηγέτη
Ο Φιγιόν, νικητής - έκπληξη των Ρεπουμπλικανών στις προκριματικές του περασμένου Νοεμβρίου, οδήγησε το κόμμα του στο ίδιο πολιτικό φιάσκο με εκείνο των Σοσιαλιστών το 2002, όταν ο υποψήφιός τους Λιονέλ Ζοσπέν, που ηττήθηκε στον α' γύρο από τον Ζαν Μαρί Λεπέν.
Ο Φιγιόν ήταν ένας κακός υποψήφιος, η προεκλογική του εκστρατεία σημαδεύτηκε από επαναλαμβανόμενα σκάνδαλα που οδήγησαν στην επίσημη ποινική έρευνα εναντίον του, ενώ προσπάθησε να αντιμετωπίσει με μια σκληρή δεξιά καμπάνια τα κοινωνικά θέματα τα οποία απώθησαν τους κεντρώους ψηφοφόρους.
Συνεπώς, οι Ρεπουμπλικάνοι βρίσκονται τώρα χωρίς ηγέτη και θα περάσουν εβδομάδες εσωτερικών κομματικών συγκρούσεων, όπου ο ένας θα βάλλει κατά του άλλου. Ταυτόχρονα, όπως λέει το Politico, στο σκοτάδι περιμένει ο Νικολά Σαρκοζί.
Ο Σαρκοζί θα υπολογίσει την απογοήτευση των συντηρητικών ψηφοφόρων που είχαν λόγους να πιστεύουν πέρυσι ότι οι προεδρικές εκλογές του 2017 θα ήταν για αυτούς μια αδιαμφισβήτητη νίκη. Και παρότι ο Μακρόν απευθύνεται σε ένα μεγάλο κομμάτι των ψηφοφόρων της κεντροδεξιάς, δεν είναι σίγουρο ότι αυτοί θα επιλέξουν το κόμμα «Εμπρός» τον Ιούνιο.
Εάν οι Ρεπουμπλικάνοι αποσπάσουν πλειοψηφία στο κοινοβούλιο, ο Μακρόν θα πρέπει να διορίσει έναν πρωθυπουργό από την πτέρυγα των συντηρητικών και να ζήσει την περίοδο της λεγόμενης «συγκατοίκησης» ή τον σχηματισμό μίας διαιρεμένης κυβέρνησης.
5. Αποχαιρετισμός στο Σοσιαλιστικό Κόμμα
Ο Μπενουά Αμόν, το κόμμα του οποίου απέσπασε κάτι περισσότερο από το 6% των ψήφων, οδήγησε το Σοσιαλιστικό Κόμμα κοντά στο ιστορικό χαμηλό του 5% που είχε φθάσει το 1969.
Τότε το κόμμα ξεπέρασε την κρίση και αναζήτηση ταυτότητας, η οποία έληξε το 1971, με τη δημιουργία ενός νέου κόμματος από τον Φρανσουά Μιτεράν. Το κόμμα αυτό «πέθανε» χθες, λέει το Politico.
Ο Αμόν, ένας από τους πιο αυστηρούς επικριτές της μέτριας οικονομικής πολιτικής του προέδρου Ολάντ, κατάφερε να αποσπάσει το χρίσμα του κόμματος με πολύ αριστερές απόψεις, δίνοντας έμφαση στη μακρόχρονη διαίρεση του κόμματος μεταξύ των μεταρρυθμιστών, των φιλελευθέρων και των σκληρών αριστερών που επικεντρώνονταν περισσότερο στην καθαρότητα των αρχών.
Η εμπρηστική εκστρατεία του κατά του Μακρόν, τον οποίο περιέγραφε ως εκπρόσωπο των πλουσίων, χρησίμευσε μόνο στο να διευρύνει τη διάσπαση μεταξύ των ψηφοφόρων και των κομματικών στελεχών, εκτιμά το Politico.
Είναι δύσκολο οι δύο αντίπαλες πτέρυγες του κόμματος να συμβιβαστούν, έστω και με κοινοβουλευτικές εκλογές και υπό την απειλή του πόσες θέσεις μπορεί να χαθούν. Οι διαφορές που αναδείχθηκαν κατά την προεκλογική εκστρατεία του Αμόν δεν μπορούν πλέον να συγκερασθούν από τη μία μέρα στην άλλη.
Συνεπώς, είτε ένα τμήμα του κόμματος ενταχθεί στο «Εμπρός» του Μακρόν, είτε σχηματιστεί ένα νέο αυτόνομο κόμμα, η Κεντροαριστερά θα προσπαθήσει να πηδήξει πάνω στο βαγόνι του Μακρόν.
Άρα, θα παραμείνει ο σκληρός ιστορικός αριστερός πυρήνας του κόμματος, ο οποίος είτε θα ενωθεί με τις δυνάμεις του Μελανσόν, είτε θα σχηματίσει ένα ακόμα μικρό τμήμα της γαλλικής Αριστεράς.
6. Δικαίωση των δημοσκοπήσεων
Οι Γάλλοι δημοσκόποι επιβεβαίωσαν το μακρύ ιστορικό της ακρίβειας που έχουν σε εκλογικά αποτελέσματα, με τα ποσοστά που προέβλεψαν και για τους τέσσερις κορυφαίους υποψηφίους.
Η πτώση της Λεπέν, η άνοδος και η πτώση του Μελανσόν, η μικρή επιστροφή του Φιγιόν, ο οποίος τον Ιανουάριο μετά τις αποκαλύψεις για υπεξαιρέσεις είχε πέσει στο χαμηλό 17% - όλα είχαν υπολογιστεί.
Η προσέλευση των ψηφοφόρων στον χθεσινό πρώτο γύρο ήταν σχεδόν ανάλογη με εκείνη των εκλογών του 2012, παρά το γεγονός ότι δημοσκοπήσεις προειδοποιούσαν πριν από ένα μήνα ότι θα μπορούσε να φθάσει σε επίπεδα ρεκόρ φέτος.
Η δραματική τροπή των δύο τελευταίων εβδομάδων όπου τέσσερις υποψήφιοι φάνηκαν να έχουν ίσες πιθανότητες να κατέλθουν στο δεύτερο γύρο, κατά πάσα πιθανότητα αναζωπύρωσε το ενδιαφέρον των ψηφοφόρων το οποίο εντάθηκε στο τέλος.
Η τρομοκρατική επίθεση στη Λεωφόρο των Ηλυσίων την Πέμπτη το βράδυ, στην οποία ένας αστυνομικός έχασε τη ζωή του, δεν φάνηκε να προκάλεσε σημαντικό αντίκτυπο στο αποτέλεσμα του πρώτου γύρου. Πιθανόν οι ψηφοφόροι να μοιράστηκαν μεταξύ του «ας παραμείνουμε ήρεμοι» που ζητούσαν οι Μακρόν και Αμόν και του «ας σκληρύνουμε την στάση μας» που πρέσβευαν οι Λεπέν και Φιγιόν.
http://www.efsyn.gr
ΠΡΕΖΑ TV
25-4-2017
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου