Κυριακή, Ιουλίου 23, 2017

Αεροδρομιο Ροδου: Δουλειά - λάστιχο σε εξαντλητικές και επικίνδυνες συνθήκες

Το αεροδρόμιο «Διαγόρας» της Ρόδου είναι ένα από τα 14 περιφερειακά αεροδρόμια της χώρας, τα οποία από τον περασμένο Απρίλη διαχειρίζεται η «Fraport Greece», κοινοπραξία της γερμανικής «Fraport» και του ομίλου Κοπελούζου. Χιλιάδες πτήσεις με εκατοντάδες χιλιάδες επιβάτες φτάνουν στο συγκεκριμένο αεροδρόμιο κάθε μήνα κατά τη διάρκεια της τουριστικής σεζόν. Μόνο κατά τον περασμένο Μάη, ο αριθμός των πτήσεων έφτασε τις 3.575 και των επιβατών τα 525.614 άτομα.
Ωστόσο, ο αριθμός των εργαζομένων δεν αρκεί για να καλύψει τις απαιτήσεις της κίνησης αυτής, ενώ ελλιπείς είναι και οι υποδομές του αεροδρομίου. Το αποτέλεσμα είναι εξαντλητικές συνθήκες δουλειάς για τους εργαζόμενους σε όλα τα πόστα, λειψά μέτρα για την ασφάλεια τόσο των ίδιων όσο και των επιβατών.

Το πιο μεγάλο κομμάτι των εργαζομένων δουλεύουν εποχικά με συμβάσεις ορισμένου χρόνου, η ισχύς των οποίων ξεκινά τον Απρίλη και λήγει τον Οκτώβρη. Προσλαμβάνονται, δηλαδή, και απολύονται με την έναρξη και την ολοκλήρωση της τουριστικής περιόδου, για να καλύψουν μια σειρά από «πόστα», από το «check in», την εξυπηρέτηση επιβατών, τη φόρτωση των αεροσκαφών, τον ανεφοδιασμό τους, την καθαριότητα, τις υπηρεσίες φύλαξης και ασφάλειας (security), τα εμπορικά καταστήματα, τα καταστήματα αφορολόγητων ειδών (duty free), τα επισιτιστικά καταστήματα και πάει λέγοντας.
Με μικρές διαφορές και εξαιρέσεις, οι εργαζόμενοι στις επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται στο αεροδρόμιο δουλεύουν με ωράρια - λάστιχο. Απογευματινά, νυχτερινά, ημιαπασχόληση ή και 12ωρη απασχόληση με διάφορα τεχνάσματα είναι στην ημερήσια διάταξη.
Ο όγκος της δουλειάς είναι μεγάλος, καθώς το προσωπικό δεν επαρκεί και έτσι είναι πολύ συχνό το φαινόμενο της αναγκαστικής και απλήρωτης υπερωρίας.
Οι μισθοί για την πλειοψηφία των εργαζομένων περιορίζονται στο ύψος του κατώτερου μισθού.
Βέβαια, αυτά δεν είναι τα μοναδικά προβλήματα που καλούνται να αντιμετωπίσουν οι εργαζόμενοι, αρκετοί από τους οποίους έρχονται για ένα μεροκάματο από κάθε γωνιά της Ελλάδας. Καθώς το αεροδρόμιο βρίσκεται μακριά από την πόλη, όποιος δεν είναι τυχερός να μένει στα κοντινά χωριά ή να διαθέτει μεταφορικό μέσο, έχει να αντιμετωπίσει τον καθημερινό Γολγοθά τού να πάει και να έρθει από τη δουλειά με την πανάκριβη και όχι και τόσο τακτική συγκοινωνία.
Εντατικοποίηση και σοβαρές επιπτώσεις στην ασφάλεια των εργαζομένων
Ενα από τα μεγαλύτερα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι εργαζόμενοι είναι η εντατικοποίηση της δουλειάς: Ολοι τρέχουν ασταμάτητα για να γίνουν όλα «στην ώρα τους».
Οι εργαζόμενοι στα «check in» τρέχουν από τη μια πτήση την άλλη. «Συχνά κατεβάζεις το κεφάλι ξεκινώντας τη δουλειά στο counter και όταν το σηκώσεις έχουν περάσει 6 ώρες», λέει εργαζόμενος. «Συχνά είμαστε όρθιοι για 8 ώρες, χωρίς να προλαβαίνουμε να πάμε στην τουαλέτα», λένε άλλοι εργαζόμενοι στο «check in».
Εχει συμβεί να λιποθυμήσει εργαζόμενος από τη ζέστη και την κούραση, αλλά και επιβάτης. Γιατρός στο αεροδρόμιο δεν υπάρχει, παρότι χιλιάδες άνθρωποι βρίσκονται καθημερινά, για πολλές ώρες του 24ωρου, στις εγκαταστάσεις του, ενώ έχει κλείσει ακόμα και το φαρμακείο που υπήρχε.
Οι εντατικοί ρυθμοί δουλειάς, η προσωρινή απασχόληση, το λειψό προσωπικό σε έναν χώρο όπως το αεροδρόμιο προκαλεί μια σειρά... παρενέργειες και στην ασφάλεια στην εργασία. «Υπάρχουν βέβαια οι κανόνες, αλλά όταν τρέχεις να προλάβεις τις πτήσεις, τα θέματα ασφαλείας δεν είναι σπάνιο να πηγαίνουν περίπατο», σχολιάζουν οι εργαζόμενοι. Για παράδειγμα, όπως εξηγούν, όταν στην πίστα το προσωπικό που κανονικά πρέπει να εξυπηρετήσει αποκλειστικά μία πτήση, είναι αναγκασμένο να εξυπηρετεί δύο, μερικές φορές και περισσότερες πτήσεις ταυτόχρονα, είναι αυτονόητο ότι δύσκολα καταφέρνουν να κινούνται σύμφωνα με τις προβλέψεις των κανόνων.
Επιπλέον, μια σειρά από διαδικασίες που προβλέπονται από τους κανονισμούς είναι άξιο απορίας πόσο ασφαλείς είναι. Μεταξύ αυτών, η πρακτική που εφαρμόζουν οι εταιρείες «χαμηλού κόστους», ο ανεφοδιασμός των αεροσκαφών να γίνεται παράλληλα με την επιβίβαση και την αποβίβαση των επιβατών, με μόνο όρο την ύπαρξη ενός πυροσβεστικού οχήματος στο σημείο. Να σημειώσουμε εδώ ότι μόνο ένα πυροσβεστικό όχημα μπορεί να επιχειρεί τη φορά.
Αλλά και στο προσωπικό της Υπηρεσίας Πολιτικής Αεροπορίας (ΥΠΑ) υπάρχουν μεγάλες και επικίνδυνες ελλείψεις. Ενώ θα έπρεπε να υπηρετούν στη Ρόδο 32 ελεγκτές εναέριας κυκλοφορίας είναι μόνο 20, ενώ προσλήψεις έχουν να γίνουν από το 2010. Ενώ μάλιστα υπάρχουν 13 νόμιμα slots (θέσεις πάρκινγκ για τα αεροπλάνα), στην πράξη λειτουργούν 15.
Το... κερασάκι στην τούρτα βάζουν μια σειρά ελλείψεις σε υλικοτεχνικές υποδομές: Ο εξοπλισμός του αεροδρομίου είναι παλιός και υπό διάλυση (από την εποχή της «Ολυμπιακής»). Υπολογιστές που δεν λειτουργούν, οχήματα που λειτουργούν με πατέντες του προσωπικού. Ο χώρος δεν κλιματίζεται ή δεν κλιματίζεται επαρκώς, με αποτέλεσμα η ζέστη να γίνεται ανυπόφορη, τόσο για τους εργαζόμενους, όσο και για τους επιβάτες. Ακόμα και στοιχειώδεις υποδομές όπως οι τουαλέτες είναι συχνά εκτός λειτουργίας.
Τέτοια «αναβάθμιση» έφερε η ιδιωτικοποίηση του αεροδρομίου...
«Στον αέρα» οι εργαζόμενοι - Αναγκαία η οργάνωσή τους
Σαν να μην έφταναν όλα αυτά, οι εργαζόμενοι έχουν να αντιμετωπίσουν και την αβεβαιότητα, αφού φαίνεται ότι η «Fraport» ανιχνεύει την κατάσταση και δεν έχει ακόμα ξεδιπλώσει πλήρως το σχεδιασμό της. Σε πρώτη φάση έχει διπλασιάσει τα ενοίκια σε όλες τις εταιρείες με σκοπό να τα υπερτριπλασιάσει από το 2018.
Ηδη κυκλοφορούν φήμες ότι η μια ή η άλλη εταιρεία δεν αποκλείεται στο τέλος της σεζόν να αποχωρήσει, πράγμα που φυσικά σημαίνει ότι πρακτικά όλοι οι εργαζόμενοι στις εταιρείες βρίσκονται «στον αέρα», αφού αποχώρηση σημαίνει μαζικές απολύσεις.
Η δυσαρέσκεια που νιώθουν οι περισσότεροι εργαζόμενοι είναι μεγάλη. Σε έναν χώρο όπου αυτήν την στιγμή δεν υπάρχει σωματείο, αναδεικνύεται από τις ίδιες τις εξελίξεις και τα οξυμένα προβλήματα, η ανάγκη οργάνωσης των εργαζομένων, συλλογικής διεκδίκησης ανθρώπινων όρων αμοιβής και εργασίας. 
http://www.rizospastis.gr/ 
ΠΡΕΖΑ TV
23-7-2017

Δεν υπάρχουν σχόλια: