-Αφού οι συνέπειες του καπνίσματος στοιχίζουν τεράστια ποσά στο σύστημα υγείας κάθε χώρας, δεν θα ήταν πιο συμφέρον να απαγορευτεί τελείως το τσιγάρο;
«Η Phillip Morris έκανε μια έρευνα στην Ευρώπη που έδειξε ότι αν απαγορευόταν το κάπνισμα οι άνθρωποι θα ζούσαν περισσότερο και οι χώρες δεν θα μπορούσαν να τους συντηρήσουν για τόσα χρόνια. Αυτή λοιπόν είναι η ηθική τους». -
Τζέφρι Γουάιγκαντ
Ο Αλεξης Τσιπρας στα πλαισια της καλλιεργιας θετικων ειδησεων για την οικονομια και την επιχειρηματικοτητα στην Ελλαδα, πριν την εναρξη της ΔΕΘ 2017,επισκεφθηκε χθες την Παπαστρατος, η οποια εχει αγοραστει απο την Philip Morris International.
Μαλιστα στα πλαισια της επισκεψης δεν έλειψε και η αγιογραφια της εταιρειας απο το κρατικο ΑΠΕ και απο φιλοκυβερνητικα sites και εφημεριδες.
Ποια ειναι ομως η καπνοβιομηχανια Philip Moris ;
Παμε να δουμε αναλυτικα τα οσα παραθετει ο Τζέφρι Γουάιγκαντ σε συνεντευξη του στον δημοσιογραφο Γιαννη Παπαδοπουλο.
- Ελπιζουμε η αλληλοστηριξη κυβερνησης ΣΥΡΙΖΑ με την Philip Morris - Παπαστρατος...να ειναι "αγνη" και να μην υπαρχουν διαφορων ειδων δωρα...
Τον πολέμησαν όσο κανέναν άλλο. Τον παρακολούθησαν, τον απείλησαν, τον διέσυραν. Για την αμερικανική καπνοβιομηχανία ήταν ο μεγαλύτερος εχθρός: ένας «Insider» που δεν μπορούσαν να φιμώσουν. Πέρασαν δεκαπέντε χρόνια από τότε που ο Τζέφρι Γουάιγκαντ αποκάλυψε τα μυστικά τους. Εξήγησε πως η νικοτίνη εθίζει, πως ο θεριακλής δεν διαφέρει από τον αλκοολικό, πως το τσιγάρο σκοτώνει. Τον συναντήσαμε στο σπίτι του, στο Μίσιγκαν, απ’ όπου προσπαθεί να ολοκληρώσει την αποστολή του: να ξορκίσει τον «ατμό του Διαβόλου».
Έφτασα έξω από το σπίτι του Τζέφρι Γουάιγκαντ με την αγωνία να μην μπερδέψω τη φαντασία με την πραγματικότητα. Στην ταινία «The Insider» ο Ράσελ Κρόου τον είχε υποδυθεί με μαεστρία. Ένας άνθρωπος κυνηγημένος, φοβισμένος, απελπισμένος. Ένας άντρας στα όρια της αυτοκαταστροφής. Έτοιμος να ρισκάρει τα πάντα για την αλήθεια. Σκληρός απέναντι στους ψεύτες, αλλά εύθραυστος όταν απειλούταν η οικογενειακή του γαλήνη.
Είναι εύκολο σε ιστορίες όπως αυτή να δημιουργήσεις είδωλα, ακόμα κι αν αυτό που συχνά παρακινεί τον μοναχικό μαχητή είναι θυμός και μίσος. Έτσι πίστευα ότι σε αυτή τη μονοκατοικία στην πόλη Mt. Pleasant του Μίσιγκαν θα συναντούσα έναν πικραμένο ήρωα. Μια κόπια του Μάρλον Μπράντο από το «Λιμάνι της Αγωνίας».
Ο Τζέφρι Γουάιγκαντ όμως γρήγορα με προσγειώνει στην πραγματικότητα. «Δεν είμαι ήρωας», μου λέει. «Δεν μ’ αρέσουν οι ταμπέλες. Έκανα αυτό που θεωρούσα ότι θα έκανε ο καθένας στη θέση μου». Ακόμα και η εμφάνισή του δεν μου επιτρέπει να τον βάλω σε καλούπια. Έχει τη σοβαρότητα επιστήμονα και την ευαισθησία καλλιτέχνη. Φιλοσοφεί με δάνεια από Καντ και Αριστοτέλη αλλά μπορεί να γίνει ευθύς, έως και απότομος όταν μιλά για τους διώκτες του. «Οι καπνοβιομηχανίες κλέβουν, ψεύδονται, παρανομούν. Δεν διαφέρουν από τη μαφία», λέει. Φορά υφασμάτινο παντελόνι, μπλε φούτερ και από πάνω ένα μαύρο γιλέκο. Τα ασημένια μαλλιά του και το φρεσκοκουρεμένο μούσι του θυμίζουν κάτι από Έρνεστ Χέμινκγουεϊ. Ενώ ο παχύς σβέρκος του μοιάζει με αυτόν ενός παλαιστή.
Ο Τζέφρι Γουάιγκαντ, πρώην στέλεχος της εταιρείας Brown & Williamson, ήταν ο άνθρωπος που φανέρωσε τα μυστικά των καπνοβιομηχανιών. Το 1995 αποκάλυψε στην εκπομπή «60 Minutes» ότι τα αφεντικά του και οι συνάδελφοί του γνώριζαν πως η νικοτίνη προκαλεί εθισμό, αλλά δεν το παραδέχονταν δημοσίως. Εξήγησε πώς η εταιρεία του χρησιμοποιούσε πρόσθετα χημικά στο τσιγάρο που μπορούσαν να προκαλέσουν ασθένειες ή και να οδηγήσουν τους χρήστες στο θάνατο.
«Οι καπνοβιομήχανοι είναι έμποροι νικοτίνης», λέει ο Γουάιγκαντ. «Το κάπνισμα στερεί τουλάχιστον 15 χρόνια από τη ζωή σου. Στην Αμερική ξοδεύουμε δεκάδες δισεκατομμύρια δολάρια το χρόνο για αρρώστιες που προκαλούνται από τον καπνό. Καρκίνος στους πνεύμονες, όγκοι στον εγκέφαλο, αναπνευστικά προβλήματα, ανικανότητα, είναι μόνο μερικές από αυτές τις παθήσεις».
Αφού εργάστηκε στο χώρο της υγείας στις εταιρείες Pfizer και Johnson & Johnson, ο Γουάιγκαντ δέχτηκε την πρόταση της Brown & Williamson το 1988 για να ηγηθεί τον τομέα της έρευνας. Ο μισθός του θα έφτανε τα 300.000 δολάρια το χρόνο. Τότε άναψε και το πρώτο του τσιγάρο. «Ήταν δωρεάν και το είχα μπροστά μου. Όλοι γύρω μου κάπνιζαν. Από το ένα τσιγάρο πήγα στο ένα πακέτο. Το έκοψα σε ένα χρόνο, όταν είδα ότι τα παιδιά μου εμφάνιζαν όλο και πιο συχνά αναπνευστικά προβλήματα και μολύνσεις».
Οι περισσότεροι καπνιστές όμως δυσκολεύονται να το κόψουν. «Υπάρχουν χρήστες κοκαΐνης που μπορούν να απεξαρτηθούν πιο εύκολα. Οι καπνιστές είναι σαν τους αλκοολικούς. Το ένα τσιγάρο φέρνει τ’ άλλο. Σου δημιουργεί ευφορία. Κάθε μισή ώρα σκέφτεσαι ότι πρέπει να πάρεις τη δόση σου. Είναι μια ιεροτελεστεία. Ειδικά όταν έχεις μάθει να παίζεις με το τσιγάρο στα χέρια σου ή στα χείλη σου. Όταν καθημερινά κάνεις τουλάχιστον 200 φορές την κίνηση να το φέρεις στο στόμα σου και να ρουφήξεις τον καπνό του. Πρέπει να αλλάξεις και συμπεριφορά. Το σύνδρομο στέρησης πονά. Το σώμα σου αντιδρά: κρύος ιδρώτας, απώλεια μνήμης και ύπνου, διάρροια. Ο μόνος τρόπος για να διώξεις τον πόνο είναι να καπνίσεις ξανά. Πρέπει να σπάσουμε αυτό το φαύλο κύκλο».
Πόσο εθιστικό είναι το τσιγάρο; «Μια γυναίκα που καπνίζει κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης εθίζει το μωρό της στη νικοτίνη. Άνθρωποι που δουλεύουν σε περιβάλλον με πολύ καπνό μπορεί να εθιστούν και στο μέλλον να αρχίσουν και αυτοί το κάπνισμα. Και οι κίνδυνοι για την υγεία είναι πολύ μεγαλύτεροι για τους παθητικούς καπνιστές. Εκτίθενται στον καπνό που εκπνέει ο καπνιστής, αλλά και στον καπνό που παράγει το τσιγάρο όταν καίγεται που είναι πολύ πιο τοξικός. Οι παθητικοί καπνιστές λαμβάνουν τη νικοτίνη σε αέρια μορφή. Τα μόρια που λαμβάνουν είναι τόσο μικρά που κατεβαίνουν βαθιά στους πνεύμονές τους και ο οργανισμός τους δεν μπορεί να τα αποβάλει. Βρισκόμαστε πολύ κοντά στο να αποδείξουμε ότι η νικοτίνη από μόνη της, είναι καρκινογόνος ουσία».
Το τσιγάρο όμως δεν αποτελείται μόνο από τη νικοτίνη. «Σε ένα εργαστήριο δεν μπορείς να βάλεις τα πειραματόζωα να καπνίσουν. Πρέπει να τα αναγκάσεις. Αλλιώς αποφεύγουν τον καπνό. Το σώμα μας είναι φτιαγμένο για να μη δέχεται το τσιγάρο. Αν ένα κτίριο καίγεται ο πυροσβέστης δεν μπαίνει μέσα χωρίς να φορέσει τη μάσκα του. Γι’ αυτό οι καπνοβιομηχανίες χρησιμοποιούν πρόσθετες ουσίες για να καμουφλάρουν τη δυσάρεστη αίσθηση του τσιγάρου, να θέλξουν τους καπνιστές, αλλά και να αυξήσουν την εθιστική δράση της νικοτίνης. Για παράδειγμα η μινθόλη, είναι μια ουσία που μουδιάζει το λαιμό και μας επιτρέπει να εισπνεύσουμε τον καπνό. Άλλη μια ουσία που περιέχουν τα τσιγάρα είναι η αμμωνία».
Και αυτές οι ουσίες γίνονται επικίνδυνες όταν καούν; «Φυσικά. Για παράδειγμα η γλυκερόλη. Στην κανονική της μορφή είναι ακίνδυνη. Αν καεί όμως μετατρέπεται σε ακρολεΐνη η οποία είναι ιδαίτερα τοξική. Η βιομηχανία κρύβεται πίσω από αυτές τις ουσίες- “μάσκες” οι οποίες χρησιμοποιούνται στα τρόφιμα ή σε φάρμακα χωρίς πρόβλημα. Αλλά στο τσιγάρο καίγονται στους 300 βαθμούς Κελσίου. Έτσι δημιουργούνται νέες, επικίνδυνες χημικές ενώσεις. Υπάρχουν όμως και άλλα πρόσθετα στον καπνό, όπως φυτοφάρμακα. Δεν μπορείς να τα ξεπλένεις από τον καπνό. Στον καπνό βρίσκονται βακτήρια τα οποία ζωντανεύουν όταν βρεθούν στο υγρό περιβάλλον των πνευμόνων μας. Φαντάσου ότι μοιάζουν με τη μαύρη τριχωτή μούχλα που γεννιέται πάνω στο ψωμί. Και αυτό συμβαίνει μέσα σου».
Και όλες αυτές οι πληροφορίες ήταν για χρόνια ένα μεγάλο μυστικό. «Δεν μπορούσαν να παραδεχτούν δημόσια ότι η νικοτίνη είναι εθιστική. Αυτό θα σήμαινε ότι ο καπνιστής δεν έχει ελευθερία επιλογής. Στην καπνοβιομηχανία αντιλήφθηκα ότι το κέρδος μετράει περισσότερο από την υγεία. Αυτό είναι ανήθικο».
Όμως μετά από μια μακρά καριέρα στο χώρο της υγείας δεχτήκατε τον παχυλό μισθό που σας προσέφερε μια καπνοβιομηχανία. Δεν ήταν σα να πουλάτε τη ψυχή σας στο διάβολο; «Τα χρήματα ήταν όντως καλά. Ήθελα να στηρίξω την οικογένειά μου. Ήξερα ότι ο κόσμος θα συνεχίσει να καπνίζει. Πίστευα όμως ότι μπορούσα να φτιάξω ένα πιο ασφαλές τσιγάρο, λιγότερο τοξικό. Νόμιζα ότι θα μπορούσα να σώσω κόσμο».
Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ
Στην Brown & Williamson ο Γουάιγκαντ αντιλήφθηκε γρήγορα ότι οι υπεύθυνοι δεν ενδιαφέρονταν για τη δημιουργία ενός ασφαλούς τσιγάρου. Έκρυβαν τις μελέτες που αποκάλυπταν την εθιστική δράση της νικοτίνης και ανέθεταν σε δικηγόρους τη λογοκρισία επιστημονικών εγγράφων. Όσο πιο βαθιά σκάλιζε ο Γουάιγκαντ για την αλήθεια τόσο πιο εχθρικό γινόταν το κλίμα εναντίον του στην επιχείρηση. Το 1993 τον απέλυσαν. Αργότερα άρχισε να δέχεται απειλές στο σπίτι του.
Όταν μαθεύτηκε ότι μίλησε στην τηλεοπτική εκπομπή «60 Minutes» η εταιρεία του τον μύνησε. Δεσμευόταν με συμβόλαιο εχεμύθειας. Ο Γουάιγκαντ όμως δεν μπορούσε να κρατήσει το στόμα του κλειστό. «Όταν είδα το 1994 το αφεντικό μου να ορκίζεται στο Κογκρέσο και να λέει ότι η νικοτίνη δεν είναι εθιστική ή δεν είναι πιο επικίνδυνη από το να τρως καραμέλες κατάλαβα ότι είναι καθήκον μου να μιλήσω», λέει.
Η αρχική συνέντευξη του δεν μεταδόθηκε από το τηλεοπτικό δίκτυο CBS. Οι υπεύθυνοι του σταθμού φοβήθηκαν πιθανή μύνηση δισεκατομμύριων δολαρίων που θα έθετε σε κίνδυνο την επικείμενη συγνώνευσή τους με την εταιρεία Westinghouse. Έστω και προσωρινά η απληστία φίμωσε την αλήθεια.
Συνήθως είναι πιο εύκολο να σιωπήσεις. «Φυσικά και είναι. Από τη στιγμή που μίλησα χρειαζόμουν σωματοφύλακες. Μου έστειλαν σφαίρες μέσα σε ένα φάκελο. Με παρακολουθούσαν. Έβαλαν κοριούς στα τηλέφωνά μου. Ζήτησαν από ομάδες νομικών να σκάψουν στο παρελθόν μου και να λασπολογήσουν εναντίον μου. (Η Wall Street Journal ανέλυσε τον φάκελο 500 σελίδων που έφτιαξε η καπνοβιομηχανία με κατηγορίες εναντίον του Γουάιγκαντ και απέδειξε ότι όσα υποστήριζαν ήταν ανεπαρκή). Διέρρηξαν τα γραφεία των δικηγόρων μου. Ακόμα και σήμερα έχω άδεια οπλοφορίας».
Δέχεστε απειλές ακόμη και σήμερα; «Ναι, γιατί είμαι ζωντανός μάρτυρας. Δέχομαι απειλές στο τηλέφωνο ή ταχυδρομικώς. Δεν ζω όμως φοβισμένος. Δεν με τρομάζει η σκιά μου. Αλλά είμαι προσεκτικός».
Μετανιώσατε που μιλήσατε; «Όχι καθόλου. Ό,τι έκανα άξιζε τον κόπο. Κέρδισα ξανά την αυτοεκτίμησή μου. Έσωσα έστω και μια ζωή».
Τι χάσατε όμως μέσα από αυτή τη διαδικασία; «Δεν το βλέπω έτσι. Σημασία έχει τι κέρδισα. Διατήρησα την αξιοπρέπειά μου. Όταν θα φύγω από αυτόν τον κόσμο θα έχω αφήσει κάτι πίσω μου».
«ΤΟ ΚΑΠΝΙΣΜΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΑΙΩΜΑ»
Η μύνηση της Brown & Williamson κατά του Γουάιγκαντ απορρίφθηκε στο δικαστήριο. Οι αποκαλύψεις οδήγησαν το 1998 τις καπνοβιομηχανίες των ΗΠΑ σε χρηματικό συμβιβασμό με 40 πολιτείες της χώρας. Μέχρι το 2023 θα πρέπει να καταβάλουν 368 δισεκατομμύρια δολάρια για το κακό που έχουν προκαλέσει στο σύστημα υγείας.
Ο Γουάιγκαντ εξακολουθεί να μάχεται κατά του τσιγάρου. Έχει ιδρύσει την οργάνωση Smoke Free Kids και προσπαθεί να κρατήσει τους νέους μακριά από τη βλαβερή συνήθεια. Ταξιδεύει συχνά και έχει συμβουλεύσει κυβερνήσεις χωρών όπως στην Ιρλανδία και την Ολλανδία για τις αντικαπνιστικές τους εκστρατείες.
Το έργο του είναι δύσκολο. Σα να αντιμετωπίζει μια Λερναία Ύδρα. Πλέον οι καπνοβιομηχανίες αγοράζουν εταιρείες παραγωγής αυτοκόλλητων ή τσιχλών νικοτίνης, προϊόντα που απευθύνονται σε αυτούς που προσπαθούν να κόψουν το κάπνισμα. «Σκοπός τους είναι να συνεχίσουν να εθίζουν τους καπνιστές για να τους αρπάξουν ξανά στο μέλλον», λέει ο Γουάιγκαντ. Με τις αναπτυγμένες χώρες να απαγορεύουν το τσιγάρο στους δημόσιους χώρους οι βιομηχανίες στρέφουν τώρα το ενδιαφέρον τους σε πιο φτωχά μέρη του κόσμου. Προσπαθούν να εισάγουν τον καπνό σε όλες τις εκφάνσεις της ζωής. Από την καλλιέργεια, στην κατανάλωση.
Οι κοινωνικοί συμβολισμοί είναι ιδιαίτερα σημαντικοί. Ανά τις εποχές το τσιγάρο θεωρούταν σύμβολο ανδρισμού, ανεξαρτητοποίησης, ή επανάστασης. Η ιστορία είναι γεμάτη με καπνιστές, από τον Στάλιν, στον Μαρξ και τον Τσε Γκεβάρα. «Το πρόβλημα είναι στο μάρκετινγκ. Ξέρεις ότι η ζωγραφιά της καμήλας που είχαν για σήμα τους τα τσιγάρα Camel (η εταιρεία απέσυρε τη μασκότ «Τζο η Καμήλα» το 1997 έπειτα από δικαστικές διαμάχες) δεν είχε σχεδιαστεί τυχαία. Η μύτη της έμοιαζε με πέος και το στόμα της με όρχεις. Το κοινό στο οποίο στόχευε η εταιρεία ήταν οι άντρες καπνιστές. Και επειδή οι άντρες έχουν εμμονή με τα γεννητικά τους όργανα δεν υπήρχε καλύτερος τρόπος από το να τους περάσουν ασυνείδητα ότι χρειάζονται αυτό το τσιγάρο».
Αφού οι συνέπειες του καπνίσματος στοιχίζουν τεράστια ποσά στο σύστημα υγείας κάθε χώρας, δεν θα ήταν πιο συμφέρον να απαγορευτεί τελείως το τσιγάρο; «Η Phillip Morris έκανε μια έρευνα στην Ευρώπη που έδειξε ότι αν απαγορευόταν το κάπνισμα οι άνθρωποι θα ζούσαν περισσότερο και οι χώρες δεν θα μπορούσαν να τους συντηρήσουν για τόσα χρόνια. Αυτή λοιπόν είναι η ηθική τους».
Στην Ελλάδα παρά την απαγόρευση τα μπαρ και τα εστιατόρια είναι γεμάτα με καπνιστές. «Όποιος είναι υπεύθυνος από την κυβέρνησή σας πρέπει να εφαρμόσει το νόμο. Δεν θα είναι εύκολο. Χρειάζεται υπομονή. Αλλά και στην Ιρλανδία έλεγαν ότι δεν θα μπορέσουν ποτέ να απαγορεύσουν το κάπνισμα. Νόμιζαν ότι θα κλείσουν τα μαγαζιά ή θα πέσει ο τουρισμός. Τους επισκέφτηκα ένα χρόνο μετά την εφαρμογή του μέτρου και όλα τα εστιατόρια και τα μπαρ ήταν γεμάτα. Το μόνο που άλλαξε ήταν ότι έπεσαν οι πωλήσεις των τσιγάρων».
Στην Ελλάδα πολλοί λένε ότι το κάπνισμα είναι δημοκρατικό δικαίωμά τους. «Το δικαίωμά μου σε καθαρό αέρα δεν είναι ανώτερο; Το κάπνισμα δεν είναι δικαίωμα. Εφόσον ξέρεις όλους τους κινδύνους που προκαλεί, το κάπνισμα είναι επιλογή».
Το κάπνισμα με μια ματιά:
-Διαδόθηκε στην Ευρώπη στις αρχές του 17ου αιώνα.
-Απέκτησε γρήγορα φανατικούς θαυμαστές αλλά και εχθρούς. Ο Λόρδος Μπάιρον εκθίασε τον καπνό. Ο βασιλιάς της Αγγλίας, Τζέιμς Α΄ όμως αποκάλεσε τον καπνό «ατμό του Διαβόλου».
-Τη δεκαετία του ’50 ο Βρετανός επιδημιολόγος Σερ Ρίτσαρντ Ντολ απέδειξε ότι το κάπνισμα σκοτώνει.
-Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας το κάπνισμα σκοτώνει 1,6 εκατομμύρια Ευρωπαίους το χρόνο και 5,4 εκατομμύρια ανθρώπους σε όλο τον κόσμο -ή αλλιώς ένα άτομο ανά έξι δευτερόλεπτα.
-Σύμφωνα με έρευνα της Εθνικής Στατιστικής Υπηρεσίας το 2006, 4.498 Έλληνες πέθαναν εκείνη τη χρονιά από στεφανιαία νόσο που οφειλόταν στο κάπνισμα. Ενώ συνολικά οι ημέρες νοσηλείας από ασθένειες που οφείλονται στο κάπνισμα έφτασαν τις 700.000. Αν ο αριθμός των Ελλήνων καπνιστών περιοριζόταν κατά 15% θα μπορούσαμε να μειώσουμε τις άμεσες δαπάνες περίθαλψης κατά 200- 300 εκατομμύρια ευρώ ετησίως.
-Στις ΗΠΑ σύμφωνα με την πιο πρόσφατη μελέτη του Κέντρου Πρόληψης και Ελέγχου Ασθενειών το 2004 πέθαναν 438.000 Αμερικανοί από το τσιγάρο ή το παθητικό κάπνισμα. Ενώ υπολογίζεται ότι για κάθε άτομο που πεθαίνει εξαιτίας του τσιγάρου, άλλοι 20 υποφέρουν από ασθένεις που οφείλονται στο κάπνισμα. Το κόστος από τα νοσήλεια και τις χαμένες εργατικές ώρες υπολογίζεται σε 167 δισ. δολάρια το χρόνο.
https://antapokritis.wordpress.com/2010/03/26/%CE%BF-%C2%ABinsider%C2%BB-%CF%80%CE%BF%CF%85-%CE%B4%CE%B5%CE%BD-%CE%BC%CF%80%CF%8C%CF%81%CE%B5%CF%83%CE%B1%CE%BD-%CE%BD%CE%B1-%CF%86%CE%B9%CE%BC%CF%8E%CF%83%CE%BF%CF%85%CE%BD/
ΠΡΕΖΑ TV
30-8-2017
«Η Phillip Morris έκανε μια έρευνα στην Ευρώπη που έδειξε ότι αν απαγορευόταν το κάπνισμα οι άνθρωποι θα ζούσαν περισσότερο και οι χώρες δεν θα μπορούσαν να τους συντηρήσουν για τόσα χρόνια. Αυτή λοιπόν είναι η ηθική τους». -
Τζέφρι Γουάιγκαντ
Μαλιστα στα πλαισια της επισκεψης δεν έλειψε και η αγιογραφια της εταιρειας απο το κρατικο ΑΠΕ και απο φιλοκυβερνητικα sites και εφημεριδες.
Ποια ειναι ομως η καπνοβιομηχανια Philip Moris ;
Παμε να δουμε αναλυτικα τα οσα παραθετει ο Τζέφρι Γουάιγκαντ σε συνεντευξη του στον δημοσιογραφο Γιαννη Παπαδοπουλο.
- Ελπιζουμε η αλληλοστηριξη κυβερνησης ΣΥΡΙΖΑ με την Philip Morris - Παπαστρατος...να ειναι "αγνη" και να μην υπαρχουν διαφορων ειδων δωρα...
Τον πολέμησαν όσο κανέναν άλλο. Τον παρακολούθησαν, τον απείλησαν, τον διέσυραν. Για την αμερικανική καπνοβιομηχανία ήταν ο μεγαλύτερος εχθρός: ένας «Insider» που δεν μπορούσαν να φιμώσουν. Πέρασαν δεκαπέντε χρόνια από τότε που ο Τζέφρι Γουάιγκαντ αποκάλυψε τα μυστικά τους. Εξήγησε πως η νικοτίνη εθίζει, πως ο θεριακλής δεν διαφέρει από τον αλκοολικό, πως το τσιγάρο σκοτώνει. Τον συναντήσαμε στο σπίτι του, στο Μίσιγκαν, απ’ όπου προσπαθεί να ολοκληρώσει την αποστολή του: να ξορκίσει τον «ατμό του Διαβόλου».
Έφτασα έξω από το σπίτι του Τζέφρι Γουάιγκαντ με την αγωνία να μην μπερδέψω τη φαντασία με την πραγματικότητα. Στην ταινία «The Insider» ο Ράσελ Κρόου τον είχε υποδυθεί με μαεστρία. Ένας άνθρωπος κυνηγημένος, φοβισμένος, απελπισμένος. Ένας άντρας στα όρια της αυτοκαταστροφής. Έτοιμος να ρισκάρει τα πάντα για την αλήθεια. Σκληρός απέναντι στους ψεύτες, αλλά εύθραυστος όταν απειλούταν η οικογενειακή του γαλήνη.
Είναι εύκολο σε ιστορίες όπως αυτή να δημιουργήσεις είδωλα, ακόμα κι αν αυτό που συχνά παρακινεί τον μοναχικό μαχητή είναι θυμός και μίσος. Έτσι πίστευα ότι σε αυτή τη μονοκατοικία στην πόλη Mt. Pleasant του Μίσιγκαν θα συναντούσα έναν πικραμένο ήρωα. Μια κόπια του Μάρλον Μπράντο από το «Λιμάνι της Αγωνίας».
Ο Τζέφρι Γουάιγκαντ όμως γρήγορα με προσγειώνει στην πραγματικότητα. «Δεν είμαι ήρωας», μου λέει. «Δεν μ’ αρέσουν οι ταμπέλες. Έκανα αυτό που θεωρούσα ότι θα έκανε ο καθένας στη θέση μου». Ακόμα και η εμφάνισή του δεν μου επιτρέπει να τον βάλω σε καλούπια. Έχει τη σοβαρότητα επιστήμονα και την ευαισθησία καλλιτέχνη. Φιλοσοφεί με δάνεια από Καντ και Αριστοτέλη αλλά μπορεί να γίνει ευθύς, έως και απότομος όταν μιλά για τους διώκτες του. «Οι καπνοβιομηχανίες κλέβουν, ψεύδονται, παρανομούν. Δεν διαφέρουν από τη μαφία», λέει. Φορά υφασμάτινο παντελόνι, μπλε φούτερ και από πάνω ένα μαύρο γιλέκο. Τα ασημένια μαλλιά του και το φρεσκοκουρεμένο μούσι του θυμίζουν κάτι από Έρνεστ Χέμινκγουεϊ. Ενώ ο παχύς σβέρκος του μοιάζει με αυτόν ενός παλαιστή.
Ο Τζέφρι Γουάιγκαντ, πρώην στέλεχος της εταιρείας Brown & Williamson, ήταν ο άνθρωπος που φανέρωσε τα μυστικά των καπνοβιομηχανιών. Το 1995 αποκάλυψε στην εκπομπή «60 Minutes» ότι τα αφεντικά του και οι συνάδελφοί του γνώριζαν πως η νικοτίνη προκαλεί εθισμό, αλλά δεν το παραδέχονταν δημοσίως. Εξήγησε πώς η εταιρεία του χρησιμοποιούσε πρόσθετα χημικά στο τσιγάρο που μπορούσαν να προκαλέσουν ασθένειες ή και να οδηγήσουν τους χρήστες στο θάνατο.
«Οι καπνοβιομήχανοι είναι έμποροι νικοτίνης», λέει ο Γουάιγκαντ. «Το κάπνισμα στερεί τουλάχιστον 15 χρόνια από τη ζωή σου. Στην Αμερική ξοδεύουμε δεκάδες δισεκατομμύρια δολάρια το χρόνο για αρρώστιες που προκαλούνται από τον καπνό. Καρκίνος στους πνεύμονες, όγκοι στον εγκέφαλο, αναπνευστικά προβλήματα, ανικανότητα, είναι μόνο μερικές από αυτές τις παθήσεις».
Αφού εργάστηκε στο χώρο της υγείας στις εταιρείες Pfizer και Johnson & Johnson, ο Γουάιγκαντ δέχτηκε την πρόταση της Brown & Williamson το 1988 για να ηγηθεί τον τομέα της έρευνας. Ο μισθός του θα έφτανε τα 300.000 δολάρια το χρόνο. Τότε άναψε και το πρώτο του τσιγάρο. «Ήταν δωρεάν και το είχα μπροστά μου. Όλοι γύρω μου κάπνιζαν. Από το ένα τσιγάρο πήγα στο ένα πακέτο. Το έκοψα σε ένα χρόνο, όταν είδα ότι τα παιδιά μου εμφάνιζαν όλο και πιο συχνά αναπνευστικά προβλήματα και μολύνσεις».
Οι περισσότεροι καπνιστές όμως δυσκολεύονται να το κόψουν. «Υπάρχουν χρήστες κοκαΐνης που μπορούν να απεξαρτηθούν πιο εύκολα. Οι καπνιστές είναι σαν τους αλκοολικούς. Το ένα τσιγάρο φέρνει τ’ άλλο. Σου δημιουργεί ευφορία. Κάθε μισή ώρα σκέφτεσαι ότι πρέπει να πάρεις τη δόση σου. Είναι μια ιεροτελεστεία. Ειδικά όταν έχεις μάθει να παίζεις με το τσιγάρο στα χέρια σου ή στα χείλη σου. Όταν καθημερινά κάνεις τουλάχιστον 200 φορές την κίνηση να το φέρεις στο στόμα σου και να ρουφήξεις τον καπνό του. Πρέπει να αλλάξεις και συμπεριφορά. Το σύνδρομο στέρησης πονά. Το σώμα σου αντιδρά: κρύος ιδρώτας, απώλεια μνήμης και ύπνου, διάρροια. Ο μόνος τρόπος για να διώξεις τον πόνο είναι να καπνίσεις ξανά. Πρέπει να σπάσουμε αυτό το φαύλο κύκλο».
Πόσο εθιστικό είναι το τσιγάρο; «Μια γυναίκα που καπνίζει κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης εθίζει το μωρό της στη νικοτίνη. Άνθρωποι που δουλεύουν σε περιβάλλον με πολύ καπνό μπορεί να εθιστούν και στο μέλλον να αρχίσουν και αυτοί το κάπνισμα. Και οι κίνδυνοι για την υγεία είναι πολύ μεγαλύτεροι για τους παθητικούς καπνιστές. Εκτίθενται στον καπνό που εκπνέει ο καπνιστής, αλλά και στον καπνό που παράγει το τσιγάρο όταν καίγεται που είναι πολύ πιο τοξικός. Οι παθητικοί καπνιστές λαμβάνουν τη νικοτίνη σε αέρια μορφή. Τα μόρια που λαμβάνουν είναι τόσο μικρά που κατεβαίνουν βαθιά στους πνεύμονές τους και ο οργανισμός τους δεν μπορεί να τα αποβάλει. Βρισκόμαστε πολύ κοντά στο να αποδείξουμε ότι η νικοτίνη από μόνη της, είναι καρκινογόνος ουσία».
Το τσιγάρο όμως δεν αποτελείται μόνο από τη νικοτίνη. «Σε ένα εργαστήριο δεν μπορείς να βάλεις τα πειραματόζωα να καπνίσουν. Πρέπει να τα αναγκάσεις. Αλλιώς αποφεύγουν τον καπνό. Το σώμα μας είναι φτιαγμένο για να μη δέχεται το τσιγάρο. Αν ένα κτίριο καίγεται ο πυροσβέστης δεν μπαίνει μέσα χωρίς να φορέσει τη μάσκα του. Γι’ αυτό οι καπνοβιομηχανίες χρησιμοποιούν πρόσθετες ουσίες για να καμουφλάρουν τη δυσάρεστη αίσθηση του τσιγάρου, να θέλξουν τους καπνιστές, αλλά και να αυξήσουν την εθιστική δράση της νικοτίνης. Για παράδειγμα η μινθόλη, είναι μια ουσία που μουδιάζει το λαιμό και μας επιτρέπει να εισπνεύσουμε τον καπνό. Άλλη μια ουσία που περιέχουν τα τσιγάρα είναι η αμμωνία».
Και αυτές οι ουσίες γίνονται επικίνδυνες όταν καούν; «Φυσικά. Για παράδειγμα η γλυκερόλη. Στην κανονική της μορφή είναι ακίνδυνη. Αν καεί όμως μετατρέπεται σε ακρολεΐνη η οποία είναι ιδαίτερα τοξική. Η βιομηχανία κρύβεται πίσω από αυτές τις ουσίες- “μάσκες” οι οποίες χρησιμοποιούνται στα τρόφιμα ή σε φάρμακα χωρίς πρόβλημα. Αλλά στο τσιγάρο καίγονται στους 300 βαθμούς Κελσίου. Έτσι δημιουργούνται νέες, επικίνδυνες χημικές ενώσεις. Υπάρχουν όμως και άλλα πρόσθετα στον καπνό, όπως φυτοφάρμακα. Δεν μπορείς να τα ξεπλένεις από τον καπνό. Στον καπνό βρίσκονται βακτήρια τα οποία ζωντανεύουν όταν βρεθούν στο υγρό περιβάλλον των πνευμόνων μας. Φαντάσου ότι μοιάζουν με τη μαύρη τριχωτή μούχλα που γεννιέται πάνω στο ψωμί. Και αυτό συμβαίνει μέσα σου».
Και όλες αυτές οι πληροφορίες ήταν για χρόνια ένα μεγάλο μυστικό. «Δεν μπορούσαν να παραδεχτούν δημόσια ότι η νικοτίνη είναι εθιστική. Αυτό θα σήμαινε ότι ο καπνιστής δεν έχει ελευθερία επιλογής. Στην καπνοβιομηχανία αντιλήφθηκα ότι το κέρδος μετράει περισσότερο από την υγεία. Αυτό είναι ανήθικο».
Όμως μετά από μια μακρά καριέρα στο χώρο της υγείας δεχτήκατε τον παχυλό μισθό που σας προσέφερε μια καπνοβιομηχανία. Δεν ήταν σα να πουλάτε τη ψυχή σας στο διάβολο; «Τα χρήματα ήταν όντως καλά. Ήθελα να στηρίξω την οικογένειά μου. Ήξερα ότι ο κόσμος θα συνεχίσει να καπνίζει. Πίστευα όμως ότι μπορούσα να φτιάξω ένα πιο ασφαλές τσιγάρο, λιγότερο τοξικό. Νόμιζα ότι θα μπορούσα να σώσω κόσμο».
Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ
Στην Brown & Williamson ο Γουάιγκαντ αντιλήφθηκε γρήγορα ότι οι υπεύθυνοι δεν ενδιαφέρονταν για τη δημιουργία ενός ασφαλούς τσιγάρου. Έκρυβαν τις μελέτες που αποκάλυπταν την εθιστική δράση της νικοτίνης και ανέθεταν σε δικηγόρους τη λογοκρισία επιστημονικών εγγράφων. Όσο πιο βαθιά σκάλιζε ο Γουάιγκαντ για την αλήθεια τόσο πιο εχθρικό γινόταν το κλίμα εναντίον του στην επιχείρηση. Το 1993 τον απέλυσαν. Αργότερα άρχισε να δέχεται απειλές στο σπίτι του.
Όταν μαθεύτηκε ότι μίλησε στην τηλεοπτική εκπομπή «60 Minutes» η εταιρεία του τον μύνησε. Δεσμευόταν με συμβόλαιο εχεμύθειας. Ο Γουάιγκαντ όμως δεν μπορούσε να κρατήσει το στόμα του κλειστό. «Όταν είδα το 1994 το αφεντικό μου να ορκίζεται στο Κογκρέσο και να λέει ότι η νικοτίνη δεν είναι εθιστική ή δεν είναι πιο επικίνδυνη από το να τρως καραμέλες κατάλαβα ότι είναι καθήκον μου να μιλήσω», λέει.
Η αρχική συνέντευξη του δεν μεταδόθηκε από το τηλεοπτικό δίκτυο CBS. Οι υπεύθυνοι του σταθμού φοβήθηκαν πιθανή μύνηση δισεκατομμύριων δολαρίων που θα έθετε σε κίνδυνο την επικείμενη συγνώνευσή τους με την εταιρεία Westinghouse. Έστω και προσωρινά η απληστία φίμωσε την αλήθεια.
Συνήθως είναι πιο εύκολο να σιωπήσεις. «Φυσικά και είναι. Από τη στιγμή που μίλησα χρειαζόμουν σωματοφύλακες. Μου έστειλαν σφαίρες μέσα σε ένα φάκελο. Με παρακολουθούσαν. Έβαλαν κοριούς στα τηλέφωνά μου. Ζήτησαν από ομάδες νομικών να σκάψουν στο παρελθόν μου και να λασπολογήσουν εναντίον μου. (Η Wall Street Journal ανέλυσε τον φάκελο 500 σελίδων που έφτιαξε η καπνοβιομηχανία με κατηγορίες εναντίον του Γουάιγκαντ και απέδειξε ότι όσα υποστήριζαν ήταν ανεπαρκή). Διέρρηξαν τα γραφεία των δικηγόρων μου. Ακόμα και σήμερα έχω άδεια οπλοφορίας».
Δέχεστε απειλές ακόμη και σήμερα; «Ναι, γιατί είμαι ζωντανός μάρτυρας. Δέχομαι απειλές στο τηλέφωνο ή ταχυδρομικώς. Δεν ζω όμως φοβισμένος. Δεν με τρομάζει η σκιά μου. Αλλά είμαι προσεκτικός».
Μετανιώσατε που μιλήσατε; «Όχι καθόλου. Ό,τι έκανα άξιζε τον κόπο. Κέρδισα ξανά την αυτοεκτίμησή μου. Έσωσα έστω και μια ζωή».
Τι χάσατε όμως μέσα από αυτή τη διαδικασία; «Δεν το βλέπω έτσι. Σημασία έχει τι κέρδισα. Διατήρησα την αξιοπρέπειά μου. Όταν θα φύγω από αυτόν τον κόσμο θα έχω αφήσει κάτι πίσω μου».
«ΤΟ ΚΑΠΝΙΣΜΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΑΙΩΜΑ»
Η μύνηση της Brown & Williamson κατά του Γουάιγκαντ απορρίφθηκε στο δικαστήριο. Οι αποκαλύψεις οδήγησαν το 1998 τις καπνοβιομηχανίες των ΗΠΑ σε χρηματικό συμβιβασμό με 40 πολιτείες της χώρας. Μέχρι το 2023 θα πρέπει να καταβάλουν 368 δισεκατομμύρια δολάρια για το κακό που έχουν προκαλέσει στο σύστημα υγείας.
Ο Γουάιγκαντ εξακολουθεί να μάχεται κατά του τσιγάρου. Έχει ιδρύσει την οργάνωση Smoke Free Kids και προσπαθεί να κρατήσει τους νέους μακριά από τη βλαβερή συνήθεια. Ταξιδεύει συχνά και έχει συμβουλεύσει κυβερνήσεις χωρών όπως στην Ιρλανδία και την Ολλανδία για τις αντικαπνιστικές τους εκστρατείες.
Το έργο του είναι δύσκολο. Σα να αντιμετωπίζει μια Λερναία Ύδρα. Πλέον οι καπνοβιομηχανίες αγοράζουν εταιρείες παραγωγής αυτοκόλλητων ή τσιχλών νικοτίνης, προϊόντα που απευθύνονται σε αυτούς που προσπαθούν να κόψουν το κάπνισμα. «Σκοπός τους είναι να συνεχίσουν να εθίζουν τους καπνιστές για να τους αρπάξουν ξανά στο μέλλον», λέει ο Γουάιγκαντ. Με τις αναπτυγμένες χώρες να απαγορεύουν το τσιγάρο στους δημόσιους χώρους οι βιομηχανίες στρέφουν τώρα το ενδιαφέρον τους σε πιο φτωχά μέρη του κόσμου. Προσπαθούν να εισάγουν τον καπνό σε όλες τις εκφάνσεις της ζωής. Από την καλλιέργεια, στην κατανάλωση.
Οι κοινωνικοί συμβολισμοί είναι ιδιαίτερα σημαντικοί. Ανά τις εποχές το τσιγάρο θεωρούταν σύμβολο ανδρισμού, ανεξαρτητοποίησης, ή επανάστασης. Η ιστορία είναι γεμάτη με καπνιστές, από τον Στάλιν, στον Μαρξ και τον Τσε Γκεβάρα. «Το πρόβλημα είναι στο μάρκετινγκ. Ξέρεις ότι η ζωγραφιά της καμήλας που είχαν για σήμα τους τα τσιγάρα Camel (η εταιρεία απέσυρε τη μασκότ «Τζο η Καμήλα» το 1997 έπειτα από δικαστικές διαμάχες) δεν είχε σχεδιαστεί τυχαία. Η μύτη της έμοιαζε με πέος και το στόμα της με όρχεις. Το κοινό στο οποίο στόχευε η εταιρεία ήταν οι άντρες καπνιστές. Και επειδή οι άντρες έχουν εμμονή με τα γεννητικά τους όργανα δεν υπήρχε καλύτερος τρόπος από το να τους περάσουν ασυνείδητα ότι χρειάζονται αυτό το τσιγάρο».
Αφού οι συνέπειες του καπνίσματος στοιχίζουν τεράστια ποσά στο σύστημα υγείας κάθε χώρας, δεν θα ήταν πιο συμφέρον να απαγορευτεί τελείως το τσιγάρο; «Η Phillip Morris έκανε μια έρευνα στην Ευρώπη που έδειξε ότι αν απαγορευόταν το κάπνισμα οι άνθρωποι θα ζούσαν περισσότερο και οι χώρες δεν θα μπορούσαν να τους συντηρήσουν για τόσα χρόνια. Αυτή λοιπόν είναι η ηθική τους».
Στην Ελλάδα παρά την απαγόρευση τα μπαρ και τα εστιατόρια είναι γεμάτα με καπνιστές. «Όποιος είναι υπεύθυνος από την κυβέρνησή σας πρέπει να εφαρμόσει το νόμο. Δεν θα είναι εύκολο. Χρειάζεται υπομονή. Αλλά και στην Ιρλανδία έλεγαν ότι δεν θα μπορέσουν ποτέ να απαγορεύσουν το κάπνισμα. Νόμιζαν ότι θα κλείσουν τα μαγαζιά ή θα πέσει ο τουρισμός. Τους επισκέφτηκα ένα χρόνο μετά την εφαρμογή του μέτρου και όλα τα εστιατόρια και τα μπαρ ήταν γεμάτα. Το μόνο που άλλαξε ήταν ότι έπεσαν οι πωλήσεις των τσιγάρων».
Στην Ελλάδα πολλοί λένε ότι το κάπνισμα είναι δημοκρατικό δικαίωμά τους. «Το δικαίωμά μου σε καθαρό αέρα δεν είναι ανώτερο; Το κάπνισμα δεν είναι δικαίωμα. Εφόσον ξέρεις όλους τους κινδύνους που προκαλεί, το κάπνισμα είναι επιλογή».
Το κάπνισμα με μια ματιά:
-Διαδόθηκε στην Ευρώπη στις αρχές του 17ου αιώνα.
-Απέκτησε γρήγορα φανατικούς θαυμαστές αλλά και εχθρούς. Ο Λόρδος Μπάιρον εκθίασε τον καπνό. Ο βασιλιάς της Αγγλίας, Τζέιμς Α΄ όμως αποκάλεσε τον καπνό «ατμό του Διαβόλου».
-Τη δεκαετία του ’50 ο Βρετανός επιδημιολόγος Σερ Ρίτσαρντ Ντολ απέδειξε ότι το κάπνισμα σκοτώνει.
-Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας το κάπνισμα σκοτώνει 1,6 εκατομμύρια Ευρωπαίους το χρόνο και 5,4 εκατομμύρια ανθρώπους σε όλο τον κόσμο -ή αλλιώς ένα άτομο ανά έξι δευτερόλεπτα.
-Σύμφωνα με έρευνα της Εθνικής Στατιστικής Υπηρεσίας το 2006, 4.498 Έλληνες πέθαναν εκείνη τη χρονιά από στεφανιαία νόσο που οφειλόταν στο κάπνισμα. Ενώ συνολικά οι ημέρες νοσηλείας από ασθένειες που οφείλονται στο κάπνισμα έφτασαν τις 700.000. Αν ο αριθμός των Ελλήνων καπνιστών περιοριζόταν κατά 15% θα μπορούσαμε να μειώσουμε τις άμεσες δαπάνες περίθαλψης κατά 200- 300 εκατομμύρια ευρώ ετησίως.
-Στις ΗΠΑ σύμφωνα με την πιο πρόσφατη μελέτη του Κέντρου Πρόληψης και Ελέγχου Ασθενειών το 2004 πέθαναν 438.000 Αμερικανοί από το τσιγάρο ή το παθητικό κάπνισμα. Ενώ υπολογίζεται ότι για κάθε άτομο που πεθαίνει εξαιτίας του τσιγάρου, άλλοι 20 υποφέρουν από ασθένεις που οφείλονται στο κάπνισμα. Το κόστος από τα νοσήλεια και τις χαμένες εργατικές ώρες υπολογίζεται σε 167 δισ. δολάρια το χρόνο.
https://antapokritis.wordpress.com/2010/03/26/%CE%BF-%C2%ABinsider%C2%BB-%CF%80%CE%BF%CF%85-%CE%B4%CE%B5%CE%BD-%CE%BC%CF%80%CF%8C%CF%81%CE%B5%CF%83%CE%B1%CE%BD-%CE%BD%CE%B1-%CF%86%CE%B9%CE%BC%CF%8E%CF%83%CE%BF%CF%85%CE%BD/
ΠΡΕΖΑ TV
30-8-2017
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου