Οδηγίες σχετικά με κοινούς κανόνες σε όλη την ΕΕ για τη φορολόγηση των επιχειρήσεων και την ενιαία φορολόγηση των διεθνικών μονοπωλιακών ομίλων που δραστηριοποιούνται σε περισσότερα από ένα κράτη - μέλη της ΕΕ υπερψήφισε πρόσφατα το Ευρωκοινοβούλιο. Σε αδρές γραμμές, οι προτάσεις αυτές προβλέπουν κάποιους ενιαίους φορολογικούς κανόνες για μια μικρή κατηγορία μεγάλων επιχειρήσεων και μέτρα, όπως τον ενιαίο υπολογισμό των κερδών μονοπωλιακών ομίλων σε όλα τα κράτη - μέλη της ΕΕ και την κατανομή της φορολογίας στα κράτη - μέλη που εδρεύουν θυγατρικές τους.
Σε ανακοίνωσή της η Ευρωκοινοβουλευτική Ομάδα του ΚΚΕ σημειώνει πως οι Οδηγίες αυτές έχουν διακηρυγμένο στόχο την ολοκλήρωση της ενιαίας καπιταλιστικής αγοράς στην κατεύθυνση περαιτέρω εμβάθυνσης της ΕΕ και της ΟΝΕ, και συμπληρώνει:
«Επικαλούνται τον "περιορισμό του φορολογικού ανταγωνισμού" μεταξύ των κρατών - μελών με βάση "κανόνες για τη φορολογική διοίκηση του κράτους - μέλους της εγκατάστασης των μητρικών επιχειρήσεων". Καταρχήν το περιεχόμενο των οδηγιών αφορά ένα μικρό μόνο τμήμα του κεφαλαίου, αφού θα εφαρμοστούν μόνο για επιχειρήσεις με έσοδα πάνω από 750 εκατομμύρια ευρώ. Οι κοινοί κανόνες για τον υπολογισμό των φορολογητέων κερδών περιλαμβάνουν μια σειρά από μειώσεις, εκπτώσεις και απαλλαγές (όπως π.χ. τις δαπάνες για έρευνα, ενδο-ομιλικές συναλλαγές, απαλλαγή φόρου για κέρδη εκτός ΕΕ υπό προϋποθέσεις κ.ά.). Αρα παραμένουν άθικτα όλα τα προνόμια και οι νόμιμες φοροαπαλλαγές για επιχειρήσεις και ομίλους και σε ορισμένες περιπτώσεις μάλιστα ενισχύονται.
Στο έδαφος αυτό αναπτύσσονται σφοδροί ανταγωνισμοί ανάμεσα σε αστικές τάξεις των κρατών - μελών της ΕΕ και τμήματα του κεφαλαίου, καθώς και με άλλα ιμπεριαλιστικά κέντρα, κυρίως τις ΗΠΑ και την Κίνα, με επίδικο την ισχυροποίηση των διεθνικών μονοπωλιακών ομίλων που εκπροσωπεί κάθε πλευρά. Οι ανταγωνισμοί αυτοί όμως δεν έχουν σχέση με τα λαϊκά συμφέροντα. Αφορούν διαμάχες για την προσέλκυση ξένων επενδύσεων, με μοχλό χαμηλούς φορολογικούς συντελεστές επιχειρηματικών κερδών ή άλλους τρόπους ευνοϊκής φορολογικής μεταχείρισης. Οι αντιθέσεις αυτές εκφράζονται και στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο. Αυτή είναι άλλωστε η άλλη όψη του μπαράζ των δασμών που επιβάλλει αυτήν την περίοδο το ένα ισχυρό ιμπεριαλιστικό κέντρο σε βάρος του άλλου. Στο πλαίσιο αυτό διάφορες προτάσεις, που προβάλλονται ως δήθεν φιλολαϊκές, στην πραγματικότητα εντάσσονται στους μονοπωλιακούς ανταγωνισμούς από τη μία ή την άλλη πλευρά, όπως π.χ. η πρόταση για ενιαίο φορολογικό συντελεστή επιχειρήσεων στην ΕΕ ύψους 20% ή 25%, που ασκεί πιέσεις για μείωση των φορολογικών συντελεστών και στα κράτη - μέλη που σήμερα διατηρούν υψηλότερους.
Οι προπαγανδιστικές κορόνες του Ευρωκοινοβουλίου, της Επιτροπής και των απολογητών της ΕΕ ότι θα χτυπήσουν δήθεν τη φοροδιαφυγή των επιχειρήσεων δεν έχουν καμία σχέση με την πραγματικότητα. Μάλιστα, αυτές προκαλούν θυμηδία την ώρα που κράτη - μέλη της ΕΕ αποτελούν καραμπινάτους φορολογικούς παραδείσους του κεφαλαίου, ενώ πρόσφατα το ΕΚΟΦΙΝ, με απόφασή του που συνυπέγραψε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ εξαίρεσε από τις "μαύρες λίστες" της μέχρι και την περίπτωση του Παναμά στο όνομα της συνεργασίας μαζί του...
Αυτές οι ευρωενωσιακές προπαγανδιστικές καμπάνιες αποσκοπούν να εκτονώσουν την αγανάκτηση των εργαζομένων από τις αποκαλύψεις φοροδιαφυγής μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων αλλά και για τη νόμιμη φοροαποφυγή (που αποτελεί το μεγάλο όγκο) σε μια σειρά από κράτη - μέλη, την ίδια στιγμή που απογειώνεται η υπερφορολόγηση των λαϊκών εισοδημάτων. Επιδιώκουν να εξαπατήσουν τους λαούς ότι με μέτρα καλύτερης διαχείρισης στην ΕΕ και τα κράτη - μέλη της μπορεί τάχα να υπάρξει "δίκαιο" φορολογικό σύστημα, να παταχθεί η φοροδιαφυγή των ομίλων.
Η αλήθεια, όμως, βγαλμένη μέσα από την πείρα των εργαζομένων είναι ότι στον καπιταλισμό δεν υπάρχει "δίκαιη" φορολόγηση, ότι ΕΕ και αστικές κυβερνήσεις ούτε θέλουν ούτε μπορούν να χτυπήσουν τη φοροδιαφυγή του κεφαλαίου. Το φορολογικό σύστημα στον καπιταλισμό, οι κρατικοί και ευρωενωσιακοί προϋπολογισμοί αποτελούν εργαλεία υλοποίησης της ταξικής πολιτικής, μηχανισμούς αναδιανομής του κοινωνικά παραγόμενου πλούτου προς όφελος του κεφαλαίου. Γι' αυτό σε όλα τα κράτη - μέλη της ΕΕ το κεφάλαιο φοροδιαφεύγει νόμιμα, απολαμβάνει προκλητικά φορολογικά προνόμια, φοροαπαλλαγές και μειώσεις φόρων, θεσπισμένα με νόμους. Σε όλα τα κράτη - μέλη της ΕΕ μειώνεται ο συντελεστής φορολογίας των κερδών των επιχειρήσεων, την οποία πληρώνουν τα λαϊκά στρώματα με αύξηση της άμεσης και έμμεσης φορολόγησής τους, με μείωση του αφορολόγητου ορίου, κατάργηση εκπτώσεων ή μειώσεων φόρου για πραγματικές δαπάνες των λαϊκών νοικοκυριών κ.λπ. Τα έσοδα από τη φορολογία άλλωστε στη συντριπτική τους πλειοψηφία αποτελούνται από τους φόρους των μισθωτών και συνταξιούχων.
Σε διαμετρικά αντίθετη κατεύθυνση με τις αντιλαϊκές αυτές επιδιώξεις, που υπηρετούν την κερδοφορία των ομίλων, βρίσκονται η πολιτική και οι προτάσεις του ΚΚΕ, με αφετηρία την αντίληψη ότι κύρια πηγή των φορολογικών εσόδων πρέπει να αποτελέσει η φορολογία του κεφαλαίου και της μεγάλης περιουσίας, με αύξηση του φορολογικού συντελεστή των κερδών των επιχειρηματικών ομίλων στο 45%, κατάργηση των προνομίων και φοροαπαλλαγών τους, των ειδικών φορολογικών καθεστώτων, με ταυτόχρονη απαλλαγή από τα φορολογικά βάρη της λαϊκής οικογένειας, με γενναία αύξηση του αφορολόγητου ορίου, κατάργηση των έμμεσων φόρων στα εμπορεύματα και τις υπηρεσίες που καλύπτουν τις βασικές λαϊκές ανάγκες και των διαφόρων χαρατσιών στη λαϊκή κατοικία, στους αυτοαπασχολούμενους κ.λπ.».
https://www.rizospastis.gr/
Σε ανακοίνωσή της η Ευρωκοινοβουλευτική Ομάδα του ΚΚΕ σημειώνει πως οι Οδηγίες αυτές έχουν διακηρυγμένο στόχο την ολοκλήρωση της ενιαίας καπιταλιστικής αγοράς στην κατεύθυνση περαιτέρω εμβάθυνσης της ΕΕ και της ΟΝΕ, και συμπληρώνει:
«Επικαλούνται τον "περιορισμό του φορολογικού ανταγωνισμού" μεταξύ των κρατών - μελών με βάση "κανόνες για τη φορολογική διοίκηση του κράτους - μέλους της εγκατάστασης των μητρικών επιχειρήσεων". Καταρχήν το περιεχόμενο των οδηγιών αφορά ένα μικρό μόνο τμήμα του κεφαλαίου, αφού θα εφαρμοστούν μόνο για επιχειρήσεις με έσοδα πάνω από 750 εκατομμύρια ευρώ. Οι κοινοί κανόνες για τον υπολογισμό των φορολογητέων κερδών περιλαμβάνουν μια σειρά από μειώσεις, εκπτώσεις και απαλλαγές (όπως π.χ. τις δαπάνες για έρευνα, ενδο-ομιλικές συναλλαγές, απαλλαγή φόρου για κέρδη εκτός ΕΕ υπό προϋποθέσεις κ.ά.). Αρα παραμένουν άθικτα όλα τα προνόμια και οι νόμιμες φοροαπαλλαγές για επιχειρήσεις και ομίλους και σε ορισμένες περιπτώσεις μάλιστα ενισχύονται.
Στο έδαφος αυτό αναπτύσσονται σφοδροί ανταγωνισμοί ανάμεσα σε αστικές τάξεις των κρατών - μελών της ΕΕ και τμήματα του κεφαλαίου, καθώς και με άλλα ιμπεριαλιστικά κέντρα, κυρίως τις ΗΠΑ και την Κίνα, με επίδικο την ισχυροποίηση των διεθνικών μονοπωλιακών ομίλων που εκπροσωπεί κάθε πλευρά. Οι ανταγωνισμοί αυτοί όμως δεν έχουν σχέση με τα λαϊκά συμφέροντα. Αφορούν διαμάχες για την προσέλκυση ξένων επενδύσεων, με μοχλό χαμηλούς φορολογικούς συντελεστές επιχειρηματικών κερδών ή άλλους τρόπους ευνοϊκής φορολογικής μεταχείρισης. Οι αντιθέσεις αυτές εκφράζονται και στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο. Αυτή είναι άλλωστε η άλλη όψη του μπαράζ των δασμών που επιβάλλει αυτήν την περίοδο το ένα ισχυρό ιμπεριαλιστικό κέντρο σε βάρος του άλλου. Στο πλαίσιο αυτό διάφορες προτάσεις, που προβάλλονται ως δήθεν φιλολαϊκές, στην πραγματικότητα εντάσσονται στους μονοπωλιακούς ανταγωνισμούς από τη μία ή την άλλη πλευρά, όπως π.χ. η πρόταση για ενιαίο φορολογικό συντελεστή επιχειρήσεων στην ΕΕ ύψους 20% ή 25%, που ασκεί πιέσεις για μείωση των φορολογικών συντελεστών και στα κράτη - μέλη που σήμερα διατηρούν υψηλότερους.
Οι προπαγανδιστικές κορόνες του Ευρωκοινοβουλίου, της Επιτροπής και των απολογητών της ΕΕ ότι θα χτυπήσουν δήθεν τη φοροδιαφυγή των επιχειρήσεων δεν έχουν καμία σχέση με την πραγματικότητα. Μάλιστα, αυτές προκαλούν θυμηδία την ώρα που κράτη - μέλη της ΕΕ αποτελούν καραμπινάτους φορολογικούς παραδείσους του κεφαλαίου, ενώ πρόσφατα το ΕΚΟΦΙΝ, με απόφασή του που συνυπέγραψε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ εξαίρεσε από τις "μαύρες λίστες" της μέχρι και την περίπτωση του Παναμά στο όνομα της συνεργασίας μαζί του...
Αυτές οι ευρωενωσιακές προπαγανδιστικές καμπάνιες αποσκοπούν να εκτονώσουν την αγανάκτηση των εργαζομένων από τις αποκαλύψεις φοροδιαφυγής μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων αλλά και για τη νόμιμη φοροαποφυγή (που αποτελεί το μεγάλο όγκο) σε μια σειρά από κράτη - μέλη, την ίδια στιγμή που απογειώνεται η υπερφορολόγηση των λαϊκών εισοδημάτων. Επιδιώκουν να εξαπατήσουν τους λαούς ότι με μέτρα καλύτερης διαχείρισης στην ΕΕ και τα κράτη - μέλη της μπορεί τάχα να υπάρξει "δίκαιο" φορολογικό σύστημα, να παταχθεί η φοροδιαφυγή των ομίλων.
Η αλήθεια, όμως, βγαλμένη μέσα από την πείρα των εργαζομένων είναι ότι στον καπιταλισμό δεν υπάρχει "δίκαιη" φορολόγηση, ότι ΕΕ και αστικές κυβερνήσεις ούτε θέλουν ούτε μπορούν να χτυπήσουν τη φοροδιαφυγή του κεφαλαίου. Το φορολογικό σύστημα στον καπιταλισμό, οι κρατικοί και ευρωενωσιακοί προϋπολογισμοί αποτελούν εργαλεία υλοποίησης της ταξικής πολιτικής, μηχανισμούς αναδιανομής του κοινωνικά παραγόμενου πλούτου προς όφελος του κεφαλαίου. Γι' αυτό σε όλα τα κράτη - μέλη της ΕΕ το κεφάλαιο φοροδιαφεύγει νόμιμα, απολαμβάνει προκλητικά φορολογικά προνόμια, φοροαπαλλαγές και μειώσεις φόρων, θεσπισμένα με νόμους. Σε όλα τα κράτη - μέλη της ΕΕ μειώνεται ο συντελεστής φορολογίας των κερδών των επιχειρήσεων, την οποία πληρώνουν τα λαϊκά στρώματα με αύξηση της άμεσης και έμμεσης φορολόγησής τους, με μείωση του αφορολόγητου ορίου, κατάργηση εκπτώσεων ή μειώσεων φόρου για πραγματικές δαπάνες των λαϊκών νοικοκυριών κ.λπ. Τα έσοδα από τη φορολογία άλλωστε στη συντριπτική τους πλειοψηφία αποτελούνται από τους φόρους των μισθωτών και συνταξιούχων.
Σε διαμετρικά αντίθετη κατεύθυνση με τις αντιλαϊκές αυτές επιδιώξεις, που υπηρετούν την κερδοφορία των ομίλων, βρίσκονται η πολιτική και οι προτάσεις του ΚΚΕ, με αφετηρία την αντίληψη ότι κύρια πηγή των φορολογικών εσόδων πρέπει να αποτελέσει η φορολογία του κεφαλαίου και της μεγάλης περιουσίας, με αύξηση του φορολογικού συντελεστή των κερδών των επιχειρηματικών ομίλων στο 45%, κατάργηση των προνομίων και φοροαπαλλαγών τους, των ειδικών φορολογικών καθεστώτων, με ταυτόχρονη απαλλαγή από τα φορολογικά βάρη της λαϊκής οικογένειας, με γενναία αύξηση του αφορολόγητου ορίου, κατάργηση των έμμεσων φόρων στα εμπορεύματα και τις υπηρεσίες που καλύπτουν τις βασικές λαϊκές ανάγκες και των διαφόρων χαρατσιών στη λαϊκή κατοικία, στους αυτοαπασχολούμενους κ.λπ.».
https://www.rizospastis.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου