Κατάργηση του «Δουβλίνου» ως παρωχημένου, κατά των δευτερογενών μεταφορών αλλά υπέρ των κέντρων προσφύγων εκτός ΕΕ προβλέπει η ιταλική πρόταση που κατέθεσε σήμερα ο Πρωθυπουργός Τζουζέπε Κόντε στην μίνι Σύνοδο των Βρυξελλών. Στην πρόταση με τον τίτλο «Ευρωπαϊκή Πολυεπίπεδη στρατηγική για την Μετανάστευση» (European Multilevel Strategy for Migration) οι Ιταλοί τονίζουν ότι «Η Ευρώπη καλείται να αντιμετωπίσει μια κρίσιμη πρόκληση. Εάν δεν εφαρμόσει μια αποτελεσματική πολιτική ρύθμισης και διαχείρισης των μεταναστευτικών ρευμάτων, κινδυνεύει να χάσει ολόκληρο το ευρωπαϊκό οικοδόμημα. Χρειαζόμαστε μια ολοκληρωμένη πολυεπίπεδη προσέγγιση που να συνδυάζει τα δικαιώματα και τις ευθύνες».
Η Ιταλία τονίζει ότι επιθυμεί να συμβάλει εποικοδομητικά στη διαμόρφωση αυτής της νέας προσέγγισης. «Πρέπει να προχωρήσουμε από τη διαχείριση έκτακτης ανάγκης στη διαρθρωτική διαχείριση του φαινομένου της μετανάστευσης. Αυτό επιτυγχάνεται πρώτα απ 'όλα με την κατανομή των πρωτογενών ροών (εισροών) στην Ευρώπη, μόνο τότε θα ρυθμιστούν αργότερα οι δευτερογενείς ροές (ενδοευρωπαϊκές μετατοπίσεις)», σημειώνει το κείμενο.
Ακολουθούν τα 10 σημεία:
1. Εντατικοποίηση των συμφωνιών και των σχέσεων μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των τρίτων χωρών από τις οποίες φεύγουν οι μετανάστες. Για παράδειγμα, η Λιβύη και ο Νίγηρας, με τη βοήθεια των οποίων μειώθηκαν οι αναχωρήσεις κατά 80% το 2018.
2. Κέντρα διεθνούς προστασίας στις χώρες διαμετακόμισης, να αξιολογήσουν τις αιτήσεις ασύλου και να προσφέρουν νομική συνδρομή στους μετανάστες, και για εκούσιο επαναπατρισμό. Για το σκοπό αυτό, η ΕΕ πρέπει να συνεργαστεί με την UNHCR και το ΔΟΜ. Ως εκ τούτου, είναι επείγον να αναχρηματοδοτήσει το Ταμείο Εμπιστοσύνης ΕΕ-Αφρικής (το οποίο σήμερα έχει συνολική υπερανάληψη ύψους 500 εκατ. Ευρώ) το οποίο επηρεάζει επίσης την καταπολέμηση της παράνομης μετανάστευσης στα σύνορα Λιβύης-Νίγηρα.
3. Ενίσχυση των εξωτερικών συνόρων. Η Ιταλία υποστηρίζει ήδη αποστολές της ΕΕ (EUNAVFOR MED Sophia και Joint Operation Themis) και υποστηρίζει το Σώμα Συνοριοφυλακής Ακτοφυλακής. Να ενισχυθούν.
4. Κατάργηση του Δουβλίνου (πιο σύνθετος στόχος). Φτιαγμένος για άλλους σκοπούς, είναι πλέον ανεπαρκής. Μόνο το 7% των μεταναστών είναι πρόσφυγες. Χωρίς να παρεμβαίνουμε σωστά, κινδυνεύουμε να χάσουμε τη δυνατότητα υιοθέτησης ενός πραγματικά αποτελεσματικού ευρωπαϊκού μέσου. Το κοινό ευρωπαϊκό σύστημα για το άσυλο σήμερα βασίζεται σε ένα παράδοξο: τα δικαιώματα αναγνωρίζονται μόνο εάν οι άνθρωποι καταφέρνουν να φτάσουν στην Ευρώπη.
5. Χώρες πρώτης άφιξης. Όποιος φθάνει στην Ιταλία, προσγειώνεται στην Ευρώπη. Να επιβεβαιώσουμε την υπευθυνότητα-αλληλεγγύη. Αλλιώς η Σένγκεν διακυβεύεται.
6. Συνευθύνη μεταξύ των κρατών μελών για τα ναυάγια στη θάλασσα. Δεν μπορεί το βάρος να πέσει στις χώρες της πρώτης άφιξης.
7. Η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να καταπολεμήσει την «εμπορία ανθρώπων» και να τις εγκληματικές οργανώσεις που προωθούν τη σωματεμπορία και τις ψεύτικες ψευδαισθήσεις των μεταναστών μέσω κοινών πρωτοβουλιών που δεν έχουν ανατεθεί μόνο σε μεμονωμένα κράτη μέλη.
8. Δεν μπορούμε να φέρουμε όλους στην Ιταλία ή την Ισπανία. Τα κέντρα προστασίας είναι απαραίτητα σε αρκετές ευρωπαϊκές χώρες για τη διασφάλιση των δικαιωμάτων των ατόμων που φθάνουν και για την αποφυγή προβλημάτων δημόσιας τάξης και υπερπληθυσμού.
9. Είμαστε υπέρ του περιορισμού των δευτερογενών μετακινήσεων. Με την εφαρμογή των προηγούμενων αρχών, οι ενδοευρωπαϊκές κινητοποιήσεις προσφύγων είναι απλώς οριακές. Έτσι, οι δευτερεύουσες κινήσεις μπορούν να αποτελέσουν αντικείμενο τεχνικών συμφωνιών μεταξύ των χωρών που πλήττονται περισσότερο.
10. Κάθε κράτος καθορίζει ποσοστώσεις εισόδου για οικονομικούς μετανάστες. Είναι μια αρχή που πρέπει να γίνει σεβαστή, αλλά πρέπει να προβλεφθούν κατάλληλα αντίμετρα (κυρώσεις) για τη χρηματοδότηση των κρατών που δεν προσφέρουν την υποδοχή των προσφύγων.
Μαρία Ψαρά
news247.gr
Η Ιταλία τονίζει ότι επιθυμεί να συμβάλει εποικοδομητικά στη διαμόρφωση αυτής της νέας προσέγγισης. «Πρέπει να προχωρήσουμε από τη διαχείριση έκτακτης ανάγκης στη διαρθρωτική διαχείριση του φαινομένου της μετανάστευσης. Αυτό επιτυγχάνεται πρώτα απ 'όλα με την κατανομή των πρωτογενών ροών (εισροών) στην Ευρώπη, μόνο τότε θα ρυθμιστούν αργότερα οι δευτερογενείς ροές (ενδοευρωπαϊκές μετατοπίσεις)», σημειώνει το κείμενο.
Ακολουθούν τα 10 σημεία:
1. Εντατικοποίηση των συμφωνιών και των σχέσεων μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των τρίτων χωρών από τις οποίες φεύγουν οι μετανάστες. Για παράδειγμα, η Λιβύη και ο Νίγηρας, με τη βοήθεια των οποίων μειώθηκαν οι αναχωρήσεις κατά 80% το 2018.
2. Κέντρα διεθνούς προστασίας στις χώρες διαμετακόμισης, να αξιολογήσουν τις αιτήσεις ασύλου και να προσφέρουν νομική συνδρομή στους μετανάστες, και για εκούσιο επαναπατρισμό. Για το σκοπό αυτό, η ΕΕ πρέπει να συνεργαστεί με την UNHCR και το ΔΟΜ. Ως εκ τούτου, είναι επείγον να αναχρηματοδοτήσει το Ταμείο Εμπιστοσύνης ΕΕ-Αφρικής (το οποίο σήμερα έχει συνολική υπερανάληψη ύψους 500 εκατ. Ευρώ) το οποίο επηρεάζει επίσης την καταπολέμηση της παράνομης μετανάστευσης στα σύνορα Λιβύης-Νίγηρα.
3. Ενίσχυση των εξωτερικών συνόρων. Η Ιταλία υποστηρίζει ήδη αποστολές της ΕΕ (EUNAVFOR MED Sophia και Joint Operation Themis) και υποστηρίζει το Σώμα Συνοριοφυλακής Ακτοφυλακής. Να ενισχυθούν.
4. Κατάργηση του Δουβλίνου (πιο σύνθετος στόχος). Φτιαγμένος για άλλους σκοπούς, είναι πλέον ανεπαρκής. Μόνο το 7% των μεταναστών είναι πρόσφυγες. Χωρίς να παρεμβαίνουμε σωστά, κινδυνεύουμε να χάσουμε τη δυνατότητα υιοθέτησης ενός πραγματικά αποτελεσματικού ευρωπαϊκού μέσου. Το κοινό ευρωπαϊκό σύστημα για το άσυλο σήμερα βασίζεται σε ένα παράδοξο: τα δικαιώματα αναγνωρίζονται μόνο εάν οι άνθρωποι καταφέρνουν να φτάσουν στην Ευρώπη.
5. Χώρες πρώτης άφιξης. Όποιος φθάνει στην Ιταλία, προσγειώνεται στην Ευρώπη. Να επιβεβαιώσουμε την υπευθυνότητα-αλληλεγγύη. Αλλιώς η Σένγκεν διακυβεύεται.
6. Συνευθύνη μεταξύ των κρατών μελών για τα ναυάγια στη θάλασσα. Δεν μπορεί το βάρος να πέσει στις χώρες της πρώτης άφιξης.
7. Η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να καταπολεμήσει την «εμπορία ανθρώπων» και να τις εγκληματικές οργανώσεις που προωθούν τη σωματεμπορία και τις ψεύτικες ψευδαισθήσεις των μεταναστών μέσω κοινών πρωτοβουλιών που δεν έχουν ανατεθεί μόνο σε μεμονωμένα κράτη μέλη.
8. Δεν μπορούμε να φέρουμε όλους στην Ιταλία ή την Ισπανία. Τα κέντρα προστασίας είναι απαραίτητα σε αρκετές ευρωπαϊκές χώρες για τη διασφάλιση των δικαιωμάτων των ατόμων που φθάνουν και για την αποφυγή προβλημάτων δημόσιας τάξης και υπερπληθυσμού.
9. Είμαστε υπέρ του περιορισμού των δευτερογενών μετακινήσεων. Με την εφαρμογή των προηγούμενων αρχών, οι ενδοευρωπαϊκές κινητοποιήσεις προσφύγων είναι απλώς οριακές. Έτσι, οι δευτερεύουσες κινήσεις μπορούν να αποτελέσουν αντικείμενο τεχνικών συμφωνιών μεταξύ των χωρών που πλήττονται περισσότερο.
10. Κάθε κράτος καθορίζει ποσοστώσεις εισόδου για οικονομικούς μετανάστες. Είναι μια αρχή που πρέπει να γίνει σεβαστή, αλλά πρέπει να προβλεφθούν κατάλληλα αντίμετρα (κυρώσεις) για τη χρηματοδότηση των κρατών που δεν προσφέρουν την υποδοχή των προσφύγων.
Μαρία Ψαρά
news247.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου