Tο δόγμα της ελεύθερης οικονομίας θέλει να φέρει και σε όλες τις βαθμίδες του εκπαιδευτικού μας συστήματος η Νέα Δημοκρατία, όπως επιβεβαιώνεται από το πρόγραμμά της για την Παιδεία, το οποίο παρουσίασε το Σάββατο ο Κυριάκος Μητσοτάκης μαζί με τον αντιπρόεδρο του κόμματος, Κωστή Χατζηδάκη, και την αρμόδια Τομεάρχη, Νίκη Κεραμέως.
Βασική κατεύθυνση του προγράμματος είναι η απόλυτη σύνδεση της εκπαίδευσης με την οικονομία και την αγορά εργασίας, με τον πρόεδρο της Ν.Δ. να δηλώνει εξαρχής ότι θεωρεί την εκπαίδευση «μηχανή που θα κινήσει την οικονομία, με την οποία οφείλει να συμβαδίζει».
Σε αυτό το πλαίσιο, ο κ. Μητσοτάκης συνέδεσε ευθέως την αξιολόγηση των δημόσιων πανεπιστημίων και των σχολικών μονάδων με τη χρηματοδότησή τους, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την πιθανή ανισοκατανομή πόρων και την υποβάθμιση κάποιων εξ αυτών. Και παράλληλα συνέδεσε ευθέως την αξιολόγηση των εκπαιδευτικών «με πιο γρήγορες μισθολογικές προαγωγές», κάτι που παραπέμπει στο καθεστώς των υπαλλήλων του ιδιωτικού τομέα.
Αλλωστε, στο όραμα του κ. Μητσοτάκη περιλαμβάνεται και η άσκηση εμπορικής δραστηριότητας από τα σχολεία και η μετατροπή των διευθυντών σε μάνατζερ για την εξεύρεση πρόσθετων πόρων.
Ειδικότερα, δήλωσε ότι «ένα σχολείο θα μπορεί να ενοικιάζει χώρους του, να αξιοποιεί τα έσοδά του για τον εκσυγχρονισμό των υποδομών του».
Επιπλέον για τους μαθητές μίλησε για εισαγωγή του θεσμού της «άσκησης» σε επιχειρήσεις, ενώ στις θέσεις της Ν.Δ. είναι και η εισαγωγή της «επιχειρηματικότητας» ως νέας εκπαιδευτικής θεματικής. Για την εισαγωγή στα πανεπιστήμια δήλωσε ότι «το μοντέλο, σήμερα, δεν είναι “ένας ακόμα δικηγόρος ή ένας γιατρός” [...] αλλά ένας 20άρης καλά καταρτισμένος και περήφανος για την ειδικότητά του», τονίζοντας ότι «αυτό ζητά η εξέλιξη της οικονομίας».
Με άλλα λόγια, για τον πρόεδρο της Ν.Δ. το κριτήριο φοίτησης στις σχολές δεν είναι η μόρφωση, αλλά καθαρά τα όσα υπαγορεύει η αγορά.
Παράλληλα ο κ. Μητσοτάκης, επιμένοντας στην ατζέντα του νόμου και της τάξης, χαρακτήρισε, για άλλη μια φορά, πολλές σχολές «γιάφκες της βίας και στέκια του εγκλήματος. Με κουκουλοφόρους, μολότοφ, εμπόρους ναρκωτικών να απειλούν καθημερινά φοιτητές», προκειμένου στη συνέχεια να δηλώσει ότι «ο νόμος για το άσυλο θα καταργηθεί». Επανέλαβε βέβαια και την πάγια θέση του υπέρ της αναθεώρησης του άρθρου 16 για τη δημιουργία ιδιωτικών πανεπιστημίων, που η Ν.Δ. διακαώς επιθυμεί.
Κατά τ’ άλλα, επανέφερε μια σειρά από συνταγές που έχουν εφαρμοστεί από προηγούμενες κυβερνήσεις, όπως τα Συμβούλια Ιδρυμάτων, το όριο φοίτησης ν+2 και η τράπεζα θεμάτων, συνταγές στις οποίες έχει ασκηθεί μεγάλη κριτική και στην πράξη έχουν αποτύχει.
Την ίδια ώρα, ο Κ. Χατζηδάκης δήλωσε ότι είναι δέσμευση της Ν.Δ. η κατάργηση όλων των διατάξεων της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ αναφορικά με την ιδιωτική εκπαίδευση, τις οποίες χαρακτήρισε «ανελεύθερες και οπισθοδρομικές», καταλήγοντας: «είναι ανόητο να είμαστε η τελευταία σοβιετική δημοκρατία της Ευρώπης».
Οι δηλώσεις του αυτές προκάλεσαν τη σφοδρή αντίδραση του προέδρου της ΟΙΕΛΕ, Μιχάλη Κουρουτού, ο οποίος απάντησε: «Προκαλέσατε ζημία όχι μόνο στο πολιτικό σας προφίλ, αλλά κυρίως στην παράταξή σας, που την εμφανίζετε να εκπροσωπεί μόνο τους 150 επιχειρηματίες της εκπαίδευσης και να στρέφει την πλάτη της στους δεκάδες χιλιάδες ιδιωτικούς εκπαιδευτικούς, οι οποίοι χθες με ιδιαίτερη προσοχή παρακολουθούσαν την εκδήλωση και που με κατέκλυσαν με τηλεφωνήματα αγανάκτησης για την τοποθέτησή σας».
Ο ΣΥΡΙΖΑ σχολίασε ότι «θα μπορούσε να τα πει (σ.σ. ο Κυρ. Μητσοτάκης) και με μια φράση: Θα καταργήσει τη δημόσια, δωρεάν Παιδεία, θα απολύσει εκπαιδευτικούς, θα τα δώσει όλα στους ιδιώτες».
Αναλυτικά το πρόγραμμα της Νέα Δημοκρατίας για την Παιδεία κινείται στους εξής άξονες:
1. Η Παιδεία ως κεντρικό όχημα για την ανάπτυξη της οικονομίας
Καλλιέργεια δεξιοτήτων, δυνατότητα άσκησης σε επιχειρήσεις, καθιέρωση Εθνικού Απολυτηρίου και ιδιωτικά πανεπιστήμια. Τα σχολεία μετατρέπονται σε προθαλάμους για την αγορά εργασίας, προάγοντας αποκλειστικά και μόνο δεξιότητες που πιθανότατα φανούν χρήσιμες στην αναζήτηση εργασίας, προτείνοντας μάλιστα την εισαγωγή του θεσμού της άσκησης μαθητών σε επιχειρήσεις. Η γνώση εργαλειοποιείται και ποσοτικοποιείται. Ουσιαστικά δηλαδή μιλάμε για την πλήρη υιοθέτηση των προτάσεων του Συνδέσμου Επιχειρήσεων και Βιομηχανιών (ΣΕΒ) και των συνταγών του ΟΟΣΑ. Η καθιέρωση Εθνικού Απολυτηρίου, ο βαθμός του οποίου θα προκύπτει από τον συνυπολογισμό των βαθμών και των τριών τάξεων του Λυκείου, με ειδικό συντελεστή ανά τάξη και μάλιστα κατόπιν εξέτασης σε θέματα μέσα από την Τράπεζα Θεμάτων, μας πάει πίσω πολλά χρόνια, σε μοντέλα που δοκιμάστηκαν και απέτυχαν. Η ΟΛΜΕ - Ομοσπονδία Λειτουργών Μέσης Εκπαίδευσης έχει εκφράσει την αντίθεσή της στις διάφορες παραλλαγές του Εθνικού Απολυτηρίου, διότι πρόκειται για ένα σύστημα που ενισχύει τη σχολική διαρροή ιδιαίτερα στα λιγότερο προνομιούχα οικονομικά στρώματα και την αλλοίωση του χαρακτήρα της δημόσιας εκπαίδευσης, με την κυριαρχία των εξετάσεων σε ολόκληρο το Λύκειο.
2. Διοικητική και οικονομική αυτονομία των εκπαιδευτικών μονάδων
Η Ν.Δ. κάνει λόγο για απελευθέρωση του δημόσιου σχολείου από τον «ασφυκτικό εναγκαλισμό του υπουργείου» σε επίπεδο οργανωτικό και διοικητικό, αλλά και σε επίπεδο παιδαγωγικό. Η παραπάνω πρόταση κινείται έξω και πέρα από τις εκφρασμένες θέσεις των δύο μεγάλων εκπαιδευτικών ομοσπονδιών, της ΔΟΕ - Διδασκαλική Ομοσπονδία Ελλάδας και της ΟΛΜΕ. Η ΔΟΕ ακούει θετικά την έως έναν βαθμό παιδαγωγική ευελιξία, τονίζοντας ωστόσο την ανάγκη ύπαρξης ενός κεντρικού προγράμματος σπουδών για όλα τα σχολεία, ενώ η αναζήτηση πόρων από τις διοικήσεις των εκάστοτε σχολικών μονάδων βρίσκει αντίθετες και τις δύο Ομοσπονδίες. Η ΟΛΜΕ μάλιστα έχει τοποθετηθεί πολλάκις και στο παρελθόν σχετικά με το ζήτημα, απορρίπτοντας το μοντέλο των διευθυντών/μάνατζερ που θα προσπαθούν να διασφαλίσουν ιδιωτικούς πόρους για τη χρηματοδότηση των σχολικών μονάδων των οποίων είναι επικεφαλής.
Σε ό,τι αφορά την ανώτατη εκπαίδευση, η Ν.Δ. μιλάει για αυτοτέλεια των ιδρυμάτων και σύνδεση των πανεπιστημίων με την αγορά εργασίας, η οποία υπάρχει και τώρα σε κάποιον βαθμό, χωρίς ωστόσο να ωφελείται εξ ορισμού η ακαδημαϊκή πρόοδος. Κι όλα αυτά σε συνδυασμό με την εμμονή του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης για αναθεώρηση του άρθρου 16 και τη δυνατότητα ίδρυσης μη κρατικών και ιδιωτικών πανεπιστημίων. Το ερώτημα είναι το εξής: μη κρατικά πανεπιστήμια σημαίνει και μη κρατική χρηματοδότηση; 'Η θα δούμε φαινόμενα κρατικοδίαιτων επιχειρήσεων και υποβάθμιση των δημόσιων πανεπιστημίων; Και εν τέλει, με την πρόταση για την ανάγκη καθορισμού του ετήσιου αριθμού εισακτέων και της βάσης εισαγωγής από το εκάστοτε εκπαιδευτικό ίδρυμα, καθώς και την επαναφορά του ανώτατου χρονικού ορίου ολοκλήρωσης των προπτυχιακών σπουδών στα ν+2 έτη, φαίνεται να δημιουργείται η μελλοντική «πελατεία» των ιδιωτικών πανεπιστημίων.
3. Αξιολόγηση σε όλα τα επίπεδα
Αξιολόγηση των σχολικών μονάδων από τους ίδιους τους εκπαιδευτικούς, τους μαθητές και τους γονείς με τη χρήση ηλεκτρονικών ερωτηματολογίων, ατομική αξιολόγηση εκπαιδευτικών και άμεση σύνδεση της κρατικής χρηματοδότησης με τα αποτελέσματα της αξιολόγησης.
«Η αξιολόγηση του εκπαιδευτικού έργου δεν είναι μία “εξωτερική” αποτίμηση της σχολικής πραγματικότητας (από κάποιους τρίτους), αλλά μία εσωτερική υπόθεση της εκπαιδευτικής κοινότητας, που αποβλέπει (και με διάθεση αυτοκριτικής) στην αναμόρφωση της παιδαγωγικής πράξης», είναι η θέση της ΟΛΜΕ, με την οποία συντάσσεται και η ΔΟΕ. Η αντίθεσή τους έγκειται στο γεγονός ότι, στο παρελθόν, η αξιολόγηση συνδέθηκε με μισθολογικές μειώσεις και στασιμότητα, καθώς και με την κατηγοριοποίηση σχολικών μονάδων, που ήταν σε άμεση συνάρτηση με την οικονομική ενίσχυσή τους.
Φυσικά, ούτε η τριτοβάθμια θα μπορούσε να ξεφύγει από το νεοφιλελεύθερο μοντέλο που προωθεί η Ν.Δ., η οποία καταπώς φαίνεται αντιμετωπίζει τα πανεπιστήμια με όρους επιχειρήσεων, σύμφωνα με τους οποίους θα επικρατήσει αυτή με τον καλύτερο μάνατζερ, ωθώντας τα σε μία κούρσα προσέλκυσης ιδιωτικών πόρων.
4. Νέο πλαίσιο για την ιδιωτική εκπαίδευση
Η Ν.Δ. προτάσσει το δικαίωμα της «ελεύθερης γονεϊκής επιλογής» δημόσιου η ιδιωτικού σχολείου, αναθεώρηση του ρυθμιστικού πλαισίου όσον αφορά την εποπτεία των ιδιωτικών σχολείων από το υπουργείο Παιδείας και επαναφορά των απογευματινών δραστηριοτήτων των ιδιωτικών σχολείων.
Σε ό,τι αφορά την «ελεύθερη γονεϊκή επιλογή», κύκλοι της ΟΙΕΛΕ (Ομοσπονδία Ιδιωτικών Εκπαιδευτικών Λειτουργών Ελλάδας) τονίζουν ότι προωθείται το σύστημα των κουπονιών, τα οποία θα χορηγούνται στους γονείς, προκειμένου να επιλέξουν σε ποια σχολική μονάδα θα εγγράψουν τα παιδιά τους.
Πολλοί είναι αυτοί που θα επιλέξουν κάποιο ιδιωτικό σχολείο, σημείο εξαιρετικά προβληματικό, καθώς ουσιαστικά κρατικά χρήματα θα αφαιρούνται από τη δημόσια εκπαίδευση και θα δίνονται απευθείας σε ιδιώτες.
Οσο για την επαναφορά των απογευματινών δραστηριοτήτων, ουδέποτε καταργήθηκαν. Οι σχολάρχες εξακολουθούν να έχουν τη δυνατότητα να εντάσσουν τέτοιου είδους δραστηριότητες στο πακέτο που προσφέρουν, με μόνη υποχρέωση να δηλώνουν τους εκπαιδευτικούς που απασχολούνται σε αυτές στις διευθύνσεις εκπαίδευσης και άρα να τους πληρώνουν αντιστοίχως.
Ερευνα του ΚΑΝΕΠ/ΓΣΕΕ έχει δείξει, άλλωστε, ότι, μέχρι το 2016, οι εκπαιδευτικοί δεν αμείβονταν για το 96% των δραστηριοτήτων αυτών, οι οποίες αποτέλεσαν επί χρόνια πηγή μαύρου πλουτισμού και φοροδιαφυγής.
Τέλος, η κατάργηση της εποπτείας των ιδιωτικών σχολείων από το κράτος θέτει το εξαιρετικά σοβαρό ζήτημα της νομιμοποίησης των παρεχόμενων τίτλων σπουδών.
5. Νόμος και τάξη
Η Ν.Δ. προτείνει μέτρα προστασίας στα σχολεία και τον περιβάλλοντα χώρο, αλλά και κατάργηση του ακαδημαϊκού ασύλου, με την αυτεπάγγελτη επέμβαση των δημοσίων αρχών για κάθε αξιόποινη πράξη που λαμβάνει χώρα στα Ακαδημαϊκά Ιδρύματα αλλά και πειθαρχικές ευθύνες, όταν οι Πρυτανικές Αρχές δεν ενημερώνουν έγκαιρα τα αρμόδια δημόσια όργανα για παραβατικές πράξεις.
Θυμίζουμε ότι το πανεπιστημιακό άσυλο σήμερα δεν απαγορεύει την επέμβαση της Αστυνομίας όταν διαπράττονται αδικήματα εντός των πανεπιστημιακών χώρων, ενώ, ακόμη κι όταν αυτό είχε καταργηθεί με τον νόμο Διαμαντοπούλου το 2011, δεν διαπιστώθηκε κάποια αισθητή ποσοτική ή ποιοτική επίδραση στην παραβατικότητα στους ακαδημαϊκούς χώρους.
Θέμης Κοτσιφάκης, εκπαιδευτικός, συντονιστής τμήματος παιδείας Κ.Ε. ΣΥΡΙΖΑ
«Το τέλος της δημόσιας εκπαίδευσης»
Θέμης Κοτσιφάκης
Με το πρόγραμμα που ανακοίνωσε η Ν.Δ., αποκαλύπτεται και σε κάθε δύσπιστο το σκληρό νεοφιλελεύθερο σχέδιό της για τη δημόσια παιδεία. Τα σχολεία θα αξιολογούνται και θα κατατάσσονται σε άριστα και «παρακατιανά», θα έχουν «οικονομική αυτονομία», ώστε τα ίδια με νοίκιασμα των χώρων τους να φροντίζουν για τη χρηματοδότησή τους!
Ολα θυσιάζονται στον βωμό της αγοράς, αφού προτείνεται ακόμη και η άσκηση των μικρών μαθητών σε επιχειρήσεις!
Επανέρχεται ο εξεταστικός μαραθώνιος στο λύκειο, με τράπεζα θεμάτων και συνυπολογισμό των βαθμών όλων των τάξεων στο απολυτήριο. Καταστρέφεται, έτσι, πλήρως η εκπαιδευτική διαδικασία και θα αυξηθούν τα φροντιστήρια.
Η πρόσβαση στην τριτοβάθμια εκπαίδευση θα είναι περιορισμένη. Εκτός από τη θεσμοθέτηση βάσης στις πανελλαδικές εξετάσεις, οι σχολές θα καθορίζουν αυτές τον αριθμό των εισακτέων και θα μπορούν να θεσμοθετούν ανώτερη βάση εισαγωγής! Το πρώτο βήμα για τα ιδιωτικά πανεπιστήμια είναι εδώ.
Επανέρχεται η τιμωρητική αξιολόγηση εκπαιδευτικών που καταργήθηκε, με σύνδεση της «απόδοσης» με τον μισθό και όλες τις επιπτώσεις στην εκπαιδευτική διαδικασία.
Τα ιδιωτικά σχολεία θα επανέλθουν στην απόλυτη αυθαιρεσία των εργοδοτών. Η επαγγελματική εκπαίδευση παραδίδεται στο σύνολό της στις επιχειρήσεις, αφού προγράμματα, τομείς και ειδικότητες θα τα καθορίζουν αυτές μέσα από τοπικά συμβούλια.
Επανέρχεται η μεταγυμνασιακή κατάρτιση και η μαθητεία ανηλίκων γενικεύεται, με σχολές μαθητείας από υπουργεία, επιμελητήρια, εργοδοτικές ενώσεις κ.λπ.
Η πιστοποίηση στη μη τυπική εκπαίδευση παραδίνεται στους ιδιώτες και αφαιρείται από τον ΕΟΠΠΕΠ. Με δύο λόγια, το τέλος του δημόσιου σχολείου και πανεπιστημίου είναι εδώ. Η εκπαιδευτική κοινότητα θα το επιτρέψει;
Διαλεκτή Αγγελή, Γιάννης Μπασκάκης
efsyn.gr
Βασική κατεύθυνση του προγράμματος είναι η απόλυτη σύνδεση της εκπαίδευσης με την οικονομία και την αγορά εργασίας, με τον πρόεδρο της Ν.Δ. να δηλώνει εξαρχής ότι θεωρεί την εκπαίδευση «μηχανή που θα κινήσει την οικονομία, με την οποία οφείλει να συμβαδίζει».
Σε αυτό το πλαίσιο, ο κ. Μητσοτάκης συνέδεσε ευθέως την αξιολόγηση των δημόσιων πανεπιστημίων και των σχολικών μονάδων με τη χρηματοδότησή τους, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την πιθανή ανισοκατανομή πόρων και την υποβάθμιση κάποιων εξ αυτών. Και παράλληλα συνέδεσε ευθέως την αξιολόγηση των εκπαιδευτικών «με πιο γρήγορες μισθολογικές προαγωγές», κάτι που παραπέμπει στο καθεστώς των υπαλλήλων του ιδιωτικού τομέα.
Αλλωστε, στο όραμα του κ. Μητσοτάκη περιλαμβάνεται και η άσκηση εμπορικής δραστηριότητας από τα σχολεία και η μετατροπή των διευθυντών σε μάνατζερ για την εξεύρεση πρόσθετων πόρων.
Ειδικότερα, δήλωσε ότι «ένα σχολείο θα μπορεί να ενοικιάζει χώρους του, να αξιοποιεί τα έσοδά του για τον εκσυγχρονισμό των υποδομών του».
Επιπλέον για τους μαθητές μίλησε για εισαγωγή του θεσμού της «άσκησης» σε επιχειρήσεις, ενώ στις θέσεις της Ν.Δ. είναι και η εισαγωγή της «επιχειρηματικότητας» ως νέας εκπαιδευτικής θεματικής. Για την εισαγωγή στα πανεπιστήμια δήλωσε ότι «το μοντέλο, σήμερα, δεν είναι “ένας ακόμα δικηγόρος ή ένας γιατρός” [...] αλλά ένας 20άρης καλά καταρτισμένος και περήφανος για την ειδικότητά του», τονίζοντας ότι «αυτό ζητά η εξέλιξη της οικονομίας».
Με άλλα λόγια, για τον πρόεδρο της Ν.Δ. το κριτήριο φοίτησης στις σχολές δεν είναι η μόρφωση, αλλά καθαρά τα όσα υπαγορεύει η αγορά.
Παράλληλα ο κ. Μητσοτάκης, επιμένοντας στην ατζέντα του νόμου και της τάξης, χαρακτήρισε, για άλλη μια φορά, πολλές σχολές «γιάφκες της βίας και στέκια του εγκλήματος. Με κουκουλοφόρους, μολότοφ, εμπόρους ναρκωτικών να απειλούν καθημερινά φοιτητές», προκειμένου στη συνέχεια να δηλώσει ότι «ο νόμος για το άσυλο θα καταργηθεί». Επανέλαβε βέβαια και την πάγια θέση του υπέρ της αναθεώρησης του άρθρου 16 για τη δημιουργία ιδιωτικών πανεπιστημίων, που η Ν.Δ. διακαώς επιθυμεί.
Κατά τ’ άλλα, επανέφερε μια σειρά από συνταγές που έχουν εφαρμοστεί από προηγούμενες κυβερνήσεις, όπως τα Συμβούλια Ιδρυμάτων, το όριο φοίτησης ν+2 και η τράπεζα θεμάτων, συνταγές στις οποίες έχει ασκηθεί μεγάλη κριτική και στην πράξη έχουν αποτύχει.
Την ίδια ώρα, ο Κ. Χατζηδάκης δήλωσε ότι είναι δέσμευση της Ν.Δ. η κατάργηση όλων των διατάξεων της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ αναφορικά με την ιδιωτική εκπαίδευση, τις οποίες χαρακτήρισε «ανελεύθερες και οπισθοδρομικές», καταλήγοντας: «είναι ανόητο να είμαστε η τελευταία σοβιετική δημοκρατία της Ευρώπης».
Οι δηλώσεις του αυτές προκάλεσαν τη σφοδρή αντίδραση του προέδρου της ΟΙΕΛΕ, Μιχάλη Κουρουτού, ο οποίος απάντησε: «Προκαλέσατε ζημία όχι μόνο στο πολιτικό σας προφίλ, αλλά κυρίως στην παράταξή σας, που την εμφανίζετε να εκπροσωπεί μόνο τους 150 επιχειρηματίες της εκπαίδευσης και να στρέφει την πλάτη της στους δεκάδες χιλιάδες ιδιωτικούς εκπαιδευτικούς, οι οποίοι χθες με ιδιαίτερη προσοχή παρακολουθούσαν την εκδήλωση και που με κατέκλυσαν με τηλεφωνήματα αγανάκτησης για την τοποθέτησή σας».
Ο ΣΥΡΙΖΑ σχολίασε ότι «θα μπορούσε να τα πει (σ.σ. ο Κυρ. Μητσοτάκης) και με μια φράση: Θα καταργήσει τη δημόσια, δωρεάν Παιδεία, θα απολύσει εκπαιδευτικούς, θα τα δώσει όλα στους ιδιώτες».
Αναλυτικά το πρόγραμμα της Νέα Δημοκρατίας για την Παιδεία κινείται στους εξής άξονες:
1. Η Παιδεία ως κεντρικό όχημα για την ανάπτυξη της οικονομίας
Καλλιέργεια δεξιοτήτων, δυνατότητα άσκησης σε επιχειρήσεις, καθιέρωση Εθνικού Απολυτηρίου και ιδιωτικά πανεπιστήμια. Τα σχολεία μετατρέπονται σε προθαλάμους για την αγορά εργασίας, προάγοντας αποκλειστικά και μόνο δεξιότητες που πιθανότατα φανούν χρήσιμες στην αναζήτηση εργασίας, προτείνοντας μάλιστα την εισαγωγή του θεσμού της άσκησης μαθητών σε επιχειρήσεις. Η γνώση εργαλειοποιείται και ποσοτικοποιείται. Ουσιαστικά δηλαδή μιλάμε για την πλήρη υιοθέτηση των προτάσεων του Συνδέσμου Επιχειρήσεων και Βιομηχανιών (ΣΕΒ) και των συνταγών του ΟΟΣΑ. Η καθιέρωση Εθνικού Απολυτηρίου, ο βαθμός του οποίου θα προκύπτει από τον συνυπολογισμό των βαθμών και των τριών τάξεων του Λυκείου, με ειδικό συντελεστή ανά τάξη και μάλιστα κατόπιν εξέτασης σε θέματα μέσα από την Τράπεζα Θεμάτων, μας πάει πίσω πολλά χρόνια, σε μοντέλα που δοκιμάστηκαν και απέτυχαν. Η ΟΛΜΕ - Ομοσπονδία Λειτουργών Μέσης Εκπαίδευσης έχει εκφράσει την αντίθεσή της στις διάφορες παραλλαγές του Εθνικού Απολυτηρίου, διότι πρόκειται για ένα σύστημα που ενισχύει τη σχολική διαρροή ιδιαίτερα στα λιγότερο προνομιούχα οικονομικά στρώματα και την αλλοίωση του χαρακτήρα της δημόσιας εκπαίδευσης, με την κυριαρχία των εξετάσεων σε ολόκληρο το Λύκειο.
2. Διοικητική και οικονομική αυτονομία των εκπαιδευτικών μονάδων
Η Ν.Δ. κάνει λόγο για απελευθέρωση του δημόσιου σχολείου από τον «ασφυκτικό εναγκαλισμό του υπουργείου» σε επίπεδο οργανωτικό και διοικητικό, αλλά και σε επίπεδο παιδαγωγικό. Η παραπάνω πρόταση κινείται έξω και πέρα από τις εκφρασμένες θέσεις των δύο μεγάλων εκπαιδευτικών ομοσπονδιών, της ΔΟΕ - Διδασκαλική Ομοσπονδία Ελλάδας και της ΟΛΜΕ. Η ΔΟΕ ακούει θετικά την έως έναν βαθμό παιδαγωγική ευελιξία, τονίζοντας ωστόσο την ανάγκη ύπαρξης ενός κεντρικού προγράμματος σπουδών για όλα τα σχολεία, ενώ η αναζήτηση πόρων από τις διοικήσεις των εκάστοτε σχολικών μονάδων βρίσκει αντίθετες και τις δύο Ομοσπονδίες. Η ΟΛΜΕ μάλιστα έχει τοποθετηθεί πολλάκις και στο παρελθόν σχετικά με το ζήτημα, απορρίπτοντας το μοντέλο των διευθυντών/μάνατζερ που θα προσπαθούν να διασφαλίσουν ιδιωτικούς πόρους για τη χρηματοδότηση των σχολικών μονάδων των οποίων είναι επικεφαλής.
Σε ό,τι αφορά την ανώτατη εκπαίδευση, η Ν.Δ. μιλάει για αυτοτέλεια των ιδρυμάτων και σύνδεση των πανεπιστημίων με την αγορά εργασίας, η οποία υπάρχει και τώρα σε κάποιον βαθμό, χωρίς ωστόσο να ωφελείται εξ ορισμού η ακαδημαϊκή πρόοδος. Κι όλα αυτά σε συνδυασμό με την εμμονή του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης για αναθεώρηση του άρθρου 16 και τη δυνατότητα ίδρυσης μη κρατικών και ιδιωτικών πανεπιστημίων. Το ερώτημα είναι το εξής: μη κρατικά πανεπιστήμια σημαίνει και μη κρατική χρηματοδότηση; 'Η θα δούμε φαινόμενα κρατικοδίαιτων επιχειρήσεων και υποβάθμιση των δημόσιων πανεπιστημίων; Και εν τέλει, με την πρόταση για την ανάγκη καθορισμού του ετήσιου αριθμού εισακτέων και της βάσης εισαγωγής από το εκάστοτε εκπαιδευτικό ίδρυμα, καθώς και την επαναφορά του ανώτατου χρονικού ορίου ολοκλήρωσης των προπτυχιακών σπουδών στα ν+2 έτη, φαίνεται να δημιουργείται η μελλοντική «πελατεία» των ιδιωτικών πανεπιστημίων.
3. Αξιολόγηση σε όλα τα επίπεδα
Αξιολόγηση των σχολικών μονάδων από τους ίδιους τους εκπαιδευτικούς, τους μαθητές και τους γονείς με τη χρήση ηλεκτρονικών ερωτηματολογίων, ατομική αξιολόγηση εκπαιδευτικών και άμεση σύνδεση της κρατικής χρηματοδότησης με τα αποτελέσματα της αξιολόγησης.
«Η αξιολόγηση του εκπαιδευτικού έργου δεν είναι μία “εξωτερική” αποτίμηση της σχολικής πραγματικότητας (από κάποιους τρίτους), αλλά μία εσωτερική υπόθεση της εκπαιδευτικής κοινότητας, που αποβλέπει (και με διάθεση αυτοκριτικής) στην αναμόρφωση της παιδαγωγικής πράξης», είναι η θέση της ΟΛΜΕ, με την οποία συντάσσεται και η ΔΟΕ. Η αντίθεσή τους έγκειται στο γεγονός ότι, στο παρελθόν, η αξιολόγηση συνδέθηκε με μισθολογικές μειώσεις και στασιμότητα, καθώς και με την κατηγοριοποίηση σχολικών μονάδων, που ήταν σε άμεση συνάρτηση με την οικονομική ενίσχυσή τους.
Φυσικά, ούτε η τριτοβάθμια θα μπορούσε να ξεφύγει από το νεοφιλελεύθερο μοντέλο που προωθεί η Ν.Δ., η οποία καταπώς φαίνεται αντιμετωπίζει τα πανεπιστήμια με όρους επιχειρήσεων, σύμφωνα με τους οποίους θα επικρατήσει αυτή με τον καλύτερο μάνατζερ, ωθώντας τα σε μία κούρσα προσέλκυσης ιδιωτικών πόρων.
4. Νέο πλαίσιο για την ιδιωτική εκπαίδευση
Η Ν.Δ. προτάσσει το δικαίωμα της «ελεύθερης γονεϊκής επιλογής» δημόσιου η ιδιωτικού σχολείου, αναθεώρηση του ρυθμιστικού πλαισίου όσον αφορά την εποπτεία των ιδιωτικών σχολείων από το υπουργείο Παιδείας και επαναφορά των απογευματινών δραστηριοτήτων των ιδιωτικών σχολείων.
Σε ό,τι αφορά την «ελεύθερη γονεϊκή επιλογή», κύκλοι της ΟΙΕΛΕ (Ομοσπονδία Ιδιωτικών Εκπαιδευτικών Λειτουργών Ελλάδας) τονίζουν ότι προωθείται το σύστημα των κουπονιών, τα οποία θα χορηγούνται στους γονείς, προκειμένου να επιλέξουν σε ποια σχολική μονάδα θα εγγράψουν τα παιδιά τους.
Πολλοί είναι αυτοί που θα επιλέξουν κάποιο ιδιωτικό σχολείο, σημείο εξαιρετικά προβληματικό, καθώς ουσιαστικά κρατικά χρήματα θα αφαιρούνται από τη δημόσια εκπαίδευση και θα δίνονται απευθείας σε ιδιώτες.
Οσο για την επαναφορά των απογευματινών δραστηριοτήτων, ουδέποτε καταργήθηκαν. Οι σχολάρχες εξακολουθούν να έχουν τη δυνατότητα να εντάσσουν τέτοιου είδους δραστηριότητες στο πακέτο που προσφέρουν, με μόνη υποχρέωση να δηλώνουν τους εκπαιδευτικούς που απασχολούνται σε αυτές στις διευθύνσεις εκπαίδευσης και άρα να τους πληρώνουν αντιστοίχως.
Ερευνα του ΚΑΝΕΠ/ΓΣΕΕ έχει δείξει, άλλωστε, ότι, μέχρι το 2016, οι εκπαιδευτικοί δεν αμείβονταν για το 96% των δραστηριοτήτων αυτών, οι οποίες αποτέλεσαν επί χρόνια πηγή μαύρου πλουτισμού και φοροδιαφυγής.
Τέλος, η κατάργηση της εποπτείας των ιδιωτικών σχολείων από το κράτος θέτει το εξαιρετικά σοβαρό ζήτημα της νομιμοποίησης των παρεχόμενων τίτλων σπουδών.
5. Νόμος και τάξη
Η Ν.Δ. προτείνει μέτρα προστασίας στα σχολεία και τον περιβάλλοντα χώρο, αλλά και κατάργηση του ακαδημαϊκού ασύλου, με την αυτεπάγγελτη επέμβαση των δημοσίων αρχών για κάθε αξιόποινη πράξη που λαμβάνει χώρα στα Ακαδημαϊκά Ιδρύματα αλλά και πειθαρχικές ευθύνες, όταν οι Πρυτανικές Αρχές δεν ενημερώνουν έγκαιρα τα αρμόδια δημόσια όργανα για παραβατικές πράξεις.
Θυμίζουμε ότι το πανεπιστημιακό άσυλο σήμερα δεν απαγορεύει την επέμβαση της Αστυνομίας όταν διαπράττονται αδικήματα εντός των πανεπιστημιακών χώρων, ενώ, ακόμη κι όταν αυτό είχε καταργηθεί με τον νόμο Διαμαντοπούλου το 2011, δεν διαπιστώθηκε κάποια αισθητή ποσοτική ή ποιοτική επίδραση στην παραβατικότητα στους ακαδημαϊκούς χώρους.
Θέμης Κοτσιφάκης, εκπαιδευτικός, συντονιστής τμήματος παιδείας Κ.Ε. ΣΥΡΙΖΑ
«Το τέλος της δημόσιας εκπαίδευσης»
Θέμης Κοτσιφάκης
Με το πρόγραμμα που ανακοίνωσε η Ν.Δ., αποκαλύπτεται και σε κάθε δύσπιστο το σκληρό νεοφιλελεύθερο σχέδιό της για τη δημόσια παιδεία. Τα σχολεία θα αξιολογούνται και θα κατατάσσονται σε άριστα και «παρακατιανά», θα έχουν «οικονομική αυτονομία», ώστε τα ίδια με νοίκιασμα των χώρων τους να φροντίζουν για τη χρηματοδότησή τους!
Ολα θυσιάζονται στον βωμό της αγοράς, αφού προτείνεται ακόμη και η άσκηση των μικρών μαθητών σε επιχειρήσεις!
Επανέρχεται ο εξεταστικός μαραθώνιος στο λύκειο, με τράπεζα θεμάτων και συνυπολογισμό των βαθμών όλων των τάξεων στο απολυτήριο. Καταστρέφεται, έτσι, πλήρως η εκπαιδευτική διαδικασία και θα αυξηθούν τα φροντιστήρια.
Η πρόσβαση στην τριτοβάθμια εκπαίδευση θα είναι περιορισμένη. Εκτός από τη θεσμοθέτηση βάσης στις πανελλαδικές εξετάσεις, οι σχολές θα καθορίζουν αυτές τον αριθμό των εισακτέων και θα μπορούν να θεσμοθετούν ανώτερη βάση εισαγωγής! Το πρώτο βήμα για τα ιδιωτικά πανεπιστήμια είναι εδώ.
Επανέρχεται η τιμωρητική αξιολόγηση εκπαιδευτικών που καταργήθηκε, με σύνδεση της «απόδοσης» με τον μισθό και όλες τις επιπτώσεις στην εκπαιδευτική διαδικασία.
Τα ιδιωτικά σχολεία θα επανέλθουν στην απόλυτη αυθαιρεσία των εργοδοτών. Η επαγγελματική εκπαίδευση παραδίδεται στο σύνολό της στις επιχειρήσεις, αφού προγράμματα, τομείς και ειδικότητες θα τα καθορίζουν αυτές μέσα από τοπικά συμβούλια.
Επανέρχεται η μεταγυμνασιακή κατάρτιση και η μαθητεία ανηλίκων γενικεύεται, με σχολές μαθητείας από υπουργεία, επιμελητήρια, εργοδοτικές ενώσεις κ.λπ.
Η πιστοποίηση στη μη τυπική εκπαίδευση παραδίνεται στους ιδιώτες και αφαιρείται από τον ΕΟΠΠΕΠ. Με δύο λόγια, το τέλος του δημόσιου σχολείου και πανεπιστημίου είναι εδώ. Η εκπαιδευτική κοινότητα θα το επιτρέψει;
Διαλεκτή Αγγελή, Γιάννης Μπασκάκης
efsyn.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου