Μεταξύ των προωθούμενων αλλαγών συμπεριλαμβάνονται και οι εξής: χαρακτηρίζεται ιδιωτική περιουσία του Δημοσίου ο παλιός αιγιαλός. Ανοίγει ο δρόμος για την παραχώρηση αποκλειστικής χρήσης τμημάτων του σε βιομηχανίες, ξενοδοχεία και άλλες χρήσεις αναψυχής. Θεσπίζεται η απευθείας παραχώρηση τμημάτων του αιγιαλού και παραλίας για περιπτώσεις επενδύσεων που χαρακτηρίζονται στρατηγικού χαρακτήρα. Μειώνονται τα μισθώματα από την παραχώρηση της απλής χρήσης του αιγιαλού, σε βάρος των δημοσίων εσόδων.
Και ο γιαλός είναι στραβός και στραβά αρμενίζει το... υπουργείο Ανάπτυξης, το οποίο, επικαλούμενο την αρμοδιότητά του στον τομέα των επενδύσεων, επιχειρεί να προωθήσει αλλαγές στο θεσμικό πλαίσιο για τη ζώνη αιγιαλού και παραλίας, που ανήκει όμως στο υπουργείο Οικονομικών.
Περιλαμβάνονται στο Κεφάλαιο Δ΄ του πολυδιαφημισμένου «αναπτυξιακού» νομοσχεδίου, που ετοιμάζουν συνεργάτες του Αδ. Γεωργιάδη, το οποίο έχει ήδη στο ενεργητικό του ένα «φάουλ»: το δήθεν «ξεπάγωμα» της μεταφοράς συντελεστή δόμησης, το οποίο στη συνέχεια αποσύρθηκε γιατί περιλαμβάνεται στις αρμοδιότητες του υπουργείου Περιβάλλοντος.
Το σπουδαιότερο όμως είναι ότι οι συντάκτες των διατάξεων αγνοούν πως το μέτρο μπορεί να εφαρμοστεί με την προϋπόθεση ότι οι δήμοι θα αναθεωρήσουν τα πολεοδομικά τους σχέδια, ώστε να οριστούν ζώνες υποδοχής του μεταφερόμενου συντελεστή και να αντιμετωπιστούν οι αρνητικές επιπτώσεις στο δομημένο περιβάλλον όπως επιβάλλουν οι αλλεπάλληλες αποφάσεις του ΣτΕ για τη μεταφορά συντελεστή δόμησης.
Στην περίπτωση των προωθούμενων ρυθμίσεων για τον αιγιαλό, που δεν θεωρείται δεδομένο ότι θα περιληφθούν στο επίμαχο νομοσχέδιο, το οποίο αναμένεται να δοθεί σε διαβούλευση, επέρχονται σημαντικές ανατροπές στην περιβαλλοντικά ευαίσθητη παραλιακή ζώνη, όπως αποκαλύπτει χθεσινό δημοσίευμα της «Καθημερινής», για το οποίο δεν υπήρξε κάποια αντίδραση από την πλευρά της κυβέρνησης.
Μεταξύ άλλων:
▪ Καταργείται η διάταξη του νόμου 4607/2019, που ορίζει ότι η μέγιστη κάλυψη μιας παραλίας με ομπρέλες και ξαπλώστρες δεν μπορεί να υπερβαίνει το 60% της έκτασης, ώστε να υπάρχει χώρος για πολίτες που δεν θέλουν να πληρώσουν για να κάνουν μπάνιο. Επανέρχεται η διάταξη που ορίζει μόνον ότι πρέπει να υπάρχει απόσταση 100 μέτρων ανάμεσα σε διαδοχικές παραχωρήσεις του αιγιαλού.
▪ Χαρακτηρίζεται ιδιωτική περιουσία του Δημοσίου ο παλιός αιγιαλός, ο οποίος με το υφιστάμενο θεσμικό πλαίσιο είναι δημόσιος, εκτός από τις λίγες περιπτώσεις που ιδιώτες έχουν αποδεδειγμένα δικαιώματα. Με την αλλαγή αυτή ο παλιός αιγιαλός μπορεί να παραχωρείται έναντι ανταλλάγματος κατά πλήρη κυριότητα σε ιδιώτες και να οικοδομείται με προεδρικό διάταγμα που εκδίδεται από το υπουργείο Περιβάλλοντος.
Με βάση το άρθρο 1 του νόμου 2971/2001, παλαιός αιγιαλός είναι η ζώνη της ξηράς που προέκυψε από τη μετακίνηση της ακτογραμμής προς τη θάλασσα και οφείλεται σε φυσικές προσχώσεις ή τεχνικά έργα. Είναι η λωρίδα γης που περιλαμβάνεται ανάμεσα στη νέα γραμμή αιγιαλού και το όριο του παλαιότερα υφιστάμενου αιγιαλού.
▪ Ανοίγει ο δρόμος για την παραχώρηση αποκλειστικής χρήσης τμημάτων του αιγιαλού σε βιομηχανίες, ξενοδοχεία και άλλες χρήσεις αναψυχής, με επίκληση λόγων «ασφάλειας» των εγκαταστάσεων. Με το ισχύον θεσμικό πλαίσιο, προβλέπεται μόνο για λόγους υπέρτερου εθνικού συμφέροντος, εθνικής άμυνας, δημόσιας τάξης και προστασίας αρχαιοτήτων ή του περιβάλλοντος.
▪ Μειώνονται τα μισθώματα από την παραχώρηση της απλής χρήσης του αιγιαλού, σε βάρος των δημοσίων εσόδων. Αναφέρεται ότι το ύψος του ενοικίου προσδιορίζεται με βάση την αντικειμενική ή μισθωτική αξία του πλησιέστερου εκτός σχεδίου ακινήτου. Με το σημερινό καθεστώς λαμβάνεται υπόψη το πλησιέστερο ακίνητο, που μπορεί να βρίσκεται και σε εντός σχεδίου περιοχή, επομένως να έχει υψηλότερη αντικειμενική ή μισθωτική αξία.
▪ Θεσπίζεται η απευθείας παραχώρηση τμημάτων του αιγιαλού και παραλίας για περιπτώσεις επενδύσεων που χαρακτηρίζονται στρατηγικού χαρακτήρα. Η ευνοϊκή αυτή ρύθμιση αφορά και παρακείμενα ακίνητα, δηλαδή δεν συνορεύουν με την παραλιακή ζώνη.
▪ Παρατείνεται και μετά τη λήξη της η σύμβαση παραχώρησης της χρήσης του αιγιαλού, με απλή απόφαση του υπουργού Οικονομικών και με την κατάθεση της σχετικής αίτησης πριν από την εκπνοή του συμβολαίου μίσθωσης. Ειδική αναφορά γίνεται για λατομικές και μεταλλευτικές εγκαταστάσεις.
▪ Ανοίγει ο δρόμος για τη νομιμοποίηση αυθαίρετων κατασκευών που έχουν γίνει στη ζώνη αιγιαλού και παραλίας, με την προϋπόθεση ότι έχουν κατασκευαστεί ώς τις 28/7/2011, ημερομηνία που ισχύει για όλες τις πολεοδομικές παρανομίες.
▪ Απαγορεύεται η μεταβίβαση της χρήσης του αιγιαλού σε τρίτους, με δεδομένο ότι τα συμβόλαια μίσθωσης είναι προσωποπαγή. Επιτρέπεται όμως σε εταιρείες του ίδιου ομίλου.
Να σημειωθεί ότι η Ελλάδα διαθέτει 15.000 χλμ. ακτογραμμής και η οριοθέτηση του αιγιαλού ξεκίνησε το 1945, αλλά μέχρι το 2015 είχε ολοκληρωθεί η διαδικασία μόνον για το 8%. Την τελευταία τετραετία οι ρυθμοί επιταχύνθηκαν και έχει καλυφθεί περίπου το 16%.
Βασική αιτία για την καθυστέρηση είναι οι μεγάλες παρανομίες που έχουν γίνει από δεκαετίες στην παραλιακή ζώνη, με καταλήψεις, νόμιμες ή παράνομες, από ξενοδοχεία, βιομηχανίες, βίλες επωνύμων και μικρές επιχειρήσεις αναψυχής.
Χαρά Τζαναβάρα -
Ανατροπές στο υφιστάμενο θεσμικό πλαίσιο προστασίας του αιγιαλού και της παραλίας φέρνει το αναπτυξιακό νομοσχέδιο που προωθεί η κυβέρνηση. Βασικές διατάξεις του είδαν το φως της δημοσιότητας χθες από την «Καθημερινή» και δεν διαψεύστηκαν από το αρμόδιο υπουργείο Ανάπτυξης, το οποίο κατά τη δίμηνη διακυβέρνηση της χώρας από τη Ν.Δ. δεν χάνει ευκαιρία «να κλείνει το μάτι» σε κάθε λογής επενδυτή.
Ακολουθούν άλλωστε το πνεύμα των ανάλογων ρυθμίσεων που είχε επιχειρήσει να θεσμοθετήσει και η κυβέρνηση Σαμαρά λίγο πριν από το τέλος της θητείας της, αλλά ευτυχώς δεν προχώρησε λόγω των αντιδράσεων.
Προκαλεί σοβαρά ερωτήματα το γεγονός ότι τα μέτρα εντάχθηκαν στο... αναπτυξιακό νομοσχέδιο, στοιχείο που αποκαλύπτει ότι η κυβέρνηση της Ν.Δ. αντιμετωπίζει ως «επενδυτική ευκαιρία» την παράκτια ζώνη. Κι αυτό, παρότι αποτελεί πολύτιμο, αναντικατάστατο και σπουδαίας σημασίας εθνικό κεφάλαιο, ένα από τα πιο ευαίσθητα οικοσυστήματα, ανήκει στη δημόσια περιουσία και προστατεύεται από το Σύνταγμα.
Στην πράξη βεβαίως ο αιγιαλός αποτελεί «ξέφραγο αμπέλι», όπου εδώ και δεκαετίες έχουν κατασκευαστεί ξενοδοχεία, βιομηχανίες και βίλες επωνύμων κυριολεκτικά πάνω στο κύμα. Οι κατάφωρες καταπατήσεις και οι πολεοδομικές παρανομίες είναι οι βασικοί παράγοντες που εμποδίζουν την οριοθέτηση του αιγιαλού, η οποία ξεκίνησε το 1945 και μόλις την τελευταία τετραετία έφτασε στο 16%!
Οι μπουλντόζες, που θα εξασφάλιζαν τη θεσμοθετημένη ελεύθερη πρόσβαση στις ακτές, διαφημίζονται από το 1985, αλλά στην πράξη ακυρώθηκαν από την έλλειψη πολιτικής βούλησης και τα δικονομικά τερτίπια που επιστρατεύουν οι θιγόμενοι. Φαίνεται πως ούτε η περσινή τραγωδία στο Μάτι, με τους πολίτες που εγκλωβίστηκαν και απανθρακώθηκαν γιατί δεν είχαν πρόσβαση στη θάλασσα, ήταν ικανή να αφυπνίσει τους κυβερνώντες...
Αποδεικνύεται ότι είναι μόνο λόγια οι αναφορές τους στην επερχόμενη κλιματική αλλαγή, που θα έχει άμεσες επιπτώσεις στην παράκτια ζώνη, ιδιαίτερα στην περιοχή της Μεσογείου. Ολα αυτά πήγαν... περίπατο με τα αποσπασματικά μέτρα που διέρρευσαν και στην ουσία διαιωνίζουν την απαράδεκτη κατάσταση που επικρατεί κυρίως σε τουριστικές περιοχές.
Η ανάπτυξη, ας το καταλάβουν όλοι, δεν έρχεται με νομιμοποίηση αυθαιρεσιών και ξαπλώστρες. Η κυβέρνηση οφείλει να αποσύρει τις επίμαχες διατάξεις και να εκπονήσει ένα καινούργιο, ολοκληρωμένο σχέδιο για τον αιγιαλό, στο οποίο πρωταγωνιστικό ρόλο θα έχει το υπουργείο Περιβάλλοντος και θα λαμβάνονται υπόψη οι κοινοτικές αρχές για την προστασία του παράκτιου χώρου.
https://www.efsyn.gr/
Και ο γιαλός είναι στραβός και στραβά αρμενίζει το... υπουργείο Ανάπτυξης, το οποίο, επικαλούμενο την αρμοδιότητά του στον τομέα των επενδύσεων, επιχειρεί να προωθήσει αλλαγές στο θεσμικό πλαίσιο για τη ζώνη αιγιαλού και παραλίας, που ανήκει όμως στο υπουργείο Οικονομικών.
Περιλαμβάνονται στο Κεφάλαιο Δ΄ του πολυδιαφημισμένου «αναπτυξιακού» νομοσχεδίου, που ετοιμάζουν συνεργάτες του Αδ. Γεωργιάδη, το οποίο έχει ήδη στο ενεργητικό του ένα «φάουλ»: το δήθεν «ξεπάγωμα» της μεταφοράς συντελεστή δόμησης, το οποίο στη συνέχεια αποσύρθηκε γιατί περιλαμβάνεται στις αρμοδιότητες του υπουργείου Περιβάλλοντος.
Το σπουδαιότερο όμως είναι ότι οι συντάκτες των διατάξεων αγνοούν πως το μέτρο μπορεί να εφαρμοστεί με την προϋπόθεση ότι οι δήμοι θα αναθεωρήσουν τα πολεοδομικά τους σχέδια, ώστε να οριστούν ζώνες υποδοχής του μεταφερόμενου συντελεστή και να αντιμετωπιστούν οι αρνητικές επιπτώσεις στο δομημένο περιβάλλον όπως επιβάλλουν οι αλλεπάλληλες αποφάσεις του ΣτΕ για τη μεταφορά συντελεστή δόμησης.
Στην περίπτωση των προωθούμενων ρυθμίσεων για τον αιγιαλό, που δεν θεωρείται δεδομένο ότι θα περιληφθούν στο επίμαχο νομοσχέδιο, το οποίο αναμένεται να δοθεί σε διαβούλευση, επέρχονται σημαντικές ανατροπές στην περιβαλλοντικά ευαίσθητη παραλιακή ζώνη, όπως αποκαλύπτει χθεσινό δημοσίευμα της «Καθημερινής», για το οποίο δεν υπήρξε κάποια αντίδραση από την πλευρά της κυβέρνησης.
Μεταξύ άλλων:
▪ Καταργείται η διάταξη του νόμου 4607/2019, που ορίζει ότι η μέγιστη κάλυψη μιας παραλίας με ομπρέλες και ξαπλώστρες δεν μπορεί να υπερβαίνει το 60% της έκτασης, ώστε να υπάρχει χώρος για πολίτες που δεν θέλουν να πληρώσουν για να κάνουν μπάνιο. Επανέρχεται η διάταξη που ορίζει μόνον ότι πρέπει να υπάρχει απόσταση 100 μέτρων ανάμεσα σε διαδοχικές παραχωρήσεις του αιγιαλού.
▪ Χαρακτηρίζεται ιδιωτική περιουσία του Δημοσίου ο παλιός αιγιαλός, ο οποίος με το υφιστάμενο θεσμικό πλαίσιο είναι δημόσιος, εκτός από τις λίγες περιπτώσεις που ιδιώτες έχουν αποδεδειγμένα δικαιώματα. Με την αλλαγή αυτή ο παλιός αιγιαλός μπορεί να παραχωρείται έναντι ανταλλάγματος κατά πλήρη κυριότητα σε ιδιώτες και να οικοδομείται με προεδρικό διάταγμα που εκδίδεται από το υπουργείο Περιβάλλοντος.
Με βάση το άρθρο 1 του νόμου 2971/2001, παλαιός αιγιαλός είναι η ζώνη της ξηράς που προέκυψε από τη μετακίνηση της ακτογραμμής προς τη θάλασσα και οφείλεται σε φυσικές προσχώσεις ή τεχνικά έργα. Είναι η λωρίδα γης που περιλαμβάνεται ανάμεσα στη νέα γραμμή αιγιαλού και το όριο του παλαιότερα υφιστάμενου αιγιαλού.
▪ Ανοίγει ο δρόμος για την παραχώρηση αποκλειστικής χρήσης τμημάτων του αιγιαλού σε βιομηχανίες, ξενοδοχεία και άλλες χρήσεις αναψυχής, με επίκληση λόγων «ασφάλειας» των εγκαταστάσεων. Με το ισχύον θεσμικό πλαίσιο, προβλέπεται μόνο για λόγους υπέρτερου εθνικού συμφέροντος, εθνικής άμυνας, δημόσιας τάξης και προστασίας αρχαιοτήτων ή του περιβάλλοντος.
▪ Μειώνονται τα μισθώματα από την παραχώρηση της απλής χρήσης του αιγιαλού, σε βάρος των δημοσίων εσόδων. Αναφέρεται ότι το ύψος του ενοικίου προσδιορίζεται με βάση την αντικειμενική ή μισθωτική αξία του πλησιέστερου εκτός σχεδίου ακινήτου. Με το σημερινό καθεστώς λαμβάνεται υπόψη το πλησιέστερο ακίνητο, που μπορεί να βρίσκεται και σε εντός σχεδίου περιοχή, επομένως να έχει υψηλότερη αντικειμενική ή μισθωτική αξία.
▪ Θεσπίζεται η απευθείας παραχώρηση τμημάτων του αιγιαλού και παραλίας για περιπτώσεις επενδύσεων που χαρακτηρίζονται στρατηγικού χαρακτήρα. Η ευνοϊκή αυτή ρύθμιση αφορά και παρακείμενα ακίνητα, δηλαδή δεν συνορεύουν με την παραλιακή ζώνη.
▪ Παρατείνεται και μετά τη λήξη της η σύμβαση παραχώρησης της χρήσης του αιγιαλού, με απλή απόφαση του υπουργού Οικονομικών και με την κατάθεση της σχετικής αίτησης πριν από την εκπνοή του συμβολαίου μίσθωσης. Ειδική αναφορά γίνεται για λατομικές και μεταλλευτικές εγκαταστάσεις.
▪ Ανοίγει ο δρόμος για τη νομιμοποίηση αυθαίρετων κατασκευών που έχουν γίνει στη ζώνη αιγιαλού και παραλίας, με την προϋπόθεση ότι έχουν κατασκευαστεί ώς τις 28/7/2011, ημερομηνία που ισχύει για όλες τις πολεοδομικές παρανομίες.
▪ Απαγορεύεται η μεταβίβαση της χρήσης του αιγιαλού σε τρίτους, με δεδομένο ότι τα συμβόλαια μίσθωσης είναι προσωποπαγή. Επιτρέπεται όμως σε εταιρείες του ίδιου ομίλου.
Να σημειωθεί ότι η Ελλάδα διαθέτει 15.000 χλμ. ακτογραμμής και η οριοθέτηση του αιγιαλού ξεκίνησε το 1945, αλλά μέχρι το 2015 είχε ολοκληρωθεί η διαδικασία μόνον για το 8%. Την τελευταία τετραετία οι ρυθμοί επιταχύνθηκαν και έχει καλυφθεί περίπου το 16%.
Βασική αιτία για την καθυστέρηση είναι οι μεγάλες παρανομίες που έχουν γίνει από δεκαετίες στην παραλιακή ζώνη, με καταλήψεις, νόμιμες ή παράνομες, από ξενοδοχεία, βιομηχανίες, βίλες επωνύμων και μικρές επιχειρήσεις αναψυχής.
Χαρά Τζαναβάρα -
Ανατροπές στο υφιστάμενο θεσμικό πλαίσιο προστασίας του αιγιαλού και της παραλίας φέρνει το αναπτυξιακό νομοσχέδιο που προωθεί η κυβέρνηση. Βασικές διατάξεις του είδαν το φως της δημοσιότητας χθες από την «Καθημερινή» και δεν διαψεύστηκαν από το αρμόδιο υπουργείο Ανάπτυξης, το οποίο κατά τη δίμηνη διακυβέρνηση της χώρας από τη Ν.Δ. δεν χάνει ευκαιρία «να κλείνει το μάτι» σε κάθε λογής επενδυτή.
Ακολουθούν άλλωστε το πνεύμα των ανάλογων ρυθμίσεων που είχε επιχειρήσει να θεσμοθετήσει και η κυβέρνηση Σαμαρά λίγο πριν από το τέλος της θητείας της, αλλά ευτυχώς δεν προχώρησε λόγω των αντιδράσεων.
Προκαλεί σοβαρά ερωτήματα το γεγονός ότι τα μέτρα εντάχθηκαν στο... αναπτυξιακό νομοσχέδιο, στοιχείο που αποκαλύπτει ότι η κυβέρνηση της Ν.Δ. αντιμετωπίζει ως «επενδυτική ευκαιρία» την παράκτια ζώνη. Κι αυτό, παρότι αποτελεί πολύτιμο, αναντικατάστατο και σπουδαίας σημασίας εθνικό κεφάλαιο, ένα από τα πιο ευαίσθητα οικοσυστήματα, ανήκει στη δημόσια περιουσία και προστατεύεται από το Σύνταγμα.
Στην πράξη βεβαίως ο αιγιαλός αποτελεί «ξέφραγο αμπέλι», όπου εδώ και δεκαετίες έχουν κατασκευαστεί ξενοδοχεία, βιομηχανίες και βίλες επωνύμων κυριολεκτικά πάνω στο κύμα. Οι κατάφωρες καταπατήσεις και οι πολεοδομικές παρανομίες είναι οι βασικοί παράγοντες που εμποδίζουν την οριοθέτηση του αιγιαλού, η οποία ξεκίνησε το 1945 και μόλις την τελευταία τετραετία έφτασε στο 16%!
Οι μπουλντόζες, που θα εξασφάλιζαν τη θεσμοθετημένη ελεύθερη πρόσβαση στις ακτές, διαφημίζονται από το 1985, αλλά στην πράξη ακυρώθηκαν από την έλλειψη πολιτικής βούλησης και τα δικονομικά τερτίπια που επιστρατεύουν οι θιγόμενοι. Φαίνεται πως ούτε η περσινή τραγωδία στο Μάτι, με τους πολίτες που εγκλωβίστηκαν και απανθρακώθηκαν γιατί δεν είχαν πρόσβαση στη θάλασσα, ήταν ικανή να αφυπνίσει τους κυβερνώντες...
Αποδεικνύεται ότι είναι μόνο λόγια οι αναφορές τους στην επερχόμενη κλιματική αλλαγή, που θα έχει άμεσες επιπτώσεις στην παράκτια ζώνη, ιδιαίτερα στην περιοχή της Μεσογείου. Ολα αυτά πήγαν... περίπατο με τα αποσπασματικά μέτρα που διέρρευσαν και στην ουσία διαιωνίζουν την απαράδεκτη κατάσταση που επικρατεί κυρίως σε τουριστικές περιοχές.
Η ανάπτυξη, ας το καταλάβουν όλοι, δεν έρχεται με νομιμοποίηση αυθαιρεσιών και ξαπλώστρες. Η κυβέρνηση οφείλει να αποσύρει τις επίμαχες διατάξεις και να εκπονήσει ένα καινούργιο, ολοκληρωμένο σχέδιο για τον αιγιαλό, στο οποίο πρωταγωνιστικό ρόλο θα έχει το υπουργείο Περιβάλλοντος και θα λαμβάνονται υπόψη οι κοινοτικές αρχές για την προστασία του παράκτιου χώρου.
https://www.efsyn.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου