ΤΟ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ ΣΚΑΝΔΑΛΟ ΧΡΗΜΑΤΙΣΜΟΥ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΚΑΙ ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΩΝ ΣΤΕΛΕΧΩΝ ΑΠΟ ΕΤΑΙΡΕΙΑ...ΚΟΥΚΟΥΛΩΘΗΚΕ...ΕΝΩ ΚΑΝΕΝΑΣ ΔΕΝ ΘΑ ΠΑΕΙ ΤΕΛΙΚΑ ΦΥΛΑΚΗ...
ΟΥΤΕ ΤΑ ΣΤΕΛΕΧΗ ΤΩΝ ΚΟΜΜΑΤΩΝ ΠΟΥ ΕΠΑΙΡΝΑΝ ΤΙΣ ΜΙΖΕΣ...ΟΥΤΕ ΦΥΣΙΚΑ ΚΑΙ ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΕΚΑΝΑΝ ΤΟΥΣ ΜΕΣΟΛΑΒΗΤΕΣ ΜΕΤΑΞΥ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ ΚΑΙ ΚΡΑΤΟΥΣ.
Η ΑΠΟΦΥΛΑΚΙΣΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΑΚΟΥ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΠΩΣ ΤΟ ΣΚΑΝΔΑΛΟ ΤΗΣ SIEMENS ΠΕΡΝΑΕΙ ΠΛΕΟΝ ΣΤΟ ΑΡΧΕΙΟ...ΜΙΑΣ ΚΑΙ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΤΙΠΟΤΕ ΤΟ ΜΕΜΠΤΟ ΓΙΑ ΚΑΝΕΝΑΝ.
ΟΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ ΠΟΥ ΤΑ ΤΣΕΠΩΣΑΝ ΓΙΑ ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟ ΤΩΝ ΚΟΜΜΑΤΩΝ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΟΝΤΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΣΥΛΙΑ ΕΝΩ ΤΑ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΑΔΙΚΗΜΑΤΑ ΕΧΟΥΝ ΠΛΕΟΝ ΠΑΡΑΓΡΑΦΕΙ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΤΙΣ 2 ΕΚΛΟΓΙΚΕΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΕΣ...
ΕΝΩ ΤΑ ΒΑΠΟΡΑΚΙΑ ΤΟΥ ΜΑΥΡΟΥ ΧΡΗΜΑΤΟΣ ΕΙΝΑΙ ΑΘΩΑ...ΜΙΑΣ ΚΑΙ ΤΟ ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΕΚΑΝΑΝ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΟΤΙ ΕΚΤΕΛΟΥΣΑΝ ΕΝΤΟΛΕΣ ΑΝΩΤΕΡΩΝ.
ΔΕΝ ΘΑ ΜΑΘΟΥΜΕ ΠΟΤΕ ΠΟΙΟΙ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟΙ ΟΙ 12 ΥΠΟΥΡΓΟΙ ΚΑΙ 151 ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ ΤΟΥ ΠΑΣΟΚ ΚΑΙ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ,ΟΙ ΟΠΟΙΟΙ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΑΚΟ ΤΑ ΕΠΑΙΡΝΑΝ ΜΙΖΕΣ ΑΠΟ ΤΗΝ SIEMENS ΚΑΙ ΔΙΑΦΟΡΩΝ ΕΙΔΩΝ ΔΩΡΑ...ΩΣΤΕ Η ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΝΑ ΚΕΡΔΙΖΕΙ ΣΕ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΥΣ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ...
Tο 2ο τμήμα του συνταγματικού δικαστηρίου (δικαστές Μπρος, Φάμπιο και Λάνταου) αποφάσισαν ομοφώνως ότι η απόφαση του εφετείου του Μονάχου να παραδώσει τον Μιχάλη Χριστοφοράκο στις ελληνικές αρχές θίγει βασικά δικαιώματα του εκζητούμενου ως Γερμανού υπηκόου. Κατόπιν τούτου, το Συνταγματικό Δικαστήριο έκρινε σκόπιμο να μην αναπέμψει την υπόθεση στο εφετείο του Μονάχου, το οποίο προφανώς δεν εμπιστεύεται, αλλά στο εφετείο της Βαμβέργης.
Η απόφαση «κουρελιάζει» στην κυριολεξία το δεύτερο κατηγορητήριο του 4ου ειδικού ανακριτή, κ. Νίκου Ζαγοριανού, καθώς αναφέρει επί λέξει ότι: «Το εφετείο του Μονάχου δεν θα έπρεπε να έχει ικανοποιηθεί με την απλή διαπίστωση ότι τα έγγραφα που απέστειλε η εισαγγελία Αθηνών ήταν σαφή και συγκεκριμένα. Δεν είναι κατανοητό (σ.σ.: στο συνταγματικό δικαστήριο) ότι η πράξη που καταλογίζεται, που περιγράφει πολύ γενικά εμπορικές σχέσεις συμπληρωμένη με τη διαπίστωση ότι σε σχέση με αυτήν (σ.σ.: ο προσφεύγων) έδειξε μία απατηλή συμπεριφορά, αποτελεί τη βάση της απόφασης για παράδοση...».
Η απόφαση του εφετείου του Μονάχου, αποφαίνεται το συνταγματικό δικαστήριο, «προσκρούει στα άρθρα 3 και 16 του Βασικού Νόμου (Συντάγματος). Οι συνταγματικοί δικαστές παρατηρούν, στην τεκμηρίωση της απόφασής τους, ότι η προστασία των Γερμανών υπηκόων από την έκδοση και η απαγόρευση της έκδοσης Γερμανών υπηκόων, δεν αποτελούν απλώς έκφραση της ευθύνης του κράτους απέναντι στους πολίτες του, αλλά τα δύο αυτά προστάγματα πρέπει να γίνονται αντιληπτά ως θεμελιώδη συνταγματικά δικαιώματα. Αυτές τις αρχές πρέπει να τις σέβονται όλες οι υπηρεσίες γερμανικής κρατικής εξουσίας...».
Ο τρόπος που ήταν διατυπωμένη η κατηγορία από τις ελληνικές αρχές «ήταν πολύ αόριστος» σε τρόπο ώστε να θίγεται το ελάχιστο στάνταρντ που επιτάσσει το σύνταγμα για την προστασία του Γερμανού υπηκόου από την έκδοση. Η πράξη, ο χρόνος και ο τόπος τέλεσής της περιγράφονται πολύ αόριστα.
Το συνταγματικό δικαστήριο καταλογίζει ακόμα στο εφετείο ότι δεν εξέτασε με αρκετή σχολαστικότητα το θέμα της παραγραφής. Κι αυτό γιατί η εισαγγελία του Μονάχου δεν επικαλέστηκε το πότε επήλθε η ζημιά στο ελληνικό Δημόσιο (τελευταία δόση πληρωμής στη SAIC στις 6 Ιουλίου 2008), αλλά αν με ανακριτική πράξη των ελληνικών αρχών είχε διακοπεί η παραγραφή κατά το γερμανικό δίκαιο. Αλλά το συνταγματικό δικαστήριο κάνει και μία άλλη «θανάσιμη» παρατήρηση για την πρακτική των ελληνικών ανακριτικών αρχών: Σημειώνει ότι το τρίτο ένταλμα που εξέδωσε λίγο πριν από την αντικατάστασή του ο κ. Ζαγοριανός ανατρέπει τους ισχυρισμούς του δευτέρου εντάλματος, καθώς το «ελληνικό Δημόσιο κατέβαλε την τελευταία πληρωμή για το τροποποιημένο συμβόλαιο στις 30 Δεκεμβρίου 2008, δηλαδή οκτώ μήνες μετά την εξέταση του κ. Χριστοφοράκου…».
Το συνταγματικό δικαστήριο επισημαίνει ακόμη ότι η απόφαση του εφετείου δεν καταλήγει στο συμπέρασμα αν υπήρξε ζημία εξαιτίας απατηλής συμπεριφοράς. Κρίνει, τέλος, ότι μία επιπλέον αυθαιρεσία στον τρόπο με τον οποίο πήραν την απόφαση οι δικαστές του Μονάχου συνίσταται και στο ότι δεν ασχολήθηκαν με το ότι για κάθε πληρωμή του ελληνικού Δημοσίου προς την κοινοπραξία υπήρχαν αντίστοιχες εγγυητικές επιστολές καλής εκτέλεσης, που βρίσκονταν στα χέρια του ελληνικού υπουργείου Αμύνης.
Ο συνήγορος του κ. Χριστοφοράκου, Στέφαν Κουρσάβε, είπε χθες το βράδυ στην «Κ» ότι ανέμενε την απόφαση και θα ζητήσει την αποφυλάκιση του πελάτη του.
Ο ΚΑΘΕΝΑΣ ΑΣ ΒΓΑΛΕΙ ΤΑ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ ΤΟΥ....
ΠΡΕΖΑ TV
13-10-2009
ΟΥΤΕ ΤΑ ΣΤΕΛΕΧΗ ΤΩΝ ΚΟΜΜΑΤΩΝ ΠΟΥ ΕΠΑΙΡΝΑΝ ΤΙΣ ΜΙΖΕΣ...ΟΥΤΕ ΦΥΣΙΚΑ ΚΑΙ ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΕΚΑΝΑΝ ΤΟΥΣ ΜΕΣΟΛΑΒΗΤΕΣ ΜΕΤΑΞΥ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ ΚΑΙ ΚΡΑΤΟΥΣ.
Η ΑΠΟΦΥΛΑΚΙΣΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΑΚΟΥ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΠΩΣ ΤΟ ΣΚΑΝΔΑΛΟ ΤΗΣ SIEMENS ΠΕΡΝΑΕΙ ΠΛΕΟΝ ΣΤΟ ΑΡΧΕΙΟ...ΜΙΑΣ ΚΑΙ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΤΙΠΟΤΕ ΤΟ ΜΕΜΠΤΟ ΓΙΑ ΚΑΝΕΝΑΝ.
ΟΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ ΠΟΥ ΤΑ ΤΣΕΠΩΣΑΝ ΓΙΑ ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟ ΤΩΝ ΚΟΜΜΑΤΩΝ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΟΝΤΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΣΥΛΙΑ ΕΝΩ ΤΑ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΑΔΙΚΗΜΑΤΑ ΕΧΟΥΝ ΠΛΕΟΝ ΠΑΡΑΓΡΑΦΕΙ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΤΙΣ 2 ΕΚΛΟΓΙΚΕΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΕΣ...
ΕΝΩ ΤΑ ΒΑΠΟΡΑΚΙΑ ΤΟΥ ΜΑΥΡΟΥ ΧΡΗΜΑΤΟΣ ΕΙΝΑΙ ΑΘΩΑ...ΜΙΑΣ ΚΑΙ ΤΟ ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΕΚΑΝΑΝ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΟΤΙ ΕΚΤΕΛΟΥΣΑΝ ΕΝΤΟΛΕΣ ΑΝΩΤΕΡΩΝ.
ΔΕΝ ΘΑ ΜΑΘΟΥΜΕ ΠΟΤΕ ΠΟΙΟΙ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟΙ ΟΙ 12 ΥΠΟΥΡΓΟΙ ΚΑΙ 151 ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ ΤΟΥ ΠΑΣΟΚ ΚΑΙ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ,ΟΙ ΟΠΟΙΟΙ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΑΚΟ ΤΑ ΕΠΑΙΡΝΑΝ ΜΙΖΕΣ ΑΠΟ ΤΗΝ SIEMENS ΚΑΙ ΔΙΑΦΟΡΩΝ ΕΙΔΩΝ ΔΩΡΑ...ΩΣΤΕ Η ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΝΑ ΚΕΡΔΙΖΕΙ ΣΕ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΥΣ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ...
Tο 2ο τμήμα του συνταγματικού δικαστηρίου (δικαστές Μπρος, Φάμπιο και Λάνταου) αποφάσισαν ομοφώνως ότι η απόφαση του εφετείου του Μονάχου να παραδώσει τον Μιχάλη Χριστοφοράκο στις ελληνικές αρχές θίγει βασικά δικαιώματα του εκζητούμενου ως Γερμανού υπηκόου. Κατόπιν τούτου, το Συνταγματικό Δικαστήριο έκρινε σκόπιμο να μην αναπέμψει την υπόθεση στο εφετείο του Μονάχου, το οποίο προφανώς δεν εμπιστεύεται, αλλά στο εφετείο της Βαμβέργης.
Η απόφαση «κουρελιάζει» στην κυριολεξία το δεύτερο κατηγορητήριο του 4ου ειδικού ανακριτή, κ. Νίκου Ζαγοριανού, καθώς αναφέρει επί λέξει ότι: «Το εφετείο του Μονάχου δεν θα έπρεπε να έχει ικανοποιηθεί με την απλή διαπίστωση ότι τα έγγραφα που απέστειλε η εισαγγελία Αθηνών ήταν σαφή και συγκεκριμένα. Δεν είναι κατανοητό (σ.σ.: στο συνταγματικό δικαστήριο) ότι η πράξη που καταλογίζεται, που περιγράφει πολύ γενικά εμπορικές σχέσεις συμπληρωμένη με τη διαπίστωση ότι σε σχέση με αυτήν (σ.σ.: ο προσφεύγων) έδειξε μία απατηλή συμπεριφορά, αποτελεί τη βάση της απόφασης για παράδοση...».
Η απόφαση του εφετείου του Μονάχου, αποφαίνεται το συνταγματικό δικαστήριο, «προσκρούει στα άρθρα 3 και 16 του Βασικού Νόμου (Συντάγματος). Οι συνταγματικοί δικαστές παρατηρούν, στην τεκμηρίωση της απόφασής τους, ότι η προστασία των Γερμανών υπηκόων από την έκδοση και η απαγόρευση της έκδοσης Γερμανών υπηκόων, δεν αποτελούν απλώς έκφραση της ευθύνης του κράτους απέναντι στους πολίτες του, αλλά τα δύο αυτά προστάγματα πρέπει να γίνονται αντιληπτά ως θεμελιώδη συνταγματικά δικαιώματα. Αυτές τις αρχές πρέπει να τις σέβονται όλες οι υπηρεσίες γερμανικής κρατικής εξουσίας...».
Ο τρόπος που ήταν διατυπωμένη η κατηγορία από τις ελληνικές αρχές «ήταν πολύ αόριστος» σε τρόπο ώστε να θίγεται το ελάχιστο στάνταρντ που επιτάσσει το σύνταγμα για την προστασία του Γερμανού υπηκόου από την έκδοση. Η πράξη, ο χρόνος και ο τόπος τέλεσής της περιγράφονται πολύ αόριστα.
Το συνταγματικό δικαστήριο καταλογίζει ακόμα στο εφετείο ότι δεν εξέτασε με αρκετή σχολαστικότητα το θέμα της παραγραφής. Κι αυτό γιατί η εισαγγελία του Μονάχου δεν επικαλέστηκε το πότε επήλθε η ζημιά στο ελληνικό Δημόσιο (τελευταία δόση πληρωμής στη SAIC στις 6 Ιουλίου 2008), αλλά αν με ανακριτική πράξη των ελληνικών αρχών είχε διακοπεί η παραγραφή κατά το γερμανικό δίκαιο. Αλλά το συνταγματικό δικαστήριο κάνει και μία άλλη «θανάσιμη» παρατήρηση για την πρακτική των ελληνικών ανακριτικών αρχών: Σημειώνει ότι το τρίτο ένταλμα που εξέδωσε λίγο πριν από την αντικατάστασή του ο κ. Ζαγοριανός ανατρέπει τους ισχυρισμούς του δευτέρου εντάλματος, καθώς το «ελληνικό Δημόσιο κατέβαλε την τελευταία πληρωμή για το τροποποιημένο συμβόλαιο στις 30 Δεκεμβρίου 2008, δηλαδή οκτώ μήνες μετά την εξέταση του κ. Χριστοφοράκου…».
Το συνταγματικό δικαστήριο επισημαίνει ακόμη ότι η απόφαση του εφετείου δεν καταλήγει στο συμπέρασμα αν υπήρξε ζημία εξαιτίας απατηλής συμπεριφοράς. Κρίνει, τέλος, ότι μία επιπλέον αυθαιρεσία στον τρόπο με τον οποίο πήραν την απόφαση οι δικαστές του Μονάχου συνίσταται και στο ότι δεν ασχολήθηκαν με το ότι για κάθε πληρωμή του ελληνικού Δημοσίου προς την κοινοπραξία υπήρχαν αντίστοιχες εγγυητικές επιστολές καλής εκτέλεσης, που βρίσκονταν στα χέρια του ελληνικού υπουργείου Αμύνης.
Ο συνήγορος του κ. Χριστοφοράκου, Στέφαν Κουρσάβε, είπε χθες το βράδυ στην «Κ» ότι ανέμενε την απόφαση και θα ζητήσει την αποφυλάκιση του πελάτη του.
Ο ΚΑΘΕΝΑΣ ΑΣ ΒΓΑΛΕΙ ΤΑ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ ΤΟΥ....
ΠΡΕΖΑ TV
13-10-2009
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου