Ενώ τα συστήματα βαθμολόγησης των διεθνών οίκων αξιολόγησης έχουν μια ικανότητα πρόβλεψης της οικονομικής κατάρρευσης, κρίνονται αναποτελεσματικά στην έγκαιρη διάγνωση οικονομικών κρίσεων και προβλημάτων πτώχευσης. Μερικά πρόσφατα παραδείγματα της αναποτελεσματικότητας αυτής αναφέρονται τόσο σε επιχειρήσεις όσο και σε κράτη:
- Οι οίκοι αξιολόγησης προτρέπουν την αγορά μετοχών της Enron τέσσερις μέρες πριν πτωχεύσει η εταιρεία τον Δεκέμβριο του 2001.
- Οι οίκοι αξιολόγησης κατείχαν παραπλανητική θετική στάση στην πιο πρόσφατη (Σεπτέμβριος 2008) κατάρρευση της Lehman Brothers.
- Οι οίκοι αξιολόγησης λίγους μήνες πριν καταρρεύσει η οικονομία της Ισλανδίας την είχαν αναβαθμίσει.
Οι τρεις οίκοι αξιολόγησης -Standard & Poor’s, Moody’s και Fitch- κατέχουν τη μερίδα του λέοντος στην παγκόσμια αγορά πιστοληπτικής αξιολόγησης ελέγχοντας πάνω από το 95% της παγκόσμιας αγοράς. Το rating (αξιολόγηση) που δίνουν οι οίκοι αξιολόγησης σε επιχείρηση - τράπεζα ή κράτος σημαίνει ότι όσο καλύτερη (υψηλότερη) είναι η βαθμολογία, τόσο περισσότερο ασφαλής θεωρείται η επένδυση και, κατά συνέπεια, το επενδυτικό ενδιαφέρον μεγαλύτερο και το κόστος χρήματος φθηνότερο. Αρα ο ρόλος τους είναι κομβικός εκ των πραγμάτων. Τα έσοδά τους από τη λειτουργία του rating είναι αρκετά προσοδοφόρα, για παράδειγμα η Moody’s το 2001 είχε έσοδα 800 εκατ. δολάρια, ενώ το 2006 είχαν φθάσει 2,073 δισ. δολάρια. Το πρόβλημα της αξιολόγησης από τους τρεις οίκους είναι πρώτιστα πρόβλημα δεοντολογικό. Υπάρχουν ισχυρές προσωπικές σχέσεις μεταξύ των στελεχών των οίκων αξιολόγησης με τα στελέχη επιχειρήσεων και οργανισμών που ζητούν αξιολόγηση. Πολλές φορές τα στελέχη των οίκων δίνουν οδηγίες σε διευθυντικά στελέχη των οργανισμών για να λάβουν καλό βαθμό. Αυτή η προσέγγιση δημιουργεί κανόνες λειτουργίας στην αγορά τους οποίους πρέπει υποχρεωτικά να ακολουθούν οι αξιολογούμενες επιχειρήσεις. Ακόμη, έχει πολλές φορές γραφτεί στον Τύπο ότι οι τρεις μεγάλοι οίκοι αξιολόγησης διαπλέκονται με άλλα εταιρικά συμφέροντα τα οποία κυρίως είναι εκδοτικά. Στην πρόσφατη παγκόσμια χρηματοοικονομική κρίση οι οίκοι αυτοί έπεσαν έξω, κυρίως διότι αμείβονται από τις ίδιες τις επιχειρήσεις στις οποίες αξιολογούσαν τα ομόλογά τους. Μάλιστα, όταν η αγορά στέγης κατέρρεε στα τέλη του 2007, η Moody’s έβαλε στο περιθώριο και απομόνωσε κάποιους αναλυτές και στελέχη της που προειδοποιούσαν για την επερχόμενη οικονομική καταστροφή.
Οι οίκοι αυτοί είναι η νέα μεγάλη δύναμη στην ευρωπαϊκή πολιτική σκηνή καθώς η υποβάθμιση της πιστοληπτικής ικανότητα μιας χώρας μεταφράζεται άμεσα σε κλυδωνισμούς στην αγορά χρήματος, σε αύξηση του κόστους δανεισμού και σε περαιτέρω κοινωνικές επιπτώσεις (επώδυνα μέτρα σε μισθωτούς, αύξηση της ανεργίας κ. λπ.). Οι οίκοι αυτοί έχουν γίνει τόσο σημαντικοί διότι δεν υπάρχει άλλος μηχανισμός που να αξιολογεί τις χώρες και τις επιχειρήσεις ενός κράτους. Καθίσταται, εκ των πραγμάτων, αναγκαία η δημιουργία, στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ενωσης, ενός ανεξάρτητου οργανισμού των επιδόσεων των κρατών (σε πρώτη φάση της Ευρωζώνης), ο οποίος στηριζόμενος στα στοιχεία της Eurostat να μπορεί να αξιολογεί αξιόπιστα και δυναμικά τα κράτη - μέλη. Η αξιολόγηση αυτή θα δείχνει με αντικειμενικό τρόπο τα δυνατά - αδύνατα σημεία τους, ώστε να προτείνει στη συνέχεια και μέτρα βελτίωσης με πολιτικές ενίσχυσης της οικονομίας τους.
ΤΟ ΟΤΙ ΟΙ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΤΩΝ ΔΙΕΘΝΩΝ ΟΙΚΩΝ ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΤΟ ΠΟΥΤΣΟ ΚΑΒΑΛΑ ΕΙΝΑΙ ΓΝΩΣΤΟ....ΑΥΤΟ ΟΜΩΣ ΔΕΝ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΠΩΣ ΟΙ ΥΠΟΒΑΘΜΙΣΕΙΣ ΠΟΥ ΔΕΧΕΤΑΙ Η ΕΛΛΑΔΑ ΕΙΝΑΙ ΑΔΙΚΕΣ...
ΜΟΝΟΙ ΜΑΣ ΒΓΑΛΑΜΕ ΤΑ ΧΕΡΑΚΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ ΒΓΑΛΑΜΕ ΤΑ ΜΑΤΑΚΙΑ ΜΑΣ.ΚΑΤΑΝΤΗΣΑΜΕ ΝΑ ΕΧΟΥΜΕ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ ΧΡΕΟΣ ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΞΙΑ ΤΟΥ ΧΡΥΣΟΥ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΣΤΙΣ ΑΠΟΘΗΚΕΣ ΤΗΣ Η ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΑΜΕΡΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ...
ΤΙ ΝΑ ΛΕΜΕ ΤΩΡΑ...;;;
ΠΡΕΖΑ TV
24-12-2009
- Οι οίκοι αξιολόγησης προτρέπουν την αγορά μετοχών της Enron τέσσερις μέρες πριν πτωχεύσει η εταιρεία τον Δεκέμβριο του 2001.
- Οι οίκοι αξιολόγησης κατείχαν παραπλανητική θετική στάση στην πιο πρόσφατη (Σεπτέμβριος 2008) κατάρρευση της Lehman Brothers.
- Οι οίκοι αξιολόγησης λίγους μήνες πριν καταρρεύσει η οικονομία της Ισλανδίας την είχαν αναβαθμίσει.
Οι τρεις οίκοι αξιολόγησης -Standard & Poor’s, Moody’s και Fitch- κατέχουν τη μερίδα του λέοντος στην παγκόσμια αγορά πιστοληπτικής αξιολόγησης ελέγχοντας πάνω από το 95% της παγκόσμιας αγοράς. Το rating (αξιολόγηση) που δίνουν οι οίκοι αξιολόγησης σε επιχείρηση - τράπεζα ή κράτος σημαίνει ότι όσο καλύτερη (υψηλότερη) είναι η βαθμολογία, τόσο περισσότερο ασφαλής θεωρείται η επένδυση και, κατά συνέπεια, το επενδυτικό ενδιαφέρον μεγαλύτερο και το κόστος χρήματος φθηνότερο. Αρα ο ρόλος τους είναι κομβικός εκ των πραγμάτων. Τα έσοδά τους από τη λειτουργία του rating είναι αρκετά προσοδοφόρα, για παράδειγμα η Moody’s το 2001 είχε έσοδα 800 εκατ. δολάρια, ενώ το 2006 είχαν φθάσει 2,073 δισ. δολάρια. Το πρόβλημα της αξιολόγησης από τους τρεις οίκους είναι πρώτιστα πρόβλημα δεοντολογικό. Υπάρχουν ισχυρές προσωπικές σχέσεις μεταξύ των στελεχών των οίκων αξιολόγησης με τα στελέχη επιχειρήσεων και οργανισμών που ζητούν αξιολόγηση. Πολλές φορές τα στελέχη των οίκων δίνουν οδηγίες σε διευθυντικά στελέχη των οργανισμών για να λάβουν καλό βαθμό. Αυτή η προσέγγιση δημιουργεί κανόνες λειτουργίας στην αγορά τους οποίους πρέπει υποχρεωτικά να ακολουθούν οι αξιολογούμενες επιχειρήσεις. Ακόμη, έχει πολλές φορές γραφτεί στον Τύπο ότι οι τρεις μεγάλοι οίκοι αξιολόγησης διαπλέκονται με άλλα εταιρικά συμφέροντα τα οποία κυρίως είναι εκδοτικά. Στην πρόσφατη παγκόσμια χρηματοοικονομική κρίση οι οίκοι αυτοί έπεσαν έξω, κυρίως διότι αμείβονται από τις ίδιες τις επιχειρήσεις στις οποίες αξιολογούσαν τα ομόλογά τους. Μάλιστα, όταν η αγορά στέγης κατέρρεε στα τέλη του 2007, η Moody’s έβαλε στο περιθώριο και απομόνωσε κάποιους αναλυτές και στελέχη της που προειδοποιούσαν για την επερχόμενη οικονομική καταστροφή.
Οι οίκοι αυτοί είναι η νέα μεγάλη δύναμη στην ευρωπαϊκή πολιτική σκηνή καθώς η υποβάθμιση της πιστοληπτικής ικανότητα μιας χώρας μεταφράζεται άμεσα σε κλυδωνισμούς στην αγορά χρήματος, σε αύξηση του κόστους δανεισμού και σε περαιτέρω κοινωνικές επιπτώσεις (επώδυνα μέτρα σε μισθωτούς, αύξηση της ανεργίας κ. λπ.). Οι οίκοι αυτοί έχουν γίνει τόσο σημαντικοί διότι δεν υπάρχει άλλος μηχανισμός που να αξιολογεί τις χώρες και τις επιχειρήσεις ενός κράτους. Καθίσταται, εκ των πραγμάτων, αναγκαία η δημιουργία, στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ενωσης, ενός ανεξάρτητου οργανισμού των επιδόσεων των κρατών (σε πρώτη φάση της Ευρωζώνης), ο οποίος στηριζόμενος στα στοιχεία της Eurostat να μπορεί να αξιολογεί αξιόπιστα και δυναμικά τα κράτη - μέλη. Η αξιολόγηση αυτή θα δείχνει με αντικειμενικό τρόπο τα δυνατά - αδύνατα σημεία τους, ώστε να προτείνει στη συνέχεια και μέτρα βελτίωσης με πολιτικές ενίσχυσης της οικονομίας τους.
ΤΟ ΟΤΙ ΟΙ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΤΩΝ ΔΙΕΘΝΩΝ ΟΙΚΩΝ ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΤΟ ΠΟΥΤΣΟ ΚΑΒΑΛΑ ΕΙΝΑΙ ΓΝΩΣΤΟ....ΑΥΤΟ ΟΜΩΣ ΔΕΝ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΠΩΣ ΟΙ ΥΠΟΒΑΘΜΙΣΕΙΣ ΠΟΥ ΔΕΧΕΤΑΙ Η ΕΛΛΑΔΑ ΕΙΝΑΙ ΑΔΙΚΕΣ...
ΜΟΝΟΙ ΜΑΣ ΒΓΑΛΑΜΕ ΤΑ ΧΕΡΑΚΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ ΒΓΑΛΑΜΕ ΤΑ ΜΑΤΑΚΙΑ ΜΑΣ.ΚΑΤΑΝΤΗΣΑΜΕ ΝΑ ΕΧΟΥΜΕ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ ΧΡΕΟΣ ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΞΙΑ ΤΟΥ ΧΡΥΣΟΥ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΣΤΙΣ ΑΠΟΘΗΚΕΣ ΤΗΣ Η ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΑΜΕΡΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ...
ΤΙ ΝΑ ΛΕΜΕ ΤΩΡΑ...;;;
ΠΡΕΖΑ TV
24-12-2009
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου