Δευτέρα, Δεκεμβρίου 21, 2009

ΑΡΓΟΠΕΘΑΙΝΕΙ ΚΑΙ ΤΟ ΜΑΤΣΙΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΚΟΖΑΝΗΣ,ΕΞΑΙΤΙΑΣ ΤΩΝ ΕΛΛΕΙΨΕΩΝ ΣΕ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ ΚΑΙ ΜΗΧΑΝΗΜΑΤΑ...

Τουλάχιστον 17 γιατροί και 100 νοσηλευτές χρειάζονται για να δώσουν το φιλί της ζωής στο Μαμάτσειο νοσοκομείο Κοζάνης, το οποίο τα τελευταία δέκα χρόνια υποβαθμίζεται μέρα με την ημέρα και κάνει συνεχώς βήματα προς τα πίσω, με κίνδυνο να απαξιωθεί πλήρως και να μείνουν χωρίς άμεση ιατρική περίθαλψη περίπου 150.000 κάτοικοι του νομού Κοζάνης.
Οι τραγικές ελλείψεις κυρίως σε ιατρικό αλλά και σε νοσηλευτικό προσωπικό οδηγούν συχνά είτε στο κλείσιμο κλινικών είτε στην οριακή λειτουργία των τμημάτων του νοσοκομείου, με δύο ή τρεις γιατρούς να δίνουν σκληρό και ηρωικό αγώνα προσπαθώντας να εξυπηρετήσουν τις αυξημένες ανάγκες.
Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα της παιδιατρικής κλινικής του νοσοκομείου, η οποία έκλεισε, καθώς στέρεψε από γιατρούς, ενώ ο διευθυντής της υπέστη ισχαιμικό εγκεφαλικό επεισόδιο. Τελικά, πριν από λίγες ημέρες άνοιξε πάλι με μόλις έναν ειδικό γιατρό, τον διευθυντή, ο οποίος επέστρεψε από την αναρρωτική άδεια, και πέντε ειδικευόμενους. Ωστόσο, υπολειτουργεί και εξυπηρετεί μόνο τα πρωινά εξωτερικά ιατρεία, ενώ για νοσηλεία οι μικροί ασθενείς πρέπει να πηγαίνουν είτε στο Μποδοσάκειο νοσοκομείο Πτολεμαΐδας είτε στη Θεσσαλονίκη.

Κλειστή λόγω έλλειψης προσωπικού παραμένει εδώ και πέντε χρόνια και η μονάδα εντατικής θεραπείας, δυναμικότητας επτά κλινών. Τα τελευταία δύο χρόνια έχει οριστεί και διευθυντής της μονάδας, ο οποίος έχει φτάσει σε απόγνωση και είναι αποφασισμένος να υποβάλει ακόμη και την παραίτησή του, εκφράζοντας έτσι την αγανάκτηση και την απογοήτευσή του για την απαράδεκτη εικόνα που παρουσιάζει το Μαμάτσειο νοσοκομείο.
Κλειστά, όμως, είναι επίσης το διαβητολογικό ιατρείο, το οποίο εξυπηρετούσε 12.000 ασθενείς, και το ογκολογικό ιατρείο του νοσοκομείου, ενώ με δύο γιατρούς λειτουργούν η μαιευτική-γυναικολογική κλινική, όπου δεν γίνονται γέννες εξαιτίας της έλλειψης παιδιάτρου, και η καρδιολογική κλινική. Εξάλλου, τρεις γιατροί εργάζονται στην παθολογική κλινική, η οποία έχει 50 κλίνες, και μόλις ένας στη μονάδα τεχνητού νεφρού.
Αποτέλεσμα της κατάστασης αυτής είναι οι κάτοικοι του νομού Κοζάνης να αναζητούν ιατρική περίθαλψη σε νοσοκομεία γειτονικών νομών. Δεν είναι τυχαίο ότι, σύμφωνα με έρευνα, από τότε που άρχισε να λειτουργεί η Εγνατία οδός στην πλειοψηφία τους οι ταξιδιώτες που τη διασχίζουν είναι πολίτες που αναζητούν υπηρεσίες υγείας στη Θεσσαλονίκη.

Εδώ και 20 χρόνια εργάζεται στο Μαμάτσειο νοσοκομείο Κοζάνης ο διευθυντής της πολύπαθης καρδιολογικής κλινικής Φώτης Ζαρκινός. Όπως λέει επί σχεδόν επτά χρόνια έκανε 15 εφημερίες το μήνα, για να βγει η δουλειά, ενώ πλέον κάνει δέκα.
“Το Νοέμβριο η κλινική έκλεισε. Επί δύο χρόνια εργαζόμασταν δύο συνάδελφοι και εγώ και κάναμε από δέκα εφημερίες το μήνα. Οι συνάδελφοι ήταν αποσπασμένες για έξι μήνες από τα κέντρα υγείας Σερβίων και Σιάτιστας, αλλά τελικά έμειναν δύο χρόνια. Απηύδησαν, όμως, και έφυγαν. Έμεινα μόνος μου και το Νοέμβριο υπέστην ισχαιμικό εγκεφαλικό επεισόδιο, με αποτέλεσμα η κλινική να κλείσει”, εξηγεί ο κ. Ζαρκινός.
Μετά την ανάρρωσή του, η κλινική άρχισε πάλι να υπολειτουργεί. Όταν εφημερεύει, καταβάλλονται προσπάθειες για την άμεση αποθεραπεία των μικρών ασθενών. Ωστόσο, αν κάτι τέτοιο είναι αδύνατο, διακομίζονται στο νοσοκομείο της Πτολεμαΐδας.
“Αυτή τη στιγμή κάνω δέκα εφημερίες το μήνα, ενώ στην κλινική έχουν έρθει εδώ και ένα χρόνο πέντε ειδικευόμενοι. Μία κλινική, όμως, για να δουλέψει, χρειάζεται ειδικούς γιατρούς, οι οποίοι θα συμβουλεύουν και θα καθοδηγούν και τους ειδικευόμενους. Ήρθαν με απόσπαση δύο παιδίατροι από τη Θεσσαλονίκη, αλλά όταν είδαν πώς δουλεύει η κλινική έφυγαν”, επισημαίνει ο κ. Ζαρκινός.
Σύμφωνα με τον ίδιο, χρειάζονται πέντε έξι ειδικοί γιατροί, για να στελεχώσουν την παιδιατρική κλινική, ώστε να κάνουν και τις αντίστοιχες εφημερίες, αλλά και να παίρνουν ρεπό και άδειες χωρίς να διαταράσσεται η λειτουργία της. Βέβαια, άμεσα χρειάζονται τρεις επιμελητές β’, για να δουλέψει στοιχειωδώς η κλινική.
Δυστυχώς, όπως λέει ο κ. Ζαρκινός, η επαρχία είναι βάλτος για τους γιατρούς. Δεν υπάρχουν κίνητρα. Ούτε καν το άγονο ισχύει για την Κοζάνη.
“Πρόβλημα αντιμετωπίζει και η καρδιολογική κλινική, η οποία λειτουργεί με δύο γιατρούς, εκ των οποίων ο ένας είναι ο διευθυντής και κάνει 18 εφημερίες το μήνα. Ο τεχνητός νεφρός λειτουργεί με έναν νεφρολόγο και η αιμοδοσία με μία διευθύντρια, η οποία δίνει αγώνα, διότι, αν σταματήσει η λειτουργία της αιμοδοσίας, δεν θα μπορούν να γίνουν ούτε χειρουργεία. Η μαιευτική κλινική έχει δύο μαιευτήρες, αλλά λόγω έλλειψης παιδιάτρου οι έγκυες γεννάνε στο νοσοκομείο της Πτολεμαΐδας ή σε ιδιωτικές κλινικές”, τονίζει ο κ. Ζαρκινός.

Απογοητευμένος αισθάνεται και ο διευθυντής του ακτινολογικού τμήματος του Μαμάτσειου νοσοκομείου Κοζάνης Χριστόφορος Ποζουκίδης. Η αγωνία του είναι καθημερινή, καθώς ο αξονικός τομογράφος τακτικά βγαίνει εκτός λειτουργίας, κυρίως εξαιτίας της έλλειψης προσωπικού.
“Έχει συμβεί να έρθει τραυματίας από τροχαίο και να ψάχνουμε νοσοκομείο να τον στείλουμε για αξονική, γιατί το δικό μας μηχάνημα δεν δουλεύει. Αυτές τις ημέρες ο αξονικός δεν λειτουργεί. Πριν από έξι μήνες ήμασταν δύο γιατροί, αλλά τώρα είμαστε τέσσερις συν ένας επικουρικός με σύμβαση ενός έτους. Αν σκεφτείτε ότι πριν από χρόνια έκανα 15 εφημερίες το μήνα και σήμερα κάνω επτά, μάλλον κάτι άλλαξε. Όμως, προφανώς δεν είναι αρκετό. Είναι δυνατόν ένας άνθρωπος να κάνει 15 εφημερίες;”, λέει χαρακτηριστικά ο κ. Ποζουκίδης.
Ο οργανισμός του νοσοκομείου είναι τόσο παλιός, που δεν προβλέπεται καν λειτουργία αξονικού. Το 2007 είχε γίνει εκτίμηση ότι για τη μέτρια λειτουργία του μηχανήματος χρειάζονταν πέντε ακτινολόγοι.
“Απαιτείται και προσωπικό και η εκπαίδευσή του. Χρειαζόμαστε και χειριστές, καθώς στους υπάρχοντες οφείλονται περσινές και προπέρσινες άδειες”, επισημαίνει ο κ. Ποζουκίδης.

Για σοβαρές ελλείψεις σε προσωπικό κάνει λόγο και το μέλος του δ.σ. του συλλόγου εργαζομένων νοσοκομείου Κοζάνης και κέντρων υγείας Δημήτριος Ντέντης. Όπως τονίζει, υπάρχει σοβαρή έλλειψη νοσηλευτικού προσωπικού όχι μόνο εξαιτίας της απουσίας προσλήψεων, αλλά και επειδή στο νοσοκομείο έχουν αναπτυχθεί τμήματα, όπως στεφανιαία μονάδα, διαβητολογικό ιατρείο, ψυχιατρική κλινική και αξονικός τομογράφος, τα οποία δεν προβλέπονται από τον παλιό οργανισμό του νοσοκομείου. Συνεπώς λειτουργούν με προσωπικό δανεικό από άλλα τμήματα του νοσοκομείου.
“Το νοσοκομείο είναι δυναμικότητας 204 κλινών. Χρειάζονται περίπου 17-20 γιατροί και 100 νοσηλευτές, για να μπορέσουν να καλυφθούν οι υπάρχουσες ανάγκες. Το διαβητολογικό ιατρείο δεν λειτουργεί, ενώ απελπιστική είναι η κατάσταση που επικρατεί στην καρδιολογική κλινική, η οποία λειτουργεί με δύο γιατρούς, και είναι προς τιμήν τους που έρχονται εδώ. Εξυπηρετεί τα επείγοντα περιστατικά του νοσοκομείου και του κέντρου υγείας των Σερβίων. Τα καρδιολογικά περιστατικά των κέντρων υγείας Σιατίστης και Τσοτυλίου εξυπηρετούνται στο νοσοκομείο Γρεβενών, όπου υπάρχουν πέντε καρδιολόγοι”, εξηγεί ο κ. Ντέντης.
Ο ίδιος αναφέρει ότι στο ΤΕΠ υπάρχει μόνο ένας τραυματιοφορέας και οι συνοδοί αναγκάζονται να μεταφέρουν οι ίδιοι τους ασθενείς τους, ενώ στη χειρουργική κλινική υπάρχει μία νοσηλεύτρια για 60 ασθενείς.

ΠΡΕΖΑ TV
21-12-2009


makthes.gr

3 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Πλήρης απαξίωση της κρατικής υγειονομικής περίθαλψης για να αναγκαστεί να δεχθεί ο κόσμος τα ιδιωτικά νοσοκομεία,τα οποία αρχίζουν και ξεφυτρώνουνε σιγά σιγά και στην επαρχία. Κι όλα αυτά σ`ένα νομό του οποίου οι κάτοικοι έχουνε την πιο επιβαρυμένη υγεία λόγω της λειτουργίας των ρυπογόνων εργοστασίων της Δ.Ε.Η.

Ανώνυμος είπε...

Δυστυχώς, η τοπική κοινωνία δεν αντιδρά,τόσα χρόνια τώρα για την εξαθλίωση του Νοσοκομείου, ενώ διακυβεύονται ανθρώπινες ζωές.....Πραγματικά ντρέπομαι!

Ανώνυμος είπε...

Από δήλωση Προέδρου Συλλόγου Καρκινοπαθών στο Νομό Κοζάνης: «….Σε αυτό το σημείο θα ήθελα να τονίσω ότι στο Νοσοκομείο μας γίνονται εγχειρήσεις καρκίνων από χειρούργους χωρίς να υπάρχει παθολογοανατόμος και για όσους γνωρίζουν έστω και ελάχιστα πράγματα περί των συγκεκριμένων εγχειρήσεων, μπορούν να καταλάβουν τι σημαίνει αυτό».Αυτο σημαίνει απλά ότι εάν δεν γινονται ταχειες βιοψίες από ιατρό παθολογοανατόμο την ώρα του χειρουργείου,δεν μπορεί να γνωρίζει ο χειρούργος εκείνη την κρίσιμη ώρα τι είδους επέμβαση θα εκτελέσει σε ένα καρκινοπαθή